Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "metoda endowaskularna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ocena przebiegu pooperacyjnego u pacjentów operowanych z powodu tętniaka aorty brzusznej w trybie planowymi pilnym
Autorzy:
Rucińska, Zuzanna
Juzwiszyn, Jan
Bolanowska, Zofia
Malinowski, Maciej
Pormańczuk, Kornel
Chabowski, Mariusz
Janczak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392921.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tętniak aorty brzusznej
pęknięty tętniak
metoda endowaskularna
metoda otwarta
Opis:
Wstęp: Do leczenia operacyjnego w trybie planowym kwalifikowani są pacjenci z tętniakami aorty o średnicy przekraczającej 5,5cm. Wyróżnia się leczenie klasyczną metodą otwartą operacyjną poprzez wszczepienie protezy naczyniowej w miejsce tętniaka (Open-Repair - OR), bądź leczenie mało inwazyjną metodą wewnątrznaczyniową poprzez wszczepienie stentgraftu przez nacięcie tętnic udowych (EndovascularAorticRepair - EVAR) Cel pracy: Celem pracy była ocena stanu pacjentów w okresie okołooperacyjnym tętniaka aorty brzusznej oraz próba określenia wpływu rodzaju metody zabiegu na wczesny wynik leczenia. Materiał i metody: Badaniami objęto 124 chorych leczonych z powodu tętniaka aorty brzusznej w Klinice Chirurgicznej 4WSK we Wrocławiu w 2014 roku. Analizie poddano dokumentację medyczną 3 grup pacjentów: leczonych metodą otwartą (OR, 53 osoby), leczonych metodą wewnątrznaczyniową (EVAR,53 osoby), oraz operowanych z powodu pękniętego tętniaka (19 osób). Wyniki: Śmiertelność w grupie leczonych metodą EVAR wyniosła 0%, w grupie leczonej metodą OR 6%, a u leczonych w trybie ostrodyżurowym z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej 39%. Czas hospitalizacji EVAR 5,8 dni vs OR 10,0 dni. Pobyt na OIT: EVAR 0% vs OR 13%. Przetoczenie krwi: EVAR 9,4% vs OR 66%. Czas analgezji pooperacyjnej EVAR27,1 godz. vs OR 76,8 godz. Dekompensacja krążeniowo-oddechowa EVAR 1,9% vs OR 7,6%. Anuria: EVAR 2% vs OR 9%. Niższy procent powikłań ze strony narządów w EVAR. Najcięższy przebieg okołooperacyjny u chorych leczonych z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej: pobyt w szpitalu 11,4 dni, pobyt na OIT 78%, konieczność transfuzji u 100%, długi czas stosowania leków przeciwbólowych, średnio 136 godz., dekompensacja krążeniowo-oddechowa u 81%, anuria u 69%. Wnioski: Zastosowane metody leczenia tętniaków aorty brzusznej, tryb przyjęcia i rodzaj zabiegu miało wpływ na przebieg okołooperacyjny. Operowani planowo metodą EVAR mieli najlżejszy przebieg okołooperacyjny przy zerowej śmiertelności w porównaniu z leczonymi metodą OR. Najcięższy przebieg okołooperacyjny obserwowano u operowanych w trybie ostrodyżurowym z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 6; 20-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie rozwarstwienia aorty metodą endowaskularną
Endovascular treatment of aortic dissection
Autorzy:
Pupka, A.
Bogdan, J.
Lepiesza, A.
Rojek, A.
Szyber, P. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284434.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
metoda endowaskularna
rozwarstwienie aorty
leczenie
endovascular method
aortic dissection
treatment
Opis:
Rozwarstwienie jest jedną z najpoważniejszych chorób aorty. Nową metodą leczenia rozwarstwienia aorty jest technika endowaskularna. Celem pracy jest ocena skuteczności leczenia endowaskularnego rozwarstwień aorty typu B oraz częstości powikłań i śmiertelności związanych z zastosowaniem tej techniki. Materiał i metoda: U 33 pacjentów na podstawie badania angiograficznego lub TK rozpoznano rozwarstwienie aorty, typu A u 2 (6,1%) i typu B u 31 (93,9%). U 11 pacjentów (33,3%) zastosowano leczenie z wykorzystaniem trzech typów stent-graftów: Zenith (2 protezy - 13,3%), Talent (11 protez - 73,3%) i Valiant (2 protezy - 13,3%). W 3 przypadkach zaistniała konieczność zastosowania więcej niż jednego stent-graftu (u dwóch pacjentów po 2 stent-grafty, u jednego 3). Średnica proksymalnego końca implantowanego stent-graftu wynosiła od 34 do 42 mm (średnia 37,6 ± 3,44 mm), natomiast długość wahała się w granicach od 130 do 230 mm (średnia 183,6±37,42 mm). U 4 pacjentów (36,4%) w trakcie implantacji konieczne było częściowe, a u 2 (18,2%) całkowite pokrycie odejścia LSA. Wyniki: U jednego pacjenta (9,1%), nastąpił zgon w 13 dobie po implantacji. Zabieg endowaskularny w 9,1% był powikłany wystąpieniem endoleaku typu II, w 18,2% zespołem poimplantacyjnym, w 9,1% przeciekiem do lewej jamy opłucnowej wymagającym implantacji drugiego stent-graftu. W jednym przypadku w celu uniknięcia powikłań neurologicznych i zespołu podkradania zastosowano rewaskularyzację LSA. Wnioski: Zastosowanie stent-graftów wychodzi naprzeciw ogólnemu dążeniu do minimalizacji rozległości i traumatyzacji zabiegów chirurgicznych, redukcji liczby około- i pooperacyjnych powikłań, skrócenia czasu hospitalizacji i rekonwalescencji.
Aortic dissection is one of the most catastrophic aortic disease. Endovascular technique using endovascular prostheses called stent-grafts offers less invasive new method. purpose: Assessment of endovascular aortic dissection type B treatment effectiveness, complications and mortality frequency associated with this technique. Material and methods: Among 33 patients aortic dissection diagnosis was established on the basis of angiography and CT; type A – 2 patients (6.1%) and type B – 31 (93.9%). 11 patients (33.3%) underwent endovascular stent-grafts implantation procedures using 3 types of grafts: Zenith (2 prostheses – 13.3%), Talent (11 prostheses – 73.3%) and Valiant (2 pros - theses – 13.3%). There was necessity of implantation of more than one stent-graft in 3 cases (2 patients – 2 stent-grafts, one patient – 3 stent-grafts). The diameter of proximal end of stent-graft ranged from 34 to 42 mm (mean 37.6 ± 3.44 mm), length – from 130 to 230 mm (mean 183.6 ± 37.42 mm). 4 patients (36.4%) needed partial, and 2 – complete coverage of the LSA during implantation. Results: One patient (9.1%) died on the 13 th day after implantation. Endovascular procedure in 9.1% was complicated by endoleak type II, in 18.2% - post - implantation syndrome, in 9.1% leakage to the left pleural cavity requiring second stent-graft implantation. The LSA revascularization was performed in one patient in order to avoid neurological complications and steal syndrome Conclusions: Endovascular technique is promising strategy of aortic dissection type B treatment. Stent-graft application faces up to general aspiration to minimize extension and traumatization of surgical procedures, to reduce peri- and postoperative complications, decrease hospitalization and convalescence period.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, 75; 9-19
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies