Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "metoda Glynne-Lemmerzahla" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Propozycja zmian w polskiej skali oceny odporności odmian ziemniaka na raka ziemniaka zgodnie z Protokołem Diagnostycznym EPPO PM 7/28
Suggestions for changes in the Polish scale used to evaluate the resistance of potato cultivars to potato wart disease according to the EPPO Diagnostic Protocol PM 7/28
Autorzy:
Przetakiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42837889.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
metoda Glynne-Lemmerzahla
Synchytrium endobioticum
rak ziemniaka
ziemniak
Solanum tuberosum
Glynne-Lemmerzahl method
potato wart disease
potato
Opis:
W Polsce, od ponad 30 lat oceny odporności laboratoryjnej metodą Glynne-Lemmerzahla na raka ziemniaka następowały zmiany skali oceny do postaci akceptowanej przez Państwa Członkowskie Unii Europejskiej (UE). W roku 1980 (Malec, 1980) podstawą pierwszej skali oceny było występowanie sorusów, co pozwalało na selekcję podatnych i pozostawianie rodów odpornych. Zastosowanie tej skali nie pozwalało wyszczególnić rodów krańcowo odpornych, odpornych i słabo odpornych. W roku 2008 nowa skala pozwalała na taki podział, który wykonywano na podstawie reakcji nekrotycznych gospodarza (Przetakiewicz, 2008). Zastosowana skala oceny nie była jednak zrozumiała dla innych Państw Członkowskich UE i nie pokrywała się ze skalą Protokołu Diagnostycznego EPPO PM 7/28 (OEPP/EPPO, 2004). W Polsce skala rozpoczynała się od stopnia 0 (krańcowo odporne) poprzez IV, III, II/III, II do I (krańcowo podatne). Natomiast w skali Protokołu Diagnostycznego EPPO PM 7/28 (OEPP/EPPO, 2004) stopień 1 oznaczał krańcowo odporne poprzez 2, 3, 4 do stopnia 5 oznaczającego krańcową podatność. W roku 2009 podjęto decyzję o ujednoliceniu polskiej oceny odporności na raka ziemniaka zgodnie z Protokołem Diagnostycznym EPPO PM 7/28 (OEPP/EPPO, 2004) z podziałem na pięć stopni: 1 — krańcowo odporne, 2 — odporne, 3 — słabo odporne, 4 — słabo podatne i 5 — krańcowo podatne. Odmiany uznawane za odporne w warunkach laboratoryjnych (testowane metodą Glynne-Lemmerzahla) mieszczą się w przedziale od 1 do 3 stopnia.
Over 30 years of evaluating in Poland the resistance of potato to Synchytrium endobioticum by the Glynne-Lemmerzahl method, the resistance scale pattern has evolved to its final version that is acceptable to other Members of EU. In 1980, the first scale focused on the occurrence of sori. This approach allowed to eliminate susceptible breeding lines and recognize resistant lines. However, there was no possibility to discriminate between extremely resistant, resistant and weakly resistant lines. Such a discrimination was possible after developing in 2008 a new scale, based on the necrotic response of the host. This scale however was not understandable for other Members of EU. Moreover, it greatly differed from the scale accepted in the EPPO Diagnostic Protocol PM 7/28. In the Polish scale, 0 (extremely resistant) was followed by IV, III, II/III, II and I, the latter degree meaning extremely susceptible. In the EPPO scale, I (extremely resistant) is followed by 2, 3, 4 and 5, the latter degree indicating extremely susceptible. In 2009, the decision was made on adjusting the Polish scale to the EPPO standards. The modified scale has five degrees: 1 — extremely resistant, 2 — resistant, 3 — weakly resistant, 4 — slightly susceptible, and 5 — extremely susceptible. The cultivars considered as resistant to S. endobioticum under laboratory conditions based on the Glynne-Lemmerzahl method are given 1–3 points.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 254; 169-177
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie dwóch metod oceny stopnia porażenia kiełków ziemniaka patotypem 1(D1) grzyba Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc.
Comparison of two methods for assessing the rate of infection of potato sprouts by pathotype 1(D1) of Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc.
Autorzy:
Przetakiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41454298.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Synchytrium endobioticum
Solanum tuberosum
metoda Glynne-Lemmerzahla
metoda Spieckermanna
rak ziemniaka
ziemniak
odporność
Glynne-Lemmerzahls method
potato wart disease
resistance
Spieckermanns test
Opis:
W doświadczeniu użyto 5 zagranicznych odmian ziemniaka, które wykazywały polową odporność na patotyp 1(D1) Synchytrium endobioticum. Oceniono stopień porażenia kiełków odmian ziemniaka w warunkach laboratoryjnych metodą Glynne-Lemmerzahla i Spieckermanna. Przy użyciu pierwszej metody, 2 odmiany (Calla oraz Banba), zaklasyfikowano do słabo odpornych (od st. 0 do II/III). Pozostałe 3 odmiany (Orbit, Magda i Nancy), zakwalifikowano do słabo podatnych (od st. 0 do I). W metodzie Spieckermanna wszystkie z pięciu wymienionych odmian wykazywały pełną odporność laboratoryjną. Otrzymane wyniki wskazują na brak możliwości zróżnicowania testowanych odmian przy użyciu metody Spieckermanna. Metoda ta nie pozwala na wyróżnienie odmian takich, które wykazują częściową odporność lub podatność na testowany patotyp S. endobioticum. Zastosowanie metody Glynne-Lemmerzahla pozwala na taką identyfikację wśród testowanych odmian.
Five foreign potato cultivars: Banba, Calla, Magda, Nancy and Orbit, showing field resistance to pathotype 1 (D1) of Synchytrium endobioticum, were assessed for their resistance to this pathotype under laboratory conditions using comparatively the Glynne-Lemmerzahls method and the Spieckermanns test. When the Glynne-Lemmerzahls method was applied, cvs Banba and Calla were assessed as weakly resistant (ranks from 0 to II/III), and cvs Magda, Nancy and Orbit were classified into the group of slightly susceptible potatoes (ranks 0–I). Meanwhile, all the cultivars were assessed as resistant to S. endobioticum based on the Spieckermanns test. The results obtained indicate that the Glynne-Lemmerzahls method, but not the Spieckermanns one, is suitable for differentiating between potato cultivars resistant and partly resistant to pathotype 1 (D1) of S. endobioticum.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 248; 67-76
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność polskich odmian ziemniaka na występujące w kraju wirulentne patotypy 2(Ch1) i 3(M1) grzyba Synchytrium endobioticum (Schilb.) Per.
Resistance of Polish cultivars of potato to virulent pathotypes of Synchytrium endobioticum (Schilb.) Per.: 2(Ch1) and 3(M1)
Autorzy:
Przetakiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43021657.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
metoda Glynne-Lemmerzahla
odporność odmian
Synchytrium endobioticum
patotypy
rak ziemniaka
ziemniak
Solanum tuberosum
Glynne-Lemmerzahl method
cultivar resistance
pathotypes
potato wart disease
potato
Opis:
Od roku 2008 w Procowni Organizmów Kwarantannowych oceniana była odporność na wirulentne patotypy S. endobioticum 2(Ch1) i 3(M1) 69 polskich odmian ziemniaka. Dziesięć z nich: Ikar, Wist, Cekin, Adam, Ibis, Bzura, Gandawa, Kuba, Zagłoba i Ślęza było odpornych na patotyp 2(Ch1): a jedenaście: Ikar, Wist, Cekin, Adam, Ibis, Bzura, Gandawa, Kuba, Zagłoba, Ślęza i Rudawa uznano za odporne na patotyp 3(M1). Kolejne 7 odmian: Harpun, Neptun, Pasja, Sonda, Hinga, Miłek i Ruta oceniono jako słabo podatne na obydwa testowane patotypy. Odmiana Rudawa wykazała słabą podatność tylko na patotyp 2(Ch1) była natomiast odporna na patotyp 3(M1). Za odmiany odporne na dany patotyp grzyba uznano tylko takie, które wykazały pełną odporność zarówno w warunkach laboratoryjnych jak i w testach doniczkowych. Odmiany, które charakteryzowały się słabą lub krańcową podatnością w testach laboratoryjnych były dyskwalifikowane. Każda z odmian, która została ostatecznie uznana za odporną była oceniana w ciągu 2–3 lat w co najmniej 3 niezależnych doświadczeniach.
The resistance of 69 Polish cultivars of potato to virulent pathotypes of S. endobioticum 2(Ch1) and 3(M1) has been evaluated since 2008 at the Laboratory of Quarantine Organisms. Ten of them: Ikar, Wist, Cekin, Adam, Ibis, Bzura, Gandawa, Kuba, Zagłoba and Ślęza were found to be resistant to pathotype 2(Ch1). The same cultivars as well as cv. Rudawa appeared to be resistant to pathotype 3(M1). Another 7 cultivars: Harpun, Neptun, Pasja, Sonda, Hinga, Miłek and Ruta have been assessed as weakly susceptible to both pathotypes, whereas cv. Rudawa was found to be weakly susceptible to the 2(Ch1) but resistant to the 3(M1). The group of resistant cultivars included only those which have been classified as resistant both in laboratory and in pot tests. The cultivars assessed as weakly or extremely susceptible under laboratory conditions have been declassified. All the resistant cultivars were tested using the Glynne-Lemmerzahl method in at least 3 independent replications during a period of 2 or 3 years.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 207-214
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies