Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "metaphysics of experience" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Filozofia tu i teraz. Ontologia procesu jako podstawa filozoficznego coachingu
    Philosophy here and now. Process ontology as the foundation of philosophical coaching
    Autorzy:
    Leśniak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431086.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    process ontology
    metaphysics of experience
    embodiment
    logos
    universal Reason
    unconscious
    philosophical coaching
    coaching tools
    ontologia procesu
    metafizyka doświadczenia
    ucieleśnienie
    Rozum powszechny
    nieświadomość
    coaching filozoficzny
    narzędzia coachingowe
    Opis:
    This article sketches a conception of philosophical coaching – a new practical discipline offered at the University of Opole since 2016. In the first part of the essay, Plato’s ontology is considered through the lenses of process philosophy. Following this interpretation, Plato’s ontology becomes a kind of metaphysics of experience. The so-called „true Being” is not the realm of abstract realities. Rather, it refers to a kind of experience that discloses to us the real meaning of particular life situations, i.e.. their meaning viewed from the perspective of the Good. Plato’s philosophy turns out to be a logotherapy or spiritual practice, which consists in liberating the mind by diverting it from pathological pseudo- -meanings and directing it towards the Meaning. Finally, the last part of the article details the skills which students graduating in Philosophical Coaching should possess.
    Artykuł zawiera szkic ontologicznych podstaw coachingu filozoficznego – nowej dyscypliny praktycznej, która od roku 2016 stanowi składnik oferty edukacyjnej Uniwersytetu Opolskiego. Jest rozwinięciem idei zawartych w moim tekście „Filozofia jako ćwiczenie duchowe – coachingowy model uprawiania filozofii”. W drugim paragrafie przedstawiono ontologię Platona z perspektywy filozofii procesu. Widziana z tej perspektywy ontologia Platona jest rodzajem metafizyki doświadczenia – byt nazywany przez Platona „prawdziwym” nie jest rzeczywistością abstraktów, lecz tym, czego doświadczamy w chwilach, gdy rozpoznajemy znaczenie konkretnych sytuacji życiowych w perspektywie Dobra. Filozofia Platona okazuje się rodzajem filozoficznej logoterapii – praktyki duchowej polegającej na uwalnianiu umysłu przez odwracanie go od pato-logicznych pseudoznaczeń w stronę Sensu. Przyjęcie tej perspektywy oznacza uznanie doświadczenia medytacyjnego za punkt odniesienia refleksji filozoficznej. Oznacza też skierowanie uwagi w stronę doświadczenia wewnętrznego, również w stronę odczuć płynących z ciała jako istotnego składnika tego doświadczenia. Jako konkretny przykład starożytnego coachingu filozoficznego opisano w tekście stoicką praktykę „wytyczania teraźniejszości”. Dla zilustrowania idei współczesnego coachingu filozoficznego opisano ćwiczenie „Moje tu i teraz” – jedno z narzędzi opracowanych na potrzeby indywidualnej praktyki coachingowej. Opiera się ono na założeniach zarysowanej wcześniej ontologii doświadczenia. Tekst kończy opis kompetencji uzyskiwanych przez absolwenta kierunku Coaching filozoficzny.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 3; 111-147
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Personalism in the Lublin School of Philosophy (Card. Karol Wojtyła, Fr. Mieczysław A. Krąpiec)
    Autorzy:
    Duma, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507334.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Lublin School of Philosophy
    Karol Wojtyła
    Mieczysław Krąpiec
    personalism
    philosophy
    metaphysics
    person
    man
    experience
    nature
    culture
    Opis:
    The article presents the conception of personalism and the understanding of human person developed by two Polish philosophers: Karol Wojtyła and Mieczysław A. Krąpiec, the framers and the main representatives of the Lublin School of Philosophy. The author comes to the following conclusions: (1) Wojtyła’s and Krąpiec’s conception of personalism comes from experience and seeks verification in experience; it does not accept any a priori explanations or theses, though it does not shy away from drawing upon different branches of knowledge in its attempts to broaden experience, being aware that not everything is given to immediate experiential perception; (2) Wojtyła’s and Krąpiec’s personalism wants to draw on the whole philosophical tradition, taking into account, at the same time, the findings of different sciences of man or humanities which broaden the experience of man or contribute something to the interpretation of experience; (3) bringing together genetic empiricism and methodical rationalism, Wojtyła and Krąpiec are able to avoid radicalism in the explanation of man, making a successful attempt to join in a complementary way these aspects of personal human being which carry some opposition; (4) Wojtyła’s and Krąpiec’s conception of person does not bear any traces of antagonism since it is not directed against anyone; in the light of this conception every human person has a character of the honest good which is the unconditional good, that is the highest and the ultimate good not competing with the value of anything else; (5) Wojtyła and Krąpiec prove that the conception of human person lies at the basis of understanding society, culture, ethics, law, politics, economy, art, and even religion.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2016, 5, 2; 365-390
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nature, situation and experience. Some metaphysical underpinnings of John Deweys conception of an aesthetic experience
    Natura, sytuacja, doświadczenie. O pewnych metafizycznych podstawach koncepcji doświadczenia estetycznego Johna Deweya
    Autorzy:
    Rachoń, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/223385.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
    Tematy:
    metafizyka
    jakości
    emergentyzm
    interakcja
    natura
    sytuacja
    doświadczenie
    estetyka
    dzieło sztuki
    metaphysics
    qualifies
    emergentism
    interaction
    nature
    situation
    experience
    aesthetics
    work of art
    Opis:
    The aim of the following article is to present some of the metaphysical grounds for the concept of an aesthetic experience in the naturalistic philosophy of John Dewey. First three sections are devoted to the main issues of Dewey’s naturalistic metaphysics. The first, besides the definition of metaphysics as detection and description of the generic traits of existence, includes also the reconstruction of Dewey’s notion of nature — the most fundamental concept in Dewey’s system. It is reconstructed with the elaboration of the dynamic, continuous, emergent, rhythmical and situational character of the reality. The second section presents the metaphysical concept of a situation, along with its theoretical consequences, such as: overcoming the metaphysical dualism which isolates the subject from the object, the defence of the objective character of qualities, the concept of immediate phase of a situation and the pluralistic character of nature with all its manifestations. The third section presents deweyan metaphysics of experience. Author clarifies concepts, which are crucial in this respect: primal experience, the experience and the rhythmical structure of interaction. The last section elaborates these elements of Dewey’s aesthetics which clearly remains in an intimate relation with the general metaphysical characteristic of reality: the concept of an aesthetic experience continuous with an everyday experience, the concept of active and passive phases of perception, rhythm as a form, distinction between the product of art and the work of art. According to Dewey, art is conceived as a particular manifestation of nature, which realizes itself in the dynamic form of an aesthetic experience and, as such, it discloses the deepest general traits of reality. In such meaning, art is the culminating form of organization of nature and its most sublime manifestation. The late works of Dewey give the grounds for the interpretation, according to which, an aesthetic experience constitutes the essential context for every possible kind of experience. Consequently, the deweyan philosophy of art functions in his philosophic system not so much as a minor and marginal element related only to the artistic activities, but it pervades all other realms.
    Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie pewnych metafizycznych podstaw, na jakich opiera się koncepcja doświadczenia estetycznego w naturalistycznej filozofii Johna Deweya. Pierwsze trzy części artykułu poświęcone są głównym zagadnieniom jego naturalistycznej metafizyki. W części pierwszej, poza wyjaśnieniem znaczenia, w jakim Dewey używa pojęcia metafizyki — odnajdowanie i opis powszechnych cech istnienia — podjęta została również rekonstrukcja, podstawowego dla metafizyki Deweya, pojęcia natury. Wśród najistotniejszych cech metafizycznych, jakie Dewey przypisuje naturze, znajdują się: dynamizm, ciągłość, emergentyzm, rytmiczność i wewnętrzne złożenie z sytuacji. Część druga artykułu prezentuje metafizyczną koncepcję sytuacji i jej najważniejsze teoretyczne konsekwencje, tj. przezwyciężenie dualizmu metafizycznego oddzielającego podmiot od przedmiotu, obronę obiektywnego charakteru jakości oraz dynamicznego, kontekstualnego i pluralistycznego charakteru natury i wszelkich jej przejawów. W części trzeciej przedstawiona została deweyowska metafizyka doświadczenia. Autor wyjaśnia, kluczowe w tym zakresie, zagadnienia: doświadczenia pierwotnego, doświadczenia rzeczywistego oraz rytmicznej struktury interakcji. W ostatniej części autor przedstawił te wątki estetyki Deweya, które wyraźnie pozostają w ścisłym związku z jego ogólniejszą, metafizyczną charakterystyką rzeczywistości, tj. koncepcję doświadczenia estetycznego jako ciągłego z doświadczeniem codziennym, koncepcję aktywnej i pasywnej fazy percepcji, rytmu jako formy oraz rozróżnienie pomiędzy przedmiotem sztuki i dziełem sztuki. Sztuka, w ramach prezentowanych w tym artykule poglądów Deweya rozumiana jest jako szczególny przejaw natury, który, w dynamicznej formie doświadczenia estetycznego, ujawnia najgłębsze, powszechne cechy rzeczywistości. W tym sensie jest szczytową formą organizacji natury i stanowi jej najbardziej wysublimowaną postać. Późne pisma Deweya dają podstawy do interpretacji, w której doświadczenie estetyczne stanowi istotny kontekst dla wszelkiego rodzaju doświadczeń. Wówczas deweyowska filozofia sztuki stanowi raczej osnowę reszty systemu niż jego marginalny element związany jedynie z działalnością artystyczną.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2009, R. 50 nr 4 (179), 4 (179); 165-184
    0860-889X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies