Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "messiah" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Mesjanizm w literaturze z Qumran
Autorzy:
Jóźwiak, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1163831.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Qumran
Mesjasz
Messiah
Opis:
Au fur et à mesure qu’on déchiffre les documents de Qumran, il deviant de plus en plus évident que la secte attendait deux messies. L’un de ligne d’Aaron, 1’autre de la génération d’Israël. Le texte du Manuel de Discipline est suivant: „depuis le jour du décès du Docteur de la Communauté jusqu’à la venue de Messie d’Aaron et d’Israël”. Ce texte exprime toute attente des habitants de Qumran, ce que prouvent aussi d’autres documents, celui de la Mer Morte et surtout le Document de Damas. Dans ce texte on lit: jusqu’à ce que viennent les messies d’Aaron et d’Israël. La secte attendait donc l’arrivée de trois personnes qui devraient délivrer le Peuple Dieu c’est à dire on attendait le prophète prédit par Deut. 18, 15 ss. d’Elie, le messie d’Aaron et le fils de David ce messie National ou tout simplement le messie.
Źródło:
The Biblical Annals; 1963, 10, 1; 35-42
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacja mesjańska Psalmu 22
Autorzy:
Kuc, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166075.pdf
Data publikacji:
1971
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Psalm 22
interpretacja
mesjasz
interpretation
Messiah
Opis:
Persona patiens huius poematis ad quaestionem fundamentalem exegeticam Ps 22 pertinet. Cum hac questione interpretatio messianica Ps iungitur. Fautores interpretationis directe messianicae autumnant passiones, de quibus in Ps, solum de Christo intellegi posse. Nulla persona in VT invenitur, cui argumentum Ps adhiberi possit. Haec conclusio tamen non est sine dubio. Ps 22 est enim opus culticum in quo psalmista modo quodam universaliori loquitur, ut ad varias circumstantias, in quibus passio et liberatio a passione adsit, accommodari possit. Rationes ad probandam interpretationem messianicam quae ex NT proveniant, solum primaevae Ecclesiae intellectionem huius Ps ostendunt, sed non dem onstrant exegesim messianicam . Comparatio Ps 22 cum Deuteo Isaia tam philologica quam quoad thema docet affinitatem inter haec opera mere externam esse. Exegesis tipica in hoc consistit, quod auctor Ps aut propriam aut alicuius alii passionem et salutem describit, quae sunt typice de Messia intelligenda. Exegetae moderni hanc interpretationem uti insufficientem vident. Humilitas et exaltatio ut notae actionis salvificae Dei maxime in Ps descpptae sunt. Hoc thema essentialiter in Messia verificatus est, unde ex hac parte Ps 22 ut messianicus videri possit. Messianismus de quo agitur est praenuntiatio salvifica et eschatologica. Auctor Psalmi exinspiratione cognovit et expressit passionem et gloriam tam quam fructus, qui ad historiam salutis necessarii sunt. Intrinseca unio, quae inter passionem et fructum salutis adest, profundissime in Christo ostenditur. Schola, quam dicunt Myth and Ritual arbitratur Psalmum 22 mansionem esse ritualis ceremoniae regis, qui patitur et ad vitam revertitur et in hoc sensu dicunt Psalmum messianicum esse. Messianismus in hoc sensu fere ab omnibus exegetis non accipitur. Fautores sic dictae reinterpretationis sentiunt quatuor ultimos versus Ps 22 additos esse tempore posteriori, ita ut Psalmus tunc sensum messianicum accipegiet. His versibus (Ps 22, 28-32) regnum Dei mirabili modo diffunditur usque ad universale regnum Jahwe. Argumentum huius partis Ps affine est Psalm is regalibus et alterae parti Isaiae. Redactor igitur reinterpretans Ps 22 sensum messianicum in hoc opere relegit. Tamen unio causalis inter passionem patientis et salutem paganorum non clare in Psalmo videtur. A. Gelin arbitratur homines his temporibus non tam logice quam hodie cogitatos esse et spes messianicas ex Is 53 maximum influxum in eorum mentes exercuisse, unde versum 28-32 sufficientes erant, ut totus Psalmus messianice intelligeretur. Si persona in Psalmo acciperetur ut persona corporativa, dici possetrepraesentari populum Dei, qui pro omnium culpis patitur et tunc interpretatio messianica Psalmi 22 clarius evasisset.
Źródło:
The Biblical Annals; 1971, 18, 1; 5-19
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Militant Davidic Messiah and Violence against Rome: The Influence of Pompey on the Development of Jewish and Christian Messianism
Autorzy:
Atkinson, Kenneth
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942920.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Jews
History
The Militant Davidic Messiah
Rome
Pompey
Jewish and Christian Messianism
Opis:
In 63 BCE the army of the Roman General Pompey the Great invaded ancient Palestine, destroyed part of the Jerusalem temple, and ended the nearly eighty-year-old Hasmonean state. The Romans thereafter ruled ancient Palestine either directly or through a series of client kings. The great Jewish War against the Romans of 66–70 CE was largely an effort to restore independent Jewish rule. The Jewish historian Josephus, who served as a general in this conflict, tells us that a messianic oracle inspired many Jews to take up arms against the Romans.1 This nearly five-year conflict ended with the Roman destruction of Jerusalem and the Jewish temple. Sixty-two years later, Simeon bar Kochba – presumed by many Jews to be the messiah – led Jewish rebels in a second ill-fated revolt against Roman rule. After this failed war, the Jewish community abandoned nationalism and the active hope that a messiah would violently overthrow their oppressors.
Źródło:
Scripta Judaica Cracoviensia; 2011, 9; 7-19
2084-3925
Pojawia się w:
Scripta Judaica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zechariah 6:12-13 as the Referent of γραфή in John 2:22 and 20:9. A Contribution to Johannine Temple-Christology
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178542.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Janowa
Księga Zachariasza
chrystologia świątyni
Pismo Święte
γραϕή
król
Mesjasz
świątynia
oczyszczenie świątyni
zmartwychwstanie
aniołowie
ogród Eden
Maria Magdalena
noli me tangere
pochówek Jezusa
Gospel of John
Zechariah
Temple-Christology
Scripture
king
Messiah
temple
temple cleansing
resurrection
angels
Garden of Eden
Mary Magdalene
Jesus’ burial
Opis:
The explicit references to the Scripture (γραφή) in the Johannine cleansing narrative in 2:22 as well as in the Johannine narrative about the empty tomb in 20:9 were always a perplexing mystery which raised a plethora of scholarly proposals. The article presents an argument in favor of Zech 6:12-13 as a scriptural referent in both these occurrences of γραφή. The Zechariah oracle about the future rebuilding of the temple by a messianic king perfectly dovetails with the Johannine Temple-Christology which depicts the resurrection of Jesus as the rebuilding of the temple by the King-Messiah.
Źródło:
The Biblical Annals; 2012, 2, 1; 153-194
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi mesjanistyczni jako nazwa hebrajsko – chrześcijańskiego ruchu religijnego
Autorzy:
Juszczak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158632.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Jew
messiah
Messianic Jews
Opis:
The article explains the meaning of the term "Messianic Jews" through a literal analysis of each word component. The term "Jew" is analyzed first. The root of the word originates from Judah, biblical character, son of Jacob and party to God's covenant. The analysis talks about what Jewish identity is and presents some of significant views on the issue. The article follows then to focus on the term "messiah", originally a royal title which later went on to mean "chosen" and became closely associated with Jesus Christ. The analysis of those two word components serves as a basis for explaining the movement as that of Jews who accept Jesus Christ as a messiah – a movement which has successfully developed since its inception in the 1890s.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2012, 2(4); 205-213
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijny profil Maryi w relacji „o narodzeniu Jezusa (Mt 1,18-25) - propozycja interpretacji
The Biblical Profile of Mary in the Account of the Birth of Jesus (Matt 1,18-25) - an Attempt at Interpretation
Autorzy:
Mikołajczak, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607289.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Mary
birth
Jesus
Lord
Messiah
Son of David
St. Joseph
biblical profile
Gospel
St. Matthew
the synoptics
St. Mark
St. Luke
Maryja
narodzenie
Jezus
Pan
Mesjasz
Syn Dawida
św. Józef
biblijny profil
Ewangelia
św. Mateusz
synoptycy
św. Marek
św. Łukasz
Opis:
The author proposes an interpretation of the pericope of Matt 1,18-25 that emphasizes some Mariological aspects in the context of the first canonical Gospel.The author attests to the fact that the virgin birth of Mary is not given any special justification in Matt 1,18-25 nor is it an object of any special theological reflection because the pericope in question (Matt 1,18-25) is a self-contained narrative in which St. Matthew depicts the birth of Jesus as an exceptional event in the economy of salvation. And he does so for two reasons: because the virgin birth itself as well as the whole presented event (cf. Matt 1,22) is a fulfillment of the Old Testament prophecy of Is 7,14 (cf. Matt 1,22b-23) and because the fact that Mary conceived by the power of the Holy Spirit becomes a logical ground for acknowledging Jesus as the Son of God. Nevertheless, the Evangelist also allows for the Mariological theme in a very special way.The author of the article reaches a number of crucial Mariological conclusions which are the guiding ideas of his research, i.e. that in Matt 1,18-25 Mary is portrayed even more expressively than in the pericope presenting the genealogy of Jesus (Matt 1,1-17 especially Matt 1,16). St. Matthew depicts Mary as a remarkable person, very significant in the fulfillment of God’s plan of saving humanity. Mary plays an invaluable role in the pericope of Matt 1,18-25. Since the times of the prophet Isaiah she was the chosen Virgin who would give birth to the Emmanuel. Thus, she can be described as a mediator of God’s actions in His plan of saving all humanity. But in Matt 1,18-25 St. Matthew does not mention any personal deeds of Mary.The author attests to the fact that Mary is the virgin and immaculate Mother of Jesus, the Messiah, the Christ, Son of David and Son of God. This leads to a conclusion that Mary is the Mother of the Emmanuel. And because her motherhood is the result of the Holy Spirit’s action (Matt 1,18.20) the Church owes to her the Master, the Son of God who stands by the Church “always, [even] unto the end of the world” (Matt 28,20).Keywords
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2013, 27; 139-147
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus obdarza wzrokiem i wiarą (J 9)
Jesus gives sight and faith (John 9)
Autorzy:
Gaida, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944837.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
miracle
born blind
Pharisees
sin
Jesus
Son of Man
listen
judgment
blindness
see
faith
the Jews
sign
Messiah
cud
człowiek niewidomy
faryzeusze
grzech
Jezus
Syn Człowieczy
słuchać
słyszeć
sąd
ślepota
widzieć
wierzyć
znak
Żydzi
Mesjasz
Opis:
The story about a man born blind in the Gospel according to John is an example of Jesus’ care of a man. Jesus noticed a difficult situation of the blind man and gave him sight. He “spat on the ground and made mud with the salive and spread the mud on the man’s eyes, saying to him, “Go, wash in the pool of Siloam” (Jn 9:6-7). The blind man performed his orders and when he came back he was able to see. He gains first his sight and then increasing insight as he progresses from referring to “the man called Jesus” whose he does not know (cf. Jn 9:11-12), to declaring him to be a prophet (cf. Jn 9:17), then one sent from God (cf. Jn 9:33), and finally confessing him as Son of Man and Lord (cf. Jn 9:37-38). The Pharisees by contrast assert that Jesus is not from God (cf. Jn 9:16) and that he is a sinner, and deny the miracle (cf. Jn 9:24). The cured man become a witness and he was talking about the miracle to those who knew him, neighbours and Pharisees. The Pharisees drove him out because he was saying that Jesus came from God. Jesus asked the cured man if he believed in the Son of Man? He answered that he did and he worshipped him. Jesus led him up to believe in the Son of Man. Jesus wants people to come to him for help and he leads them out to faith. Jesus wants us to believe in him as God who can help us.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2013, 17; 17-32
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusza Z. Kasserna ujęcie Orientu w operze The Anointed według dramatu Koniec Mesjasza Jerzego Żuławskiego
Representations of the Orient in Tadeusz Z. Kassern’s opera The Anointed based on Jerzy Żuławski’s drama The End of the Messiah
Autorzy:
Skupin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521988.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Tadeusz Z. Kassern
The Anointed
opera
Andrzej Żuławski
The End of the Messiah
orientalism
Opis:
The title character of Andrzej Żuławski’s drama The End of the Messiah (1911) is a historical fi gure of a Turkish-Jewish apostate messiah — Sabbatai Zevi (1626–1676). Żuławski exposes in his play, which contains many Polish elements, the idea of Jewish messianism in a mystical and national sense and his representation of the Islamic Orient has a pessimistic and escapist message. Tadeusz Z. Kassern in his own adaptation of the drama in his lyric opera The Anointed (1949–51) removed all Polish threads and added one oriental character: the Muezzin’s voice, imitating an adhan — muslim call for prayer, which has a key importance for musical orientalism of the opera. Although it is presented with a relatively objective ethnographic accuracy, it creates an exotic background for the action — as a modern aspect of couleur locale. Muezzin’s voice is always heard in the scenes with exclusive participation of Jewish main characters (Sabbatai and Miriam), which emphasizes the relation of antithetical worlds (inside – outside) or opposition: Jewish characters – alien (exotic) Muezzin. Opera The Anointed is an emblematic example of the hybrid referentiality of Kassern’s musical orientalism.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2013, 3; 83-109
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus jako „Sługa Boga” i „Mesjasz” w Koranie i w muzułmańskich interpretacjach
Jesus as ’the Servant of Allah’ and ‘the Messiah’ in the Quran and Muslim Interpretations
Autorzy:
Maszkowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040752.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Koran
interpretacje muzułmańskie
tradycja muzułmańska
Jezus
koraniczne tytuły Jezusa
„mesjasz” „sługa Allaha”
Syn Boży”
„lud Księgi”
chrześcijaństwo
islam
the Quran
Muslim interpretations
Muslim tradition
Jesus
Jesus' titles in Koran
“the Messiah”
“the servant of Allah”
“the son of God”
“the People of the Book”
The Christianity
Islam
Opis:
W tytułach teologicznych Jezusa zawarł Koran podstawową naukę o Nim, o Jego godności, wyjątkowości i misji. Rozwinięciem Jego koranicznego obrazu zajęli się komentatorzy muzułmańscy, którzy sformułowali liczne interpretacje określeń Jezusa. W niniejszym artykule omówione zostały dwa koraniczne tytuły Jezusa: „sługa Boga” i „mesjasz”. Pierwszy tytuł wyraża wspólną cechę wszystkich muzułmanów i odnosi się do wszystkich ludzi oraz eksponuje człowieczeństwo Jezusa i Jego przynależność do rodzaju ludzkiego. Tym samym wykluczone zostaje Jego Synostwo Boże. Drugi tytuł wyróżnia Jezusa na tle innych ludzi i proroków, gdyż tylko On został tak nazwany w Koranie i stanowi „pomost” do pozyskania chrześcijan dla głoszonego orędzia, nawet jeśli odmawia Mu się godności boskiej. Oba tytuły nadają Mu muzułmańską tożsamość i ukazują Go jako człowieka złączonego z Bogiem więzią służby i poświęcenia. Zaprzeczają one jednak temu, co stanowi sedno wiary chrześcijańskiej. Oba negują Jezusowe Synostwo Boże. Ich teologicznochrześcijański sens został zamieniony na teocentryczno-muzułmański. Ich wykładnią stała się nie Ewangelia, lecz Koran. Dlatego jest rzeczą słuszną, by nie tłumaczyć koranicznego tytułu al-masîh. na „Chrystus” lecz pozostawić go w uproszczonym zapisie al-masih lub jako „mesjasz”. Podobnie `abd Allâh nie powinien być w żadnym wypadku tłumaczony na „sługa Jahwe”, lecz pozostać w uproszczonej formie abd-Allah lub jako „sługa Boga” vel „sługa Allaha”.
Regarding the theological titles of Jesus, the Quran contained basic knowledge about Him, about His dignity, peculiarity and mission. Muslim commentators took up the development of His Quranic image and created numerous interpretations of the terms used for Jesus. In this article two Quranic titles of Jesus, `The Servant of God' and `The Messiah' are discussed. The first title expresses the common feature of all Muslims and eventually refers to all humans. The title also exhibits the humanity of Jesus and His membership to the human kind. Thereby His divine filiation is excluded. The second title distinguishes Jesus from other people and prophets, because only He is named like this in the Quran and He constitutes the bridge by which Christians are attracted to the proclaimed message even if one refuses Him being of God's dignity. Both titles give Him Muslim identity and delineate Him as a man connected to God with a bond of service and sacrifice. However, as both of them reject Jesus being Son of God, they deny what constitutes the focal point of Christian faith. Their Christian theological meaning is replaced by a theocentric Muslim view, as the interpretation does not refer to the Gospel, but to the Quran. Henceforth, it is not appropriate to translate the Quranic title al-masî? to `The Christ', but to leave it in the simplified notation al-masih or as `The Messiah'. Similarly `abd Allâh by no means should be translated to `The Servant of Yahweh', but remain in a simplified form abd-Allah or `The Servant of God' or `The Servant of Allah'.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 127-150
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus Mesjasz według Nowego Testamentu
Jesus the Messiah According to the New Testament
Autorzy:
Najda, Andrzej Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559537.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Jezus
Chrystus
mesjasz
nadzieje mesjańskie
Nowy Testament
wyznanie wiary
Jesus Christ
messiah
messianic hopes
New Testament
the Creed
Opis:
Termin mesjasz pochodzi od hebrajskiego słowa mašiah i znaczy namaszczony, pomazaniec. W polskich tłumaczeniach Pisma Świętego występuje forma Chrystus, ponieważ teksty nowotestamentalne i poprzedzająca je tradycja uważają Jezusa z Nazaretu za zapowiadanego w Starym Testamencie mesjasza. Jednakże osoba i los Jezusa z Nazaretu nie wpisują się całkowicie w przekazany przez księgi Starego Przymierza obraz mesjasza. Dlatego warto przynajmniej pobieżnie przypomnieć treść oczekiwań mesjańskich w Starym Testamencie i we wczesnym judaizmie i zastanowić się nad tym, czy Jezus sam uważał się za mesjasza. Przytoczone zostaną również niektóre świadectwa wiary w mesjańskość Jezusa w pierwotnym Kościele i księgach Nowego Testamentu.
Word the messiah derives from the hebrew word mašiah and means solemn, the anointed. A form Christ is appearing in Polish translations of the Bible, since texts of the New Testament and the tradition preceding them regard the Jesus from Nazaret as the messiah heralded in the Old Testament. However the person and the fate of the Jesus from Nazaret are becoming part of an image of the messiah broadcast by books of the Old Covenant entirely. Therefore it is worthwhile reminding contents of messianic expectations in the Old Testament and in early Jewish customs and traditions and giving some thought to, whether the Jesus alone considered itself the messiah. Certificates of the faith will also be quoted in messianic-ness of the Jesus in the primitive Church and books of the New Testament.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 15-26
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara oparta na znakach i cudach dokonanych przed zmartwychwstaniem w Ewangelii według św. Jana
Faith based on signs and wonders before resurrection in the Gospel according to St. John
Autorzy:
Gaida, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578669.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
blindness
faith
glory
heal
Jesus
judgment
listen
Messiah
miracle
pharisees
raise to life
see
sign
Son of Man
the Jews
testimony
chwała
cud
faryzeusze
Jezus
Mesjasz
Syn Człowieczy
ślepota; świadectwo uzdrowienie
widzieć
wierzyć
wskrzesić do życia
znak
Żydzi
Opis:
Signs and wonders in John’s theology play significant role because they may lead to true and lasting faith. Jesus said to the royal official: “Unless you see signs and wonders you will not believe” (J 4,48). In John’s Gospel signs and miracles performed by Jesus allowed to believe in him as a prophet, a man who is from God, the Messiah, the Son of God. Descending of the Holy Spirit on Jesus was for John the Baptist a sign that Jesus is The Son of God. The miracle of changing water into wine revealed glory of Jesus and caused that his disciples believed in him. Knowledge of Jesus about sinful life a Samaritan woman became for her a sign which led to acknowledge Jesus as a prophet. Jesus made her aware that he was Christ, the Messiah. The presence of Jesus among Samaritans and preaching his word made other believe in Jesus and recognize him as the Savior of the world. A sign of healing a royal official’s son showed the necessity of believing in his words. A miracle of feeding Five Thousand caused the crowd to look for him. People acknowledged Jesus as a prophet. A miracle of healing a man blind from birth made him believe in Jesus as the Son of Man. A resurrection of Lazarus became a sign which raised faith among the Jews who had seen what Jesus did. The chief priests and the Pharisees saw signs made by Jesus but they did not believe in him. People who faced signs and miracles and take dialogue with Jesus, come to believe in him. Jesus made miracles which were the answers for human poverty, misery and faith. Each of us has to take one’s own decision through believing in Jesus as the Messiah, God’s Son and you may have life in his name.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2014, 18; 89-102
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Post 20th Century View Of Isaiah 53
Postrzeganie Iz 53 po doświadczeniach XX wieku
Autorzy:
Maller, Allen S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494411.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Messiah
suffering servant
Jewish and Christian Bible interpretation
Holocaust
redemption
Mesjasz
cierpiący sługa
żydowska i chrześcijańska interpretacja Biblii
Holokaust
odkupienie
Opis:
The article presents two basic traditional interpretations of Is 53. The first one is Christian and understands the last song about the Lord’s servant as referring to Jesus from Nazareth and the second traditional Jewish interpretation, according to which the entire Israel is Lord’s servant. Then, the article presents the tradition of the suffering messiah in the Jewish religion (the messiah Josephson) and the views on the redemptive significance of the collective suffering. The article shows that the Holocaust had a redemptive meaning in practical sense, since this crime, by being a warning and an admonition, contributed to the improvement of the contemporary world.
Artykuł przedstawia tradycyjne chrześcijańskie rozumienie Iz 53 odnoszące ostatnią pieśń o słudze Pana do Jezusa z Nazaretu oraz tradycyjną interpretację żydowską, wedle której sługą jest cały Izrael. Następnie ukazana zostaje tradycja cierpiącego mesjasza w religii żydowskiej (mesjasza syna Józefa) i poglądy o odkupieńczym znaczeniu cierpienia narodu. Artykuł pokazuje, że Holokaust miał znaczenie odkupieńcze w sensie praktycznym, ponieważ będąc przestrogą przyczynił się do poprawy współczesnego świata. Autor opowiada się za pluralistyczną interpretacją Iz 53, wzywa do wzajemnego szacunku wyznawców różnych religii oraz przestrzegania najlepszych nauk swoich religii, co ma przyczynić się do nastania czasów mesjańskich.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 4; 513-526
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taumaturgiczna posługa Mesjasza miłosierdzia i Jego uczniów
Thaumaturgic ministry of the Messiah of Mercy and His disciples
Autorzy:
Łaszkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516449.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
posługa taumaturgiczna
cud
uzdrowienie
Mesjasz
miłość
miłosierdzie
misja
uczniowie
thaumaturgic ministry
miracle
healing
the Messiah
love
mercy
mission
disciples
Opis:
Taumaturgiczna posługa Jezusa stanowi niemałą część całej Jego publicznej działalności. Zastanawiająca jest jej relacja względem proroctw mesjańskich, a także odniesienie do samego JHWH i Jego czynów. Pytanie o miejsce cudów i znaków – szczególnie uzdrowień – w mesjańskiej posłudze Jezusa, a także uzasadnienie ich wykonywania stały się przyczyną podjęcia badań nad tymi zagadnieniami. Nie bez znaczenia pozostaje także kwestia kontynuacji posługi Jezusa uzdrawiającego przez Jego uczniów. W artykule zostały przedstawione starotestamentalne zapowiedzi Mesjasza, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które wskazują, że On ma przynieść uzdrowienie. Zaprezentowana jest także sama posługa taumaturgiczna Jezusa, przez którą spełnia On starotestamentowe obietnice. Zaakcentowana jest również miłość jako motywacja Jezusa litującego się nad chorymi. Ostatnia część poświęcona jest uczniom Jezusa, którzy stają się kontynuatorami Jego misji poprzez głoszenie Ewangelii, której towarzyszą znaki i cuda. Cuda Jezusa, a szczególnie uzdrowienia, mają swoje źródło w działaniu Boga. To On posyła swojego Syna jako Mesjasza, by wypełnił Jego dzieło miłosierdzia wobec człowieka dotkniętego fizycznym – ale i duchowym – cierpieniem. Syn Boży jest wierny w spełnianiu swojej misji. To samo posłannictwo przekazuje swoim uczniom i całemu Kościołowi, który jest wezwany do niesienia uzdrowienia chorym.
Thaumaturgic ministry of Jesus is a considerable part of the whole of His public ministry. The relation between Jesus thaumaturgic ministry and the Messianic prophecies is thought provoking, as well as is the reference to the YHWH and His deeds. The reason of undertaking the above research is an attempt to answer the question about the place of miracles and signs - especially healings - in the messianic ministry of Jesus and the justification for their execution. Moreover, very remarkable is the matter of Jesus healing ministry continuation by His disciples. The article presents the Old Testament’s announcements of the Messiah, with special attention to those that indicate that He is to bring healing. Jesus thaumaturgic ministry is also presented here. Through this ministry He fulfills the Old Testament promises. The love is emphasised as the motivation for Jesus to have mercy for the sick. The last section of the article is dedicated to Jesus disciples who become continuators of His mission through the Gospel proclamation, accompanied by signs, wonders and various miracles. Jesus’ miracles, especially healings have their source in God’s activity. It is Him who sends his Son as the Messiah to fulfill His work of mercy to a man afflicted with physical - but also spiritual – suffering. The Son of God is consistent in fulfilling His mission, which He passes to His disciples and the entire Church called to heal the sick.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2015, 25; 101-119
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg – Ojciec miłosierny w orędziu Jezusa o królestwie Bożym
God – the merciful Father in Jesus’ proclamation of the kingdom of God
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972820.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Królestwo Boże
miłosierdzie
przypowieści
wyzwolenie
zbawienie
naród wybrany
mesjasz
król
grzech
Kingdom of God
mercy
parable
liberation
salvation
chosen nation
Messiah
king
sin
Opis:
Jezus głosząc królowanie Boga koryguje jego niewłaściwe rozumienie. Odwołuje się w tym celu do historii Izraela. Pokazuje również, że Bóg zawsze w niej obecny, teraz wkracza w nią w nowy sposób. W swoim Synu przychodzi jako miłość, która nie cofa się przed niczym, nawet przed grzechem, czego potwierdzeniem jest zgoda Jezusa na krzyż. Swoje roszczenie, skoncentrowane na wprowadzeniu wszystkich w wymiar Bożego miłosierdzia, Jezus uwiarygadnia ogłoszonym przez siebie, bliskim – właściwie już obecnym – królowaniem Boga. Zrozumienie tegoż i właściwa postawa wobec tej rzeczywistości, pozwala zrozumieć kim jest Jezus. W Jezusie Chrystusie, zapowiadana i oczekiwana bliskość Boga, przedstawiana w różnych obrazach, uzyskuje swój osobowy wymiar. Jezus tych starotestamentowych obrazów i interpretacji nie usuwa, ale przez swoje dzieło wyjaśnia i tłumaczy, ukazując ich znaczenie i sens. Zapowiadane przez nie zbawienie, o czym świadczą słowa i czyny Jezusa, staje się obecne. Bóg przychodzi w swoim Synu, aby swoje panowanie potwierdzić w wybranym przez siebie narodzie i objąć nim wszystkie inne ludy, ukazując je jako wyzwalające człowieka z wszelkiej niewoli miłosierdzie.
Jesus, proclaiming the kingdom of God corrects his wrong understanding. He refers for that purpose to the history of Israel. He also shows that God, who is always present in the history, now enters into it in a new way. In his Son he is coming as a love that does not shrink from nothing, even before sin, which is confirmed by the consent of Jesus to the cross. His claim, focused on the introduction of all into the dimension of God’s mercy, Jesus gives credibility through announced near – actually already present – kingdom of God. Understanding and proper attitude towards this reality, let us understand who Jesus is. In Jesus Christ, announced and expected closeness of God, presented in different images, acquires its personal dimension. The Old Testament images and interpretations Jesus does not remove, but through his work explains and translates, showing their importance and meaning. Announced by them salvation is already present, as evidenced by the words and deeds of Jesus. God comes in his Son, in order to confirm his domination in the chosen nation and over all other peoples, showing this domination as mercy liberating people from all bondage.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2016, 26; 171-192
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies