Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "melanina" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Oddziaływanie nikotyny z melaniną
Nicotine–melanin interaction
Autorzy:
Delijewski, Marcin
Buszman, Ewa
Wrześniok, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038270.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
nikotyna
melanina
kompleksy nikotyna-melanina
nicotine
melanin
nicotine-melanin complexes
Opis:
BACKGROUND The available literature suggests that nicotine may accumulate in human tissues containing melanin, which increases the biosynthesis of this pigment. Studies conducted on the interaction between nicotine and melanin do not explain the impact of this binding on the metabolism and distribution of nicotine, level of dependence, effectiveness of smoking cessation therapies and potential adverse effects of nicotine. The role of these interactions may be important for people with a high degree of skin pigmentation. It is necessary to answer questions concerning the nature of nicotine–melanin interaction as well as the effect of nicotine on human cells, tissues and organs containing melanin pigment. The aim of this study was to examine the ability of nicotine to bind to synthetic melanin and to evaluate the kinetics and the nature of these interactions. MATERIAL AND METHODS Nicotine–melanin complexes were analyzed by use of the Scatchard method. The amounts of nicotine bound to melanin were determined spectrophotometrically. RESULTS It has been demonstrated that nicotine forms complexes with melanin. The amounts of nicotine bound to melanin increase with rising initial concentrations and prolongation of incubation time. For the studied complexes, two classes of independent binding sites with association constants K1 = 2.44 × 104 M-1 and K2 = 7.72 × 102 M-1 have been found. CONCLUSIONS The obtained results indicate the possible role of melanin in side effects of nicotine and in smoking cessation therapies effectiveness among people with high levels of pigmentation.
WSTĘP Dostępna literatura sugeruje, że nikotyna może kumulować się w ludzkich tkankach zawierających melaninę, co powoduje zwiększenie biosyntezy tego barwnika. Dotychczasowe badania nad oddziaływaniem nikotyny z melaniną nie wyjaśniają wpływu wiązania na metabolizm i dystrybucję nikotyny, poziom uzależnienia, zdolność do zaprzestania palenia czy zwiększenie ewentualnych działań niepożądanych nikotyny. Rola tych oddziaływań może mieć duże znaczenie w przypadku osób o wysokim stopniu pigmentacji skóry. Odpowiedzi wymagają pytania dotyczące charakteru wiązań między nikotyną a melaniną oraz zmian, jakie nikotyna może wywierać w komórkach, tkankach i narządach ludzkiego ciała, w których występuje melanina. Celem badań była ocena zdolności nikotyny do wiązania się z melaniną syntetyczną, a także ocena kinetyki wiązania i trwałości powstałych kompleksów. MATERIAŁ I METODY Kompleksy nikotyna–melanina oceniano metodą Scatcharda. Ilość nikotyny związanej z melaniną wyznaczono techniką spektrofotometrii UV-VIS. WYNIKI Wykazano, że nikotyna tworzy kompleksy z melaniną. Ilość nikotyny związanej z melaniną wzrasta wraz ze wzrostem stężenia początkowego oraz z wydłużaniem czasu inkubacji. Dla badanych kompleksów stwierdzono występowanie dwóch klas niezależnych miejsc wiążących o wartościach stałych trwałości K1 = 2,44 × 104 M-1 oraz K2 = 7,72 × 102 M-1. WNIOSKI Uzyskane wyniki wskazują na możliwą rolę melaniny w działaniach niepożądanych nikotyny oraz w problematyce zaprzestania palenia u osób o wysokim stopniu pigmentacji.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 6; 361-366
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modelowe badania EPR wpływu stężenia leku na właściwości centrów paramagnetycznych w kompleksach biopolimeru melaninowego z netilmicyną
Model EPR studies of influence of drug concentration on properties of paramagnetic centres in complexes of melanin biopolymer with netilmicin
Autorzy:
Pilawa, B.
Zdybel, M.
Buszman, E.
Wrześniok, D.
Mrochen, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283741.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biopolimery
melanina
badania EPR
biopolymers
melanin
EPR method
Opis:
Melanina jest ciemnym pigmentem powszechnie występującym w organizmach roślinnych i zwierzęcych. U człowieka występuje w skórze, włosach, oczach, uchu wewnętrznym, ośrodkowym układzie nerwowym [1,2]. W organizmach żywych występuje głównie wybrana do badań eumelanina (RYS. 1). Jest to grupa melanin o zabarwieniu brązowo-czarnym [1,2]. Kolejną grupę stanowią feomelaniny o barwie czerwono-brązowej, które zawierają siarkę oraz allomelaniny [1,2 ]. Melanina to biopolimer wykazujący wysokie powinowactwo do jonów metali oraz substancji leczniczych [1-4]. Długotrwała ekspozycja lub wysoko-dawkowa terapia substancjami leczniczymi może prowadzić do nadmiernej kumulacji tych substancji w melaninie, a w konsekwencji do degradacji upigmentowanych tkanek [3,4]. Celem niniejszej pracy jest określenie wpływu stężenia leku na koncentrację i właściwości centrów paramagnetycznych występujących w kompleksach DOPA-melaniny - eumelaniny z przykładowym antybiotykiem - netilmicyną. Widma EPR kompleksów DOPA- melanina-netilmicyna mierzono z wykorzystaniem spektrometru elektronowego rezonansu paramagnetycznego na pasmo X (9.3GHz) w temperaturze pokojowe w szerokim zakresie mocy mikrofalowej wynoszącym 0.7-70mW. Zastosowano następujące stężenia netimicyny w analizownaych kompleksach: 1x104M, 5x104 M, 1x10-3 M, 5x1Cr3 M oraz 1x10-2 M. Wyznaczono koncentrację centrów paramagnetycznych, współczynnik rozszczepienia spektroskopowego g, amplitudę i szerokość linii EPR. Zbadano wpływ mocy mikrofalowej na nasycenie mi¬krofalowe widm EPR kompleksów melaninowych. Wszystkie badane kompleksy melaninowe charakteryzuje wysoka koncentracja centrów paramagnetycznych z zakresu 1.6-2.2x1019spin/g. Koncentracja centrów paramagnetycznych w kompleksach DOPA-melanina-netilmicyna zależy od stężenia leku. Najmniejsza wartość koncentracji centrów paramagnetycznych otrzymano w przypadku kompleksów o stężeniu netilmicyny 5x104 M. Rejestrowane widma EPR stanowiły szerokie asymetryczne linie o wartościach szerokości sygnału z zakresu 0.45-0.48mT. Dla wszystkich próbek otrzymano wartość współczynnika g=2.0043 charakterystyczną dla o-semichinonowych wolnych rodników. Zmiany amplitudy i szerokości linii EPR wraz ze wzrostem mocy mikrofalowej dla DOPA-melaniny oraz przykładowego kompleksu DOPA-melanina-netilmicyna pokazano odpowiednio na RYSUNKACH 2 i 3. Stwierdzono spadek amplitudy dla wyższych mocy mikrofalowych (RYS. 2). Szerokość linii EPR rośnie wraz ze wzrostem mocy mikrofalowej (RYS. 3). Korelacje przedstawione na RYSUNKACH 2 i 3 wskazują na jednorodne poszerzenie linii EPR [4-6]. Podobne korelacje otrzymano dla wszystkich badanych kompleksów.
Melanin is a pigment in the plants or animals. In humans, melanin biopolymer is found in skin, hair, the iris, inner ear and nervous system [1,2]. The most common form of biological melanin is eumelanin (FIG. 1). It is a brown-black polymer. Another common form of melanin is pheomelanin. It is a red-brown polymer [1,2]. Melanin can bind medical drugs and metal ions [1-4]. Interactions of high doses of drugs with melanins may be responsible for many toxic effects in pigmented tissues, e.g. toxic retinopathy, hyperpigmentation of the skin, hair bleaching and some ocular and inner ear lesions [3,4]. The aim of this work was to determine influence of drug concentration on the amount and properties of paramagnetic centres existing in complexes of DOPA-melanin - eumelanin with exemplary antibiotic - netilmicin. EPR spectra of DOPA-melanin-netilmicin complexes were measured by the use of an X-band (9.3GHz) electron paramagnetic resonance spectrometer at room temperature in the wide range of microwave power (0.7-70mW). The following concentrations of netilmicin in the analyzed complexes were applied: 1x10-4 M, 5x10т4 M, 1x103 M, 5x103 M and 1x102 M. Paramagnetic centres concentration, g-factor, amplitude and linewidth of EPR spectra were evaluated. We determined the effect of continuous microwave saturation on melanins EPR spectra. All the studied melanins complexes characterized high paramagnetic centres concentrations 1.6- 2.2x1019spin/g. The concentrations of paramagnetic centres in DOPA-melanin-netilmicin complexes depend on drug concentration. The lowest paramagnetic centres concentration was obtained for complexes with netilmicin concentration of 5x10-4M. The measured EPR spectra were broad assymetrical lines with linewidths in the range 0.45-0.48mT. g-Factor of 2.0043 characteristic for o-semiquinone free radicals was obtained for the samples. Changes of amplitude and linewidths of EPR lines of DOPA-melanin and the exemplary DOPA-melanin-netilmicin complex with increasing of microwave power are compared in FIGURES 2 and 3, respectively. Decrease of amplitudes for the higher microwave powers were observed (FIG. 2). Linewidths increase with increasing of microwave power (FIG. 3). Correlations presented in FIGURES 2 and 3 indicate that the EPR spectra are homogeneously broadened [4-6]. Similar correlations were obtained for all the examined complexes.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 65-66
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Melanina – z melanocytu do keratynocytu, czyli jak przebiega transport melaniny w skórze
Melanin – from melanocyte to keratinocyte, that is how melanin is transported within the skin
Autorzy:
Rok, Jakub
Otręba, Michał
Buszman, Ewa
Wrześniok, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038616.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
melanina
melanosom
melanocyt
keratynocyt
melanin
melanosome
melanocyte
keratinocyte
Opis:
The article presents classifi cation, functions of melanins together with maturation stages and transport mechanisms of melanosomes from melanocytes to keratinocytes. Melanins are macromolecular pigments, occuring in the plants, animals and fungi kingdoms. Melanins can be classifi ed into three groups: eumelanin, pheomelanin and allomelanin. They are widely distributed in organism and are responsible for the colour of eyes, skin, hair, feathers and coats. Protective role of melanins is connected with absorbing of UV radiation and scavenging of free radicals. They can also interact with drugs, infl uencing therapeutic and toxic eff ects. Melanins are synthesized in melanocytes, in lysosome-related organelles – melanosomes. Melanosomes mature through four morphologically distinct stages. In melanocytes, they move rapidly fi rstly along microtubules and secondly along actine fi laments to the end of dendrites. Next, melanosomes are transferred to keratinocytes, where determine colour of skin and protect against ultraviolet radiation.
W artykule przedstawiono podział i funkcje melanin oraz etapy dojrzewania i transportu melanosomów z melanocytów do keratynocytów. Melaniny są wielkocząsteczkowymi barwnikami szeroko rozpowszechnionymi w przyrodzie. Można wśród nich wyróżnić eumelaninę, feomelaninę i allomelaninę. Pełnią one wiele ważnych biologicznych i biochemicznych funkcji. Odpowiadają za kolor oczu, skóry, włosów, a także sierści i piór, ponadto chronią komórki przed szkodliwym wpływem promieniowania UV i wolnych rodników. Mogą także oddziaływać z cząsteczkami leków, wpływając na ich skuteczność i toksyczność. Biosynteza melaniny zachodzi w wyspecjalizowanych komórkach barwnikowych – melanocytach. Za proces melanogenezy odpowiedzialne są melanosomy należące do grupy organelli komórkowych związanych z lizosomami. Powstają one w kilkuetapowym procesie z endosomalnych pęcherzyków, które dojrzewając przechodzą przez cztery różne stadia morfologiczne. Dojrzałe melanosomy są transportowane z obszaru okołojądrowego do wypustek dendrytycznych melanocytów kolejno za pośrednictwem mikrotubul, a następnie fi lamentów aktynowych. Zgromadzone w wypustkach melanocytarnych melanosomy są transportowane do otaczających keratynocytów, gdzie determinują zabarwienie skóry oraz pełnią funkcję ochronną przed promieniowaniem UV.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 1; 60-66
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiązanie amfoterycyny B do upigmentowanych grzybów mikroskopowych Cladosporium cladosporioides
Amphotericin B binding to pigmented microscopic fungi Cladosporium cladosporioides
Autorzy:
Witoszyńska, Teresa
Kulik, Magdalena
Buszman, Ewa
Trzcionka, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038670.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
amfoterycyna b
cladosporium cladosporioides
melanina
amphotericin b
melanin
Opis:
BACKGROUND Dark pigmented microscopic fungi Cladosporium cladosporioides can lead to infection in immunocompromised patients. Melanin biopolymers present in the cell wall protect mycelium and are able to bind diff erent chemicals, including drugs. The aim of this work was to examine the binding capacity of antifungal antibiotic amphotericin B to crude mycelium of Cladosporium cladosporioides, melanin isolated from mycelium and to synthetic DOPA-melanin. MATERIAL AND METHODS Pigmented soil fungi Cladosporium cladosporioides were cultured in the standard liquid medium. Natural melanin was isolated from dry mycelium by acid hydrolysis. Synthetic DOPA-melanin was formed by oxidative polymerization of L-DOPA. Samples of dry mycelium and melanins were complexed with diff erent concentrations of amphotericin B using diff erent times of incubation. The amounts of drug bound to mycelium and to melanins were determined by the use of UV-VIS spectrophotometric method. RESULTS It has been demonstrated that amphotericin B forms complexes with Cladosporium cladosporioides mycelium as well as with melanin isolated from mycelium and with synthetic DOPAmelanin. The amounts of drug bound to melanins increase with increasing initial antibiotic concentration and prolongation of incubation time. CONCLUSION The ability of amphotericin B to form complexes with melanin may be one of the reasons of decreased melanin protection in relation to Cladosporium cladosporioides mycelium.
WSTĘP Ciemno upigmentowane grzyby mikroskopowe Cladosporium cladospo- rioides mogą wywoływać zakażenia, szczególnie u osób z obniżoną odpornością organizmu. Grzyby te w swojej ścianie komórkowej zawierają biopolimery melaninowe ochraniające grzybnię, zdolne do wiązania różnych związków chemicznych, w tym leków. Celem pracy była ocena zdolności wiązania antybiotyku przeciwgrzybiczego amfoterycyny B do grzybni Cladosporium cladosporioides, melaniny wyizolowanej z grzybni i do syntetycznej DOPA-melaniny. MATERIAŁ I METODY Upigmentowane grzyby glebowe Cladosporium cladosporioides hodowano w płynnej pożywce standardowej. Melaninę naturalną izolowano z grzybni metodą hydrolizy kwaśnej. Syntetyczną DOPA-melaninę uzyskano w wyniku reakcji oksydacyjnej polimeryzacji L-DOPA. Próbki melanin i grzybni kompleksowano z roztworami amfoterycyny B o różnych stężeniach, stosując różne czasy inkubacji. Do oznaczenia ilości leku związanego z grzybnią i melaninami zastosowano technikę spektrofotometrii UV-VIS. WYNIKI Wykazano, że amfoterycyna B tworzy kompleksy z grzybnią Cladospo- rium cladosporioides, z melaniną wyizolowaną z grzybni i z syntetyczną DOPA-melaniną. Ilości leku związanego z melaninami zwiększają się wraz ze wzrostem stężenia wyjściowego antybiotyku i wydłużaniem czasu inkubacji. WNIOSKI Silne oddziaływanie amfoterycyny B z melaninami może obniżać funkcje ochronne melanin w stosunku do grzybni Cladosporium cladosporioides.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 2; 34-38
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ flucytozyny na właściwości paramagnetyczne Cladosporium cladosporioides
Effect of flucytosine on paramagnetic properties of Cladosporium cladosporioides
Autorzy:
Pilawa, B.
Zdybel, M.
Buszman, E.
Witoszyńska, T.
Cieśla, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283935.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
wolne rodniki
flucytozyna
melanina
Cladosporium cladosporioides
EPR
free radicals
flucytosine
melanin
Opis:
Zbadano właściwości paramagnetyczne upigmentowanych grzybów glebowych Cladosporium cladosporioides oraz ich kompleksów z flucytozyną z zastosowaniem spektroskopii EPR. Eumelanina występująca w Cladosporium cladosporioides odpowiada głównie za ich silne sygnały EPR. Flucytozyna zwiększa koncentrację o-semichinonowych wolnych rodników w melaninie Cl. cladosporioides. Wolne procesy relaksacji spin-sieć zachodzą w Cladosporium cladosporioides.
Paramagnetic properties of pigmented soil fungi Cladosporium cladosporioides and their complexes with flucytosine were studied by EPR spectroscopy. Eumelanin of Cladosporium cladosporioides is mainly responsible for their strong EPR signals. Flucytosine increases o-semiquinone free radicals concentration in melanin of Cl. cladosporioides. Slow spin-lattice relaxation processes exist in Cladosporium cladosporioides.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 168-170
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paramagnetyzm upigmentowanych grzybów glebowych Cladosporium herbarum
Paramagnetism of pigmented soil fungi Cladosporium herbarum
Autorzy:
Zdybel, M.
Pilawa, B.
Buszman, E.
Witoszyńska, T.
Brotoń, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284309.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
paramagnetyzm
wolne rodniki
melanina
Cladosporium herbarum
EPR
paramagnetism
free radicals
melanin
Opis:
Zbadano właściwości centrów paramagnetycznych upigmentowanych grzybów glebowych Cladosporium herbarum metodą EPR. Stwierdzono stabilny paramagnetyzm Cladosporium herbarum wynikający z obecności w próbce głównie eumelaniny. W widmach EPR obserwowano dominującą linię eumelaniny oraz dodatkowo linię feomelaniny o niewielkiej amplitudzie. o-Semichinonowe wolne rodniki (~10/17spin/g) odpowiadają za paramagnetyzm Cladosporium herbarum.
Properties of paramagnetic centers in pigmented soil fungi Cladosporium herbarum were studied by EPR method. Stable parmagnetism of Cladosporium herbarum, mainly resulted from existence of eumelanin in the sample, was stated. Dominant line of eumelanin and additionally line of pheomelanin with the low amplitude were observed in EPR spectra. o-Semiquinone free radicals (~10/17spin/g) are mainly responsible for paramgnetism of Cladosporium herbarum.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 173-175
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie spektroskopii EPR w badaniach jakościowych i ilościowych centrów paramagnetycznych melanin
Application of EPR spectroscopy in qualitative and quantitative examinations of paramagnetic centers in melanin
Autorzy:
Chodurek, Ewa
Pilawa, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034785.pdf
Data publikacji:
2022-04-27
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
melanina
komórki nowotworowe
centra paramagnetyczne
wolne rodniki
birodniki
spektroskopia EPR
melanin
tumor cells
paramagnetic centers
free radicals
biradicals
EPR spectroscopy
Opis:
Spektroskopia elektronowego rezonansu paramagnetycznego (electron paramagnetic resonance – EPR) jest metodą przydatną w biologii i medycynie do badania substancji paramagnetycznych, ich roli w procesach chorobowych oraz terapii. Celem pracy jest przedstawienie podstaw fizycznych spektroskopii EPR oraz dokonanie przeglądu zastosowań metody EPR do badań jakościowych i ilościowych centrów paramagnetycznych melanin. Omówiono możliwości spek-troskopii EPR i procedury eksperymentalne stosowane do wyznaczenia rodzajów centrów paramagnetycznych wystę-pujących w melaninach syntetycznych oraz w biopolimerach melaninowych. Parametrem spektroskopowym przydat-nym do określenia rodzaju centrów paramagnetycznych jest współczynnik rozszczepienia spektroskopowego g, który zależy od lokalizacji niesparowanego elektronu w cząsteczce. W melaninach występują o-semichinonowe wolne rodniki o spinie S = 1/2 oraz birodniki o spinie S = 1. Wolne rodniki i birodniki można odróżnić spektroskopowo poprzez analizy wpływu temperatury pomiaru na intensywność integralną linii EPR. Koncentracja centrów paramagnetycznych w melaninie jest proporcjonalna do intensywności integralnej widma EPR. Przedstawiono wpływ paramagnetycznych i diamagnetycznych jonów metali oraz tlenu na koncentrację centrów paramagnetycznych w melaninie. Dokonano przeglądu publikacji dotyczących wpływu substancji leczniczych na koncentrację centrów paramagnetycznych w melaninie. Przedstawiono przydatność spektroskopii EPR w identyfikowaniu melaniny w próbkach biologicznych, m.in. komór-kach nowotworowych, bakteriach i grzybach.
Electron paramagnetic resonance (EPR) spectroscopy is a method useful in biology and medicine to examine paramagnetic substances, their role in disease processes and therapy. The aim of this review work is to present the physical foundations of EPR spectroscopy and to review the applications of the EPR method for the qualitative and quantitative research on paramagnetic centers in melanin. The possibilities of EPR spectroscopy and experimental procedures applied to determine the types of paramagnetic centers existing in synthetic melanin and in melanin biopolymers are discussed. A useful spectroscopic parameter to determine the type of paramagnetic centers is the spectroscopic cleavage coefficient g, which depends on the location of the unpaired electron in the molecule. o-Semiquinone free radicals with spin S = 1/2 and biradicals with spin S = 1, exist in melanin. Free radicals and biradicals can be distinguished spectroscopically by analysing the influence of temperature on the integral intensity of EPR lines. The concentration of paramagnetic centers in melanin is proportional to the intensity of the integral EPR spectrum. The influence of paramagnetic and diamagnetic metal ions, and oxygen on the concentration of paramagnetic centers in melanin is presented. The publications on the influence of medicinal substances on the concentration of paramagnetic centers in tumor cells were reviewed. The usefulness of EPR spectroscopy in identifying melanin in biological samples, among others, cancer cells, bacteria, and fungi, is presented.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 21-30
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ słonecznego promieniowania ultrafioletowego (UV) na powstawanie raków skóry
The effect of solar ultraviolet radiation (UVR) on induction of skin cancers
Autorzy:
Pacholczyk, Marta
Czernicki, Jan
Ferenc, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164405.pdf
Data publikacji:
2016-04-25
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
rak podstawnokomórkowy
promieniowanie UV
czerniak
rak płaskonabłonkowy
uszkodzenia DNA
melanina
Basal cell carcinoma
UV radiation
melanoma
squamous cell carcinoma
DNA damage
melanin
Opis:
Promieniowanie ultrafioletowe (UV) jest fizycznym czynnikiem mutagennym i karcynogennym. Do powierzchni Ziemi dociera ok. 95% promieniowania ultrafioletowego A (UVA) (320–400 nm) i ok. 5% UVB (280–320 nm). Naturalnym czynnikiem ochronnym skóry przed UV jest melanina. Do raków skóry, których rozwój jest związany z długotrwałym narażeniem na promieniowanie UV, zalicza się niebarwnikowe raki skóry (non-melanoma skin cancers – NMSC) – raka podstawnokomórkowego (basal cell carcinoma – BCC) i raka kolczystokomórkowego (squamous cell carcinoma – SCC) oraz czerniaka złośliwego skóry (cutaneous malignant melanoma – CMM). Wysokie ryzyko rozwoju BCC związane jest z ostrą i wielokrotną ekspozycją na UV, powodującą oparzenia słoneczne. Badania molekularne BCC wykazały zaburzenia na szlaku regulacji sygnalizacji komórkowej sonic hedgehog (SHH), które były związane z mutacjami genu supresorowego PTCH1 (protein patched homolog 1). Ryzyko rozwoju BCC jest również związane z polimorfizmem genu receptora melanokortyny-1 (MC1R). Obserwowane w komórkach BCC mutacje genu P53 klasyfikowano jako wtórne zmiany genetyczne. W komórkach SCC mutacje indukowane UV najczęściej dotyczyły genu P53. W rozwoju SCC istotne znaczenie ma zwiększona ekspresja genu enzymu cyklooksygenazy-2 (COX-2). Innym czynnikiem patogenetycznym SCC jest nasilenie syntezy cytokin prozapalnych (czynnika martwicy nowotworu α (tumor necrosis factor α – TNF-α), interleukiny-1 α (IL-1α), IL-1β i IL-6). Obecnie w patogenezie CMM powszechnie uznawana jest rola UVB. W komórkach CMM notowano mutacje w genach: p16 INK4A (cyclin-dependent kinase inhibitor 2A INK4A), genie kodującym cyklinozależną kinazę 4 (cyclin-dependent kinase 4 – CDK4), Ras, PTEN (phosphatase and tensin homolog deleted on chromosome 10) i BRAF (proto-oncogene B-Raf). Mutacje genu BRAF stwierdzano w ok. 50% przypadków CMM. Mutacje genu P53 nie są charakterystyczne dla komórek CMM. Med. Pr. 2016;67(2):255–266
Ultraviolet radiation is a physical mutagenic and cancerogenic factor. About 95% of ultraviolet A (UVA) (320–400 nm) and 5% of UVB (280–320 nm) reach the Earth’s surface. Melanin is a natural skin protective factor against UV radiation. Skin cancers associated with long-term exposure to UV radiation are: basal cell carcinoma (BCC), squamous cell carcinoma (SCC) and cutaneous malignant melanoma (CMM). The high risk of BCC development is related to acute and repeated exposure to UV causing sunburn. Molecular studies of BBC demonstrated disorders in sonic hedgehog (SHH) cell signaling regulation pathway, associated with the suppressor protein patched homolog 1 gene (PTCH1) mutations. The risk of the BCC development is related to the polymorphism of melanokortin-1 receptor gene (MC1R). Tumor P53 gene mutations observed in BCC cells has been classified as secondary genetic changes. In SCC cells UV-induced mutations were mostly related to P53 gene. Increased expression of cyclooxigenase- 2 gene (COX-2) plays a significant role in the development of SCC. Other pathogenetic factors include intensification of the synthesis of pro-inflammatory cytokines (tumor necrosis factor α (TNF-α), interleukin-1 α (IL-1α), IL-1β and IL-6). Currently, the role of UVB has been recognized in the pathogenesis of CMM. In CMM cells the following gene mutations were noted: cyclindependent kinase inhibitor 2A INK4A (p16 INK4A), cyclin-dependent kinase 4 (CDK4), Ras, phosphatase and tensin homolog deleted on chromosome 10 (PTEN) and proto-oncogene B-Raf (BRAF). The BRAF gene mutations were observed in ~50% of CMM cases. Mutations of P53 gene are not characteristic of CMM cells. Med Pr 2016;67(2):255–266
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 2; 255-266
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies