Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "medium pamięci" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Sejmowe uchwały upamiętniające jako medium pamięci zbiorowej. Studium przypadku: Muzeum Śląska Opolskiego
    Autorzy:
    Nijakowski, Lech M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076773.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    pamięć zbiorowa
    polityka pamięci
    medium pamięci
    uchwały Sejmu RP
    powstania śląskie 1919–1921
    Opis:
    Przedmiotem artykułu są uchwały Sejmu RP, których celem jest upamiętnienie wybra- nych postaci, instytucji i zdarzeń. Główne pytanie badawcze to kwestia ich skuteczności jako medium pamięci w Polsce. Na przykładzie wybranej instytucji kultury (Muzeum Ślą- ska Opolskiego w Opolu) przeanalizowano praktyczne znaczenie uchwał sejmowych jako mediów pamięci zbiorowej. Sejm upamiętnił powstania śląskie w badanym okresie (od po- czątku prac Sejmu X kadencji do 28.02.2017 roku) w ośmiu uchwałach. Powstania przed- stawione zostały jako jeden z wielu czynów zbrojnych Polaków, co budzi zastrzeżenia zwłaszcza na Górnym Śląsku. Wywiady przeprowadzone z trzema kolejnymi dyrektorkami Muzeum Śląska Opolskiego pokazują, że uchwały upamiętniające są nieznane lub słabo znane. Nie stanowią bezpośredniego odniesienia w praktyce muzealnej. To kalendarz rocz- nicowy jest synchronizatorem działań różnych aktorów pamięci w państwie narodowym.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2021, 1; 43-60
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pamięć „mniejszościowa” i pokaleczona w najnowszej literaturze chorwackiej (na przykładach prozy Ludwiga Bauera, Ivany Šojat Kuči i Slobodana Šnajdera)
    “Minority” and Mutilated Memory as Depicted in the Latest Croatian Literature (in Representative Examples of Prose by Ludwig Bauer, Ivana Šojat Kuči and Slobodan Šnajder)
    Autorzy:
    Dyras, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52433619.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Umiejętności
    Tematy:
    współczesna proza chorwacka
    pamięć
    przemilczenia
    tożsamość
    medium pamięci
    contemporary Croatian prose
    memory
    omissions
    identity
    memory medium
    Opis:
    W artykule została poruszona problematyka pamięci zbiorowej oraz indywidualnej, na przykładzie traumatycznych doświadczeń mniejszości niemieckiej (tzw. Szwabów) w Jugosławii (w latach 1945-1990). Trwająca kilkadziesiąt lat konfiskata pamięci skutkowała utratą tożsamości, którą po 1990 roku trzeba było na nowo zbudować. Sposobem na jej odzyskanie stały się narracje literackie, motywowane pamięcią pokaleczoną przez system autorytarny. Problematykę tę poruszono między innymi w trzech powieściach, których publikacja spotkała się z ożywioną reakcją badaczy i krytyków literatury. Są to Ludwiga Bauera Kratka kronika porodice Weber, Ivany Šojat Kuči Unterstadt i Slobodana Šnajdera Doba mjedi. Pamięć, zgodnie z ustaleniami teoretycznymi Elżbiety Rybickiej, została ukazana zarówno jako koncept literaturoznawczy, jak również kategoria egzystencjalna. Powieści przywołanych autorów ilustrują, w jaki sposób literatura staje się medium i nośnikiem pamięci.
    The article deals with the issues of collective and individual memory, based on the example of traumatic experiences of German minority (so-called Swabians) in Yugoslavia (1945-1990). Decades-long confiscation of memory resulted in the loss of identity, which had to be rebuilt after 1990. Literary narratives, motivated by mutilated memory resulting from the authoritarian system, became the way to regain it. These issues are discussed, among others, in three novels, the publication of which met with a lively response from researchers and critics of literature. These are Ludwig Bauer’s A Brief Chronicle of the Weber Family, Ivana Šojat Kuči’s Unterstadt and Slobodan Šnajder’s The Age of Brass. Memory, according to theoretical findings of Elżbieta Rybicka, has been presented both as a literary concept and an existential category. The novels by the above-mentioned authors illustrate how literature becomes a medium and a carrier of memory.
    Źródło:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2021, XVII; 235-247
    2451-4985
    2543-9561
    Pojawia się w:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Метаморфозы памяти в пьесе Николая Рудковского „Дожить до премьеры"
    Metamorfozy pamięci w sztuce Nikołaja Rudkowskiego „Дожить до премьеры”
    Autorzy:
    Gulina, Anastasia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32227469.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    collective memory
    post-memory
    memory event
    modern dramaturgy of Belarus
    Nikolai Rudkovsky
    pamięć zbiorowa
    postpamięć
    medium pamięci
    współczesna dramaturgia Białorusi
    Nikołaj Rudkowski
    коллективная память
    постпамять
    событие памяти
    современная драматургия Беларуси
    Николай Рудковский
    Opis:
    В двухтысячные годы перед обществом в постсоветских странах по-прежнему остро стоит проблема конструирования национальной идентичности и самоопределения по отношению к советскому прошлому. Популярность ностальгического нарратива по утраченному социалистическому мироустройству, в некоторых странах активно поддерживаемая официальной идеологией, привела к парадоксальной метаморфозе – проект будущего социалистического общества стал символом консервативных ценностей и славного героического прошлого. В данном контексте несомненно основополагающим событием памяти становится Великая отечественная война, в мифологизации и „памятизации” которой литература, начиная с 1940-х годов, играла значительную роль, во многом выполняя роль медиума памяти. Базируясь на исследованиях коллективной памяти и постпамяти, в статье проанализирована пьеса современного белорусского драматурга Николая Рудковского Дожить до премьеры, в которой автор, обращаясь к теме войны, с помощью обширных интертекстуальных связей воссоздает эволюцию восприятия события памяти от эмпирического и монументального модуса до рефлексирующего, показывает опасности пропагандистской трактовки военного нарратива, интерпретирует сберегающую память и сложившийся литературный советский, российский и белорусский канон, тем самым фиксируя и одновременно анализируя коллективную память и постпамять современного белорусского общества.
    At the beginning of the 21st century, the societies of the post-Soviet countries are still faced with the problem of determining its position in relation to the Soviet past and self-identification of national identity. The popularity of the nostalgic narrative about the lost socialist world order, actively supported by official propaganda in some countries, led to a paradoxical metamorphosis – the project of the future socialist society has become a symbol of conservative values and a glorious heroic past. Since the beginning of the 40s of the 20th century in the literature of the medium memory a mythologizing vision of the Second World War has become subjected. The subject of the article is the analysis of the drama of contemporary Belarusian writer Nikolai Rudkovsky “Дожить до премьеры” (“Live to See the Premiere”). Exploring the theme of war, the playwriter shows the evolution of the perception of a memorable event: from the high rank of a historical fact to the experience of an individual, doomed to operate in a warlike reality. The playwriter interprets collective memory and the Soviet, Russian and Belarusian literary canon in reference to various types of metatexts corresponding to the theme of war.
    Na początku XXI wieku społeczeństwa krajów postradzieckich wciąż borykają się z problemem określenia swojej pozycji wobec sowieckiej przeszłości oraz samoidentyfikacji tożsamości narodowej. Popularność nostalgicznej narracji o utraconym socjalistycznym porządku świata, w niektórych krajach aktywnie wspierana przez oficjalną propagandę, doprowadziła do paradoksalnej metamorfozy projektu przyszłego społeczeństwa – oto idee socjalistyczne stały się symbolem konserwatywnych wartości i chwalebnej heroicznej przeszłości. Od początku lat 40. XX wieku w literaturze medium pamięci stała się poddana mitologizacji wizja drugiej wojny światowej. Przedmiotem artykułu jest analiza dramatu współczesnego pisarza białoruskiego Nikołaja Rudkowskiego Дожить до премьеры (Dożyć do premiery). Eksplorując temat wojny dramaturg ukazuje ewolucję percepcji wydarzenia pamięciowego: od wysokiej rangi faktu historycznego do doświadczenia jednostki, skazanej na funkcjonowanie w wojennej rzeczywistości. Pamięć zbiorową oraz sowiecki, rosyjski i białoruski kanon literacki dramatopisarz interpretuje w nawiązaniu do różnego typów metatekstów, korespondujących z tematyką wojenną.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 159-176
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indeks, ikona i symbol. O stosunku fotografii, historii (czasu) i pamięci
    Index, Icon and Symbol: On the Relationship of Photography, History (Time) and Memory
    Autorzy:
    Hamann, Christoph
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373645.pdf
    Data publikacji:
    2011-11-22
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    photography
    history
    medium
    image
    memory community
    fotografia
    historia
    obraz
    wspólnota pamięci
    Opis:
    The Author starts with a thesis that photography and modern historiography developed at the same time, and then tries to look for relationships between the two. He starts from analyzing a specificity of a photograph which — as a medium — not only represents the past, but can be an energizing impulse both in the presence and the future. By referring to the semiotic classification of Charles Sanders Peirce, the Author describes the importance of a photograph to historical research as an index, an icon and a symbol. This helps understand the way of using a collective resource of photographs and to define a status of digital photographs as a source. Finally, the Author tries to show the perspectives of visual history analysis and the role which might be played by images when forming and changing memory communities in the era of globalization and diversification.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2011, 55, 4; 107-127
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce i pamięć. W poszukiwaniu przesłanek badań biograficznych
    Place and Memory. In the Search for Premises of Biographical Research
    Autorzy:
    Czajkowska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140700.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    miejsce
    nie-miejsce
    pamięć biograficzna
    nośniki pamięci
    biografia
    place
    non-place
    biographical memory
    memory medium
    biography
    Opis:
    Poniższe opracowanie przedstawia próbę namysłu nad kategoriami „miejsca” i „pamięci” oraz ich obecności w badaniach biograficznych. Punkt wyjścia niniejszych rozważań stanowi praca P. Connertona zatytułowana How Modernity Forgets (Connerton 2009) oraz koncepcja „miejsc pamięci” P. Nory (Nora 2009). Rozpoznanie powyższych kategorii poprzedzone zostanie wnikliwszym przyjrzeniem się znaczeniu samego miejsca jako nośnika pamięci. Przywołane zostaną także inne istotne dla zrozumienia tej tematyki terminy, takie jak miejsce pamięci, zwrot przestrzenny (spatial turn) oraz pamięć miejsca (place memory).
    This paper presents an attempt of reflection on the categories of “place” and “memory” and their inherence in biographical research. The starting point of this discussion is the P. Connerton’s work entitled How Modernity Forgets (Connerton 2009) and the concept of “places of memory” by P. Nora (Nora 2009). Recognition of the above categories will be preceded by the look at the meaning of the place as the memory medium. Other terms that are essential for the understanding of this subject, such as memory space, spatial turn and place memory, will be referred to.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 4(76); 23-44
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Verbalisierung, Visualisierung und Verortung der Erinnerung im deutschsprachigen Generationenroman
    Verbalization, visualization and localization of memory in the German-language generation novel
    Werbalizacja, wizualizacja i lokalizacja pamięci w niemieckojęzycznej powieści pokoleniowej
    Autorzy:
    Jelec, Marijana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28311564.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Generationenroman
    Erinnerungsproblematik
    Informationentransfer
    Erinnerungsmedien
    powieść pokoleniowa
    literatura współczesna
    pamięć
    przeszłość
    transfer informacji
    nośniki pamięci
    Generational novel
    contemporary literature
    memory
    information transfer
    memory medium
    Opis:
    Der Beitrag nimmt zunächst eine der markanten Tendenzen der deutschsprachigen Gegenwartsliteratur, das Format des Generationenromans, in den Blick und fragt nach seinen durch die Erinnerungsproblematik bedingten besonderen Prägungen. Daran anknüpfend werden mögliche Zugänge zu tabuisierten bzw. verdrängten Aspekten der Vergangenheit als Grundlage für eine Rekonstruktion der Familiengeschichte untersucht. Es wird erarbeitet, welche Schwierigkeiten und Möglichkeiten die Individuen im Umgang mit der Vergangenheit haben. Das literarische Korpus bilden sechs Generationenromane der deutschsprachigen Gegenwartsliteratur: Eine sehr kleine Frau (2007) von Peter Henisch, Engel des Vergessens (2011) von Maja Haderlap, Das Foto (2016) von Elva Schevemann, Haus der Kindheit (2000) von Anna Mitgutsch, Pawels Briefe. Eine Familiengeschichte (1999) von Monika Maron und Kleine Zeiten. Die Geschichte meiner Großmutter (2012) von Fritz Dittlbacher. Die Romane entwickeln für Generationenromane typische Vergangenheitsperspektiven, womit die Wirkung der Vergangenheit auf die Gegenwart bzw. die Zugangsmöglichkeiten zur Vergangenheit in diesen literarischen Texten zentral sind.
    W artykule autorka omawia jedną z wiodących tendencji we współczesnej literaturze niemieckojęzycznej – powieść pokoleniową i pyta o jej szczególne cechy związane z kategorią pamięci. Analizie poddane są sposoby podejścia do tabuizowanych lub wypartych aspektów przeszłości jako podstawy do rekonstrukcji historii rodziny. Omówione zostały trudności i możliwości radzenia sobie z przeszłością. Korpus literacki składa się z sześciu powieści pokoleniowych reprezentujących współczesną literaturę niemiecką: Eine sehr kleine Frau (2007) Petera Henischa, Engel des Vergessens (2011) Maji Haderlap, Das Foto (2016) Elvy Schevemann, Haus der Kindheit (2000) Anny Mitgutsch, Pawels Briefe. Eine Familiengeschichte (1999) Moniki Maron i Kleine Zeiten. Die Geschichte meiner Großmutter (2012) Fritza Dittlbachera. Powieści te prezentują typowe dla gatunku spojrzenie na przeszłość, co oznacza, że wpływ przeszłości na teraźniejszość lub możliwości dostępu do przeszłości są centralnym tematem analizowanych tekstów.
    The article first takes a look at one of the distinctive tendencies of contemporary German-language literature, the format of the generational novel, and asks about its special characteristics caused by the problem of memory. Following on from this, possible approaches to forgotten or repressed aspects of the past as a basis for a reconstruction of the family history are examined. Difficulties and possibilities individuals have in dealing with the past are explored. The literary corpus is made up of six generational novels of contemporary German literature: Eine sehr kleine Frau (2007) by Peter Henisch, Engel des Vergessens (2011) by Maja Haderlap, Das Foto (2016) by Elva Schevemann, Haus der Kindheit (2000) by Anna Mitgutsch, Pawels Briefe. Eine Familiengeschichte (1999) by Monika Maron and Kleine Zeiten. Die Geschichte meiner Großmutter (2012) by Fritz Dittlbacher. The novels develop perspectives on the past that are typical of generational novels, whereby the effect of the past on the present and the possibilities of access to the past are central in these literary texts.
    Źródło:
    Transfer. Reception studies; 2021, 6; 117-133
    2451-3334
    Pojawia się w:
    Transfer. Reception studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies