Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "medieval poetry" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-21 z 21
    Tytuł:
    Humanistic aspects of Carolingian Court Poetry: Poetical Technique and Use of Sources in Paul the Deacons Carmen X
    Autorzy:
    Conti, Marco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/449859.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Paul the Deacon
    Carolingian poetry
    sources of Medieval Poetry Carolingian Court
    Ovid's Exile Elegies
    Opis:
    The object of this article is the analysis of a typical specimen of Carolingian court poetry, namely Paul the Deacon's Carmen X, which was written at the very beginning of the so-called Carolingian Renaissance in 781. In my opinion, Paul's poem demonstrates once more how, on the one hand, the poetical technique and use of classical sources and, on the other hand, the crucial influence of the environment of Charlemagne's court that both makes Carolingian poetry an extremely innovative literary form, and strongly connects it with the later phenomenon of Humanism.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2017, 24; 47-53
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elements of “Possibly Chinese” origin in Selected Poems by Princess Shikishi (1149-1201)
    式子内親王の和歌に於ける「漢詩的のようの」起源の要素
    Autorzy:
    Citko, Małgorzata Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810477.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
    Tematy:
    Princess Shikishi
    ancient Chinese poetry
    early medieval poetry
    wakan
    Tang poetics
    Song poetics
    intertextuality
    Opis:
    本論文では、式子内親王といった中世前期の歌人の四首の短歌は検討され、その「漢詩的のようの」・アジア本土の多様の種類・層のインターテキストと、そのインターテキストが伝授されたテキスト（私家集・物語）は考慮される。そして、享受・摂取という文学的現象と、和歌の特徴である和漢概念も再考・再定義される。本論文の結果によると、式子内親王のような中世前期の歌人の和歌に於ける「漢詩的のようの」インターテキストは、広く認識された唐詩論のみでなく、唐以前・唐以後の宋詩論も重要である。従って、古代・海外からインスピレーションを受けた『新古今和歌集』の時代に、式子内親王がその時代の直前期の和歌の革新者として表示される。
    Źródło:
    Analecta Nipponica; 2012, 2; 21-56
    2084-2147
    Pojawia się w:
    Analecta Nipponica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bernard Clairvaux’s Poetry as the Inspiration for the Composers of the 17th Century
    Autorzy:
    Kalinayová-Bartová, Jana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/473830.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Musica Iagiellonica
    Tematy:
    Bernard Clairvaux, Jubilus Bernhardi, Samuel Capricornus, Jesu dulcis memoria,
    medieval poetry, musical cycle
    Opis:
    In searching for a way to deepen and intensify its spiritual life, the post-trident community found considerable inspiration in medieval philosophical-theological leanings and artistic expressions. The personality and work of Bernard of Clairvaux (ca. 1090–1153) represent one of the best examples of the diverse forms and levels of this impact. Several typical themes of Baroque mysticism had their archetype in Bernard’s mysticism and their symbols were applied to visual art as well as music through texts set in music. However, it was the hymn to the name of Jesus (Jesu dulcis memoria) that became the most popular inspirational source for poets and musicians of the 17th century. Originally only some stanzas of the hymn, which were sung in a simple, monodic, syllabic form with a rhythm based on Latin prosody, became a relatively popular source of musical adaptation in the polyphonic setting from the last two decades of the 16th century. The initiative came from Rome, where the first musical anthologies with Bernard’s rhytmis were published in the 1580s. It is probable that the Roman anthologies stirred up greater interest in setting Bernard’s poetry to music in polyphonic style, even in the Trans-Alpine region, but there were also other incentives which led Lutheran musicians to begin composing works on text of the hymn attributed to Bernard. The tradition of setting several stanzas to music in a musical cycle caught on among Lutheran composers of the 17th century. Thomas Schattenberg, Andreas Hakenberger, Samuel Capricornus as well as Daniel Speer followed it. Jubilus Bernhardi, Capricornus’s cycle of 24 concertato motets, is unique because it was the only one in which all 48 stanzas of the hymn were set to music. It was composed during the period in which he served as director musicae in the Lutheran church in Bratislava in the 1650s. At the time when Capricornus was the Kapellmeister at the court in Stuttgart he published this work (1660) with modified instrumentation. This new adaptation was most probably a reaction to the local tradition in response to Bernard’s work and instrumentation practice.
    Źródło:
    Musica Iagellonica; 2018, 9; 51-69
    1233-9679
    2545-0360
    Pojawia się w:
    Musica Iagellonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ancient Japanese Poetry in Early Medieval Poetic Discourse Appropriation of the Manyôshû in Selected Poems of Princess Shikishi
    Autorzy:
    Citko, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/599857.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
    Tematy:
    Princess Shikishi
    Man'yōshū
    medieval Japanese poetry
    waka
    poetic discourse
    poetry appropriation
    Opis:
    The paper analyzes several poems by the Princess Shikishi (11491200) from the viewpoint of Manyôshû appropriation. Despite relative scarcity of allusions to Manyôshû, some features in her appropriation style are found in the poetry of other contemporary poets, e.g. frequent appropriation of volumes XXI and well-known Manyôshû lines, utilization of secondary sources rather than Manyôshû manuscripts, etc. This demonstrates complexity of channels through which Manyôshû was appropriated. Simultaneously, there are features of her Manyôshû appropriation that distinguished her from other contemporary poets, which evidences that Princess Shikishi was not only a participant in but also a significant contributor to early medieval poetic discourse.
    Źródło:
    Acta Asiatica Varsoviensia; 2014, 27; 55-83
    0860-6102
    Pojawia się w:
    Acta Asiatica Varsoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Verses of Faith and Devotion. Seeing, Reading, and Touching Monumental Crucifixes with Inscriptions (12th–13th century)
    Autorzy:
    Marušić, Matko Matija
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682380.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    monumental crucifixes
    pained crosses
    verse inscriptions
    medieval devotional poetry
    medieval devotional practices
    Zadar
    Opis:
    The paper discusses a group of monumental crucifixes from the 13th-century East Adriatic and Italy, pained or executed in low relief, that display a verse inscriptions on the transverse limb of the cross. The main scope of the paper is to examine the provenance of the text inscribed in order to yield clearer insight into their function, use and original location in the church interiors. The paper specifically aims at analyzing three monumental crucifixes from the East-Adriatic city of Zadar which, although have already been the subject of a respectable number of studies, have not attracted attention as objects of devotion. My interest, therefore, is turned towards verse inscription as their distinctive feature and, as I shall argue, a key aspect in understanding their function. Examining the nature of the text displayed, iconography and materiality of these crucifixes, my main argument is to demonstrate how these objects provoked a multi-faced response from their audience, since were experienced by seeing, hearing and touching respectively.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2016, 6; 397-421
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz przyrody w średniowiecznej niemieckiej liryce dworskiej oraz w Księdze natury Konrada von Megenberga
    The image of nature in the medieval German court lyric poetry and in Konrad von Megenberg’s Buch der Natur
    Autorzy:
    Dubrowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954032.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liryka dworska
    Minnesang
    pieśni
    liryka średniowieczna
    natura
    court lyric poetry
    song
    medieval lyric poetry
    nature
    Opis:
    On selected examples the author analyzes the concept of nature in the medieval court poetry. German medieval court lyric poetry, identified with love poetry, being the only phenomenon of its kind in the history of literature, surprises one with multitude of forms and themes. Although the motif of nature does not constitute its essence, it still remains its complement, for the image of nature sketched by the poets that emerges from the court poetry is the background of thoughts about love. The article about the image of nature in Konrad von Megenburg's Buch der Natur makes the reader familiar with the first attempt at systematizing the nature written in German.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 4; 59-76
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polska poezja modlitewna średniowiecza
    Polish prayer poetry in the Middle Ages
    Autorzy:
    Nowaczyński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850730.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Zamojska
    Tematy:
    Polish literature
    Medieval prayer poetry
    genre studies
    literatura polska
    średniowieczna poezja religijna
    genologia
    Opis:
    Jako granicę dla średniowiecznej poezji religijnej przyjęto umownie – istnieją tu rozbieżności wśród badaczy – pierwsze dziesięciolecia XVI w. Autora interesuje wyłącznie obraz gatunku, jego poetyka wyznaczona koncepcją podmiotu, adresata i tematyką wiersza. Praca ta sytuuje się więc na terenie genologicznie zorientowanej historii literatury, chodzi w niej wyłącznie o wydobycie podstawowych cech polskiej modlitwy poetyckiej średniowiecza. Analiza pozwala wskazać kilka istotnych cech tej poezji. 1. Wszystkie utwory grupują się wokół świąt kościelnych, stąd przyjęty w pracy, abstrahujący od ewolucji poezji średniowiecza, podział na utwory maryjne, bożonarodzeniowe, pasyjne, o Zmartwychwstaniu, Duchu Świętym i Bożym Ciele. 2. Modlitwy średniowieczne kierowane są najczęściej do Maryi jako pośredniczki w wyjednywaniu łask, Jezusa – nowonarodzonego lub umęczonego – i po części Ducha Świętego. Niezwykle rzadkie są natomiast utwory adresowane bezpośrednio do Boga Ojca. 3. Modlitwy średniowieczne, jak wiedzieliśmy, rozpięte są między rozumem a uczuciem. Niezależnie jednak od dominacji określonej władzy ich myśl krąży stale wokół określonych prawd wiary, np. niepokalanego poczęcia, dziewiczego narodzenia, bosko-ludzkiej natury Chrystusa, zbawczej Męki, Zmartwychwstania, darów Ducha Świętego itp. 4. Wydaje się, że właśnie brak w modlitwach średniowiecznych indywidualizacji, nasycenia ich pierwiastkiem osobistym jest jednym ze źródłem słabości tej poezji jako sztuki. 5. Ta ogólność, niedookreślenie podmiotu odbija się też w wyjątkowej anemii próśb. Wszystkie one, niezależnie czy maryjne, czy bożonarodzeniowe, czy pasyjne kończą się z reguły tym samym pragnieniem dobrej śmierci. Jak więc widzimy modlitwa średniowieczna zorientowana jest wyraźnie na potrzeby roku kościelnego, kierowana głównie do Maryi i Jezusa, podporządkowana propagowaniu prawd wiary, monotematyczna w zakresie próśb, nastawiona przede wszystkim na adresata i jednostronna w koncepcji człowieka.
    Although researchers differ about the matter, it can generally be stated that the Medieval prayer poetry date back to the fi rst decade of the 16th century. The author of the paper is exclusively interested in the general features of the genre and its poetics, manifesting itself in the way it utilizes the lyrical subject, the addressee and it organizes the content of the poem. Hence, the paper qualifi es within the realm of history of literature, in its aspect of genre studies. The analysis undertaken in the paper help defi ne certain defi ning features of the prayer poem: 1. All the poems focus around the Ecclesiastical feasts, which leads the author to adopt a division of the poems into those that refer to Mother Mary, Christmas, Passion and Easter, the Holy Spirit and Corpus Christi. This division ignores the main evolutionary trends in Medieval Polish poetry. 2. Medieval prayers are mostly addressed to Mother Mary, as the Mediatrix of Grace; to Jesus – the newly born and the crucifi ed; and partly also to the Holy Spirit. Poems directly addressing God the Father are extremely rare. 3. Medieval prayers stretch between the mind and the heart. Nonetheless, irrespective of which extreme they actually take, they constantly refer to the Articles of Faith, such as the Immaculate Conception, the Virgin Birth, the human-divine nature of Christ, His redemptive death, resurrection, gifts of the Holy Spirit, etc. 4. Medieval prayers are visibly devoid of individuality and this lack of a personal aspect diminishes the artistic value of these poems. 5. The generality and the indeterminacy of the lyrical subject is also refl ected in the feebleness of the intercessions expressed in the poems. They all seem to end with a request of a good death. All in all, one can notice that Medieval prayer is closely related to the course of the Ecclesial calendar, mostly directed towards Mother Mary and Jesus Christ, subservient to the purpose of promoting the Articles of Faith, monothematic as regards the requests made by the authors, mostly addressee-oriented and representing a onesided conception of a human being.
    Źródło:
    Facta Simonidis; 2009, 2, 1; 255-281
    1899-3109
    Pojawia się w:
    Facta Simonidis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pieśń Jezu, Zbawicielu ludzski Władysława z Gielniowa. Dialog z tradycją
    The Song Jezu, Zbawicielu ludzski (Oh, Jesus, the Savior of Mankind) by Władysław of Gielniów. A Dialog with the Tradition
    Autorzy:
    Janus, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879716.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Władysław z Gielniowa
    Duch Święty
    poezja średniowieczna
    dialog z tradycją
    Władysław of Gielniów
    the Holy Spirit
    medieval poetry
    dialog with the tradition
    Opis:
    Artykuł zawiera interpretację utworu Władysława z Gielniowa Jezu, Zbawicielu ludzski, stanowiącego ujęty mową wiązaną teologiczny traktat o Duchu Świętym. Wyjaśnienie obecnych w tekście odwołań do biblijnej i patrystycznej tradycji egzegetycznej odnośnie do teologicznych kwestii dogmatycznych oraz przedstawienie kontekstów kulturowych, mają za zadanie wskazać jak najszerszą płaszczyznę znaczeń odczytywanego utworu. Zwrócono także uwagę na motyw symboliki łask Ducha Świętego obecny w poezji maryjnej Gielniowczyka. Zasygnalizowano funkcję mistagogiczną utworów, które in vulgari przybliżały trudne prawdy wiary, a dzięki walorom literackim realizowały Horacjańską zasadę „docere et delectare”.
    The article contains an interpretation of the song by Władysław of Gielniów, Oh Jesus, the Savior of Mankind that is a theological treatise about the Holy Spirit in verse. The explanation of references to the biblical and patristic exegetic tradition connected with theological dogmatic questions that are found in the text and presenting its cultural contexts are supposed to indicate a possibly broadest plane of meanings of the work. Attention is also paid to the motif of symbols of the Holy Spirit’s graces that is present in Władysław’s Marian poetry. The mystagogical function of the works is also mentioned; in vulgari they explained the difficult truths of the faith, and owing to the literary merits they realized the Horatian principle of “docere et delectare”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 1; 139-151
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dlaczego walczyłem dla Kupidyna, czyli o walce o średniowieczne rymy w polskim przekładzie Carmina Rivipullensia
    Autorzy:
    Woźniak, Maria Judyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041320.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-18
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Carmina Rivipullensia
    the Ripoll Love-Songs
    medieval Latin lyrical poetry
    translation
    Opis:
    Carmina Rivipullensia is the only existing collection of medieval Latin love lyrical poetry deriving from Spain. It is a unique testimony of skilful and creative use of the Latin poetic tradition on the Iberian Peninsula. Songs have not yet been translated into Polish. The aim of the article is to present a collection which is little-known in Poland along with a proposed translation of one of the poems and a commentary on literary devices applied in the translation as well as dilemmas faced by a contemporary translator.
    Źródło:
    Collectanea Philologica; 2020, 23; 129-144
    1733-0319
    2353-0901
    Pojawia się w:
    Collectanea Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gli aspetti teologici della poesia di Giovanni Scoto Eriugena
    The poetry of John Scotus Eriugena and its theological aspects
    Teologiczne aspekty poezji Jana Szkota Eriugeny
    Autorzy:
    Colnago, Filippo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503203.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Giovanni Scoto Eriugena
    poesia medievale
    teologia medievale
    filosofia medievale
    Pseudo-Dionigi
    Massimo il Confessore
    John Scotus Eriugena
    Medieval Poetry
    Medieval Theology
    Medieval Philosophy
    Pseudo--Dionysius
    Maximus the Confessor
    Jan Szkot Eriugena
    poezja średniowieczna
    teologia średniowieczna
    filozofia średniowieczna
    Pseudo-Dionizy
    Maksym Wyznawca
    Opis:
    The poetic works of John Scotus Eriugena, dating about from 855 to 877, is one of the lesser known works of the Irish philosopher and theologian, renowned for his treatises De divina praedestinatione and Periphyseon or De divisione naturae and for his Latin translations of Greek patristic works (Pseudo-Dionysius, Maximus the Confessor and Gregory of Nyssa). In this article, after the presentation of some synthetic elements on the figure of John Scotus and his poetic corpus, the major theological aspects of Eriugena’s poems are analysed. From the poetry, often not easy to interpret, the theological depth of John Scotus comes to light. In fact, beyond a concrete occasion, usually liturgical, which originates them, the carmina develop an articulated meditation on themes such as the relationship between the divine Persons in the Trinity, the creation of the world and of man, the incarnation, death on the cross, descent into hell and resurrection of Christ as the fulfillment of the Son’s inhumanatio for the resulting human théosis, the ascensus of the soul toward God and eschatology. The poetry is thus for John Scotus a special way of doing theology, versifying his rich and complex view about God and man.
    La produzione poetica di Giovanni Scoto Eriugena, databile tra l’855 e l’877 circa, è uno dei lavori meno conosciuti del filosofo e teologo irlandese, noto soprattutto per i trattati De divina praedestinatione e Periphyseon o De divisione naturae e per le traduzioni in latino di opere della patristica greca (Pseudo-Dionigi, Massimo il Confessore e Gregorio di Nissa). Nel presente articolo, dopo la presentazione di alcuni elementi sintetici sulla figura di Giovanni Scoto e sul suo corpus poetico, si analizzano i principali aspetti teologici dei carmi eriugeniani. Dai componimenti, spesso di non facile interpretazione, emerge la profondità teologica di Giovanni Scoto. In effetti, al di là dell’occasione concreta, normalmente liturgica, che li origina, essi sviluppano un’articolata meditazione su tematiche quali la relazione intratrinitaria tra le Persone divine, la creazione del mondo e dell’uomo, l’incarnazione, morte in croce, discesa agli inferi e resurrezione di Cristo lette quali compimento dell’inhumanatio del Figlio per la conseguente théosis dell’uomo, l’ascensus dell’anima verso Dio e l’escatologia. La composizione poetica si rivela dunque per Giovanni Scoto un modo speciale di fare teologia, mettendo in versi la sua ricca e complessa visione su Dio e sull’uomo.
    Poezja Jana Skota Eriugeny, pochodząca z lat około 855–877, jest najmniej znaną częścią twórczości irlandzkiego filozofa i teologa, który zasłynął głównie traktatami De divina praedestinatione i Periphyseon, czyli De divisione naturae, oraz tłumaczeniami na łacinę dzieł greckich Ojców Kościoła (Pseudo-Dionizego, Maksyma Wyznawcy i Grzegorza z Nyssy). W niniejszym artykule, po przedstawieniu niektórych syntetycznych informacji na temat osoby Jana Skota i jego poetyckiej twórczości, poddano analizie najważniejsze aspekty teologiczne jego pieśni. Z tychże utworów, nie zawsze łatwych do zinterpretowania, wyłania się głębia teologiczna Jana Skota. I rzeczywiście, pomijając konkretny kontekst, z reguły liturgiczny, który był inspiracją do ich napisania, poezje Eriugeny stanowią rozbudowaną medytację nad rozmaitymi tematami, jakimi były np.: związek międzytrynitarny między Boskimi Osobami, problem stworzenia świata i człowieka, Wcielenie Syna Bożego, Jego śmierć na krzyżu, wstąpienie do piekieł, Zmartwychwstanie, czyli te wszystkie wydarzenia, w których wypełniała się inhumanatio Syna Bożego i w konsekwencji théosis człowieka, ascenus duszy do Boga i eschatologia. Twórczość poetycka Jana Skota jawi się więc jako szczególny sposób uprawiania teologii, potrafił bowiem wpleść w poetyckie wersy swoją bogatą i złożoną wizję Boga i człowieka.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 1; 143-170
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mariologia Franciszka Petrarki w pieśni "Vergine bella, che di sol vestita"
    Mariology of Petrarch in the Song "Vergine bella, che di sol vestita"
    Mariología del Padre del Renacimiento
    Mariologie du père de la Renaissance
    Autorzy:
    Waszkiewicz, Piotr Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/50142719.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Petrarca Francesco
    medieval Marian poetry
    Italian poetry of the 14th century
    Renaissance exegesis
    Mariology
    anthropocentrism
    średniowieczna poezja maryjna
    poezja włoska w XIV w.
    renesans
    mariologia
    antropocentryzm
    Opis:
    Petrarka często jest przeciwstawiany „Boskiemu Poecie”, Dantemu; jego poezja skupia się na figurze Laury oraz na miłości do niej, tym samym odchodząc od teocentryzmu średniowiecznego. Żyjący na granicy dwóch epok Petrarka wytyczał jednak pewne trendy nie tylko literackie, ale również teologiczne. Jego zbiór poezji wieńczy pieśń będąca mariologiczną perłą poezji średniowiecznej. Niniejszy artykuł pragnie pochylić się nad teologicznym aspektem poezji Petrarki w pieśni Vergine bella, che di sol vestita, próbując odkryć, jakim teologiem – i mariologiem – był Petrarka. Szczególnie ważne jest pytanie, czy jego maryjna pieśń jest odejściem od jego wcześniejszej perspektywy antropocentrycznej i ziemskiej oraz w konsekwencji, czy dzieło to stanowi polemikę, czy raczej punkt spotkania z Dantem. Odpowiedzi na te pytania służy poznanie prawdopodobnego kontekstu powstania Vergine bella, oraz przede wszystkim analiza wybranych wezwań pieśni, pozwalająca odkryć nawiązania do autorów wcześniejszych (od epoki patrystycznej po Franciszka z Asyżu i Dantego) oraz oryginalny wkład samego Petrarki, który – fundamentalnie wierny swojemu podejściu antropocentrycznemu – dostrzega w Maryi „Dziewicę ludzką” i szczególnie litościwą wobec ludzkiej nędzy. To właśnie tytuł Vergine humana wydaje się stanowić najbardziej oryginalną nutę mariologii Petrarki, a zarazem interesujący punkt jego wyjścia naprzeciw Dantemu.
    Petrarca, in quanto poeta umano e terreno, viene spesso contrapposto al "Divin Poeta", Dante. La sua poesia si concentra sulla figura di Laura e sul suo amore per lei, allontanandosi così dal teocentrismo medievale (il che costituisce uno dei motivi per cui Petrarca si è guadagnato l'appellativo di "Padre del Rinascimento"). Tuttavia, questa immagine diffusa di Petrarca non è completa. La stessa raccolta di poesie, che talvolta (come in polacco) è nota semplicemente come "Sonetti a Laura", si conclude, per esplicita volontà dell'autore, con la canzone Vergine bella, che di sol vestita, che costituisce una perla mariologica della poesia medievale. L'articolo esamina il contesto in cui la canzone fu composta, probabilmente sotto l'influenza del lutto e dell'amarezza della fine della vita del poeta, nonché i rimorsi di coscienza dell'autore che forse sentiva il peso della sua ribellione a un'epoca teocentrica passata, e il suo contenuto teologico analizzando alcune invocazioni della litania petrarchesca. Petrarca come mariologo attinge sia ai termini classici della patristica sia ai poeti medievali italiani (Dante e Francesco d'Assisi). Entra in parziale polemica con l'Alighieri (ad esempio chiamando Maria "vera beatrice") e in parte concorda con lui proprio nella comune lode della Madre di Dio (non a caso entrambi i poeti concludono i loro capolavori con canti mariani). Tuttavia, egli rimane originale e fedele al suo approccio "terreno", vedendo in Maria una "Vergine umana" e particolarmente compassionevole verso le miserie umane.
    Petrarch is often contrasted with the “Divine Poet”, Dante. His poetry focuses on the figure of Laura and his love for her, thus departing from medieval theocentrism. However, living on the boundary between two eras, Petrarch set certain trends in poetry and theology. His collection of poetry is crowned with a Mariological treasure of medieval poetry. This article seeks to delve into the theological aspect of Petrarch’s poetry in the song Vergine bella, che di sol vestita in an attempt to discover what kind of theologian and Mariologist he was. Of crucial importance is whether this song is a departure from his earlier anthropocentric perspective and, consequently, whether it represents a polemic or a point of encounter with Dante. To answer these questions, the article describes the probable context in which the Vergine bella was written and, above all, analyses selected invocations of the song, making it possible to discover references to earlier authors (from the patristic era to Francis of Assisi and Dante) and the original contribution of Petrarca himself, who, fundamentally faithful to his anthropocentric approach, sees Mary as a “human virgin” exceptionally compassionate towards human misery. It is the title Vergine humana that seems to constitute the most original note of Petrarca’s Mariology and an exciting point of his encounter with Dante.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2024, 42, 3; 625-641
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Saint as Food, the Torture as Medicine: Some Aspects of Christopher of Mytilene’s Imagery in his Dodecasyllabic Calendar and its South Slavonic Translations
    Autorzy:
    Dikova, Ekaterina Pantcheva
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2027775.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    medieval Slavonic translations of Byzantine poetry
    Christophoros Mitylenaios’ Orthodox iambic calendar
    verse memories of martyrs
    rhetorical figures
    Opis:
    Christopher of Mytilene, a secular poet of the early 11th century, had embarked on a difficult task when creating his dodecasyllabic Christian Calendar, that is two-verse storytelling about saints and, mainly, about the tortures they died of. He accomplished it more than successfully, besides in quite a vivid and spectacular way, by means of various poetic and rhetorical techniques. Food and medicine imagery was just a minute aspect of his mastery, yet a powerful one, acquiring not only artistic and rhetorical, but also mnemonic functions. the poet used such images – just as he used e.g. Biblical allusions – as a way to convey a variety of details in succinct messages; the information thus compressed is unfolded by means of associations in the mind of the perceiver. These associations are related not only to Christianity, but also to many other aspects of the Byzantine cultured life, including certain elements from Antiquity. I will try to reveal this mechanism and to show the attempts of the 14th-century South Slavonic translators to render it as well as their decisions in cases of realia unknown to their audience. For this purpose, I have selected certain Greek verse memories (as given in the editions of Eustratiadis and Cresci & Skomorochova Venturini) from the Verse Synaxarion for the summer half of the year together with their two South-Slavonic correspondences of the 14th century (according to the two respective early manuscripts of the Slavonic Verse Prolog), again only for the months from March to August.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2021, 11; 165-176
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epika „epigramatyczna”. Ekkeharta Versus ad Picturas wobec tradycji poetyckiej
    The “epigrammatic” epic. Ekkehart’s IV “Versus ad Picturas” and the poetic tradition
    Autorzy:
    Smolak, Kurt
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046732.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ekkehart IV of St. Gaull
    St. Gaull
    Poeta doctus
    Medieval Latin Poetry
    11th Century Culture
    Biblical Epic
    Tituli
    Mainz-Cathedral
    Holy Languages
    Archbishop Aribo
    MS St. Gaull 393
    Opis:
    As a consequence of the large variety of poetic genres dealing with biblical material in Christian-Latin literature of Late Antiquity, in the 11th century the two extremely opposite forms of poetic expression were artificially combined, namely continuous epic narration and epigrammatic conciseness of the so called tituli, that is to say metrical inscriptions which were meant to explain wall paintings or mosaics of selected biblical topics. By order of Aribo, archbishop of Mainz, Ekkehart IV of St. Gall composed an “epigrammatic epic”, which was to cover the wide range of the entire Bible from Genesis to Apocalypse, contemporary exegesis partly included. Aribo was supposed to select those “epigrammes” from this “biblical epic” which he needed for a new decoration of the cathedral – a project, however, which was never realised. Ekkehart’s highly manneristic poetic creation, preserved only in his autograph, MS 393 of St. Gall, remained unparalleled. Nevertheless, it is an important testimony of the experimental and innovative character of medieval Latin poetry in the period of transition from monastic literary production of the previous centuries to the golden age of medieval Latin classics, which originated in the cathedral schools, during the late 11th and the 12th centuries.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2015, 25, 2; 73-95
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siete 'Miniaturas medievales': el poema 'Miniatura średniowieczna' de Wisława Szymborska en sus traducciones al español, portugués, francés, inglés y alemán
    Seven Medieval Miniatures: Wisława Szymborskas Miniatura średniowieczna translated into Spanish, Portuguese, French, English and German
    Autorzy:
    Studzińska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050979.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    translation
    poetry
    Szymborska
    Miniatura średniowieczna
    A Medieval Miniature
    Opis:
    The article analyzes seven translations of the poem 'Miniatura średniowieczna' written by the Polish poet and Nobel Prize laureate Wisława Szymborska. The translations are into five languages: Spanish (2), Portuguese, French, English (2) and German. The poem can be construed as an ekphrasis of the illuminated manuscripts of the Late Gothic. The 'Très Riches Heures du Duc de Berry' are cited as a possible source of inspiration. The poem’s stylistics reflect – or rather deconstruct – the philosophical and aesthetic values of the Late Middle Ages. In translation, the main points to consider are the creative use of superlatives and diminutives, as well as that of idioms, which the poet transforms, drawing attention to their cognitive origins. The different morpho-syntactic properties of the target languages offer varied possibilities of rendering the key elements. However, the aptitude of the translator is of even greater importance.
    Źródło:
    Studia Romanica Posnaniensia; 2014, 41, 1; 129-146
    0137-2475
    2084-4158
    Pojawia się w:
    Studia Romanica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Павловићево читање народне и старе српске поезије
    Pavlović’s Reading of Folk and Old Serbian Poetry
    Autorzy:
    Despić, Đorđe M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2046458.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Miodrag Pavlović
    essay
    folk lirics
    Serbian medieval literature
    poetry
    interpretation
    Opis:
    У раду се аналитичким методом указује на домете и импликације Павловићевог проучавања српске усмене и средњовековне књижевности. Притом, текст настоји да овај сегмент његове есејистике представи и у контексту ширег Павловићевог есејистичког, али и песничког опуса, истичући њихово плодно и разноврсно кореспондирање. Његови есеји у функцији су смисаоног и вредносног осветљавања наших најстаријих књижевних слојева, чиме се до краја уобличава представа о књижевно-историјском распону српске поезије и искуство јединственог духовног континуитета. Павловићеви Огледи о народној и старој српској поезији представљају пример како ширина интересовања, импресиван интелект, ерудитна компетенција, отворен и откривалачки дух, али и незаобилазан уметнички сензибилитет и неретко поетска експресија, постају замајац нових читања и тумачења, сасвим сигурно драгоцених за будуће генерације читалаца и изучавалаца.
    Using the analytical method, the paper points to the extents and implications of Pavlović’s research of Serbian verbal folk and medieval literature. Along with this, the paper tries to present this segment of his essayistic work in the context of the wider Pavlović’s essayistic and poetic opus as well, emphasizing their prolific and versatile corresponding. His essays are in a function of thoughtful and evaluating reflections of our oldest literature strata, which eventually shapes up the image about literature and historical span of Serbian poetry and the experience of a unique spiritual continuity. Pavlović’s Essays on Folk and Old Serbian Poetry (orig. Ogledi o narodnoj i staroj srpskoj poeziji) represent an example of how broadness of interests, an impressive intelect, erudite competency, an open and explorative spirit, but also inevitable artistic sensibility and frequent poetic expression become a trigger for new readings and interpretations surely valuable for new generations of readers and researchers.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2021, 21; 265-278
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Why Would the Skalds Not Have Lied about the Rulers’ Expeditions and Battles? Some Remarks on a Relic of Medieval Attitude toward Sources in Modern Medieval Studies
    Autorzy:
    Rutkowski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131458.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-19
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Snorri Sturluson
    Morkinskinna
    skaldic poetry
    methodology of history
    medieval historiography
    Opis:
    The article presents a critique of a research method whereby historical sources could not have possibly lied as they were targeted at the addressees who knew the actual course of the events described or referred to. This attitude toward the sources has its antecedence in Snorri Sturluson’s argument on the reliability of skaldic poetry. To his mind, the poems were biased but still valuable, in a way, as they were declaimed before the rulers who would have perceived an untrue account “as a mockery, rather than a praise”. The question arises, what kind of a situation Snorri tried to preclude: one where a mean warrior would have been shown as a great hero? Or, perhaps, one where a defector would have been portrayed as a warrior bravely marching in the first rank? The story of Giffard from the Morkinskinna saga seems to offer the answer. Giffard fled from the battlefield but had a praise poem dedicated to him, which the (real) character aptly deciphered as derision aimed at him.
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2021, 122; 165-179
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eco, Dante e la semiosi ermetica
    Eco, Dante and Hermetic Semiosis
    Autorzy:
    Fistetti, Francesca
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579112.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    hermetic semiosis
    medieval allegory
    Dante’s poetry
    Thomas Aquinas
    epistemological break
    contemporary theories of interpretation
    Opis:
    This paper focuses on Dante’s centrality in the Umberto Eco’s reflection about persistence over the centuries of the “way of thinking” defined “hermetic semiosis” by the author of The name of the rose, which has affected at considerable lenght many contemporary “reader-oriented” theories and practices. In fact Dante, by contravening the Thomist devaluation of the poetic genre, not only assigned a revealing and mystic-prophetical function to poetry, but also, at the same time, according to Eco, anticipated the “epistemological break” begun with florentine neoplatonism, namely “that mystic text trend which is still continuing today” (Eco 1985).
    Źródło:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2015, 58/116 z. 2; 75-86
    0084-4446
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura intelektualna Żydów sefardyjskich w średniowiecznej Hiszpanii
    Intellectual Culture of the Sephardic Jews in Medieval Spain
    Autorzy:
    Zając, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807258.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kultura sefardyjska
    średniowieczna Hiszpania
    filozofia żydowska
    poezja sefardyjska
    Sephardic culture
    medieval Spain
    Jewish philosophy
    Sephardic poetry
    Opis:
    W średniowiecznej Hiszpanii diaspora żydowska zwana sefardyjską stworzyła wspólnotę bogatą pod względem religijnym, gospodarczym, kulturalnym i intelektualnym. Dzieje i losy hiszpańskich Żydów były ściśle związane z dwoma kręgami religijno-kulturowymi. Najpierw z utworzonym przez islam kalifatem, a następnie, za czasów rekonkwisty, która stopniowo odzyskała al-Andalus, z Kościołem katolickim. Ten specyficzny kontekst historyczny i społeczno-kulturowy ukształtował sefardyjskie życie kulturalno-intelektualne. Artykuł prezentuje ich wkład w hiszpańską kulturę od VIII wieku aż do pamiętnego 1492 r., w którym zostali wygnani, zapoznając czytelnika z bogatym dorobkiem intelektualnym zarówno w dziedzinie humanistyki (poezja, filozofia), jak też medycyny, matematyki czy astronomii.
    The Jewish Sephardic Diaspora in Medieval Spain created a rich community in regards to religious, economic, cultural and intellectual aspects. The history and the fate of the Spanish Jews were closely related to the two religio-cultural circles: the first was formed within the Islamic Caliphate, and the second alongside the Catholic Church during the Reconquista, which gradually regained al-Andalus. This specific historical and socio-cultural context shaped Sephardic cultural and intellectual life. The article presents their contribution to Spanish culture from the 9th to the 15th century and familiarizes with the rich intellectual achievements both in the humanities (poetry, philosophy) as well as in medicine, mathematics and astronomy.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 4; 35-65
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Conceptual Framework of Verse Theory and its Influence on the Characterization of Polish Medieval Versification
    Ramy pojęciowe teorii wiersza i ich wpływ na charakterystykę polskiej wersyfikacji średniowiecznej
    Autorzy:
    Mastalski, Arkadiusz Sylwester
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012250.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    wersyfikacja średniowieczna
    teoria wiersza
    ramy pojęciowa
    poezja polska
    interpretacja
    medieval versification
    verse theory
    conceptual framework
    Polish poetry
    interpretation
    Opis:
    The paper attempts to analyze the epistemological background (conceptual frameworks) to significant contemporary Polish verse theories, and to show their impact on the characterization of the oldest (medieval) Polish poetry. The author holds the opinion that Polish medieval verse is difficult to define, because there are only a few original sources available and we are far removed from the epoch in which they were created; thus this is a conceptual construct resulting not so much from the interpretation of the texts as from pre-interpretative research assumptions (open and hidden) that determine the cognitive judgments of the theoreticians.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.1; 51-64
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najstarszy zapis dwóch pieśni maryjnych: „Cesarzewno, królewno Niebieska” i „O przenasławniejsza Panno” w późnośredniowiecznym rękopisie dominikańskim PL-Wn 8091 III
    The Earliest Record of Two Marian Songs: ‘Cesarzewno, królewno niebieska’ and ‘O przenasławniejsza panno czysta’ Found in a Late Medieval Dominican Manuscript, PL-Wn 8091 III 150
    Autorzy:
    Grabiec, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24263429.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    średniowieczne rękopisy
    rękopisy dominikańskie
    pieśni maryjne
    poezja staropolska
    Bolesław Erzepki
    Tabulatura Jana z Lublina
    medieval manuscripts
    Dominican manuscripts
    Marian songs
    Old Polish poetry
    Tablature of Joannes of Lublin
    Opis:
    Choć badania nad średniowiecznymi pieśniami polskimi trwają od lat, wciąż odnajdywane są kolejne nieznane, bądź nieuwzględniane dotąd w literaturze przedmiotu źródła. Jednym z nich jest dominikański sekwencjarz sygn. 8091 III z Biblioteki Narodowej (sygnatura dawna: BN akc. 6477), datowany na przełom XV i XVI w., prawdopodobnie proweniencji śląskiej. Na ostatniej stronie tego rękopisu zanotowane zostały teksty dwóch polskich pieśni maryjnych (fol. 172v): Cesarzewno, królewno niebieska oraz O przenasławniejsza panno czysta. Oba utwory znane były do tej pory z XIX-wiecznego odpisu Bolesława Erzepkiego, a dłuższa wersja drugiego z nich także z odpisu Wacława Aleksandra Maciejowskiego, opublikowanego jeszcze w XIX w. w Petersburgu. Opracowania muzyczne pieśni odnaleziono z kolei w źródłach muzycznych z XVI, XVII i początku XVIII w., m.in. w Tabulaturze Jana z Lublina, w kancjonałach Panien Benedyktynek w Staniątkach, a także w jednej z ksiąg muzycznych warszawskiej Archikonfraternii Literackiej, co świadczy o ich dużej popularności. Obie pieśni przywoływano wielokrotnie w literaturze poświęconej polskiej średniowiecznej poezji i pieśni maryjnej, jednak do tej pory żaden z autorów nie wspomniał o istnieniu najstarszego prawdopodobnie zachowanego przekazu rękopiśmiennego tych tekstów w sekwencjarzu z Biblioteki Narodowej. Zapisane w nim wersje utworów są zaskakująco zbieżne z transliteracją i transkrypcją B. Erzepkiego, można więc przypuszczać, że badacz wykonał odpis na podstawie tego właśnie rękopisu, choć oczywiście nie jest wykluczone, że istniała jeszcze inna, nieodnaleziona do tej pory średniowieczna kopia obu utworów.
    Despite long tradition of research on Polish medieval songs, sources that were either unknown or went unmentioned in the literature of the subject are still being unearthed. One such a source is the Dominican sequentiary from the National Library of Poland (shelf mark 8091 III, formerly BN akc. 6477), dated to the late 15th/early 16th centuries, most likely of Silesian provenance. The last page of this manuscript (fol. 172v) contains texts of two Polish Marian songs: Cesarzewno, królewno niebieska (Emperor’s Daughter, Heavenly Princess) and O przenasławniejsza panno czysta (O Most Famous and Pure Virgin). Previously these two songs were only known from a 19th-century copy by Bolesław Erzepki, while a longer version of the latter, copied by Wacław Aleksander Maciejowski, was also published in 19th-century Petersburg. Musical settings of these songs have been found in 16th-, 17th-, and early 18thcentury sources such as the Tablature of Joannes of Lublin, Benedictine Nuns’ Cantionals from Staniątki, and one of the musical volumes of Warsaw’s Literary Confraternity, which testifies to the considerable popularity of these compositions.  Though these songs have frequently been mentioned in writings dedicated to Polish medieval poetry and the Marian song repertoire, none of the authors to date has noted what seems to be the oldest handwritten record of these songs’ texts, contained in the sequentiary from the National Library. The versions recorded in that source bear striking resemblance to Erzepki’s transliteration and transcription, which suggests that he copied them from this particular manuscript.
    Źródło:
    Muzyka; 2023, 68, 2; 142-150
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krajobraz i krajobrazy w liryce Czesława Miłosza, Friedricha Hölderlina i Johannesa Bobrowskiego
    Landscape and Landscapes in The Poetry of Czesław Miłosz, Friedrich Hölderlin and Johannesa Bobrowski
    Autorzy:
    Fieguth, Rolf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179333.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    landscape poetry
    ancient and post medieval traditions
    Sarmatian and Western Europe
    World War II
    versification styles
    liryka krajobrazowa
    tradycja antyczna i pośredniowieczna
    Europa sarmacka i zachodnia
    II wojna światowa
    sposoby wierszowania
    Opis:
    Autor omawia szereg wierszy krajobrazowych Cz. Miłosza z różnych okresów jego twórczości, porównując je z wybranymi utworami wirtemberczyka, F. Hölderlina oraz tylżyckiego poety J. Bobrowskiego. Każdy z nich stale wraca w poezji do krajobrazu dzieciństwa, utraconego nie tylko za sprawą wojny (Miłosz i Bobrowski), ale też przez egzystencjalne wyobcowanie (Hölderlin) i który przyświeca im jako znak ojczyzny niebiańskiej. Hölderlina, Miłosza i Bobrowskiego łączy wspólna opozycja do konwencji wierszowania ich epok i ich literatur ojczystych, a dwu ostatnich ponadto wspólna tęsknota do stron nadniemieńskich. Wojenna poezja Miłosza o równinach mazowieckich dziwnie współbrzmi z „sarmacką” poezją Bobrowskiego, wyrosłą z doświadczeń tego samego okresu. Opisywanie europejskich, a szczególnie amerykańskich krajobrazów przeobraża się u Miłosza w tworzenie krajobrazów mieszanych, amerykańsko-litewskich albo gigantycznie panoramicznych o dobitnych akcentach mitycznych i metafizycznych, które w innych wcieleniach odnaleźć można także u dwu pozostałych poetów. Te paralele i „wspólne miejsca” zawdzięczamy nie tylko eksplicytnym nawiązaniom jednych do drugich, ale również wspólnej tradycji biblijnej, antycznej i pośredniowiecznej oraz wysoce trudnemu, a jednak bliskiemu geograficznie, sąsiedztwu.
    The author discusses a number of landscape poems, written by C. Miłosz in different periods of his life, and compares them with selected works of the Suabian F. Hölderlin and of the Tilsit poet J. Bobrowski. Each of them returns frequently to the landscape of his childhood, lost not only by the wars (Miłosz and Bobrowski), but also by existential alienation (Hölderlin). Each of them sees in it a symbol of the heavenly homeland. All three are in an opposition to the conventional versification systems of their times and their national literatures, but Miłosz and Bobrowski are moreover linked by their common longing for their native Neman regions. Miłosz’s war time poetry on the Mazovian plains shows some striking parallels with Bobrowski’s „Sarmatian” poetry stemming from his experiences of the same period. Miłosz’s treatment of European and notably American landscapes leads to a creation of mixed, American-Lithuanian or giant panoramic landscapes bearing distinctly mythic and metaphysical accents, which can be found, in a different set up, also in the other poets. These parallels and ‘common situations’ are not due to some explicit dialogue between them, but to a common Biblical, antique and postmedieval tradition, and also to a highly difficult, but nevertheless geographically close neighbourhood. 
    Źródło:
    Porównania; 2012, 10; 87-108
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-21 z 21

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies