Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "medieval Spain" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Trójkąt jako schemat Hiszpanii na mapach średniowiecznych
    Triangle as a Scheme of Spain on Medieval Maps
    Autorzy:
    Kochanek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798788.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Hiszpania; kartografia średniowieczna; schemat trójkąta
    Spain; medieval cartography; triangle scheme
    Opis:
    Trójkąt stał się geograficznym schematem Hiszpanii przynajmniej od czasów Orozjusza. Przeszedł następnie do kartografii średniowiecznej. Niniejszy artykuł analizuje 20 map, które powstały między rokiem 775 a 1300 i na których znajduje się ten właśnie schemat. 12 z nich pochodzi z Półwyspu Iberyjskiego, przy czym 9 to mapy typu Beatus. Legendy tych map są wpisane w kontekst geopolityczny epoki, w której powstawały. Można wręcz powiedzieć, że mapy tchną duchem rekonkwisty. Mapy te przyczyniły się do rozpowszechnienia schematu Hiszpanii w formie trójkąta w kartografii średniowiecznej Europy zachodniej. „Trójkąt hiszpański” stał się w ten sposób, obok trójkątnego schematu Sycylii, najbardziej rozpoznawalnym schematem kartograficznym w średniowieczu. Ułatwiał on odnalezienie Hiszpanii na mapach, stając się użyteczną graficzną pomocą mnemotechniczną.
    The triangle has become a geographic scheme of Spain at least since the time of Orosius. He then went on to medieval cartography. This article analyzes 20 maps that were created between 775 and 1300 and on which this scheme is located. 12 of them come from the Iberian Peninsula, 9 being Beatus maps. The legends of these maps are inscribed in the geopolitical context of the time in which they were created. As a consequence, these maps contain the spirit of the Reconquest. Ultimately, these maps contributed to the dissemination of the Spanish scheme in the form of a triangle in the cartography of medieval Western Europe. The “Spanish Triangle” thus became, next to the triangular scheme of Sicily, the most recognizable cartographic scheme in the Middle Ages. It made it easier to find Spain on maps, becoming useful graphical mnemonic help.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 2; 9-30
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parables of Un-freedom: Novels about the Spanish Inquisition in post-1956 People’s Poland
    Autorzy:
    Bates, John
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/650123.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Censorship
    Inquisition
    Polska
    medieval
    Spain
    control
    silence
    the Thaw
    independent publishing
    underground
    historical novel
    Polish literature
    Aesopian
    Opis:
    The article examines three post-1956 novels ostensibly about the Spanish Inquisition’s activities in Spain at the end of the fifteenth century: Jerzy Andrzejewski’s Ciemności kryją ziemię (The Inquisitors, 1957), Julian Stryjkowski’s Przybysz z Narbony (1978), and Jozef Cepik’s Torquemada (1986). These works are placed in a number of broader contexts: the uses of the historical novel in Poland; post-war Polish censorship discourse about the use of historical analogy to address current social and political problems, a practice which the political authorities sought to restrict; the contemporary critical reception where reviews of each novel are seen as articulating the novels’ fundamental concerns albeit subject to the same censorship restrictions; and ultimately the longestablished tradition of Aesopian writing within Polish literature. The analysis demonstrates the expansion of the space for critical public expression particularly in the Thaw years of 1956-57, and its contraction over time up to the mid-1970s. The rise of an independent publishing network at that point paradoxically both facilitates a more open discussion of the potential meanings of literary texts but equally has to observe censorship proprieties to avoid exposing officially published authors to political sanctions. With the growth of underground publishing, the Spanish Inquisition theme gradually declines in relevance, reflected by the critical marginalisation of Cepik’s novel. Ultimately, the article positions the trend within Macherey’s theory of significant silences within literary works, which permits a refinement of the historically contingent screen and marker that have typically defined Aesopian works. The article presents, with their English translations, hitherto unpublished documents from the Polish Party and Censorship archives, including examples of work confiscated by the censors.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 45, 7
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Natural Reason and God’s Infinite Power: Diversity of Approaches in the Late 13th and 14th Century Commentaries on Averroes’s De substantia orbis
    Autorzy:
    Tomanek, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621437.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    De substantia orbis
    Averroes
    Averroism
    Fernand of Spain
    Maino de’ Maineri
    Philosophy in Medieval Paris
    Philosophy in Medieval Erfurt
    Opis:
    The subject of this article is Latin reception of Averroes’s treatise De substantia orbis, with special regard to the commentary practice in the late Middle Ages. Numerous philosophical problems were taken up in these commentaries following Averroes’s lead. The most controver-sial among them were these concerning divine attributes, i.e., infinite power, efficient and final causality, and, consequently, God's ability to create out of nothing. Three different commentaries were therefore chosen to exemplify the key differences be-tween the doctrinal approaches of the commentaries on the De substantia orbis. The first two of them—composed by Fernand of Spain and Maino de’ Maineri—represent the Averroistic approach, adopting and developing Averroes’s ideas; the third commentary—composed by an anonymous author in Erfurt around 1362—represents the non-Averroistic approach referring to the questions raised in the De substantia orbis in order to propose orthodox solutions being far from these adopted in the treaty by Averroes himself. The article aims at scrutinizing the problems of infinite power of God and divine causali-ty as they have been taken up by Latin philosophers from the late XIIIth to the second half of the XIVth century by elucidating the key differences between the two lines of inquiry and highligh-ting the variety of approaches to Averroes’s De substantia orbis.
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2021, 54; 181-215
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura intelektualna Żydów sefardyjskich w średniowiecznej Hiszpanii
    Intellectual Culture of the Sephardic Jews in Medieval Spain
    Autorzy:
    Zając, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807258.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kultura sefardyjska
    średniowieczna Hiszpania
    filozofia żydowska
    poezja sefardyjska
    Sephardic culture
    medieval Spain
    Jewish philosophy
    Sephardic poetry
    Opis:
    W średniowiecznej Hiszpanii diaspora żydowska zwana sefardyjską stworzyła wspólnotę bogatą pod względem religijnym, gospodarczym, kulturalnym i intelektualnym. Dzieje i losy hiszpańskich Żydów były ściśle związane z dwoma kręgami religijno-kulturowymi. Najpierw z utworzonym przez islam kalifatem, a następnie, za czasów rekonkwisty, która stopniowo odzyskała al-Andalus, z Kościołem katolickim. Ten specyficzny kontekst historyczny i społeczno-kulturowy ukształtował sefardyjskie życie kulturalno-intelektualne. Artykuł prezentuje ich wkład w hiszpańską kulturę od VIII wieku aż do pamiętnego 1492 r., w którym zostali wygnani, zapoznając czytelnika z bogatym dorobkiem intelektualnym zarówno w dziedzinie humanistyki (poezja, filozofia), jak też medycyny, matematyki czy astronomii.
    The Jewish Sephardic Diaspora in Medieval Spain created a rich community in regards to religious, economic, cultural and intellectual aspects. The history and the fate of the Spanish Jews were closely related to the two religio-cultural circles: the first was formed within the Islamic Caliphate, and the second alongside the Catholic Church during the Reconquista, which gradually regained al-Andalus. This specific historical and socio-cultural context shaped Sephardic cultural and intellectual life. The article presents their contribution to Spanish culture from the 9th to the 15th century and familiarizes with the rich intellectual achievements both in the humanities (poetry, philosophy) as well as in medicine, mathematics and astronomy.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 4; 35-65
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geographical Descriptions of Spain in Latin Medieval Encyclopaedias: From Isidore of Seville to Vincent of Beauvais (VII-XIII c.)
    Autorzy:
    Wojciechowski, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798789.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    encyklopedie średniowieczne; Hiszpania; Izydor z Sewilli
    Medieval encyclopaedias; Spain; Isidore of Seville
    Opis:
    Geograficzne opisy Hiszpanii w średniowiecznych encyklopediach łacińskich: od Izydora z Sewilli do Wincentego z Beauvais (VII–XIII wiek) W artykule zostało ukazane – na tle rozwoju średniowiecznego nurtu encyklopedycznego – zagadnienie recepcji w encyklopediach łacińskich opisu Hiszpanii zawartego w Etymologiach Izydora z Sewilli. Etymologiczno-geograficzny opis swej ojczyzny umieścił Izydor w 14 księdze dzieła (14, 4, 28-30). Ten obraz został „uzupełniony” w innych miejscach Etymologii m.in. o aspekt etymologiczno-etnograficzny (9, 2, 109-114). Izydor prezentując Hiszpanię opierał się na kilku dziełach antycznych. Ukazał Hiszpanię przede wszystkim rzymską; niewiele znajdujemy odniesień do aktualnej sytuacji kraju pod panowaniem Gotów. W później powstałych encyklopediach, w których zawarte są partie dotyczące geografii, w różny sposób wykorzystywano Izydora opis Hiszpanii. Powtarzano ten opis dosłownie (Raban Maur, Wincenty z Beauvais) i skracano go, nieznacznie modyfikując (Honoriusz Augustodunensis), łączono z informacjami znajdującymi się m.in. w dziele Orozjusza (Historae: Historiarum adversum paganos libri VII). W tym ostatnim przypadku do tak utworzonej całości dodawano informacje aktualizujące (przedstawiające niektóre aktualne sprawy dotyczące Hiszpanii). Tego rodzaju opisy umieścili w swych dziełach Gerwazy z Tilbury i Bartłomiej Anglik. Gerwazy z Tilbury do prezentacji Hiszpanii dodał fragment ukazujący jej podział na arcybiskupstwa i biskupstwa. Zestawiając opisy Hiszpanii w średniowiecznych dziełach encyklopedycznych powstałych do połowy XIII stulecia – zatem do czasu, gdy została ułożona encyklopedia Speculum maius – możemy stwierdzić, że każdy z nich opierał się na opisie znajdującym się w 14 księdze Etymologii; w największej encyklopedii średniowiecza (Speculum maius, w jej części zatytułowanej Speculum historiale) opis ten został – jak wspomniano – dosłownie powtórzony. Można rzec, że choć powstały nowe ujęcia dotyczące obrazu Hiszpanii (sformułowane w pierwszej połowie XIII wieku przez Gerwazego z Tilbury i Bartłomieja Anglika), obraz nakreślony przez Izydora z Sewilli niejako utrzymał swoją „aktualność”. Biorąc pod uwagę bardzo dużą rolę średniowiecznych dzieł encyklopedycznych w rozpowszechnianiu wiedzy w tej epoce, można także stwierdzić, że Hiszpania była wówczas postrzegana (przynajmniej do połowy XIII wieku) „oczami Izydora” (miało to odzwierciedlenie w ówczesnej kartografii). Pozostaje pytanie, w jakim stopniu ten obraz zmienił się (i czy zmienił się na trwałe) w późnym średniowieczu.
    The article discusses the problem of reception of the description of Spain contained in the Etymologies by Isidore of Seville in Latin medieval encyclopaedias, on the background of the development of the medieval encyclopaedic trend. The etymological-geographical description of his homeland was placed by Isidore in book 14 of his work (14, 4, 28-30). This portrayal was “supplemented” in other places in the Etymologies, among other things, with an etymological-ethnographical aspect (9, 2, 109-114). When presenting Spain, Isidore based his work on works from the Antiquity. He showed mainly a Roman Spain, with few references to the contemporary situation of the country under Gothic rule. In later encyclopaedias, in which geographical sections are present, Isidore’s description of Spain is used to a varied extent. It was either repeated (Raban Maur, Vincent of Beauvais), and shortened, with minor modifications (Honorius Augustodunensis), or combined with information found in, for example, the work of Orosius (Historiae: Historiarum adversum paganos libri VII). In the latter case, the combined whole was still updated (with certain selected facts concerning contemporary Spain). Such descriptions were placed in the works of Gervase of Tilbury and Bartholomeus Anglicus. It should be noted that Gervase of Tilbury added to the presentation of Spain a fragment illustrating its division into archbishoprics and bishoprics. A comparison of medieval encyclopaedic descriptions of Spain written before the middle of the XIIIth century – that is, before the encyclopaedia Speculum maius was compiled, it can be claimed that each of them drew on the description placed in book 14 of the Etymologies; in Speculum maius, the greatest encyclopaedia of the Middle Ages, in its part entitled Speculum historiale, this description was repeated word for word, as mentioned above. It may said, that despite new descriptions of Spain (formulated in the first half of the XIIIth c. by Gervase of Tilbury and Bartholomeus Anglicus), the portrayal drawn by Isidore of Seville maintained its “validity”, as it were. Taking into account the outstanding role of medieval encyclopaedic works in the dissemination of knowledge in this epoch, it may also be claimed that the Spain of that time was perceived (at least till the middle of the XIIIth century) “through the eyes of Isidore” (this fact has its reflection in the cartography of the time). It remains to be seen how this picture changed (and if it changed for good) in the late Middle Ages.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 2; 31-55
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    El Códice Calixtino de la catedral de Santiago de Compostela
    The Calixtino Codex from the Cathedral of Santiago de Compostela
    Codex Calixtinus z katedry w Santiago de Compostela
    Autorzy:
    Temperán Villaverde, Elisardo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040502.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Codex Calixtinus
    Liber Sancti Iacobi
    Santiago de Compostela
    ozdobne rękopisy średniowieczne
    średniowieczne rękopisy liturgiczne
    muzyka w średniowiecznej Hiszpanii
    fontanny muzyczne średniowieczu w Hiszpanii
    pielgrzymki jakubowe
    Camino de Santiago
    Jacobean Medieval manuscripts
    Medieval liturgical manuscripts
    Medieval music in Spain
    musical fountains of the Middle Ages in Spain
    Jacobean Pilgrimage
    Opis:
    Calixtinus Codex to iluminowany rękopis z połowy XII wieku, który jest przechowaywany w Archiwum kapitulnym katedry w Santiago de Compostela. Składa się z pięciu ksiąg i dwóch załączników, w sumie liczy 225 arkuszy pergaminu zapisanych obustronnie. Pierwsza księga ma charakter liturgiczny, zawiera kazania, pieśni, modlitwy i inne teksty na obchody święta św. Jakuba Większego. Druga księga to zbiór relacji o dwudziestu cudach dokonanych przez Apostoła. Trzecia zawiera historię translacji szczątków św. Jakuba. Czwarta księga pomieszcza relację Turpina, arcybiskupa Reims, towarzyszącego Karolowi Wielkiemu w podboju północnej Hiszpanii. Piąta księga jest najstarszym przewodnikiem dla pielgrzymów na camino do Santiago de Compostela; opisuje drogę, ludzi, lokalne zwyczaje, kościoły i dzieła sztuki. Przede wszystkim jednak opisuje katedrę w Santiago i samo miasto Santiago de Compostela, jakie pielgrzym mógł zobaczyć w XII wieku. Podwójny dodatek zawiera inne teksty liturgiczne, pieśni i utwory muzyczne poświęcone Apostołowi. Chociaż czasami Calixtinus Codex bywa utożsamiany z Liber Sancti Iacobi, nie są identyczne. Liber Sancti Iacobi to zbiór tekstów odnoszących się do św. Jakuba Większego, którego jednym z najważniejszych rękopisów jest Codex Calixtinus, przechowywanyw katedrze w Santiago de Compostela. El Códice Calixtino de la catedral de Santiago de Compostela
    Calixtinus Codex is an illuminated manuscript from the mid-twelfth century that is kept in the Chapter Archive of the Cathedral of Santiago de Compostela. It consists of five books and two appendices, with a total of 225 parchment sheets written on both sides. The first is of a liturgical nature, it contains sermons, hymns, prayers and other texts for the celebration of the festival of St James the Greater. The second is a collection of twenty miracles wrought by the Apostle. The third contains the story of the translation of the remains of St James. The fourth book contains the story of Turpin, Archbishop of Reims, accompanying Charlemagne in the reconquest of northern Spain. The fifth is the oldest guide for pilgrims on their way to Santiago de Compostela; it describes the way, people, local customs, churches and works of art. And most of all describes the Santiago Cathedral and the city of Santiago as the pilgrim could see in the twelfth century. A final double Appendix includes other liturgical texts, hymns and musical pieces dedicated to St James the Greater. Although sometimes referred to as Liber Sancti Calixtino – Codex Iacobi, the two concepts are not identical. The Liber Sancti Iacobi represents the contents of the book, a collection of texts related to St James the Greater, which several manuscripts, the most notable of which is the Codex Calixtinus kept in the cathedral of Santiago de Compostela.
    El Códice Calixtino es un manuscrito iluminado de mediados del siglo XII que se custodia en el Archivo Capitular de la Catedral de Santiago de Compostela. Consta de cinco libros y dos apéndices, con un total de 225 folios de pergamino escritos por las dos caras. El primero es de carácter litúrgico, contiene sermones, himnos, oraciones y otros textos necesarios para la celebración de las fiestas del Apóstol Santiago el Mayor. El segundo es una colección de veintidós milagros obrados por el Apóstol. El tercero contiene el relato de la translación de los restos del Apóstol Santiago. Su cuarto libro recoge el relato de Turpín, Arzobispo de Reims, que acompaña a Carlomagno en la reconquista del norte de España. El quinto es la más antigua guía para los peregrinos del Camino de Santiago en su viaje a Compostela; describe el camino, sus gentes, costumbres locales, iglesias y obras de arte. Y sobre todo describe la catedral compostelana y la ciudad de Santiago tal como la podía contemplar en peregrino en el siglo XII. Un doble apéndice final recoge otros textos litúrgicos, himnos y piezas musicales dedicadas al Apóstol Santiago. Aunque a veces se denomina al Códice Calixtino como Liber Sancti Iacobi, ambos conceptos no son idénticos. El Liber Sancti Iacobi representa el contenido del libro, una recopilación de textos relacionados con el Apóstol Santiago el Mayor, del cual se gestaron varios manuscritos, el más notable de los cuales es el Códice Calixtino custodiado en la catedral de Santiago de Compostela.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 185-210
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies