- Tytuł:
-
Enemy of All Virtues: Once Again on the Image of Simeon the Great in the Oration “On the Treaty with the Bulgarians”
Wróg wszelkich cnót: Raz jeszcze w sprawie wizerunku Symeona Wielkiego w oracji „Na pokój z Bułgarami“ - Autorzy:
- Marinow, Kirił
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2158124.pdf
- Data publikacji:
- 2022-12-15
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
- Tematy:
-
cnoty kardynalne
Symeon I (893-927)
średniowieczna Bułgaria
relacje Bizanzjum-Bułgaria
retoryka bizantyńska
ideologia bizantyńska
obraz Bułgarów w źródłach bizantyńskich
obcy w źródłach średniowiecznych
średniowieczna egzegeza biblijna
cardinal virtues
Simeon I the Great (893–927)
medieval Bulgaria
Byzantine-Bulgarian relations
Byzantine rhetoric
Byzantine ideology
the image of Bulgarians in Byzantine sources
the others in medieval sources
medieval biblical exegesis - Opis:
-
This article focuses on the Bulgarian Tsar Simeon I the Great (893-927), who in the second half of his reign entered into a protracted military and ideological conflict with the Byzantine Empire. He wished not only to extend his dominions at the expense of his southern neighbour, but also to equal him in titular power, and it is possible - although scholars differ on this point - that his aspirations reached even further, namely Constantinople itself. Either way, Bulgaria under his reign posed a serious threat to Byzantium and its main antagonist. The death of the Tsar in 927 and the conclusion of peace with the Empire by his son, Peter I (927-969), finally put an end to the conflict between both the states. The celebrations marking the conclusion of the agreement provided an opportunity to take stock. In a rhetorical speech written for the occasion, Simeon's actions and aspirations were severely criticised – through comparisons to figures from ancient literature and biblical texts, the Byzantine speaker discredited the attitude of this ruler. Comparisons to those of them who aroused negative connotations in listeners and readers deprived Simeon of all the virtues belonging to a Christian ruler and, above all, of the cardinal ones by which he should, above all, legitimise himself.
Artykuł koncentruje się na postaci cara bułgarskiego Symeona I Wielkiego (893-927), który w drugiej połowie swojego panowania wszedł w długotrwały konflikt militarny i ideologiczny z cesarstwem bizantyńskim. Pragnął bowiem nie tylko poszerzyć swoje włości kosztem południowego sąsiada, lecz i zrównać się z nim w tytulaturze, niewykluczone zaś, jakkolwiek w tej materii zdania uczonych są rozbieżne, iż jego aspiracje sięgały jeszcze dalej, a mianowicie samego Konstantynopola. Tak czy owak, Bułgaria czasów jego panowania stanowiła poważne zagrożenie dla Bizancjum i jego głównego antagonistę. Śmierć cara w 927 i zawarcie pokoju z cesarstwem przez jego syna, Piotra I (927-969), ostatecznie położyła kres konfliktowi pomiędzy oboma krajami. Uroczystości związane z zawarciem porozumienia stały się okazją do podsumowań. W napisanej z tej okazji mowie retorycznej działania i aspiracje Symeona zostały poddane surowej krytyce – poprzez porównania do postaci z literatury antycznej i tekstów biblijnych bizantyński mówca zdyskredytował postawę tego władcy. Porównanie do tych z nich, którzy wzbudzali u słuchaczy i czytelników negatywne konotacje pozbawiło Symeona wszelkich cnót przynależnych chrześcijańskiemu władcy, a nade wszystko tych kardynalnych, którymi przede wszystkim powinien się legitymizować. - Źródło:
-
Vox Patrum; 2022, 84; 105-122
0860-9411
2719-3586 - Pojawia się w:
- Vox Patrum
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł