Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "medical criminal law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Refleksje wokół prawnokarnej oceny fałszowania produktów leczniczych oraz wprowadzania ich do obrotu
    Reflections on the criminal law assessment of the falsification of medicinal products and their placing on the market
    Autorzy:
    Wojewoda, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2170044.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
    Tematy:
    przestępczość farmaceutyczna
    fałszowanie leków
    leki sfałszowane
    sfałszowane produkty lecznicze
    medyczne prawo karne
    Pharmaceutical crime
    counterfeiting of medicines
    falsified medicines
    falsified medicinal products
    medical criminal law
    Opis:
    Przestępczość farmaceutyczna stanowi ogromne wyzwanie dla ustawodawców krajowych i społeczności międzynarodowej. W ostatnim czasie możemy zaobserwować szczególny rozwój tego fenomenu, do czego przyczynił się wybuch pandemii COVID-19. Specyfika przestępczości farmaceutycznej przesądza o tym, że w przypadku nieprawidłowości w obrocie produktami leczniczymi możemy mieć do czynienia z kilkoma reżimami odpowiedzialności – odpowiedzialnością administracyjną, cywilną, karną, jak też zawodową. Na płaszczyźnie penalnej zasadnicze znaczenie będą miały przepisy zgrupowane w Kodeksie karnym i Prawie farmaceutycznym. Dokonanie prawidłowej subsumpcji fałszowania produktów leczniczych i wprowadzania ich do obrotu może wzbudzać wątpliwości praktyczne, u podłoża których leży ustalenie wzajemnego stosunku przepisów: art. 165 § 1 pkt 2 k.k. i regulacji pozakodeksowych znajdujących się w Prawie farmaceutycznym.
    Pharmaceutical crime poses a huge challenge both to the national legislators and the international community. We have recently observed a particular development of this phenomenon, also due to the outbreak of the Covid-19 pandemic. The specific nature of pharmaceutical crime determines that in the case of irregularities in the marketing of medicinal products, we may have to deal with several regimes of liability – administrative, civil, criminal as well as professional one. On the penal level, the provisions grouped in the Criminal Code and the Pharmaceutical Law will be of fundamental importance. Correct classification of counterfeiting of medicinal products and their marketing may raise practical doubts which are based on the establishment of mutual relations between provisions – Article 165 paragraph 1 point 2 of the Penal Code and non-Code regulations found in the pharmaceutical law and extra-code regulations contained in the pharmaceutical law.
    Źródło:
    Prawo w Działaniu; 2022, 49; 83-98
    2084-1906
    2657-4691
    Pojawia się w:
    Prawo w Działaniu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Development of Medical Law in the Field of Gynecology and the Relationship with Criminal Law: The Applicability of the Legal Framework of the Republic of Kosovo
    Rozwój prawa medycznego w dziedzinie ginekologii a jego związek z prawem karnym. Obowiązywanie ram prawnych Republiki Kosowa
    Autorzy:
    Riza, Arif
    Kryezi, Alban
    Lecaj, Shukri
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348119.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Kosovo
    Criminal Code
    medical law
    gynecology
    patient
    Kosowo
    Kodeks karny
    prawo medyczne
    ginekologia
    pacjent
    Opis:
    Medical care and services in accordance with the rules and standards accepted by medical science are the moral and legal duty of the physician or any health worker. The set of legal norms as institutional mechanisms that regulate the rights and responsibilities of medical professionals and their patients is the main field of this research. The article aims to present the concept and importance of the research and development of medical law in the Republic of Kosovo. The purpose of the research is to make the connection between the provisions of medical law and the field of gynecology due to the violation of the rights of patients as well as the hesitation or lack of will in reporting such cases. The theoretical method was used for data collection, with which previous studies on medical law were consulted. The statistical method was used to present the number of induced abortions in the Department of Gynecology in Pristina. The interview method was used for the purpose of collecting data that refer to practical cases where physicians may have acted in violation of the law, as well as the presentation of those situations when, due to a serious health condition, they undertook medical actions without consulting with the patient or family members. The research indicates that the Criminal Code of the Republic of Kosovo has incorporated irresponsible medical treatment and failure to provide medical assistance as criminal offenses that are closely related to the exercise of professional medical duties and responsibilities. In the Republic of Kosovo, elective termination of pregnancy is allowed at the will of the woman who is of adult age, while termination of pregnancy with the motive of choosing the gender of the fetus is prohibited. Elective termination is permissible until the end of the tenth week of pregnancy.
    Opieka zdrowotna i usługi medyczne zgodne z przepisami i standardami przyjętymi w naukach medycznych stanowią moralny i prawny obowiązek lekarza i każdego innego pracownika ochrony zdrowia. Zbiór norm prawnych jako instytucjonalnych mechanizmów regulujących prawa i obowiązki pracowników medycznych i ich pacjentów stanowią główny obszar niniejszego opracowania. Artykuł ma na celu przedstawienie koncepcji i wagi badań oraz rozwoju w zakresie prawa medycznego Republiki Kosowa. Celem badań jest określenie powiązania pomiędzy przepisami prawa medycznego a dziedziną ginekologii w związku z naruszaniem praw pacjentów oraz niechęcią lub brakiem woli przy zgłaszaniu takich przypadków. Zastosowano metodę teoretyczną zbierania danych, opierając się na istniejących badaniach w zakresie prawa medycznego. Metodę statystyczną zastosowano do przedstawienia liczby zabiegów aborcji dokonanych na Oddziale Ginekologicznym w Prisztinie. Metodę wywiadu użyto w celu zebrania danych odnoszących się do przypadków z praktyki, w których lekarze mogli działać niezgodnie z prawem, a także przedstawienia takich sytuacji, w których ze względu na poważny stan zdrowia pacjenta podejmowano czynności lecznicze bez konsultacji z pacjentem lub jego bliskimi. Badanie wskazuje na to, że Kodeks karny Republiki Kosowa uznaje nieodpowiedzialne czynności lecznicze i nieudzielenie pomocy medycznej za przestępstwa ściśle związane z wykonywaniem medycznych obowiązków i kompetencji zawodowych. W Republice Kosowa przerwanie ciąży na życzenie jest dopuszczalne na żądanie kobiety dorosłej, natomiast przerwanie ciąży ze względu na wybór płci płodu jest zabronione. Aborcja na życzenie jest dopuszczalna do końca dziesiątego tygodnia ciąży.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 3; 163-183
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo niesprzeczności jako istota tzw. znamion negatywnych typu czynu zabronionego pod groźbą kary (uwagi na marginesie art. 192 § 1 k.k. )
    Autorzy:
    Rabiega, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392196.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    criminal law
    so-called negative conditions
    medical treatment
    patient’s consent
    Article 192 § 1 of the Criminal Code
    prawo karne
    tzw. znamiona negatywne
    zabieg leczniczy
    zgoda pacjenta
    art. 192 § 1 k.k.
    Opis:
    W niniejszym artykule, odnosząc się do wykładni, przedstawiono niektóre informacje na temat znamion art. 192 § 1 k.k. Szczególna uwaga zwrócona została na próbę ustalenia, czym jest zabieg leczniczy, czym powinna charakteryzować się zgoda pacjenta oraz w jakich przypadkach jej brak może być podstawą do zwolnienia sprawcy z odpowiedzialności karnej. W drugiej części skupiono uwagę na zagadnieniu tzw. znamion negatywnych. Wbrew części przedstawicieli doktryny prawa karnego starano się wykazać, że zgodnie z założeniami logicznymi nie można nazywać „znamionami negatywnymi” tych elementów, które w konkretnym przepisie zostały przez ustawodawcę umieszczone (nawet jeżeli określają one pewien sytuacyjny brak).
    The article, referring to the interpretation, presents some information on the constituent conditions of Article 192 § 1 of the Criminal Code. Particular attention has been paid to the attempt to determine what is a medical treatment is, what the features of a patient’s consent should be and in which cases the lack of this consent can be the basis for the exemption of an offender from criminal liability. The second part focuses on the issue of the so-called negative conditions. Contrary to some representatives of the criminal law doctrine the author tries to prove that, in accordance with the assumptions of logic, we cannot use the term „negative conditions” to name the elements that have been laid down by the legislator in a specific provision of the Criminal Code (even if they define a situational absence of something).
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 3; 121-135
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obligation to denounce in the context of medical confidentiality
    Autorzy:
    Mucha, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929844.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-20
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    denunciation obligation
    medical confi dentiality
    medical workers
    criminal proceedings
    criminal law
    Opis:
    The subject of the article is the issue of the obligation to notify about a crime in relation to medical confi dentiality. Medical workers may obtain information indicating the commission of a criminal act while performing medical services. An important issue is whether, in such a situation, they can or should notify law enforcement authorities. In order to resolve these issues, the legislator defi nes the legal and social obligation to denounce. The legal obligation of a medical worker to notify about a crime relates to the offences specifi ed in Art. 240 (1) of the Act of June 6, 1997 — Penal Code. Among the enumerated types of generic acts covered by denunciation, particularly important due to the issues raised, are the crime of murder (Article 148 of the Penal Code) and deprivation of liberty (Article 189 of the Penal Code). A medical worker having obtained reliable information about the commission of a criminal act is obliged to notify law enforcement authorities. It is irrelevant whether they learned about it while carrying out professional activities or without a connection with their performance. The criminal sanction for failure to comply with the obligation under Article 240 (1) of the Criminal Code is a prison sentence of up to 3 years. However, the social obligation to denounce is introduced by Art. 304 (1) of the Act of June 6, 1997 — Code of Criminal Procedure. Failure to fulfi l obligations of this nature does not result in any criminal consequences. The social obligation to denounce does not include offences prosecuted on private accusation or on request of the victim. It is worth noting that this obligation does not repeal any of the laws regulating medical secrets. In this case, a medical worker who has learned of a crime in connection with the exercise of their profession has no obligation to denounce. It should be emphasised that a medical worker may fulfi l the obligation to denounce only if the patient or their legal representative has consented to it, or if there are premises for presuming the consent.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2019, 136(4); 167-175
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Criminal Law Protection of the Autonomy of Patients in Ukraine: Analysis of Possible Grounds for Criminal Liability. Part 2
    Prawnokarna ochrona autonomii pacjenta na Ukrainie – analiza możliwych podstaw odpowiedzialności karnej. Część druga
    Autorzy:
    Likhova, Sofiya
    Mozgawa, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2095895.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    patient’s autonomy
    criminal liability
    offences
    medical personnel
    criminal law protection
    autonomia pacjenta
    odpowiedzialność karna
    przestępstwa
    personel medyczny
    ochrona prawnokarna
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the phenomenon of “patient’s autonomy” as an object of criminal law protection. The article is divided into two parts. In this part, attention is focused on discussing possible grounds for criminal liability in case of violation of patient’s autonomy. It should be stressed that, of course, only some of the behaviors violating the legal good of patient’s autonomy is regulated by criminal law and may therefore result in criminal liability. The authors analyze offences whose commission by medical personnel may violate patient’s autonomy. In addition, they present statistics on the number of medical crimes for 2019.
    Celem artykułu jest analiza zjawiska „autonomii pacjenta” jako przedmiotu ochrony prawnokarnej. Artykuł został podzielony na dwie części. W tej części uwagę skupiono na omówieniu możliwych podstaw odpowiedzialności karnej w przypadku naruszenia autonomii pacjenta. Należy podkreślić, że oczywiście tylko część zachowań naruszających dobro prawne, jakim jest autonomia pacjenta, jest regulowana przez prawo karne, a zatem może skutkować odpowiedzialnością karną. Autorzy dokonują analizy przestępstw, których popełnienie przez personel medyczny może naruszać autonomię pacjenta. Dodatkowo przedstawiają statystyki dotyczące liczby przestępstw medycznych obejmujące rok 2019.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 391-41
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karnoprawna dopuszczalność zabiegów adaptacyjnych − stan obecny i proponowane regulacje
    Penal and legal permissibility of gender reassignment surgery – present status and suggested regulation
    Autorzy:
    Kubiak, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/964876.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    criminal law
    gender reassignment surgery
    medical intervention
    heavy damage to health
    Opis:
    Under the present Polish law there are no provisions to regulate directly reassignment surgery. However, it is indirectly accepted as legal because administrative and civil law activities in files of the birth and death register much depend on it. In other jurisdictions conditions of such medical surgery are not determined, either. From the penal law point of view the surgery may result in meeting a definition of a crime of heavy damage to one’s health. In consequence a person may be deprived of procreation capacity which corresponds to a description of an act punishable under art. 156 § 1 p. 1 of the Polish penal code. This study is an analysis of the problem and suggests legal potential solutions to the issues discussed here.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2015, 74
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spór o podstawy legalności interwencji leczniczej z perspektywy niemieckiej doktryny i judykatury
    The dispute about the grounds for the legality of therapeutic intervention from the perspective of German doctrine and judicature
    Autorzy:
    Gałązka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046847.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawo karne
    prawo medyczne
    zabieg leczniczy
    legalność zabiegu leczniczego
    wyłączenie bezprawności
    criminal law
    medical law
    therapeutic intervention
    legality of therapeutic intervention
    justification
    Opis:
    Niemiecka dyskusja na temat podstawy legalności interwencji leczniczej koncentruje się zasadniczo, podobnie jak w Polsce, wokół pytania, czy interwencja taka wyczerpuje istotę czynu zabronionego. Odpowiedzi pozytywnej udziela koncepcja określana jako Rechtfertigungslösung zaś koncepcja zwana Tatbestandslösung odpowiada na to pytanie negatywnie. Pierwsza z tych koncepcji, reprezentowana od ponad stu lat przez niemieckie orzecznictwo i część doktryny, opiera się na założeniu, że interwencja lekarska, naruszająca integralność cielesną wyczerpuje ustawową istotę czynu zabronionego uszkodzenia ciała z § 223 1 StGB, niezależnie od jej leczniczego celu lub skutku oraz od zachowania reguł sztuki przez lekarza. Legalność takiej interwencji wymaga zaistnienia okoliczności wyłączającej bezprawność (Rechtfertigungsgrund), jaką jest prawnie skuteczna zgoda pacjenta. Druga z wymienionych koncepcji przyjmuje – z pewnymi różnicami w kwestiach szczegółowych – że interwencja lecznicza, wynikająca ze wskazań medycznych i przeprowadzona lege artis nie wyczerpuje istoty czynu zabronionego z § 223 StGB. Część zwolenników Tatbestandslösung uniezależnia powyższą oceną od zgody pacjenta, a część wymaga zaistnienia zgody, uznając ją okoliczność wyłączającą istotę czynu zabronionego. Tytułowy spór jest w istotnej mierze uwarunkowany brakiem w prawie niemieckim odrębnej podstawy ochrony karnej prawa pacjenta do samostanowienia i poszukiwaniem jej w § 223 StGB. Fundamentalnym przedmiotem przedstawionej dyskusji jest jednak też pytanie, czy uwzględniać w ocenie prawnej uboczne i nieuniknione dolegliwości dla ludzkiego organizmu, nieuchronnie związane z interwencją leczniczą.
    The German discussion on the grounds of the legality of therapeutic intervention is essentially focused, as in Poland, around the question of whether such an intervention fulfils the statutory elements of a prohibited act. The affirmative answer is provided by the conception referred to as the Rechtfertigungslösung, while the conception called Tatbestandslösung responds negatively to this question. The first of these positions, represented for more than a century by German jurisdiction and part of the doctrine, is based on the assumption that therapeutic intervention violating the integrity of the body fulfils the statutory elements of the criminal act of § 223 1 P.C., regardless of its healing the purpose or effect and compliance with the rules of art by the doctor. The legality of such an intervention requires the existence of a circumstance excluding unlawfulness (Rechtfertigungsgrund), which is the valid consent of the patient. The second of the concepts mentioned above assumes – with some differences in specific issues – that therapeutic intervention resulting from medical indications and carried out lege artis does not fulfil the statutory elements of the crime of bodily harm. Some supporters of Tatbestandslösung make this assessment independent of the consent of the patient, but some require consent, recognizing it as an exclusion of the statutory element of a prohibited act. The title dispute is to a large extent conditioned by the lack of a separate basis in German law for the criminal protection of the right of the patient to self-determination and seeking it in § 223 P.C. The fundamental subject of the presented discussion is, however, the question of whether to include in the legal assessment the side and unavoidable ailments for the human organism, inevitably occasioned by therapeutic intervention.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2018, 4; 41-62
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ przepisów prawa Unii Europejskiej o badaniach klinicznych produktów leczniczych na polskie prawo karne
    The Influence of the EU Clinical Trials of Medicinal Products Legislation on the Polish Criminal Law
    Autorzy:
    Gałązka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/518916.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
    Tematy:
    UE law
    criminal law
    medical law
    pharmaceutical law
    criminalisation
    clinical trials
    Opis:
    The article raises the question of the influence of the EU clinical trials of medicinal products legislation on the Polish criminal law. Although this issue does not fall within the scope of the Article 83 of the Treaty on Functioning of the European Union, its significant importance results from the expected beginning of application of the Regulation No. 536/2014 of the European Parliament and of the Council of 16 April 2014 on clinical trials on medicinal products for human use, and repealing Directive 2001/20/EC. The impact of the EU legislation on member states’ criminal law in the field of clinical trials is based on the principle of pri- macy. Three directions of this impact can be distinguished concerning Regulation No. 536/2014. The first is the exclusion of the unlawfulness of the acts prohibited by the chapter 19 of the Polish Criminal Code within the scope of the prerequisites for the admissibility of clinical trials. The second is the de facto depenalisation of the behaviors described by in Article 126a (1) (3–5) of Pharmaceutical Act. The indicated two effects may take place ex lege with the beginning of application of Regulation No. 536/2014, if there is no change in the Polish law beforehand. The realisation of the third direction depends on the decision of the Polish legislator, who is required to introduce effective, proportionate and dissuasive penalties applicable to infringements of the Regulation No. 536/2014. The type of these measures is left to the discretion of the member states, but the current legal situation combined with the principle of assimilation prompts us to suppose that the choice of criminal penalties will be sustained.
    Źródło:
    Forum Prawnicze; 2020, 2 (58); 56-75
    2081-688X
    Pojawia się w:
    Forum Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie „Procesu Lekarzy” przed Amerykańskim Trybunałem Wojskowym nr 1 w Norymberdze dla prawnokarnej oceny eksperymentów badawczych
    The Significance of “the Medical Case” before the United States Military Tribunal I of Nuremberg for the Criminal Law Assessment of Research Experiments
    Autorzy:
    Gałązka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046639.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    eksperyment medyczny
    Kodeks norymberski
    międzynarodowe prawo karne
    medyczne prawo karne
    stan wyższej konieczności
    human experimentation
    Nuremberg Code
    international criminal law
    medical criminal law
    state of necessity
    Opis:
    Artykuł poddaje analizie znaczenie tzw. procesu lekarzy przed Amerykańskim Trybunałem Wojskowym nr 1 w Norymberdze z perspektywy prawa karnego. Przedmiotem tego procesu, zakończonego wyrokiem z 19 i 20 sierpnia 1947 r., była odpowiedzialność karna sprawców eksperymentów prowadzonych w hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Przyjęta w wyroku ATW nr 1 kwalifikacja prawna uznała te praktyki za sposób popełnienia zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości. Znalazła ona kontynuację w prawie konfliktów zbrojnych, chociaż nie powiodły się próby szerszej kryminalizacji w prawie międzynarodowym badawczego wykorzystania człowieka. Proces norymberski ukazał zarazem nieadekwatność klasycznych instytucji wyłączających bezprawność czynu do eksperymentu badawczego, dając podstawy dla wykształcenia się szczególnych warunków dopuszczalności badań medycznych opartych na zasadzie prymatu człowieka nad interesami zbiorowymi.
    The article analyses the significance of the so-called “Medical Case” before the United States Military Tribunal I in Nuremberg from the perspective of criminal law. The object of this trial, which resulted with a judgment of 19th and 20th August 1947, was the criminal liability of perpetrators of experiments conducted in Nazi concentration camps. The legal qualification adopted in this judgment recognized these practices as a way of committing war crimes and crimes against humanity. It has found continuation in the law of armed conflicts, although attempts to criminalize in international law the research exploitation of a human at a more extensive scope failed. The Nuremberg trial also demonstrated the inadequacy of classical institutions excluding the unlawfulness of an act to the research experiment. At the same time, it provided a basis for the development of specific conditions for the admissibility of medical research, grounded on the principle of primacy of the human being over collective interests.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 147-174
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA LEKARZA ZA BŁĄD POPEŁNIONY W RAMACH UDZIELANIA TELEPORADY W ZWIąZKU Z ZAPOBIEGANIEM, ROZPOZNAWANIEM LUB LECZENIEM COVID-19
    A Physician’s Criminal Liability for Professional Error in Online Consultation for the Prevention, Diagnosis and Treatment of COVID-19
    Autorzy:
    Gądzik, Zuzanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096760.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    klauzula dobrego Samarytanina; błąd lekarski; teleporada; odpowiedzialność karna.
    Good Samaritan law; medical error; online medical consultation; criminal liability.
    Opis:
    Artykuł odnosi się do instytucji tzw. klauzuli dobrego Samarytanina – regulacji wprowadzającej możliwość wyłączenia odpowiedzialności karnej za wskazane przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, popełnione przez przedstawicieli zawodów medycznych w związku z udzielaniem przez nich świadczeń zdrowotnych, w ramach zapobiegania, rozpoznawania lub leczenia COVID-19. W tekście przeanalizowano poszczególne przesłanki tej klauzuli w kontekście błędu lekarskiego, występującego przede wszystkim w związku z udzielaniem w czasie pandemii koronawirusa porad lekarskich na odległość przy użyciu systemów teleinformatycznych lub systemów łączności (teleporady).
    This article discusses the Polish version of the “Good Samaritan Law” as applicable to medical professionals engaged in the prevention, diagnosis, and treatment of COVID-19. It analyzes the particular provisions of this regulation in the context of medical error in a doctor’s provision of remote medical consultation services online or using another telecommunication system during the corona virus pandemic.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 1; 171-193
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recenzja: Małgorzata Gałązka, Prawnokarne granice nowatorskiej interwencji medycznej, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2019, ss. 855
    Autorzy:
    Daniluk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054185.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    innovative medical intervention
    medical intervention
    criminal law
    medical knowledge
    nowatorska interwencja medyczna
    interwencja medyczna
    prawnokarne granice
    wiedza medyczna
    Opis:
    Niniejszy tekst jest recenzją monografii poświęconej prawnokarnym granicom nowatorskiej interwencji medycznej. Tytułowe pojęcie nowatorskiej interwencji medycznej obejmuje różnego rodzaju odziaływania medyczne na człowieka, które wkraczają w jego integralność fizyczną lub psychiczną oraz cechują się nowością względem dotychczasowego stanu wiedzy i praktyki medycznej. Dla nowatorskiej interwencji medycznej charakterystyczne jest także to, że nie jest ona wystarczająco wypróbowana bądź też – niezależnie od stopnia jej wypróbowania – ukierunkowuje się ją na poszerzenie wiedzy medycznej.
    This text is a review of the monograph devoted to the criminal law boundaries of innovative medical intervention. The title concept of an innovative medical intervention covers various types of medical influences on humans that affect their physical or mental integrity and are new in relation to the current state of medical knowledge and practice. Another characteristic feature of an innovative medical intervention is that it is not sufficiently tried or – regardless of the degree of its testing – it is directed to broaden medical knowledge.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2021, 68, 1; 187-204
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies