Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "martyrs" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 46
Tytuł:
Grekokatoliccy i prawosławni święci i błogosławieni pogranicza polsko-ukraińskiego w świetle antroponimii
Greek Catholic and Orthodox saints and blesseds of the Polish-Ukrainian borderland in the light of anthroponymy
Autorzy:
Mytnik, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083842.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
antroponimia
analiza historyczno-językowa
pogranicze polsko-ukraińskie
męczennicy wyznania prawosławnego i greckokatolickiego
anthroponymy
historical and linguistic analysis
Polish-Ukrainian borderland
martyrs of the Orthodox and Greek Catholidenominations
Opis:
Przedmiotem artykułu jest imiennictwo męczenników pogranicza polsko-ukraińskiego na przełomie XIX i XX wieku, przedstawione w kontekście ich życia i wydarzeń religijno-historycznych. Celem omówienia jest zbadanie w aspekcie diachronicznym i porównawczym wyekscerpowanego ze źródeł historiograficznych materiału antroponimicznego, w odniesieniu do dawnego imiennictwa regionalnego pogranicza i ziem etnicznych Ukrainy. Przeprowadzone badania wykazały ścisły związek analizowanych onimów z ukształtowanym w czasach historycznych ukraińskim systemem antroponimicznym: imiona w ukraińskiej wersji językowej w większości znajdują poświadczenie w kalendarzu bizantyjsko-ruskim, zaś nazwiska wyraźnie nawiązują do antroponimii tych części pogranicza polsko-ukraińskiego, z których pochodzili ich nosiciele, ujawniły też znaczne podobieństwo do imiennictwa terenów dawnej Ukrainy: Wołynia i województwa ruskiego. Antroponimy o polskich cechach językowych świadczą o specyfice uwarunkowanej typowymi dla terenów pogranicza kontaktami międzyetnicznymi.
The subject of the article are the names of the martyrs of the Polish-Ukrainian borderland at the turn of the 19th ant 20th centuries, presented in the context of their lives and religious and historical events. The aim of the discussion is to examine in a diachronic and comparative aspect the anthroponymic material excerpted from historiographic sources in relation to the former regional names of the borderland and ethnic lands of Ukraine. The conducted research showed a close relationship between the analyzed onimos and the Ukrainian anthroponymic system developed in historical times: the names in the Ukrainian language version are mostly confirmed in the Byzantine-Ruthenian calendar, and the surnames clearly refer to the anthroponymy of those parts of the Polish-Ukrainian borderland from which their bearers came, also revealed a significant resemblance to the names of the former Ukrainian territories: Volhynia and the Ruthenian voievodeship. The anthroponyms about Polish linguistic features testify to the specificity conditioned by the interethnic contacts typical of the borderland.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2023, 11; 23-38
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archiwum kościoła św. Michała Archanioła w Michaliszkach (Białoruś) – los kolekcji na tle wydarzeń historycznych
Autorzy:
Zianiuk, Raisa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158297.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
visitation records
inventories
dissolution of monasteries
Belarus
kanonicy regularni od pokuty
archiwa klasztorne
archiwa parafialne
księgi metrykalne
akta wizytacji
inwentarze
kasata klasztorów
Białoruś
Canons Regular of the Penitence of the Blessed Martyrs
monastery archives
parish archives
record books
Opis:
W znaczeniu instytucjonalnym na Białorusi nie istnieją archiwa parafialne jako niezależne instytucje pełniące funkcję gromadzenia historycznej dokumentacji, jej właściwego przechowywania i udostępnienia badaczom. Wynika to z wielu czynników: kasacji klasztorów i zamykania kościołów w XIX wieku, kilku fal nacjonalizacji majątku kościelnego i prześladowań w XX wieku. Dlatego odkrycie zbioru dokumentów w kościele we wsi Michaliszki, który mimo historycznych wydarzeń społeczno-politycznych przetrwał, choć nie w całości, można traktować jako wyjątkowe wydarzenie. W niniejszym artykule archiwum rozumiane jest jako zbiór dokumentów związanych z historią i działalnością kościoła, parafii i/lub klasztoru i przechowywanych w kościele. Zgodnie ze wstępnie wykonanym uporządkowaniem i stworzonym inwentarzem archiwum składa się z 41 teczek, w większości złożonych z jednego dokumentu (np. księgi metrykalnej lub inwentarza). W artykule dokonano analizy ewolucji składu dokumentacyjnego archiwum, scharakteryzowano grupy dostępnych dokumentów oraz określono ich potencjał informacyjny.
In Belarus, in an institutional sense, there are no parish archives as independent institutions that perform their functions of historical completing documents, their proper storage, use and access to researchers. This is due to many factors: the dissolution of monasteries and the closure of churches in the 19th century and the waves of nationalization of church property and persecution in the 20th century. Therefore, the discovery of a collection of documents in the church of the village of Michaliszki, which survived, though not entirely, despite historical socio-political events, can be treated as an exceptional event. In this article, an archive is understood as a collection of documents related to the history and activities of a church, parish and/or monastery and kept in the church. According to the pre-arranged ordering and inventory, the archive consists of 41 folders, most of them consisting of one document (e.g. record book or inventory). The article analyzes the evolution of the document composition of the archive, characterizes the groups of available documents and determines their information potential.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 459-483
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unici Podlascy. Rozwój kultu Błogosławionych
The Uniates of Podlasie. Development of the cult of the Blesseds
Autorzy:
Błoński, Bernard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27316555.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Męczennicy Podlascy
Unici z Pratulina
Wincenty Lewoniuk
sanktuarium w Pratulinie
diecezja siedlecka
unici
Martyrium.
Martyrs of Podlasie
Uniates of Podlasie
sanctuary in Pratulin
diocese of Siedlce
uniates
Martyrium
Opis:
Niniejsze opracowanie przedstawia rozwój kultu Błogosławionych Męczenników z Pratulina. W pierwszej części artykułu zaprezentowano krótką historię procesu beatyfikacyjnego. Następnie autor omówił powstałe inicjatywy duszpasterskie związane z kultem Błogosławionych, m.in. powstanie Stowarzyszenia Pamięci Unitów Podlaskich „Martyrium” i Fundacji „Arka”, Diecezjalnej Rodziny Szkół im. Unitów Podlaskich oraz Bractwa „Strażnicy Kościoła”. W dalszej części artykułu zwrócono uwagę na rozwój sanktuarium pratulińskiego, liczne publikacje, wystawy, projekty filmowe poświęcone Unitom z Pratulina, a także uroczyste świętowanie kolejnych rocznic beatyfikacji. Wskazane inicjatywy i projekty są potwierdzeniem, że diecezja siedlecka zachowuje pamięć i rozwija duchowe dziedzictwo Unitów Podlaskich.
This study presents the development of the cult of the Blessed Martyrs of Pratulin. The first part of the article presents a short history of the process of beatification. Then the author discussed the pastoral initiatives related to the cult of the Blesseds, e.g. founding of the Memory Association of Pratulin Martyrs "Martyrium" and the "Arka" Foundation, the Diocesan Family of Schools identified with Martyrs of Podlasie and the Brotherhood "Guardians of the Church". In the further part of the article, attention is paid to the development of the Sanctuary of Pratulin, numerous publications, exhibitions, film projects dedicated to the Blessed Units of Podlasie, as well as the solemn celebration of beatification anniversaries. The indicated initiatives and projects confirm that the diocese of Siedlce preserves the memory and develops the spiritual heritage of the Blessed Martyrs of Podlasie.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2022, XIX/19; 359-382
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Hagiologiczny Kerygmat”. Teologiczna „lektura” bazyliki San Stefano Rotondo w Rzymie
„Hagiological Kerygma”. The theological „Reading” of Basilica San Stefano Rotondo in Rome
Autorzy:
Parzych-Blakiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146998.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
święci
męczennicy
bazylika San Stefano Rotondo
Rzym
lektura hagiologiczna
saints
martyrs
Basilica of San Stefano Rotondo
Rome
hagiology
hagiological lecture
Opis:
Artykuł przedstawia teologiczną interpretację przestrzeni sakralnej bazyliki San Stefano Rotondo (św. Szczepana) w Rzymie. Jest wynikiem prac badawczych w obszarze dotyczącym świętych i świętości – czyli hagiologii. Celem podjętych badań jest określenie świątyni jako locus theologicus. Bazylika San Stefano jest rotundą. W środku znajduje się prezbiterium oświetlone naturalnym światłem. Wokół jest nawa z 34 freskami, które przedstawiają sceny męczeństwa świętych z pierwszych wieków chrześcijaństwa. Teologiczna interpretacja dotyczy całości wnętrza, obejmuje jego wyposażenie artystyczne i architekturę. Dokonana została ona w perspektywie nauczania papieskiego o świętości jako codziennym doświadczeniu bliskości Boga oraz z uwzględnieniem założeń hagiologii aspektowej. Doprowadziła do wniosków, które obejmują propozycję użycia nowego pojęcia – „hagiologiczny kerygmat” z przeznaczeniem do zastosowania go w dalszych badaniach hagiologicznych, ukierunkowanych na „teologię dla innowacyjności”.
The article presents the theological interpretation of the sacred space of San Stefano Rotondo in Rome. It is the result of research in the area of saints and holiness – that is, hagiology. The aim of the research undertaken is to define the temple as locus theologicus. San Stefan is a rotunda. In the middle there is a presbytery illuminated by natural light. Around it is a nave with 34 frescoes depicting scenes of the martyrdom of saints from the first centuries of Christianity. The theological interpretation concerns the whole interior, including its artistic furnishings and architecture. It was done in the perspective of papal teaching onholiness as a daily experience of closeness to God and taking into account the assumptions of aspectual hagiology. She has led to conclusions that include a proposal to use a new term– „hagiological kerygma” for use in further hagiological research aimed at „theology for innovation.”
Źródło:
Studia Elbląskie; 2021, 22; 347-364
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Renowacja ikonostasu oraz polichromie w prawosławnej kaplicy cmentarnej pw. św. Jerzego w Topilcu
Renovation of the Iconostasis and Developing the Polychromes in the St. George Orthodox Cemetery Chapel in Topilec
Autorzy:
Sobczak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170005.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
ikonografia
ikona
sztuka sakralna
polichromia
męczennicy
męczennicy chełmscy i podlascy
iconography
icon
sacred art
polychrome
martyrs
kholmian and
podlachian martyrs
Opis:
The beginnings of the Orthodox parish in Topilec, the Białystok poviat, date back to the first half of the 16th century. There is a cemetery chapel erected in 1951 on its territory. In the years 2018–2020, comprehensive artistic work was carried out there. The iconostasis of the chapel was renovated and supplemented with a deacon doors. Also the polychromes of the presbitery and the chapel’s vaults were also developed. The depictions of the saints were inspired by the local iconographic tradition and early Christian art. The symbolism and aesthetics taken from the „martyrs’ era” are intended to emphasize the exceptional importance of the cemetery, where many innocent victims of the post-war period were buried.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2021, Obraz - Słowo - Litera, 12; 117-121
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Saint as Food, the Torture as Medicine: Some Aspects of Christopher of Mytilene’s Imagery in his Dodecasyllabic Calendar and its South Slavonic Translations
Autorzy:
Dikova, Ekaterina Pantcheva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027775.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
medieval Slavonic translations of Byzantine poetry
Christophoros Mitylenaios’ Orthodox iambic calendar
verse memories of martyrs
rhetorical figures
Opis:
Christopher of Mytilene, a secular poet of the early 11th century, had embarked on a difficult task when creating his dodecasyllabic Christian Calendar, that is two-verse storytelling about saints and, mainly, about the tortures they died of. He accomplished it more than successfully, besides in quite a vivid and spectacular way, by means of various poetic and rhetorical techniques. Food and medicine imagery was just a minute aspect of his mastery, yet a powerful one, acquiring not only artistic and rhetorical, but also mnemonic functions. the poet used such images – just as he used e.g. Biblical allusions – as a way to convey a variety of details in succinct messages; the information thus compressed is unfolded by means of associations in the mind of the perceiver. These associations are related not only to Christianity, but also to many other aspects of the Byzantine cultured life, including certain elements from Antiquity. I will try to reveal this mechanism and to show the attempts of the 14th-century South Slavonic translators to render it as well as their decisions in cases of realia unknown to their audience. For this purpose, I have selected certain Greek verse memories (as given in the editions of Eustratiadis and Cresci & Skomorochova Venturini) from the Verse Synaxarion for the summer half of the year together with their two South-Slavonic correspondences of the 14th century (according to the two respective early manuscripts of the Slavonic Verse Prolog), again only for the months from March to August.
Źródło:
Studia Ceranea; 2021, 11; 165-176
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienia wybrane z procesu beatyfikacyjnego Pawła Yun Ji-chunga i jego 123 Towarzyszy Męczenników
The Beatification Process of Paul Yun Ji-Chunga and His 123 Martyrs Companions. Chosen Aspects
Autorzy:
Fiejdasz-Buczek, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754006.pdf
Data publikacji:
2021-05-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
Korea okresu Dynasti Chosŏn
męczennicy koreańscy
proces
beatyfikacyjny
beatyfikacja
cenzura teologiczna pism
przesłanie
Catholic Church
Chosŏn Korea
South Korea
Korean martyrs
beatification process
beatification
theological censorship
the beatification message
Opis:
Myśl o rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego Pawła Yun Ji-chunga i jego Towarzyszy, tj. męczenników zamordowych in odium fidei w latach 1791-1888, zrodziła się jeszcze przed kanonizacją Andrzeja Kima Tae-gŏna, Pawła Chŏng Ha-sanga i 101 Towarzyszy (†1839-1868), która odbyła się 6 maja 1984 r. w Seulu. W 1997 r. Konferencja Episkopatu Korei połączyła inicjatywy kilku diecezji pod nazwą „Wspólne promowanie beatyfikacji i kanonizacji męczenników koreańskich” i przyjęła obowiązki powoda sprawy. Po uzyskaniu w 2002 r. dyspensy Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych od normy 5a Normae servandae, jeden proces 124 męczenników zamordowanych w jedenastu diecezjach mógł przeprowadzić biskup diecezji Masan. W prawie kanonizacyjnym zasadą jest, że zanim biskup kompetentny rozpocznie proces, podda ocenie teologicznej opublikowane pisma kandydata na ołtarze, upewniając się, czy nie znajduje się w nich nic, co sprzeciwia się wierze lub dobrym obyczajom. Ocenie teologicznej poddano dwutomowy katechizm Kościoła katolickiego Jugyo-Yoji, którego autorem był Jeong Yak-jong (1760-1801), jeden ze 124 Świadków Wiary. W kolejnej części artykułu scharakteryzowano grupę 124 Męczenników ze względu na narodowość, stan w Kościele, płeć, wiek, status społeczny i wykonywany zawód oraz stan cywilny. Następnie scharakteryzowano prześladowcę i sposoby zadawania śmierci. Całość zamyka omówienie ceremonii beatyfikacyjnej, której osobiście przewodniczył papież Franciszek, a nie delegat Ojca Świętego (jak ma to miejsce od 2005 r.), oraz charakterystyka przesłania, jakie Kościołowi w Korei niesie beatyfikacja Pawła Yun Ji-chunga i jego 123 Towarzyszy Męczenników.
The first thought of initiating the beatification process of Paul Yun Ji-chunga and his companions who was martyred in period 1791-1888, was even before canonization of 103 Korean martyrs (†1839-1868). This first canonization took place on May 6, 1984 in Seoul. In 1997 Bishops’ Conference of Korea linked several diocese initiatives into a one under the name “Joint promotion for the Beatification and Canonization of Korean martyrs” and adopted the responsibilities of the Petitioner of the Cause. After obtaining the dispensation of the Congregation for the Causes of Saints from the norm 5a Normae servandae in 2002, one process of 124 martyrs murdered in 11 dioceses could have been carried out by the bishop of the Masan diocese. In accordance with the rule of canonization law: before competent Bishop initiate the process, he evaluate published writings of the Servant of God, assuring that there is nothing in them that is against faith or good morals. Such a type of assessment was subjected to two-volume catechism of the Catholic Church of Korea Jugyo-Yoji, written by Jeong Yak-jong (1760-1801), one of the 124 Witnesses of Faith. In the next part of this paper includes a characteristic of a group of 124 Korean martyrs under following criterion: nationality, church status, sex, age, social status, profession and marital status. Then a persecutor and ways of killing were characterised. At the end there is a description of a Beatification ceremony led by Pope Francis himself (not by his delegate as it usually happened before 2005) and characteristic of the message that the beatification of Paul Yun Ji-chung and his 123 Companions carries in the Church of Korea.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 2; 189-206
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POBOŻNOŚĆ MARYJNA UNITÓW W ŚWIETLE PRYWATNYCH OBJAWIEŃ W JABŁONIU W LATACH 1875-1876
Marian Piety of the Uniates in the light of private revelations in Jabłoń in theyears 1875-1876
Autorzy:
NASIŁOWSKI, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483391.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
objawienia maryjne
prześladowania
męczennicy
unici
Jabłoń
Marian apparitions
persecutions
martyrs
uniates
Opis:
Marian Piety of the Uniates in the light of private revelations in Jabłoń in theyears 1875-1876. The 140th anniversary of the revelations in Gietrzwałd as well as the 100th anniversary of revelations in Fatima prompts us to look again at Mary’s revelations. In Poland in the second half of the nineteenth century, just before the revelations in Gietrzwałd, previously unknown Mary’s revelations took place in Jabłoń - the southern region of Podlasie. On 22.05.1865 Tsar Alexander II issued a decree which liquidated the diocese of Podlasie against the church law and attached it to Lublin diocese. After that, Tsar proceeded to the definitive liquidation of the Uniate Church. The Unit was liquidated in Podlasie and Lubelszczyzna which was the only Uniate diocese of the Chełm. They wanted to join the Uniates to the Orthodox Church by force. As a result of the resistance, there was a bloody persecution for faith throughout Podlasie. Uniate people from Gęś and Jabłoń wrote to the Bishop of Lublin, Walenty Baranowski, about their difficult situation in that region. Their martyrs attitude in defense of the their temple and faith testifies about their incredible fortitiude. It was the faith in God that gave them a lot of strenght. The Unicians were convinced that they proudly fulfilled their duties. During the cruel persecution of the Uniates, supernatural phenomena (revelations) took place. The private revelations of God’s Mother took place in Jabłoń, Dawidy (18751876) Zabłocie (1876-1877). In total, thirteen times. Private Mary’srevelations gave the Uniates consolation, comfort and hope. Mary asked the Uniates for a daily prayer with a rosary. She assured them that this horrible time of cruel persecutions would pass soon. Documents confirming the fact of Mary’s private revelations in Jabłoń can be found for example in top secret despatches of the Ministry of the Interior and in the despatches of Warsaw General Governor, Paweł Kotzebue who was in power in the territories of the Polish Empire on behalf of the Tsar Russia Alexander II Nikolayevich as well as in the correspondence of the bishop of Lublin, Walenty Baranowski. Furthermore, numerous relations have been preserved, including the ones of Józefa Lisiecka, Jan Matczuk and Andrzej Mostowiec. The culmination of the testimony is Marianna Odnouss testimony made under oath regarding the miraculous healing of her siblings from the measles. During Mary’s private revelations, the Uniates recieved a strengthening in faith. God’s action in the action of the Holly Spirit (KK7). Therefore, it can be said that they were truly permeated by the gifts of the Holy Spirit, especially by the gift of the bravery, that led the Uniates to the fullness of ecclesial life and to the authentic professing of faith.
Przeżywane 140 - lecie objawień w Gietrzwałdzie oraz 100 - lecie objawień fatimskich skłania do tego, aby jeszcze raz spojrzeć na objawienia maryjne. W Polsce w II połowie XIX wieku, tuż przed objawieniami w Gietrzwałdzie miały miejsce nieznane dotąd prywatne objawienia maryjne w Jabłoniu na południowym Podlasiu. Car Aleksander II ukazem z dnia 22.05.1867 r. zlikwidował wbrew prawu kościelnemu, diecezję podlaską. Jej terytorium przyłączono do diecezji lubelskiej. Carat przystąpił do ostatecznego zlikwidowania Kościoła unickiego. Nastąpiła likwidacja unii na Podlasiu i Lubelszczyźnie, czyli jedynej diecezji unickiej chełmskiej. Unitów chciano siłą włączyć do prawosławia. W wyniku oporu nastąpiła fala krwawych prześladowań za wiarę, która przetoczyła się przez Podlasie. O ciężkiej sytuacji pisali unici m.in. Unici z Gęsi i z Jabłonia do biskupa lubelskiego Walentego Baranowskiego. Męczeńska postawa Unitów w obronie swych świątyń i wiary, świadczy o ich niesamowitym harcie ducha. Wiara w Boga dodawała im sił. Unici byli przekonani, że chlubnie spełniają swoją powinność. W czasie okrutnych prześladowań unitów wydarzyły się nadprzyrodzone zjawiska (objawienia). Do prywatnych objawień Matki Bożej doszło m.in. w Jabłoniu, Dawidach (1875-1876) i Zabłociu (1876-1877). W sumie trzynaście razy. Prywatne objawienia maryjne dawały unitom, pocieszenie, otuchę i nadzieję. Maryja prosiła Unitów o codzienną modlitwę różańcową. Zapewniła, że straszne czasy okrutnych prześladowań przeminą. Dokumenty potwierdzające fakt prywatnych objawień maryjnych w Jabłoniu można znaleźć m.in. w ściśle tajnych depeszach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz Warszawskiego Generała Gubernatora hr. Pawła Kotzebue, który wykonywał władzę na terenach Cesarstwa Polskiego w imieniu Cara Rosji Aleksandra II Nikołajewicza. Korespondencji biskupa lubelskiego Walentego Baranowskiego. Ponadto zachowały się liczne relacje m.in.: Józefy Lisieckiej, Jana Matczuka i Andrzeja Mostowca. Zwieńczeniem poświadczeń jest świadectwo Marianny Odnous złożone pod przysięgą dotyczące cudownego uzdrowienia rodzeństwa z odry. Unici w podczas prywatnych objawień maryjnych w Jabłoniu otrzymali umocnienie w wierze. Działanie Boże, to działanie Ducha świętego (KK 7). Dlatego można stwierdzić, iż oni byli przeniknięci darami Ducha świętego, szczególne darem męstwa, który prowadził Unitów do pełni życia eklezjalnego i do autentycznego wyznawania wiary.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2019, XVI/16; 152-169
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek do badań jezuickiego martyrologium
A contribution to the research of the Jesuit martyrdom
Autorzy:
Nowaszczuk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010481.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
catalogs of martyrs
Jesuits killed for faith
the first hundred martyrs of the Society of Jesus
persecution of Catholics in the sixteenth and seventeenth centuries
katalogi męczenników
jezuici zabici dla wiary
pierwszych stu męczen¬ników Towarzystwa Jezusowego
prześladowania katolików w XVI i XVII wieku
Opis:
Pierwsze katalogi biograficzne jezuitów zabitych za wiarę zostały opublikowane na początku XVII wieku. Była to reakcja na rosnącą liczbę zakonników, którzy oddali życie podczas prze¬śladowań w różnych częściach świata. Nie bez znaczenia był fakt, że w pierwszych latach tego stulecia ich liczba osiągnęła sto. Tytuły publikacji odnoszą się do tego wątku, np. Centuria Religiosorum Societatis Iesu, qui hactenus ab Ethnicis, Mahumetanis, haereticis, aliisque impiis, pro Catholica fide ac pietate interempti sunt (1608 r.) i Centuria prima. Das erste hundert der Geistlichen und Ordenspersonen (1605 r.). Teksty wszystkich list męczenników są podobne. Co ciekawe, miały także wersje artystyczne, a konkretnie ryciny z wizerunkami ofiar represji. Pierwsze katalogi zostały z czasem uzupełnione i opracowane na nowe sposoby. Szczególne osiągnięcia w tej dziedzinie mieli Phillippus Alegambe i Joannes Nadasi.
The first catalogs covering the biographies of the Jesuits who were killed for faith were published in the early seventeenth century. It was a reaction to the growing number of religious who gave their lives during the persecution in various parts of the world. Not without significance was the fact that in the first years of this century their number reached one hundred. Publication titles refer to this thread, e.g. Centuria Religiosorum Societatis Iesu, qui hactenus ab Ethnicis, Mahumetanis, haereticis, aliisque impiis, pro Catholica fide ac pietate interempti sunt (1608) and Centuria prima. Das erste hundert der Geistlichen und Ordenspersonen (1605). The texts of all martyrs’ lists are similar. Interestingly, they also had artistic versions – engravings with images of Jesuits. The first catalogs were then supplemented and developed in new ways. Phillippus Alegambe and Joannes Nadasi had particular achievements in this sphere.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 487-500
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sługa Boży Antoni Henryk Szuman – tercjarz franciszkański
Servant of God Antoni Henryk Szuman – Franciscan Tertiary
Autorzy:
Dalecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035090.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diecezja pelplińska
II grupa polskich męczenników
proces beatyfikacyjny
Szuman
Trzeci Zakon św. Franciszk
diocese of Pelplin
2nd group of Polish martyrs
beatification process
Third Order of St. Francis
Opis:
Artykuł poświęcony jest postaci ks. prałata Antoniego Henryka Szumana, który przewodniczy II grupie męczenników Diecezji Pelplińskiej, z okresu II wojny światowej, w trwającym obecnie procesie beatyfikacyjnym. Tekst jest próbą zarysowania, do tej pory jeszcze najmniej znanej aktywności tego kapłana, a mianowicie jego pracy w ramach Trzeciego Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Najpierw nakreślony został tu bardzo ogólnie stan tercjarstwa w Polsce oraz jego działalność. Następnie opisane zostały funkcje i przedsięwzięcia realizowane w tym zgromadzeniu przez pelplińskiego Sługę Bożego.
This article concerns Msgr. Antoni Henryk Szuman, who leads the second group of martyrs from the diocese of Pelplin in the current beatification process. It attempts to sketch his activity as a Franciscan tertiary, which until now remains the least well-know element of his life. The article starts with a general picture of Polish Franciscan tertiaries and their activities and proceeds to an analysis of functions and works of Szuman in the Third Ordere.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 4; 81-90
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sługa Boży ks. Jan Lesiński (1908-1940)
The Venerable priest Jan Lesiński (1908-1940)
Autorzy:
Galanciak, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147569.pdf
Data publikacji:
2020-11-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ks. Jan Lesiński
męczennicy drugiej wojny światowej
Szkoła Podstawowa w Słupie
beatyfikacja męczenników
priest Jan Lesiński
the martyrs of the Second World War
Primary School in Słup
the beatification of martyrs
Opis:
Począwszy od pierwszych wieków swego istnienia aż po dzień dzisiejszy, Kościół naznaczony jest świadectwem wiary i krwi ludzi różnych stanów. We współczesnej historii czas drugiej wojny światowej jest tego najmocniejszym znakiem. Jednym z męczenników tego okresu, którego należy ocalić od zapomnienia, jest sługa Boży ks. Jan Lesiński. Artykuł przedstawia postać tego męczennika i formy jego upamiętnienia w społeczności, z której się wywodził. Pokazuje jednocześnie wartość tego kapłana zarówno dla więźniów obozu, w którym przebywał, jak i dla społeczności szkolnej, której jest patronem.
Since the beginning of the first centuries of its existence the Church has been marked with the witness of faith and blood of people representing different social classes. In contemporary history the time of the Second World War is the strongest sign of it. One example of martyrs of this period, who should be saved from oblivion is the Venerable priest Jan Lesiński. The article presents the character of the martyr and the form of his commemoration in the society he derived from. It shows the value of the priest both for the prisoners of the camp he stayed in and for the school society of which he is a patron now.
Źródło:
Sympozjum; 2020, 2(39); 141-159
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Causa der drei „Kaschauer Märtyrer”
Causa of the three „Kaschauer Martyrs”
Autorzy:
Hišem, Cyril
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147891.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Kaschau
Märtyrer
Marcus Crisinus
Melchior Grodecz
Stefan Pongrácz
Košice
Martyrs
Opis:
Die lutherische Religion war ab Jahre 1549 ausschließlich die gestattete Religion in Kaschau. Die Stadt Kaschau war kirchenrechtlich der Diözese Erlau zugehörig. Als die Stadt Erlau am 12. Oktober 1596 in die Hände der Türken fiel, soll Bischof von Erlau mit dem Kapitel vom Jahre 1597 nach Kaschau gezogen sein. Der Zeitraum war sehr unruhig. In diese Zeit fällt auch das Martyrium der heiligen drei Kaschauer Märtyrer. Markus Stefan Crisinus, geboren 1589 in Križevci (Kroatien), wurde vom Erzbischof zum Domherrn des Graner Kapitels ernannt. Er verwaltete die Güter der ehemaligen Benediktinerabtei in Krásna und Hornádom. Melchior Grodecz, Jesuit, geboren 1581 in heutigen Cieszyn in Polen. Nach den politischen Wandeln im Jahre 1618 wurden die Jesuiten aus Böhmen denunziert. Manche fanden neue Orte in Polen und Ungarn. So kam Melchior Grodecz nach Homenau, später nach Kaschau. Stefan Pongrácz, Jesuit, geboren 1583 im Dorf Alvinc nahe der Stadt Alba Julia in Siebenbürgen im heutigen Rumänien, ging im Jahre 1618 auf Wunsch des Kaiserkapitäns Andreas Dóczy nach Kaschau. In der Nacht vom 6. zum 7. September 1619 wurden sie im Königshaus in der Gegenwart des calvinistischen Predigers Peter Alvinci und des Bürgers Melchior Reiners vernommen. Das Leben der katholischen Priester wurde durch Schlagen, Brennen und Hauen erfolgte Tortur im Haus des Kapitäns gelöscht. Der Tod evozierte Missfallen auch in den protestantischen Kreisen. Nach der Exhumierung der Körper in Kaschau und nach mehreren Umbettungen werden die sterblichen Überreste der Jesuiten-Märtyrer Stefan Pongrácz und Melchior Grodecz in Tyrnau aufbewahrt. Die sterblichen Überreste von Domherrn Marko Crisinus befinden sich im Graner Dom. Die Anfänge des Kults reichen schon bis zum Jahre 1628. Der Prozess war allerdings zeitaufwendig. Die Ehre zu den Kaschauer Märtyrern wurde von der Katholische Kirche erst in der Seligsprechung am 15. Januar 1905 im Petersdom in Rom durch Papst Pius X. bestätigt und genehmigt. Diese Anstrengung wurde definitiv am 2. Juli 1995 gekrönt, als Papst Johannes Paul II. die drei Märtyrer heiligsprach.
The Lutheran religion became from 1549 exclusively permitted religion in Košice. City of Košice belonged to the Diocese of Erlau according to canon law. When the City of Erlau fell into the hands of the Turks on October 12, 1596, Bishop of Erlau along with the Canon was enable to belong in 1597 to Košice. The period was very restless. It was also the time of the martyrdom of the holy three Kosice martyrs: Markus Stefan Crisinus, born in 1589in Križevci (Croatia), was raised by the archbishop to the Canon of the Graner chapter. He administered the goods of the former Benedictine abbey in Krásna nad Hornádom.Melchior Grodecz, was born 1581 in today’s Cieszyn in Poland, but after the political changes in 1618 the Jesuits from Bohemia were all denounced. Some Jesuits founded a new places in Poland and Hungary. So Melchior Grodecz came to Humenné, later to Košice.Stefan Pongrácz, born in 1583 in the village of Alvinc near the town of Alba Julia in Transylvania, present-day Romania. Pongrácz went to Košice in 1618 at the request of the imperial captain Andreas Dóczy.On the night of September 6 – 7, 1619, they were questioned in the royal house in the presence of the Calvinist preacher Peter Alvinci and the burgess Melchior Reiners. The lives of the Catholic priests were spent in the captain’s house by the ordeal associated with beating, burning and slapping in their bodies. Death also evoked displeasure in Protestant circles. After the exhumation of the bodies in Košice and after several relocations, the remainsof the Jesuit martyrs Stefan Pongrácz and Melchior Grodecz are kept in Trnava. The remains of Marko Crisinus are located in Graner Cathedral. The beginnings of the cult to the martyrsgoes back to the year 1628. The process of veneration was very long. The honor to the Kosice martyrs was confirmed and approved by the Catholic church only in the beatification on 15January 1905 in Rome by the Pope Pius X. This effort was definitely ended on July 2, 1995, when John Paul II canonised three martyrs.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 49-61
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich
Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints
Autorzy:
Rosół, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045685.pdf
Data publikacji:
2019-10-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Latin epigraphy
Latin inscriptions
Parish Church in Poznań
Jesuits in Poznań
Jesuit Saints
Saint Stanislaus Kostka
Saint Ignatius of Loyola
Saint Francis Borgia
Saint Aloysius de Gonzaga
Saint John Francis Regis
the Saint Jesuit Martyrs
Saint Francis Xavier
Opis:
Rosół Rafał, Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich (Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints).The paper deals with some Latin inscriptions from the Parish Church in Poznań (the former Jesuit Church). The material under consideration is located in two altars and five chapels devoted to the Jesuit Saints. The author provides a critical edition of the texts, their Polish translations, as well as a commentary.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 1; 117-145
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From an Inconvenient Bishop to the Incovenient Decision to Recognize Him as a Martyr
Autorzy:
Bar, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803934.pdf
Data publikacji:
2019-10-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Enrique Angelelli
Carlos de Dios Murias
Gabriela Longueville
Wenceslao Pedernera
martyrs
beatification process
Bergoglio
Opis:
The title suggests that this article will continue on the subject addressed 10 years ago. The previous article was On a bishop who is inconvenient to those in power in Argentina—both the State and the Church. Despite the changes that have taken place in both spheres (the collapse of the military dictatorship after the 1983 elections, and changes in the episcopate and the judicial inquiry and elucidation of the circumstances of the murder of Bishop Angelelli), some people are denying Pope Francis’ decision to recognise the martyrdom of the bishop and his collaborators (June 8, 2018). They see this beatification as inconvenient. The author of the presented study challenges these arguments, both from the canon-law perspective and in light of canonization practice. Due to the passage of time (the martyrs died in the Diocese of La Rioja in 1976) and the geographical separation (South America), he first provides their short biographies. Due to numerous untrue data and overinterpretations disseminated by the media as to the course of the beatification processes at the diocesan phase, the also tries to bring order to the basic facts.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2018, 28, 4; 129-147
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakimi językami mówili chrześcijanie w Afryce Prokonsularnej? Analiza odnośnych tekstów Tertuliana, św. Cypriana i św. Augustyna
What Languages did the Christians of Africa Proconsularis use? An Analysis of Corresponding Texts of Tertullian, St. Cyprian and St. Augustine
Autorzy:
Turek, Waldemar Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612546.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Afryka Prokonsularna
język łaciński
język fenicki
język grecki
Tertulian
Cyprian
Augustyn
Vetus Latina
Akta męczenników
język
Proconsular Africa
Latin
Greek
Punic
Tertullian
Augustine
language
Acts of martyrs
Opis:
The study has focused on the languages used by Christians in Proconsular Africa. Since they derived primarily from three cultural backgrounds (Phoenician, Greek and Latin), first of all, it tries to ascertain how many of them spoke Phoenician (strictly speaking: Punic), Greek or Latin. It turns out that in the studied time period, from the III to V centuries, the Roman circles furthered their own language and culture and they did this very effectively. As a result, more and more Christians in the region used Latin, and in consequence most of the literary production (even that which originally had been in Punic and Greek) survived in the Latin version. Furthermore, it is noted that it was thanks to the Christians of Proconsular Africa, and not of Rome, that in time Latin became the major language of the Church. As the respective texts of Tertullian, St. Cyprian and St. Augustine are compared, it becomes clear that there were three different styles of Latin used by these Christians. First of all, there was the polished language, in which the authors continued the style of writing based on ancient classical Latin (even though they introduced changes as to the meaning and terminology used). These same authors, in many cases, in particular in catechesis and preaching used a simpler Latin, taking into account the perceptive capacities of the simple faithful. The poorest Latin was used by those who were brought up in the lowest strata, particularly in the Phoenician society.
W opracowaniu został podjęty temat języków, którymi posługiwali się chrześcijanie Afryki Prokonsularnej. Jako że wywodzili się oni głównie z trzech obszarów kulturowych (fenickiego, greckiego i łacińskiego), próbuje się najpierw ustalić, jak wielu z nich mówiło po fenicku (właściwiej: po punicku), grecku albo po łacinie. Ukazuje się następnie, że w analizowanym okresie od III do V w. środowisko Rzymian propagowało bardzo skutecznie swój język i swoją kulturę. To powodowało, że coraz więcej chrześcijan tego regionu posługiwało się łaciną i, konsekwentnie, najwięcej świadectw literackich (także w odniesieniu do języków fenickiego i greckiego) zachowało się w tym języku. Co więcej, dostrzega się, że to właśnie dzięki chrześcijanom Afryki Prokonsularnej, a nie Rzymu, łacina stała się z biegiem czasu głównym językiem Kościoła. Analizując odnośne teksty Tertuliana, św. Cypriana i św. Augustyna, wyróżnia się trzy różne style łaciny używanej przez tamtejszych chrześcijan. Chodzi najpierw o język wykwintny, którego twórcy kontynuowali (wprowadzając znaczące zmiany co do treści i słownictwa) styl pisania oparty na starożytnej łacinie klasycznej. Ci sami jednak autorzy używali w wielu wypadkach, zwłaszcza w katechezie i w kaznodziejstwie, łaciny prostszej, biorąc pod uwagę możliwości percepcyjne zwykłych wiernych. Najuboższą łaciną posługiwali się ci, którzy byli wychowani w najniższych warstwach, zwłaszcza społeczności fenickiej.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 72; 27-48
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 46

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies