Temat: marten - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Occurrence of internal parasites in stone martens (Martes foina) from Cracow and suburbs
Autorzy:: Kornas, S.
Wierzbowska, I.A.
Gorski, P.
Okarma, H.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/6274.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:: occurrence
parasite
internal parasite
stone marten
Martes foina
necropsy
Krakow city
suburb
Źródło:: Annals of Parasitology; 2013, 59, 4
0043-5163
Pojawia się w:: Annals of Parasitology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Lot z córkami - manierystyczny pejzaż Martena van Valckenborcha w zbiorach artystycznych Instytutu Historii Sztuki KUL
Loth and his Daughters – a Mannerist landscape by Marten van Valckenborch in the collection of art at the Institute of History of Art of the CUL
Autorzy:: Przylicki, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1890572.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Marten van Valckenborch (1534-1612)
pejzaż flamandzki
manieryzm
Lot z córkami
Flemish landscape
Mannerism
Loth and his daughters
Opis:: The collection of ancient art at the John Paul II Catholic University of Lublin has some outstanding specimens of foreign painting, including the first-class painting by the Flemish artist Marten van Valckenborch (1534-1612), entitled Loth and his Daughters (fig. 1-3) has a special place there. Painted on three oak planks, originally butted, it came to the CUL in three parts. After painstaking restoration works conducted in 1998-1999 in the Workshop of Painting and Sculpture Conservation of the Archdiocesan Museum of Religious Art in Lublin by Krzysztof Kawiak, the warped planks were straightened out in stocks and merged again. The painting was cleaned by removing secondary re-paintings and thick layers of darkened varnish, which resulted in revealing the painter’s authentic signature: MARTEN VAN / VALCKENBORCH / DEN AVDEN / FECIT 160[9?] in its left-hand bottom corner. The presented picture was painted after 1600, which is proven by the date placed in the signature; unfortunately, its last figure is illegible. It perfectly well became part of the final stage of Marten van Valckenborch’s work, called fantastic, that began around 1597. Intricately painted, dynamic mountain landscapes with religious scenes, as well as with blast-furnaces and blacksmith's shops, were the basic motifs in the works belonging to that period. Perhaps there would be nothing special in it, if not for the fact that up till then views of the mountains appeared only sporadically in Marten's painting. A change in artistic preferences of the author of our painting coincided with the death of his younger brother Lucas, in whose works this subject matter dominated for at least twenty years. Marten's style of the late period of his life has also distinct features of the work of his sons – Frederik (1566-1623) and Gillis (1570-1622), outstanding representatives of Netherlandish late Mannerism, who in the 1590s made a study trip to Italy, as well as of Tobias Verhaecht's (1561-1631) and Joos de Momper's (1564- painting. The pretext to show a vast mountain landscape in our painting was the final episode of the history of Lot described in Genesis (Gen. 19), when his daughters, convinced that „there is not a man in the earth”, „that night […] got him drunk with wine” (Gen 19,33) in order to be able to have sex with him. Among Marten van Valckenborch’s works River Valley with Iron Smelter from the Wichmann-Basner’s old collection in Sopot is the closest analogy to our painting; now it is kept at The Grohmann Museum Man at Work Collection at the Milwaukee School of Engineering (fig. 4). Especially a concurrence in composition and the use of similar chiaroscuro and color effects is clearly seen. Also a stone arcaded bridge is a common element in the two pictures. There are also blast-furnaces and blacksmith’s shops in our scene, albeit the artist put them in the background. The few paintings representing the final, fantastic stage that have been preserved are in private collections today. This situation makes it necessary to restore the painting from Lublin to the position it deserves and to arouse interest in it in broad circles of researchers.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 127-141
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Docieranie do rdzenia rzeczy. Współzależność form życia i sztuki w esejach Debory Vogel
Autorzy:: Misiak, Anna Maja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033732.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Debora Vogel
Lu Märten
Jakob von Uexküll
sztuka nowoczesna
abstrakcja a rzeczowość
banalność
sztuka i życie
modern art
abstraction and objectivity
banality
art and life
Opis:: Artykuł przedstawia Deborę Vogel (1900–1942) jako jedną z najważniejszych krytyczek i teoretyczek sztuki lat trzydziestych XX wieku. Po polsku oraz w jidysz stworzyła ona system, w którym sztuka jawi się jako poetycko-programowa reakcja na rzeczywistość. Jest ona elitarna, ale też ściśle związana z codziennością. Jest niezbędna dla życia, ale też jest „samym życiem”, w sensie banalnej i wiecznej ballady. Za tą konstrukcją myślową kryje się malarstwo Marca Chagalla. To na przykładzie jego obrazów Vogel dowodzi głównej tezy awangardy o jedności formy i treści. Na tożsamość życia i sztuki Vogel spogląda przez pryzmat aktualności rozumianej nie jako manifestowanie poglądów politycznych, lecz jako konstruowanie rzeczywistości w dziele sztuki. Punktem wyjścia jest dla lwowskiej intelektualistki estetyka Hegla, od której stopniowo przesuwa się ku dialektyce materialistycznej, rozwijając m. in. tezy Lu Märten, pionierki estetyki marksistowskiej. Poetyka życia oraz koncepcje sztuki były u Vogel szeroko zakorzenione w filozofii, m.in. w teorii subiektywnego postrzegania Jakoba von Uexkülla. W artykule omówiona zostaje jego koncepcja koła funkcjonalnego, jak i mająca duży wpływ na artystów awangardowych teza, iż rzeczywistość stanowi dla indywiduum wyłącznie konstrukcję własnych doznań zmysłowych. Na koniec stawiane są pytania dotyczące znaczenia myśli Bergsona i Simmla dla rozumienia sztuki w ujęciu proponowanym przez Deborę Vogel.
In this article, Debora Vogel (1900–1942) is depicted as one of the most important art critics and theorists of the 1930s. In Polish as well as in Yiddish she designed a set of ideas both elitist and, at the same time, most tightly related to everyday-life in which art was considered essential to life and „life” itself – in the sense of a banal and eternal ballad. Behind this thought we see, quite substantially, the art of Marc Chagall. His paintings served Vogel as proof of the main thesis of avant-gardism that content equals form. The equal status of life and art is researched by Vogel through the lens of up-to-dateness – something she comprehended as a construction of reality in her work, not as an art manifesto or an expression of political views. Starting from Hegel’s aesthetics, the Lemberg-based intellectual moved on to materialist dialectics and became a follower of Lu Märten, the pioneer of Marxist aesthetics. Vogel’s poetics of life and her conceptions of art were versatile, rooted in philosophy, i.a. in Jakob von Uexküll’s theory of subjective perception. The latter’s conception of a functional circle contributing to a turn in the perception of the avant-garde, is reviewed in the article. Finally, several questions are put forth referring to the relevance of Henri Bergson’s and Georg Simmel’s thoughts for Vogel’s comprehension of art.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 36; 13-27
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki