Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "marina" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 99
Tytuł:
Поэзия Марины Цветаевой в контексте проблемы „писатель и власть”
Poezja Mariny Cwietajewej w kontekście problemu „pisarz i władza”
Autorzy:
Дубровская, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22648222.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
literatura rosyjska
Marina Iwanowna Cwietajewa
rosyjska poezja XX wieku
poemat "Syberia"
totalitaryzm
wiersze antyradzieckie
Opis:
W pracy zostały ukazane złożone relacje między M. Cwietajewą a władzą radziecką z uwzględnieniem stosunku poetki do dziedzictwa historycznego i monarchii. Tragiczne przeżycia osobiste powodują, że rewolucję poetka postrzega jako bolesne doświadczenie życiowe, czemu daje wyraz w cyklu antyradzieckich wierszy o Białej Gwardii oraz w poemacie Syberia o zabójstwie carskiej rodziny. Złożone doświadczenia emigracyjne powodują złagodzenie postawy Cwietajewej (Wiersze do syna). Nie biorąc czynnie udziału w życiu politycznym swoich czasów, Cwietajewa zawsze broni humanitarnych wartości i otwarcie demonstruje niechęć do europejskich totalitarnych reżimów.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 1999, 1; 133-138
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
О ПРИЕМЕ «УСВОЕНИЯ»: ЛЮБОВЬ АРМАНА-ЛУИ ЛОЗЕНА И ИЗАБЕЛЛЫ ЧАРТОРЫЙСКОЙ В ПЬЕСЕ МАРИНЫ ЦВЕТАЕВОЙ ФОРТУНА
POETICS OF APPROPRIATION: LOVE OF DUC DE LAUZUN AND IZABELA CHARTORYSKA IN MARINA TSVETAEVA’S PLAY FORTUNA
Autorzy:
Janczuk, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445040.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Marina Tsvetaeva
Fortuna
intertextuality
poetics of appropriation
identity
Opis:
This article discusses the poetics of appropriation of historical and literary material as a way of the reevaluation of the past proposed by M. Tsvetaeva. In the poet’s consciousness, the coexistence and comparison of different times and historical parallels are inevitably linked to her presence and, at the same time, the material employed by Tsvetaeva does not only show any reality, but it recreates reality according to her own vision of this particular material. Tsvetaeva accentuates the primacy of created reality over historical existence. One part of Tsvetaeva’s play Fortuna presents the transformation of the real love story between Izabela Chartoryska and duke Lauzan into a literary history, and finally the process of the disappearance of this story in her real life. ‘Disappearance’ of Lauzan’s image leads the poet in her life and Tsvetaeva becomes engaged with Lauzan by a very idiomatic relationship.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2015, XVII/1; 103-112
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мотив воды в творчестве Марины Цветаевой
Autorzy:
Янчук, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057472.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
russian poetry
water
motif
Marina Tsvetaeva
metaphorization
Opis:
В настоящей статье представлен системный анализ мотива водыв творчестве Марины Цветаевой. Исследовательской задачей является попытка проследить, каким образом конкретная и простая лексема «вода» участвует в смыслопорождающем поэтическом процессе, доказать особое значение этого мотива какважного признака творческого мышления, миросозерцания и творческой индивиду альности в целом. В статье на обширном материале (около 630 примеров), взятом из поэтических и прозаических текстов, рассматриваются основные значения мотива воды и их функциональные особенности в индивидуально-авторской картине мира М. Цветаевой. Вода, не утрачивая природной конкретности, становится одним из важных инструментов метафоризации процессов и явлений не только физического, но и духовного мира поэта.
This article is devoted to the analysis of the motif of water in the works of Marina Tsvetaeva. The main goal is to trace how the concrete and simple lexeme “water” participates in the meaning-generating poetic process, and to prove the specialsignificance of this motif as an important sign of her creative thinking, worldview and creative personality in general. The article uses extensive material (about 630 examples) taken from poetic and prose texts to consider the main meanings of the motif of water and its functional features in the individual author’s viewpoint. Water, without losing itsnatural concreteness, becomes one of the important tools for metaphorizing the processes and phenomena of not only the physical, but also the spiritual world of the poet.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2021, 3, XXVI; 41-57
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Модернистский экфрасис в эссе Марины Цветаевой „Наталья Гончарова. Жизнь и творчество”
Modernist ekphrasis in Marina Tsvetaeva’s essay Natalia Goncharova. Life and Work
Autorzy:
Medvedev, Alexander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46114222.pdf
Data publikacji:
2021-11-20
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Marina Tsvetaeva
Natalia Goncharova
Martin Heidegger
Paul Gauguin
Vasily Rozanov
painting
modernism
avant-garde
ontology
ekphrasis
Opis:
This article examines Marina Tsvetaeva’s modernist perception of the personality and paintings of the greatest representative of the Russian avant-garde of the 20th century in the essay “Natalia Goncharova. Life and Work” (“Наталья Гончарова. Жизнь и творчество”, 1929). Goncharova’s paintings that Tsvetaeva describes in her essay are indicated. The principles of modernist poetics and ekphrasis are revealed (lyrical subjectivism, ontology, consonance, anagrammatic disclosure of the inner form of a word, mythologization, reader co-creation, dialogism). The similarity between Tsvetaeva’s understanding of painting and poetry is compared to the ontological understanding of art by Martin Heidegger. This can be explained by the tradition of ontological poetry (Friedrich Hölderlin and Rainer Maria Rilke), which is important for both. The ontology of Goncharova’s painting is also considered in the context of the ontology of animals in Russian philosophy at the beginning of the 20th century (Vasily Rozanov) and in the Tahitian Painting of Paul Gauguin. Special attention is paid to ekphrastic poetics (style, tropes, consonance), with the help of which Tsvetaeva authentically transfers the ontologism of Goncharov’s painting in its stylistic diversity (cubism, neo-primitivism, rayonism) to the verbal level. Tsvetaeva and Goncharova in the respective Russian and European context (Gauguin, Rozanov, Heidegger, Rilke) appear as exponents of the ontological turn in the culture of the first half of the 20th century.
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 14; 196-223
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Марина Мнишек: образ польки в русской поэзии
Marina Mniszek — the image of Polish woman in Russian poetry
Maryna Mniszek: obraz Polki w poezji rosyjskiej
Autorzy:
Kovalev, Gennady F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311752.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
А. Пушкин
М. Цветаева
М. Мнишек
A. Puszkin
M. Cwietajewa
Maryna Mniszek
Marina Mniszek
Alexandr Puszkin
Marina Tsvetaeva
Opis:
W artykule są rozpatrywane dwa różne obrazy Maryny Mniszek u Puszkina i Cwietajewej, zarówno te odtworzone w utworach, jak i w umysłach (wyobraźni) tych wielkich poetów. Obraz Maryny Puszkina jako ideału kobiecego piękna i wytwornych manier powstał pod wpływem ówczesnego stereotypu polskiej szlachcianki, a także osobistych kontaktów poety z Polkami z jego otoczenia. Wizerunek Cwietajewej przedstawiający Mniszek w sposób osobisty, a zatem pełen sprzeczności – powstał jako skrzyżowany z własnym losem poetki. 
В статье рассмотрены два разных образа Марины Мнишек – воссозданных в художественных произведениях Пушкина и Цветаевой, а также существовавших – судя по автобиографическим и мемуарным источникам – в сознании этих великих творцов. Образ пушкинской Марины – идеала женской красота и манер – сформировался под воздействием уже сложившегося тогда стереотипа польской шляхтянки и личных впечатлений поэта о женщинах-польках из его окружения. Образ Мнишек у Цветаевой – личностный, а оттого противоречивый – скрещенный с собственной судьбой поэтессы.
Despite the constant feuds between Poland and Russia, Russian men have always appreciated the beauty of a Polish woman, and they are featured in Russian literature. Therefore, it is not surprising that Alexandr Pushkin turned his attention to a woman who played an ambiguous role in the history of Russia. This woman was Marina Mnishek. Besides the fact that she became one of the main characters of the drama Boris Godunov, for the great Russian poet she was a symbol of female beauty, which allows us to learn the letters of the poet. Marina Tsvetaeva was in love with the image of Marina Mniszek. However, she explained this by the fact that she turned out to be the namesake of a famous Polish woman, and even an admixture of Polish blood in her pedigree.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 1 (181); 12-27
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Избранные методы воспитания Антона Макаренко в педагогической деятельности Марины Аромтшам
Autorzy:
Jeleńska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902664.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
pedagogy
Russian school
education
Anton Makarenko
Marina Aromshtam
Opis:
Работа посвящена основным принципaм российской педагогической системы Антона Макаренко (1888–1939) и их реализации в российской педагогике несколько лет спустя. Основой исследования послужила теория и метод воспитания Макаренко, представленные в Педагогической поэме и Лекциях о воспитании детей, которые были сопоставлены с методами воспитания в современных российских школах на примере педагогической деятельности Марины Аромштам (род. 1960), описанной в произведении Как дневник. Рассказы учительницы. Основные методы, которые Макаренко ввел в свою систему коллективного воспитания, часто используются современными педагогами. В своей работе с детьми он руководствовался, прежде всего, их благополучием, большое значение придавал индивидуальному развитию личности, а также воспитанию с участием родителей. Сравнительный анализ показал, что отвергнутые и раскритикованные макаренковские методы все еще присутствует при создании новейших педагогических систем, поскольку формирующийся с 90-х гг. инновационный педагогический метод воспитания Марины Аромштам тесно связан с педагогическим наследием Макаренко.
This article is devoted to the main principles of the Russian pedagogical system of Anton Makarenko (1888–1939) and their implementation in Russian pedagogy a few decades later. The research is based on the theory and methods of education presented in Makarenko’s The Pedagogical Poem and Lectures on the Education of Children, which were compared with the methods of education in modern Russian schools, using the example of the pedagogical activity of Marina Aromshtam (born 1960), described in the work As a Diary. Stories of the Teacher. The basic principles that Makarenko introduced into his system of collective education are often used by modern teachers. In his work with children, he was guided primarily by their well-being and attached great importance to the individual development of the individual as well as education with the participation of parents. A comparative analysis has shown that Makarenko’s rejected and criticized methods are still present in the creation of the latest pedagogical systems, since the innovative pedagogical method of education of Marina Aromshtam, which has been developed since the 90s, is closely connected with the pedagogical legacy of Makarenko.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2021, 2, XXVI; 159-176
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Идея простора в творчестве Марины Цветаевой
THE NOTION OF EXPANSE IN THE WORKS OF MARINA TSVETAEVA
Autorzy:
Yantchuk, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480915.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Марина Цветаева
пространство
простор
горизонталь
вер-тикаль
Marina Tsvetaeva
space
expanse (prostor)
horizontal
vertical
Opis:
В данной статье рассматривается идея простора как феномена экзистенциально-эстетического порядка. В работах, посвященных творчеству М. Цветаевой, простор не был предметом специального изучения, хотя идея простора занимала поэта, а образы простора также представлены в значительном объеме как в ее прозе, так и в поэзии. В статье прослеживаются способы и направления расширения значения понятия простор в творчестве Цветаевой. Идея простора не была объектом специальной рефлексии поэта, однако простор становится достаточно прочной характеристикой пространства жизни и пространства смерти, простор она находила в действиях и предметах, в людях и отношениях с людьми, в себе самой, что давало ей возможность – в том числе, через простор – вступить в отношения со сферой, находящейся за границей действительности, со сферой метафизического.
An expanse, as an existential-aesthetic phenomenon, is almost unex-plored in fact. It is also not considered as a subject of special study in works on the poetry of M. Tsvetaeva, although she was interested in the idea of expanse very much and the images of expanse are represented in her poetry and prose in a significant number. In the article, the directions and areas of a wider interpretation of the notion of expanse in the works of Marina Tsvetaeva are designated. The idea of expanse was not the object of the poet’s special reflection. But it is a frequently encountered characteristic of the space of life and the space of death, as both were described in her poetry and prose. She could find an expanse in actions and objects, in people and relationships with them, in herself. And through that vision of absolute expanse, she could communicate with the transcendental and metaphysical spheres.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2020, 1, XXV; 87-102
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Возрастные мотивы в творчестве Марины Цветаевой
Autorzy:
Janczuk, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826567.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Marina Tsvetaeva
age
childhood
youth
adolescence
maturity
indifference to age
Opis:
In the work of Marina Tsvetaeva, autobiographical in nature, successively trace motifs, exploring the characteristics of the different ages of her life: childhood, adolescence, youth and old age are clearly traced while late adolescence and maturity in her work is less consistently defined. A special place in her work takes the problem of being out of age, having no connection with age.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2017, 11; 225-241
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΑΡΑΠΙΣ: An inscribed bronze ring from Marina el-Alamein
Autorzy:
Łajtar, Adam
Bąkowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083411.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja im. Rafała Taubenschlaga
Tematy:
Marina el-Alamein
Roman jewelry
Sarapis
religious acclamations
'megatheism'
Greek inscriptions
Opis:
The article offers the publication of a bronze ring discovered during the archaeological work on the site of Marina el-Alamein, located on the shore of the Mediterranean Sea c. 100 kilometres west of Alexandria. The ring dated to the second century CE on contextual and formal grounds carries the acclamation 'Great is the name of Sarapis' in Greek inscribed on its bezel. The acclamation stems from the religious atmosphere of the times, which, in the quest for the divine, ascribed a sort of superiority to some gods of the polytheistic system. The ring contributes to the picture of religious beliefs and practices of the ancient inhabitants of an anonymous settlement hidden under the site of Marina el-Alamein.
Źródło:
The Journal of Juristic Papyrology; 2021, 51; 27-39
0075-4277
Pojawia się w:
The Journal of Juristic Papyrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdrajcy na usługach Kremla
Autorzy:
Wysocki, Konrad.
Powiązania:
Gazeta Polska 2021, nr 15, s. 56-57
Data publikacji:
2021
Tematy:
NATO
Marina Militare
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Bezpieczeństwo narodowe
Wojsko
Szpiegostwo
Wywiad
Marynarka wojenna
Szpiedzy
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
W artykule omówiono wydarzenia z marca 2021 roku związane ze zdemaskowaniem oficera włoskiej armii, który szpiegował na rzecz Rosji. Kapitan włoskiej marynarki wojennej Walter Biot przekazywał tajne dane dotyczące bezpieczeństwa państwowego i działań NATO. Zwrócono uwagę na działalność rosyjskiego wywiadu w innych krajach europejskich.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zapominany instrument, zapomniana praktyka. Tromba marina w klasztornym muzykowaniu w XVIII wieku
Autorzy:
Walter-Mazur, Magdalena Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634333.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
kultura muzyczna XVIII wiek, praktyka muzyczna, zakony żeńskie, benedyktynki Sandomierz, tromba marina
Opis:
Tromba marina, instrument wywodzący się z monochordu, znany od czasów średniowiecza, podobnie jak wiele innych, nie znalazł swojego trwałego miejsca w muzyce profesjonalnej. W niniejszym artykule zwraca się uwagę na pewien „epizod”, który stał się udziałem tego specyficznego chordofonu, a któremu z literaturze muzykologicznej nie poświęcono dostatecznej uwagi.Instrument ten miał swoje pięć minut w muzyce francuskiej około połowy XVII wieku. W 1660 Lully wykorzystał trombae marinae w w ustepach baletowych opery Cavallego Xerxes, wystawionej z okazji ślubu Ludwika XIV z Marią Teresą Habsburg, zaś w 1661 roku na dworze Króla Słońce powołano zespół składający się pięciu z muzyków grających na krumhornach i trombae marinae. Dlatego prawdopodobnie Molierowski Monsieur Jourdain na kartach  „Mieszczanina szlachcicem” wyraził pragnienie dołączenia interesującego nas instrumentu do zespołu grającego na organizowanym w jego domu przyjęciu.Jedynym znanym z nazwiska wirtuozem tego instrumentu był Jean Baptiste Prin (ok. 1699-1742), który sporządził zachowany do dzisiaj zbiór 216 utworów na tromba marina oraz napisał w roku swojej śmierci traktat Memoire sur la trompette marine, w którym wyraził żal, że ukochany instrument „umiera” wraz z nim.Spośród wielu różnych nazw, jakie nadawano temu kuriozalnemu instrumentowi (tuba marina, tuba maritima, Trumscheit, Marientrompette), najpóźniejsze historycznie, bo pochodzące dopiero z XIX wieku, są nazwy wskazujące na używanie go przez zakonnice. Są to trzy określenia w języku niemieckim bazujące na złożeniach Nonne- (zakonnica) z dodaną nazwą instrumentu lub określeniem jego funkcji w zespole: Nonnengeige, Nonnentrompette, Nonnenbas. Ich istnienie dowodziłoby, iż na niemieckim obszarze językowym jeszcze w tym stuleciu zakonnice posługiwały się w swojej praktyce muzycznej interesującym nas instrumentem.Cecil Adkins i Alis Dickonson, autorzy monografii poświęconej historii, budowie i zachowanym egzemplarzom tromba marina, a także związanej z tym instrumentem praktyce wykonawczej i repertuarowi, wskazali 29 ośrodków zakonnych (w tym 26 klasztorów żeńskich), w których kultywowano grę na Nonnengeige, konstatując iż była to specjalność zakonnic (w mniejszym stopniu zakonników)  z Europy Środkowej. Do wymienionych przez tych autorów  ośrodków, dzięki najnowszym badaniom  jesteśmy w stanie obecnie dodać kolejne: klasztor  augustianek  św. Jakuba auf der Hülben w Wiedniu oraz serwitek w  Insbruku oraz trzy kolejne klasztory w niemieckojęzycznej części Szwajcarii. Co więcej, możemy  także poszerzyć geograficzny obszar występowania w klasztorach praktyki gry na tromba marina w kierunku północno wschodnim. Mamy bowiem dowody kultywowania jej w klasztorach benedyktynek z Sandomierza i Lwowa oraz klarysek ze Starego Sącza, a także w bursie jezuickiej w Krakowie. Dodatkowo można przypuszczać, iż instrumenty takie posiadał także klasztor cystersów w Obrze.W klasztornej praktyce muzycznej instrument mógł pełnić cztery różne funkcje: być wykorzystywany w praktyce śpiewu chorałowego, co jest najsłabiej udokumentowane, służyć jako instrument fundamentalny realizujący wraz z organami basso continuo lub jako substytut trąbek w obsadach wokalno-instrumentalnych, ponadto zespół złożony w trzech lub czterech trombae marinae z towarzyszeniem kotłów mógł wykonywać fanfary.Jeśli chodzi o obszar dawnej Rzeczypospolitej, najwięcej informacji na temat kultywowania gry na tromba marina pochodzi z Sandomierza, gdzie grające na tym instrumencie zakonnice są nam znane z nazwiska i gdzie zachowały się rękopisy poświadczające tę zapomnianą praktykę.The Forgotten Instrument and Forgotten Practice. Tromba marina in Music-Making in Monasteries in the 18th Century SUMMARYTromba marina(trumpet marine) – the instrument originated from the monochord and known from the Middle Ages – was not widely used in professional music. That special chordophone had, however, its day in French music about the mid-seventeenth century. In 1660 Jean Baptiste Lully used trombae marinae in ballet sections of Francesco Cavalli’s opera Xerxes, and in 1661, at the court of Louis XIV a group of fi ve musicians was formed, who played crumhorns and trombae marinae. The only virtuoso of this instrument, known by name, was Jean Baptiste Prin (ca. 1699-1742), who made a collection of 216 pieces for trumpet marine (tromba marina).Out of the many names of the instrument (tuba marina, tuba maritima, Trumscheit, Marientrompette), the historically latest names are the nineteenth-century ones showing that it was used by nuns. There are three names in German, based on the compounds Nonne (nun) with the name of the instrument or with designation of its function in a musical group: Nonnengeige, Nonnentrompette, and Nonnenbas, which would prove that nuns still played the trombae marinae in the German-speaking area as late as in the nineteenth century.Cecil Adkins and Alis Dickinson, the authors of the monograph devoted to tromba marina, listed 29 monastic centers (of which 26 were nuns’ convents), in which the playing of Nonnengeige was cultivated, and come to the conclusion that in the eighteenth century this was the specialty of Central European nuns. We can add some more names to those recorded by the two authors: the St. Jakob Augustinian nunnery in Vienna, the Servite Nunnery in Innsbruck, and three convents in the German-speaking part of Switzerland. Furthermore, we can also broaden the geographical range of the practice of playing tromba marina towards North-East because we have evidence that it was cultivated in the convents of Benedictine nuns of Sandomierz and Lvov, the convent of St. Clare in Stary Sącz, as well as in the Jesuit chapel in Krakow.The instrument in question exercised different functions in the performing practice in monasteries: it was used in the practice of chorale singing, it served as a fundamental instrument in the basso continuo section, it appeared as a substitute for trumpets in the vocal-instrumental forces, fi nally – as part of a group consisting of three or four trombae marinae and kettledrums, it played fanfares.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2017, 15, 1
2083-3636
1732-1352
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapobieganie rozszerzaniu się zanieczyszczenia ropą w portach
Prevention of spreading out hydrocarbon pollutant in ports
Autorzy:
Muvrin, B.
Kavedzija, B.
Stryczek, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/300539.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
zanieczyszczenia węglowodorami
porty
zapory pływające
hydrocarbon pollution
port
marina
bounded self-rising booms
Opis:
W portach przeładunkowych przy załadowaniu lub rozładowaniu tankowców może dojść do wylewania dużych ilości ropy naftowej do morza wokół miejsca przetaczania. Taka możliwość powstaje i w portach jachtowych i nadbrzeżnych stacjach paliwowych. Ponieważ plama ropna rozszerza sią na powierzchni morza w bardzo krótkim czasie, ograniczanie powierzchni jej rozlewania stanowi pierwszy niezbędny krok przy rozwiązaniu problemu jej usunięcia. Podstawowym elementem jest giętka zapora pływająca w kształcie rury plastykowej, za pomocą której, w najkrótszym możliwym czasie należy "opasać" plamę ropną. Dzisiaj stosowane metody sprowadzają się do ustawiania zapory pływającej za pomocą kutra, ciągnącego za sobą zaporę rurową. To znaczy, że ze względów bezpieczeństwa w portach przeładunkowych i ewentualnie portach jachtowych powinne być w stałym pogotowiu odpowiednio ułożone rury zaporowe oraz łodzie motorowe przeznaczone wyłącznie do ich rozciągania. W dzisiejszych czasach stosuje się kilka rozwiązań, jednak wszystkie one przewidują użycie jednego lub więcej kutrów w celu ustawiania i usuwania zapory odgradzającej. Stanowi to duże uniedogodnienie, tak ze względów technicznych jak i finansowych. Problem ten można rozwiązać zamontowaniem stałej zatapialnej zapory rurowej w punktach portowych zagrożonych ewentualnym zanieczyszczeniem powierzchni morza rozlaną ropą naftową lub innymi paliwami ropopochodnymi. Podstawową propozycje stanowi zamontowanie odpowiednio długiej rury pływającej określonego profilu wokół miejsca przeładunku ropy. Zapora jest zanurzona (zatopiona) na odpowiednią głębokość lub zatopiona do dna portu. W tym celu do rury wtłacza się ciecz o ciężarze właściwym większym od ciężaru właściwego wody morskiej. W ten sposób nie przeszkadza ona przy normalnym przepływaniu statków, łodzi i tp. wewnątrz portu i nie narusza estetycznego wyglądu powierzchni akwenu portowego. Po zacumowaniu tankowca do rury wtłacza się powietrze, wyciskając ciecz, którą zawiera i zapora wynurza się na powierzchnię odgradzając powierzchnie morza wokół punktu przeładunkowego w trakcie przetaczania ropy lub paliwa.
For many years, during charging of oil tankers or other motor vessels (yachts, motor boats and other vessels that use hydrocarbon fuels) arises the problem of spilling smaller of larger amounts of fuel into the sea, that spreads out quickly within and even beyond borders of port (marina), resulting in pollution of the sea even above allowed limits. The same problem arises during accidental situations. Removal of spilled fuel is, depending on the collecting method applied, extremely complex and expensive. It is important to emphasize the impossibility of total removal of spilled fuel. There are several solutions suggested for the booms problem, but none of the suggested completely met all the criteria for prevention of spreading of spilled oil. One of the main disadvantages of suggested solutions was the necessity of using the tugboat or other suitable vessels for surrounding the tanker or boat at the dock or place of accident with the boom, and its removal. The problem of setting the boom could be solved with installation of bounded self- rising boom. This self- rising boom is immersed to a certain depth, so it visually does not affect appearance of the port (marina). This kind of sea protection system in ports with self- rising boom eliminates the need for tugboats of other vessels usually used for setting the protection boom around the vessel during accidental situation. The application of this kind of protection system does not shorten recharge time, but allows maximum sea protection in ports (marinas).
Źródło:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz; 2008, 25, 2; 551-558
1507-0042
Pojawia się w:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włoskie przekłady poezji Norwida
The Italian translations of Norwid’s poetry
Autorzy:
Płaszczewska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117302.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid tłumaczenia włoskie
„Iridion”
„Tempo presente”
Angelo Maria Ripellino
Carlo Verdiani
Maria Bersano Begey
Marina Bersano Begey
Silvano De Fanti
Giorgio Origlia
Paolo Statuti
Cyprian Norwid’s Italian translations
“Iridion”
“Tempo presente”
Opis:
Artykuł dotyczy kilku odrębnych i nieomawianych dotąd szczegółowo zagadnień. Wprowadzenie daje krótką charakterystykę recepcji poezji Cypriana Norwida we Włoszech i przedstawia jej nietypowość w konfrontacji z twórczością pozostałych polskich romantyków, tłumaczoną na język włoski już w XIX stuleciu. Kolejnym wątkiem jest problem polskiej refleksji badawczej nad odbiorem poezji Norwida we Włoszech. Następnie zaprezentowane zostały najważniejsze etapy historii przekładów twórczości poetyckiej Norwida na język włoski (począwszy od czasopisma „Iridion” i miesięcznika „Tempo presente”, przez antologie i wydania monograficzne, a na tłumaczeniach publikowanych w Internecie i konkursach translatorskich skończywszy). Omówienie uwzględnia także sylwetki tłumaczy i charakterystykę poszczególnych edycji w powiązaniu z dostępnością tekstów źródłowych. Całość zamyka seria wniosków dotyczących znajomości poezji Norwida we Włoszech – wierszy i urywków najczęściej tłumaczonych, typologii przekładów oraz ich funkcji we współczesnej kulturze włoskiej.
The article deals with several separate issues that have not been discussed previously. The introduction gives a brief description of the reception of poetry by Cyprian Norwid in Italy and presents its unusual character in confrontation with the works of other Polish Romantics, translated into Italian already in the 19th century. Another topic is the problem of Polish research reflection on the reception of Norwid’s poetry in Italy. Further, the most important stages in the history of translation of Norwid’s poetic output into Italian were presented (starting with the magazine “Iridion” and the monthly “Tempo presente”, through anthologies and monographic editions, and concluding with translations published on the Internet and translation contests). The discussion also takes into account the profiles of translators and the characteristics of individual editions in connection with the availability of source texts. The whole is closed by a series of conclusions regarding the knowledge of Norwid’s poetry in Italy – poems and fragments most often translated, the typology of translations and their function in contemporary Italian culture.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2018, 36; 141-164
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunek Polki w twórczości Mariny Cwietajewej
Picture of Polish woman in Marina Cvetaeva’s works
Autorzy:
Mazurek, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480923.pdf
Data publikacji:
2009-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Marina Cvetaeva
Russian literature
picture of woman
Opis:
Cvetaeva was always intrugued with her Polish roots. She had no chance of meeting her mother’s moher so she used her poetic imagination to create her grandmother’s portrait in her poetry. Personal characteristics such as: extraordinary beauty, pride, self-restraint rebellious facial expression or secret of life are fund in Polish female characters in Her works (e.g. princess Izabela Czartoryska, Marina Mnishek). Mnishek is the most complex and controversial personality. Out of contrariness so typical of Cvetaeva, while creating the Mnishek’s image the poetess focused on positive characteristics and opposed stereotypes connected with this character, which always characterised artistic expression of the poetess. Another feature of her poetry was identification with her female characters and creation of imaginary, usually ideal life attitudes.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2009, 1, XIV; 137-146
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Two unpublished terracotta oil lamps from Marina el-Alamein in Egypt
Autorzy:
AbdelFattah Saad, AbdelBaset Ali
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634101.pdf
Data publikacji:
2020-01-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
oil lamps
Marina el-Alamein
Sarapis
roosters
Opis:
The two complete terracotta oil lamps published in this paper come from salvage excavations in by an Egyptian team clearing House 21 in the ancient Graeco-Roman harbor of Marina el-Alamein on the northern coast of Egypt. Both are of Alexandrian manufacture, one of the two being an imitation of an Italic relief lamp. One is decorated with a representation of Sarapis enthroned, the other with a scene of roosters fighting. Both are from the 2nd–3rd century and reflect the Alexandrian cultural tradition in the life of this ancient town.
Źródło:
Polish Archaeology in the Mediterranean; 2019, 28(1); 461-467
1234-5415
Pojawia się w:
Polish Archaeology in the Mediterranean
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 99

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies