Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "marian sanctuaries" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Przejmowanie przez salezjanów zaniedbanych zakonnych zabytków sztuki sakralnej w Polsce w latach 1898-1936
Salesian acquisition of neglected monastic historical monuments of sacred art in Poland in the years 1898-1936
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496289.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
salezjanie
zabytki
sanktuaria maryjne
sierocińce
szkoły zakonne
Salesians
historical monuments
Marian sanctuaries
orphanages
convent schools
Opis:
Among the goals of the Society of St Francis of Sales there is no mention about reconstruction and renovation of historical monuments of sacred art. The religious congregation “transplanted” from Italy (1892, 1898) had no time and no resources to construct new buildings for its educational activity among young men. This is why Salesians were taking over ruined and empty monasteries with churches that were offered them. The religious men, while preparing the premises for educational purposes were, at the same time, saving the remnants of material culture and preserving them for future generations. In the years 1898-1936 nine historical monuments served as a material basis for the pastoral activity conducted by them. Those included historical buildings in: Oświęcim, Różanystok, Ląd, Czerwińsk, Lutomiersk, Poznan, Lublin, Vilnius and Supraśl.
Wśród celów Towarzystwa św. Franciszka Salezego brak jest wzmianek o odbudowie i renowacji zabytków sztuki sakralnej. Zgromadzenie zakonne „przeszczepione” z Włoch (1892, 1898), nie miało czasu i zaplecza materialnego na wznoszenie nowych gmachów na prowadzenie działalności dydaktyczno-wychowawczej wśród młodzieży męskiej. Dlatego z konieczności salezjanie przyjmowali ofiarowane im zrujnowane i ogołocone klasztory z kościołami. Zakonnicy przygotowując pomieszczenia, jednocześnie ratowali pozostałości kultury materialnej i przechowywali ją dla przyszłych pokoleń. W latach 1898-1936 za podstawę realizacji posłannictwa młodzieżowego służyło dziewięć zabytkowych obiektów w: Oświęcimiu, Różanymstoku, Lądzie, Czerwińsku, Lutomiersku, Poznaniu, Lublinie, Wilnie i Supraślu.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 1; 167-181
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Stefan Kieliński SDB (1932–2017), pierwszy kustosz sanktuarium diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w Skrzatuszu
Father Stefan Kieliński SDB (1932–2017), first custodian of the sanctuary of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese in Skrzatusz
Autorzy:
Wąsowicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570925.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
sanktuaria maryjne
salezjanie
Stefan Kieliński
the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
marian sanctuaries
Salesians
Opis:
W związku z powstaniem diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w 1972 r., w trosce o jej duchowy rozwój, biskup ordynariusz Ignacy Jeż ustanowił w Skrzatuszu diecezjalne sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. W historii tego miejsca rozpoczął się więc nowy etap, w którym było ono nie tylko jednym z wielu miejsc pielgrzymkowych i kultu maryjnego w dotychczasowej diecezji gorzowskiej, ale stało się centralnym sanktuarium dla wiernych nowo powstałej jednostki administracji kościelnej. Wiązało się to z nowymi wyzwaniami, przed którymi stanęli duchowi opiekunowie tego świętego miejsca, a rolę tę pełnili od 1952 r. salezjanie. Wraz z utworzeniem sanktuarium diecezjalnego we wspólnocie salezjańskiej w Skrzatuszu nastąpiły zmiany personalne. Pierwszym jego kustoszem został mianowany ks. Stefan Kieliński SDB, który pełnił jednocześnie funkcję proboszcza miejscowej parafii. Artykuł omawia posługę duszpasterską pierwszego kustosza na rzecz sanktuarium oraz przywołuje podstawowe dane biograficzne salezjanina.
The Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese has been established in 1972. It’s bishop, Ignacy Jeż, established the sanctuary of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz to enhance the spiritual growth of the diocese. For the sanctuary in Skrzatusz a new history begun, since it was no more one of many holy places in the Gorzów diocese, but the main sanctuary of the new Church administration unit. This move required also a change in the personel. Fr Stefan Kieliński SDB was the first custodian of the sanctuary, holding at the same time the office of the parish priest. This article presents the pastoral activity of the Custodian and recalls the basic biographical information about the Salesian.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 43-57
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Figura Matki Boskiej Skępskiej jako wizerunek acheiropoietyczny
The Figure of Our Lady of Skępe as an Acheiropoietic Image
Autorzy:
Ciemiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343947.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
painting anthropology
miraculous image
Skępe
Our Lady of Skępe
folk religiosity
Marian sanctuaries
antropologia obrazu
wizerunek cudowny
Matka Boska Skępska
religijność ludowa
sanktuaria maryjne
Opis:
Artykuł opisujący fenomen kultu figury Matki Boskiej Skępskiej jako wizerunek o charakterze acheiropoietycznym. Funkcjonujące w chrześcijaństwie wygląd o zapewnieniu przedstawionym dzięki boskiej interwencji a także obliczone własne w polskiej religijności typu ludowego. Jego najbardziej znaną, ale jak się wydaje – niejedyną – manifestacją jest obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Na podstawie obserwacji autora badań terenowych oraz studiów nad źródłami (literatura dewocyjna, pieśni odpustowe) dowiedziono i omówiono obecność wśród części czcicieli skępskiej Madonny zbadano nadprzyrodzonym po wejściu do rzeźby. Narracje dotyczące cudownego wizerunku, opierając się na posiadających proweniencję bizantyńską toposach, są charakterystyczne dla ich elementów.
The article discusses the phenomenon of the cult of the figure of Our Lady of Skępe as an acheiropoeitic image. The conviction regarding the existence of representations created thanks to divine intervention, functioning across Christianity, had its own image in Polish folk religiosity. The painting of Our Lady of Częstochowa is its most popular manifestation, but, as it turns out, it is not the only one. On the basis of field research and source studies (devotional literature, indulgence songs) conducted by the author it is proven and discussed that some worshippers of the Madonna of Skępe are convinced that the figure is of supernatural origin. The narrations concerning the miraculous image, based in topoi of Bizantine provenance, are enriched with their own, particular elements. These issues are inscribed into the cycle of stories concerning the origins of the sanctuary in the Dobrzyń Land, whose range of influence includes also Kuyavia and Mazovia, making the image found in Skępe an interesting example of Marian acheiropoieta.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2022, 66, 4; 7-26
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia modlitw maryjnych Jana Pawła II
The theology of the Marian prayers of John Paul II
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092705.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
John Paul II
Marian prayers
entrustment
sanctuaries
Jan Paweł II
modlitwy maryjne
zawierzenie
sanktuaria
Opis:
W artykule dokonano analizy teologii obecnej w kilkudziesięciu modlitwach maryjnych, które Jan Paweł II odmówił w Rzymie, we Włoszech i w różnych sanktuariach maryjnych na świecie w czasie swych pielgrzymek. Autor wskazuje, że zachowała się w nich specyficzna mariologia – z jednej strony bardzo rygorystyczna teologicznie, oparta na podstawach biblijnych i teologicznych, a z drugiej strony zabarwiona miłością, pobożnością, synowskim oddaniem. Przywołane są wszystkie dogmaty mariologiczne, choć najczęściej Boże macierzyństwo oraz macierzyństwo wobec Kościoła. Jest to zatem mariologia dobrze uzasadniona, choć nie abstrakcyjna, odległa od człowieka, lecz taka, która pobudza do działania, do modlitwy, do kontemplacji, do wysiłku moralnego, duszpasterskiego, do miłości synowskiej wobec Matki niebieskiej. Jest to też mariologia niejako uprawiana w kontekście przeżywanych spraw i problemów, a więc niezwykle egzystencjalna, o czym świadczą kierowane do „naszej Matki” prośby o wsparcie w trudnościach życiowych. Zawierzenia, jakich papież dokonywał w poszczególnych sanktuariach czy przed ikonami lub statuami Najświętszej Maryi Panny, miały zapewne na celu także pozostawienie miejscowego ludu pod Jej opieką. Miały też znaczenie wychowawcze, apostolskie: uczyły modlić się do Matki Bożej, wzywać Jej pomocy, zapalać miłość do Niej wśród ludu. Nie potrzeba wykazywać, jaki ta jego postawa miała ogromny wpływ na pobożność maryjną w Kościele powszechnym i w każdym lokalnym, który odwiedzał.
The author of this article analyzes the theology present in several dozen Marian prayers that John Paul II prayed in Rome, Italy and in various Marian shrines around the world. The author points out that a specific Mariology has been preserved in them; on onehand, very theologically rigorous, based on biblical and theological foundations, and on the other hand, tinged with love, piety and childlike devotion. All Mariological dogmas are recalled, although God’s motherhood and motherhood towards the Church are most frequently invoked. It is therefore a well-founded Mariology, though not abstract, distant from an being, but one that motivates action, prayer, contemplation, moral and pastoral effort, and filial love for the heavenly Mother. It is also Mariology practiced in a way in the context of experienced matters and problems, and therefore extremely existential, as evidenced by the requests addressed to “our Mother” for support in life’s difficulties. The entrustments made by the pope in various shrines or in front of the icons or statues of the Mother of God were undoubtedly intended to leave the local people under the protectionof the Mother of God. They also had educational significance: they taught to pray to Our Lady, to call upon Her help, to ignite among the people love for Her. It is not necessary to show how his Marian attitude had a profound effect on Marian devotion in the universal Church and in every local Church he visited.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 33-79
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies