Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "malze" wg kryterium: Temat


Tytuł:
A new look at the bivalve Anomia ephippium Linnæus, 1758 from the Miocene of the Central Paratethys: anexample from the Nowy Sącz Basin in Poland
Autorzy:
Studencka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138893.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bivalvia
anomiidae
calcified byssus
Kamienica Nawojowska
Nowy Sącz Basin
Badenian
middle Miocene
Central Paratethys
małże
bisior
Nowy Sącz
baden
miocen środkowy
Paratetyda Środkowa
Opis:
For the first time, articulated shells of Anomia ephippium Linnæus, 1758, the bivalve species widely distributed in the Egerian–Late Badenian (latest early Oligocene to late middle Miocene) in the Central Paratethys, are described and illustrated. The most astonishing fact is the presence of a heavily calcified byssus that anchored the animal to hard substrates, which is still preserved inside the byssal notch. The investigated material derives from the Badenian (middle Miocene) Niskowa Formation in the Nowy Sącz Basin, a small intramontane basin situated in the Polish Outer Carpathians. Apart from articulated shells and left valves, the collected material contains some dozen of calcified byssi fixed to rigid substrate, SEM images of which are presented. Examination of the A. ephippium specimens stored in the Polish Academy of Sciences, Museum of the Earth in Warsaw revealed other Paratethyan records of anomiid calcified byssi attached to other specimens of A. ephippium. Finally, the paper provides an overview of the previous studies on the representatives of the genus Anomia Linnæus, 1758 from the Central Paratethys and its specific assignment.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 4; 635-650
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AChE as biomarker of mussels and fish contamination with chemicals in the Gulf of Gdańsk
AChE jako biomarker skażenia chemikaliami małży i ryb z Zatoki Gdańskiej
Autorzy:
Kopecka, J.
Pempkowiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826190.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
zanieczyszczenia środowiskowe
metale ciężkie
małże
pomiar biologicznych skutków zanieczyszczenia
biomarkery
Opis:
Significant part of the anthropogenic contaminants load reaching the marine environment enters the food chain. Traditionally, in order to monitor the effect of the contaminations on biota, analyses of the contaminants concentration in organisms have been carried out. Recently biomarkers were recognized as useful tool for assessment of the pollution impact on marine organisms. This is due to their sensitivity, low cost and specifity (Huggett et al, 1992; Walker and Livinstone, 1992; WHO, 1993). Levels of AChE activity are thought to be a useful indicator of biological responses in organisms (mussels and fish) to pollution. Inhibition of AChE activity in tissue has been proposed as a useful biomarker of an effective exposure to organophosphates and carbamates (Bocquene and Galgani, 1998; Schneider et al, 2000). Since the sources of contaminants are rather localised (mouth of the Vistula due to runoff, ports, sewage discharges) well-developed gradients of organic pollutants in organisms have been recorded. This is well documented and confirmed in this, biomarker oriented, study. This work was financially support from FP5 Program, Biological Effects of Environmental Pollution - BEEP.
W ciągu ostatnich kilkunastu lat udokumentowano w środowisku Morza Bałtyckiego spadek stężenia WWA, PCB, dioksyn i metali ciężkich. Jednak ze względu na wysoką toksyczność w odniesieniu do organizmów oraz ze względu na trwałość w środowisku morskim i akumulację w łańcuchu troficznym, należą one do najczęściej badanych zanieczyszczeń w programie środowiskowym. Jako metodę oceny stanu środowiska tradycyjnie stosuje się pomiar stężenia zanieczyszczeń w tkance miękkiej organizmów morskich. Jednak pomiar ten nie wiąże się bezpośrednio z oceną skutków ich akumulacji w organizmach żywych W ciągu ostatnich 15÷20 lat jako metodę toksykologii środowiskowej służącą do bardziej kompleksowej oceny stanu środowiska, wprowadzono pomiar biologicznych skutków zanieczyszczenia biocenozy - tzw. biomarkerów. Jako wskaźniki stosuje się tu zmiany w funkcjonowaniu organizmów na poziomie biochemicznym, fizjologicznym i histologicznym. Pozwalają one bezpośrednio określić wpływ zanieczyszczeń na organizmy żyjące w środowisku wodnym i mogą być one stosowane do pomiarów reakcji organizmów na chemiczne czynniki stresujące. Najwcześniej skutki biologiczne ujawniają się na poziomie komórkowym. Na poziomie organów i organizmów indywidualnych można zauważyć zmiany chorobowe, zaburzenia odporności i fizjologii. Śmierć organizmów, a tym samym spadek populacji, mniejsza bioróżnorodność, i w efekcie - degradacja środowiska przyrodniczego spowodowana jest długoterminowym efektem ekspozycji organizmów na zanieczyszczenia. Celem tej pracy było określenie poziomu Acetylocholinoesteracy (AChE) - enzymu współodpowiedzialnego za przekazywanie impulsów w systemie nerwowym w małżach i rybach z Zatoki Gdańskiej. Aktywność AChE ulega obniżeniu w organizmach eksponowanych na związki (np. pestycydy) fosforoorganiczne, i karbaminianowe. Organizmy pobierano z rejonów przybrzeżnych Zatoki Gdańskiej: Mechelinki, Sopot, ujście Wisły, z centralnej części Zatoki oraz punktu referencyjnego położonego na zewnątrz Półwyspu Helskiego. Badania wskaźników substancji szkodliwych objęły organizmy z dwóch gatunków małży (Macoma balthica i Mytilus trossulus) i jednego gatunku ryb - storni (Platichthys flesus). Analizie poddano wybrane tkanki (skrzela w M. trossulus, noga w M. balthica oraz mięśnie w storni) zostały zmierzone aktywności AChE (acetylocholinoesterazy). Analiza zbioru wyników aktywności (AChE) wykazała zmienność gatunkową stężenia AChE, różnice w AChE w organizmach męskich i żeńskich, i znaczną zmienność indywidualną. Nie stwierdzono statystycznie istotnych zmian w zmienności geograficznej i sezonowej. Natomiast w aktywności AChE w małżach nie obserwuje się istotnych różnic.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2004, Tom 6; 99-106
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biomonitoring wód śródlądowych i przybrzeżnych za pomocą małży z gatunku Dreissena Polymorpha
Biomonitoring of inland and inshore waters with use of Dreissena Polymorpha mussels
Autorzy:
Matuszak, P.
Grodzicki, G.
Jankowski, T.
Matlakiewicz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366529.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
biomonitoring
małże
Dreissena polymorpha
cyjanotoksyny
biogeny
eutrofizacja
mussels
cyanobacterial toxins
biogenic elements
eutrophication
Opis:
Zanieczyszczenie wód stosowanych w celach spożywczych oraz w gospodarstwach rolnych jest podstawowym przyczynkiem do podwyższonej śmiertelności, zahamowania i zaburzeń wzrostu oraz czynności fizjologicznych, zmian w DNA (genotoksyczność), zmian w obrębie tkanek (cytotoksyczność) i organów osobników narażonych na działanie związków chemicznych. Jedną z groźniejszych klas toksyn oddziałujących na zwierzęta i ludzi mających kontakt ze skażoną wodą są cyjanotoksyny uwalniane przez obumierające sinice. Przyczyniają się one do poważnych stanów chorobowych, a także zdarzeń śmiertelnych. Toksyny tego typu są relatywnie trudno wykrywalne z powodu sezonowej zmienności zakwitów. Jedną ze skutecznych i automatycznych metod wykrywania skażeń wody w trybie ciągłym jest biomonitoring wykorzystujący małże z gatunku Dreissena polymorpha.
The pollution of water that is used for consumption and in agricultural holdings contributes to an increased mortality rate, inhibition of growth and physiological functions, changes in the DNA (genotoxicity), changes within tissues (cytotoxicity) and organs of individuals who are exposed to chemical components. One of the most dangerous toxin classes which have effect on animals and humans who come into contact with contaminated water is the class of cyanobacterial toxins released by dying cyanobacteria. They contribute to very serious health conditions and also to fatalities. Toxins of this type are relatively difficult to detect on account of their seasonal changeability in blooming. One of the most effective methods of detecting water contamination automatically and continuously is biomonitoring with the use of Dreissena polymorpha mussels.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2015, 3(52); 49-58
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biotoksyny morskie - wystepowanie i metody analizy
Marine biotoxins - occurrence and method of analysis
Autorzy:
Michalski, M M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827929.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
plankton oceaniczny
malze blaszkoskrzelne zob.malze dwuskorupkowe
malze dwuskorupkowe
biotoksyny morskie
zywnosc pochodzenia morskiego
spozycie zywnosci
zywienie czlowieka
skazenie zywnosci
toksykologia zywnosci
nadzor sanitarny
zatrucia pokarmowe
Opis:
W pracy scharakteryzowano 5 grup biotoksyn morskich występujących w małżach blaszkoskrzelnych (dwuskorupkowych) mogących być przyczyną zatruć po ich spożyciu. Należą do nich toksyny paraliżujące -PSP, wywołujące biegunkę - DSP i AZP, zaburzenia nerwowe - NSP i zaburzenia pamięci - ASP. Spożywanie małż, ostryg i omułków staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po spożyciu małż wzrasta. Wskazano źródła toksyn morskich, metody ich wykrywania oraz podstawowe akty prawne związanie z hodowlą, dystrybucją i nadzorem nad małżami przeznaczonymi do konsumpcji przez ludzi.
In the paper group of five marine biotoxins occuring in bivalve molluscs were described. Marine biotoxins may occur intoxication after consuming toxic molluscs. There are PSP - Paralitic Shellfish Poisoning, DSP - Diarrhetic Shellfish Poisoning, AZP - Azaspiracid Shellfish Poisoning, NSP - Neurotic Shellfish Poisoning and ASP - Amnestic Shell fish Poisoning. Eating bivalve molluscs, mussels and oysters became more popular in Poland so possibility of intoxication consumers is higher. In article the source of marine biotoxins is indicated, methods of detection and law regulations concerning production and distribution of bivalve moulluscs as a food.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brachiopod - bivalve assemblages of the Middle Triassic Terebratula Beds, Upper Silesia, Poland
Zespoly ramienionogowo-malzowe ze srodkowotriasowych warstw terebratulowych Dolnego Slaska
Autorzy:
Kaim, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22814.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Punctospirella fragilis
trias
skamienialosci
warstwy terebratulowe
warstwy karchowickie
ramienionogi
Coenothyris vulgaris
Tetractinella trigonella
Strzelce Opolskie
pseudokorbulidy
liliowce
Dolny Slask
paleontologia
malze
Opis:
Five types of brachiopod-bivalve assemblages occur in Terebratula Beds and in the lower part of the Karchowice Beds (Middle Triassic, Muschelkalk) from the Strzelce Opolskie Quarry (Upper Silesia). These are: (1) Brachiopod coquina Assemblage dominated by the terebratulid brachiopod Coenothyris vulgaris; (2) Crumpled/Wavy Limestone Assemblage including bivalves and brachiopods; (3) Bivalve Coquina Assemblage dominated by pseudocorbulid bivalves; (4) Hardground Assemblage dominated by the brachiopod Tetractinella trigonella; and (5) Crinoid Limestone Assemblage dominated by crinoid columnals and the brachiopod Punctospirella fragilis. The distribution of the assemblages correlates with the eustatically-controlled lithological variation in the carbonate- dominated sequence of the Upper Silesian Muschelkalk. The brachiopod coquinas are parautochtonous remnants of terebratulid banks which thrived during the high bioproductivity but low oxygen conditions. Those conditions were caused by the biogenic influx generated from the terrains flooded during the Middle Triassic transgression. During the regressive phase, that resulted in the gradual decrease in bioproductivity and parallel increase in oxygen levels, the terebratulid banks were replaced by pseudocorbulid banks. With the further regression - and thus, the further increase in oxygen level - pseudocorbulid banks were replaced by the assemblages indicative of well-oxygenated oligotrophic environments (Hardground and Crinoid Limestone Assemblages). The observed changes in the faunal composition reflect mainly differences in metabolism and feeding strategy among dominant taxa.
W środkowotriasowych warstwach terebratulowych i w dolnej części warstw karchowickich w kamieniołomie w Strzelcach Opolskich wyróżniono pięć typów zespołów ramienionogowo-małżowych: (1) zespół muszlowców ramienionogowych, zdominowany przez Coenothyris vulgaris; (2) zespół wapieni gruzłowych i falistych, zawieraiący małże i ramienionogi; (3) zespół muszlowców małżowych, zdominowany przez pseudokorbulidy; (4) zespół twardego dna, w którym najliczniejszy jest ramienionóg Tetractinella trigonella; i (5) zespół wapienia krynoidowego, złożony ze szczątków liliowców i skorupek ramienionoga Punctospirella fragilis. Występowanie wymienionych zespołów skamieniałości w badanym profilu jest skorelowane z eustatycznie kontrolowanymi zmianami litologicznymi w węglanowej sekwencji wapienia muszlowego na Górnym Śląsku. Muszlowce ramienionogowe są parautochtonicznymi pozostałościami ławic terebratulowych, które obficie występowały w warunkach wysokiej bioproduktywności i niskiej zawartości tlenu. Takie warunki były prawdopodobnie spowodowane przez napływ składników odżywczych z obszarów zalanych podczas transgresji środkowego triasu. Faza regresywna spowodowała stopniowe zmniejszanie produktywności biologicznej i polepszanie warunków tlenowych. Ławice terebratulowe zostały zastąpione przez ławice pseudokorbulowe. W trakcie postępującej regresji pojawiły się zespoły wskazujące na dobrze natlenione środowiska oligotroficzne (zespół twardego dna i zespół wapienia krynoidowego). Zaobserwowane zmiany faunistyczne odzwierciedlają różnice w metaboliźmie i sposobie odżywiania dominujących gatunków.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 333-359
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co można odczytać z muszli mięczaka?
What one may learn from the mollusks shell?
Autorzy:
Jakubik, Beata
Lewandowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034550.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
ślimaki i małże słodkowodne
kształty muszli
pierścienie zahamowania wzrostu
deformacje muszli
Opis:
Różnorodność muszli różnych gatunków mięczaków była, zwłaszcza dawniej, podstawą ich klasyfikacji systematycznej. Na muszlach ślimaków i małży żyjących kilka-kilkanaście lat często także odzwierciedla się historia ich życia osobniczego. U mięczaków wodnych takie czynniki środowiska jak: chemizm wody, żyzność, rodzaj dna, obecność lub brak przepływu, wpływają na wielkość muszli, grubość, wzrost. Widoczne na muszlach pierścienie zahamowania wzrostu, powstające regularnie w okresie zimy, mogą się tworzyć także z innych przyczyn, np. u małża racicznicy zmiennej (Dreissena polymorpha), latem podczas zakwitu bruzdnic w toni wodnej. Za deformacje muszli odpowiadać mogą pasożyty, kolonie racicznic przytwierdzone do innych mięczaków i utrudniające im wzrost czy mechaniczne uszkodzenia powodujące późniejszą odbudowę muszli. Literatura
Diversity of shells of various mussel species was, particularly in the past, the basis for their taxonomic classification. Several-year old shells of snails and bivalves often reflect the history of their individual life. In aquatic mollusks, habitat conditions such as water chemistry, eutrophication, type of the bottom, water flow (if present) affect the size, thickness and growth of their shells. Annuli observed on shells are regularly formed in the wintertime but they may also appear for other than seasonal reasons. For example, in the zebra mussel (Dreissena polymorpha) annuli may appear in summer as a result of dinoflagellate blooming in water. Parasites, colonies of zebra mussel attached to other mollusks and impeding their growth or mechanical damages, are responsible for shell deformations, which may further affect shell reconstruction.
Źródło:
Kosmos; 2016, 65, 3; 455-462
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of 'small shelly fossils' assemblages of the Early Paleozoic
Autorzy:
Dzik, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22998.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
sylur
kambr
taksonomia
Alpy Karnijskie
paleozoik
hyolity
Chiny
Jakucja
Gory Swietokrzyskie
skamienialosci skorupkowe
ordowik
slimaki
skaly wapienne
paleontologia
mieczaki
malze
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 3; 247-313
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fauna z osadów plejstoceńskich w stanowiskach Sucha Wieś (Pojezierze Ełckie) i Czarnucha (Równina Augustowska), północno-wschodnia Polska
Pleistocene fauna in the Sucha Wieś (Ełk Lakeland) and Czarnucha (Augustów Plain) sections, northeastern Poland
Autorzy:
Skompski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063329.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ślimaki
małże
małżoraczki
paleoekologia
interglacjał
Pojezierze Ełckie
Równina Augustowska
gastropods
bivalves
ostracods
palaeoecology
interglacial period
Ełk Lakeland
Augustów Plain
Opis:
Do badań faunistycznych wykorzystano próbki osadów pobranych z otworu wiertniczego Sucha Wieś (Pojezierze Ełckie) z głębokości 153,60-178,00 m oraz z otworu wiertniczego Czarnucha (Równina Augustowska) z głębokości 96,05-118,85 m. Z badanej serii osadów jeziorno-bagiennych opisano szczątki różnych grup zwierząt: ślimaków (Gastropoda), małży (Bivalvia), małżoraczków (Ostrazoda), ryb (Pisces), chrząszczy (Coleoptera) i innych. Do określenia wieku osadów, szczególnie przydatne okazały się mięczaki (ślimaki i małże) oraz małżoraczki. Na podstawie obecności ślimaka Lithoglyphus jahni oraz małżoraczka Scottia browniana uznano, że osady nie mogą być młodsze od interglacjału mazowieckiego.
Samples collected from the Sucha Wieś borehole (Ełk Lakeland) from a depth interval of 153.60-178.00 and from the Czarnucha borehole (Augustów Plain) from a depth interval of 96.05-118.85 m were analysed for faunal content. The lacustrine-marsh deposits contain fragments of various animals including gastropods, bivalves, ostracods, fish, Coleoptera and others. Especially important for age determinations are moluscs (gastropods and bivalves) and ostracods. The presence of Lithoglyphus jahni (gastropod) and Scottia browniana (ostracod) indicates that the deposits cannot be younger than the Mazovian Interglacial.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2009, 435; 85--95
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Faunal dynamics of bivalves and scaphopods in the Bathonian (Middle Jurassic) ore-bearing clays at Gnaszyn, Kraków-Silesia Homocline, Poland
Autorzy:
Kaim, A.
Sztajner, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138633.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
baton
Gnaszyn
iły rudonośne
jura
łódkonogi
małże
paleoekologia
Polska
ślimaki
Bathonian
bivalves
gastropods
Jurassic
ore-bearing clays
palaeoecology
Polska
Scaphopods
Opis:
The environment at the Gnaszyn section - as deduced from bivalve and scaphopod dynamics - was controlled by the substrate consistency and possibly oxygen deficiency near the sediment-water interface and/or oxygen content fluctuations. The middle part of the section dominated by nuculoid and corbulid bivalves and Laevidentalium-type scaphopods probably reflects a soupy substrate and possibly oxygen deficiency in the sediment. Slightly coarser and better-oxygenated silts in the upper and lower parts of the section offered a less soupy substrate consistency, allowing the development of communities dominated by astartids, byssate bivalves, and Dentalium- and Plagioglypta-type scaphopods.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2012, 62, 3; 381-395
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne stanowiska skójki gruboskorupowej Unio crassus Philipsson, 1788 (Unionoida: Unionidae) w rzece Mlecznej w Radomiu
Historical sites of the thick-shelled river mussel Unio crassus Philipsson, 1788 (Unionoida: Unionidae) in the Mleczna river in Radom
Autorzy:
Milkowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32823.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Mazowiecko-Świętokrzyskie Towarzystwo Ornitologiczne
Tematy:
malze
skojka gruboskorupowa
Unio crassus
Unionidae
Unionoida
muszle
obserwacje przyrodnicze
nowe stanowiska
wystepowanie
gatunki chronione
gatunki zagrozone
rzeka Mleczna
Radom
Źródło:
Kulon; 2014, 19
1427-3098
Pojawia się w:
Kulon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inoceramid and foraminiferal record and biozonation of the Turonian and Coniacian (Upper Cretaceous) of the Mangyshlak Mts., western Kazakhstan
Autorzy:
Walaszczyk, I.
Kopaevich, L. F.
Beniamovski, V. N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138812.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Cretaceous
Turonian
Coniacian
Mangyshlak
biostratigraphy
Inoceramid bivalves
Foraminifers
correlation
North European biogeographic Province
kreda
turon
koniak
Mangystau
biostratygrafia
małże
otwornice
korelacja
Europa Północna
prowincja
biogeografia
Opis:
The Turonian and Coniacian (Upper Cretaceous) of the Mangyshlak Mts., western Kazakhstan, yielded a rich and relatively complete inoceramid bivalve record. The faunas and their succession correspond to those known from central and eastern Europe, allowing the zonation established in the latter areas to be applied in a virtually identical form. The gaps in the record of the group in Mangyshlak stem from the regional hiatuses in the geological record in the area and do not reflect any biogeographical differences between eastern and central-western Europe. Planktonic foraminifera are rare. Four successive interval range zones can be distinguished: in ascending stratigraphic order, the Helvetoglobotrunaca helvetica, Marginotruncaca pseudolinneiana, Marginotruncana coronata, and Concavotruncana concavata zones. Their correlation with the inoceramid zonation and, consequently, with the chronostratigraphic scheme, is demonstrated. The zonation and chronostratigraphic subdivision as applied in Mangyshlak may easily be applied to other areas of the peri-Caspian region (Caucasus, Tuarkyr, Kopet-Dagh, SE margin of the East-European Craton).
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 4; 469-487
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inoceramid stratigraphy and depositional architecture of the Campanian and Maastrichtian of the Miechów Synclinorium (southern Poland)
Autorzy:
Jurkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138665.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Upper Cretaceous
Miechów Synclinorium
inoceramid bivalves
biostratigraphy
inversion of the Danish-Polish Trough
górna kreda
Miechów
małże
biostratygrafia
bruzda duńsko-polska
Opis:
Dynamic evolution of the Campanian and Maastrichtian (Upper Cretaceous) of the Miechów Synclinorium is presented. Through chronostratigraphic analysis, the geometry of the Campanian and Maastrichtian of the area is interpreted, while microfacies analysis allowed determination of some of the paleoenvironmental parameters (rate of sedimentation, bottom condition and terrigenous input). The chronostratigraphy is based on inoceramid biostratigraphy. Nine inoceramid zones are recognized: Sphenoceramus patootensiformis, Sphaeroceramus sarumensis-Cataceramus dariensis and ‘Inoceramus’ azerbaydjanensis-‘Inoceramus’ vorhelmensis, ‘Inoceramus’ tenuilineatus, Sphaeroceramus pertenuiformis, ‘Inoceramus’ inkermanensis and ‘Inoceramus’ costaecus-‘Inoceramus’ redbirdensis (Campanian); Endocostea typica and Trochoceramus radiosus (Maastrichtian). Five unconformities (isochronous in the study area) represented by horizons of slower sedimentation rate, were recognized. They correlate with eustatic sea-level changes, well recorded in European successions (Jarvis et al. 2002, 2006; Niebuhr et al. 2011). Unconformity horizons allow six alloformations to be distinguished. The thickness of particular chronostratigraphic units within the Campanian and Lower Maastrichtian increases progressively toward the axis of the Danish-Polish Trough, which indicates that the inversion of the trough could not have started before the Late Maastrichtian.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 1; 59-84
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies