Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "malze" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Kolejne stwierdzenia szczeżui chińskiej w dorzeczu Wisły
Autorzy:
Bonk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/844882.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
malze
skojkowate
Unionidae
szczezuja chinska
Sinanodonta woodiana
wystepowanie
nowe stanowiska
dorzecze Wisly
Źródło:
Wszechświat; 2017, 118, 07-09
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mięczaki z interglacjalnych iłów elbląskich z Elbląga i nadbrzeża
Molluscs of interglacial clays from Elblag and nabrzeze
Molljuski mezhlednikovykh ehl'blongskikh ilov El'blonga i nadbzhezha
Autorzy:
Brodniewicz, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23443.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Elblag
ily
interglacjal eemski
mieczaki
fauna
slimaki
malze
plejstocen
paleogeografia
stratygrafia
rozmieszczenie geograficzne
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1969, 14, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba oceny przydatności małży z gatunku Unio tumidus do monitorowania obecności związków żelaza w wodzie
Attempt at assessment of Unio tumidus bivalve mollusks suitability for monitoring water iron content
Autorzy:
Chmist, J.
Szoszkiewicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237187.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
water surveillance system
bioindication
iron
bivalves
Unio tumidus
monitoring jakości wód
bioindykacja
żelazo
małże
Opis:
Monitoring of changes in behavioral response of bivalve mollusks can provide a wealth of information on quality of water that could be used in a surveillance system. The aim of this research was to evaluate suitability of Unio tumidus bivalve mollusks as bioindicators of water quality in a surveillance system. The experiment involved a 72-hour observation of the mollusks behavior in tap water containing about 0.04 mgFe/dm3 (almost no iron ions), 0.2 mgFe/dm3 (limit value for drinking water) and 1.7 mgFe/dm3 (average iron ion content for the deep sea). Three behavioral variables considered were: time of activity (time period of water filtering activity), average shell opening degree and its frequency. It was determined that presence of iron ions exceeding the threshold value reduced daily activity time by 5 hours, while the shell opening degree – by over 20%. Variations in frequency of the shell movements were not observed, which might indicate no iron ion impact on the nervous system of the individuals tested. Similarly, lethal states were not demonstrated, even at the relatively high iron concentrations in water. Results of the research conducted demonstrate that the bivalves Unio tumidus may be employed in tap water surveillance system for detection of water contamination with iron compounds.
Obserwacja zmian zachowań małży może dostarczyć wielu informacji dotyczących jakości wody, które można wykorzystać w systemie monitoringu. W pracy podjęto próbę oceny możliwości zastosowania małży z gatunku Unio tumidus w monitoringu wody przeznaczonej do spożycia w celu detekcji nadmiernej ilości związków żelaza. Eksperyment polegał na 72-godzinnej obserwacji zachowania małży w wodzie wodociągowej o zawartości jonów żelaza około 0,04 mgFe/dm3 (praktyczny brak jonów żelaza w wodzie) oraz 0,2 mgFe/dm3 (wartość dopuszczalna w wodzie przeznaczonej do spożycia) i 1,7 mgFe/dm3 (średnia zawartość jonów żelaza w wodach głębinowych). Ocenie poddano trzy elementy zachowania małży – czas ich aktywności (czas, w którym małże filtrowały wodę) oraz częstość i średni stopień otwarcia muszli. Stwierdzono, że obecność jonów żelaza w wodzie w ilości przekraczającej wartość dopuszczalną skróciła łączny czas aktywności małż w ciągu doby o 5 godzin i zmniejszyła stopień otwarcia muszli o ponad 20%. Nie zaobserwowano zróżnicowania częstości zmian otwarcia muszli małży, co świadczy o braku oddziaływania jonów żelaza na układ nerwowy badanych osobników. Stwierdzono także brak stanów letalnych u małży, nawet przy stosunkowo dużej ilości żelaza w wodzie. Przeprowadzone badania wykazały, że małże z gatunku Unio tumidus można wykorzystywać w monitoringu wody wodociągowej do detekcji jej zanieczyszczenia związkami żelaza.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2017, 39, 2; 39-43
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palaeolatitudinal gradients along the southeastern Palaeo-Pacific margin and the distribution of Early Jurassic bivalves
Autorzy:
Damborenea, S. E.
Echevarria, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077321.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
South America
bivalves
palaeolatitudal gradients
palaeogeography
Early Jurassic
Ameryka Południowa
małże
paleogeografia
jura wczesna
Opis:
Presence-absence bivalve species data for each Early Jurassic stage along southeastern South America between 20 and 46°S present-day latitude were processed by a set of analytical methods to analyse the palaeolatitudinal patterns of diversity and distribution. The expected decrease in species diversity towards higher latitudes is punctuated by a consistent local diversity increase between 34 and 42°, especially evident during Pliensbachian and Toarcian times, which may be due to an abrupt change in palaeogeography at that latitude, coinciding with the Curicó direct connection to the open ocean and the establishment of an increased variety of habitats within the extensive Neuquén Basin. The proportions of systematic groups show relative increases towards both higher latitudes (Crassatelloidea, Nuculanoidea, Pectinoidea, Monotoidea, Inoceramoidea) and lower latitudes (Trigonioidea, Pholadomyoidea, Limoidea, Lucinoidea). Epifaunal bivalves were dominant during the Hettangian but by Pliensbachian–Toarcian times they were less common than infaunal ones, while semi-infaunal species had low diversities during the whole Early Jurassic. This study suggests that (a) large scale geographical conditions should be taken into account for the analysis of latitudinal diversity trends among benthonic faunas; and (b) latitudinal trends of some living bivalve lineages may have a longer and more complex history than previously thought.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2015, 13, 1; 3--16
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Turonian (Upper Cretaceous) inoceramid bivalves of the genus Mytiloides from the Sredna Gora Mountains, north-western Bulgaria
Autorzy:
Dochev, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139314.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Turonian
inoceramid bivalves
taxonomy
Mytiloides
biostratigraphy
turon
małże
taksonomia
biostratygrafia
Opis:
The inoceramid bivalves of the genus Mytiloides, from the Turonian (Upper Cretaceous) of the Sredna Gora Mts (north-western Bulgaria), are studied. The material comes from three sections: Izvor, Filipovtsi, and Vrabchov dol. Eight species are described taxonomically, with one left in open nomenclature: M. cf. mytiloides (Mantell, 1822), M. mytiloidiformis (Tröger, 1967), M. incertus (Jimbo, 1894), M. scupini (Heinz, 1930), M. herbichi (Atabekian, 1969), M. striatoconcentricus (Gümbel, 1868), M. labiatoidiformis (Tröger, 1967) and M. carpathicus (Simionescu, 1899). Mytiloides incertus and Mytiloides scupini are index species for the eponymous Upper Turonian inoceramid biozones
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2015, 65, 1; 101-119
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of 'small shelly fossils' assemblages of the Early Paleozoic
Autorzy:
Dzik, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22998.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
sylur
kambr
taksonomia
Alpy Karnijskie
paleozoik
hyolity
Chiny
Jakucja
Gory Swietokrzyskie
skamienialosci skorupkowe
ordowik
slimaki
skaly wapienne
paleontologia
mieczaki
malze
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 3; 247-313
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upper Albian, Cenomanian and Lower Turonian stratigraphy, ammonite and inoceramid bivalve faunas from the Cauvery Basin, Tamil Nadu, South India
Autorzy:
Gale, Andrews S.
Kennedy, William J.
Walaszczyk, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139419.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Cretaceous
Ammonites
inoceramid bivalves
sequence stratigraphy
South India
kreda
amonity
małże inoceramidowe
stratygrafia sekwencyjna
Indie Południowe
Opis:
The lithostratigraphy, biostratigraphy, sequence stratigraphy, ammonite and inoceramid faunas of the Upper Albian, Cenomanian, and Lower Turonian Karai Formation, the highest unit of the Uttatur Group in the Pondicherry Sub-Basin of the Cauvery Basin in Tamil Nadu, south India, are documented. Detailed logs and descriptions of sections between Karai and Kulakkalnattam, Odiyam and Kunnam, and north-west of Garudamangalam are presented. They provide the evidence for an ammonite zonal scheme that can be correlated in detail with sequences developed in Europe, with successive Upper Albian zones of Pervinquieria (Subschloenbachia) rostrata and P. (S.) perinflata (the latter on slight evidence), Cenomanian zones of Mantelliceras mantelli, Cunningtoniceras cunningtoni, Calycoceras (Newboldiceras) asiaticum, Pseudo calycoceras harpax, Euomphaloceras septemseriatum and Pseudspidoceras footeanum. The Lower Turonian is represented by a Neoptychites cephalotus–Mytiloides borkari fauna. Over 120 ammonite species are described, of which Puzosia (Bhimaites) falx, Protacanthoceras parva, Watinoceras elegans, Euomphaloceras varicostatum, Kamerunoceras multinodosum, and Carthaginites multituberculatus are new. The new genus Kunnamiceras, with Ammonites tropicus Kossmat, 1865 as type species, is interpreted as a paedomorphic dwarf derivative of Pseudocalycoceras harpax (Stoliczka, 1864). Ammonite faunas from shales are dominated by feebly-ornamented taxa: leiostraca; those from sandstones by strongly ornamented taxa: trachyostraca, differences interpreted as reflecting the preferred habits of adults in life. 15 species of inoceramid bivalves, including a newly described species Inoceramus chiplonkari, are recognised, with a mixed East African–Euramerican–North Pacific affinity. On the basis of the stratigraphic framework developed, a sequence stratigraphic interpretation of the Karai Formation is proposed, and correlated with those recognised in Europe, Morocco, and the United States Gulf Coast and Western Interior.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2019, 69, 2; 161-338
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co można odczytać z muszli mięczaka?
What one may learn from the mollusks shell?
Autorzy:
Jakubik, Beata
Lewandowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034550.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
ślimaki i małże słodkowodne
kształty muszli
pierścienie zahamowania wzrostu
deformacje muszli
Opis:
Różnorodność muszli różnych gatunków mięczaków była, zwłaszcza dawniej, podstawą ich klasyfikacji systematycznej. Na muszlach ślimaków i małży żyjących kilka-kilkanaście lat często także odzwierciedla się historia ich życia osobniczego. U mięczaków wodnych takie czynniki środowiska jak: chemizm wody, żyzność, rodzaj dna, obecność lub brak przepływu, wpływają na wielkość muszli, grubość, wzrost. Widoczne na muszlach pierścienie zahamowania wzrostu, powstające regularnie w okresie zimy, mogą się tworzyć także z innych przyczyn, np. u małża racicznicy zmiennej (Dreissena polymorpha), latem podczas zakwitu bruzdnic w toni wodnej. Za deformacje muszli odpowiadać mogą pasożyty, kolonie racicznic przytwierdzone do innych mięczaków i utrudniające im wzrost czy mechaniczne uszkodzenia powodujące późniejszą odbudowę muszli. Literatura
Diversity of shells of various mussel species was, particularly in the past, the basis for their taxonomic classification. Several-year old shells of snails and bivalves often reflect the history of their individual life. In aquatic mollusks, habitat conditions such as water chemistry, eutrophication, type of the bottom, water flow (if present) affect the size, thickness and growth of their shells. Annuli observed on shells are regularly formed in the wintertime but they may also appear for other than seasonal reasons. For example, in the zebra mussel (Dreissena polymorpha) annuli may appear in summer as a result of dinoflagellate blooming in water. Parasites, colonies of zebra mussel attached to other mollusks and impeding their growth or mechanical damages, are responsible for shell deformations, which may further affect shell reconstruction.
Źródło:
Kosmos; 2016, 65, 3; 455-462
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inoceramid stratigraphy and depositional architecture of the Campanian and Maastrichtian of the Miechów Synclinorium (southern Poland)
Autorzy:
Jurkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138665.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Upper Cretaceous
Miechów Synclinorium
inoceramid bivalves
biostratigraphy
inversion of the Danish-Polish Trough
górna kreda
Miechów
małże
biostratygrafia
bruzda duńsko-polska
Opis:
Dynamic evolution of the Campanian and Maastrichtian (Upper Cretaceous) of the Miechów Synclinorium is presented. Through chronostratigraphic analysis, the geometry of the Campanian and Maastrichtian of the area is interpreted, while microfacies analysis allowed determination of some of the paleoenvironmental parameters (rate of sedimentation, bottom condition and terrigenous input). The chronostratigraphy is based on inoceramid biostratigraphy. Nine inoceramid zones are recognized: Sphenoceramus patootensiformis, Sphaeroceramus sarumensis-Cataceramus dariensis and ‘Inoceramus’ azerbaydjanensis-‘Inoceramus’ vorhelmensis, ‘Inoceramus’ tenuilineatus, Sphaeroceramus pertenuiformis, ‘Inoceramus’ inkermanensis and ‘Inoceramus’ costaecus-‘Inoceramus’ redbirdensis (Campanian); Endocostea typica and Trochoceramus radiosus (Maastrichtian). Five unconformities (isochronous in the study area) represented by horizons of slower sedimentation rate, were recognized. They correlate with eustatic sea-level changes, well recorded in European successions (Jarvis et al. 2002, 2006; Niebuhr et al. 2011). Unconformity horizons allow six alloformations to be distinguished. The thickness of particular chronostratigraphic units within the Campanian and Lower Maastrichtian increases progressively toward the axis of the Danish-Polish Trough, which indicates that the inversion of the trough could not have started before the Late Maastrichtian.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 1; 59-84
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brachiopod - bivalve assemblages of the Middle Triassic Terebratula Beds, Upper Silesia, Poland
Zespoly ramienionogowo-malzowe ze srodkowotriasowych warstw terebratulowych Dolnego Slaska
Autorzy:
Kaim, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22814.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Punctospirella fragilis
trias
skamienialosci
warstwy terebratulowe
warstwy karchowickie
ramienionogi
Coenothyris vulgaris
Tetractinella trigonella
Strzelce Opolskie
pseudokorbulidy
liliowce
Dolny Slask
paleontologia
malze
Opis:
Five types of brachiopod-bivalve assemblages occur in Terebratula Beds and in the lower part of the Karchowice Beds (Middle Triassic, Muschelkalk) from the Strzelce Opolskie Quarry (Upper Silesia). These are: (1) Brachiopod coquina Assemblage dominated by the terebratulid brachiopod Coenothyris vulgaris; (2) Crumpled/Wavy Limestone Assemblage including bivalves and brachiopods; (3) Bivalve Coquina Assemblage dominated by pseudocorbulid bivalves; (4) Hardground Assemblage dominated by the brachiopod Tetractinella trigonella; and (5) Crinoid Limestone Assemblage dominated by crinoid columnals and the brachiopod Punctospirella fragilis. The distribution of the assemblages correlates with the eustatically-controlled lithological variation in the carbonate- dominated sequence of the Upper Silesian Muschelkalk. The brachiopod coquinas are parautochtonous remnants of terebratulid banks which thrived during the high bioproductivity but low oxygen conditions. Those conditions were caused by the biogenic influx generated from the terrains flooded during the Middle Triassic transgression. During the regressive phase, that resulted in the gradual decrease in bioproductivity and parallel increase in oxygen levels, the terebratulid banks were replaced by pseudocorbulid banks. With the further regression - and thus, the further increase in oxygen level - pseudocorbulid banks were replaced by the assemblages indicative of well-oxygenated oligotrophic environments (Hardground and Crinoid Limestone Assemblages). The observed changes in the faunal composition reflect mainly differences in metabolism and feeding strategy among dominant taxa.
W środkowotriasowych warstwach terebratulowych i w dolnej części warstw karchowickich w kamieniołomie w Strzelcach Opolskich wyróżniono pięć typów zespołów ramienionogowo-małżowych: (1) zespół muszlowców ramienionogowych, zdominowany przez Coenothyris vulgaris; (2) zespół wapieni gruzłowych i falistych, zawieraiący małże i ramienionogi; (3) zespół muszlowców małżowych, zdominowany przez pseudokorbulidy; (4) zespół twardego dna, w którym najliczniejszy jest ramienionóg Tetractinella trigonella; i (5) zespół wapienia krynoidowego, złożony ze szczątków liliowców i skorupek ramienionoga Punctospirella fragilis. Występowanie wymienionych zespołów skamieniałości w badanym profilu jest skorelowane z eustatycznie kontrolowanymi zmianami litologicznymi w węglanowej sekwencji wapienia muszlowego na Górnym Śląsku. Muszlowce ramienionogowe są parautochtonicznymi pozostałościami ławic terebratulowych, które obficie występowały w warunkach wysokiej bioproduktywności i niskiej zawartości tlenu. Takie warunki były prawdopodobnie spowodowane przez napływ składników odżywczych z obszarów zalanych podczas transgresji środkowego triasu. Faza regresywna spowodowała stopniowe zmniejszanie produktywności biologicznej i polepszanie warunków tlenowych. Ławice terebratulowe zostały zastąpione przez ławice pseudokorbulowe. W trakcie postępującej regresji pojawiły się zespoły wskazujące na dobrze natlenione środowiska oligotroficzne (zespół twardego dna i zespół wapienia krynoidowego). Zaobserwowane zmiany faunistyczne odzwierciedlają różnice w metaboliźmie i sposobie odżywiania dominujących gatunków.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 333-359
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Faunal dynamics of bivalves and scaphopods in the Bathonian (Middle Jurassic) ore-bearing clays at Gnaszyn, Kraków-Silesia Homocline, Poland
Autorzy:
Kaim, A.
Sztajner, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138633.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
baton
Gnaszyn
iły rudonośne
jura
łódkonogi
małże
paleoekologia
Polska
ślimaki
Bathonian
bivalves
gastropods
Jurassic
ore-bearing clays
palaeoecology
Polska
Scaphopods
Opis:
The environment at the Gnaszyn section - as deduced from bivalve and scaphopod dynamics - was controlled by the substrate consistency and possibly oxygen deficiency near the sediment-water interface and/or oxygen content fluctuations. The middle part of the section dominated by nuculoid and corbulid bivalves and Laevidentalium-type scaphopods probably reflects a soupy substrate and possibly oxygen deficiency in the sediment. Slightly coarser and better-oxygenated silts in the upper and lower parts of the section offered a less soupy substrate consistency, allowing the development of communities dominated by astartids, byssate bivalves, and Dentalium- and Plagioglypta-type scaphopods.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2012, 62, 3; 381-395
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AChE as biomarker of mussels and fish contamination with chemicals in the Gulf of Gdańsk
AChE jako biomarker skażenia chemikaliami małży i ryb z Zatoki Gdańskiej
Autorzy:
Kopecka, J.
Pempkowiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826190.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
zanieczyszczenia środowiskowe
metale ciężkie
małże
pomiar biologicznych skutków zanieczyszczenia
biomarkery
Opis:
Significant part of the anthropogenic contaminants load reaching the marine environment enters the food chain. Traditionally, in order to monitor the effect of the contaminations on biota, analyses of the contaminants concentration in organisms have been carried out. Recently biomarkers were recognized as useful tool for assessment of the pollution impact on marine organisms. This is due to their sensitivity, low cost and specifity (Huggett et al, 1992; Walker and Livinstone, 1992; WHO, 1993). Levels of AChE activity are thought to be a useful indicator of biological responses in organisms (mussels and fish) to pollution. Inhibition of AChE activity in tissue has been proposed as a useful biomarker of an effective exposure to organophosphates and carbamates (Bocquene and Galgani, 1998; Schneider et al, 2000). Since the sources of contaminants are rather localised (mouth of the Vistula due to runoff, ports, sewage discharges) well-developed gradients of organic pollutants in organisms have been recorded. This is well documented and confirmed in this, biomarker oriented, study. This work was financially support from FP5 Program, Biological Effects of Environmental Pollution - BEEP.
W ciągu ostatnich kilkunastu lat udokumentowano w środowisku Morza Bałtyckiego spadek stężenia WWA, PCB, dioksyn i metali ciężkich. Jednak ze względu na wysoką toksyczność w odniesieniu do organizmów oraz ze względu na trwałość w środowisku morskim i akumulację w łańcuchu troficznym, należą one do najczęściej badanych zanieczyszczeń w programie środowiskowym. Jako metodę oceny stanu środowiska tradycyjnie stosuje się pomiar stężenia zanieczyszczeń w tkance miękkiej organizmów morskich. Jednak pomiar ten nie wiąże się bezpośrednio z oceną skutków ich akumulacji w organizmach żywych W ciągu ostatnich 15÷20 lat jako metodę toksykologii środowiskowej służącą do bardziej kompleksowej oceny stanu środowiska, wprowadzono pomiar biologicznych skutków zanieczyszczenia biocenozy - tzw. biomarkerów. Jako wskaźniki stosuje się tu zmiany w funkcjonowaniu organizmów na poziomie biochemicznym, fizjologicznym i histologicznym. Pozwalają one bezpośrednio określić wpływ zanieczyszczeń na organizmy żyjące w środowisku wodnym i mogą być one stosowane do pomiarów reakcji organizmów na chemiczne czynniki stresujące. Najwcześniej skutki biologiczne ujawniają się na poziomie komórkowym. Na poziomie organów i organizmów indywidualnych można zauważyć zmiany chorobowe, zaburzenia odporności i fizjologii. Śmierć organizmów, a tym samym spadek populacji, mniejsza bioróżnorodność, i w efekcie - degradacja środowiska przyrodniczego spowodowana jest długoterminowym efektem ekspozycji organizmów na zanieczyszczenia. Celem tej pracy było określenie poziomu Acetylocholinoesteracy (AChE) - enzymu współodpowiedzialnego za przekazywanie impulsów w systemie nerwowym w małżach i rybach z Zatoki Gdańskiej. Aktywność AChE ulega obniżeniu w organizmach eksponowanych na związki (np. pestycydy) fosforoorganiczne, i karbaminianowe. Organizmy pobierano z rejonów przybrzeżnych Zatoki Gdańskiej: Mechelinki, Sopot, ujście Wisły, z centralnej części Zatoki oraz punktu referencyjnego położonego na zewnątrz Półwyspu Helskiego. Badania wskaźników substancji szkodliwych objęły organizmy z dwóch gatunków małży (Macoma balthica i Mytilus trossulus) i jednego gatunku ryb - storni (Platichthys flesus). Analizie poddano wybrane tkanki (skrzela w M. trossulus, noga w M. balthica oraz mięśnie w storni) zostały zmierzone aktywności AChE (acetylocholinoesterazy). Analiza zbioru wyników aktywności (AChE) wykazała zmienność gatunkową stężenia AChE, różnice w AChE w organizmach męskich i żeńskich, i znaczną zmienność indywidualną. Nie stwierdzono statystycznie istotnych zmian w zmienności geograficznej i sezonowej. Natomiast w aktywności AChE w małżach nie obserwuje się istotnych różnic.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2004, Tom 6; 99-106
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pinnidae (Bivalvia) from the Reuchenette Formation (Kimmeridgian, Upper Jurassic) of northwestern Switzerland
Autorzy:
Koppka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138674.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
taxonomy
Bivalvia
Pinnidae
Pinna (Cyrtopinna)
Stegoconcha
Kimmeridgian
Jurassic
Switzerland
taksonomia
małże
kimeryd
jura
Szwajcaria
Opis:
The shallow-marine carbonate deposits of the Reuchenette Formation (Kimmeridgian, Upper Jurassic) in northwestern Switzerland and adjacent France yield highly diverse bivalve associations, but only rarely contain remains of pinnid bivalves. The three occurring taxa Pinna (Cyrtopinna) socialis d’Orbigny, 1850, Stegoconcha granulata (J. Sowerby, 1822) and Stegoconcha obliquata (Deshayes, 1839) have been revised. A lectotype for Pinna (C.) socialis was designated and the taxon is assigned herein to P. (Cyrtopinna) Mörch, 1853, the first record of the subgenus from the Jurassic. A brief review of Stegoconcha Böhm, 1907 revealed two species groups within the genus. Species close to the type species S. granulata are characterized by a nearly smooth anterior shell, followed posteriorly by deep radial furrows and rows of pustules covering the dorsal flank. Another group comprises radially ribbed species related to S. neptuni (Goldfuss, 1837). It includes among others the Paleogene species S. faxensis (Ravn, 1902), extending the known range of Stegoconcha from the Middle Jurassic into the Paleogene. The paper suggests a relationship between Stegoconcha and the Cretaceous Plesiopinna Amano, 1956, with S. obliquata as a possible intermediate species leading to Plesiopinna during the Early Cretaceous. Furthermore, a possible relationship between Stegoconcha and Atrina Gray, 1842 is discussed.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 1; 21-51
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paleogeografia południowo-wschodniej Azji i jej związek z rozmieszczeniem wczesnojurajskich budowli małżowych (z grupy Lithiotis) na tle wielkiego wymierania trias/jura
Palaeogeography of south-east Asia and its connection with distribution of Early Jurassic Lithiotis-type bivalve buildups according to Triassic/Jurassic mass extinction event
Autorzy:
Krobicki, M.
Golonka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183964.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Pangea
małże z grupy Lithiotis
korytarz hiszpański
wczesna jura
paleobiogeografia
Lithiotis-type bivalves
Hispanic Corridor
Early Jurassic
palaeobiogeography
Opis:
The separation of Laurasia and Gondwana, which was initiated by the Triassic break-up of Pangea, continued during Early-Middle Jurassic times. The origin of the narrow sea strait. so-called "Hispanic Corridor", took place between these two continents and connection of the Panthalassa Ocean (Proto-Pacific) and western (Alpine) Tethys gradually started in Early Jurassic, most probably in Sinemurian-Pliensbachian times. Recovery of marine fauna after Triassic/Jurassic mass extinction event was mainly marked by world-wide distribution of Lithiotis-type bivalve buildups. They indicate mainly shallow-marine/lagoon-type carbonate sedimentation and palaeogeographic/geodynamic regimes during break-up of Pangea in Pliensbachian-Early Toarcian times.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2009, 35, 3/1; 79-90
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies