Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "malachite green" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Photocatalytic degradation of malachite green dye using doped and undoped ZnS nanoparticles
    Autorzy:
    Tolia, J.
    Chakraborty, M.
    Murthy, Z. V. P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/779662.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    metoda mechanochemiczna
    zaawansowany proces utlenienia
    degradacja fotokatalityczna
    malachit zielony
    nanocząstki
    mechanochemical method
    advanced oxidation process
    photocatalytic degradation
    malachite green
    nanoparticles
    Opis:
    In the present study, ZnS nanoparticles were prepared using the mechanochemical method. The ZnS nanoparticles prepared were doped with different concentrations of manganese using metal acetate and manganese acetate by mechanochemical method. The as-prepared particles were characterized using X-ray diffraction (XRD) and transmission electron microscopy (TEM). The photocatalytic activity of the prepared nanoparticles samples, in the photocatalytic degradation of malachite green, had been investigated. The nanoparticles were photo induced, generating hole transfer for photocatalytic activity. The photodegradation of malachite green was observed at different pH (2-5) values, dye concentrations (10-100mg/L) and amount of ZnS nanoparticles (1-2.5 g/L). About 95% degradation of dye was observed on the addition of 2 g/L ZnS in 50 mg/L dye solution after 90 minutes illumination at 125 W. Degradation has been increased up to 99% using UV/nanoparticles/H2O2 (50 mL/L) combined process. The degradation efficiency was also compared using Mn doped ZnS nanoparticles (Zn1-x MnxS, where x = 0.01, 0.22 and 0.3). Maximum of 97% degradation was observed with 0.01% concentration of Mn. Kinetics study and performance of UV/ZnS, UV/ZnS/H2O2, UV/doped ZnS processes were evaluated to compare the efficiency of different processes.
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2012, 14, 2; 16-21
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adsorption of methylene blue and malachite green from aqueous solutions on mesoporous carbon-nickel and carbon-zinc composites
    Adsorpcja błękitu metylenowego i zieleni malachitowej z roztworów wodnych na mezoporowatych kompozytach węglowo-niklowych i węglowo-cynkowych
    Autorzy:
    Jedynak, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/297110.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    methylene blue
    malachite green
    adsorption
    mesoporous carbon-nickel composites
    mesoporous carbon-zinc composites
    błękit metylenowy
    zieleń malachitowa
    adsorpcja
    mezoporowate kompozyty węglowo-niklowe
    mezoporowate kompozyty węglowo-cynkowe
    Opis:
    In this work adsorption of methylene blue and malachite green on mesoporous carbon-nickel and carbon-zinc composites (ST-A-Ni, ST-A-Ni(NO3)2-imp and ST-A-Zn, ST-A-Zn(NO3)2-imp) were investigated. These materials were obtained by the soft-templating method in presence of various precursors containing nickel or zinc. Nanoparticles of nickel or zinc and solutions of nickel nitrate(V) or zinc nitrate(V) were used as a source of nickel and zinc. Low-temperature nitrogen adsorption isotherms were determined for investigated materials and they were used for porous structure parameters calculation. Obtained isotherms can be classified as IV-type in order to IUPAC classification. Adsorbents have large surface area SBET: 674 m2/g (ST-A-Ni), 651 m2/g (ST-A-Ni(NO3)2-imp) and 511 m2/g (ST-A-Zn), 654 m2/g (ST-A-Zn(NO3)2-imp), large total volume of pores Vt: 0.65 cm3/g (ST-A-Ni), 0.63 cm3/g (ST-A-Ni(NO3)2-imp) and 0.32 cm3/g (ST-A-Zn), 0.64 cm3/g (ST-A-Zn(NO3)2-imp). Participation of mesoporosity in the total porosity of carbon composites is from approx. 44% to approx. 78%. This means that studied carbons are in fact mesoporous materials, with considerable domination of mesoporosity over the microporosity. The exception is composite ST-A-Zn were the microporosity value is a little bit higher than mesoporosity. The mesopores dimension for the maximum of the distribution function (in the range of mesopores) was determined by Kruk-Jaroniec-Sayari (KJS) method. This dimension was approx. 7 nm for all investigated adsorbents. SEM photos confirmed the presence of ordered mesopores, particularly in materials obtained as a result of zinc nitrate impregnation. Also the presence of nickel nanoparticles, with different dimensions and shapes (ST-A-Ni), was confirmed by SEM photos. The concentrations of adsorbates, before and after adsorption, were determined by spectrophotometric method. Adsorption experiments were carried out at 25°C temperature. The adsorption equilibrium for investigated in this work mesoporous compositions (carbon-metal-composite - colorant solution) was settled after 90 minutes (ST-A-Ni(NO3)2-imp-MB and ST-A-Zn(NO3)2-imp-MB), after 120 minutes (ST-A-Ni-MB), after 240 minutes (ST-A-Ni-MG) and for the rest of investigated compositions after 360 minutes. The studies of adsorption process velocity showed that in most cases adsorption kinetics proceeded according to pseudo II-order reaction model. Only in one case according to pseudo I-order reaction model: for ST-A-Zn (malachite green). Obtained adsorption isotherms were substituted into the Langmuir equation and Freundlich equation. Adsorption process of methylene blue and malachite green on all studied carbon-metal composites proceed in accordance to adsorption model described by Langmuir equation. Adsorption ability of studied mesoporous carbon materials is significantly higher for methylene blue than for malachite green. The best adsorbent for methylene blue was carbon ST-A-Zn(NO3)2-imp (qm = 104.17 mg/g), the worst adsorbent was carbon ST-A-Zn (qm = 6.65 mg/g). In the case of malachite green the best adsorbent was carbon ST-A-Ni (qm = 58.82 mg/g) and the worst adsorbent was carbon ST-A-Zn (qm = 4.25 mg/g). On the basis of K constant from Langmuir equation the value of free enthalpy BG was calculated. Obtained values change in the range from –28.06 to –36.78 kJ/mol. Negative values of BG mean that investigated process is spontaneous.
    W pracy zbadano adsorpcję błękitu metylenowego i zieleni malachitowej na mezoporowatych kompozytach węglowo-niklowych oraz węglowo-cynkowych (ST-A-Ni, ST-A-Ni(NO3)2-imp oraz ST-A-Zn, ST-A-Zn(NO3)2-imp). Materiały te otrzymano metodą miękkiego odwzorowania w obecności różnych prekursorów zawierających nikiel lub cynk. Nanocząstek niklu lub cynku oraz roztworów azotanu(V) niklu lub azotanu(V) cynku użyto jako źródeł niklu lub cynku. Dla badanych adsorbentów wyznaczono niskotemperaturowe izotermy adsorpcji azotu, które posłużyły do obliczenia parametrów struktury porowatej. Otrzymane izotermy można zaliczyć do IV typu zgodnie z klasyfikacją UPAC. Adsorbenty charakteryzują się dużą powierzchnią właściwą SBET: 674 m2/g (ST-A-Ni), 651 m2/g (ST-A-Ni(NO3)2-imp) oraz 511 m2/g (ST-A-Zn), 654 m2/g (ST-A-Zn(NO3)2-imp), dużą całkowitą objętością porów Vt: 0,65 cm3/g (ST-A-Ni), 0,63 cm3/g (ST-A-Ni(NO3)2-imp) oraz 0,32 cm3/g (ST-A-Zn), 0,64 cm3/g (ST-A-Zn(NO3)2-imp). Udział mezoporowatości w całkowitej porowatości kompozytów węglowych wynosi od ok. 44% do ok. 78%. Oznacza to, że rzeczywiście badane węgle są mezoporowate ze znaczną przewagą mezoporowatości nad mikroporowatością, z wyjątkiem kompozytu ST-A-Zn, który ma nieco bardziej rozwiniętą mikroporowatość. Wymiar mezoporów dla maksimum funkcji rozkładu (w przedziale mezoporów) wyznaczono metodą Kruka-Jarońca-Sayari (KJS). Dla wszystkich badanych adsorbentów wymiar ten wynosił ok. 7 nm. Zdjęcia SEM potwierdziły występowanie uporządkowanych mezoporów, szczególnie w materiałach otrzymanych w wyniku impregnacji azotanem cynku, a także obecność na powierzchni węgla nanocząstek np. niklu o różnych wymiarach i kształtach (ST-A-Ni). Stężenia adsorbatów przed i po adsorpcji wyznaczano metodą spektrofotometryczną. Badania adsorpcyjne prowadzono w temperaturze 25oC. Równowaga adsorpcyjna dla badanych w pracy układów mezoporowaty kompozyt węglowo-metaliczny - roztwór barwnika ustaliła się po 90 minutach (ST-A-Ni(NO3)2-imp-MB i ST-A-Zn(NO3)2-imp-MB), po 120 minutach (ST-A-Ni-MB), po 240 minutach (ST-A-Ni-MG) oraz dla pozostałych czterech przypadków po 360 minutach. Badania szybkości procesu adsorpcji wykazały, że w większości przypadków kinetyka adsorpcji przebiegała zgodnie z modelem reakcji pseudo II-rzędu, w jednym tylko przypadku zgodnie z modelem pseudo I-rzędu: ST-A-Zn (zieleń malachitowa). Otrzymane izotermy adsorpcji podstawiono do równania Langmuira i równania Freundlicha. Proces adsorpcji błękitu metylenowego oraz zieleni malachitowej na wszystkich badanych kompozytach węglowo-metalicznych zachodzi zgodnie z modelem adsorpcji opisanym przez równanie Langmuira. Zdolność adsorpcyjna badanych mezoporowatych materiałów węglowych jest znacznie większa w stosunku do błękitu metylenowego niż zieleni malachitowej. Najlepszym adsorbentem w stosunku do błękitu metylenowego był węgiel ST-A-Zn(NO3)2-imp (qm = 104,17 mg/g), a najsłabszym węgiel ST-A-Zn (qm = 6,65 mg/g). W przypadku zieleni malachitowej najlepszym adsorbentem był węgiel ST-A-Ni (qm = 58,82 mg/g), a najsłabszym węgiel ST-A-Zn (qm = 4,25 mg/g). Na podstawie stałej K z równania Langmuira obliczono wartość entalpii swobodnej BG. Otrzymane wartości zmieniają się w granicach od –28,06 do –36,78 kJ/mol. Ujemne wartości BG świadczą o tym, że badany proces to proces samorzutny.
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2017, 20, 1; 43-57
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies