Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "maksyma" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Эмацыянальны канцэпт: тэорыя і практыка ў паэзіі Максіма Танка
Koncept emocjonalny: teoria i praktyka zastosowania w poezji Maksima Tanka
The emotional concept: its theory and practice in Maksym Tank’s poetry
Autorzy:
Калядка, Святлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106769.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
przestrzeń emocjonalna
wiersze
pole emocjonalne
twórczość Maksyma Tanka
emotional concept
emotional space
emotional field
Maksym Tank’s creative work
Opis:
W artykule przedstawiono teoretyczne znaczenie terminu „koncepcja emocji” oraz jej zastosowanie w poezji Maksyma Tanka. Szczególną uwagę zwrócono na ścisły związek pomiędzy koncepcją emocji i emocjonalnym intelektem oraz na specyficzne dla poety sposoby opisywania jedności człowiek-świat. Emocjonalny styl Maksyma Tanka rozwija się poprzez kodeks emocjonalny zawarty w jego utworach, które stanowią kanoniczną wartość literatury XX wieku.
In the article theoretical meaning of “emotional concept” in Maksym Tank’s poetry is discussed. Emotional concept is connected with emotional intellect. Special attention is focused on the author’s individual ways of showing man-world unity. Maksym Tank’s emotional style develops through emotional code formed in his canonical literary works.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014; 165-182
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эмацыянальны канцэпт: тэорыя і практыка ў паэзіі Максіма Танка
Koncept emocjonalny: teoria i praktyka zastosowania w poezji Maksima Tanka
The emotional concept: its theory and practice in Maksym Tank’s poetry
Autorzy:
Калядка, Святлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945124.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
emotional concept
emotional space
emotional field
Maksym Tank’s creative work
przestrzeń emocjonalna
wiersze
pole emocjonalne
twórczość
maksyma tanka
Opis:
W artykule przedstawiono teoretyczne znaczenie terminu „koncepcja emocji” oraz jej zastosowanie w poezji Maksyma Tanka. Szczególną uwagę zwrócono na ścisły związek pomiędzy koncepcją emocji i emocjonalnym intelektem oraz na specyficzne dla poety sposoby opisywania jedności człowiek-świat. Emocjonalny styl Maksyma Tanka rozwija się poprzez kodeks emocjonalny zawarty w jego utworach, które stanowią kanoniczną wartość literatury XX wieku.
In the article theoretical meaning of “emotional concept” in Maksym Tank’s poetry is discussed. Emotional concept is connected with emotional intellect. Special attention is focused on the author’s individual ways of showing man-world unity. Maksym Tank’s emotional style develops through emotional code formed in his canonical literary works.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Do Not Throw Down the Glove Before Me, or You Shall Be Cold”. The Aphorisms of Karol Irzykowski
"Nie rzucaj mi rękawicy, bo ci będzie zimno". Aforyzmy Karola Irzykowskiego
Autorzy:
Panek, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579172.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Karol Irzykowski
aphorism
maxim
literary critic
intertextuality
aforyzm
maksyma
krytyka literacka
interteksualność
Opis:
The article discusses Karol Irzykowski as an aphorist, focusing on the discord between the critic’s intensive practice of the aphorism and his scathing condemnation of the form of the aphorism, which in his opinion was an instance of simplified, apodictic thinking. The aim of the article is to attempt to explain what justifies the frequent use of the aphorism by a writer who did not appreciate this device; what shape Irzykowski’s aphorisms took against the background of the tradition of the genre; and, finally, what is their function in his writing and what they prove. Irzykowski’s skeptical attitude to this form of statement stems from his epistemological beliefs and provides both a basis for his modifications of the genre and the keystone of cycles of intertextually related aphorisms which the present author has identified in dispersed yet thematically connected pieces by this critic.
Artykuł traktuje o Karolu Irzykowskim jako aforyście, koncentrując się na paradoksie rysującym się pomiędzy jego intensywną aforystyczną praktyką a jednoczesną zjadliwą krytyką tego gatunku - przykładu uproszczonego, apodyktycznego myślenia. Celem artykułu jest próba wyjaśnienia, co uzasadnia częste stosowanie aforyzmów przez pisarza, który nie cenił tego "pisarskiego narzędzia"; jaki kształt mają aforyzmy Irzykowskigo na tle tradycji gatunku; i wreszcie, jaką pełnią funkcję w tekstach autora. Sceptyczne podejście Irzykowskiego do tej formy literackiej wynika z jego przekonań epistemologicznych i tym samym determinuje autorską modyfikację gatunku.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2015, 58/115 z. 1; 57-73
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z uwag do metodologii nauki prawa prywatnego: powoływanie łacińskich reguł i maksym na przykładzie nemo plus iuris
Remarks on the Methodology of Private Law Studies: The Use of Latin Maxims as Exemplified by nemo plus iuris
Autorzy:
Longchamps de Bérier, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926043.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
prawo rzymskie, sentencja, maksyma, paremia, reguła, zasada prawa, nemo plus iuris
Opis:
The use of principles in the legal practice, which are quite often expressed in Latin, is associated with various intentions. What is important is that they should be used, both in research and in the professional practice, in full awareness of their origin and context. The Latin maxims, legal maxims or rules emphasize the Roman origin of the European private law. One of such maxims is nemo plus iuris ad alium transferre potest, quam ipse haberet. Its original context was associated with inheritance law. The Justinian’s compilers endowed it with the value of a universal rule. The adage is associated above all with private law, although it was also made use of in the sphere of public law. It occurred in many different variations; in order to find its original wording, one has to consult the 17th Title in the 50th Book of Justinian’s Digest. In order to make good use of the maxims one has to take into consideration their wider context – the legal system at the time of Ulpian differed considerably from the one used during the Justinian’s era. Nemo plus iuris had also played a significant role in the law of obligations. In classical Roman law and in the times of empreror Justinian, the maxim was a rule of law and as such it allowed of no exceptions. For the correct interpretation and use of maxims it was also necessary to take under consideration the related maxims. In the case of nemo plus iuris such a maxim was nemo sibi ipsum causam possessionis mutare potest. The Latin legal maxim is often used in Polish legal discourse, although it is not directly expressed in statutory law.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 1; 39-57
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maksyma pragmatyczna a dychotomia teorii i praktyki
Autorzy:
Hensoldt, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705983.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Peirce
maksyma pragmatyczna
synechizm
dualizm
teoria
praktyka
Opis:
Artykuł poświęcony jest poglądowi C.S. Peirce’a na temat relacji między teorią i praktyką. Ponieważ za jedną z kluczowych cech myśli pragmatycznej uważa się antydualizm, spodziewamy się, że antydualistyczne będzie także stanowisko Peirce’a w kwestii teorii i praktyki. W rzeczy samej, w większości swoich tekstów: z lat 70. i 90. XIX wieku i z początku XX wieku Peirce explicite bądź implicite argumentuje na rzecz poglądów synechistycznych. Wyjątek stanowią wykłady z Cambridge z 1898 roku, w których - przede wszystkim w wykładzie pierwszym - Peirce jawi się jako zwolennik dualizmu. Celem artykułu jest analiza sprzecznych wypowiedzi Peirce’a na temat dychotomii teorii i praktyki. Podjęta zostaje także próba dokonania możliwie najbardziej spójnej i bliskiej zamierzeniom autora rekonstrukcji stanowiska Peirce’a. Pomocna w tym zamierzeniu jest Peirce’owska koncepcja indubitable beliefs.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 505-520
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Four Types of Argumentation For Classical Logic
O czterech typach argumentacji na rzecz logiki klasycznej
Autorzy:
Czernecka-Rej, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791005.pdf
Data publikacji:
2021-01-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teza o logice I rzędu
maksyma minimalnego okaleczania
uniwersalność logiki
logika rzeczy
metalogika
W.v.O. Quine
J. Woleński
S. Kiczuk
first-order thesis
maxim of minimum mutilation
universality of logic
logic of things
metalogic
Opis:
My goal of this article is to analyze the argumentation lines for the correctness of standard logic. I also formulate a few critical and comparative remarks. I focus on four the most coherent and complete argumentations which try to justify the distinguished position of classical logic. There are the following argumentations: Willard van O. Quine’s pragmatic-methodological argumentation, Jan Woleński’s philosophical-metalogical argumentation, Stanisław Kiczuk’s ontological-semantic argumentation, argumentation based on metalogic. In my opinion, the thesis concerning the correctness of classical logic is rationally justified by these argumentations. The problem remains whether the analyzed standard logic is the only proper logic.
Moim celem w tym artykule jest analiza argumentacji pod kątem poprawności standardowej logiki. Formułuję też kilka uwag krytycznych i porównawczych. Skupiam się na czterech najbardziej spójnych i kompletnych argumentach, które próbują uzasadnić wyróżnione stanowisko logiki klasycznej. Istnieją następujące argumenty: argumentacja pragmatyczno-metodologiczna Willarda van O. Quine’a, argumentacja filozoficzno-metalogiczna Jana Woleńskiego, argumentacja ontologiczno-semantyczna Stanisława Kiczuka, argumentacja metalogiczna. Moim zdaniem teza o poprawności logiki klasycznej jest racjonalnie uzasadniona tymi argumentacjami. Pozostaje problem, czy analizowana logika standardowa jest jedyną właściwą logiką.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 4; 271-289
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies