Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "majątek osobisty" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Zwrot nakładów z majątku wspólnego małżonków na nieruchomość stanowiącą majątek osobisty drugiego małżonka a ius retentionis – pytanie o celowość poszerzania katalogu wyjątków wymienionych w art. 461 § 2 k.c.
Reimbursement of the expenditures from the joint property of the spouses on the real estate constituting personal property of one of them – is it possible to extend the exceptions to the retention right
Autorzy:
Mróz-Krysta, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595987.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
right of retention
analogy
expenditures
personal property
common property
prawo zatrzymania
analogia
nakłady
majątek osobisty
majątek wspólny
Opis:
Zgodnie z art. 461 § 1 k.c. w zw. z art. 461 § 2 k.c. zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (prawo zatrzymania). Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych. Nasuwa się pytanie o możliwość stosowania analogii do wyjątków od prawa zatrzymania wymienionych w art. 461 § 2 k.c. w sytuacji, w której po ustaniu małżeństwa (przykładowo: po rozwodzie) były małżonek zamieszkuje nieruchomość stanowiącą majątek osobisty drugiego małżonka, wbrew jego woli, powołując się na obowiązek rozliczenia nakładów z majątku wspólnego na majątek osobisty byłego małżonka. Do opracowania przedstawionego wyżej zagadnienia zastosowałam metodę dogmatyczną, analizując aktualnie obowiązujący stan prawny, wyprowadzając wniosek o dopuszczalności poszerzenia wyjątków od prawa zatrzymania. Przesłankami do zastosowania analogii w prawie cywilnym są podobieństwo ze względu na istotne cechy oraz luka w prawie. W wypadku zamieszkiwania z rozwiedzionym małżonkiem jego nieruchomości wbrew jego woli spełnione zostały one wszystkie. Zamieszkiwanie byłego małżonka nieruchomości drugiego wbrew jego woli jest na tyle naganne, że wykazuje podobieństwo z czynem niedozwolonym, a ustanie prawnorodzinnego tytułu do mieszkania, o którym mowa w art. 281 k.r.o. – podobieństwo do ustania stosunków prawnych o charakterze ciągłym, takich jak użyczenie. Jak wykazano, de lege lata dopuszczalne jest stosowanie analogii z art. 461 § 2 k.c. tak, by były małżonek zamieszkujący nieruchomość drugiego małżonka po ustaniu małżeństwa nie mógł powołać się na prawo zatrzymania. De lege ferenda należałoby postulować ustawowe poszerzenie katalogu wyjątków od prawa zatrzymania.
Pursuant to the article 461 § 1 of Polish Civil Code (hereinafter referred to as: “CC”) related to the art. 461 § 2 CC, a person obliged to release somebody else’s thing may retain it until his claims for the reimbursement of expenditures on the thing of claims for the redress of the damage inflicted by the thing are satisfied or secured (right of retention). The aforementioned provision shall not apply when the duty to release the thing results from a tort or where it concerns the return of things which have been leased, rented or loaned for use. There was a question to put, whether it is admissible to extend the scope of the exceptions to the right of retention, regulated in the art. 461 § 2 CC, by the situation of ex-spouse who uses the real estate of another after the termination of marriage and contrary to his will. To elaborate this question, the dogmatic method of analysis has been used which is focused on the applicable law and has led to the conclusion that the extension of the exceptions to the right of retention is possible by the way of analogy. The reason by analogy in civil law needs the similarities and the loophole in law. In the case of use the real estate of the ex-spouse after the divorce fulfills all the aforementioned premises. The use of the real estate property of the ex-spouse, contrary to the will of the first of them, is so reprehensible that is similar to the tort. Moreover, the termination of the family legal tittle to real estate property of another spouse (which terminates simultaneously with the divorce and is regulated id the art. 281 of Polish Family and Guardianship Code) is similar to the termination of the continuous obligations, as for example the loan for use. As proved, it is admissible to create the analogy to the article 461 § 2 CC as the ex-spouse using the real property of another one, could not profit the right of retention.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 137-153
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DOCHODZENIE ROSZCZEŃ KARNOPRAWNYCH NA RZECZ SKARBU PAŃSTWA OD SKAZANEGO POZOSTAJĄCEGO W USTROJU WSPÓLNOŚCI MAJĄTKOWEJ MAŁŻEŃSKIEJ
ASSERTING CRIMINAL LAW CLAIMS ON BEHALF OF THE STATE TREASURY FROM CONVICTS BOUND BY THE JOINT MARITAL PROPERTY REGIME
Autorzy:
Pokora, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443607.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
majątek osobisty
majątek wspólny
egzekucja należności karnoprawnych
małżonek skazanego
ograniczenie odpowiedzialności
wyłączenie odpowiedzialności
personal property
joint property
execution of criminal law liabilities
spouse of a convict
limitation of liability
exclusion of liability
Opis:
Opracowanie dotyczy zasad i zakresu odpowiedzialności skazanego majątkiem osobistym oraz majątkiem wspólnym, wtedy gdy pozostaje on w ustroju wspólnoty majątkowej małżeńskiej. W pierwszej kolejności omówiono problematykę jego odpowiedzialności majątkiem osobistym. Następnie przedstawiono możliwość odpowiedzialności skazanego składnikami majątku wspólnego. Na koniec podjęto rozważania dotyczące ograniczenia lub wyłączenia odpowiedzialności w świetle art. 28 k.k.w., a także wpływu zmiany stosunków majątkowych między małżonkami na prowadzenie egzekucji należności karnoprawnych.
The article covers the terms and scope of liability of convicts from their personal property and from the joint property when they are bound by the joint marital property regime. In the first place, problems of a convict’s liability from the personal property is discussed. Then, the possibility of the convict’s liability from the joint property is presented. Finally, the article discusses problems of limiting or excluding the liability under art. 28 of the Executive Penal Code and the impact of a change in property relations between spouses on the conduct of execution of criminal law liabilities.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 2, XVIII; 245-258
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Resolution of the Supreme Court of 19 October 2018 (III CZP 45/18). Substitution of Assets in Personal (Separate) Properties of Spouses under the Joint Marital Property
Autorzy:
Nazar, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618791.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
statutory joint marital property
co-ownership and fractional joint property
personal property
joint property
substitution of assets
specific-item substitution
value substitution, expenses, expenditure
wspólność ustawowa
współwłasność i wspólność ułamkowa
majątek osobisty
majątek wspólny
surogacja
surogacja przedmiotowa
surogacja wartościowa
nakłady
wydatki
Opis:
The gloss contains remarks on the resolution of the Supreme Court of 19 October 2018 (III CZP 45/18), according to which an item acquired under the joint marital property regime and financed partly from the funds derived from the personal property of one of the spouses and from their joint property becomes the personal property of the spouse concerned and the joint property of the spouses in the proportion corresponding to the proportion of the funds allocated from those assets for its acquisition, unless the funds from the personal property or the joint property transferred for the acquisition of the property was an expense towards the joint or personal property, respectively. The gloss states that the rules of civil law concerning the formation of fractional joint ownership and the regulation of the joint marital property do not justify the thesis supported in the commented resolution. The conclusion of the gloss contains a proposal for interpretation that is different from that put forward in the resolution of the Supreme Court. It must be assumed that an asset acquired by both spouses or by one of them during the period of their joint marital property in exchange for funds derived from the joint property and personal property of one of the spouses becomes ex lege a component of the joint property of the spouses, unless, under the agreement of the spouses, it is acquired as a fractional joint property, one share of which goes to the joint property and the other to the personal property.
Glosa zawiera uwagi do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2018 r. (III CZP 45/18), według której rzecz nabyta w ustroju wspólności ustawowej częściowo ze środków pochodzących z majątku osobistego jednego z małżonków i z ich majątku wspólnego wchodzi do majątku osobistego małżonka i do majątku wspólnego małżonków w udziałach odpowiadających stosunkowi środków przeznaczonych z tych majątków na jej nabycie, chyba że świadczenie z majątku osobistego lub majątku wspólnego przekazane na nabycie rzeczy miało charakter nakładu odpowiednio na majątek wspólny lub osobisty. W glosie wskazano, iż unormowania prawa cywilnego dotyczące powstawania współwłasności (wspólności) ułamkowej i unormowania małżeńskiej wspólności ustawowej nie uzasadniają tezy komentowanej uchwały. W konkluzji glosy został sformułowany wniosek interpretacyjny odmienny od proponowanego w tezie uchwały Sądu Najwyższego. Należy mianowicie przyjąć, że przedmiot majątkowy nabyty przez oboje małżonków lub przez jednego z nich w czasie trwania wspólności ustawowej w zamian za środki pochodzące z majątku wspólnego i z majątku osobistego jednego z małżonków staje się ex lege składnikiem majątku wspólnego małżonków, chyba że na podstawie porozumienia małżonków zostaje nabyty na wspólność ułamkową, z której jeden udział wchodzi do majątku wspólnego, a drugi – do majątku osobistego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies