Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "machiavelli" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Укротяването на Звяра. Идеята на Просвещението за овладяването на политическите страсти и руският литературен бестиарий
Taming the Beast. The Enlightenment Idea of Taming the Political Passions and the Russian Literary Beastiary).
Autorzy:
Krysteva, Denka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635462.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Baroque
Enlightenment
Machiavelli
Anti-Machiavelli
political passions
political metaphors
Opis:
In this article, the subject of research is the literary-political beastiarium in the transition from the Baroque to the Enlightenment in Russia. The conceptual basis are the parallel ideas of the beast in man, taming the beast, and dream of eternal peace as understood by the European enlighteners of the 18th century. The dynamic, contradictory, and convulsive epoch of Peter I is discussed along with the myth of the dragon slayer and the monstrous Baroque metaphors used to describe the ruler and his subjects: Beast on the throne, battle with beasts, the dragon with three heads, and the ontological metaphor of falling in the beastʼs throat (resulting from the exercise of power through fear and violence). The underlying transformation of these ideas coincides with the period of Empress Elisavetaʼs rule with the thematization of the notions of tamed passions, peace and mercy of the throne in the parallel images of the biblical Elizabeth and the compassionate Titus. „Taming the beast” is a segment of the enlightenment program and the educational discourse of the time of Catherine II.A moralizing literary context is presented in works of V. Petrov, G. Derzhavin, M. Muraviev, A. Kozelsky, N. Karamzin. In this context, the idea of the rulerʼs tamed passions is presented in a dialogue (direct or indirect) with Machiavelliʼs The Prince and Friedrich IIʼs Anti-Machiavelli. The metaphorical images of the ruler of passions are: the blissful lion, the tame beast, or the transformed thunder god – the man on the throne and the king of hearts. The tamed passions (malice, enmity and dissonance) transform the society of predatory tigers into a peaceful herd of tigers and lambs, pigeons and hawks. The culmination of these ideas are the projects for a Union of States (The Sacred Union of European Monarchies, 1815, Union of Empires, 1873) were considered. A hypothesis is put forward that V. Dalʼs version of the folk tale Teremoc (1870) is a metaphorical representation of the idea of peaceful life, subjected to the test of passions.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 15
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RZYMSKA DYSCYPLINA WOJSKOWA W UJĘCIU NICCOLÒ MACHIAVELLEGO
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664396.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Niccolò Machiavelli
armia rzymska
dyscyplina wojskowa
Opis:
Machiavelli on Roman Military DisciplineSummaryThe importance of Niccolò Machiavelli’s work for the evolution of modern political ideas is indisputable, but the organisation of military forces was an equally important issue for him. Although most researchers usually ignore this aspect, Machiavelli’s ideas exerted a significant influence on subsequent developments in European military discipline. He was inspired to a large extent by the works of the ancien authors containing descriptions of terms of service in the Roman legions. His attention focused on the Republican period, though he also examined episodes from the Imperial era. Nowadays he is recognised as one of the most influential authors of military treatises, whose ideas on military discipline had a substantial influence on its evolution.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Individualism and the Social Contract as Expressions of the Critical Genesis of the State in light of the Views of N. Machiavelli and Th. Hobbes
Autorzy:
Małek, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665276.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
individualism
social contract
N. Machiavelli
T. Hobbes
Opis:
The article discusses modern theories of individualism as the basis of the social contract and hence as the source of the modern state. The author analyses N. Machiavelli’s and Th. Hobbes’ concepts of the state, which emerged as a response to a situation where scholastic visions of the state and the human being had lost their appeal. He also draws attention to the fact that the study of human nature and the ways to control it is the goal of modern political philosophies and that passion as the driving force of human actions first appeared in political philosophical thought thanks to Machiavelli, later to be taken up and developed by Hobbes. According to Machiavelli, individualism is based in a specific self seeking fulfillment, which can attain set goals thanks to two driving forces: virtue and fortune. Machiavelli’s individual treats others as objects; the goal of their actions is the desire for profit. Machiavelli’s thought-a prince establishes the state and devotes himself entirely to it (which is also good for the others as it takes them out of the state of war)-is taken up by Hobbes. A human being is guided by the senses-men have wants and desires. The life’s goal is self-fulfillment; the highest good, self preservation. As in Machiavelli, the pursuit of self realization (striving for peace, that is avoiding war for fear of death) leads to the social contract. The social contract is not the common will of the society but a consensus reached by the parties regarding giving up some of the individual rights, that is a consensus reached by all individuals. Hence, by realizing the self, people realize peace, that is the highest good for individuals (of course, both the state of war and the state of peace are only hypothetical- constructs which justify the State, not empirical facts). In both views the prince is one (for himself), everybody can be the prince, and it is impossible not to want to be the prince (quitting the pursuit means death). The pursuit of the fulfillment of the ego is the only course of action for the prince, and at the same time a course of action good for all other princes by virtue of the social contract. This is the meaning of the state- a contract between princes: always together and always apart.
Źródło:
Folia Philosophica; 2015, 34
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Machiavelli’s The Prince: How to Refute Virtue Ethics in Three Steps
Autorzy:
Stoškus, Mindaugas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22766419.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Niccolò Machiavelli
The Prince
virtues
vices
fox metaphor
Cicero
Opis:
This article examines Niccolò Machiavelli’s account of virtues in his famous work The Prince. The Italian philosopher uses three different stages or steps of argumentation. All these steps are analyzed in this paper. It is argued that in each step, Machiavelli makes partial conclusions which are neglected in the next step. In the last step, Machiavelli concludes that not only some virtues lead to failure, but all virtues are harmful to a successful leader. Instead of an honest and just way of acting, Machiavelli proposes the slyness of a fox – the most effective and successful way of acting. Cicero’s De Officiis effectively helps to understand the radicality of Machiavelli’s account of virtues. Cicero’s work enables one to explain all the central metaphors and analogies used in Machiavelli’s The Prince. Comparing Cicero’s and Machiavelli’s radically different accounts of the same virtues and vices shows that Machiavelli changed the traditional understanding of virtues, thus refuting traditional moral and political philosophy.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2023, 59, 1; 31-47
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retoryka w służbie przywódcy politycznego
The rhetoric in the service of political leaders
Autorzy:
Czapińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/679296.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
Machiavelli
lider polityczny
Platon
Cyceron
political leader
Plato
Cicero
Opis:
Powstały u zarania demokracji ateńskiej spór o rolę retoryki w działalności przywódcy politycznego nie wygasł wraz z końcem tego ustroju. Jego przebieg możemy śledzić m. in. na kartach tekstów Platona, Cycerona i Machiavellego. Platon deklaruje się jako przeciwnik sofi stycznego traktowania retoryki jako narzędzia służącego do manipulacji drugim człowiekiem. Cyceron uznaje, że stosowanie technik retorycznych w celu sterowania wolą słuchacza jest dopuszczalne jedynie w przypadku polityka, którego etyczna postawa jest gwarantem ich prawidłowego wykorzystania. W ujęciu Machiavellego natomiast retoryka odzyskuje charakter, jaki posiadała w przekonaniu sofistów – ma służyć przywódcy politycznemu w realizacji jego planów. Okazuje się zatem, że na skutek odmiennego rozumienia rzeczywistości państwowej, wynikającego głównie z przypisywania różnej wagi orientacji etycznej jednostek sprawujących władzę, wspomniani autorzy dochodzą do odmiennych wniosków, a zainicjowana przez starożytnych Greków dyskusja po wiekach wraca do punktu wyjścia.
A dispute ignited at the dawn of the Athenian democracy about the role of the rhetoric in the activities of political leaders did not fade out completely at the end of that regime. Its course we can track inter alia on the pages of texts written by Plato, Cicero and Machiavelli. Plato speaks against the rhetoric sophistically understood as a tool serving to manipulate other people. Cicero concludes that the use of rhetorical techniques in order to take control over listener’s will is allowed only for a politician, whose ethical attitude is the guarantee of their proper use. However, from the Machiavelli’s perspective, the rhetoric retrieves its sophistic character - to serve political leaders to fully implement their plans. It appears then that on account of different perceptions of the state’s reality, which arise from the particular inclination to attach various levels of importance to the moral sense of individuals in power, these authors come to contrastive conclusions, and the discussion initiated by the ancient Greeks goes back to the starting point centuries later.
Źródło:
Res Rhetorica; 2015, 2, 4; 19-29
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Książę Niccolò Machiavellego, czyli o podobieństwie pendulum i speculum
Il Principe by Niccolo Machiavelli or the similarity between pendulum and speculum
Autorzy:
Barwicka-Tylek, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926186.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Niccolò Machiavelli, Prince, political doctrines, pendulum, speculum, methods of goverment
Opis:
The author of the paper tries to identify the basic methodological assumptions of the personal pattern of the ideal ruler as presented by Machiavelli in his Il Principe. While comparing the “mirror of the Principe” elaborated by Machiavelli, with the Galileo’s pendulum that came to being 100 years later, one may observe significant similarity between the manures along which the two devices were construed. They both came to being as a result of some idealization. Both speculum and pendulum is exploited above all in order to demonstrate interrelations between major variables which determine the course followed by the phenomena which arouse interest of both authors. In case of Machiavelli, this is the wish to describe the mechanism that is responsible for the effective – i.e. the one that guarantees the political success – method of ruling. At the same time the selection of the procedure applied for idealization (the one that requires the considering of extreme cases or disregarding the less important ones) causes that the description of the Prince assumes mainly the theoretical and ostentatious values. Thanks to the outlined analogy between pendulum and speculum it is possible to present a hypothesis that the assessment of the factual political radicalism of the methods of controlling the state as proposed in Il Principe should take into consideration not only that content of these methods which pertains to their subject matter but also the methodological nature of the entire concept.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 1; 27-40
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obszary pamięci w literaturze włoskiego Renesansu
Aree della memoria nella letteratura del rinascimento italiano
Autorzy:
Klimkiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322622.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Lodovico Ariosto
Niccolò Machiavelli
Giorgio Vasari
humanizm włoski
funkcje pamięci
Opis:
Nel rinascimento letterario italiano la tematica legata all’ars memorativa assume forme e contenuti diversi, in relazione alla specificità del genere letterario e, conforme all’intenzione dell’autore, riveste un ruolo caratteristico per la realizzazione dell’obiettivo artistico e soggettivo dell’opera. Il presente studio si concentra sull’individuazione dei caratteri e delle funzioni del fenomeno della memoria nella letteratura del rinascimento italiano in base alle opere di Lodovico Ariosto, Niccolò Machiavelli e Giorgio Vasari. Questi autori, ricorrendo al tema della memoria, nelle opere appartenenti alle correnti letterarie diverse: epico-cavalleresca, politica ed artistica, trasmettono un’immagine dell’epoca in cui il denominatore comune è l’uomo con la sua psiche e la ricerca del proprio spazio nella società e nella storia.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2013, 008; 79-88
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niccolò Machiavelli: klasyczny realizm i republikanizm
Niccolò Machiavelli: political realism and republicanism
Autorzy:
Raburski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950202.pdf
Data publikacji:
2012-06-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
machiavelli
political realism
republicanism
italian philosophy
early modern philosophy
renaissance philosophy
Opis:
Article presents life and ideas of Niccolò Machiavelli. Machiavelli is placed in the context of his times. His influence on the development of modern political thought is examined. The examples of his wider impact on western culture are given. Machiavelli is described as a founding father of two strands of political philosophy: political realism and republicanism.
Źródło:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2012, 1, 1; 111-119
2299-1875
Pojawia się w:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social praxis, party, and class relations today
Autorzy:
Malo, Egni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036340.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
machiavelli
marxism
party
class
state
collective action
praxis
revolutionary
social reformation
Opis:
Today’s political sociologists are once again interested in the study of the crisis of mass-based parties, anti-politics and anti-parliamentarism, crisis in the authority of the political class, prevailing corporate interests within republican institutions, and populism. Political sociology however, takes the party, as a construct of political sociology alone, without consideration upon its militancy and action, as the party, which objectifies the foundation of a State, and as a result the party becomes, simply an historical category. We approach the problem of the modern state from many angles; analysing the nature of a political party as such; the ideological dangers of determinism and spontaneism which a party necessarily must struggle with; the type of non-administrative internal regime which is necessary for a party to be effective and so on. The problem we seek to elaborate is the specific character of the collective action that makes possible the passage from a sectored, corporate and subordinate role of purely negative opposition, to a leading role of conscious action towards not merely a partial adjustment within the system, but posing the issue of the State in its entirety. In developing this theme – as a study of the real relations between the political party, the classes and the State – a two-fold consideration is devoted to the study of Machiavelli and Marx: first from the angle of the real relations between the two, as thinkers of revolutionary politics, of action; and secondly from a perspective which would derive from the Marxist doctrines an articulated system of contemporary politics, as found in The Prince.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2014, 09; 172-199
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizm polityczny w myśli Niccolò Machiavellego. Zarys problematyki
Political realism in the thought of Niccolò Macchiavelli. Outline of the problems
Autorzy:
Gołubców, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081534.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
Machiavelli
realizm polityczny
państwo
władza
moralność
N. Macchiavelli
political realism
country
authority
morality
Opis:
Realizm polityczny w ujęciu N. Machiavellego to jedno z kluczowych zagadnień podjętych w intelektualnej refleksji uznawanego za pioniera nauk politycznych myśliciela. W jednym ze swoich sztandarowych dzieł, Księciu, podaje on wskazówki w kontekście skutecznego sprawowania władzy, zgodnie z którymi podstawowe założenie w tym względzie winno opierać się nie na stwierdzeniu „jak powinno być”, ale „jak jest”. Konsekwencją wspomnianego założenia jest prymat skuteczności nad moralnością w sprawowaniu władzy. Republikę uważa za optymalny ustrój państwa, jednak, by móc go wprowadzić i podtrzymać, a także spełnić najważniejszą funkcję instytucji państwa, jaką jest zapewnienie wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa obywateli, należy kierować się zasadą, wedle której „cel uświęca środki”, jako naczelną w kontekście głoszonego przez Machiavellego realizmu w polityce.
Political realism constitutes one of the key issues raised in the intellectual reflection of Niccolò Macchiavelli, the thinker considered to be a pioneer of political science. In one of his flagship works, The Prince, he provides guidelines in the context of effective governance, according to which the basic premise in this regard should be not “as it should be”, but “as it is”. The consequence of the aforementioned assumption is the primacy of efficiency over morality in exercising power. He considers the republic to be the optimal state system. However, in order to be able to introduce and maintain it, as well as to fulfil the most important function of the state institution, which is to ensure the internal and external security of citizens, one should follow the principle that “the end justifies the means”, as proclaimed by Macchiavelli.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2021, 3, 40; 81-89
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice zasady „cel uświęca środki” w filozofii władzy Niccola Machiavellego
The limits of the principle “the end justifies the means” in the Niccolo Machiavelli’s philosophy of power
Autorzy:
Potapenko, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498865.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Machiavelli
władca
państwo
dobro ogółu
dobro państwa
makiawelizm
moralność
prince
state
Machiavellianism
morality
Opis:
W artykule analizowany jest problem współczesnego rozumienia makiawelizmu w kontekście rzeczywistych poglądów Machiavellego. Przedstawione zostały granice zasady „cel uświęca środki”, którymi są: interes publiczny, wybieranie mniejszego zła, uzasadnione stosowanie w czasie wojny środków niemoralnych. Znaczną część rozważań poświęcono analizie celu głównego dla Machiavellego, którym jest dobro ogółu i w tym kontekście możliwych do zastosowania przez władcę środków. Na podstawie prac Machiavellego zrekonstruowano obraz władcy, którego celem jest zjednoczenie Włoch. Ustalenia odniesiono do poglądów z epoki oraz realiów współczesnych, wskazując także na przykłady możliwej interpretacji makiawelizmu współcześnie.
The article analyzes the problem of contemporary understanding of Machiavellianism in the context of Machiavelli’s real views. It presents the boundaries of the principle “the end justifies the means” which include the public interest, selecting the lesser evil, and the justified use of immoral means during the war. Much of the discussion is devoted to an analysis of the common good as a main goal for Machiavelli himself. Based on the work of Machiavelli, an image of the ruler aiming to unify Italy is reconstructed. The findings are then referred to the views from the era as well as to contemporary realities, also by indicating examples of possible interpretations of Machiavellianism today.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2019, 2, 2(4); 300-318
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mędrzec, sługa, ekspert do wynajęcia? Machiavelli jako autor "Księcia"
Autorzy:
Porada, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081129.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Machiavelli
Erazm z Rotterdamu
Guillaume Budé
teoria polityczna
nowoczesność
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
Niccolò Machiavelli's The Prince has been one of the most extensively studied works of political theory since its original publication. The reason for the ongoing interest in this work is its radical modernity. This paper analyses an important dimension of this aspect which has been overlooked thus far, namely the author's attitude towards his prince and the means he used to express it, by comparing Machiavelli's attitudes with those of Guillaume Budé and Erasmus of Rotterdam.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2017, 47; 175-195
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podziemny nurt materializmu spotkania
The Underground Current of the Materialism of the Encounter
Autorzy:
Althusser, Louis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012405.pdf
Data publikacji:
2016-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
atomism
clinamen
contingency
materialism
Marx
Heidegger
Machiavelli
Spinoza
Hobbes
Rousseau
atomizm
materializm
przygodność
Marks
Opis:
W prezentowanym poniżej fragmencie Podziemnego nurtu materializmu spotkania Louis Althusser kreśli zarysy filozoficznej trajektorii określanej mianem „materializmu spotkania”. Charakterystyczną cechą proponowanego tutaj ujęcia jest nacisk na przygodność konstelacji organizującej warunki możliwości wydarzenia i jego trwania. Tekst stawia sobie za cel krytykę tradycji filozoficznej ujmującej materializm jako negatyw idealizmu, powielający jego strukturę i logikę myślenia; zaczyna się od analizy filozoficznych implikacji epikurejskiego atomizmu, by następnie przejść do omówienia motywu próżni i przygodności powtarzającego się u autorów takich jak Machiavelli, Spinoza, Rousseau, Marks czy Heidegger. Podziemny nurt materializmu spotkania został opublikowany pośmiertnie, w oparciu o materiały mające stać się podstawą nieukończonej książki. Tłumaczenie ukazało się dzięki uprzejmości l'Institut Mémoires de l'édition contemporaine (IMEC).
The fragment of The Underground Current of the Materialism of the Encounter presented below offers a draft of philosophical trajectory named „Materialism of encounter” or „aleatory materialism”. Its characteristic feature is the focus on contingency of preliminary constellation that organizes the very possibility of an event and its duration. he text takes as its goal the critique of the philosophical tradition that sees in materialism merely a negative of idealism that duplicates its structure and logic. The text starts with an analysis of philosophical consequences of Epicurean atomism and moves towards the discussion of a recurrent theme of void and contingency of the origin appearing in the works of such authors as Machiavelli, Spinoza, Rousseau, Marx or Heidegger. The Underground Current of the Materialism of the Encounter was published posthumously, and is based on materials that were supposed to become a basis of an unfinished book by Louis Althusser. The translation was possible thanks to courtesy of l’Institut Mémoires de l’édition contemporaine (IMEC).
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 37-62
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies