Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "mózgu" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Hemikraniektomia dekompresyjna w leczeniu związanego z udarem niedokrwiennym złośliwego obrzęku mózgu – przegląd badań klinicznych
Decompressive hemicraniectomy for treatment of malignant cerebral oedema after ischaemic stroke – areview of clinical trials
Autorzy:
Borysowicz, Andrzej
Janik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029818.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hemikraniektomia dekompresyjna
udar niedokrwienny mózgu
złośliwy obrzęk mózgu
Opis:
Extensive ischaemic strokes resulting from middle cerebral artery occlusion may lead to massive cerebral oedema and cause an abrupt intracranial pressure increase. Life-threatening malignant cerebral oedema, which is found in 1–10% of patients with supratentorial stroke, usually develops from day two to day five after the onset of the symptoms of stroke. It frequently concerns younger patients with no prior history of ischaemic events. Clinical signs include consciousness disorders that accompany profound neurological deficits. Conventional conservative treatment is poorly effective. It seems therefore that decompressive hemicraniectomy may be a promising option. This article is a review of the most important randomised clinical trials and meta-analyses concerning this treatment method. The results indicate that hemicraniectomy in patients younger than 60 years of age is associated with lower mortality but many patients still require permanent or temporary care. The effects of surgical treatment in patients older than 60 years of age are worse. Hemicraniectomy does increase survival, but this effect is achieved at the cost of very severe disability in the vast majority of patients. The decision about hemicraniectomy should be made with caution after discussing the prognosis concerning survival and probable poor performance with the patient and his or her family. According to the current recommendations, there are no grounds for rendering patients ineligible for the procedure due to the dominant hemisphere involvement.
Rozległe udary niedokrwienne wynikające z zamknięcia tętnicy środkowej mózgu mogą prowadzić do rozwoju masywnego obrzęku mózgu i gwałtownego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego. Zagrażający życiu złośliwy obrzęk mózgu, występujący u 1–10% chorych z udarami nadnamiotowymi, rozwija się zazwyczaj w okresie od drugiej do piątej doby po wystąpieniu objawów udaru. Często dotyczy młodszych pacjentów, bez wcześniejszych incydentów udarowych w wywiadzie. Klinicznie obserwuje się pogorszenie stanu świadomości towarzyszące głębokiemu deficytowi neurologicznemu. Tradycyjne sposoby leczenia zachowawczego są mało efektywne, wydaje się zatem, iż obiecującą strategią postępowania może być dekompresja neurochirurgiczna. W pracy dokonano przeglądu najważniejszych randomizowanych badań klinicznych i metaanaliz dotyczących tej metody leczenia. Wyniki badań wskazują, że u osób przed 60. rokiem życia hemikraniektomia wiąże się ze spadkiem śmiertelności, jednak wielu chorych wymaga stałej lub czasowej opieki. Efekty operacyjnego leczenia pacjentów po 60. roku życia są gorsze. Hemikraniektomia zwiększa co prawda przeżywalność, niemniej w znakomitej większości przypadków kosztem bardzo ciężkiej niepełnosprawności. Decyzja o przeprowadzeniu hemikraniektomii powinna być podejmowana ostrożnie, po przedstawieniu choremu i jego rodzinie rokowania co do przeżycia i prawdopodobnego złego stanu funkcjonalnego. Zgodnie z aktualnymi rekomendacjami nie ma natomiast podstaw, by wykluczać chorych z zabiegu ze względu na zajęcie półkuli dominującej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 3; 137-143
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Improved rat stroke model by intraluminal middle cerebral artery occlusion: a special emphasis on surgical technique
Udoskonalony model badania udaru mózgu u szczurów poprzez zamknięcie tętnicy w środku mózgu w środkowym odcinku kręgosłupa ze szczególnym uwzględnieniem techniki chirurgicznej
Autorzy:
Oradan, A.
Hutanu, A.
Horvath, E.
Chiriac, L.
Dobreanu, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052699.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
stroke
middle cerebral artery occlusion
cerebral ischemia
udar mózgu
okluzja tętnicy środkowej mózgu
niedokrwienie mózgu
Opis:
Various rodent models have been developed for examining either focal or global cerebral ischemia so far, but the most used model is the rat middle cerebral artery occlusion by intraluminal filaments, followed by reperfusion, and 2,3,5-triphenyltetrazoliumchloride or Cresyl Violet/Nissl staining for evaluation of the region of interest. Like other surgical procedures, this one is prone to various complications (excessive bleeding, vascular or nerve lesions) and failure related to the surgical technique. We focused on detailed surgical techniques, along with data from literature, in order to reduce the complications and increase the chance of experiment success. Magnetic Resonance Imaging evaluation with 3D reconstruction of the ischemic area opens new perspectives on investigations into the ischemic brain, having the advantage of being noninvasive as an alternative to gold histological standard for measuring the infarct size, being the only one accesible in surviving subjects.
Dotychczas opracowano różne modele badania gryzoni z ogniskowowym lub całkowitym niedokrwienim mózgu. Jednakże najczęściej ostatnio stosowany to ten, który opiera się na zwężeniu tętnicy środkowej szczurów, a następnie reperfuzji i barwieniu mózgu chlorekiem 2,3,5-trifenylotetrazolium lub Cresyl Violet / Nissl w celu oceny badanego obszaru. Podobnie jak w przypadku innych zabiegów chirurgicznych, z zabiegiem tym wiążą się różne powikłania (nadmierne krwawienie, zmiany naczyniowe lub nerwowe) oraz ryzyko niepowodzenia związane ze stosowaniem danej techniki. Praca koncentruje się na szczegółowych technikach chirurgicznych przy uwzględnieniu danych z literatury i ma na celu opisać możliwość zmniejszenia komplikacji i zwiększenia szans na sukces w eksperymencie. Zastosowanie rezonansu magnetycznego i przetworzenie informacji metodą rekonstrukcji trójwymiarowej (3D) obszaru niedokrwiennego otwiera nowe perspektywy w badaniach nad niedokrwionym mózgiem. Ma też tę zaletę, że jest metodą nieinwazyjną i stanowi alternatywę dla złotego standardu diagnostycznego (badania histologicznego) przy ocenie wielkości zawału, jako jedynej dostępnej metodzie u osobników, które go przeżyły.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2017, 11, 3; 202-210
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udar móżdżku jako przyczyna uporczywej czkawki
Autorzy:
Cywka, Tomasz
Adamczyk, Katarzyna
Psujek, Magdalena
Wolska, Katarzyna
Prystupa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552998.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
czkawka
udar mózgu
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 522-524
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zmian zanikowych mózgu związanych ze starzeniem się
Evaluation of atrophic brain changes associated with ageing
Autorzy:
Piechota, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146766.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Indygo Zahir Media
Tematy:
zanik mózgu
tomografia komputerowa
starzenie się mózgu
brain atrophy
computed tomography
brain aging
Opis:
Przeprowadzono pomiary wybranych parametrów morfologii mózgu w oparciu o powszechnie stosowaną metodę opisaną przez W. Messe w celu przeprowadzenia statystycznej oceny różnic między grupą starszą i młodszą.
The selected parameters of brain morphology based on the commonly used method described by W. Messe, were measured in order to perform statistical evaluation of differences between the older and younger group.
Źródło:
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2020, 9, 3; 216--220
2300-1410
Pojawia się w:
Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neurobiologiczne podłoże osobowości psychopatycznej
Autorzy:
Siemienkowicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1922324.pdf
Data publikacji:
2019-12-03
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
psychopatia
obrazowanie mózgu
osobowość dyssocjalna
Opis:
Badania kliniczne nad psychopatią prowadzone są już od ponad stu lat, jednak wciąż zagadnienie to stanowi dla badaczy zagadkę. Dzięki licznym odkryciom zebrano nowe informacje o tym niepokojącym zaburzeniu. Analizy z użyciem badań obrazowych mózgu dowiodły, że istnieje wyraźna różnica w budowie strukturalnej mózgu osób cierpiących na psychopatię i pozostałych ludzi. W porównaniu z innymi zaburzeniami psychicznymi, psychopatia rzadko jest obiektem systematycznych badań, mimo iż wywołuje znacznie więcej społecznego zamętu niż pozostałe choroby
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2017, 3(127); 154-166
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy śmierć mózgu jest śmiercią? O jednym z wątków nieobecnej w Polsce debaty bioetycznej
Autorzy:
Wójcik, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705706.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
śmierć
śmierć mózgu
debata bioetyczna
Opis:
Z bieżącej perspektywy anachroniczne okazują się koncepcje stwierdzania śmierci wyłącznie za pomocą tradycyjnego kryterium krążeniowo-oddechowego, jak i jedynie przy użyciu kryterium śmierci mózgu wyższego. Uznając obecne w Polsce status quo, unikające tych skrajnych rozwiązań, powinniśmy równocześnie zastanowić się nad konsekwencją braku społecznej recepcji toczących się w tym obszarze dyskusji bioetycznych poza granicami naszego kraju.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 159-165
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arbowirusy
Arboviruses
Autorzy:
Liberski, Paweł P.
Sikorska, Beata
Bratosiewicz-Wąsik, Jolanta
Smoleń, Joanna
Wąsik, Tomasz J.
Kruszyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059404.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Japanese B encephalitis
arboviruses
dengue
encephalitides
neuropathology
tick-borne encephalitis
arbowirusy
neuropatologia
zapalenia mózgu
kleszczowe zapalenie mózgu
denga
japońskie zapalenie mózgu B
Opis:
In this review we covered encephalitides and other sequelae of arbovirus infections. A family Flaviviridae along with families Togaviridae, Bunyaviridae, Reoviridae and Arenaviridae had been previously classified as Arboviridae (arthropod-borne). In spite of a significant diversity of viruses of the Arboviridae group, the term “arboviruses” is still useful and widely used. Here we covered viruses spread by ticks: tick-borne encephalitis virus, Powassan, Russian spring summer encephalitis virus, Kyasanur forest disease virus, Omsk hemorrhagic fever virus, louping ill and by mosquitos: yellow fever virus, Wesselsbron virus, Ilheus virus, Japanese B encephalitis virus, Murray Valley encephalitis virus, St. Louis encephalitis virus, West Nile virus and Dengue hemorrhagic fever virus as well as a Modoc group. Togaviruses comprise Eastern, Western and Venezuelan equine encephalitis virus while fleboviruses, Rift Valley virus. Coltiviruses comprise Colorado thick fever virus.
W pracy omówiono powikłania ze strony układu nerwowego po zakażeniu arbowirusami. Rodzina Flaviviridae dawniej była zaklasyfikowana, wraz z rodzinami Togaviridae, Bunyaviridae, Reoviridae i Arenaviridae, do grupy zwanej Arboviridae. Grupa ta obejmowała wirusy przenoszone przez stawonogi (arthropod-borne). Pomimo dużego zróżnicowania wirusów należących do grupy Arboviridae określenie „arbowirusy” jest nadal przydatne i często stosowane. Omówiono wirusy przenoszone przez kleszcze: wirusy kleszczowego zapalenia mózgu, Powassan, rosyjskiego wiosenno-letniego zapalenia mózgu, choroby lasu Kyasanur, omskiej gorączki krwotocznej, louping ill („skaczących” owiec) oraz wirusy przenoszone przez komary: grupę żółtej gorączki, wirus Wesselsbron, Ilheus i Rocio, grupę japońskiego zapalenia mózgu, wirus zapalenia mózgu doliny Murray, wirus zapalenia mózgu St. Louis, wirus zachodniego Nilu, wirus gorączki krwotocznej dengi i grupę Modoc. Do omówionych togawirusów należą: wirusy wschodniego, zachodniego i wenezuelskiego końskiego zapalenia mózgu. Do rodzaju Bunyavirus należą: grupa Modoc i wirus gorączki doliny Rift; do koltiwirusów: wirus gorączki kleszczowej Kolorado.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 2; 85-95
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie prognostyczne ambulatoryjnego monitorowania ciśnienia tętniczego (ABPM) u chorych ze świeżym udarem mózgu
Autorzy:
Trzmielewska, Ewa
Jurdziak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552970.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
udar mózgu
nadciśnienie tętnicze
ABPM
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2016, 2; 168-173
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropień mózgu
Cerebral abscess
Autorzy:
Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053358.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antibiotics
brain infection
cerebral abscess
management
prognosis
rokowanie
ropień mózgu
zakażenie mózgu
leczenie
antybiotyki
Opis:
The advent of CT/MRI and modern antibiotics along with the progress in surgical techniques made both diagnosis and management of brain abscesses easier and safer. Nonetheless they remain one of the most challenging lesions, both for surgeons and internists. Atypical bacterial and fungal abscesses are frequently due to chemotherapy, immunosuppression, HIV infection, or prolonged antibiotic therapy. This paper gives an account of epidemiology, aetiology and pathogenesis of cerebral abscesses, discusses stages of the infection and stadia of the abscess formation as well as immune response, clinical presentation, diagnosis, management and prognosis. The specific clinical picture of mucormycotic abscesses and those caused by Aspergillus sp., Nocardia sp. and Scedosporium apiospermum were addressed, as were the contemporary MR techniques – diffusion weighted images (DWI) and proton spectroscopy (MRS). Up-to-date there has been no randomised controlled clinical trial comparing two methods of surgery: tap and aspiration versus excision. The review of the literature allowed a presentation of recommended management variants. Currently, mortality in brain abscesses decreased down to 17–32%. From 20% to 70% of patients have permanent neurological sequelae, often (30–50%) epilepsy. Immunosuppression and comorbidities, initial neurological status, and intraventricular rupture are significant factors influencing the outcomes of patients.
Rozwój badań obrazowych (CT i MRI), wprowadzenie nowoczesnej antybiotykoterapii, a także postępy techniki chirurgicznej sprawiły, że rozpoznanie oraz leczenie ropni mózgu stało się łatwiejsze i bezpieczniejsze. Mimo to w dalszym ciągu stanowią one poważne wyzwanie dla klinicystów. Szczególnie ważnym zagadnieniem są atypowe ropnie bakteryjne, jak również ropnie grzybicze, występujące zwykle u chorych poddawanych chemioterapii, immunosupresji, zakażonych HIV oraz po długotrwałym leczeniu antybiotykami. W pracy omówiono epidemiologię, etiologię i patogenezę ropni mózgu, stadia zakażenia oraz związane z nimi fazy rozwoju ropnia, mechanizmy obronne organizmu, a także objawy kliniczne, diagnostykę, leczenie i rokowanie. Zwrócono uwagę na swoisty obraz kliniczny ropni mukormykotycznych, kropidlakowych oraz wywołanych przez Nocardia sp. i Scedosporium apiospermum, jak również na współczesne techniki MRI znajdujące zastosowanie w rozpoznaniu różnicowym ropni – dyfuzję i spektroskopię. Jak dotąd nie przeprowadzono randomizowanego badania klinicznego porównującego dwie metody leczenia chirurgicznego: aspirację i usunięcie ropnia. Przedstawiono dane z piśmiennictwa na ich temat, dokonując przeglądu zalecanych sposobów postępowania. Współcześnie śmiertelność w przypadku ropnia mózgu zmalała do 17–32%. Od 20 do 70% chorych ma trwałe następstwa neurologiczne, często (30–50%) padaczkę. Najważniejsze czynniki wpływające na rokowanie to: obecność zaburzeń odporności, choroby współistniejące, stan neurologiczny przy przyjęciu do szpitala i przebicie się ropnia do układu komorowego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 2; 96-106
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnozowanie i leczenie guzów mózgu u ludzi
Autorzy:
Pawlicka, K.
Barciszewska, A.M.
Rolle, K.
Barciszewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/853959.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
czlowiek
choroby czlowieka
choroby mozgu
nowotwory mozgu
glejak wielopostaciowy
wykrywanie
leczenie
leczenie chirurgiczne
radioterapia
chemioterapia
Źródło:
Wszechświat; 2018, 119, 01-03
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dysfagia po udarach mózgu – wskazówki diagnostyczne i terapeutyczne
Dysphagia due to brain stroke – diagnostic and therapeutic guidelines
Autorzy:
Lewicka, Tatiana
Krzystanek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029773.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dysfagia
ocena dysfagii
udar mózgu
zagęstniki
Opis:
According to a definition by the World Health Organization from 1980, a brain stroke is described as rapidly developing clinical signs of focal (or global) disturbance of cerebral function, with symptoms lasting 24 hours or longer, of vascular origin. Aside from loss of mobility, it results with speech and swallowing impairment. Neurogenic dysphagia causes difficulties with adequate food intake and contributes to aspiration pneumonia and malnutrition. Dysphagia due to brain stroke occurs suddenly and progresses rapidly, preventing the patient from adapting to the deficits. The role of physicians, speech and language therapists and nursing staff in acute stroke units is to screen for dysphagia, and implement relevant management strategies, including an optimum feeding method (e.g. with a nasogastric tube), prompt therapy and prophylaxis of possible complications. The available dysphagia screens are characterised by high sensitivity and specificity. Management of dysphagia involves the use of various methods aimed at facilitating articulation and restoring the capacity for oral food intake. Texture-modified food, adjusted to the patient’s current condition, is an important element of treatment. Foods and fluids are modified with a thickener. Studies have demonstrated appropriate food consistency to be crucial, allowing oral intake of foods and liquids, whilst preventing aspiration and the associated pneumonia. Food-thickening is an easy management strategy, applicable for a wide range of foods and meals, helping caregivers to follow dietary recommendations in a home setting, and improving the patients’ quality of life.
Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia z 1980 roku udar mózgu to nagłe wystąpienie ogniskowych lub globalnych zaburzeń czynności mózgu, które trwają dłużej niż 24 godziny i mają etiologię naczyniową. Oprócz niepełnosprawności ruchowej konsekwencją przebytego udaru są zaburzenia mowy i połykania. Dysfagia neurogenna jest przyczyną trudności w przyjmowaniu pokarmów, sprzyja zachłystowemu zapaleniu płuc i niedożywieniu. Dysfagia po udarze mózgu pojawia się nagle i ma zwykle bardzo dynamiczny charakter, co nie pozwala pacjentowi na adaptację do powstałych deficytów. Rolą lekarzy i neurologopedów (logopedów), a także personelu pielęgniarskiego w oddziałach udarowych jest dokonanie szybkiej przesiewowej oceny dysfagii i wdrożenie właściwych strategii postępowania, które mają na celu wybór optymalnego sposobu podawania posiłków (np. zgłębnik nosowo-żołądkowy), wczesne rozpoczęcie terapii i profilaktykę powikłań. Dostępne narzędzia diagnostyczne przeznaczone do szybkiej przesiewowej oceny dysfagii cechują się wysoką czułością i swoistością. Terapia dysfagii jest prowadzona różnymi metodami, które służą usprawnieniu aparatu artykulacyjnego i przywróceniu możliwości doustnego przyjmowania pokarmów. W procesie leczenia ważne miejsce zajmuje właściwa konsystencja pokarmów, dostosowana do aktualnego stanu chorego. Zmianę konsystencji uzyskuje się poprzez zastosowanie zagęstnika. Badania jednoznacznie pokazują, że odpowiednia konsystencja pokarmów ułatwia połykanie, daje możliwość przyjmowania posiłków drogą doustną oraz zapobiega aspiracji i tym samym zachłystowemu zapaleniu płuc. Łatwość stosowania zagęstnika przekłada się na szerokie możliwości przygotowywania posiłków, ułatwia rodzinie i/lub opiekunom kontynuowanie zaleceń żywieniowych i zdecydowanie poprawia jakość życia pacjentów.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 4; 208-212
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzadkie genetycznie uwarunkowane mikroangiopatie w praktyce lekarza neurologa
Rare genetically determined microangiopathies in the neurologist practice
Autorzy:
Nycz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030000.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CADASIL
angiopatia
choroba małych naczyń mózgu
Opis:
Microangiopathies are progressive genetically determined diseases of the cerebral small blood vessels. Usually, they are generalised vascular diseases, only with the dominance of symptoms of the central nervous system damage. Characteristic symptoms are recurrent ischaemic or haemorrhagic strokes and a variety of neurological symptoms such as migraines, epilepsy, early cognitive disorders, mental disorders as well as specific changes in neuroimaging and neuropathological findings in young patients. In magnetic resonance imaging of the brain, diffused or focal hyperintensities in the cerebral white matter are visible, and in biopsy specimens characteristic histopathological changes in vessels are observed. The most well-known and common microangiopathy is CADASIL, but the literature devoted to cerebrovascular disorders is rapidly updated with new diseases and syndromes. Thanks to the better accessibility of neuroimaging methods and histopathological assessment of biopsy materials, microangiopathies are increasingly recognised. Early diagnosis of microangiopathies is of great practical importance, as not only does it prevent unnecessary additional tests, but also requires modification of routine treatment.
Mikroangiopatie mózgowe to postępujące, zwykle uwarunkowane genetycznie choroby małych naczyń krwionośnych mózgu. Najczęściej są to uogólnione choroby naczyń, w których dominują objawy uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Powodują one występowanie u względnie młodych osób nawracających udarów niedokrwiennych lub krwotocznych oraz różnorodnych objawów neurologicznych, takich jak migrena, padaczka, zaburzenia poznawcze o wczesnym początku czy zaburzenia psychiczne, a także specyficznych zmian w badaniach neuroobrazowych i neuropatologicznych. W badaniu mózgu przy użyciu rezonansu magnetycznego stwierdza się rozlane albo ogniskowe hiperintensywne zmiany w istocie białej, a w materiale biopsyjnym – charakterystyczne zmiany morfologiczne w mikronaczyniach. Najbardziej znaną i najczęstszą chorobą należącą do tej grupy jest mózgowa autosomalna dominująca arteriopatia z  podkorowymi zawałami i leukoencefalopatią – CADASIL, ale piśmiennictwo poświęcone chorobom małych naczyń mózgu szybko wzbogaca się o nowe jednostki i zespoły chorobowe. Dzięki upowszechnieniu się badań neuroobrazowych i biopsyjnych są one bowiem coraz częściej rozpoznawane. Wczesna diagnoza mikroangiopatii ma duże znaczenie praktyczne, ponieważ nie tylko zaoszczędza pacjentowi kolejnych, zbędnych badań dodatkowych, lecz także wymaga modyfikacji rutynowo stosowanego leczenia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 2; 76-86
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia badania ruchowych potencjałów wywołanych drażnieniem zmiennym polem magnetycznym przez powierzchnię czaszki. Pionierzy i kontynuatorzy
Autorzy:
Bojakowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552410.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
historia
indukcja elektromagnetyczna
przezczaszkowa stymulacja mózgu.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 4; 293-298
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenie dróg moczowych u chorych po udarze mózgu - współzależność z procesem rehabilitacji, zapobieganie
Urinary tract infections among post-stroke patients - correlation with the rehabilitation process, prevention
Autorzy:
Socha, Milena
Kozioł-Montewka, Maria
Pańczuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943482.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
powikłania
udar mózgu
rehabilitacja neurologiczna
infekcje
Opis:
Wprowadzenie. Zakażenia dróg moczowych są drugim co do częstości występowania powikłaniem infekcyjnym po udarze mózgu, a częstość ich występowania waha się w zakresie od 2% do nawet 44% przypadków. Pojawienie się infekcji w postaci zakażenia dróg moczowych po udarze mózgu, jak potwierdzają liczne prace badawcze, przedkłada się na uzyskanie gorszych wyników usprawniania i zwiększenie śmiertelności. Rozpoznanie predyktorów tego powikłania umożliwi zastosowanie skutecznej profilaktyki, a w momencie zachorowania – szybkie leczenie i zapobieganie niekorzystnym skutkom infekcji. Pozwoli to na prowadzenie rehabilitacji zgodnie z zalecanym schematem. Cel pracy. Celem pracy jest ustalenie predyktorów zakażenia układu moczowego u pacjentów po udarze mózgu oraz określenie wpływu infekcji na stan pacjentów i prowadzoną rehabilitację. Podsumowanie. Zakażenie powoduje wydłużenie czasu hospitalizacji i konieczność stosowania antybiotyków, co generuje dodatkowe koszty leczenia. Dochodzi do opóźnienia w procesie rehabilitacji neurologicznej, na skutek czego pacjenci uzyskują gorsze wyniki funkcjonalne w porównaniu do chorych, u których infekcja nie wystąpiła. Zwiększa to ich zależność od osób trzecich i znacznie obniża szeroko pojętą jakość życia. Uzyskane wnioski sugerują konieczność poszukiwania nowych standardów postępowania stosowanych w celu zapobiegania infekcji oraz w momencie jej wystąpienia, tak aby pacjenci mogli uzyskać możliwie jak najwyższą sprawność funkcjonalną.
Introduction. Urinary tract infections are the second most common cause of infectious complications following stroke, with the incidence ranging from 2% to even 44%.The post-stroke infections in the urinary tracts, as different research suggest, forfeit worse results in improving and increased mortality. A proper diagnosis of the predictors of such complications allows one to apply proper prophylaxis and, at the moment of getting the disease, better treatment and preventing the negative outcomes of the infection. This allows to conduct proper rehabilitation, according to plan. Goal. The goal of this paper is to determine the predicators of the infection of the urinary tract among the post-stroke patients and the influence of the infection on the patients’ condition as well as the applied rehabilitation. Summary. The infection causes extending of the hospitalization and the necessity of antibiotics treatment, which in turn adds more treatment costs. The neurological rehabilitation is delayed and consequently the patients get worse functional results, compared to the patients without the infection. This increases their dependence on third parties and significantly lowers the quality of life. The conclusions suggest searching for new standards of actions in preventing the infection as well as in the moment of its occurring, so that the patients can acquire as good functionality as possible.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2017, 23(52), 4
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies