Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "métaphysique" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Jerzy Kalinowski – życie filozoficzne w zawieruchach XX wieku
Jerzy Kalinowski – La vie philosohique dans les tourmentes du XX siècle
Autorzy:
Bastit, Michel
Prokop, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057893.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Georges Kalinowski
thomisme
logique des normes
philosophie du droit
métaphysique
Jerzy Kalinowski
tomizm
logika norm
filozofia prawa
metafizyka
Opis:
Il y a vingt ans Georges Kalinowski est mort. Il était un philosophe polono-français spécialiste de la philosophie du droit. En Pologne G. Kalinowski était l’un des fondateurs, avec Stefan Swieżawski, Mieczysław A. Krąpiec o.p., Stanisław Kamiński, Karol Wojtyła, Marian Kurdziałek entre autres, de ce qu’il appellera dans la „Revue philosophique de Louvain” – „L’école philosophique lublinoise”. A cause de problèmes qu’il a subi par le régime politique communiste, en 1958 il choisit de venir en France. Sa philosophie, il l’a présentée dans L’Impossible Métaphysique et La Philosophie à l’heure du Concile, d’inspiration aristotélicienne et thomiste, où il a exposé la structure ontique de la réalité, de l’homme et de Dieu. A la base de cette compréhension de l’homme et s’appuyant sur les propriétés transcendantales des êtres, d’où découlent les premièrs principes de la connaissance, tels que les principes d’identité de l’être, de non-contradiction, de tiers exclu ou de raison d’être, G. Kalinowski élabora sa philosophie du droit, étroitement liée à la philosophie morale qui «est la ‘conclusion’ de la métaphysique et la ‘prémisse’ de la vie», présentée dans Le problème de la vérité en morale et en droit et dans Initiation à la philosophie morale. L’œuvre de Kalinowski, traduit en plusieurs langues, spécialement Logique des Normes, propose le réalisme philosophique thomiste dans les domaines divers comme métaphysique, théorie de la connaissance, éthique et droit.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 15-24
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’homme en tant qu’homme et en tant que personne
Epistemologiczna identyfikacja człowieka jako człowieka i człowieka jako osoby
Autorzy:
Gogacz, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057892.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Identyfikacja
człowiek
osoba
metafizyka
teoria poznania
idealizm
realizm
Identification
homme
personne
métaphysique
épistémologie
idéalisme
réalisme
Opis:
W pierwszej części artykułu odróżnia się filozofię bytu (metafizykę) od teorii poznania (epistemologii). Metafizyka stanowi zespół odpowiedzi na pytanie o istnienie i istotę bytu, epistemologia dotyczy przebiegu procesu nabywania wiedzy. Wobec tego odpowiedź na pytanie czym jest relacja poznania należy do metafizyki poznania. W ten sposób metafizyka wyprzedza epistemologię, ponieważ jej formuła zależy od rozstrzygnięć metafizycznych; jest jednak epistemologia osobą od metafizyki dyscypliną filozoficzną, nie zastępuje jej ani nie stanowi jej metodologicznego „przedłużenia” – ma odrębny przedmiot i własne metody badań. Tak rozumiana epistemologia może być uprawiana idealistycznie (realność przedmiotom poznania nadaje intelekt) i realistycznie (realność przedmiotów poznania jest skutkiem ich własnego istnienia). W realistycznie uprawiana epistemologia posługuje się analizami historycznymi i heurystycznymi. Analizy historyczne polegają na badaniu, jak w dziejach filozofii rozwiązywano dany problem, jakie napotykano trudności i jakie te rozwiązania miały filozoficzne konsekwencje. Analizy heurystyczne polegają odtworzeniu procesu nabywania wiedzy na dany temat, przy uwzględnieniu danych historycznych. W drugiej części artykułu za pomocą zaproponowanej metody heurystycznej ukazuje się dochodzenie do teorii osoby, wychodząc od analizy własności odrębności i opisującej ją zasady niesprzeczności. W ten sposób osoba jawi się jako realny byt jednostkowy, w którego istocie znajduje się intelektualność. Taka struktura powoduje samodzielność, dużą samowystarczalność, nieprzekazywalność (incommunicabilitas) i osobność tak skomponowanego bytu. Z kolei zidentyfikujemy w człowieku formę i materię, jako duszę i ciało, wtedy akcent postawiony na ciele człowieka pozwala określić go jako osoba ludzka. Inny zespół konsekwencji (w postaci relacji) wiąże się z człowiekiem ujętym jako osoba i ujętym jako człowiek. Przykładem funkcjonowania tych konsekwencji mogą być relację osobowe, które nawiązuje człowiek jako osoba z innymi osobami ludzkimi, a także z Bogiem.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 25-36
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
« Le mépris » dans les Mémoires d’outre-tombe : l’attitude du mémorialiste à l’égard de Napoléon Bonaparte
Autorzy:
Kamińska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912424.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mépris
mémorialiste
Napoléon
métaphysique
trivialité
scorn
memorialist
Napoleon
metaphysical
triviality
Opis:
Dans les Mémoires d’outre-tombe l’image de Napoléon suscite, chez le lecteur, différentes émotions. En effet, le mémorialiste inscrit son discours dans un mouvement à la fois symbolique et éthique. D’où le flottement continuel entre la grandeur et la bassesse, entre la louange et le blâme. Ce double mouvement permet d’examiner les vicissitudes de la Fortune napoléonienne sous l’angle du mépris dépassant un ressentiment personnel. Le mépris émerge dans les Mémoires comme le signe de la dépréciation morale, qui doit, en même temps, s’apparenter à un outil didactique guidant le lecteur. Ainsi, le mémorialiste se sert du mépris pour prouver au lecteur que Napoléon obéit au même châtiment de la Providence. Malgré la trivialité de Napoléon, le mémorialiste renonce au dédain en faveur de la démonstration de sa déception et de sa supériorité éthique. Chateaubriand réhabilite ainsi la notion de mépris et son usage persuasif qui est proche de l’indignation et de la gravité.
In Memoirs from Beyond the Grave Napoleon’s portrayal evokes various emotions. Indeed, the memorialist inscribes his discourse as two dimensional; symbolic and ethical at the same time. Hence, constant fluctuation between greatness and powerlessness and between approbation and disapproval. This twofold order allows readers to look at Napoleon’s vicissitude through the prism of outreaching personal’s antipathy and disrespect. Contempt in Memoirs from Beyond the Grave appears as a sign of moral demotion, creating didactic tool, stimulating the reader to reflection. In this context, the memorialist uses derision, to prove the reader, that Napoleon can be carried a penalty of the Providence. Despite trivial experiences of the Napoleon, the memorialist only disdains, to manifest his disappointment and ethic superiority. By doing so, Chateaubriand rehabilitates the term itself and its usage, approximating scorn to indignation seriousness used in a traditional art of persuasion.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 139-150
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ filozofii Awicenny na metafizykę Tomasza z Akwinu. Przegląd źródeł i opracowań
Autorzy:
Prokop, Marek P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078879.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Awicenna
Tomasz z Akwinu
byt
metafizyka
konieczność
możliwość
Avicenne
Thomas d'Aquin
l’être
métaphysique
nécessité
possibilité
Opis:
Tolede au XIIème et XIIIème siècle comme Baghdad au VIII-IX siècle était un lieu de transfert du savoir : à l’époque du califat abbasside en Irak du grecque à l’arabe, en Espagne de l’arabe au latin. Le sujet de cet article est de montrer quels textes d’Avicenne a connu saint Thomas d’Aquin. C’était principalement le « Canon de la médecine » traduit par Gerard de Cremone et quelques livres du recueil du « Kitâb al-Shifa », « Métaphysique » et « De anima ». Plusieurs éminents savants ont consacré beaucoup d’articles et de livres sur différents sujets pour révéler l’influence d’Avicenne sur la pensée philosophique de Thomas d’Aquin. On peut citer ici les noms de E. Gilson, M.-A. Goichon, M.-T. d’Alverny, L. Gardet, G. Verbeke, J. Owen etc. Malgré la multitude de travaux il reste quelques problèmes qui n’ont pas été encore suffisamment analysés. Par exemple pourquoi Avicenne a attribué à Dieu seul la notion de l’Être nécessaire et pas Thomas d’Aquin ? Pourquoi il a introduit la catégorie de l’être nécessaire et l’être possible dans la description aristotélicienne de l’être « to on legetai pollaksos », tandis que Thomas a identifié comme des éléments fondamentaux de la structure ontique de l’être l’acte et la puissance (esse et essentia) ?
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 47-60
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gilson - voudrait-il deconstruire la metaphysique?
Czy Gilson chciał dekonstruować metafizykę?
Autorzy:
Moscicki, Nicolas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075875.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
(De)konstrukcja [metafizyki]
Historyczność [metafizyki]
Historialność [bytu - ens/esse]
Poznanie [bytu - ens/esse]
Przedmiot [metafizyki]
Zapomnienie [bytu - esse]
Connaissance-événement [de l’étant-être]
(De)construction [de la métaphysique]
Historicité [de la métaphysique]
Historialité [de l’étant-être]
Objet [de la métaphysique]
Oubli-retrait [de l’être]
Opis:
This presentation - following, as closely as possible, the book of Pierre Aubenque “Do we have/need to deconstruct the metaphysics? / Faut’il déconstruire la métaphysique?” (PUF Paris 2009) - will be focused just on Gilson’s doctrine: on some, « in a sense, deconstructing approaches » which, according to Aubenque, Gilson (as a metaphysician and as an historian of metaphysics, knowingly or not…) put in fact in practice… The « sense of deconstructing approaches » in question (let us say: the « what-why-when-which way… in singular or in plural, of the practiced deconstruction ») will not be fixed-made explicit at the beginning, but, step by step, will become more and more clear all along the study… Inevitably, the screening of deconstruction practiced here, will put in evidence « its reverse side » - namely, what, within metaphysics, is - can (must?) be - a matter for « construction »… During his screening, Aubenque approaches Gilson on the background of continuous confrontation with Heidegger, punctual confrontation with Bergson; and, in some proximity with Descartes and Kant (tacit-unspoken and what’s more, a bit undecided between them both)… The presentation will finish-culminate with/in a series of global-essential conclusions: Aubenque’s conclusions, related to Gilson, to Heidegger, to convergences-divergences between them; and mines, related to his (especially, to the limitations-confusions-discrepancies… in his own approach) …
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 79-104
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michel d’Ephèse, commentateur d’Aristote et auteur
Michael of Ephesus. A Commentator of Aristotle and a Thinker
Autorzy:
Arabatzis, Georges
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938419.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Michel d’Ephèse
Aristote
Alexandre d’Aphrodisias
Métaphysique
Commentaire
Opis:
The article examines the state of research on Michael of Ephesus as a probable author of the Commentaries on Metaphysics E–N, mainly the works of Leonardo Tarán and Concetta Luna. In spite of their opposed views (Tarán rejects Michael’s authorship of the commentaries, while Luna supports it), they both agree on the mediocrity of the Byzantine author. The article questions the criteria for this negative appraisal and offers some material for reconsidering Michael of Ephesus’ idea of philosophical culture.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2012, 3, 1; 199-210
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies