Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "métaphysique" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Wpływ filozofii Awicenny na metafizykę Tomasza z Akwinu. Przegląd źródeł i opracowań
    Autorzy:
    Prokop, Marek P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2078879.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Awicenna
    Tomasz z Akwinu
    byt
    metafizyka
    konieczność
    możliwość
    Avicenne
    Thomas d'Aquin
    l’être
    métaphysique
    nécessité
    possibilité
    Opis:
    Tolede au XIIème et XIIIème siècle comme Baghdad au VIII-IX siècle était un lieu de transfert du savoir : à l’époque du califat abbasside en Irak du grecque à l’arabe, en Espagne de l’arabe au latin. Le sujet de cet article est de montrer quels textes d’Avicenne a connu saint Thomas d’Aquin. C’était principalement le « Canon de la médecine » traduit par Gerard de Cremone et quelques livres du recueil du « Kitâb al-Shifa », « Métaphysique » et « De anima ». Plusieurs éminents savants ont consacré beaucoup d’articles et de livres sur différents sujets pour révéler l’influence d’Avicenne sur la pensée philosophique de Thomas d’Aquin. On peut citer ici les noms de E. Gilson, M.-A. Goichon, M.-T. d’Alverny, L. Gardet, G. Verbeke, J. Owen etc. Malgré la multitude de travaux il reste quelques problèmes qui n’ont pas été encore suffisamment analysés. Par exemple pourquoi Avicenne a attribué à Dieu seul la notion de l’Être nécessaire et pas Thomas d’Aquin ? Pourquoi il a introduit la catégorie de l’être nécessaire et l’être possible dans la description aristotélicienne de l’être « to on legetai pollaksos », tandis que Thomas a identifié comme des éléments fondamentaux de la structure ontique de l’être l’acte et la puissance (esse et essentia) ?
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 47-60
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gilson - voudrait-il deconstruire la metaphysique?
    Czy Gilson chciał dekonstruować metafizykę?
    Autorzy:
    Moscicki, Nicolas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2075875.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-30
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    (De)konstrukcja [metafizyki]
    Historyczność [metafizyki]
    Historialność [bytu - ens/esse]
    Poznanie [bytu - ens/esse]
    Przedmiot [metafizyki]
    Zapomnienie [bytu - esse]
    Connaissance-événement [de l’étant-être]
    (De)construction [de la métaphysique]
    Historicité [de la métaphysique]
    Historialité [de l’étant-être]
    Objet [de la métaphysique]
    Oubli-retrait [de l’être]
    Opis:
    This presentation - following, as closely as possible, the book of Pierre Aubenque “Do we have/need to deconstruct the metaphysics? / Faut’il déconstruire la métaphysique?” (PUF Paris 2009) - will be focused just on Gilson’s doctrine: on some, « in a sense, deconstructing approaches » which, according to Aubenque, Gilson (as a metaphysician and as an historian of metaphysics, knowingly or not…) put in fact in practice… The « sense of deconstructing approaches » in question (let us say: the « what-why-when-which way… in singular or in plural, of the practiced deconstruction ») will not be fixed-made explicit at the beginning, but, step by step, will become more and more clear all along the study… Inevitably, the screening of deconstruction practiced here, will put in evidence « its reverse side » - namely, what, within metaphysics, is - can (must?) be - a matter for « construction »… During his screening, Aubenque approaches Gilson on the background of continuous confrontation with Heidegger, punctual confrontation with Bergson; and, in some proximity with Descartes and Kant (tacit-unspoken and what’s more, a bit undecided between them both)… The presentation will finish-culminate with/in a series of global-essential conclusions: Aubenque’s conclusions, related to Gilson, to Heidegger, to convergences-divergences between them; and mines, related to his (especially, to the limitations-confusions-discrepancies… in his own approach) …
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 79-104
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    « Le mépris » dans les Mémoires d’outre-tombe : l’attitude du mémorialiste à l’égard de Napoléon Bonaparte
    Autorzy:
    Kamińska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912424.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    mépris
    mémorialiste
    Napoléon
    métaphysique
    trivialité
    scorn
    memorialist
    Napoleon
    metaphysical
    triviality
    Opis:
    Dans les Mémoires d’outre-tombe l’image de Napoléon suscite, chez le lecteur, différentes émotions. En effet, le mémorialiste inscrit son discours dans un mouvement à la fois symbolique et éthique. D’où le flottement continuel entre la grandeur et la bassesse, entre la louange et le blâme. Ce double mouvement permet d’examiner les vicissitudes de la Fortune napoléonienne sous l’angle du mépris dépassant un ressentiment personnel. Le mépris émerge dans les Mémoires comme le signe de la dépréciation morale, qui doit, en même temps, s’apparenter à un outil didactique guidant le lecteur. Ainsi, le mémorialiste se sert du mépris pour prouver au lecteur que Napoléon obéit au même châtiment de la Providence. Malgré la trivialité de Napoléon, le mémorialiste renonce au dédain en faveur de la démonstration de sa déception et de sa supériorité éthique. Chateaubriand réhabilite ainsi la notion de mépris et son usage persuasif qui est proche de l’indignation et de la gravité.
    In Memoirs from Beyond the Grave Napoleon’s portrayal evokes various emotions. Indeed, the memorialist inscribes his discourse as two dimensional; symbolic and ethical at the same time. Hence, constant fluctuation between greatness and powerlessness and between approbation and disapproval. This twofold order allows readers to look at Napoleon’s vicissitude through the prism of outreaching personal’s antipathy and disrespect. Contempt in Memoirs from Beyond the Grave appears as a sign of moral demotion, creating didactic tool, stimulating the reader to reflection. In this context, the memorialist uses derision, to prove the reader, that Napoleon can be carried a penalty of the Providence. Despite trivial experiences of the Napoleon, the memorialist only disdains, to manifest his disappointment and ethic superiority. By doing so, Chateaubriand rehabilitates the term itself and its usage, approximating scorn to indignation seriousness used in a traditional art of persuasion.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 139-150
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’homme en tant qu’homme et en tant que personne
    Epistemologiczna identyfikacja człowieka jako człowieka i człowieka jako osoby
    Autorzy:
    Gogacz, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057892.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Identyfikacja
    człowiek
    osoba
    metafizyka
    teoria poznania
    idealizm
    realizm
    Identification
    homme
    personne
    métaphysique
    épistémologie
    idéalisme
    réalisme
    Opis:
    W pierwszej części artykułu odróżnia się filozofię bytu (metafizykę) od teorii poznania (epistemologii). Metafizyka stanowi zespół odpowiedzi na pytanie o istnienie i istotę bytu, epistemologia dotyczy przebiegu procesu nabywania wiedzy. Wobec tego odpowiedź na pytanie czym jest relacja poznania należy do metafizyki poznania. W ten sposób metafizyka wyprzedza epistemologię, ponieważ jej formuła zależy od rozstrzygnięć metafizycznych; jest jednak epistemologia osobą od metafizyki dyscypliną filozoficzną, nie zastępuje jej ani nie stanowi jej metodologicznego „przedłużenia” – ma odrębny przedmiot i własne metody badań. Tak rozumiana epistemologia może być uprawiana idealistycznie (realność przedmiotom poznania nadaje intelekt) i realistycznie (realność przedmiotów poznania jest skutkiem ich własnego istnienia). W realistycznie uprawiana epistemologia posługuje się analizami historycznymi i heurystycznymi. Analizy historyczne polegają na badaniu, jak w dziejach filozofii rozwiązywano dany problem, jakie napotykano trudności i jakie te rozwiązania miały filozoficzne konsekwencje. Analizy heurystyczne polegają odtworzeniu procesu nabywania wiedzy na dany temat, przy uwzględnieniu danych historycznych. W drugiej części artykułu za pomocą zaproponowanej metody heurystycznej ukazuje się dochodzenie do teorii osoby, wychodząc od analizy własności odrębności i opisującej ją zasady niesprzeczności. W ten sposób osoba jawi się jako realny byt jednostkowy, w którego istocie znajduje się intelektualność. Taka struktura powoduje samodzielność, dużą samowystarczalność, nieprzekazywalność (incommunicabilitas) i osobność tak skomponowanego bytu. Z kolei zidentyfikujemy w człowieku formę i materię, jako duszę i ciało, wtedy akcent postawiony na ciele człowieka pozwala określić go jako osoba ludzka. Inny zespół konsekwencji (w postaci relacji) wiąże się z człowiekiem ujętym jako osoba i ujętym jako człowiek. Przykładem funkcjonowania tych konsekwencji mogą być relację osobowe, które nawiązuje człowiek jako osoba z innymi osobami ludzkimi, a także z Bogiem.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 25-36
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jerzy Kalinowski – życie filozoficzne w zawieruchach XX wieku
    Jerzy Kalinowski – La vie philosohique dans les tourmentes du XX siècle
    Autorzy:
    Bastit, Michel
    Prokop, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057893.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Georges Kalinowski
    thomisme
    logique des normes
    philosophie du droit
    métaphysique
    Jerzy Kalinowski
    tomizm
    logika norm
    filozofia prawa
    metafizyka
    Opis:
    Il y a vingt ans Georges Kalinowski est mort. Il était un philosophe polono-français spécialiste de la philosophie du droit. En Pologne G. Kalinowski était l’un des fondateurs, avec Stefan Swieżawski, Mieczysław A. Krąpiec o.p., Stanisław Kamiński, Karol Wojtyła, Marian Kurdziałek entre autres, de ce qu’il appellera dans la „Revue philosophique de Louvain” – „L’école philosophique lublinoise”. A cause de problèmes qu’il a subi par le régime politique communiste, en 1958 il choisit de venir en France. Sa philosophie, il l’a présentée dans L’Impossible Métaphysique et La Philosophie à l’heure du Concile, d’inspiration aristotélicienne et thomiste, où il a exposé la structure ontique de la réalité, de l’homme et de Dieu. A la base de cette compréhension de l’homme et s’appuyant sur les propriétés transcendantales des êtres, d’où découlent les premièrs principes de la connaissance, tels que les principes d’identité de l’être, de non-contradiction, de tiers exclu ou de raison d’être, G. Kalinowski élabora sa philosophie du droit, étroitement liée à la philosophie morale qui «est la ‘conclusion’ de la métaphysique et la ‘prémisse’ de la vie», présentée dans Le problème de la vérité en morale et en droit et dans Initiation à la philosophie morale. L’œuvre de Kalinowski, traduit en plusieurs langues, spécialement Logique des Normes, propose le réalisme philosophique thomiste dans les domaines divers comme métaphysique, théorie de la connaissance, éthique et droit.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 15-24
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Michel d’Ephèse, commentateur d’Aristote et auteur
    Michael of Ephesus. A Commentator of Aristotle and a Thinker
    Autorzy:
    Arabatzis, Georges
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938419.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Michel d’Ephèse
    Aristote
    Alexandre d’Aphrodisias
    Métaphysique
    Commentaire
    Opis:
    The article examines the state of research on Michael of Ephesus as a probable author of the Commentaries on Metaphysics E–N, mainly the works of Leonardo Tarán and Concetta Luna. In spite of their opposed views (Tarán rejects Michael’s authorship of the commentaries, while Luna supports it), they both agree on the mediocrity of the Byzantine author. The article questions the criteria for this negative appraisal and offers some material for reconsidering Michael of Ephesus’ idea of philosophical culture.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2012, 3, 1; 199-210
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies