Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "métadiscours" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Lyrisme de la vanité et vanité du lyrisme. Quelques exemples de poétiques du XIXe siècle, de Baudelaire à Laforgue
Lyricism of the vanity and vanity of the lyricism. A few examples of poetics of the 19th century, from Baudelaire to Laforgue
Autorzy:
Glatigny, Sandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483701.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
critical lyricism
metadiscursive
deconstructing
lyrisme critique
métadiscours
déconstruction
Opis:
At its peak in the 17th century, Vanity, thanks to its codification, persists beyond that age favourable to its blossoming. Just as the religious and dogmatic di-mension tends to fade in the 19th century, the symbols of vacuity and existential delusion are partly used again. Can we still talk about Vanity then, when the symbolic discourse is incomplete? From Baudelaire to Laforgue, the poetics of the 19th century bring about an axiological transfer which tends to annihilate the initial argumenta-tive impact. Consequently, why revive a tradition which is apparently incompatible with the lyrical discourse? In fact, endowed with a metadiscursive dimension, Vanity seems to relate to the critical dynamic specific to the lyricism of the second half of the 19th century and contributes to renew it. Between seriousness and irony, the pictorial transposition of Vanity fosters an intersemiotic dialogue which makes room for an-other method of transmission of feelings.
À son apogée au XVIIe siècle, la Vanité, grâce à sa codification, perdure au-delà de cette époque propice à son épanouissement. De même que la dimension religieuse et dogmatique tend à s ’estomper au XIXe, les symboles de la vacuité et de l ’illusion existentielle sont repris de manière partielle. Peut-on alors encore parler de Vanité quand le discours symbolique est lacunaire ou incomplet ? De Baudelaire à Laforgue, les poétiques du XIXe siècle opèrent un déplacement axiologique qui tend à annihi-ler la portée argumentative initiale. Dès lors, pourquoi reprendre une tradition ap-paremment incompatible avec le discours lyrique ? En fait, dotée d ’une dimension métadiscursive, la Vanité semble participer de la dynamique critique, propre au lyrisme de la deuxième moitié du XIXe siècle et contribue à le renouveler. Entre sérieux et ironie, la transposition picturale de la Vanité favorise un dialogue intersémiotique qui ménage un espace vacant pour un autre mode de transmission des sentiments.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2018, 8; 99-115
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marqueurs métadiscursifs du sens métaphorique
Metadyskursywne znaczniki sensu metaforycznego
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049932.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
métaphore
marqueur
métadiscours
sémantique
interprétation
mechanizm semantyczny metafory
metafora
semantyka
interpretacja
Opis:
W artykule podjęto problem dość typowego w użyciu języka zjawiska, polegającego na zasygnalizowaniu odbiorcy – za pomocą odpowiednich znaczników metadyskursywnych – faktu wystąpienia metafory. Mechanizm semantyczny metafory został bardzo dokładnie opisany w literaturze naukowej; w najbardziej tradycyjnym ujęciu metaforę definiuje się jako rodzaj tropu, czyli figury, której interpretacja wymaga zastąpienia sensu dosłownego sensem przenośnym w oparciu o kryterium podobieństwa. Jednak ponieważ w procesie interpretacji sens przenośny może zostać pominięty, nieodczytany przez odbiorcę lub z jakichś powodów wymagane jest jego wyraźne podkreślenie (np. w dyskursie dydaktycznym), podmiot wypowiadający może zaznaczyć fakt zaistnienia metafory (na poziomie dyskursu) dzięki użyciu znacznika typu metaforycznie (mówiąc, rzecz ujmując), w sposób metaforyczny, X jest metaforą (na poziomie metadyskursu). Niniejszy szkic zawiera propozycję teoretycznego modelu opisywanego zjawiska oraz systematyzację najpowszechniejszych rodzajów znaczników sensu metaforycznego.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2011, 5, 1; 93-109
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies