Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "loan interest" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-17 z 17
Tytuł:
Rzymska pożyczka morska a swoboda inwestowania w ryzykowne przedsięwzięcia
Roman Sea Loan and Convenient Investing in Risky Ventures
Autorzy:
Grzegorz, Blicharz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/924297.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
pożyczka morska
stypulacja
pactum
odsetki
spekulacja
sea loan, stipulation, pactum, interest, speculation
Opis:
Analysis of Roman sea loan from the modern perspective of Project Finance has been now conducted in the relation to the methods of gaining profit. In pecunia traiecticia interest where considered not as a remuneration for usage of creditors money but as the price for taking over the risk by the creditor. Thus the Latin phrase periculi pretium (D. 22,2,5) has become so famous. The unique character of the interest caused the evolution of the legal construction of the sea loan. At first it was necessary to agree on the fenus nauticum in the stipulation added to the loan. Then, jurisprudence confirmed the possibility of suing debtor for interest also on the ground of the mere pactum. Another aspect of the sea loan which implies the similarity with Project Finance was the privileged position of interest which were not constrained by the legal limits of interest as in the case of typical mutuum. Strict connection between the contract of sea loan and the risky venture one can easily notice when taking into consideration that the agents of creditor were participating in that venture together with the debtor. Moreover, the creditor received not only the loan and the interest but also a remuneration for time which his slaves spent with the debtor. The additional stipulation for agents participation and the character of liability of debtor’s heirs provide a new perspective of the sea loan as a mean to finance risky ventures in antiquity. Modern Project Finance resembles to high extent the ancient solution and that enables further studies on the topic.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 1; 11-27
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy RRSO pozwala na wybór najlepszej (najtańszej) oferty kredytowej?
Does the APRC really allow the best (the cheapest) loan offer to be chosen?
Autorzy:
Prewysz-Kwinto, Piotr
Redo, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28808347.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
APRC
loan
interest rate
non-interest loan costs
cost of a loan
RRSO
kredyt
oprocentowanie
pozaodsetkowe koszty kredytu (PKK)
koszt kredytu
Opis:
Artykuł podaje w wątpliwość wartość informacyjną RRSO (Rzeczywistej Rocznej Stopy Oprocentowania) – wyliczanego w Polsce już od dwóch dekad miernika kosztu kredytu, który zaimplementowano z unijnych regulacji. Przeprowadzone badania dowodzą, że RRSO zniekształca rzeczywisty koszt kredytu ponoszony przez dłużnika i nie pozwala prawidłowo porównywać ofert kredytowych. Nie jest więc dobrym narzędziem do podejmowania optymalnych decyzji kredytowych. RRSO (bazująca na zasadach matematyki finansowej) jest zawsze niższa dla kredytów, których spłata jest bardziej odsunięta w czasie, mimo że wówczas łączna kwota kosztów rzeczywiście ponoszonych przez dłużnika jest wyższa. To efekt uwzględniania w wartości RRSO utraconej przez kredytobiorcę korzyści z hipotetycznie inwestowanych kwot pieniędzy zaoszczędzonych na odraczaniu spłaty kredytu. Wynika to z przyjęcia błędnego założenia przy konstruowaniu formuły RRSO, że kredyt dla kredytobiorcy to inwestycja, i zastosowania do oceny kosztu kredytu nieprzystających metod zarezerwowanych dla świata inwestycji.
The article questions the informative value of the APRC (Annual Percentage Rate of Charge) – a loan cost indicator calculated in Poland for two decades. It has been implemented from EU legal regulations. The conducted research indicates that the APRC distorts the real cost of the loan borne by the debtor and does not allow the correct comparison of loan offers. Therefore, it is not a good tool for making optimal loan decisions. The APRC (based on the principles of financial mathematics) is always lower for loans whose repayment is more delayed, even though the total amount of costs actually incurred by the debtor is higher. This is the effect of taking into account the borrower’s lost benefit from hypothetically invested amounts of money saved on deferring loan repayment in the APRC value. This is due to the incorrect assumption in the construction of the APRC formula that a loan for a borrower is an investment, as well as the useof incompatible methods reserved for the investment to assess the cost of the loan.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 2; 221-236
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy RRSO prawidłowo pokazuje rzeczywisty koszt kredytu ponoszony przez dłużnika?
Does the APRC correctly show the real cost of the loan paid by the borrower?
Autorzy:
Prewysz-Kwinto, Piotr
Redo, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18653940.pdf
Data publikacji:
2023-02-23
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
capitalization
compound interest
non-interest loan costs
APRC
interest rate
loan
investment
kredyt
inwestycja
RRSO
kapitalizacja
procent składany
pozaodsetkowe koszty kredytu
oprocentowanie
Opis:
Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania (RRSO) jest najbardziej popularnym we wszystkich państwach UE i jednocześnie najważniejszym miernikiem określającym całkowity koszt długu, który ma ułatwić wybór najlepszego (najtańszego) produktu kredytowego. Niniejszy artykuł jako jeden z pierwszych poddaje w wątpliwość wartość informacyjną tego miernika, niezwykle popularnego i wyliczanego w Polsce już od dwóch dekad. Autorzy wykazali, że RRSO, wbrew definicji zawartej w ustawie o kredycie konsumenckim, nie pokazuje prawdziwego (tj. rzeczywistego) kosztu długu. Ponadto wyjaśnili, że głównym tego powodem jest błędne założenie, które przyjęto w UE przy opracowaniu formuły obliczania tego miernika, że kredyt dla dłużnika to inwestycja oraz że punkt widzenia kredytobiorcy jest tożsamy z punktem widzenia kredytodawcy. W efekcie w formule RRSO wykorzystano zasady matematyki finansowej stworzone dla świata inwestycji, a nieprzystające do oceny kosztu długu. Żeby przekonać do słuszności swojej tezy, autorzy wykazali, że w wyniku zastosowania obowiązującej formuły RRSO uzyskuje się nieprawdziwy koszt długu (tj. w różnym stopniu zawyżony lub zaniżony – w zależności od warunków produktu kredytowego), co potwierdza, że wskaźnik RRSO nie ukazuje tego, co powszechnie sądzimy i co – zgodnie z definicją zawartą w ustawie o kredycie konsumenckim – powinien pokazywać. Wnioski zawarte w artykule są istotne dla wszystkich osób, które planują w przyszłości zaciągać kredyt, sugerując się wartością tego popularnego miernika. Co ważniejsze, stanowią apel do podmiotów instytucjonalnych w Polsce – do ustawodawcy, instytucji nadzoru, instytucji finansowych, portali finansowych, mediów czy wreszcie osób publicznych – by zaprzestały propagowania błędnych informacji na temat wskaźnika RRSO i pomogły w dokonaniu zmian w zakresie jego wartości informacyjnej w ustawie o kredycie konsumenckim oraz w upowszechnianiu prawidłowych informacji, czym naprawdę jest RRSO.
The Annual Percentage Rate of Charge (APRC) is currently the most popular in all EU countries and at the same time the most important indicator determining the total cost of debt, aimed at facilitating the selection of the best (the cheapest) loan product. This study, as one of the first, contests the informative value of this very popular indicator, which has been calculated in Poland for two decades now. Due to the complexity of the problem, the authors of this study focused only on proving that the APRC, contrary to the definition contained in the Consumer Credit Act, which introduced the obligation to calculate and publish the value of this measure, does not show the true (i.e. actual) cost of debt. Moreover, they explained that the main reason for this was a wrong assumptions made in the EU when establishing the formula for calculating this indicator that a loan for the debtor is an investment and that the borrower’s point of view is the same as that of the lender. As a result, the APRC formula uses the methods of financial mathematics created for the world of investment, and inconsistent with the assessment of the cost of debt. In order to convince their thesis to be correct, the authors prove that the application of the APRC formula results in a false cost of debt (i.e. overstated or underestimated to a different extent – depending on the conditions of the loan product), which confirms that the APRC indicator does not show what we commonly think and what – according to the definition included in the Consumer Credit Act – should show. The conclusions contained in the study are important for all people planning to take out a loan in the future, taking into account the value of this popular indicator. Moreover, they are an appeal to institutional entities in Poland – to the legislator, supervisory institutions, financial institutions, financial portals, media and finally public figures – to stop propagating erroneous information about the APRC indicator and to help in introducing changes to its informational value in the Consumer Credit Act and in the dissemination of correct information about what the APRC really is.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2022, 187; 57-72
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zrozumienie wskaźnika RRSO oraz jego rola w decyzjach kredytowych studentów – wyniki badania ankietowego
Autorzy:
Redo, Magdalena
Prewysz-Kwinto, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2122165.pdf
Data publikacji:
2022-05-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Loan
interest rate
non-interest loan costs
loan cost
indicator RRSO (APR/ APRC – Annual Percentage Rate of Charge)
Kredyt
oprocentowanie
pozaodsetkowe koszty kredytu
koszt kredytu
wskaźnik RRSO
Opis:
Wyniki badania ankietowego przeprowadzonego wiosną 2021 r. wśród 625 studentów toruńskich uczelni wyższych pozwalają stwierdzić, że RRSO (Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania) jest miernikiem znanym i wykorzystywanym do oceny kosztu kredytu przez osoby go zaciągające (72% wszystkich ankietowanych studentów rozpoznaje wskaźnik, a 86% studentów, którzy korzystali z produktów kredytowych, kierowało się jego poziomem podczas decyzji kredytowej). Podkreślić jednak należy, że wartość RRSO nie jest prawidłowo rozumiana, czego powodem może być skomplikowana formuła obliczania oraz wprowadzająca w błąd nazwa wskaźnika (tylko 15% respondentów trafnie rozumie, że RRSO ujmuje nie tylko odsetki, ale i pozaodsetkowe koszty kredytu oraz że RRSO jest podawane w ujęciu rocznym, co oznacza, że prawdziwy koszt przy krótszej pożyczce jest odpowiednio niższy). Co więcej, osoby zaciągające kredyt oczekują rzetelnego wyjaśnienia wartości RRSO, jednak większość pracowników instytucji kredytowych wydaje się tego nie robić, co może oznaczać, że również oni mogą mieć problem z właściwą interpretacją RRSO (spośród studentów, którzy zadeklarowali kontakt z pracownikiem instytucji finansującej przy zaciąganiu zobowiązania kredytowego, tylko 25% zostało w sposób przystępny i w pełni zrozumiały poinformowane o wartości informacyjnej zawartego w umowie poziomu wskaźnika, a aż 33% wskazało, że pracownik w ogóle nie podjął tematu poziomu RRSO). Powyższe wydaje się ważkim argumentem za zwiększeniem świadomości finansowej Polaków i koniecznością edukacji w tym obszarze od najmłodszych lat. Bez tego w sytuacji coraz łatwiejszej dostępności kredytów i pożyczek oraz coraz niższych stóp procentowych coraz więcej Polaków będzie popełniać błędne i ciążące na ich życiu decyzje finansowe.
The results of the survey conducted in the spring of 2021 among 625 students of Toruń's universities show that the RRSO (Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania) is a measure known and used to assess the cost of a loan by borrowers (72% of all surveyed students recognize the indicator, and 86% students who used credit products were guided by its level when making a credit decision). It should be emphasized, however, that the RRSO value is not properly understood, which may be due to the complicated calculation formula and the misleading name of the indicator (only 15% of respondents correctly understand that the RRSO includes not only interest, but also non-interest loan costs, and that the RRSO is provided on an annual basis, which means that the true cost for a shorter loan is correspondingly lower). What's more, people taking out a loan expect a reliable explanation of the RRSO value, but most employees of credit institutions do not seem to do it, which may mean that they may also have problems with the correct interpretation of the RRSO (among students who declared contact with an employee of a financial institution when taking out the loan, only 25% were informed in an accessible and fully understandable manner about the informative value of the level of the indicator included in the agreement, and as many as 33% indicated that the employee did not discuss the RRSO level at all). The above seems to be an indisputable argument for increasing the financial awareness of Poles and the necessity of education in this area from an early age. Without this, in a situation of increasingly easier availability of loans and ever lower interest rates, more and more Poles will make wrong financial decisions that weigh on their lives.  
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2022, 2; 149-172
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nominalny Roczny Koszt Kredytu (NRKK) kontra myląco nazwana i niepoprawnie obliczana Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania (RRSO)
Nominal Annual Cost of Credit versus confusingly named and incorrectly calculated ”Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania (RRSO)”
Autorzy:
Redo, Magdalena
Prewysz-Kwinto, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18104547.pdf
Data publikacji:
2023-01-13
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
loan
debt
non-interest loan costs
cost of debt
APRC
interest on interest
simple interest
compound interest
interest rate
kredyt
dług
oprocentowanie
pozaodsetkowe koszty kredytu
koszt długu
RRSO
kapitalizacja odsetek
procent prosty
procent składany
Opis:
Artykuł dotyczy rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO) – wskaźnika, którego wyliczanie i publikację przez instytucje kredytowe narzuciły dyrektywy unijne oraz ustawa o kredycie konsumenckim. Celem badań jest wykazanie, że przyjęta w języku polskim nazwa tej miary jest nieprawidłowa oraz wyjaśnienie, że nie informuje ona o rzeczywistym koszcie ponoszonym przez pożyczkobiorcę. Wynika to z faktu, że matematyczna formuła wykorzystywana do jej obliczania bazuje nie na nominalnej, a na efektywnej stopie procentowej, tj. stopie uwzględniającej kapitalizację odsetek, która w umowach kredytowych nie występuje. W ten sposób RRSO zniekształca (zawyża lub zaniża) faktyczny koszt kredytu i powinna być nazywana efektywnym rocznym kosztem kredytu (ERKK) lub efektywnym rocznym kosztem długu (ERKD), a ustawowa definicja jednoznacznie wskazywać, że RRSO jest stopą efektywną i nie odzwierciedla prawdziwego kosztu kredytu ponoszonego przez konsumenta. W artykule wykazano również, że lepszym rozwiązaniem (choć nie idealnym) dla określenia prawdziwego kosztu, jaki ponosi kredytobiorca, byłoby zastąpienie obecnej formuły obliczania RRSO (dającej w wyniku stopę efektywną uwzględniającą kapitalizację odsetek) dobrze znaną w finansach formułą 86 Magdalena Redo, Piotr Prewysz-Kwinto nominalnej wewnętrznej stopy zwrotu – IRR (ang. Internal Rate of Return), podobnie jak ma to miejsce od ponad pół wieku w USA.
The article examines the problem of the “rzeczywista roczna stopa oprocentowania – RRSO” (i.e., the annual percentage rate of change, APRC) indicator, the calculation and publication of which was imposed on credit institutions by EU directives and the Polish Act on Consumer Credit.The purpose of the research is to prove that the name of this measure adopted in Polish is incorrect and to explain that it does not inform about the actual cost incurred by the borrower. This is due to the fact that the mathematical formula used to calculate it is not based on the nominal but on the effective interest rate, i.e., the rate taking into account the capitalization of interest, which is not applicable in loan agreements. In this way, the RRSO distorts (overestimates or underestimates) the actual cost of the loan and should be called the effective annual cost of loan (efektywny roczny koszt kredytu – ERKK) or the effective annual cost of debt (efektywny roczny koszt długu – ERKD), and the statutory definition should clearly indicate that the RRSO is the effective rate and does not reflect the true cost of the loan paid by the consumer. The article also shows that a better solution (though not ideal) for determining the true cost of loan would be to replace the current formula for calculating the APRC (resulting in the effective rate taking into account the compound interest) with the well-known formula for the nominal internal rate of return (IRR) – used for more than half a century in the US.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2022, 185; 85-111
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy kredytobiorcy kierują się poziomem RRSO? Wyniki badania ankietowego
Are Borrowers Guided by the APRC (RRSO) Level When Taking a Loan? Survey Results
Autorzy:
Redo, Magdalena
Prewysz-Kwinto, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33572747.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Loan cost
annual percentage rate of charge
interest
non-interest loan costs
loan repayment methods
koszt kredytu
rzeczywista roczna stopa oprocentowania
odsetki
pozaodsetkowe koszty kredytu
formy spłaty kredytu
Opis:
Wabik w postaci RRSO = 0% czy nawet RSO = 0% działa jak magnes i potrafi złamać zdrowy rozsądek najbardziej racjonalnych konsumentów, ale czy poza przypadkiem magicznej cyfry 0% wskaźnik RRSO jest faktycznie główną determinantą wyboru oferty kredytowej przez Polaków? Czy konsumenci, zgodnie z ideą tego miernika, faktycznie zawsze wybierają tę formę spłaty długu, dla której jego wartość jest najniższa? I czy konsumenci ulegają sugestii formuły RRSO, zgodnie z konstrukcją której korzystniejszy jest ten kredyt, który można spłacać w możliwie rzadkich ratach, a najlepiej jednorazowo na koniec okresu kredytowania? Jak pokazują wyniki badania ankietowego przeprowadzonego przez autorów – zdecydowanie nie. Mimo obecności od ponad już dwóch dekad tego, jak dotąd jedynego, miernika kosztu kredytu w polskiej przestrzeni finansowej, respondenci kierują się w decyzjach kredytowych w zdecydowanej mierze wyrażoną w złotych kwotą odsetek i kosztów pozaodsetkowych. Intuicyjnie (i słusznie) wybierają oferty o niższych kwotach odsetek i preferują rozłożenie ciężaru spłaty na mniejsze i częstsze raty niż odraczanie skumulowanych płatności – mimo wyższego poziomu RRSO. Potwierdza to dodatkowo słuszność tezy autorów o błędnym założeniu przyjętym przy konstruowaniu formuły RRSO (Prewysz-Kwinto, Redo, 2022a). Kredyt dla kredytobiorcy nie jest inwestycją – jak przyjęli to twórcy RRSO. Kredytobiorcy analizują koszt kredytu w inny sposób niż rozpatruje się zyskowność inwestycji. W konsekwencji RRSO nie spełnia swojej roli, bo nie pokazuje kosztu kredytu w taki sposób, jak koszt ten rozumieją kredytobiorcy. Na szczęście kredytobiorcy wydają się nie ufać poziomowi wprowadzającego w błąd i zniekształcającego koszt kredytu wskaźnika RRSO i podświadomie czują, że wbrew oficjalnym informacjom nie pokazuje on prawdziwego kosztu kredytu ani nie pozwala na porównanie ofert kredytowych i wybór najtańszej, zdaniem kredytobiorcy. Niestety przyzwalanie na dalsze funkcjonowanie RRSO w europejskiej przestrzeni finansowej zwiększa liczbę błędnych decyzji kredytowych i ryzyko wpadnięcia w spiralę zadłużenia, bo RRSO sugeruje zawsze odraczanie i kumulowanie spłaty, mimo wyższej kwoty odsetek. Problem ten dotyczy zwłaszcza mniej wykształconej i mniej zamożnej części społeczeństwa, którą regulacje prawne powinny chronić. Miernik RRSO zagraża więc bezpieczeństwu finansowemu uboższych obywateli UE – zwłaszcza z państw o wyższym poziomie rynkowego kosztu kapitału, gdzie zniekształcenia kosztu długu przez RRSO są silne. By to dostrzec, decydenci muszą wreszcie wyjść poza swoją perspektywę (to think outside the box).
A lure in the form of RRSO (APRC) = 0% or even RSO = 0% works like a magnet and can break common sense of the most rational consumers, but is the APRC indicator, apart from the magic number 0%, the main determinant of the choice of a loan offer by Poles? Do consumers, in line with the idea of this indicator, actually always choose the form of debt repayment for which its value is the lowest? And do consumers follow the suggestions of the APRC formula, according to which the loan is more advantageous when it can be repaid in possibly rare installments, and preferably once at the end of the loan period? As the results of the survey conducted by the authors show – definitely not. Despite this, so far the only indicator of the cost of a loan in the Polish financial space for over two decades, respondents are guided in their loan decisions largely by the amount of interest and non-interest costs expressed in zlotys. They intuitively (and rightly) choose offers with lower interest amounts and prefer to distribute the repayment burden into smaller and more frequent installments than postponing cumulative payments – despite the higher APRC level. This additionally confirms the correctness of the authors' thesis on the erroneous assumption adopted when constructing the APRC formula (Prewysz-Kwinto & Redo, 2022a). A loan for the borrower is not an investment – as the authors of the APRC assumed. Borrowers analyze the cost of the loan in a different way than the profitability of the investment. As a consequence, the APRC does not fulfill its role, because it does not show the cost of the loan in the way borrowers understand this cost. Fortunately, Poles do not seem to trust the level of the misleading and distorting cost of credit APRC ratio and subconsciously feel that, contrary to official information, it does not show the real cost of the loan, nor allows for the comparison of loan offers and the choice of the cheapest in the borrower's opinion. Unfortunately, allowing for the continued operation of the APRC in the European financial space increases the number of incorrect credit decisions and the risk of falling into a debt spiral, because the APRC always suggests postponing and accumulating repayment, despite the higher amount of interest. This problem especially concerns the less educated and less wealthy part of society, in particular, which legal regulations should protect. The APRC thus threatens the financial security of poorer EU citizens – especially from countries with a higher market cost of capital, where the distortions of the cost of debt by the APRC are strong. To see this, policymakers must finally think outside the box.
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2023, 1; 29-48
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Arystoteles sprzeciwiał się pobieraniu procentu?
Autorzy:
Appelt, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609663.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
interest
loan interest
interest on capital
Aristotle, St. Thomas Aquinas
objective theory of value
subjective theory of value
time preference
procent, procent od pożyczki pieniężnej, zysk z kapitału, Arystoteles, św. Tomasz z Akwinu, obiektywna teoria wartości, subiektywna teoria wartości, preferencja czasowa
Opis:
The concept of interest belongs to the most intricate issues in economics. Even though it has been undertaken by the most prominent philosophers there is by far no consensus on its nature and origin. Aristotle proves that money – a medium of exchange – can not be a source of value which justifies charging the interest. St. Thomas Aquinas adds that the money utility comes down to its spending and, as a consequence, collecting interest is a claim for double payment and as such can not be justified. In modern times, along with an expansion of credit institution, the economists started questioning the arguments raised both by Aristotle and St. Thomas Aquinas. It has been proved that capital is productive and a source of interest on capital is the surplus of value of final goods over the value of commodities which had served to their production. The interest on capital has to be treated as a reward for risk or abstinence undertaken by an entrepreneur.A fundamental change in an approach to the concept of interest took place along with the 19th-century revolution of value. Both Jevons and von Böhm-Bawerk noticed that a source of interest on capital needs to be associated with a difference in value of future and present goods. The interest as such is not a monetary phenomenon. A theory of interest developed by the subjective school of economics seems to be the first one which does not question the Aristotle’s assumptions and it can be interpreted as an evolution of the Aristotle’s concept.
Zagadnienie procentu należy do najczęściej podejmowanych zagadnień w teorii ekonomii. Główna oś dyskusji koncentrowała się wokół dylematu czy wierzyciel posiada prawo do pobierania procentu od pożyczki pieniężnej. Arystoteles dowodził, iż pieniądz ze swej natury nie jest płodny. Jako środek wymiany ułatwia wymianę dóbr i przyczynia się do zaspokojenia potrzeb.  Nie jest źródłem wartości, która uzasadniałaby pobieranie procentu.  Św. Tomasz z Akwinu rozwinął myśl Arystotelesa przedkładając dodatkowy argument, iż pieniądz należy do rzeczy, których użytek polega na ich zużyciu. Pobieranie procentu za użytkowanie pożyczki pieniężnej stanowi żądanie podwójnej zapłaty.W czasach nowożytnych, w związku z rozwojem stosunków kredytowych zaczęły pojawiać się traktaty rewidujące argumenty tak Arystotelesa i św. Tomasza. Dowodzono, iż kapitał ze swej istoty jest produkcyjny. Źródłem zysku z kapitału jest nadwyżka wartości dóbr wyprodukowanych za pomocą kapitału ponad wartość dóbr zużytych do ich produkcji. Z uwagi na powyższe zysk z kapitału można traktować jako wynagrodzenie za ryzyko podejmowane przez właściciela kapitału, jako cenę za użytkowanie kapitału względnie jako wynagrodzenie za wstrzemięźliwość kapitalisty. Teorie te jednak nie wyjaśniały źródła wzrostu wartości dóbr.  ZZasadnicza zmiana w podejściu do procentu nastąpiła z rewolucją w teorii wartości. Jevons i Böhm-Bawerk dowiedli, iż źródła procentu należy szukać w różnicy w wartościowaniu dóbr teraźniejszych względem dóbr przyszłych.  Procent wyraża agio dóbr teraźniejszych względem dóbr przyszłych. Procent nie jest więc zjawiskiem pieniężnym. Nie jest pieniądzem uzyskanym z pieniądza. Nie jest również ceną na użytkowanie pożyczki pieniężnej.  Teoria procentu pierwotnego szkoły subiektywnej (de facto jako pierwsza teoria procentu) nie kwestionuje założeń Arystotelesa. Stanowi  raczej jej rozwinięcie.  
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia; 2015, 49, 4
0459-9586
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ujemne RRSO sposobem na pozyskanie pożyczkobiorców
Negative APRC as a way to attract borrowers
Autorzy:
Redo, Magdalena
Prewysz-Kwinto, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40554243.pdf
Data publikacji:
2024-08-02
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
competition
interest
non-interest loan costs
annual percentage rate of charge (APRC)
konkurencja
odsetki
pozaodsetkowe koszty kredytu
rzeczywista roczna stopa oprocentowania (RRSO)
Opis:
W sytuacji wyjątkowo niskich stóp procentowych produkty kredytowe z rzeczywistą roczną stopą oprocentowania (RRSO) równą 0% stały się popularne także w Polsce. Autorzy wykazują, że zero nie musi wcale stanowić dolnej granicy wartości tego miernika i przy niewielkim koszcie dla instytucji kredytującej możliwe jest stworzenie produktów kredytowych, w przypadku których RRSO będzie miała wartość ujemną, co może stanowić dobry sposób na pozyskanie klientów i poprawę pozycji konkurencyjnej na niełatwym dziś rynku kredytowym. By zminimalizować stratę na takiej ofercie dla instytucji kredytującej, a jednocześnie zmaksymalizować efekt w postaci uzyskania możliwie niskiego poziomu RRSO, niezbędne jest zrozumienie sposobu działania obowiązującej formuły tego wskaźnika. Autorzy wykazali, że ujemna prowizja pobierana z góry (czyli premia wypłacana pożyczkobiorcy) może być w przypadku spłacanych jednorazowo pożyczek skutecznym narzędziem w walce konkurencyjnej – znacznie skuteczniejszym niż ujemne oprocentowanie. W artykule przedstawiono również, w jaki sposób należy dobrać odsetkowe i pozaodsetkowe koszty długu, aby stworzyć produkt kredytowy z ujemnym RRSO przy możliwie najniższym koszcie dla wierzyciela. Opracowanie może być więc z powodzeniem wykorzystane przez instytucje kredytujące w procesie optymalizacji nie tylko struktury pobieranych kosztów, ale i w ogóle struktury produktowej.
In a situation of extremely low interest rates, loan products with APRC = 0% have also become popular in Poland. The authors show that zero does not have to be the lower limit of the value of this indicator and, at little cost to the lending institution, it is possible to create loan products for which the APRC will have a negative value, which may be a good way to acquire customers and improve the competitive position in today’s difficult credit market. In order to minimize the loss on such an offer for the lending institution and at the same time maximize the effect of obtaining the lowest possible APRC, it is necessary to understand how the applicable APRC formula works. The authors showed that a negative commission charged in advance (i.e. a bonus paid to the borrower) can be an effective tool in the competitive fight in the case of loans repaid in one lump sum – much more effective than negative interest rates. They also showed how to select interest and non-interest costs of debt to create a loan product with a negative APRC at the lowest possible cost for the creditor. Therefore, the study can be successfully used by lending institutions in the process of optimizing not only the structure of charged costs, but also the product structure in general.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2023, 195; 283-302
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Control in loan transactions: adjusting the payments to the real inflation rates
Autorzy:
Cruz Rambaud, S.
González Sánchez, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/205670.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Systemowych PAN
Tematy:
adjustment
loan
payment
inflation
interest rate
Opis:
This paper explores the effect of inflation on general financial transactions and particularly on loans. For this purpose, inflation is specified in the mathematical expression of a capitalization or discounting function. Thus, we write these functions as the product of an inflation-free capitalization or discounting function and the law of variation of the money purchasing power. As an immediate consequence, we show that the instantaneous rate of a capitalization or discounting function is the sum of the instantaneous rates of each component. Later, this decomposition is applied to simple and compound financial transactions, leading to the equivalence among deflated amounts by means of an inflation-free capitalization or discounting function. This analysis is applied to a loan transaction where we introduce six methods to adjust the payments to the real inflation, because, in a beginning, these payments were calculated with the predicted inflation rates.
Źródło:
Control and Cybernetics; 2013, 42, 4; 829-853
0324-8569
Pojawia się w:
Control and Cybernetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrofinanse a oprocentowanie produktów kredytowych kierowanych do osób ubogich
Microfinance vs interest rates of credit products addressed to low income citizens
Autorzy:
Adamek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692888.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
microfinance
loan
interest rates
mikrofinanse
pożyczka
stopa procentowa
Opis:
The discussion on the condition of contemporary finance is focused on many issues among which a particular emphasis is put on the access conditions to microfinance services, including interest rates of loans and credit products. The belief that interest rates of credits offered to lowincome borrowers should be ‘attractive’ to allow them to benefit from loans stands in direct opposition to the concept that interest rates must be calculated at a level that will predominantly ensure continuity and stability of the functioning of a microfinance institution, even in a situation when it is necessary to apply high prices of financial services, frequently exceeding the levels specified for interest rates of credits/loans offered by traditional financial intermediaries. These conflicting views create space for the discussion presented in this article, the objective of which is to identify and analyse the determinants of a microloan interest rate from the theoretical as well as practical dimension, and to present the author’s own comments referring to the above subject matter.
Dyskusja nad kondycją współczesnych mikrofinansów skupia się na wielu problemach, wśród których ważne miejsce zajmuje zagadnienie warunków dostępu do usług mikrofinansowych, w tym oprocentowania produktów pożyczkowo-kredytowych. Przekonaniu, że stopy procentowe kredytów udzielanych osobom ubogim powinny być dla nich na tyle „atrakcyjne”, aby produkty te mogły być wykorzystywane przez swoich beneficjentów, przeciwstawia się koncepcję, zgodnie z którą stopa ta musi być kalkulowana, przede wszystkim, na poziomie zapewniającym trwałość i stabilność funkcjonowania instytucji mikrofinansowej, nawet w sytuacji konieczności stosowania wysokich cen usług finansowych, często przekraczających poziomy wyznaczane dla oprocentowania kredytów/pożyczek oferowanych przez tradycyjnych pośredników finansowych. Te sprzeczne poglądy tworzą przestrzeń rozważań prowadzonych w niniejszym artykule, którego celem jest określenie i analiza uwarunkowań determinujących oprocentowanie mikropożyczki, zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i praktycznym, oraz przedstawienie własnych, autorskich refleksji dotyczących powyższej problematyki.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 251-260
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optimal deposit and loan interest rates setting in co-operative banks
Ustalanie optymalnych stóp procentowych od depozytów i kredytów w bankach spółdzielczych
Autorzy:
Siudek, T.
Zawojska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37330.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
optimal deposit
deposit
loan
interest rate
bank
cooperative bank
social economy
Opis:
This paper tries to solve theoretically the problem of interest rate determination by a co-operative bank in the absence of preferential treatment of its members (owners) against non-members in terms of charged interest rates. The optimisation model considers bank’s borrower-, depositor- and neutral-oriented policy as well as purely commercial (profi t-oriented) approach. Obtained results indicate that the optimal rates on loans and deposits at a co-operative bank depend mainly on its preference. They are also infl uenced by market interest rates and bank’s balance sheet and income statement elements. The paper contributes to an increased understanding of behaviour of co-operative bank as social economy organisation and adds to the models of optimal interest rates setting in co-operative fi nancial institutions.
W artykule podjęto się teoretycznie rozwiązać problem ustalania stóp procentowych od depozytów i kredytów przez bank spółdzielczy w przypadku braku ich różnicowania dla członków (właścicieli) banku oraz pozostałych klientów. W modelu optymalizacyjnym przyjęto trzy warianty preferencji klientów przez bank: orientacja na kredytobiorców, orientacja na depozytariuszy oraz polityka zorientowana neutralne, jak również podejście czysto komercyjne (nastawione na zysk). Według uzyskanych wyników, wysokość optymalnych stóp procentowych od kredytów i depozytów w banku spółdzielczym zależy przede wszystkim od jego preferencji. Znajdują się one również pod wpływem rynkowych stóp procentowych oraz elementów bilansu oraz rachunku zysków i strat banku. Badanie może przyczynić się do lepszego zrozumienia funkcjonowania banku spółdzielczego, jako podmiotu ekonomii społecznej, oraz uzupełnia dotychczasową literaturę w zakresie modelowania optymalnych stóp procentowych w spółdzielczych instytucjach fi nansowych.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Oeconomia; 2015, 14, 3
1644-0757
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Oeconomia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane skutki społeczno-polityczne nieuporządkowanych pożyczek
Socio-Political Consequences of Disordered Loans (Selected Issues)
Autorzy:
Kucharski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901702.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
pożyczka
odsetki
dług publiczny
rynki finansowe
etyka
loan
interest
public debt
financial markets
ethics
Opis:
Obowiązujący system monetarny jest oparty o pieniądz dłużny. Jego kreatorem są głównie banki komercyjne. System zaciągania długów w instytucjach prywatnych niesie ze sobą niebezpieczeństwo uzależnienia. Państwa zależne od swoich wierzycieli zawsze będą podatne na naciski polityczne. Problem jest tym większy, im bardziej system, w ramach którego pieniądze są pożyczane, wymyka się spod kontroli publicznoprawnej. Istotną rolę odgrywa w nim również poziom moralności obsługujących go ludzi. Wydaje się, że obecny system tworzenia pieniądza publicznego nie jest zadowalający, czego dowodem są powtarzające się cyklicznie kryzysy. Stąd konieczność zmian zarówno na płaszczyźnie instytucji, jak i etyki rynków fi nansowych.
The current monetary system is based on debt money. Its creators are mainly commercial banks. The debt collection system in private institutions carries the risk of addiction. Countries dependent on their creditors will always be susceptible to political pressure. The problem is the greater, the more the system under which money is borrowed, escapes public- law control. An important role is also played by the level of morality of people serving it. It seems that the current system of creating public money is not satisfactory, a evidenced by repeat crises. Hence, there is the necessity of changes both at the level of institutions and the ethics of fi nancial markets.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2019, 3(60); 255-266
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beneficial Ownership in Cash Pooling Arrangements
Autorzy:
Cieślewicz, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963184.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
beneficial owner
liquidity management
loan agreement
interest
market value
capital group
pool leader
global agent
OECD
transfer prices
cash pooling
Opis:
Cash pooling is a method of managing financial resources, which works well primarily in enterprises with an extensive corporate structure and operating within capital groups. The choice of a given form of cash pooling will depend on the entrepreneur’s individual preferences. Although using this method has many advantages, it still raises legal doubts. There is a lack of provisions in Poland that would precisely regulate this type of agreement. In many cases, the design of the cash pooling agreement is similar to a loan agreement. However, it is worth paying attention to the basic differences, such as the fact that the essence of cash pooling is not an obligation to transfer a specific monetary value to an entity specified in the contract. These and other specific features of cash pooling agreements mean that it is not always obvious to which entity and on what terms an entity can be granted the status of beneficial owner. An additional, verification obligations imposed on the Polish payer and the need to act with due diligence are practical impediments.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 1; 58-75
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat zmian w ustawie o kredycie konsumenckim
A Few Remarks on the Amendment to the Consumer Credit Act
Autorzy:
Daszczuk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596117.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
maximum non-interest costs of credit #
total credit amount
maximum amount of interest
loan institution
consumer protection
consumer credit
ochrona konsumenta
maksymalne pozaodsetkowe koszty kredytu
całkowita kwota kredytu
odsetki maksymalne
instytucja pożyczkowa
kredyt konsumencki
Opis:
Niniejszy artykuł dotyczy wybranych zmian w ustawie o kredycie konsumenckim, w szczególności definicji instytucji pożyczkowej oraz sposobu obliczania maksymalnych pozaodsetkowych kosztów kredytu. Zmiany te mają istotne znaczenie zarówno dla przedsiębiorców udzielających kredytów konsumenckich, jak i dla samych konsumentów. Sposób obliczania kwoty maksymalnych pozaodsetkowych kosztów kredytów odnosi się do udostępnienia środków pieniężnych konsumentowi, a nie ich przekazania czy wypłaty, co może prowadzić do szeregu wątpliwości w praktyce zawierania umów. W artykule dokonano wykładni przepisów ustawy, próbując ustalić, w jaki sposób zmiany przepisów przyczynią się do ochrony konsumentów.
This article deals with selected amendments to the Consumer Credit Act, in particular the definition of a loan institution and the maximum non-interest costs of credit. These changes are important for entrepreneurs providing consumer credit as well as for consumers themselves. The method of calculating the maximum non-interest costs of credit relates to the provision of cash to the consumer rather than the transfer of funds, which can lead to a number of doubts in the practice of concluding contracts. This article discusses the provisions of the Act in an attempt to determine how changes in regulations will help protect consumers.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2017, 19, 3; 131-147
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybór źródła kapitału obcego w finansowaniu inwestycji górniczych
The choice of the source of foreign capital in the context of mining investment
Autorzy:
Niedoba, T.
Ranosz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/164669.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa
Tematy:
inwestycje górnicze
oprocentowanie kredytu bankowego
okres trwania inwestycji
udział kapitału obcego
mining investments
interest rate on a bank loan
duration of investment
share of foreign capital
Opis:
Niniejszy artykuł został poświęcony zagadnieniu kosztu kapitału obcego w kontekście przeprowadzanych inwestycji górniczych. Wzięto pod uwagę dwa źródła kapitału obcego, a mianowicie: kredyty bankowe oraz obligacje korporacyjne. W artykule wykazano, iż banki muszą zaoferować niższe oprocentowanie długu w stosunku do obligacji. Ustalono również, iż na maksymalną wysokość oprocentowania kredytu bankowego mają wpływ między innymi takie czynniki, jak: okres trwania inwestycji (finansowania inwestycji), udział kapitału obcego w finansowaniu oraz koszt kapitału własnego. Stwierdzono również, iż przedsiębiorstwo górnicze przy wyborze źródła finansowania zewnętrznego nie może kierować się jedynie poziomem oprocentowania długu, a decyzja ta powinna zostać podjęta w kontekście przeprowadzanej inwestycji (jej wartości).
This paper was devoted to the issue of capital cost in the context of investment to be carried out. In the paper, two sources of foreign capital were taken into account, namely: bank loans and corporate bonds. It has been shown, that the banks must offer a lower interest rate of debt in relation to the bonds. It was also found that the maximum height of the bank loan interest rates is affected by such factors as: the duration of the investment (investments), the participation of foreign capital in financing and the cost of equity capital. It was also found that the mining company, while choosing external financing sources, cannot be guided only by the interest of the level of debt, and this decision should be taken in the context of the investment to be carried out (its value).
Źródło:
Przegląd Górniczy; 2016, 72, 11; 13-16
0033-216X
Pojawia się w:
Przegląd Górniczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ prowizji na wartość RRSO na przykładzie pożyczek spłacanych jednorazowo
Impact of charges on the APR level on the example of loans repaid in a lump sum
Autorzy:
Prewysz-Kwinto, Piotr
Redo, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21375455.pdf
Data publikacji:
2023-12-06
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
compound interest
commission
method of cost collection
real cost of the loan
annual percentage rate (APR)
rzeczywista roczna stopa oprocentowania
kapitalizacja
prowizja
sposób poboru
prawdziwy koszt kredytu
Opis:
Celem badań była analiza i ocena czy zmiana poziomu prowizji wywołuje taką samą zmianę wartości RRSO: w przypadku pożyczek krótko- i długoterminowych oraz przy prowizji pobieranej z góry i z dołu – bez względu na poziom wyjściowy prowizji. Okazuje się, że nie. To po pierwsze skutek wielokrotnego naliczania prowizji przy wyznaczaniu RRSO dla krótkoterminowych pożyczek (wskutek czego RRSO przeszacowuje prawdziwy ich koszt) oraz naliczania tylko jej części w przypadku długoterminowych (wskutek czego RRSO niedoszacowuje ich kosztu), a po drugie skutek wielokrotnego kapitalizowania kosztów (wskutek zastosowania w RRSO stopy efektywnej), powodującego wzmocnienie wskazanych zjawisk przeszacowania lub niedoszacowania kosztu długu – z różną siłą zależnie od sposobu poboru prowizji i okresu kredytowania oraz – co kluczowe – także od wyjściowej wysokości prowizji. Oznacza to, że formuła obliczeniowa RRSO jest wewnętrznie niespójna – zniekształca i zafałszowuje prawdziwy koszt długu ze zróżnicowaną siłą zależnie od kombinacji trzech parametrów: okresu kredytowania, sposobu poboru prowizji i wyjściowego jej poziomu. RRSO nie pokazuje więc prawdziwego kosztu pożyczek spłacanych jednorazowo.
The aim of the study was to analyze and assess whether a change in charges causes the same change in the annual percentage rate (APR) level, in the case of short-term and long-term loans and with fee charged in advance and in arrears, regardless of the initial level of the charge. It turns out not to be the case. This is (1) the effect of multiple calculation of charges in the APR for short-term loans (as a result of which the APR overestimates their true cost) and charging only part of it in the case of long-term loans (as a result of which the APR underestimates their cost), and (2) the effect of multiple capitalization of costs (as a result of applying the effective rate in the APR). That causes the strengthening of the overestimation or underestimation of the cost – with varying strength depending on the charge collection method and the loan period, and, what is crucial, also on the initial amount of the charge. This means that APR calculation formula is internally inconsistent. It distorts and falsifies the true cost of debt with varying degrees of strength depending on the combination of 3 parameters: loan period, charge collection method, and the initial amount of the charge. Therefore, the APR does not show the true cost of loans repaid in a lump sum.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2023, 193; 259-276
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beneficial ownership w porozumieniach cash poolingu
Beneficial Ownership in Cash Pooling Arrangements
Autorzy:
Cieślewicz, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963187.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
rzeczywisty właściciel
beneficial owner
umowa pożyczki
odsetki
wartość rynkowa
grupa kapitałowa
pool leader
agent globalny
OECD
ceny transferowe
pula środków pieniężnych
zarządzanie płynnością
liquidity management
loan agreement
interest
market value
capital group
global agent
transfer prices
cash pooling
Opis:
Cash pooling jest metodą zarządzania środkami finansowymi sprawdzającą się przede wszystkim w przedsiębiorstwach o rozbudowanej strukturze korporacyjnej i działających w ramach grup kapitałowych. Wybór danej formy cash poolingu będzie zależał od indywidualnych preferencji przedsiębiorcy. Chociaż korzystanie z tej metody ma wiele zalet, to wciąż budzi wątpliwości prawne. W Polsce brakuje przepisów, które precyzyjnie regulowałyby tego typu porozumienia. W wielu przypadkach konstrukcja umowy o cash pooling przypomina umowę pożyczki. Warto jednak zwrócić uwagę na podstawowe różnice, jak na przykład to, że istotą cash poolingu nie jest zobowiązanie do przeniesienia określonej wartości pieniężnej na określony w umowie podmiot. Te i inne specyficzne cechy porozumień cash poolingowych sprawiają, że nie zawsze oczywiste jest, któremu podmiotowi i na jakich zasadach można przyznać status beneficial owner. Dodatkowym utrudnieniem praktycznym są obowiązki weryfikacyjne narzucone na polskiego płatnika oraz konieczność działania z należytą starannością.
Cash pooling is a method of managing financial resources, which works well primarily in enterprises with an extensive corporate structure and operating within capital groups. The choice of a given form of cash pooling will depend on the entrepreneur’s individual preferences. Although using this method has many advantages, it still raises legal doubts. There is a lack of provisions in Poland that would precisely regulate this type of greement. In many cases, the design of the cash pooling agreement is similar to a loan agreement. However, it is worth paying attention to the basic differences, such as the fact that the essence of cash pooling is not an obligation to transfer a specific monetary value to an entity specified in the contract. These and other specific features of cash pooling agreements mean that it is not always obvious to which entity and on what terms an entity can be granted the status of beneficial owner. An additional, verification obligations imposed on the Polish payer and the need to act with due diligence are practical impediments.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 1; 35-57
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-17 z 17

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies