Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "living God" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Romano Guardiniego podstawy teo-logii
Romano Guardini Basics of Theo-logy
Autorzy:
Dudkiewicz, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601903.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Guardini
teo-logia
obraz Boga
Bóg bliski
Bóg daleki
„ludzki” Bóg
Bóg Żywy
objawienie
Bóg miłości
Boże paradoksy
theo-logy
image of God
close God
remote God
‘human’ God
living God
Revelation
God of Love
God’s paradox
Opis:
W artykule przedstawiono podstawy teo-logii Guardiniego. Chodzi tu o wąski zakres teo-logii wywodzący się wprost z etymologii. Podstawy „słowa o Bogu” profesora z Monachium zawierają się w twórczym napięciu wyrażonym w słowach „Bóg daleki – Bóg bliski”. Bóg, nie przestając być Bogiem nieznanym, całkowicie Innym, poza „granicą”, jest jednocześnie Bogiem bliskim – w objawionej tajemnicy stworzenia na obraz i podobieństwo Boże, w relacji „ja – Ty”, do której zaprasza oraz w tajemnicy opatrzności. Kulminacją bliskości Boga jest wcielenie, dzięki któremu możemy mówić o „ludzkim” Bogu i możemy Go „zobaczyć”. Podsumowaniem jest prezentacja Bożych paradoksów oscylujących między biegunami bliskości i oddalenia.
Romano Guardini, one of the greatest theologians of the 20th century, can be called a ‘man of borders’. Guardini was born in Italy but lived in Germany. He was an educated theologian and philosopher, with a passion for knowledge of literature, art, psychology and pedagogy. Being a ‘man of borders’ has resulted in a comprehensive and wide-eyed glance at God, world, man, and their reciprocal relation to life, which has contributed to the development of deep religious culture of his lifetime. This article attempts to present the basics of Guardini’s theology. Precisely, it concerns a narrow range of theology derived directly from etymology. The foundations of the Munich Professor’s theology about the ‘word about God’ lie in the creative tension expressed in the words ‘Close God – Remote God’. Being the God that can be defined as unknown, completely different, outside the ‘boundary’, God is also at the same time a close God – in the revealed mystery of creation, in the image and likeness of God, in the relationship ‘me – You’ to which He invites. Also in the mystery of Providence. The culmination of God’s closeness is the Incarnation, thanks to which we can speak of a ‘human’ God whom we can ‘see’. The summary of the article constitutes a presentation of God’s paradoxes oscillating between the poles of proximity and distance.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 183-202
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Budowniczowie i Patroni Europy. Przedstawiciele teologii narracyjnej (na podstawie książki pt. Święci Patroni Europy. Budowniczowie i wzory)
Europe’s Builders and Patrons. Representatives of Narrative Theology (Based on the book Święci patroni Europy. Budowniczowie i wzory (Europe’s Patron Saints. Builders and role models))
Autorzy:
Uchto, Halina
Dobrowolska, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729094.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
kultura chrześcijańska
święto liturgiczne
misja
życie w zgodzie z Bogiem
Christian culture
liturgical holiday
mission
living in harmony with God
Opis:
European Christian community was endowed with six patron saints by popes Paul VI and John Paul II; builders and role models to be followed, representatives of narrative theology. Benedict of Nursia became Europe’s chief patron, Cyril and Methodius became co-patrons while Brigid of Sweden, Catherine of Siena and Saint Teresa Benedicta of the Cross became co-patronesses. The turns of the lives of the saints span two millennia, while their multi-faceted activities have contributed to the formation of Europe’s religious, historical and cultural awareness.
Europejska wspólnota chrześcijańska otrzymała od papieży Pawła VI i Jana Pawła II sześcioro świętych Patronów, budowniczych i wzorów do naśladowania, przedstawicieli teologii narracyjnej. Głównym patronem Europy został Benedykt z Nursji, Współpatronami Cyryl i Metody, zaś Współpatronkami: Brygida Szwedzka, Katarzyna ze Sieny oraz Teresa Benedykta od Krzyża. Koleje życia świętych rozciągają się na dwa tysiąclecia, a ich wieloaspektowa działalność przyczyniła się do kształtowania świadomości religijnej, historycznej i kulturowej Europy.
Źródło:
Studia – konteksty pogranicza; 2018, 2; 129-142
2543-6465
Pojawia się w:
Studia – konteksty pogranicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość św. Jana od krzyża wobec realiów współczesności z początków XXI wieku
Autorzy:
Stepulak, Marian Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835543.pdf
Data publikacji:
2021-11-17
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
duchowość
miłość
mistyka
noc ciemna
zjednoczenie z Bogiem
żywy płomień miłości
spirituality
love
mysticism
dark night
union with God
living flame of love
Opis:
Św. Jan od Krzyża to przedstawiciel złotego wieku mistyki hiszpańskiej. Współpracował ze św. Teresą z Ávili w dziele reformy zakonu karmelitańskiego. Pomimo różnych przeszkód, osamotnienia i uwięzienia św. Jan tworzył arcydzieła ówczesnej literatury mistycznej, która posiada ponadczasową wartość. W niniejszym artykule została podjęta naukowa refleksja nad wybitnymi i fundamentalnymi dziełami Mistrza, takimi jak: „Droga na Górę Karmel”, „Noc ciemna”, „Pieśń duchowa” i „Żywypłomień miłości”. Analiza i interpretacja każdego z dzieł św. Jana od Krzyża dokonywała się według pewnej tezy: Znaczenie duchowości w czasach współczesnych w odniesieniu do twórczości św. Jana od Krzyża. Inspirujące są zatem praktyczne aplikacje wybranych propozycji i doświadczeń Wielkiego Mistrza.
St. John of the Cross is a representative of the golden age of Spanish mysticism. He collaborated with St. Teresa of Avila in the reform of the Carmelite Order. Despite various obstacles, the loneliness and imprisonment of St. John created masterpieces of contemporary mystical literature, which has a timeless value. This article presents a scientific reflection on the outstanding and fundamental works of the Master, such as „The Way to Mount Carmel”, „Dark Night”, „Spiritual Song” and „Living Flame of Love”. The analysis and interpretation of each of the works of St. John of the Cross followed the following pattern: The meaning of spirituality in modern times according to St. John of the Cross. Therefore, the practical applications of selected proposals and experiences of the Grand Master are inspiring.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2021, 14; 79-92
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Theologian Today. Identity and Spirituality of a Theologian in Pope Francis Statements
Teolog dzisiaj. Tożsamość i duchowość teologa w wypowiedziach papieża Franciszka
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050776.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
papież Franciszek
tożsamość teologa
duchowość teologa
duchowość misyjna
spotkanie z Chrystusem
żywa wiara
ewangelizacja
ortodoksja egzystencjalna
Słowo Boże
Lud Boży
Pope Francis
identity of a theologian
spirituality of a theologian
missionary spirituality
encounter with Christ
living faith
evangelisation
existential orthodoxy
Word of God
People of God
Opis:
The author arranged Pope Francis’ statements drawing a portrait of a theologian, and then on their basis characterized the spirituality of the person involved in scientia fidei. The theologian, according to the Holy Father, encountered Christ personally and cannot live without Him. United with the Son, he participates in His knowledge of the Father. The successor of St. Peter demands from the Catholic theologian existential orthodoxy, which is the sine qua non condition of practising orthodox theology. The spirituality of the theologian is inscribed in the “missionary spirituality” proposed to the whole Church; the theologian should be personally involved in the work of evangelization. The Pope also emphasizes the connection between the doctrine of faith and the spiritual life or even with holiness. The theologian, open to Deus semper maior, prays on his knees, but includes in his or her prayer the affairs of the people; his or her reflection is on the border between the Revelation and reality. The soul of theology is not only to listen to the Word of God, but also to take into account the “hermeneutical value” of the People of God. Francis urges us to abandon the theology done only “from behind the desk.” The theologian’s spirituality must include the willingness to be permeated with the smell of the people and the street.
Autor uporządkował wypowiedzi papieża Franciszka kreślące portret teologa, następnie na ich podstawie scharakteryzował duchowość uprawiającego scientia fidei. Teolog według Ojca Świętego spotkał Chrystusa osobiście i nie może bez Niego żyć. Zjednoczony z Synem uczestniczy w Jego poznaniu Ojca. Następca św. Piotra domaga się od katolickiego teologa ortodoksji egzystencjalnej, która jest warunkiem sine qua non uprawiania ortodoksyjnej teologii. Duchowość teologa wpisuje się w zaproponowaną całemu Kościołowi „duchowość misyjną”; teolog winien osobiście włączyć się w dzieło ewangelizacji. Papież podkreśla również związek nauki wiary z życiem duchowym czy wprost ze świętością. Otwarty na Deus semper maior teolog modli się na kolanach, ale w modlitwę włącza sprawy ludzi; jego refleksja znajduje się na granicy Objawienia i rzeczywistości. Duszą teologii jawi się nie tylko słuchanie Słowa Bożego, ale również wzięcie pod uwagę „hermeneutycznej wartości” Ludu Bożego. Franciszek namawia do porzucenia uprawiania teologii jedynie „zza biurka”. Do duchowości teologa zaliczyć trzeba gotowość na przeniknięcie zapachem ludzi i ulicy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 37-57
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
Data publikacji:
2022-07-26
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
reinterpretacja Dei verbum
mowa Ducha Świętego
Logos Wcielony
słowo Boże
natchnienie
objawienie Boże
prawda biblijna
analogia inkarnacyjna
uniżenie słowa Bożego
wywyższenie słowa Bożego
historia objawienia
hermeneutyka biblijna
egzegeza kanoniczna
żywa Tradycja Kościoła
reinterpretation of Dei verbum
the Holy Spirit’s speech
the Word of God
the Logos incarnate
inspiration
divine revelation
biblical truth
incarnational analogy
humiliation of the word of God
exaltation of the word of God
history of revelation
biblical hermeneutics
canonical exegesis
living Tradition of the Church
Opis:
W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies