Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "liver damage" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Changes in blood morphology and chosen biochemical parameters in ultra-marathon runners during a 100-km run in relation to the age and speed of runners
    Autorzy:
    Jastrzębski, Zbigniew
    Żychowska, Małgorzata
    Jastrzębska, Maria
    Prusik, Krzysztof
    Prusik, Katarzyna
    Kortas, Jakub
    Ratkowski, Wojciech
    Konieczna, Anna
    Radzimiński, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2168346.pdf
    Data publikacji:
    2016-07-22
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    liver damage
    muscle fatigue
    long distance running
    age and speed differences
    total antioxidant status
    ultra-marathon
    Opis:
    Objectives The objective of the study was to reveal morphology, electrolyte and chosen biochemical parameters in terms of health risk in runners in reference to their age and running speed in the case of running a distance of 100 km, which occur after 12 h or 24 h of recovery. Material and Methods Fourteen experienced, male, amateur, ultra-marathon runners, divided into two age and two speed groups took part in the 100-km run. Blood samples for analyses indexes were collected from the ulnar vein just before the run, after 25 km, 50 km, 75 km and 100 km, as well as 12 h and 24 h after termination of the run. Results The sustained ultramarathon run along with the distance covered (p < 0.05) caused an increase in myoglobin (max 90-fold), bilirubin (max 2.8-fold) and total antioxidant status (max 1.15-fold), which also continued during the recovery. Significant changes in the number of white blood cells were observed with each sequential course and could be associated with muscle damage. The electrolyte showed changes towards slight hyperkalemia, but no changes in natrium and calcium concentrations. There were no significant differences between the age and speed groups for all the parameters after completing the 100-km run as well as after 12 h and 24 h of recovery. Conclusions Considering changes in blood morphology and chosen biochemical parameters in ultra-marathon runners during a 100-km run it can be stated that such an exhausting effort may be dangerous for human health due to metabolic changes and large damage to the organs. Negative metabolic changes are independent of age of an ultramarathon runner and occur both in younger (32±5.33 years) and older participants (50.56±9.7 years). It can be concluded that organ damage and negative metabolic changes during a 100-km run occur similarly in participants less experienced as well as in well trained runners. Int J Occup Med Environ Health 2016;29(5):801–814
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2016, 29, 5; 801-814
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Does the mutation of the SERPINA1 gene contribute to liver damage and cholestasis in patients with diagnosed cystic fibrosis? Preliminary study
    Czy mutacja genu SERPINA1 ma wpływ na wystąpienie uszkodzenia wątroby i cholestazę u pacjentów z rozpoznaną mukowiscydozą? Badania wstępne
    Autorzy:
    Więcek, Sabina
    Woś, Halina
    Kordys-Darmolińska, Bożena
    Sankiewicz-Szkółka, Magda
    Grzybowska-Chlebowczyk, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032988.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo ALUNA
    Tematy:
    SERPINA1 gene
    cystic fibrosis
    damage to the liver
    Opis:
    Mutation of the SERPINA1 gene is present in about 2% of patients with cystic fibrosis but is more common and accounts for about 5% in patients with cystic fibrosis and co-existing liver lesions. The SERPINA1 gene is responsible for the synthesis of a serine protease inhibitor. The protein related with this gene is accumulated within the endoplasmic reticulum of hepatocytes causing their damage, inflammation and cirrhosis. The aim was to assess the presumable effect of the SERPINA1 mutation gene in patients with diagnosed cystic fibrosis on damage to the liver and/or cholestasis. Material and method: The analysis included 30 children, 13 girls (43.3%) and 17 boys (56.6%), aged from 6 months to 18 years (the average age was 5.5 years) with diagnosed cystic fibrosis. All the patients have undergone a genetic test of the mutation of the SERPINA1 gene. The analysis included age, sex, clinical symptoms, type of mutation of the CFTR protein, abnormalities in laboratory tests (the activity of aminotransferases, GGTP, alkaline phosphatase , protein, the indicator of acid steatocrit, the rate of APRI) and abdominal ultrasonography. Results: Symptoms of damaged liver were concluded in 9/30 patients (30%) with diagnosed cystic fibrosis. Most commonly observed were increased activities of aminotransferases in 9/30 patients (30%) and of gamma glutamyl transferase in 6/30 (20%) of the assessed patients. In 4/30 patients the abdominal ultrasonography revealed an enlarged liver and increased echogenicity. Mutation within the SERPINA1 gene was observed only in 1/30 patients (3.3%) with diagnosed cystic fibrosis. As far as the patient is concerned, currently the activities of aminotransferases, GGTP and AF are normal, but there has been a considerable increase in the intensity of symptoms from the respiratory system. No corelation between the mutation of the SERPINA1 gene and clinical symptoms, type of mutation of the CFTR protein, laboratory results of the functions and damage to the liver and the abdominal ultrasonography was observed. Conclusions: We did not find a more frequent occurrence of the SERPINA1 gene mutation in children with cystic fibrosis and coexisting features of damaged liver and cholestasis. The obtained results suggest the contribution of other than SERPINA1 gene mutation factors responsible for the development of changes in the liver in patients diagnosed with cystic fibrosis. The studies on the subject should be extended and performed on a larger group of patients.
    Mutacja genu SERPINA1 występuje u około 2% pacjentów z mukowiscydozą , natomiast u około 5% pacjentów z mukowiscydozą i współistniejącymi zmianami wątrobowymi. Gen SERPINA1 odpowiedzialny jest za syntezę inhibitora proteazy serynowej, a białko związane z tym genem jest gromadzone w obrębie retikulum endoplazmatycznego hepatocytów prowadząc do ich uszkodzenia, zapalenia i marskości. Celem pracy było poszukiwanie wpływu mutacji genu SERPINA1 na wystąpienie uszkodzenia wątroby i/lub cholestazy u pacjentów z rozpoznaną mukowiscydozą. Materiał i metoda: Analizą objęto 30 dzieci, 13 dziewczynek (43,3%) oraz 17 chłopców (56,6%), w wieku od 6 miesięcy do 18 lat (średni wiek 5,5 lat) z rozpoznaną mukowiscydozą. U wszystkich pacjentów wykonano badanie genetyczne w kierunku mutacji genu SERPINA1. W analizie uwzględniono wiek, płeć, objawy kliniczne, rodzaj mutacji genu białka CFTR, nieprawidłowości w wynikach badania laboratoryjnych (aktywności aminotransferaz, GGTP, FA, białka, wskaźnik kwaśnego steatokrytu, współczynnik APRI) oraz badanie usg jamy brzusznej. Wyniki: Cechy uszkodzenia wątroby stwierdzono u 9/30 pacjentów (30%) z rozpoznaną mukowiscydozą. Najczęściej obserwowano podwyższone aktywności aminotransferaz – u 9/30 (30%), natomiast gammaglutamylotransferazy u 6/30 (20%) badanych pacjentów. U 4/30 pacjentów stwierdzono powiększoną wątrobę o podwyższonej echogeniczności w badaniu usg. Mutację w obrębie genu SERPINA1 wykazano jedynie u 1/30 (3,3%) pacjenta z rozpoznaną mukowiscydozą. U pacjentki tej aktualnie stwierdza się prawidłowe aktywności aminotransferaz, GGTP, FA, natomiast obserwuje się znaczne nasilenie objawów ze strony układu oddechowego. Nie wykazano korelacji pomiędzy występowaniem mutacji genu SERPINA1 a objawami klinicznymi, rodzajem mutacji białka CFTR, wynikami badań laboratoryjnych funkcji i uszkodzenia komórki wątrobowej oraz badaniem ultrasonograficznym jamy brzusznej. Wnioski: Nie wykazano częstszego występowania mutacji genu SERPINA1 u dzieci z rozpoznaną mukowiscydozą i współistniejącymi cechami uszkodzenia wątroby i cholestazy. Uzyskane dane sugerują udział innych, niż mutacje genu SERPINA1 czynników odpowiedzialnych za rozwój zmian obrębie wątroby u pacjentów z rozpoznaną mukowiscydozą. Wskazane byłoby przeprowadzenie badań na większej grupie pacjentów.
    Źródło:
    Developmental Period Medicine; 2015, 1; 92-97
    1428-345X
    Pojawia się w:
    Developmental Period Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of Lambda-Cyhalothrin - An Insecticide from the Group of Synthetic Pyrethroids - on the Concentrations of NF-ĸB and VEGFR2 in the Liver of Albino Swiss Mice as Markers of its Damage
    Wpływ lambda-cyhalothrin - insektycydu z grupy syntetycznych pyretroidów - na stężenia NF-ĸB i VEGFR2 w wątrobie myszy Albino Swiss jako markerów jego uszkodzenia
    Autorzy:
    Świerszcz, Łukasz
    Roszkowska, Anna
    Ruszel, Kinga
    Wójciak-Czuła, Marta
    Borzęcki, Andrzej
    Nieradko-Iwanicka, Barbara
    Siermontowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32703708.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
    Tematy:
    lambda-cyhalothrin
    nuclear factor ĸB
    vascular endothelial growth factor2
    liver damage
    lambda-cyhalotryna
    czynnik jądrowy ĸB
    czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego 2
    uszkodzenie wątroby
    Opis:
    Background: Lambda-cyhalothrin (LCH) is a one of the type II synthetic pyrethroids which is widely used in veterinary medicine and in agriculture to protect crops from pest insects. In previous studies, there are few reports about the influence of pyrethroids on the liver and its damage. Analyzing numerous publications, nuclear factor-ĸB (NF-ĸB) and vascular endothelial growth factor 2 (VEGFR2) seem to be sensitive indicators of microdamages occurring at the cellular level in the liver. The aim of the study was to investigate the effect of subacute poisoning with LCH on the concentration of NFĸB and VEGFR2 in the livers. Methods: The experiment was carried on 32 Albino Swiss mice (16 females and 16 males). The animals were divided into 4 groups. Controls received canola oil, the rest received LCH orally in oil at a dose of 2 mg/kg bw for 7 days. The NF-ĸB and VEGFR2 were mesuredin mice livers with ELISA kits. Results: The mean NF-ĸB concektration in control femals’ livers was 3.27ng/mL and after LCH it was 6.12ng/mL (p<0.05). In control males it was 5.49ng/mL and it did not significantly differ after LCH when it was 5.27ng/mL. The mean VEGFR2 in control females was 84.28ng/mL and after LCH it was 173.81ng/mL (p<0.05). In control males it was 170.61ng/mL and after LCH 170.06ng/mL. Conclusion:The NF-ĸB and VEGFR2 can be used as markers of liver damage after subacute poisoning with LCH on female mice. Females are more sensitive to LCH than males.
    Wstęp: Lambda-cyhalotryna (LCH) jest jednym z syntetycznych pyretroidów typu II, szeroko stosowanym w weterynarii i rolnictwie do ochrony upraw przed owadami. We wcześniejszych badaniach niewiele jest doniesień o wpływie pyretroidów na wątrobę i jej uszkodzenia. Analizując liczne publikacje, czynnik jądrowy-ĸB (NF-ĸB) i czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego 2 (VEGFR2) wydają się być czułymi wskaźnikami mikrouszkodzeń występujących na poziomie komórkowym w wątrobie. Celem pracy było zbadanie wpływu podostrego zatrucia LCH na stężenie NFĸB i VEGFR2 w wątrobie. Metody: Doświadczenie przeprowadzono na 32 myszach Albino Swiss (16 samic i 16 samców). Zwierzęta podzielono na 4 grupy. Kontrolne grupy samic i samców otrzymywały olej rzepakowy, pozostałe otrzymywały LCH doustnie w oleju w dawce 2 mg/kg mc przez 7 dni. NF-ĸB i VEGFR2 były w wątrobach myszy były mierzone z użyciem zestawów ELISA. Wyniki: Średnie stężenie NF-ĸB w wątrobach kontrolnych samic wynosiło 3,27 ng/ml, a po LCH 6,12 ng/ml (p<0,05). U samców kontrolnych wynosił on 5,49 ng/ml i nie różnił się istotnie po LCH, gdzie wynosił 5,27 ng/ml. Średnie stężenie VEGFR2 u samic z grupy kontrolnej wynosił 84,28 ng/ml, a narażonych na LCH 173,81 ng/ml (p<0,05). U samców z grupy kontrolnej wynosiło 170,61 ng/ml, a narażonych na LCH 170,06 ng/ml. Wniosek: NF-ĸB i VEGFR2 można stosować jako markery uszkodzenia wątroby po podostrym zatruciu LCH u samic myszy. Samice są bardziej wrażliwe na LCH niż samce.
    Źródło:
    Polish Hyperbaric Research; 2021, 2(75); 57-68
    1734-7009
    2084-0535
    Pojawia się w:
    Polish Hyperbaric Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyjanamid
    Cyanamide
    Autorzy:
    Palus, J.
    Wąsowicz, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138441.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    uszkodzenie wątroby
    działanie na ośrodkowy układ nerwowy i pokarmowy
    wchłanianie przez skórę
    liver damage
    action on the central nervous and digestive systems
    absorbtion through the skin
    Opis:
    Cyjanamid jest łatwo palnym ciałem stałym stosowanym jako półprodukt w produkcji pestycydów, detergentów i takich leków, jak: antyhistaminowe, obniżające ciśnienie krwi, uspokajające, antykoncepcyjne, a także leków w terapii odwykowej alkoholików. Stosowany jest również w przemyśle fotograficznym oraz jako dodatek do paliw i smarów, środek zabezpieczający papier i jako dodatek do cementu. W Europie cyjanamid jest stosowany jako sztuczny nawóz, środek chwastobójczy i grzybobójczy. W Północnej Ameryce stosuje się go do produkcji cyjanamidu wapnia (azotniaku), dicyjanodiamidu i melaminy. Narażenie zawodowe na cyjanamid występuje głównie w zakładach chemicznych przy jego produkcji i przetwarzaniu oraz w rolnictwie podczas rozsiewania nawozów sztucznych. Cyjanamid działa silnie drażniąco na błony śluzowe oczu, dróg oddechowych i przewodu pokarmowego oraz skórę, przez którą wchłania się do organizmu. Cyjanamid przyjmowany drogą pokarmową wykazuje działanie hepatotoksyczne. Narażenie na cyjanamid może prowadzić do uszkodzenia materiału genetycznego, a więc może być substancją działającą mutagennie na człowieka oraz prowadzącą do upośledzenia funkcji rozrodczych człowieka. W celu ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) cyjanamidu uwzględniono wyniki badania przeprowadzonego na szczurach obu płci rasy Sprague-Dawley i Wistar, którym podawano cyjanamid dożołądkowo w dawkach: 2; 7 lub 25 mg/kg/dzień przez 6 miesięcy. Po sześciu miesiącach nie zaobserwowano zmian histologicznych w wątrobie zwierząt po małej (2 mg/kg) i średniej (7 mg/kg) dawce związku, a tylko w grupie zwierząt, które otrzymały największą dawkę cyjanamidu (25 mg/kg), histologicznie ujawniono tworzenie wodniczek w hepatocytach, prawdopodobnie typu glikogenotwórczego lub stłuszczającego. Cyjanamid podawany dożołądkowo w dawce 25 mg/kg przez 6 miesięcy powodował istotne zwiększenie stężenia bilirubiny i aktywności fosfatazy alkalicznej w surowicy krwi zwierząt obu płci. Ta sama dawka substancji indukowała również wzrost poziomu aminotransferazy alaninowej w surowicy krwi samic szczura. U samic i samców, którym podawano cyjanamid w dawce 7 mg/kg, obserwowano tylko zwiększone wartości bilirubiny. Cyjanamid po dawce 2 mg/kg/dzień indukował wzrost zawartości cholesterolu tylko u samców szczura i tę wartość przyjęto za wartość NOAEL. Zaobserwowano również znacznie mniejszy przyrost masy ciała szczurów, którym podawano związek w dawkach 7 lub 25 mg/kg/dzień w porównaniu do zwierząt kontrolnych. Na podstawie dziennej dawki cyjanamidu dla szczura odpowiadającej wartości NOAEL, obliczono dla człowieka równoważne stężenie tego związku w powietrzu, które wynosi 14 mg/m3 oraz wartość NDS – 0,87 mg/m3. Wartość NDS cyjanamidu ustalono na poziomie 0,9 mg/m3, co jest zgodne z normatywem tego związku ustalonym w Unii Europejskiej. Taka wartość NDS cyjanamidu zapobiegnie uszkodzeniu wątroby oraz skutkom związanym z działaniem cyjanamidu na ośrodkowy układ nerwowy (bóle głowy, znużenie), układ pokarmowy (nudności, wymioty, biegunka), które obserwowano u alkoholików podczas terapii odwykowej cyjanamidem. Wartość NDSCh cyjanamidu ustalono na poziomie 1,8 mg/m3. Przyjęto również oznaczenie związku literami ’’I’’ – substancja o działaniu drażniącym oraz ’’Sk’’ – substancja wchłania się przez skórę.
    Cyanamide is a combustible, solid substance; it is used as a raw material in the production of pesticides, detergents and some medicines such as antihistamines, antihypertensives, sedatives, contraceptives and also in the treatment of alcoholics. It is also used in the photography industry and as an additive for fuels and lubricants, a paper preservative and as a cement additive. In Europe it is used as a fertilizer, weed killer and defoliant. Occupational exposure to cyanamide occurs mainly during its production and processing in chemical factories and in agriculture when using fertilizers. Cyanamide strongly irritates the mucous membrane of the eye, the respiratory tract, the digestive tract. It is absorbed through the skin. Cyanamide is hepatotoxic as determined by oral ingestion. Exposure to cyanamide can damage the genetic material, so it may be a mutagenic substance for human and lead to an impairment of the reproductive function in human. The proposed maximum exposure limit (MAC) for cyanamide in the air (0.9 mg/m3) is based on the value of NOAEL (2 mg/kg/day) derived from long-term oral administration (6 months) studies on rats. This value is in step with that determined in the EU Directive 2006/15/EU. This level of MAC for cyanamide prevents liver damage, and its effects on the central nervous system (headache, fatigue), and the digestive system (nausea, vomiting, diarrhea) induced by cyanamide in alcoholics during detox treatment. Considering its irritative effects on the eyes and the respiratory system, the Expert Group for Chemical Agents recommended the value of MAC-STEL of 1.8 mg/m3. The skin notation (“Sk”) is recommended.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 2 (52); 47-64
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Histopathological changes and oxidative damage in hepatic tissue of rats experimentally infected with Babesia bigemina
    Autorzy:
    Esmaeilnejad, B.
    Tavassoli, M.
    Samiei, A.
    Abbasi, A.
    Shafipour, A.
    Esmaeilnejad, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087681.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    liver
    oxidative damage
    rats
    antioxidants
    Babesia bigemina
    Źródło:
    Polish Journal of Veterinary Sciences; 2018, 21, 3; 517-524
    1505-1773
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Veterinary Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies