Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "liturgie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Katalog śpiewów antyfonarzy piotrkowskich (1600-1645)
    Katalog der Gesänge der Petrikauer Antiphonarien (1600-1645)
    Autorzy:
    Bodzioch, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039962.pdf
    Data publikacji:
    2008-06-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Liturgie
    Gniezno
    17. Jahrhundert
    liturgia
    XVII wiek
    liturgy
    17th century
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2008, 89; 89-188
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Heilige Frauen in Der Mittelalterlichen Musikkultur aus den Quellen vom Gebiet der Slowakei
    Holy women in the medieval music culture from the sources from the area of Slovakia
    Autorzy:
    Veselovská, Eva
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33341375.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Middle Ages
    music
    female Saints
    liturgy
    Slovakia
    Mittelalter
    Musik
    heilige Frauen
    Liturgie
    Slowakei
    Opis:
    Medieval chants celebrating the feasts of female saints can be divided into two major groups. The first group includes the repertoire of the mass liturgy, which, as a rule, is located in the proprium de sanctis part of the missals or graduals (or the so called sequentiale). The second, much more varied group consists of a repertoire of chants that are part of the liturgy of the hours (breviaries, antiphonaries, psalters). Ritus of Esztergom is documented by manuscripts from the late Middle Ages, especially from the 15th century, a smaller part from the 12th–14th century. The codices we have in Slovakia from the Middle Ages contain more or less Esztergom liturgical tradition, some of them show foreign influences. The central liturgy of the Esztergom rite is preserved in an extremely precise form especially in the notated manuscripts from Bratislava (Bratislava Missal I EC Lad. 3, the State Archive in Bratislava, Bratislava Antiphonaries I–IV). The Spiš codices show the Esztergom rite in a specific, regional version (Spiš Antiphonary Mss. No. 2, Spiš Graduale Mss. No. 1, Spišská Kapitula). Other Spiš manuscripts, preserved now in Budapest and Alba Julia, contain a number of specific features typical of Spiš (the library Batthyaneum Alba Julia: Breviary R. II. 46, Breviary R. III. 94, Breviary R II. 102, Diurnale R. II. 125; Budapest: Breviary 63. 74. I. C Hungarian National Museum, Breviary 63. 84. C Hungarian National Museum). Among the feasts of medieval female saints, the most prominent was the liturgical celebration of the various feasts of the Virgin Mary. Among those feasts, then, the most important feasts were Purificatio BMV (2. 2.), Annuntiatio BMV (25. 3.), Visitatio BMV (usually 2. 7.), BMV de Nive (5. 8.), Assumptio BMV (15. 8.), Nativitas BMV (8. 9.), Praesentatio BMV (21. 11.) and Conceptio BMV (8. 12). Besides them, within the Esztergom proprium de sanctis the most important are those female saints, to whom a mass form accompanied by music notation is dedicated, or those for whom a specific liturgy of the hours have been created. In the extant manuscripts from Slovakia, the most distinguished are the following female saints: St. Agnes, St. Agatha, St. Cecilia, St. Lucia, St. Margaret, St. Mary Magdalene, St. Ursula, St. Catherine, St. Dorothea, St. Anne and St. Elizabeth.
    Die konkreten Gesänge zu den Feiern der Feste weiblicher Heiliger können in zwei große inhaltliche Gruppen geteilt werden. Die erste Gruppe umfasst das Repertoire der Gesänge der Messliturgie, das sich im Sanctoral Teil von Missalien oder Gradualien (bzw. Sequentiaren) befindet. Die zweite, weitaus reichere Gruppe bildet das Repertoire der Offiziengesänge, die ein Bestandteil der Stundenliturgie (Breviere, Antiphonare, Psalter) sind.Von den handschriftlichen Quellen, die auf dem Gebiet der Slowakei erhalten geblieben sind oder aus kirchlichen Gemeinschaften auf dem Gebiet der Slowakei stammen und Mess- und Offiziengesänge zu Marienfesten erfassen, werden wir im Rahmen der Repertoireanalyse die wichtigsten, kompletten Handschriften näher betrachten – Pressburger Missale I (EC Lad. 3, EL 18, Staatsarchiv Bratislava), Zipser Graduale des Georgius von Käsmark (Mss. Nr. 1, 1426, Zipser Kapitel), Graduale von Neutra (Slowakisches Nationalarchiv SNA 67), Pressburger Antiphonar I (EC Lad. 3, Staatsarchiv Bratislava), Pressburger Antiphonar II (EC Lad. 4, Staatsarchiv Bratislava, Slowakisches Nationalarchiv SNA 4), Pressburger Antiphonar III (EC Lad. 6, EL 18, Staatsarchiv Bratislava), Pressburger Antiphonar IV (Slowakisches Nationalarchiv 2) und Zipser Antiphonar (Mss. Nr. 2, Zipser Kapitel).Zu den wichtigsten Marienfesten gehörten Purificatio BMV (2. Februar, Lichtmess – Jesu Opferung); Annuntiatio BMV (25. März), Visitatio BMV (mehrheitlich 2. Juli), BMV de Nive/ Sancta Maria ad Nives (5. August), Assumptio BMV (15. August), Nativitas BMV (8. September), Praesentatio BMV (21. November), Conceptio BMV (8. Dezember).Bei einer Gesamtbewertung des Graner Sanctorale und der eigentlichen Stellung und Bedeutung der Feste weiblicher Heiliger sind am wichtigsten vor allem jene Feste, die eigene Messformulare mit notierten Gesängen haben bzw. wo zu den Festen der betreffenden heiligen Frauen eigene Offizienzyklen geschaffen wurden. Aus den älteren Zeiten der Heiligen sind dies vor allem – die hl. Agnes, die hl. Agathe, die hl. Cäcilia, die hl. Lucia, die hl. Margaretha, die hl. Maria Magdalena, die hl. Ursula, die hl. Katharina, die hl. Dorothea, die hl. Anna und die hl. Elisabeth.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 541-572
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienia edytorskie źródeł do historii Kościoła w Polsce : przewodnik bibliograficzny
    Editorische Probleme der Quellen zur Kirchengeschichte in Polen. Ein biographischer Leitfaden
    Autorzy:
    Dymmel, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041766.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bibliografie
    Patristik
    Historiografie
    Liturgie
    bibliografia
    patrystyka
    historiografia
    liturgia
    reference list
    patristics
    historiography
    liturgy
    Opis:
    Die hier publizierte Bibliographie sammelt, beschreibt und systematisiert das Schrifttum auf dem Gebiet der Geschichte, Theorie und Praxis der Edition historischer Quellen zur Kirchengeschiche in Polen. Es lag in der Absicht des Verfassers, mit einem solchen Begriff der „Quelle" zu operieren, der die Erfassung einer größtmöglichen Menge von Arbeiten mit editorischer Thematik ermöglicht. Hierbei handelt es sich somit um Quellen, die im Ergebnis des Funktionierens der verschiedenen kirchlichen Strukturen und Institutionen sowie der Tätigkeit von Geistlichen entstanden sind, aber auch um solche, die von allen anderen historisch entstandenen staatlichen und gesellschaftlichen Strukturen und Institutionen sowie von Laien geschaffen wurden und in denen man Informationen zur Kirchengeschichte finden kann. Die Bibliographie enthält vor allem Arbeiten, die die schriftlichen Quellen betreffen, aber sie registriert auch das nicht sehr zahlreiche Schrifttum über die materiellen und ikonographischen Kulturdenkmäler. Die schriftlichen Quellen wiederum wurden in einem möglichst weitgehenden Sinne verstanden, so daß neben den traditionell verstandenen historischen Quellen (Historiographie, Berichte, Memoiren, Dokumente, Akten, Rechnungen usw.) auch literarische Texte, wissenschaftliche, philosophische und theologische Traktate sowie Predigten und liturgische Texte erfaßt wurden. Einen besonderten Platz nimmt in der Bibliographie das Schrifttum zur Bibel ein, besonders was die polnischen Bibelübersetzungen betrifft, sowie die den editorischen Arbeiten zu den Werken der Kirchenväter gewidmete Literatur. Dagegen blieben die Publikationen über das antike Schrifttum unberücksichtigt, da dessen Erforscher wegen der Spezifik dieses Zeitraums und der weitgehenden Spezialisierung über eigene bibliographische Repertorien verfügen. In der Bibliographie wurde das polnische Schrifttum verzeichnet, d.h. die Arbeiten in polnischer Sprache und in Fremdsprachen, die das Werk polnischer Verfasser waren, aber auch Arbeiten fremdsprachiger Autoren zu allgemeinen editorischen Themen bzw. zur Edition konkreter historischer Quellen, die ins Polnische übersetzt oder in polnischer Sprache rezensiert wurden. Dieses Verzeichnis registriert auch das fremdsprachliche Schrifttum nichtpolnischer Autoren, insofern es Probleme der Quellen zur Geschichte Polens oder Probleme des polnischen historischen Editionswesens betrifft. Die Literatur, die diese Bedingungen erfüllt, wurde ohne Rücksicht auf den Editionsort berücksichtigt. Der zeitliche Rahmen dieses Verzeichnisses umfaßt die gesamte Geschichte der kritischen Quellenedition in Polen. Deshalb wurde hier das Schrifttum registriert, das seit Mitte des 19. Jahrhunderts erschienen ist, d.h. seit der Herausbildung der Grundlagen eines kritischen Editionswesens in Polen. Die obere Grenze der angeführten Arbeiten bildet das Jahr der Herausgabe der Bibliographie. Das Verzeichnis ist systematisch in vier grundlegende Themenblöcke gegliedert: Geschichte des Editionswesens, Textkritik, editorische Methodik und Editionstechnik.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2000, 73; 33-143
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Feminist liturgies – religious or post-secular movement?
    Liturgie feministyczne – ruch religijny czy postsekularny?
    Autorzy:
    Dekert, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597213.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    feminizm
    liturgie feministyczne
    postsekularyzm
    katolicyzm posoborowy
    feminism
    feminist liturgies
    post-secularism
    post-conciliar Catholicism
    Opis:
    The aim of this article is to analyze the phenomenon of feminist litur- gies to ask whether they are strictly religious or, rather, they constitute an element of post-secular culture understood here as ascribing some forms of religion/spirituality a positive meaning for the desired politi- cal and social change. It is based, first of all, on the material gathered by Catholic/Catholic-raised women activists. The analysis of the or- ganizing principles of the feminist liturgies has led me to see conver- gence between their ideological grounds and the functionalist-struc- tural understanding of the relationships between society, culture and ritual. Against this background, the instrumental approach to litur- gical forms becomes clear, as they have become tools to embody and propagate feminist consciousness. This allowed me to conclude that the nature of this phenomenon is post-secular.
    Celem artykułu jest analiza zjawiska liturgii feministycznych pod ką- tem pytania, czy mają one charakter ruchu stricte religijnego, czy też stanowią element kultury postsekularnej, rozumianej tu jako przy znanie jakimś formom religii/duchowości pozytywnego znaczenia dla pożądanych przemian politycznych i społecznych. Bazuję tu przede wszystkim na materiale autorstwa działaczek katolickich/wywodzą cych się z katolicyzmu. Analiza zasad organizujących liturgie femini styczne doprowadziła do zauważenia zbieżności ich ideowego podłoża z funkcjonalistyczno-strukturalnym rozumieniem relacji społeczeń stwa i kultury do rytuału. Na tym tle widoczne staje się instrumentalne podejście do form liturgicznych, które stają się narzędziami ucieleśnia nia i propagacji feministycznej świadomości. Pozwala to na sformuło wanie wniosku o postsekularnym charakterze omawianego fenomenu.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2018, 21, 2; 55-68
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Do kostela na bohoslužbu, na mši, nebo na liturgii? K významům nejčastěji užívaných výrazů označujících křesťanské náboženské obřady
    »To the church for a service, for a mass, or for a liturgy?« On the respective meanings of the terms most frequently used to denote Christian religious ceremonies in Czech
    Autorzy:
    Koutová, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/50702125.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    lexicographical treatment
    liturgy
    Mass
    meaning
    religious ceremony
    (church) service
    bohoslužba
    lexikografické zpracování
    liturgie
    mše
    náboženský obřad
    význam
    Opis:
    Článek se zabývá významy a lexikografickým zpracováním výrazů označujících náboženské, zejména křesťanské obřady. Postupně jsou zde zkoumána substantiva obřad, bohoslužba, mše a liturgie, a to zejména z hlediska sémantického a lexikografického. Pozornost je věnována rozdílům v užívání těchto výrazů, protože i když všechny v některém ze svých významů mohou označovat bohoslužebný obřad, nejsou vždy volně zaměnitelné.
    The article deals with the meanings and lexicographical treatment of expressions denoting religious, particularly Christian ceremonies, in Czech. In the article, the nouns obřad ‘ceremony’, bohoslužba ‘(church) service’, mše ‘Mass’ and liturgie 'liturgy' are examined, with particular attention to their respective semantic and lexicographic features. Attention is paid to the differences in usage of these terms, because although each of them can refer to a liturgical ceremony, they are nonetheless not always freely interchangeable.
    Źródło:
    Bohemistyka; 2023, 23, 4; 641-659
    1642-9893
    Pojawia się w:
    Bohemistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Liturgia bez kapłana" jako znak wierności Bogu i Kościołowi w sowieckim systemie represji (obwód winnicki na Podolu 1945-1965)
    Die „Liturgie ohne Priester als Zeichen der Treue zu Gott und zur Kirche unter den Bedingungen des sowjetischen Repressionssystems (Bezirk Winnitza in Podolien, 1945-1965)
    Autorzy:
    Szymański, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040917.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Nachkriegsperiode
    Geschichte
    Liturgie
    katholische Kirche
    okres powojenny
    historia
    liturgia
    Kościół katolicki
    post-war period
    history
    liturgy
    Catholic Church
    Opis:
    Die Politik des Staates und die damit verbundenen rechtlichen und administrativen Konsequenzen haben einen starken Einfluß auf das Verhalten der Gläubigen und ihre Ausübung der religiösen Praktiken, unter denen die „Liturgie ohne Beteiligung eines Priesters", d.h. die sog. Paralituegie, einen besonderen Platz einnimmt. Zweifellos hatte sie Einfluß auf die Bewahrung des Glaubens. Daran erinnern die Gläubigen selbst: ,,Unser Glaube wurde im Kampf gegen Schwierigkeiten erprobt. Sogar in der Zeit, als unsere Kirche als Speicher verwendet wurde, haben wir alle Feste und Feiertage begangen. Bei der ersten sich bietenden Gelegenheit haben wir die Kirche geöffnet, und heute erlauben wir niemandem mehr, sie zu schließen“. Wie das Leben zeigte, fand sich überall dort, wo ein Priester fehlte, immer jemand, der aus eigener Initiative, aus Frömmigkeit und gutem Willen irgendeine Form des religiösen Lebens organisierte.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2003, 79; 445-451
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rękopiśmienny Antyfonarz Płocki z XIV wieku (Muzeum Diecezjalne w Płocku, B.S.)
    Das handschriftliche Antiphonar von Płock aus dem 14. Jahrhundert (Diözesanmuseum in Płock, B.S.)
    Autorzy:
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040563.pdf
    Data publikacji:
    2005-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Mittelalter
    Manuscript
    Denkmal
    Liturgie
    katholische Kirche
    średniowiecze
    manuskrypt
    zabytek
    liturgia
    Kościół katolicki
    Middle Ages
    manuscript
    antiquity
    liturgy
    Catholic Church
    Opis:
    Neben den Büchern mit liturgischen Texten und notierten Gesängen, die für den Musikwissenschaftler interessant sind, gibt es die besonders im Mittelalter verbreiteten Antiphonäre in denen sich die Vielfalt der liturgischen und musikalischen Traditionen widerspiegelt. Unser Buch - Antiphonar ms. b. s. - dient der Vorbereitung der Liturgie in der Kathedrale in Plock; es befaßt sich ausführlich mit der Zelebration des Stundengebets und bringt Informationen über das Feiern von Andachten. Der Kodex befindet sich zur Zeit im Diözesanmuseum in Plock. Diese Handschrift zählt zusammen 73 Blätter im Format 560 mm x 380 mm. Der Kodex wurde in zwei zerstörte Bretter eingebunden. Aufgrund der Informationen, die innerhalb des Buches stehen, hat man festgestellt, dass der Kodex nochmals im Jahre 1509 eingebunden wurde. Diese Handschrift trägt die Spuren der Beschädigungen in Form von Löchern, Verschmutzungen usw. Der Kodex besitzt aktuell eine Miniatur. Am wahrscheinlichsten besaß er mehrere Miniaturen, weil einige Seiten die Spuren der mechanischen Beschädigungen tragen. Das könnte bedeuten, dass es schon früher Miniaturen gegeben hat. Dieser Kodex wurde durch die kaligraphische Textur geschrieben. Die Texte sind aus dem Heiligenkalender des Monats November entnommen. Der Kodex nennt 10 Heilige. Das bedeutet, dass im Plocker Dom folgende Offizien gesungen wurden: Am 11. November zu Ehren des hl. Martinus, am 13. November zu Ehren des HI. Briccius, am 19. November zu Ehren der HI. Elisabeth, am 22. November zu Ehren der HI. Cecilie, am 23. November zu Ehren des HI. Clementis, am 24. November zu Ehren des HI. Chrisogoni, am 25. November zu Ehren der HI. Katharine und am 29. November zu Ehren der HI. Saturnini, Maurii und Darie. Dieser Kodex war sehr wahrscheinlich einer von vielen Büchern, die während der Liturgie im Dom benutzt wurden. Die Plocker Büchersammlung kennt heute kein ähnliches Exemplar über die Offizien anderer Monate. Dieses Buch zeigt, dass das feierliche Stundengebet im Dom zu Plock das ganze Jahr über gesungen wurde.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2005, 83; 375-432
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia i teologia benedykcji opackiej według pontyfikatu po reformie soboru trydenckiego
    Die Liturgie und Theologie der Äbtlichen Benediktion nach dem Pontificale in der Zeit nach der Reform des Konzils von Trient
    Autorzy:
    Pałęcki, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040092.pdf
    Data publikacji:
    2007-12-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Theologie
    Liturgie
    Benediktinerorden
    Konzil von Trient
    teologia
    liturgia
    benedyktyni
    sobór trydencki
    theology
    liturgy
    Council of Trent
    Order of Saint Benedict
    Opis:
    Eine der Hauptaufgaben der tridentinischen Reform bestand in der Vereinheitlichung der liturgischen Riten durch die Herausgabe gemeinsamer liturgischer Bücher für die gesamte Kirche. Diese erlauben die verschiedenen, Personen sowie einzelne Stände betreffenden, liturgischen Riten kennenzulernen. Ein Beispiel für ein solches Buch ist das „Pontifi cale Romanum” von 1595-1596, das neben vielen anderen Riten auch die Liturgie der äbtlichen Benediktion enthält. Dieses römische Pontificale vom Ende des 16. Jahrhunders vermittelt einen vereinheitlichten Ritus der Liturgie der Ordensgemeinschaften, der dem Vorbild des aus der zweiten Hälfte des 13. Jahrhunderts stammenden Pontifi cale von Durand folgt. Die nachtridentinischen Riten präsentieren den Ordensoberen als Hirten und Vater seiner Gemeinschaft, und die liturgischen Formulierungen verweisen auf die Theologie des vollzogenen Ritus. An erster Stelle legen diese Texte Nachdruck auf die geistliche Führung und Leitung der Ordensgemeinschaft. Während der Feier der Einsetzung des Ordensoberen kann ein gewisser Reichtum an liturgischen Texten bemerkt werden. Die Rezitation zahlreicher Psalmen dagegen fügt die äbtliche Benediktion gleichsam in den Rahmen des das Fundament der liturgischen Formen dieser Gemeinschaften bildenden Ordensoffi ziums ein. Das „Pontifi cale Romanum” präsentiert vier Varianten der Benediktionsliturgie. Die erste trägt den allgemeinen Titel „De benedictione Abbatis” und enthält die Liturgie der Ordensprofession für den Fall, dass der neugewählte Abt kein Mitglied der Gemeinschaft war. Die beiden folgenden Varianten enthalten die Riten der Segnung eines von der apostolischen Autorität oder dem Ordinarius eingesetzten Abtes. Der letzte Ritus betrifft die Benediktion der Oberin einer weiblichen Ordensgemeinschaft, die in polnischer Sprache „Matka Ksieni” („Mutter Äbtissin”) genannt wird. Die in diesem liturgischen Buch genannten Benediktionsriten weisen durch Berufung auf Persönlichkeiten des Alten und Neuen Testaments eine reichhaltige biblische Typologie auf. Das „Pontifi cale Romanum” von 1595-1596 erlaubt, die mit der Einsetzung von Ordensoberen verbundene Liturgie kennenzulernen und die getätigten Veränderungen der theologischen Akzentuierung sowie der erkennbaren liturgischen Modifi zierungen zu erfassen.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2007, 88; 211-235
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zabytkowe paramenty z bazyliki Grobu Bożego w Miechowie
    Historische Paramente aus der Basilika zum Heiligen Grab in Miechów
    Autorzy:
    Śniegulska-Gomuła, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040863.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Liturgie
    Orden dem Heiligen Grab
    Christentum
    Gechichte
    Denkmal
    liturgia
    bożogrobcy
    chrześcijaństwo
    historia
    zabytek
    lliturgy
    Order of the Holy Sepulchre
    Christianity
    history
    antiquity
    Opis:
    Das im Katalog präsentierte historische Material umfaßt die in der Schatzkammer der Basilika zum Heiligen Grab in Miechów aufbewahrten Gewebestoffe und Stickereien. Die frühesten, in der ersten Hälfte des 17. Jahrhunderts entstandenen Objekte bilden italienische Gewebegeschorene und umrandete Samtstoffe mit Pflanzen-mustern. Den eigentlichen Grundstock bilden die vorwiegend französischen Gewebe aus dem 18. Jahrhundert, unter denen sich Atlasstoffe, Ripse und Brokatstoffe befinden. Nur einige wenige Gewebe sind orientalischer Herkunft, und es gibt auch einige Stoffe, deren Herkunft unmöglich festgestellt werden kann. Das präsentierte Ensemble historischer liturgischer Gewänder steht im Zusammenhang mit dem Orden der Kanoniker der Wächter vom Heiligen Grab, der seit dem 12. Jahrhundert in den polnischen Gebieten präsent war. Da es sich bei allen präsentierten historischen Stoffen um liturgische Gewänder handelt, wurden im einführenden Text kurz ihre Arten, die Entwicklung ihrer Formen und die liturgischen Farben besprochen. Die historischen Objekte aus der Schatzkammer von Miech6w sind bisher nicht für Forschungen zur Geschichte künstlerischer Gewebestoffe genutzt worden. Die im Katalog präsentierten historischen Textilobjekte, die je nach den liturgischen Bedürfnissen und der Geste ihrer Spender zufällig zusammengetragen wurden, ergänzen einander in ihrer chronologischen Aufeinanderfolge. Dadurch bilden sie eine Sammlung mit einer gewissen historischen Kontinuität und präsentieren trotz all ihrer Mängel den Prozeß der Entwicklung der Seidenweberei, ihrer Technologie und der Herausbildung der Typen der Textilornamentik.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2003, 80; 281-329
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imperatyw modlitwy za ojczyznę i rządzących w liturgicznej euchologii wybranych Kościołów wschodnich
    Imperative to pray for the homeland and its rulers in the liturgical euchology of selected Eastern Churches
    Autorzy:
    Potoczny, Mateusz Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595567.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Vaterland
    Patriotismus
    Gebet für die Regierenden
    Liturgie
    Ostkirchen
    ojczyzna
    patriotyzm
    modlitwa za władzę
    liturgia
    Kościoły wschodnie
    homeland
    patriotism
    prayer for rulers
    liturgy
    Eastern Churches
    Opis:
    The liturgical prayer of the Church should include all the areas of human life. One cannot restrict it only to spiritual dimensions but it should also contain different social factors. The problematics of this paper deals with one of those factors: the prayer for homeland and for those who govern it. The analysis begins with the presentation of terminology and of its devaluation. After that some fragments of the liturgical prayer of two eastern traditions (Byzantine and East Syriac) have been presented. The texts show unambiguously that prayers for homeland, nation, rulers and army are a real imperative based on the apostolic teaching: we have to pray for those realities “that we may live peaceful and quiet lives” (cf. 1 Tim 2,1-3).
    Liturgiczna modlitwa Kościoła powinna obejmować wszystkie przestrzenie życia człowieka wierzącego. Nie można jej ograniczać tylko do spraw duchowych, ale należy w nią włączać również istotne faktory społeczne. Podjęta w artykule problematyka dotyczy jednego z nich: modlitwy za ojczyznę i rządzących nią. Po prezentacji terminologii i jej swoistej dewaluacji, zaprezentowano szereg fragmentów liturgicznej modlitwy dwóch tradycji wschodnich (bizantyjskiej i syroorientalnej), które jednoznacznie wskazują, że zanoszoneza ojczyznę, naród, władzę i wojsko modlitwy w intuicji Wschodu nie są jedynie wyrazem pobożności, ale jawią się jako rzeczywisty imperatyw. Bazuje on na apostolskim wezwaniu do modlitwy za władzę, motywowanym pragnieniem życia cichego i spokojnego z całą pobożnością i godnością (por. 1 Tm 2,1-3).
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 2; 143-155
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formacja liturgiczna alumnów po Soborze Watykańskim II
    The Liturgical Formation of Clerics after the Second Vatican Council
    Autorzy:
    Mieczkowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430908.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    liturgia
    formacja liturgiczna
    studium liturgii
    praktyczne wprowadzenie w liturgię
    życie liturgiczne w seminarium
    liturgy
    liturgical formation
    liturgical study
    practical introduction to liturgy
    liturgical life in the seminary
    Opis:
    Celem formacji liturgicznej jest zrozumienie, w jaki sposób celebruje się i wyraża misterium zbawienia. Fundamentem formacji liturgicznej jest zbawcze dzieło Jezusa oraz udział człowieka w jest misterium paschalnym Chrystusa poprzez wiarę i sakramenty. Formacja ta ma być mistagogiczną, więc ma obejmować przede wszystkim uczestnictwo w liturgii, która sama ma moc oddziaływania na jej uczestników. Dlatego na pierwszym miejscu dokumenty zawsze stawiają uczestnictwo w liturgii, a dopiero potem naukę i praktyczne wtajemniczenie w obrzędy. Jeśli chodzi o życie liturgiczne w seminarium ma ono koncentrować się na codziennym uczestnictwie w Eucharystii. Obok niej pojawia się także troska o częste sprawowanie Liturgii godzin, sakrament pokuty i pojednania i właściwe przeżywanie roku liturgicznego. Ważne są także przyjmowane w odpowiednim czasie posługi lektora i akolity. W Nowym Ratio studiorum dla Polski nauka liturgii wpisana została w nowy podział całej formacji seminaryjnej, czyli „etap propedeutyczny”, „etap stawania się uczniem Jezusa”, „etap upodabniania się do Chrystusa” oraz etap pastoralny. Ratio studiorum dla Polski przewiduje w czasie studiów tylko 120 godzin zajęć liturgicznych (85 godzin wykładów i 35 godzin ćwiczeń), do których dochodzi jeszcze przedmiot „Liturgiczna posługa prezbitera” na etapie pastoralnym.
    The aim of liturgical formation is to understand how the mystery of salvation is celebrated and expressed. The foundation of liturgical formation is the saving work of Jesus and human participation in the Paschal mystery of Christ through faith and the sacraments. This formation is to be mystagogical, so it is to include primarily participation in the liturgy, which itself has the power to influence its participants. That is why the documents always prioritize participation in the liturgy as in the work of Christ’s salvation, and only science and practical initiation into the rites. Therefore, the documents always put participation in the liturgy in the first place, and only then study and practical initiation into the rites. As for the liturgical life in the seminary, it is to focus on daily participation in the Eucharist. Next to her, there is also concern for frequent celebration of the Liturgy of the Hours, the Sacrament of Penance and Reconciliation, and the proper experience of the liturgical year. Also important are the timely received lecturers and acolytes. In the New Ratio studiorum for Poland, the teaching of the liturgy was inscribed in a new division of the entire seminary formation, i.e., the “introductory stage”, “the stage of becoming a disciple of Jesus,” “the stage of becoming conformed to Christ” and the pastoral stage. The ratio studiorum for Poland provides for only 120 hours of liturgy during studies (85 hours of lectures and 35 hours of practice), and the subject “Liturgical Service of the Presbyter” at the pastoral stage (15 hours of practice).
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 163-190
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i znaczenie ceremonii "Świętego Ognia" w Bazylice Bożego Grobu na podstawie źródeł liturgii jerozolimskiej do XIII wieku
    THE ORIGINS AND MEANING OF “THE HOLY FIRE” CEREMONY IN BASILICA OF THE HOLY SEPULCHRE ACCORDING TO THE SOURCES OF THE JERUSALEM LITURGY BEFORE 13TH CENTURY
    Autorzy:
    Bać, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489994.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    Jerusalem
    Anastasis
    Holy Sepulcher
    Holy Fire
    Paschal Vigil
    Egeria
    Lucernarium
    the blessing of the fire
    Eastern Liturgies
    Latin Liturgy
    Jerozolima
    Boży Grób
    Święty Ogień
    Wigilia Paschalna
    poświęcenie ognia
    liturgie wschodnie
    liturgia łacińska
    Opis:
    The Holy Fire ceremony, also known as the Holy Fire miracle, is one of the most eminent liturgies of the Greek Orthodox Church in Jerusalem, celebrated every year on Holy Saturday early afternoon. The origins of this celebration can be found in the most ancient sources of the Jerusalem liturgy stemming from the Byzantine, Armenian, Georgian and Latin traditions. All the sources unanimously prove that the rites associated with the Holy Fire arose from the evolution of the opening rites of the Paschal Vigil celebrated inside the chapel of the Tomb of Christ in Jerusalem. The popular piety of the Jerusalem Christians considered them as supernatural and miraculous already several centuries before the Crusaders came to the Holy Land. The Orthodox Church (particularly of Greek and Russian traditions) maintains this interpretation to nowadays.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 33-57
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoral work in the service of the Kingdom of God – Blessed priest Emilian Kovch (1884-1944)
    Duszpasterstwo w służbie Królestwa Bożego – bł. ks. Emilian Kowcz (1884–1944)
    Autorzy:
    Oliynyk, Andriy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460451.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Warszawska Prowincja Redemptorystów
    Tematy:
    Ks. Emilian Kowcz
    Królestwo Boże
    duszpasterstwo
    parafia
    martyria
    liturgia
    diakonia
    koinonia
    męczeństwo
    Fr. Emilian Kovch
    Kingdom of God
    pastoral work
    parish
    martyrdom
    Pater Emilian Kovtsch
    Reich Gottes
    Seelsorge
    Pfarre
    Martyrium
    Liturgie
    Diakonie
    Koinonia
    Opis:
    Artykuł ukazuje działalność duszpasterską błogosławionego męczennika obozu koncentracyjnego „Majdanek” Emiliana Kowcza (1884–1944), kapłana Ukraińskiej Cerkwi Grecko-Katolickiej, uwzględniając cztery płaszczyzny pastoralnego zaangażowania Kościoła na rzecz budowania Królestwa Bożego: martyrii, liturgii, diakonii oraz koinonii. Działalność „proboszcza Majdanka” obejmuje jego długoletnie zaangażowanie jako duszpasterza w różnych parafi ach (1911–1942) oraz posługę pasterską w warunkach więziennych w latach 1942–1944: najpierw we lwowskim więzieniu, a później jako więźnia obozu koncentracyjnego „Majdanek” koło Lublina. W tekście została przedstawiona sylwetka ks. Kowcza jako utalentowanego kaznodziei, który dbał o wzrost wiary oraz wysoki poziom moralności swojej trzody, odważnie głosząc prawdę Chrystusową i potwierdzając ją swoim przykładem. Poprzez słowo pocieszał, pokrzepiał oraz umacniał swoich wiernych w trudnych czasach. Czynności liturgiczne sprawował wiernie i gorliwie. Jego postawa była heroiczna, o czym świadczą liczne przypadki udzielenia przez niego chrztu wielu Żydom w czasie ich prześladowania przez niemieckich nazistów, wskutek czego poniósł śmierć męczeńską. Posługa charytatywna wymagała od ks. Emiliana wielkiego zaangażowania ze względu na konieczność udzielania wsparcia materialnego ubogim i potrzebującym: uchodźcom, sierotom, wdowom oraz więźniom. Bł. Emilian Kowcz starał się również o budowanie i wzrost wspólnoty wierzących w Chrystusa w duchu koinonii, kształtując w nich postawy nacechowane solidarnością, braterstwem oraz miłością do Boga i bliźniego.
    Źródło:
    Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 134-144
    1731-710X
    Pojawia się w:
    Studia Redemptorystowskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgie anlässlich der Staatsund Nationalfeierlichkeiten in Polen
    The Liturgy celebrated in Poland as a part of patriotic and national feasts
    Liturgia celebrowana w Polsce w ramach uroczystości patriotyczno-narodowych
    Autorzy:
    Mateja, Erwin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595430.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    katholische Liturgie
    patriotisch-nationale Zelebrationen
    Gottesdienste für das Vaterland
    Nationalheiligtum
    Zeremoniale für Uniformdienste
    liturgia katolicka
    uroczystości patriotyczno-narodowe
    msze za Ojczyznę
    narodowe sanktuarium
    ceremoniał służb mundurowych\
    Catholic liturgy
    patriotic-national celebrations
    Masses for homeland
    national shrine
    ceremony of uniformed services
    Opis:
    Historia Polski od przyjęcia chrztu w 966 r. pokazuje, jak pewne wydarzenia społeczne łączono z celebracjami liturgii. W artykule została podjęta próba pokazania nie tylko historii tego zjawiska, ale też problemów, jakie się z nim wiązały. Łączenie wątków religijnych ze świętowaniem wydarzeń narodowych miało miejsce wtedy, gdy pojawiało się zagrożenie wewnętrzne lub zewnętrzne. Przykładem są tzw. śluby lwowskie króla Jana Kazimierza, który 1 kwietnia 1656 r. uroczystym aktem religijno-państwowym oddał Rzeczpospolitą pod opiekę Matki Bożej, którą ogłosił Patronką oraz Królową Królestwa Polskiego i wszystkich jego ludów. Fakt ten przyczynił się zdecydowanie do tego, że Jasna Góra stała się narodowym sanktuarium, w którym Polacy mieli szansę określić swoją tożsamość, zwłaszcza w realiach życia pod zaborami. Proces ten, zapoczątkowany w XVII w., doprowadził do stworzenia popularnej w narodzie polskim zasady: Polak-katolik. W okresie międzywojennym stereotyp ten sprzyjał łączeniu katolicyzmu z nacjonalizmem, natomiast w okresie powojennym nabrał charakteru antykomunistycznego. Swoistym fenomenem stały się tzw. msze za Ojczyznę, celebrowane przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę, kapelana „Solidarności”, który gromadził na takich liturgiach tłumy wiernych. Choć jemu zawsze zależało na religijnym wymiarze tych spotkań, to jednak z punktu widzenia społecznego były to spotkania modlitewno-patriotyczne. Końcowa część artykułu jest pokazaniem, jak kształtuje się proces włączania celebracji liturgicznych w uroczystości patriotyczno-narodowe po 1989 r. Proces ten nabierał na sile choćby z powodu liczby katolików będących obywatelami Polski. Na pewno pewnym problemem jest niezadowolenie z takiego stanu rzeczy tych, którym nie podoba się łączeniereligii z wydarzeniami o charakterze świeckim ‒ i to niezależnie od ich przekonań. Potrzebny jest tu pewien zdrowy rozsądek w organizowaniu takich obchodów. Nie mogą one ani drażnić ich przeciwników, ani szkodzić Kościołowi. Należy zwracać szczególnie uwagę na to, aby liturgia nie była instrumentalizowana. Innym problemem do rozwiązania jest pogodzenie przepisów liturgicznych z normami ceremoniału służb mundurowych, które biorą udział w omawianych uroczystościach. Wydaje się, że przy odrobinie dobrej woli i rozsądku można te problemy pokonać dla dobra tych, którzy omawianego świętowaniapotrzebują.
    The history of Poland since its Baptism in 966 A.D. shows how certain social events were combined with liturgical celebrations. This paper aims to show not only the history of this phenomenon but also some related problems. The combination of some religious motifs with the national celebrations used to be relatedto both internal and/or external threats. One example is the case of the so-called “Lwów Oath” of King John Casimir, who on April 1st, 1656, with a solemn religious and state act, consecrated the Republic to the protection of the Mother of God and whom he proclaimed as the Patron and Queen of the Kingdom of Poland and of all its people. This fact contributed decisively to the fact that Jasna Góra became a national sanctuary in which Polish people had the chance to define their identity, especially during the period of the Partition of Poland. This process, originated in 17th century and led to the formulation of a famous principle: a Pole – a Catholic. During the interwar period this stereotype supported the attempts to unite Catholicism with nationalism, and after the Second World War it gained an anti-communist character. An interesting phenomenon became the so-called “Masses for Homeland” celebrated by Blessed Rev. Jerzy Popiełuszko, the chaplain of “Solidarność”; the liturgies gathered crowds of the faithful. Although Popiełuszko always emphasized the religious dimension of those gatherings, from the social point of view they were, indeed,“prayer-patriotic meetings”. The final part of this study shows how the liturgical celebrations were incorporated into patriotic and national celebrations after 1989. This process grew stronger due to the number of Catholics who are citizens of this country. A certain problem arises here from the dissatisfaction of the people who do not make any links between religious and secular events. A common sense of purpose seems to be indispensable for organizers of such celebrations: they can neither irritate their opponents nor harm the Church. And more, the Liturgy itself cannot be used instrumentally. Another problem to be solved is to bring together the liturgical rules and the norms of the uniformed, which take part in the ceremonies discussed. It seems, however, that with a little goodwill and reason it is possible to overcome these problems for the benefit of those who need these kind of celebrations.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 2; 129-142
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świętowanie w chrześcijaństwie w IV–V wieku
    Celebrations in christianity in IV–V century
    Autorzy:
    Komarnicki, Konrad Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460453.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Warszawska Prowincja Redemptorystów
    Tematy:
    Sozomen
    Sokrates
    Egeria
    Świętowanie
    Wspólnota Kościoła
    Liturgia
    Kościół starożytny,
    Celebracje
    Sobór Nicejski
    Konstantyn
    kult świętych
    Msza św.
    Wielkanoc
    Pascha
    Jerozolima
    cultus
    nowacjanie
    Walens
    Spirydion
    Niedziela Palmowa
    Triduum
    Wielki Tydzień
    Ignacy Antiocheński
    Epifania
    Pięćdziesiątnica
    Święto Dedykacji
    Betlejem
    Feasting
    Celebration
    Salminius Hermias Sozomenus
    Socrates of Constantinople
    Egeria’s Travels
    Common
    ancient Church
    First Council of Nicaea
    calculation of the date of Easter
    Constantine
    Holy Land
    Epiphany
    Nativity of Christ
    Holy Week
    Palm Sunday
    Bethlehem of Galilee
    Liturgy of Saint James
    Sokrates Scholastikos
    Salamanes Hermeias Sozomenos
    Liturgie
    Fest
    Jerusalem
    Pfingsten
    Erste Konzil von Nicäa
    Konstantin
    Ostern
    Palmsonntag
    Messe
    Sakrament
    Er scheinung des Herrn
    Karwoche
    Alt-Jerusalemer Liturgie
    Alte Kirche
    Heiliges Land
    Ignatius von Antiochien
    Opis:
    Human time, no matter to what culture or religion a man belongs, is filled with celebrations that give rhythm to his life and help him capture the essence of his existence. Also Christianity over the centuries worked out various forms of specific celebration. The goal of this text is to look at the character of celebrate in the fourth and fifth centuries and to determine how the Christian writers wrote about the celebration. The first sources that author considered are two ancient texts of Socrates of Constantinople (Socrates Scholasticus) and Sozomen (Salminius Hermias Sozomenus) with the same names: Historia Ecclesiastica. In both works there are little chapters, in which appear the mention of the celebration, the majority of them is associated with Feast of the Passover and The First Council of Nicaea, others occur mainly on the margins of the narrative. This is because the history of the Church is here treated primarily as ‘political’ history, shaped by the decisions of great personages of the Church. The most important conclusion that emerges from these two texts is the observation that the differences in the way of celebration are not a source of division, but most of all divisions for doctrinal reasons manifest themselves in a separate celebration. The second source is The Travels of Egeria, also called The Pilgrimage of Aetheria (Itinerarium Egeriae), a letter describing the author’s travel to the holy places. In her report Egeria devotes much attention to the description of those involved in the celebration of subsequent festivals. The modern reader is struck by the generosity of crowds gathered in prayer and their vivid faith that motivates them to make long prayers going for hours. Celebration of Christians in the fourth and fifth centuries was an expression of a vivid faith. Their religion permeated life in all dimensions, and determined the essence of who they were. It was touching the inexpressible, the main aim was above all communion with Christ and the Church. Originally Christians celebrated entirely in the community of the Church, which gives a more or less clear framework to all that can be considered for celebration.
    Źródło:
    Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 201-229
    1731-710X
    Pojawia się w:
    Studia Redemptorystowskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies