Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "liturgia Kościoła" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
"Wykład liturgii Kościoła Katolickiego" biskupa A.J. Nowowiejskiego po kilkudziesięciu latach
Autorzy:
Wyczawski, Hieronim Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043789.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
liturgia trydencka
liturgika
teologia
historia Kościoła
Trent liturgy
liturgics
theology
church history
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1988, 56; 383-404
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ze wszech miar stosownie zatem świątynią Boga nazywamy duszę sprawiedliwego”. Absalona ze Sprinckirsbach kazanie XLI na poświęcenie kościoła – przekład i komentarz
“By all means, therefore, it is right that we the soul of the just call the temple of God” Absalon of Sprinckirsbach’s sermon XLI on the dedication of the church – translation and commentary
Autorzy:
Libowski, Łukasz
Wilk, Piotr
Włosiński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32711391.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Absalon ze Sprinckirsbach
wiktoryni
kazania
konsekracja kościoła
liturgia
sakramenty
Victorines
sermons
church consecration
liturgy
sacraments
Opis:
This article is devoted to one of the sermons by the great and illustrious Victorine preacher, Absalon of Sprinckirsbach (died 1205), author of the extensive collection Sermones festivales, which was first published in 1534 in Cologne, and was later reprinted in 1605 in Milan and in J.-P. Migne’s perennial Latin patrology. The sermon in question is the sermon XLI, one of four sermons by Absalon intended to be read or preached on the occasion of a church dedication ceremony – three of these occasional sermons are already available in Polish translation. A translation of the indicated work is offered here with brief commentaries in the form of footnotes to selected parts of it. The Latin text of the sermon is also included below, so that the two language versions, Latin and Polish, can be easily compared by the reader. The present work, which enriches the collection of those Victorine texts in which the allegorical meaning of the Christian temple is expounded and which are available in Polish, is an element of a broader research project, which will culminate in a study referring to Absalon’s theology of the house of God. This study will complement the article “Multa in his omnibus latent profunda mysteria.” Hugh, Richard and Adam of St Victor’s understanding of the church building.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2024, 33, 1; 213-232
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nakazał zbudować sobie dom, by w nim odbywały się uroczystości zaślubin". Absalona ze Sprinckirsbach kazanie XL na poświęcenie kościoła - przekład i komentarz
"He ordered a house to be built for himself so that the nuptial ceremonies would be held there". Absalon of Sprinckirsbach’s sermon XL for the consecration of the church – Polish translation and commentary
Autorzy:
Libowski, Łukasz
Włosiński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408527.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Absalon of Sprinckirsbach
Victorines
sermons
church consecration
liturgy
sacraments
Absalon ze Sprinckirsbach
wiktoryni
kazania
konsekracja kościoła
liturgia
sakramenty
Opis:
The Polish reader is hereby presented with a translation of the third of four sermons by Absalon of Sprinckirsbach (died 1205), an author belonging to the Victorine circle, on the consecration of the church. The translation is accompanied by several commentaries in the form of footnotes. The Latin text of the work, which is currently only available in a non-critical version in the Latin patrology, has also been added so that the proposed translation can be easily compared with the original. The submitted publication is part of a wider project. As part of this project, two texts have so far been submitted for publication, namely translations of Absalon’s sermons XXXVIII and XXXIX intended for the day of the dedication of the temple.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 4; 171-196
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyminsy w kolekcji Muzeum Archidiecezjalnego im. św. Józefa Sebastiana Pelczara Biskupa w Przemyślu
Antiminces in the Collection of the Archdiocesan Museum of St. Joseph Sebastian Pelczar the Bishop in Przemyśl
Autorzy:
Wojnarowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130731.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
antymins
Złożenie do grobu Chrystusa
druk na płótnie
liturgia Kościoła wschodniego
antimension
the Entombment of Christ
canvas print
Eastern Church liturgy
Opis:
Artykuł zawiera katalog antyminsów w zbiorach Muzeum Archidiecezjalnego w Przemyślu. Opisuje 17 dzieł z okresu od 1700 r. do początku XX w. Antymins to prostokątny kawałek płótna lnianego lub z jedwabiu, typowo ozdobiony przedstawieniami Złożenia do grobu Chrystusa, czterech ewangelistów oraz napisami wykonanymi technikami graficznymi. Nie wolno sprawować Eucharystii bez antyminsów. Antyminys musi być konsekrowany i podpisany przez biskupa.
The article contains a catalogue of antimensions in the collections of the Archdiocese Museum in Przemyśl. It describes seventeen antimensions from the period from 1700 to the beginning of the 20th century. An antimension is a rectangular piece of cloth of either linen or silk, typically decorated with representations of the Entombment of Christ, the Four Evangelists, and inscriptions which were made in graphic techniques. It is not permitted to celebrate the Eucharist without an antimension. The antimensions must be consecrated and signed by a bishop.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 351-374
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Graduał rkp 7021 Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu jako przykład recepcji potrydenckiej reformy chorału gregoriańskiego w polskim obrządku liturgicznym.
Gradual, MS 7021, from the Medieval and Renaissance Manuscripts Section of Poznań University Library, as an example of post-Trent reception and implementation of Georgian plainchant in Polish liturgical celebration
Autorzy:
Sobczak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912013.pdf
Data publikacji:
2015-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Piotrkowczyk
Benedictine nuns of the Chełmno congregation
manuscript
the seventeenth century.
gradual
Trent reform
the Council of Trent
Georgian chant
Catholic Church
liturgy of the Catholic Church
rites
antiphonary
missal
breviary
graduał
reforma trydencka
sobór trydencki
chorał gregoriański
Kościół katolicki
liturgia Kościoła katolickiego
ryt
antyfonarz
mszał
brewiarz
benedyktynki kongregacji chełmińskiej
rękopis
XVII wiek.
Opis:
Graduał rkp 7021 Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu jest jednym z wczesnych przykładów recepcji potrydenckiej reformy chorału gregoriańskiego na terenie XVII-wiecznej Rzeczypospolitej. Księga pochodzi z toruńskiego skryptorium benedyktynek kongregacji chełmińskiej. Celem artykułu jest ukazanie przemian liturgicznych, jakie zaszły w Rzeczypospolitej na początku XVII wieku, na przykładzie analizy zawartości rękopisu benedyktynek i innych dostępnych źródeł, a także nakreślenie problemu reformy repertuaru gregoriańskiego wprowadzonego przez Stolicę Apostolską i jego polskiej recepcji. Dla liturgii Kościoła zachodniego najważniejszym osiągnięciem reformy potrydenckiej było ujednolicenie ksiąg liturgicznych, co prowadziło do unifikacji liturgicznej całego Kościoła. W Rzeczypospolitej przyjęto brewiarz i mszał rzymski oraz mające z nimi ścisły związek – antyfonarz i graduał. W księgach tych starano się jednak zachowywać tradycje lokalne, co nie pozwoliło na całkowite przyjęcie rytu rzymskiego. Graduał rkp 7021 BUAM pochodzący z toruńskiego skryptorium zakonu benedyktynek kongregacji chełmińskiej i będący przykładem wprowadzania przez zakonnice reformy trydenckiej na terenie XVII-wiecznej Rzeczypospolitej nie ma powiązania z tradycją lokalną czy zakonną. W historii recepcji reformy trydenckiej na terenie Rzeczypospolitej benedyktynki kongregacji chełmińskiej mają niewątpliwie wiele zasług. Odcinając się od reguły benedyktynów tynieckich i tworząc własną, opartą na postanowieniach soboru trydenckiego, okazały się zakonem nowatorskim i atrakcyjnym. Nie bez znaczenia jest tu ich współpraca z zakonem jezuickim, który był również propagatorem reformy liturgicznej. Artykuł ukazuje, jak ważne są badania polskich źródeł muzyczno-liturgicznych okresu potrydenckiego. Stanowi też ważny wkład w rozpoznanie i opisanie źródła, które do tej pory nie było powszechnie znane.
The gradual MS 7021 (kept at Poznań University Library) is one of the earliest examples of the reception of post-Trent reform of Gregorian plainchant in the seventeenth century Poland. The volume comes from the scriptorium of Benedictine convent in the Chełmno congregation. The article’s aim is to present the liturgical alterations and changes that occurred in the Polish Republic in the early seventeenth century with the example provided by an analysis of the content of the Benedictine manuscript as well as other available sources. Additionally, the article examines the problem of the reform of the Georgian repertoire introduced by the Apostolic See and the its subsequent reception in Poland. In the liturgy of the Western World, the most significant outcome of the post- Trent reform was the introduction of standarised principal liturgical books, which in consequence led to a unification of liturgy in the whole of the Church’s life. The Polish–Lithuanian Commonwealth adopted the breviary and the Roman Missal, the liturgical book that contains the texts and rubrics for the celebration of the Mass in the Roman Rite of the Catholic Church, as well as the antiphonary and gradual. Local traditions, however, were attempted to be retained in these liturgical books, so that the proper Roman rite could not have been implemented to the full. However, the gradual, MS 7021 BU UAM, from the Toruń scriptorium of the Benedictine convent, is an example of the implementation the Trent reform in the seventeenth century Polish-Lithuanian Commonwealth that has no connections with any local or locallybased monastic tradition. The Benedictine nuns from the Chełmno congregation were undoubtedly prominent in the history of the Trent reform in the Republic of Both Nations. By dissenting from the spirit of St. Benedict’s rule professed by the Tyniec Benedictines, and by creating their own rule based on the resolutions of the Council of Trent, the convent adopted an innovative and attractive stance. The cooperation of the nuns with the Jesuits from the Society of Jesus, who were also promoters of the liturgical reform, was also instrumental. The article shows how important it is to carry on with research studies on Polish music and liturgical sources from the post-Trent period. The article is also an important contribution to the investigation and description of a source that, as yet, has not been satisfactorily addressed.
Źródło:
Biblioteka; 2015, 19(28); 7-30
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierowanie świętą liturgią według Magnum principium. Komentarz do kan. 838 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Ordering and Guidance of the Sacred Liturgy under the Principles of Magnum principium. Commentary to can. 838 of the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Kołodziej, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233970.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uświęcające zadanie Kościoła
liturgia
sakramenty
adaptacje i akomodacje
the Sanctifying Office of the Church
liturgy
sacraments
adaptations and accommodations
Opis:
Liturgia stanowi przestrzeń szczególnego spotkania teologii i prawa. Nawet, jeśli niektórym wydaje się, że powinna być ona ograniczona tylko do wymiaru czysto mistycznego, bo widzi się w niej specjalny rodzaj modlitwy, to w rzeczywistości jej kształt jest dokładnie określony przez normy prawa kościelnego. Krytyczna ocena Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. musiała uwzględnić obiektywne stwierdzenie, że nie każdy przepis w nim określony i zawarty oddał w sposób precyzyjny sensus Ecclesiae twórców i uczestników Soboru Watykańskiego II. Tak było chociażby w przypadku kan. 838 KPK/83. Zawarte w nim normy odnoszące się do adaptacji i akomodacji oraz określające zasady współpracy pomiędzy Stolicą Apostolską a lokalnymi konferencjami biskupów wymagały uzgodnienia z przepisami przyjętymi już w ramach obrad Soboru Watykańskiego II. Dlatego na mocy listu apostolskiego motu proprio Magnum principium papież dokonał stosownych zmian, które uczyniły współpracę Stolicy Apostolskiej i konferencji biskupów jeszcze sprawniejszą i bardziej owocną w służbie wiernym. Ponadto dzięki tej nowelizacji modlitwa liturgiczna ma być bardziej przystosowana do zrozumienia ludzi.
Liturgy is a particular space of contact between theology and law. Despite of the fact that certain people are of the opinion that it should be limited only to a purely mystical dimension, as it is perceived as a special kind of prayer, its form is in fact precisely defined by the standards of church law. Critical assessment of the 1983 Code of Canon Law must also take into account the objective statement that not every precept defined and contained therein accurately reflects the sensus Ecclesiae of the founders and participants of the Second Vatican Council. This is the case with can. 838 of the Code of Canon Law. The standards relating to adaptation and accommodation contained therein and defining the principles of cooperation between the Holy See and local conferences of bishops, required agreement with the provisions already adopted as part of the deliberations of the Second Vatican Council. Therefore, by virtue of the apostolic letter of the motu proprio Magnum principium, the Pope made appropriate changes that made the cooperation of the Holy See and the Conference of Bishops even more efficient and more fruitful in the service of the faithful. Moreover, thanks to this amendment, the liturgical prayer is to be more adapted to the understanding of people.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 97-119
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La porta della chiesa. Luogo liturgico trascurato
The Church Door
Główne drzwi do kościoła
Autorzy:
Jura, Piotr Pawel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037998.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
świątynia
drzwi kościoła
liturgia
sacrum
Opis:
The main door of a church does not only have the sole function as a point of entry or exit but it must perform the iconic function of primary importance in a complex path as a cultural and cultic symbol. Sacred architecture must firstly correspond to liturgical requirements. It does not stand on it’s own but must shape what is sacred in order to be truly functional, therefore becoming a synthesis of form, content and purpose. The door, being part of the architecture, is not simply an opening on the wall, but it is a liturgical and symbolic point which must be strongly characterized.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 56, 2; 93-112
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia Kościoła miejscem spotkania suwerennego Boga z wolnym człowiekiem. Pośrednictwo zbawcze a proces zbawczy według ks. Franciszka Blachnickiego
Liturgy of the Church as a place of meeting between sovereign God and the free man. The salvific mediation and the salvific process according to F. Blachnicki
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502702.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
liturgia Kościoła
proces zbawczy
ks. Franciszek Blachnicki
Opis:
F. Blachnicki was the forerunner in absorbing the F. X. Arnold’s ecclesiologic conception of pastoral theology. According to that theologian from Tübingen a nature of Church salvific mediation is both objective and external. It is to be distinguished from a salvific process, that is subjective and internal. The analysis of personal nature of meeting between God and a man is a reason for a necessity of Church salvific mediation. That is why the liturgy of the Church is a place of meeting between sovereign God and the free man.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2009, 18; 147-156
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia sercem pisana! Ks. prof. dr hab. Jan Józef Janicki i jego Mistrzowie
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669109.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgy as the font and summit of Church life
Rev. Jan Janicki
Paschal Mystery
o. Burkhard Neunheuser
o. Odo Casel
Passion
Death and Resurrection
and Ascension of Christ
liturgy
mystagogy
liturgia źródłem i szczytem życia Kościoła
ks. Jan Józef Janicki
misterium paschalne
o. Burkhard Neunheuser
o. Odo Casel
Męka
Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa
liturgia
mystagogia
Opis:
According to the teaching of Vatican Council II: “liturgy is the summit toward which the activity of the Church is directed […] and the font from which all her power flows” (SC 10). This meaning of “a particle” of Church life is what Rev. Prof. Jan Józef Janicki, celebrating now his jubilee, is so much convinced that he has devoted to liturgy, this beautiful Church attire, his entire scientific and life pursuits, writing about it with all his heart! The scientific research of Rev. Prof. Janicki has focused on the following issues: theology of liturgy (basic liturgical realities, theology of euchological texts of the new liturgical books of the Church, Paschal Mystery and its expression in the Eucharist and in liturgical year); history of liturgy (the influence of the Hebrew, Hellenistic and Roman cultures on the Christian liturgy, the liturgy of the first centuries of the Church, history of liturgical books); history of holy and jubilee years (history of liturgical movement, history of liturgical congresses, the role of Saints in the Church life in the light of Mass formulas); liturgical ministry (liturgy as exercising the ministry of sanctification in the Church community, the ministry of a sacristan, liturgy of the Holy Land). It appears that the entire way of “writing liturgy with his heart” was implanted in Rev. Prof. Janicki by one of the most acclaimed theologians and historians of post Vatican Council II period, the Benedictine monk from Maria Laach Abbey, Professor Burkhard Neunheuser. This remarkable man, the professor of Pontificio Istituto Liturgico in Rome, became Rev. Prof. Janicki’s mentor guiding him and showing the path for his academic growth. The key idea in Fr. Neunheuser’s post‑Council teachings about liturgy was emphasizing the role of the Paschal Mystery which is the very centre of liturgical year and of each Church activity. Therefore, Passion, Death and Resurrection as well as the Ascension of Christ are these events through which the most important “miracles” are done, namely, adoration of God and redemption of man (cf. SC 5,6). These are the pivotal moments in the history of salvation, as God’s plan is realized in Christ, and the centre of Christianity is Pascha, the sacrifice. The Mother Church takes an active part in His sacrifice, making His sacrifice her own, and by Him she is raised from this world up to God and praised. This participation in Christ’s sacrifice is the act of grace, so there must be belief, and everything is accomplished through the mystery of worship. Everything to which the greatest advocates of liturgy, such as, Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini and Burkhard Neunheuser amongst them devoted throughout the entire history of liturgy revival has been crucial to engrain the Paschal Mystery in man’s life. Here we can find this thread which links all those magnificent liturgists with our honourable Rev. Professor Janicki who has been proclaiming so successfuly the Paschal Mystery.
Skoro „liturgia jest źródłem i szczytem życia Kościoła” (KL 10), jak naucza nas Sobór Watykański II, to z niej wszystko wypływa i do niej wszystko zdąża. O takim właśnie rozumieniu tej „cząstki” życia Kościoła niezwykle przekonany jest Jubilat, który dla piękna tej szaty Kościoła, jaką jest liturgia, poświęcił swoje naukowe i życiowe dociekania, dlatego można powiedzieć o nim, że liturgię sercem pisał! Kierunki badań naukowych Księdza Profesora Jana Józefa Janickiego koncentrują się wokół następujących zagadnień: teologii liturgii (podstawowe rzeczywistości liturgiczne, teologia tekstów euchologijnych nowych ksiąg liturgicznych Kościoła, misterium paschalne i jego uobecnienie w Eucharystii i w roku liturgicznym); historii liturgii (wpływy kultury hebrajskiej, helleńskiej i rzymskiej na liturgię chrześcijańską, liturgia pierwszych wieków Kościoła, dzieje ksiąg liturgicznych); historii lat świętych – jubileuszowych (historia ruchu liturgicznego, historia kongresów eucharystycznych, rola świętych w życiu Kościoła w świetle formularzy mszalnych); duszpasterstwa liturgicznego (liturgia wypełnianiem posługi uświęcania we wspólnocie Kościoła, posługa zakrystiana, liturgia w Ziemi Świętej). Wydaje się, że całkowitą drogę „pisania sercem liturgii” zaszczepił mu jeden z najważniejszych teologów i historyków liturgii po Vaticanum II, a był nim benedyktyński mnich z opactwa Maria Laach o prof. Burkhard Neunheuser. Ten wyjątkowy człowiek, profesor Pontificio Istituto Liturgico w Rzymie, stał się mentorem i wskazującym kierunek dla rozwoju naukowego naszego Jubilata.Kluczowe dla nauczania o soborowej liturgii przez o. Neunheusera było zwrócenie uwagi na misterium paschalne, które jest centrum roku liturgicznego i każdej czynności Kościoła. To bowiem Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa, przez które właśnie dokonują się najważniejsze „cuda”, a są to uwielbienie Boga i odkupienie człowieka (zob. KL 5, 6). To jest wydarzenie centralne w historii zbawienia. Skoro Boży plan zbawienia urzeczywistnia się w Chrystusie, to w centrum chrześcijaństwa znajduje się Pascha, czyli ofiara. Kościół bierze aktywny udział w Jego ofierze, Jego ofiarę czyni swoją ofiarą i przez niego zostaje podniesiony z tego świata do Boga oraz uwielbiony. To zaś uczestnictwo w ofierze jest dziełem łaski, potrzebna jest więc wiara, a dokonuje się to w misterium kultu. Wszystko to, czemu służyli przez całą historię odnowy liturgii wielcy jej piewcy tej miary co dom Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini i inni, a także Burkhard Neunheuser, było niezwykle ważne dla tego, aby misterium paschalne wkorzenić w życie człowieka. I dlatego wydaje się, że tu znajduje się owa nić, która łączy tych wielkich i wspaniałych liturgistów z naszym Jubilatem, który głosi z dużym powodzeniem misterium paschalne.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgische Texte zu Ehren der Heiligen Drei Könige (Teil 2)
Liturgical Texts Honoring the Three Holy Kings (Part 2)
Teksty liturgiczne ku czci Świętych Trzech Króli (część 2)
Autorzy:
Puszcz, Teodor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035065.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Święci Trzej Królowie
liturgia Kościoła
formularze mszalne
modlitwa za podróżujących i pielgrzymujących
Saint Three Kings
liturgy of the Church
Mass forms
pray for travelers and pilgrims
Opis:
W nawiązaniu do poprzedniego artykułu [66(2019), zeszyt 8] trzeba stwierdzić, że teksty liturgiczne na cześć Świętych Trzech Króli za podróżujących i pielgrzymów wpisują się w ogromny skarbiec modlitw Kościoła przewidzianych dla tego typu liturgii. Wspomniani wyżej Święci, obok św. Jakuba Starszego, św. Rafała Archanioła, św. Juliana, św. Krzysztofa i św. Mikołaja, uważani byli i są za patronów podróżujących i pielgrzymujących. Z tego bogactwa modlitw niewiele tekstów pozostaje w użytku w liturgii posoborowej Kościoła. Zadziwiające jest to, że mszały kolońskie XV i XVI wieku nie zawierają formularzy mszalnych De tribus regibus pro iter agentibus, natomiast praktycznie w całej Europie można je znaleźć w mszałach średniowiecznych. W niniejszym artykule przedstawione zostały kolejne trzy formularze mszalne. Kościół w euchologii tych formularzy wspomina najpierw szczęśliwą podróż mędrców ze Wschodu pod przewodem niezwykłej gwiazdy do nowo narodzonego Mesjasza w celu obdarowania Go niezwykłymi darami, a także drogę powrotną do domu. Następnie prosi dla wiernych pielgrzymujących, za przyczyną tych Świętych, o drogę przebiegającą w pokoju, zdrowiu i pomyślności, a sam Chrystus – prawdziwe Słońce, prawdziwa Gwiazda i prawdziwa Światłość – niech ich prowadzi do upragnionego celu pielgrzymki. Dalej Kościół prosi o Boskiego Towarzysza drogi – Anioła pokoju – dla pielgrzymów, który ma ich strzec przed niebezpieczeństwami duszy i ciała, a także przed atakami szatana, by mogli stać się towarzyszami Ducha Świętego. W końcu Kościół odwołuje się do dziejów Syna Bożego, który przez Ojca został posłany na łono Dziewicy, stał się człowiekiem, cierpiał i umarł, a także do aniołów przy grobie jako świadków Jego zmartwychwstania. Rola aniołów przedłuża się i manifestuje w opiece dniem i nocą nad pielgrzymami – o co także prosi Kościół. Tekst pierwszego czytania stanowi fragment proroctwa Izajasza (Iz 60,1-6), gdzie jest mowa o pielgrzymce narodów z darami do Jerozolimy i do światłości, czyli do Pana. Podobnie fragment Księgi Rodzaju opowiada o podróży Abrahama w towarzystwie anioła do jego nowej ojczyzny (Rdz 24,7). Oba teksty przerzucają most do kolejnych dwóch perykop, w których opisane są: podróż magów z darami ze Wschodu do Betlejem, do Syna Bożego (Mt 2,1-12) oraz nakaz misyjny dla apostołów zakładający zaufanie w Bożą pomoc w drodze (Mt 10,7-8), co jest typowym motywem pielgrzymowania. Źródłami antyfon mszalnych (introitus, graduale, offertorium i communio) są fragmenty biblijne z psalmów i ksiąg, które stanowią czytania mszalne, stąd powtarzające się motywy: prowadzenie przez Boga w drodze, zaufanie Bogu, gwiazda na Wschodzie, podróż magów z darami i adoracja Króla królów. Sekwencja posiada 10 zwrotek i jest tekstem niebiblijnym. Najpierw zgromadzeni są zachęceni do uwielbienia majestatu Bożego, następnie tekst porusza narodzenie Chrystusa i pokłon mędrców z darami, których mistyczne znaczenie jest wyjaśnione (zw. 1-5). W dalszych zwrotkach wspomniane jest przeniesienie relikwii i ich kult w Kolonii (zw. 6-9). Na końcu umieszona została prośba, by Chrystus, za przyczyną mędrców, zaprowadził wiernych do życia wiecznego (zw. 10).
In reference to my previous article (Roczniki Teologiczne, vol. 66, fasc. 8, 2019) it has to be said that liturgical texts honoring the Three Holy Kings as travelers and pilgrims form a part of the immense treasury of prayers of the Church for this type of liturgy. These holy men, alongside St. James the Greater, St. Raphael the Archangel, St. Julian, St. Christopher, and St. Nicholas, have been and still are seen as patrons of travelers and pilgrims. From this wealth of prayers, only a few remain in use in the post-Vatican II liturgy. It is surprising that the Missals of Cologne in the 15th and 16th century did not include the Mass De tribus regibus pro iter agentibus, when it could be found in medieval Missals practically everywhere in Europe. This article presents three more Masses. In its euchologion the Church recalls in the parts of this Mass, first the happy journey of the wise men from the East, guided by the extraordinary star to the newborn Messiah so as to present Him with extraordinary gifts, and it also recalls their return trip home. It then prays for the pilgrim faithful, through the intercession of these Holy Men, for a path that passes along the way of peace, health, and prosperity, and that Jesus Himself—the true Sun, true Star, and true Light—leads them to the yearned-for goal of their pilgrimage. The Church then asks for a divine companion along the way—an angel of peace—for the pilgrims, who will protect them from dangers to soul and body, and also from the onslaughts of Satan, that they may become companions of the Holy Spirit. At the end, the Church refers to the history of the Son of God, who was sent by the Father to the womb of the Virgin, who became Man, suffered and died; and again, to the angels at the grave, witnesses of His resurrection. The role of the angles is prolonged and manifested in their day and night care over pilgrims—for which the Church also prays. The text of the first reading comes from a passage from the prophet Isaiah (Isa 60:1-6) which talks about a pilgrimage of the nations with gifts to Jerusalem and to the light, that is, to the Lord. A similar section in the Book of Genesis tells of the journey of Abraham in the company of an angel to his new homeland (Gen 24:7). Both of these texts create a bridge to the next two pericopes, which describe the journey of the Magi, with their gifts, from the East to Bethlehem, to the Son of God (Matt 2:1-12) and also the missionary command to the apostles place their trust in the help of God along their way (Matt 10:7-8), which is a typical theme in pilgrimages. The sources for the Mass antiphons (introitus, graduale, offertorium i communio) are passages from the Psalms and other Books of the Bible that constitute the readings of the Mass, hence the recurring themes of: being guided by God along one’s pathway, trust in God, the star in the East, the journey of the Magi with gifts, and adoration of the King of kings. The sequence has ten verses and is a non-biblical text. First, those gathered are encouraged to praise the majesty of God, then the text touches on the birth of Christ and the adoration of the wise men with their gifts, the mystical significance of which is explained (verses 1-5). The following verses recall the transfer of their relics and their cult in Cologne (verses 6-9). At the end, there is a supplication that Christ, through the intercession of the wise men, may lead the faithful to eternal life (verse 10).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 75-92
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedzielna Eucharystia, jej znaczenie w historii i we wspólnocie Kościoła
Autorzy:
Wasielewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676616.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Eucharystia
Msza święta
niedziela
Dzień Pański
liturgia
Wspólnota Kościoła
Eucharist
Holy Mass
Sunday
Lord’s Day
liturgy
Church community
Opis:
The article presents the sacrament of the Eucharist in the perspective of Sunday, because this sacrament is the source of the whole Christian life, and the Church lives thanks to the Eucharist (Ecclesia de Eucharistia vivit). It presents an overview of the major changes in the liturgy and the theology of the Holy Mass on Sunday, as well as the value of Sunday for the People of God. The liturgy, especially the Sunday liturgy, is not a theological treatise or a scientific lecture, but a celebration of the mystery of Christ, that is, the action of God himself together with the gathered People of God. It is an authentic confession of faith and a sign of belonging to the Church of God and union with him. The faithful, when they do not understand the spirit and meaning of the rites, withdraw, sometimes looking for other forms of religiosity. Therefore, there is a need to encourage, educate and prepare them for a fuller participation in the Sunday liturgy, which is, after all, of fundamental importance for the life of the Church and its individual members. It is the liturgy that effectively creates communion and educates to communion. The liturgy, especially the Sunday liturgy, lived in the full communion of the Church, reveals the entire mystery of Christ, from the Incarnation and Nativity to the Ascension and Pentecost, and the expectation of the blessed hope and coming of Christ. It is the realization of God’s plan of salvation and the continuation of the history of salvation to which all are called.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 3; 269-284
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies