Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "literary rhetoric" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Retoryczność kolekcji w świetle powieści Johna Fowlesa "Kolekcjoner" (1963)
    The rhetoric of the collection in the light of John Fowles novel "The Collector" (1963)
    Autorzy:
    Kowalski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232069.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    retoryczność kolekcji
    John Fawles
    poststrukturalizm
    retoryczność literacka
    piękno w literaturze
    rhetoric of collection
    post-structuralism
    literary rhetoric
    beauty in literature
    Opis:
    Artykuł porusza problematykę retoryczności kolekcji w świetle debiutanckiej powieści angielskiego pisarza i eseisty Johna Fowlesa Kolekcjoner (1963). Na wstępie uzasadniono sposób rozumienia pojęcia retoryczność jako swoistego doświadczenia kulturowego w oparciu o poststrukturalistyczną teorię literatury Adama Regiewicza oraz przy postrzeganiu literatury jako świadectwa swoistego katalogowania, według Umberto Eco. W artykule retoryczność kolekcji w utworze Fowlesa omówiona jest w kontekście nowoczesnego doświadczenia piękna. Treść została przeanalizowana przez pryzmat wybranych pism Waltera Benjamina, gdzie retoryczność jest traktowana jako kulturowa gra z konwencją.
    The article deals with the issue of the rhetorical nature of the collection in the light of the debut novel by the English writer and essayist John Fowles – The Collector (1963). The introduction of the article justifies the way of understanding the concept of rhetoric as a specific cultural experience based on the post-structuralist theory of literature by Adam Regiewicz, and on the basis of the idea of literary writing as a testimony to a specific form of cataloguing espoused by Umberto Eco. The article explores the rhetoricality of the collection in Fowles' work in the context of the modern experience of beauty, which is analyzed through the lens of selected writings of Walter Benjamin, where rhetoricality is treated as a cultural game with a convention.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2022, 9, 4; 83-95
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr i Kosmos (w) teorii (literaturoznawczej)
    Theatre and Cosmos of (in) the Theory (of Literary Theory)
    Autorzy:
    Wądolny-Tatar, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/445461.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    metaphor studies, humanistic cosmology, theatricality, literary genres, rhetoric, rhetoricality
    metaforologia
    kosmologia humanistyczna
    teatralność
    gatunki literackie
    retoryka
    retoryczność
    Opis:
    The introductory text discusses the contents of the yearbook and points to the directions of analysis and interpretation undertaken in the sketches and studies contained therein. The articles combine meanings of great imaginational metaphors of THEATRE and COSMOS as certain universes. Developing the idea of Hans Blumenberg, one can say that the realism of metaphors (including theatrical and cosmological studies) is the realism of rhetoricality – times, artistic trends, creators. (Re)definitions of the terms: rhetoric, rhetoricality – constitute the second thematic circle touched upon in texts, alongside categories such as performativity or transmediality. These phenomena do not function outside the genres of literary, scientific and para-scientific statements, therefore the third area of investigation in the articles concerns genological reflection (especially in relation to: academic mystery novel, theater novel, lyric cycle, anthology, “private” genology of Stanisław Barańczak).
    Tekst wstępny omawia zawartość rocznika oraz wskazuje na podjęte, w szkicach i studiach w nim zawartych, kierunki analiz i interpretacji. W artykułach konweniują sensy wielkich metafor wyobrażeniowych TEATRU i KOSMOSU jako pewnych uniwersów. Rozwijając myśl Hansa Blumenberga można powiedzieć, że realizmem metafor (w tym metaforyki teatrologicznej i kosmologicznej) jest realizm retoryczności – czasów, nurtów artystycznych, twórców. (Re)definicje pojęć: retoryka, retoryczność – stanowią drugi krąg tematyczny poruszany w tekstach, obok takich kategorii jak performatywność czy transmedialność. Zjawiska te nie funkcjonują poza gatunkami wypowiedzi literackiej, naukowej i paranaukowej, dlatego trzeci krąg rozważań w artykułach dotyczy refleksji genologicznej (szczególnie w odniesieniu do: akademickiej powieści kryminalnej, powieści teatralnej, cyklu lirycznego, antologii, „prywatnej” genologii Stanisława Barańczaka).
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7; 3-15
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les métamorphoses de la critique littéraire : le cas des Grands Rhétoriqueurs
    Autorzy:
    Szeliga, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195583.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    poésie
    critique littéraire
    renaissance
    rhétoriqueurs
    Puy
    poetry
    literary criticism
    rhetoric
    Opis:
    L’analyse de l’attitude des critiques à l’égard de la poésie des Grands Rhétoriqueurs permet d’observer les changements intervenus au sein de l’histoire littéraire. Longtemps méprisés et pratiquement exclus de la liste des poètes importants, les Rhétoriqueurs ont enfin su gagner la bienveillance des chercheurs et retrouver, dans la seconde moitié du XXe siècle, leur place dans l’histoire de la littérature française. Ce changement notoire stimulé de nouvelles recherches dans des champs de la littérature complètement oubliés jusqu’alors.
    The analysis of the attitude of the critics towards the poetry of the Grands Rhétoriqueurs allows us to observe the changes that have occurred within literary history. Long despised and practically excluded from the framework of important poets, the Rhétoriqueurs finally won over the benevolence of researchers and in the second half of the 20th century, they found their place in the history of French literature. It was a noticeable change that spurred new research into previously forgotten fields of literature.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2020, 8; 125-136
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Retoryczność teorii wobec praktyk literatury w dobie audiowizualności starych i nowych mediów
    Rhetorical theory vis-à-vis literary practices in the age of audiovisuality of old and new media
    Autorzy:
    Regiewicz, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25131049.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    retoryczność
    audiowizualność
    teoria literatury
    strukturalizm
    rhetoric
    audiovisuality
    literary theory
    structuralism
    Opis:
    Wraz z rozwojem badań interdyscyplinarnych w obrębie literaturoznawstwa pojawiło się wiele pojęć przenoszonych z innych dyscyplin naukowych do kręgu literaturoznawczego. Jednym z takich obszarów niewątpliwie jest audiowizualność związana z rozwojem mediów i nowych technologii. Artykuł podejmuje refleksję nad mechanizmem dostosowywania słownika pojęć teorii literatury do pola audiowizualnego, które wyznacza współcześnie komunikację literacką. Używane i popularne metafory medialne mają bardzo często literaturoznawczą proweniencję albo wykorzystywane są w sposób czysto filologiczny na poziomie tropu czy metafory. Przenoszone do języka teorii literatury tracą swoje źródłowe właściwości, prowadząc do rozmycia granic dyskursu dyscyplinowego. Stają się one próbą negocjowania znaczeń w obrębie dobrze znanych, czasem odświeżonych, odrodzonych, zrekonstruowanych, pojęć teoretycznych wywiedzionych z dobrego, starego strukturalizmu.
    In recent years, there has been a development of interdisciplinary research in literary studies. In the language of theory, a number of concepts transferred from other scientific disciplines appeared. In connection with the development of media and new technologies, audiovisual concepts have become popular. The article reflects on the mechanism of adapting the vocabulary of literary theory to the audiovisual field, which determines contemporary literary communication. Used and popular media metaphors often have a literary approach or are used in a purely philological way as a clue or metaphor. These concepts, transferred to the language of literary theory, lose their source properties, leading to blurring the boundaries of disciplinary discourse. They become an attempt to negotiate meanings within well-known, sometimes refreshed, reborn, reconstructed, theoretical concepts derived from old-fashion structuralism.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2022, 10; 165-179
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adaptacja filmowa jako dominujący typ lektury pierwowzoru
    Film adaptation as the dominating interpretation of the original reading
    Autorzy:
    Ślósarz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/520728.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    adaptation
    literary original
    rhetoric
    commodification of reading
    secondary sender
    dominating discourse
    Opis:
    According to aesthetic sociologism, film is the result of socio-economic determinants, and its shape is determined by the ideology of the group expressing itself. As addressed to a wide audience, it refers to the stereotypes and ideological matrices more than literature. Its reproduction is made easier by distribution by electronic media and the collective nature of production and reception. According to Industry-centric Adaptation Model, adapted texts represent secondary senders and gain new ideological meanings. The adaptation turns out to be a commodification of reading. It is inscribed in the needs of broadcasters and previously formed viewers’ expectations by the choice of actors dictated by their earlier roles, the use of humor, and the ideological function of colour and lighting. Ideological significance is also shaped by the music and the use, or lack of use of the native language of individual characters. Inscriptions on video copies are adjusted to customers’ expectations within linguistic and cultural circles. Functioning of the film camera determines that each film is deposited in the paradigms of Western civilization. When the reading is preceded by watching, ideological matrices can affect the reception of the book.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2013, 5, 1; 79-93
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Word in Action. Democracy and Deliberation in Literary Practice in Polish Renaissance
    Autorzy:
    Meller, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951465.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Renaissance literature in Poland
    democracy and literary culture
    rhetoric and political reality
    Opis:
    This paper synthesizes relations between Polish democratic system and literary practice in the 16th century. The paper analyses phenomena that project social practice of deliberation on what is important to the community, including political community, and are rooted in the idea of noble democracy – idiosyncratic, mixed political system. The author focuses her interest on the idea of concordia. Consensualism was achieved through debates, political disputes or agons. Deliberative culture also encouraged other distinctive literary forms such as dialogs (political dialogs), polemical treatises, speeches or political satires.The paper underlines the significance of the Protestant Reformation to the Polish Renaissance culture, which introduced modernising tendencies and which expressed the ambitions of influence, participation, public activity, and co-deciding about the community. It stimulated modern way of thinking and shaped the model of discursive society and democratic Church.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 17; 117-126
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Argumentacja i emocje w sporach polonistów. O peryferyjnej ramie w krytyce naukowej na przykładzie polemik zamieszczonych w „Pamiętniku Literackim”
    Argumentation and emotions in the disputes of the Polish literature’s researchers On the peripheral frame in scientific criticism as exemplified by disputes from ”Pamiętnik Literacki”
    Argumentation et émotions dans les différends des spécialistes de la langue polonaise Sur le cadre périphérique dans la critique scientifique à l’exemple des polémiques incluses dans « Pamiętnik Literacki »
    Autorzy:
    Budzyńska-Daca, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534882.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Polish literary studies
    academic polemic
    rhetoric
    persuasion
    études littéraires polonaises
    polémique scientifique
    rhétorique
    Opis:
    The aim of the paper was the analysis of the scientific disputes published in ”Pamiętnik Literacki” in the “Dyskusje – Korespondencja” section, and previously ”Polemika”, ”Dyskusje i Polemiki”, and ”Korespondencja”, from 1902 till 2008. The author of the paper has formulated the idea of the peripheral frame which describes the type of argumentation of a peripheral character which, nonetheless, introduces essential arguments into a discussion. While analysing the disputes published in ”Pamiętnik Literacki” the author of the paper has observed some repeated elements of the refutation frame which have a peripheral character, surrounding the subject and modulating the statement’s persuasion-ability. The frame elements can also be found in the sphere of inventive, thematic and disposable topos related to the composition limits. Among their most important mutual points (loci communes) there are: concern of the reader (argumentation like ad auditores), meta-polemic remarks, adminicula, or, in other words, reference to a dispute circumstances, causa scribendi, or refutation reasons, an opponent’s evaluation, or a group of arguments ad hominem.
    Les textes des polémiques scientifiques incluses dans « Pamiętnik Literacki » dans la partie « Dyskusje – Korespondencja » , et auparavant « Polemika » , « Dyskusje i Polemiki » , « Korespondencja » , de 1902 à 2008, étaient l’objet de l’analyse. L’auteure a formulé la notion de cadre périphérique qui représente le type d’argumentation à caractère non essentiel, mais introduisant dans une discussion des arguments essentiels. À la suite des études sur les textes des polémiques publiées dans « Pamiętnik Literacki » , on peut repérer des éléments récurrents du cadre réfutatif à caractère périphérique qui entourent l’argumentation pertinente et qui modulent le caractère persuasif d’un discours. Les éléments paratextuels sont également repérables dans la topique inventive, thématique et dispositive liée aux seuils de composition d’un texte donné. Parmi les lieux communs (loci communes) les plus importants des polémiques scientifiques qui sont apparues dans « Pamiętnik Literacki » se trouvent : le soin porté au lecteur (argumentation ad auditores) ; les remarques métapolémiques ; adminicula, c’est-à-dire la référence aux circonstances d’une discussion ; causa scribendi, c’est-àdire les causes d’une réfutation ; l’appréciation d’un adversaire, c’est-à-dire un groupe d’arguments ad hominem.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 109-127
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patrząc na przemoc. Postawa, odczucia i bezsilność człowieka wobec okropności wojny w świetle retoryki okresu średniobizantyńskiego
    Observing violence. Human attitude and feelings facing the atrocities of war in the light of a rhetoric from the middle Byzantine period
    Autorzy:
    Marinow, Кirił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612051.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    przemoc
    studia nad wojną
    emocje
    toposy literackie
    retoryka bizantyńska
    violence
    war studies
    emotions
    literary topoi
    Byzantine rhetoric
    Opis:
    The second and third decade of the 10th century was marked by an armed conflict between the East Roman Empire and Bulgaria. A conflict, which nearly brought about the downfall of Byzantium, was caused by ambitious plans of Symeon I (893-927), the Bulgarian ruler who desired to impose his supremacy upon the empire and gain new territories on the Balkan Peninsula at its cost. Only his death let the Byzantines take a breath and conclude a peace treaty with his son and follower, Peter I (927-969). Theodore Daphnopates (890/900 - after 961), the alleged author of a rhetoric work On the Treaty with the Bulgarians, praising the freshly concluded peace (in 927), reminded the atrocities of war. He also built up the image of a suffering human who had become a witness to the violence inflicted to the soil, temples and villages, as well as and first of all to humans during war operations. And although that image was in many aspects a cliché of the Byzantine literature through multiplying the images of suffering, present in other similar works, it referred to the deeply inrooted pattern of such feelings, based on the experience of many generations of Byzantines themselves and of the humankind in general. So, despite being a customary topos it reflected the possible or perhaps actual human experience of meeting with violence. In my presentation I will present and characterize the attitudes and emotions which accompanied the Byzantine author he had experienced (or at least said he had), being a witness and hearing the relations of atrocities of a fratricidal war.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 69; 449-465
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adiekcje we współczesnych polskich przekładach Listu do Filemona
    Adjections in contemporary Polish translations of the Letter to Philemon
    Autorzy:
    Kubski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375648.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Holy Scripture
    Letter to Philemon
    translation
    rhetoric
    literary studies
    Pismo Święte
    List do Filemona
    przekład
    retoryka
    badania literackie
    Opis:
    A broadly understood concept of adjection used in rhetoric comprises various types of verbal and content references. This figure of speech plays an important role in the texts of the Holy Scripture as it shapes the literary construction of the world portrayed by the hagiographers and in consequence bears an impact on the message that they convey. New Bible translations into Polish usually focus on the communicative clarity of the vocabulary chosen, and are less frequently concerned with harmonizing the different levels of the text. The present paper compares eight contemporary Polish translations of the Letter to Philemon together with accompanying commentaries. Among other things, attention is drawn to such elements as the deployment of the etymology of the name Onesi- mus and its connection with the word Christos, the recurrence of the concept of “good”, emphasis on or omission of the connotations of the theme of fight. The interpretations of verses 1, 9, 10 and 14 are set apart since contain metaphors or metonymy. Respect for or reduction of the semantic function of the anaphora and epiphora is examined. The translators of the Letter to Philemon, com- pared to the translators of other books of the Bible, showed greater appreciation, though in varying degrees, of the meaning-formation value of adjection. Perhaps this is due to the shortness of this piece of writing by St. Paul, as fewer textual elements are easier to harmonize.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 34; 41-53
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Retoryka początku w korespondencji literackiej (Szymborska, Herbert, Barańczak)
    The rhetoric of the beginning in literary correspondence (Szymborska, Herbert, Barańczak)
    Autorzy:
    Kula, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/39748997.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    the rhetoric of the beginning
    literary correspondence
    captatio benevolentiae
    intimacy
    relationship-making mechanism
    intymizacja
    korespondencja literacka
    mechanizmy więziotwórcze
    retoryka początku
    Opis:
    Koncepcja tekstu zbudowana jest na kilku podstawach: z jednej strony interesuje mnie fenomen początku tekstu, retoryczny i pragmalingwistyczny potencjał wstępu. Z drugiej strony – korespondencja literacka ze względu na ponadprzeciętny talent poetycki autorów i autorek wymyka się skodyfikowanym zasadom epistolografii. Sprawa komplikuje się jeszcze (i jak sądzę uatrakcyjnia), gdy weźmiemy pod uwagę, że z korespondencji Szymborskiej z Herbertem i Barańczakiem wyłaniają się portrety przyjaźni, bliskości – i przenikają się światy publiczne i prywatne, a wraz z intymizacją, większą bliskością relacji pojawia się także pytanie o ucieczkę od konwencji. Przyjęta perspektywa jest mikrosytuacyjna i jako taka odnosi się do różnych strategii rozpoczynania listu, charakterystycznych dla tych trojga literatów. Pozwala na wskazanie, na czym polega zjednywanie przychylności odbiorcy, jak łączy się z konstruowaniem tożsamości piszącego, z repetytywnym działaniem więziotwórczym.
    The concept of the text is built on several grounds: on the one hand, I am interested in the phenomenon of the beginning of the text, the rhetorical and pragmalinguistic potential of the introduction. On the other hand - literary correspondence, due to the above-average poetic talent of male and female authors, escapes the codified rules of epistolography. The matter becomes even more complicated (and, I think, more attractive) when we consider that from Szymborska's correspondence with Herbert and Barańczak emerge portraits of friendship, intimacy - and the public and private worlds intermingle, and with the intimacy, the greater closeness of the relationship, the question of escape from convention also arises. The perspective taken is micro-situational and as such relates to the different strategies of starting a letter, characteristic of these three writers. It allows us to point out what winning the favor of the recipient is all about, how it connects to the construction of the writer's identity, to the repetitive bonding activity.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2024, 11, 2; 119-130
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The ‘Archeology’ of historiography as a rhetorical agon. On the juxtaposition of hellenic writers in the Epistula ad Pompeium by Dionysius of Halicarnassus
    „Archeologia” historiografii jako retoryczna gra. O porównaniu greckich autorów w „Liście do Pompeiusza” Dinizjosa z Halikarnasu
    Autorzy:
    Sinitsyn, Aleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2033826.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Dionysius of Halicarnassus
    “A Letter to Pompeius”
    historiography
    rhetoric
    early Greek historians Hellanicus
    Charon
    Herodotus
    Thucydides
    Xenophon
    Philistus
    Theopompus
    style
    syngraphers
    Plato
    philosophy
    ancient Greek orators Lysias
    Demosthenes
    literary criticism
    polylogue
    agon
    influence
    Dionizjos z Halikarnasu
    „List do Pompeiusza”
    historiografia
    retoryka
    wcześni historycy greccy – Hellanikos
    Herodot
    Tukidydes
    Ksenofont
    Filistos
    Teopompos
    oratorzy
    Lysias
    Demostenes
    krytyka literacka
    Opis:
    Dionysius of Halicarnassus in his short theoretical treatise entitled “A Letter to Pompeius” (Epistula ad Pompeium) presents an exciting discussion on rhetoric mastership and scholarship written in an epistolary genre. The treatise begins with critical remarks Dionysius once addressed to Plato. The author admits to his addressee (Cn. Pompeius Geminus) that he is enchanted by Plato’s dialogues. From the trio of Greek speech-makers who are recognized as the most brilliant in this respect – Isocrates, Plato, and Demosthenes (such was Dionysius’s selection) – the Halicarnassean rhetorician deliberately dwells on Plato (Lysias, Isocrates, Demosthenes and other Greek orators are the subject of his other aesthetic works). Embarking on a wider discussion, Dionysius repeatedly points out that these studies are always aimed at establishing the truth. The longest chapter, 3 compares works of the first Greek historians and the mastery of their style. Dionysius points out the rivalry of the many masters of the genre, but the main characters of the chapter are Herodotus and Thucydides. The “father of history” (Dionysius’ contemporary and paragon) surpasses the Athenian historian on all counts examined by the author. This article examines συγγραφεύς / συγγραφεῖς or συγγραφή occurring in the Pomp. by Dionysius of Halicarnassus. The rhetorician, when referring to Herodotus, Thucydides (ch. 3), Theopompus (ch. 6), Hellanicus, Charon (3.7) and the Greek historians en masse (6.7), calls them “syngraphers”. Dionysius uses the word συγγραφή only as applied to historical works of Theopompus of Chios (6.2, 3, 6). The article also draws upon the Halicarnassian philologist’s other works in which he mentions syngraphers-historians, who are set off against poets and orators. Dionysius regards the words συγγραφεύς, ὁ ἱστορικός, ἱστοριογράφος as equivalent and interchangeable. In this work, Dionysius examines different styles of ancient writers. Here, by examining the works by the authors of the 5th and 4th centuries BC (written three to four centuries before his time) he seems to be performing a peculiar experiment of theoretical “archaeology”. But the rhetoric and philological “archaeological” study conducted by Dionysius of Halicarnassus reveals not only his scholarly interest in the analysis of works of the writers of the past, but also his focus on the present – both in literary and cultural aspects. Plato is under the influence of Thucydides, but Thucydides is inferior to Herodotus, Herodotus produces works that surpass those of Charon and Hellanicus, while Theopompus is superior in style to Demosthenes himself and surpasses Isocrates – the “most brilliant” rhetoricians of the past. By presenting this gallery of names, Dionysius shows comparison as agon – of styles, genres, authors, their subject matters, intensive narrative, and he himself contends with the writers of the past. Seeing mastery of rhetoric as a peculiar agon stretching over centuries and across the agon of rhetoricians, philosophers and historiographers, Dionysius identifies the circle of best writers, and himself joins it. He claims that in the scholarly rhetoric “the truth is dearer still” and establishes the criteria to judge the classic writers. And the critic realizes that he will be judged according to the same (his own) criteria
    Dionizjos z Halikarnasu w teoretycznym traktacie zatytułowanym „List do Pompejusza” zawarł dyskusję na temat retorycznego mistrzostwa i nauki. Traktat rozpoczynają krytyczne uwagi Dionizjosa, adresowane do Platona. Autor przyznaje jednak, iż jest zachwycony dziełami Platona. Pośród trzech greckich mówców, uznawanych za najwybitniejszych – Izokratesa, Platona, Demostenesa – Dionizjos z Halikarnasu celowo studiuje Platona. Prowadzi szeroką dyskusję. Dionizjos wielokrotnie podkreśla, że wskazani autorzy mają na celu ustalenie prawdy. Najdłuższy rozdział oznaczony jako 3, dotyczy historyków greckich i stylu ich prac. Dionizjos zauważa rywalizacje mistrzów, ale głównymi bohaterami rozdziału stali się Herodot i Tukidydes. Dinozjos zauważa, że „ojciec historii” przewyższa ateńskiego historyka. Prezentowany artykuł dotyczy użycia słowa συγγγραφεύς. Słowa tego retor użył w odniesieniu do Herodota, Tukidydesa, Hellanikosa i innych historyków. Dionizjos wskazuje na styl autorów, tematykę ich prac.
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 89-115
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scenariusz filmowy jako inspiracja
    The film script as an inspiration
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/917830.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    theory of practice
    novel
    treatment
    scenario
    screenwriter
    script
    inspiration
    project
    literary version
    narrative
    narration
    poetics
    standard
    rhetoric of film
    art of film
    author
    authorship
    collectif work
    rewriting
    storyboard
    shooting script
    producer
    cereative producer
    director
    remodeling
    re-vision
    preproduction
    transition
    metamorphosis
    synergy
    shooting
    film production
    crash-test
    due diligence
    virtual viewer
    audience
    spectatorship
    film reception
    Opis:
    Screenplay is a multifunctional project written by screenwriter or screenwriters for preparing next phases of film production. Changing and many times transformed forms of screenplay belong to the nature of screenwriting. Literary vision of film changes several times being result of synergy and typical work in progress: from general idea and high concept, through story, treatment, scalette, first draft and certain number of drafts, to final draft, director’s draft and shooting script. Marek Hendrykowski’s study describes and explains these terms as forms of literary film creation in three complementary aspects: creative re-vision, rewriting and remodeling. 
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 14, 23; 211-218
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies