Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "literary journalism" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Przekraczanie europocentryzmu. Wykluczenie etniczne Aborygenów w "Niewidzialnych" Mateusza Marczewskiego
Overcoming eurocentrism. Ethnical exclusion in “Niewidzialni” by Mateusz Marczewski
Autorzy:
Horodecka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545390.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Postcolonial studies
ethnic exclusion
Marczewski
literary journalism
Aborigines
Opis:
The article describes the ethnic exclusion of Aboriginal minority in Australia. Using the method of cultural comparative studies the author examines representation of Aborigines in the literary journalism by Polish writer Mariusz Marczewski who travelled to Australia and observed urban Aboriginal diaspora. This representation is juxtaposed with the anthropological monograph of Aboriginal customs by Wojciech Bęben and with historiographical books about Australia. This context helps to point particular features of Marczewski’s picture of Aborigines which shows his postcolonial sensitivity, poetic language and melancholic sadness on account of the death of Aborigines’ culture.
Źródło:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2016, 5; 157-176
2353-4699
Pojawia się w:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monologowa forma reportażowa Swietłany Aleksijewicz. Reprezentacja bliskiego Innego w Czasach secondhand
Monologue in Literary Journalism by Swietlana Aleksijewicz. Representation of Close Other in Second-hand Time
Autorzy:
Horodecka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579155.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Alexievich Svetlana
literary journalism
homo sovieticus
polyphonic narration
Opis:
This article proposes an analysis of the Soviet people’ image in Second-hand Time by Svetlana Alexievich. It discusses the category of the “close Other” (Czapliński). Particular attention is paid to the role of the aesthetics of spontaneity (Czermińska). The techniques of narrative polyphony (Bachtin) were also described. The article proposes the hypothesis, that the motivation of this model of narrative is strenghtening the characters’ point of view. Simultaneously the reporter appears as involved in the process of transformation of witnesses’ consciousness. Reportage thus seems to be a genre which is not only reproducing the story, but also has the performative power. One of its aspects is the psychotherapeutic function of the textual and metatextual communication. The image of the Other in the text thus appears as an identity in the process, which can be seen as a an antiorientalistic strategy of the narrator.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2017, 60, 2 (122); 127-142
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La memoria viva de Ryszard Kapuściński en España e Hispanoamérica
The Living Memory of Ryszard Kapuściński in Latin America and Spain
Żywa pamięć o Ryszardzie Kapuścińskim w Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej
Autorzy:
Calvo, Amelia Serraller
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886935.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
recepcja
literatura faktu
partyzant
propaganda
reception
literary journalism
partisan
Opis:
Ryszard Kapuściński es uno de los autores contemporáneos de más prestigio en España y Latinoamérica. ¿Cómo ha conseguido esa posición privilegiada? ¿Qué rasgos específicos distinguen ambas recepciones? ¿Y cuál es el estado actual de la cuestión, una vez fallecido el autor polaco el 23 de enero de 2007? ¿Cuánto ha influido en los reporteros y escritores de habla hispana? Con el presente artículo queremos subrayar una de las claves de Kapuściński: la capacidad de generar polémica y participar en los debates de su tiempo.
Ryszard Kapuściński is one of the most prestigious contemporary authors in Latin America and Spain. How did he achieve this privileged position? Which specific features distinguish one reception from the other? And what is the current state of the issue, after the decease of the Polish author on January 23rd in 2007? To what extent has he influenced on Spanish-speaking reporters and writers? In the present article we would like to stress one of the keys to Kapuściński: the ability to generate controversy and to participate in the debates of his time.
Ryszard Kapuściński uchodzi za jednego z najbardziej prestiżowych współczesnych polskich autorów w Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej. W jaki sposób uzyskał ten uprzywilejowany status? Jakie szczególne cechy wyróżniają dwa wspomniane odbiory jego twórczości? Jaki jest obecny stan rzeczy po odejściu autora 23 stycznia 2007? W jakim stopniu wpłynął na pisarzy i dziennikarzy hiszpańskojęzycznych? W artykule podkreśla się to, co szczególnie wyróżnia Kapuścińskiego: zdolność do generowania kontrowersji i uczestniczenia w dyskusjach swoich czasów.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 165-175
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mówi Świetlicki
Świetlicki speaking
Autorzy:
Klera, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1377808.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
poet on Facebook
literary journalism
ritualisation
statement
appeal
poeta na Facebooku
publicystyka literacka
rytualizacja
oświadczenie
odezwa
Opis:
Artykuł zatytułowany Mówi Świetlicki dotyczy czasu, w którym uznany poeta – Marcin Świetlicki – przełamuje wielokrotnie deklarowaną niechęć do używania mediów społecznościowych. Na przełomie lat 2014 i 2015 zaczyna regularnie publikować „odezwy” do swoich fanów. Początkowo teksty te dotyczą odmowy nominacji do Nagrody Literackiej Nike, stopniowo jednak zakres poruszanych tematów znacznie się poszerza. Świetlicki, przez lata uznawany za piewcę literatury politycznie niezaangażowanej, zaczyna wyraźnie i często mówić o sprawach bieżących – nie tylko w swoich książkach, ale także na stronach portalu Facebook.
The article entitled “Świetlicki speaking” referes to the time when the well-recognized poet, Marcin Świetlicki, repeatedly breaks his declared unwillingness to use the social media. At the turn of 2014 and 2015 he begins to publish “appeals” to his fans. Initially, these texts concern the refusal of nomination to the literary reward Nike, but gradually the scope of the topics expands. Świetlicki, for years considered a politically disengaged poet, begins to speak often and clearly on current issues – not only in his books, but also on Facebook.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 5, 2; 109-123
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o wyliczeniach, rzeczownikach i reportażach
A Few Remarks on Enumerations, Nouns, and Literary Journalism
Autorzy:
Biernacka, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407707.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
enumeracja
wyliczenie
reportaż
rzeczowniki
nazwy własne
synonimy
pojęcia abstrakcyjne
enumeration
literary journalism
nouns
proper names
synonyms
abstract concepts
Opis:
W tradycji retorycznej i badawczej wyliczenie zyskało opinię figury możliwie neutralnej, oddającej chaotyczność świata, skupionej na szczególe. Z tego prawdopodobnie powodu wykorzystuje się je w tych utworach (zarówno fikcjonalnych, jak i niefikcjonalnych), których celem jest wywołanie wrażenia, że historia została ujęta obiektywnie, oraz wyrobienie w czytelniku zaufania do bezstronności narratora i wnikliwości opisu. Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja tych założeń na przykładzie jednej odmiany enumeracji – zbiorów rzeczownikowych – na materiale polskiego reportażu XX i XXI w., a więc zbadanie, w jaki sposób forma wyliczenia (ze szczególnym uwzględnieniem zbiorów zbudowanych z nazw własnych, synonimów oraz pojęć abstrakcyjnych) jest związana z żywiołami porządku i chaosu, szczegółu czy ogółu, subiektywizmu czy obiektywizmu, a także które z nich stanowią w tych utworach (lub ich fragmentach) zasadę organizacyjną.
In the rhetorical tradition, enumeration has gained an opinion of a neutral figure which is focused on details and reflects the chaos of the world. For this reason, it is probably used in those works (both fictional and non-fictional) whose purpose is to create an impression that the story has been presented objectively and to build reader’s confidence in the narrator’s impartiality and insightful description. The aim of this study is to verify these assumptions following the example of one type of enumeration, i.e. noun sets, on the basis of the material of Polish literary journalism of the twentieth and twenty-first centuries, and thus to examine how the forms of these enumerations (with particular emphasis on the sets composed of proper names, synonyms and abstract concepts) are related to the elements of order and chaos, specific and general, subjectivity and objectivity, and which of them actually constitute the organizational principle in these works (or their fragments).
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 97-112
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literackość zamknięta w figurze retorycznej, czyli jak wyliczają reporterzy, a jak prozaicy, poeci i dramatopisarze
Literariness enclosed in a rhetorical figure. Enumeration in literary journalism, lyric poetry, prose and drama
Autorzy:
Biernacka, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792523.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
literary journalism
enumeration
drama
poetry
prose
poem
novel
short story
reportaż
wyliczenie
dramat
liryka
epika
wiersz
powieść
opowiadanie
Opis:
Reportaż stał się w ostatnich latach kluczowym gatunkiem polskiego życia literackiego. Jego rosnąca od kilku dekad popularność zaowocowała również znaczącą liczbą badań, komentarzy i analiz poświęconych zarówno pojedynczym utworom czy konkretnym autorom, jak i bardziej uniwersalnym problemom dotyczącym wszystkich reprezentacji gatunku. Wśród tych najczęściej poruszanych zagadnień można wskazać choćby kwestię literackości reportażu, dopuszczalne (?) elementy fikcji czy też granice gatunku. Wielu literaturoznawców oraz prasoznawców analizuje reportaże również pod względem tematyki, funkcji, kompozycji czy stylu. To ostatnie zagadnienie, tj. stylistyka i językowe ukształtowanie reportażu, jest jednak najrzadziej poruszane przez badaczy. Z jednej strony jest to zrozumiałe: w końcu każdy twórca ma swój własny styl i odrębny język, a prawo do korzystania z rozmaitych środków artystycznych ogólnie stosowanych w epice zostało przyznane reportażowi już bardzo dawno temu. Z drugiej jednak strony nie sposób oprzeć się wrażeniu, że problem stylistyki reportażu został przez badaczy zaniedbany, że w recenzjach czy analizach utworów zaliczanych do tego gatunku powtarzają się nieustannie te same frazy. Dziennikarze są chwaleni za powściągliwość i lakoniczność (co przejawia się w unikaniu przymiotników i faworyzowaniu rzeczowników oraz czasowników), przedkładanie opowiadania nad opis, skupienie się na jednostce i oddanie jej głosu, utrzymywanie dynamicznego tempa narracji (osiąganego dzięki odpowiednim proporcjom zdań pojedynczych oraz złożonych podrzędnie i współrzędnie). Te wszystkie cechy pozwalają domniemywać, że może jednak istnieje jakiś ogólny styl polskiego reportażu, dlatego też warto zadawać pytania o to, jakie są jego właściwości i z czego one wynikają. Niniejszy artykuł jest poświęcony jednej konkretnej figurze retorycznej, która, moim zdaniem, pełni wyjątkową funkcję w polskim reportażu i którą łączy z nim szczególne strukturalne pokrewieństwo. Mowa o enumeracji. Jest ona wyjątkowo często i chętnie wykorzystywana przez reporterów: była „ulubionym chwytem” Ryszarda Kapuścińskiego (co zauważają choćby J. Jastrzębski, B. Nowacka i Z. Ziątek czy M. Horodecka), jest „znakiem rozpoznawczym” Wojciecha Tochmana (M. Wiszniowska), u Hanny Krall dominuje na równi z powtórzeniem (M. Ratajczak). Artur Rejter stwierdza zaś, że wyliczenie jest to „bardzo charakterystyczny wykładnik precyzji opisu tekstów reportażu podróżniczego”. Powszechność występowania enumeracji w polskich reportażach to jednak nie jedyny powód, dla którego związek pomiędzy figurą retoryczną a gatunkiem wydaje się warty bliższego zbadania i omówienia. Wyliczenie bywa bowiem zarówno domeną chaosu, jak i porządku, łączy w sobie ogół i szczegół, może ujawniać nadmiar i niedostatek, służyć zaprezentowaniu jednostkowego spojrzenia oraz ponadindywidualnej, uniwersalnej perspektywy. Tak samo jak reportaż. Celem niniejszego artykułu będzie zatem sprawdzenie, czy wyliczenia występujące w reportażach faktycznie się różnią, czy to pod względem budowy, funkcji, czy częstotliwości występowania od tych pojawiających się w innych gatunkach, a nawet rodzajach literackich. Badania te zostaną przeprowadzone na podstawie twórczości trojga polskich reportażystów: Hanny Krall, Ryszarda Kapuścińskiego i Krzysztofa Kąkolewskiego. Porównanie reportaży oraz dramatu, wierszy, powieści i opowiadań (opublikowanych przez każdego z tych autorów) pozwoli, mam nadzieję, na wskazanie, czy role, które enumeracja może odgrywać w reportażach, są zastrzeżone do tego jednego gatunku, czy jednak okażą się uniwersalne i wykorzystywane są w równym stopniu przez literaturę fikcjonalną i niefikcjonalną. Bo – czy granica między dziennikarstwem i literaturą przebiega w zupełnie innym miejscu niż stylistyka?
Recently, literary journalism has become a critical genre of Polish literature. Its growing popularity has also resulted in a significant number of studies, comments and analyses devoted to both individual works or specific authors, as well as more universal problems concerning all representations of the genre. Among the most frequently discussed issues, one can mention the case of the literariness of reportage, acceptable (?) elements of fiction, or the boundaries of the genre. In addition, many literary and press experts also analyse reportages regarding subject matter, functions, composition or style. The latter issue, i.e. the stylistics and linguistic structure of reportage, is the least frequently discussed. On the one hand, this is understandable. After all, each artist has their style and language, and the right to use various artistic means generally used in epics was granted to reportage a long time ago. On the other hand, however, it is impossible to resist the impression that researchers have neglected the problem of reportage style, that the same phrases are constantly repeated in reviews or analyses of works belonging to this genre. Journalists are praised for being restrained and laconic. These features are manifested by their avoidance of adjectives and favouritism towards nouns and verbs, prioritising storytelling over description, focusing on and giving voice to the individual, and maintaining a dynamic narrative pace (achieved by appropriate proportions of single and complex sentences and coordinates). All these features allow us to presume that there may be a general style of Polish literary journalism, which is why it is worth asking questions about it. This article will be devoted to one specific rhetorical figure, namely enumeration. I think it has a unique function in Polish reportage and has a special structural affinity with it. Reporters extremely often use it: it was Ryszard Kapuściński’s “favorite ploy” (as noticed by J. Jastrzębski, B. Nowacka and Ziątek or M. Horodecka), it is Wojciech Tochman’s “hallmark” (M. Wiszniowska), in Hanna Krall’s works it dominates on a par with repetition (M. Ratajczak). Furthermore, Artur Rejter states that the enumeration is “a very characteristic exponent of the precision of the description of travel reportage texts”. However, the prevalence of enumeration in Polish reportage is not the only reason why the relationship between the rhetorical figure and the genre seems worth closer examination and discussion. Enumeration can be both the domain of chaos and order; it combines the general and the detailed, can reveal excess and deficiency, and can present a unique view and a supra-individual, universal perspective, just like a reportage. The aim of this article is to check whether enumerations appearing in reportage differ in structure, function or frequency of occurrence from those appearing in other literary genres. This research will be conducted based on the works of three Polish reporters: Hanna Krall, Ryszard Kapuściński and Krzysztof Kąkolewski. Comparison of reportage and drama, poems, novels and short stories published by these authors will, I hope, indicate whether the roles of enumeration are reserved for one genre or universal in both fiction and non-fiction literature. Or, journalism and literature, would mean that the boundary between them isn’t style.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2023, 9; 19-46
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Юзеф Лободовський –популяризатор національної української літератури
Jozef Lobodowski – popularizer of Ukrainian national literature
Józef Łobodowski – popularyzator literatury ukraińskiej
Autorzy:
Siryk, Ludmiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048409.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Юзеф Лободовський, літературна публіцистика, переклади, популяризація, антирадянська позиція
Józef Łobodowski, literatura, publicystyka literacka, przekład, popularyzacja, postawa antyradziecka
Jozef Lobodowsky, literary journalism, translation, popularization, anti-Soviet position
Opis:
У статті розглядається діяльність Юзефа Лободовського в галузі популяризації  української літератури серед польського читача. Дослідження проведено на матеріалі вибраних текстів літературної публіцистики митця (статті, рецензії, інформації) і на матеріалі його перекладів з української поезії, прози і літературної критики. Показано його погляди на історію і особливі риси української літератури. Звернено увагу на дві риси обговорюваної публіцистики: експонування трагічної долі українського письменства XIX–XX ст., та підкреслення поступового розвитку літератури національно-визвольного характеру попри несприятливі умови. Доповненням та ілюстрацією розглянутих поглядів було представлення  перекладацького доробку Лободовського. Виявлено, що об’єктом його перекладацьких зацікавлень була творчість переважно заборонена радянською цензурою, творчість материкових і еміграційних письменників, які сповідували демократичні, визвольні та гуманістичні пріоритети.
Tematem niniejszego artykułu jest działalność Józefa Łobodowskiego na rzecz popularyzacji literatury ukraińskiej wśród czytelników polskich. Badanie zostałoprzeprowadzone na podstawie tekstów z zakresu publicystyki literackiej (artykuły, recenzje, informacje), przekładów z języka ukraińskiego poezji, prozy i krytyki literackiej, a także jego wystąpień na spotkaniach i konferencjach literackich. Zostały przedstawione poglądy pisarza na historię literatury ukraińskiej i wyeksponowane przez niego cechy szczególne tej literatury. W omawianej publicystyce zaakcentowane są dwie cechy, mianowicie: niesprzyjające warunki piśmiennictwa ukraińskiego XIX i XX wieku oraz konsekwentny rozwój literatury o charakterze narodowo-wyzwoleńczym wbrew wspomnianym warunkom. Analizę poglądów i postawy uzupełnia omówienie spuścizny translatorskiej twórcy. Stwierdzono, że obiektem zainteresowań tłumacza jest twórczość zakazana przez cenzurę radziecką oraz postawa pisarzy krajowych i emigracyjnych, którzy uznawali wartości demokratyczne, niepodległościowe i humanistyczne. Zaprezentowany czytelnikom szkic zawiera próbę podkreślenia pionierskiej działalności Łobodowskiego w dziedzinie popularyzacji literatury i myśli ukraińskiej.
The activities of Josef Lobodowski in Ukrainian literature promotion among Polish reader are reviewed in the article. The study was conducted on the basis of the selected texts the artist’s literary journalism (articles, reviews, information) and on the material of his translation from Ukrainian poetry, prose and literary criticism. His views on the history and features of Ukrainian literature are shown. Two features of the discussed journalism are noteworthy: a demonstration of the tragic fate of Ukrainian literature of the 19th-20th centuries and an emphasis on the gradual development of the literature of a national liberation character, despite adverse conditions. Add addition and illustration of the views discussed was the idea of translating the Lobodowski heritage. It turns out that the object of his translation interests was work, mainly prohibited by Soviet censorship, the work of writers from the mainland and emigrants who professed democratic, liberation and humanistic priorities.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 15-29
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Culinary memory: Taste experience sensory memory in the culinary columns of Dorota Masłowska and Bogdan Deptuła
Pamięć kulinarna. Między doświadczeniem smaku a pamięcią sensoryczną w felietonach kulinarnych Doroty Masłowskiej i Bogusława Deptuły
Autorzy:
Kurowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087500.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literary journalism in the 21st century
feuilleton
food and travel column
sensory experience
memory
sensory anthropology
Bogusław Deptuła (b. 1965)
Dorota Masłowska (b. 1983)
felietonistyka
kulinaria
pamięć sensoryczna
antropologia zmysłów
Opis:
The last decades have seen a growing interest in food and cooking and along with it a rise of the a new journalistic genre, the food column. This article focuses on two collections of Polish food columns, or, to be more precise culinary feuilletons, now also available in book form, Literatura od kuchni [Literature from Behind the Scenes] by Bogusław Deptuła and Więcej niż możesz zjeść [More Than You Can Tuck Away] by Dorota Masłowska. They provide the material for a study of two interrelated phenomena, the sensory processing which takes place in the course of the culinary experience, and the retrieval of those experiences from memory, triggered by exposure to certain events or artefacts. Viewed from that perspective, the culinary columns of either writer represent a record of his or her gustatory sensations, which constitute their (auto)biographical pasts. Each of them is made up of two blocks of memories, representing the remote past (childhood) and the past that is still fresh (recent travel experiences). The approach adopted in this study ties in with the methodology of sensory anthropology, especially its taste- and smell-specific subfields, and sensuous geography (most of the sensory reminiscences in Bogusław Deptuła’s and Dorota Masłowska’s culinary feuilletons are rooted in their experience of a particular geographical place).
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 3; 391-411
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between literature and journalism: Jacek Podsiadło’s columns
Między literaturą. O felietonopisarstwie Jacka Podsiadły
Autorzy:
Idzik, Michalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087430.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literary journalism in the 21st century
feuilleton
the column and poetic fiction
child's point of view
Tygodnik Powszechny
Jacek Podsiadło (b. 1964)
Jacek Podsiadło
felieton
„Tygodnik Powszechny”
literatura
poezja
dziecko
prywatność
Opis:
Jacek Podsiadło, an acclaimed poet and essayist, is the author of a series of weekly columns published in Tygodnik Powszechny between 2000 and 2007, and later reprinted in two books, A mój syn [And My Son] and Pippi, dziwne dziecko [Pippi, A Strange Child] (both published in 2006). This article attempts to define the genre of these texts, which, in Polish, are classified as feuilletons, i.e. short essays in which a topical event is used as trigger to present the author's personal reflections, usually written in a light, ironic tone. As it hovers between journalism and art, or fact and literary fiction, the feuilleton is notoriously difficult to define. So are Podsiadło's feuilletons, which are distinguished by their poetic quality an original style and their themes, especially when they are presented from the point of view of 'a strange child'. That child, a quixotic character in its own rights, becomes the true focus of attention in the second series of his feuilletons.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 3; 367-389
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zakrzyczą nas poeci, adwokaci, filozofowie, księża”. Najnowsza odsłona „sporu o Borowskiego”
“We will be dismissed by poets, solicitors, philosophers and priests”. The latest stage of the “Borowski dispute”
Autorzy:
Krupa, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389473.pdf
Data publikacji:
2016-03-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tadeusz Borowski
Zofia Kossak
literary criticism
Auschwitz
concentration camp memoirs
opinion journalism
Opis:
In this article, I review the history of the “Borowski case” and place special emphasis on the latest dispute over the author of “Pożegnanie z Marią” which broke out between Andrzej Werner and archbishop Tadeusz Życiński. A recapitulation of the most significant features of the contradictory mental traditions of martyrdom literature and Borowski’s prose is followed by a discussion of the discourses from the 1940s. In the subsequent part of the article, I present the dispute over Borowski from the 1970s which accompanied the publication of Ucieczka z kamiennego świata by Tadeusz Drewnowski. Reference has also been made to the reviews from the 1980s by Jan Walec, Anna Łukowska and Małgorzata Dziewulska. A major part of the article has been devoted to the dispute over Tadeusz Borowski’s life choices and works published in 2007 in “Gazeta Wyborcza”. It was a dispute between Tadeusz Życiński who accused Borowski of “hatred of the differently minded” and Andrzej Werner who defended the writer. A moderate statement by Sławomir Buryła shed more light on the dispute; in his text entitled Katoliczka, patriotka, antysemitka (2008) he emphasized Borowski’s radical moralism. In this article, I provide the reason for Życiński’s ostentatious repetition of the seemingly out-of-date arguments against Borowski, I indicate the culture-related context of the archbishop’s opinion (the conservative Polish Catholic hierarchy). It was expressed at a time when a new list of required reading books was being created in 2007: Borowski’s stories from the Auschwitz concentration camp were to be replaced with a novel by Zofia Kossak-Szczucka.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2015, 26; 13-49
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dedziennikarstwo i jego wpływ na język mediów
Autorzy:
Sámelová, Anna
Stanková, Mária
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022795.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
język mediów
media internetowe
dziennikarstwo
dedziennikarstwo
zawartość mediów
krytyka literacka
media language
online media
journalism
de-journalism
media content
literary criticism
Opis:
Dedziennikarstwo (słow. dežurnalistika) jako wyjątkowe zjawisko XXI wieku, które pozwala każdej piśmiennej osobie tworzyć i publikować wiadomości podobne do tych tworzonych i publikowanych przez profesjonalnych dziennikarzy, wpływa nie tylko na treść, lecz także na formę komunikatów medialnych, a więc również na ich język. Wpływ ten uznajemy za kluczowy, poprzez język bowiem najsilniej kształtuje się nawyki poznawcze i umiejętności odbiorców mediów. Z jednej strony prosty język przyczynia się do powierzchownego myślenia, natomiast język wyszukany lub abstrakcyjny — do myślenia abstrakcyjnego, z drugiej jednak strony językowy kształt komunikatów jest zależny do typu działalności internetowej (blogi, vlogi, strony internetowe, sieci społecznościowe) oraz technologicznych możliwości i ograniczeń współczesnych urządzeń służących do komunikacji. W artykule opisano językowe aspekty dedziennikarstwa na przykładzie krytyki literackiej.
De-journalism as a unique 21st century phenomenon allows every literate person to create and publish messages similar to those created and published by journalistic professionals. It affects not only media content but also form of the media messages. Thus, media language has been changed as a whole. The very language plays a key role here, as language influences cognitive habits and skills of the media audience. A simple superficial language leads to simple superficial thinking, a sophisticated or abstract language leads to sophisticated or abstract thinking. On the other side, the media language itself is influenced by publishing platform (blogs, vlogs, web pages, social networks) as well as technological nature of contemporary semantic devices. Therefore, it is necessary to pay attention to the media language. This study introduces the phenomenon of de-journalism and its linguistic aspect within the case study of literary criticism.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica; 2019, 53; 113-122
0208-6077
2450-0119
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poeta i pedagog Józef Czechowicz o edukacji czytelniczej młodzieży
Autorzy:
Uljasz, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030896.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Czechowicz Józef (1903-1939)
journalism
literary education
reading education
Czechowicz Józef (1903–1939) publicystyka
kształcenie literackie
edukacja czytelnicza
Opis:
The presented publication is a critical edition of the article by the poet and pedagogue Józef Czechowicz (1903 – 1939) entitled Liryka i młodzi (Poetry and the young) published in the third issue of the „Ogniwo” (“Link”) journal from 1933. This article was not included in the volumes with journalistic writings by Czechowicz. However, it deserves interest partially due to its always current contents. The author’s view on the necessity to adjust the programme of literary education and the book collections of public and school libraries to the reading interests of the youth should be shared by teachers and librarians at contemporary times similarly to the times when Czechowicz published his statement.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 517-523
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Programy telewizyjne o książkach w ofercie polskich stacji. Bilans półwiecza (1952 2002)
Programmes about Books on Polish Television Channels. A Half-decade Review (1952–2002)
Autorzy:
Kotuła, Sebastian D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484431.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
książka
telewizja
promocja
publicystyka kulturalna
magazyn literacki
program o książkach
book
television
promotion
cultural journalism
literary magazine
program about books
Opis:
Programy telewizyjne o książkach rzadko kiedy stanowią przedmiot odrębnych prac naukowych, co po części wynika z tego, że w teorii nie wyróżnia się takiego gatunku, jak program telewizyjny o książkach. Konsekwencją małej liczby prac jest wybiórczość tematów poruszanych na ich łamach. Wśród nich nie ma też takich, które przybliżałyby audycje emitowane w określonym przedziale czasowym. Niniejsze opracowanie jest w piśmiennictwie naukowym, jak się zdaje, pierwszą próbą syntetycznego ujęcia wyróżnionej grupy programowej. W artykule wskazano programy telewizyjne o książkach wyemitowane w polskiej telewizji publicznej oraz komercyjnej od początku istnienia telewizji w Polsce (1952 rok) do 2002 roku. Głównym celem pracy jest próba ukazania bogactwa oferty programowej z tej grupy oraz prześledzenie ich ewolucji. Praca powstała w oparciu o literaturę przedmiotu, artykuły publicystyczne oraz źródła informacyjne, np. Polską bibliografię literacką i telewizyjne tygodniki repertuarowe.
The article presents TV programs about books broadcasted on Polish public television and commercial since the beginning of television in Poland in 1952 to 2002. The main objective of this paper is to show program offer of this group and in addition, tracing their evolution. The work was based on the science literature, journalistic articles and information sources such as bibliographies (Polish literary bibliography). The theory does not stand out such genre as the program about books. In scientific works they are rarely studied. In the scientific literature it is the first attempt to fully capture the distinguished group of programs.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2014, 1 (56); 115-125
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DARBAS (praca) w niektórych dyskursach litewskich
Autorzy:
Smetona, Marius
Smetoniene, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611467.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
work
Lithuanian discourse
literary discourse
ideological discourse
legal discourse
journalism
praca
dyskurs litewski
dyskurs literacki
dyskurs ideologiczny
dyskurs prawniczy
publicystyka
Opis:
The article is an analysis of the Lithuanian linguo-cultural image of work on the basis of lexicographic and textual data. The sources used are The Dictionary of the Lithuanian Language and The Dictionary of Contemporary Lithuanian. Definitions in the two dictionaries differ substantially and reflect, respectively, former and contemporary views on work. The lexicographic treatment of work contains elements of the rural understanding of it as hard, arduous human activity, performed out of necessity and at the same time something that brings joy and functions as the foundation of one‘s life. The dictionaries also contains elements of Soviet ideology, especially the notion of extolment of work and its superiority over people. Data from a few types of discourse (literary, ideological, legal, and journalistic) provide new means of looking at work. Hard work was described by the classic authors in Lithuanian literature, K. Donelaitis, D. Poška, and J. Tumas-Vaižgantas, who pointed to its fundamental meaning, adding to it a poetic flavour and the sense of ennoblement, as well as elevating workers as heroes. The ideological discourse reveals the patriotic sense of work, the legal discourse revolves around the significance of the law. The most diverse is the treatment of work in journalistic discourse: it is a value, an honour, and a duty; it brings satisfaction if it is interesting; it may be treated as a relatively effortless hobby.
Autorzy analizują językowo-kulturowy obraz litewskiej pracy na podstawie danych leksykograficznych i tekstowych. Wykorzystują w opisie materiał Słownika języka litewskiego (LKŽ) oraz Słownika współczesnego języka litewskiego (DLKŽ) i ustalają, że sposób definiowania znaczeń w obu źródłach znacznie się różni, jest odbiciem dawnych i odpowiednio – współczesnych poglądów na pracę. W dokumentacjach słownikowych widoczne są elementy wiejskiego rozumienia pracy jako ciężkiej, mozolnej działalności człowieka, wykonywanej z obowiązku i jednocześnie niosącej radość, będącej podstawą życia. Wydobyte zostały też, udokumentowane w słownikach, cechy ideologii sowieckiej, zwłaszcza wywyższanie pracy i podporządkowanie jej człowieka. Dane pochodzące z kilku dyskursów (literackiego, ideologicznego, prawniczego i publicystycznego) dostarczają nowych sposobów postrzegania pracy. Ciężka praca została opisana przez klasyków literatury K. Donelaitisa, D. Poškę i J. TumasaVaižgantasa, którzy ukazali jej sens, poetyzując i uszlachetniając pracę, wywyższając i heroizując jej wykonawców. Dyskurs ideologiczny akcentuje patriotyczny sens pracy, prawniczy rozważa znaczenie prawa dla człowieka. Najbardziej wieloaspektowo jest przedstawiana praca w dyskursie publicystycznym: jest ona wartością, honorem, obowiązkiem; dostarcza satysfakcji, jeżeli jest ciekawa; może być traktowana jako hobby, niewymagające wielkiego wysiłku.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2016, 28
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak objąć poetów nakazem pracy. Eliza Orzeszkowa i Piotr Chmielowski wobec Działu pieśni Leonarda Sowińskiego
How to impose compulsory work scheme on poets? Eliza Orzeszkowa and Piotr Chmielowski and “Dział pieśni” by Leonard Sowiński
Autorzy:
Okulicz-Kozaryn, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1534372.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Leonard Sowiński
poetry written after the January uprising
Positivist literary criticism
journalism of Eliza Orzeszkowa
Piotr Chmielowski’s history of literature
campaign against poetry
tendentious literature
utilitarianism
counter-utilitarianism
Opis:
Condemning the hostile attitude of modern poets towards both the manifestations and the very idea of civilizational progress, Eliza Orzeszkowa, in her extensive article Listy o literaturze. Wiek XIX i tegocześni poeci written in 1873, and then Piotr Chmielowski in his Zarys literatury polskiej ostatnich lat szesnastu, illustrated their arguments with a number of poems, including the sonnet Dział pieśni by Leohnard Sowiński. R. Okulicz-Kozaryn starts with reminding his readers that the controversies over the right of poets to put themselves over society, formulate opinions and judgments of civilization and their attempts to promote such values as scientism or utilitarianism, had had a long tradition at the time. By embarking on it, however, Orzeszkowa and Chmielowski appealed to practices of a particular kind, namely to disregard completely the message of a poem and to focus on exploiting it only to support their own arguments. The author of the article analyses the mechanism behind this manipulation and claims that Orzeszkowa, followed by Chmielowski, had even removed some words from the poem that could have been interpreted by the then reader as a sign of affiliation to the  acrificed part of his life for these values being sentenced to exile and the following social degradation for his participation in the freedom movement at the turn of the 1850s and 1860s. In the heat of the ideological struggle, Orzeszkowa and Chmielowski did not argue for their own belief and did not even enter into polemics with the most important message in the poem. The truth is that L. Sowiński did not question the civilizational march forward of the mankind but rather showed that, contrary to what the positivists claimed, utilitarianism was just an appetite for enjoying the achievements of progress and maximizing pleasure and was not its diving force, being more like a parasitic residue and a baggage.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2012, 19; 85-96
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies