Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "liminalność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
RZECZYWISTOŚĆ W FAZIE LIMINALNEJ. „KINO MORALNEGO NIEPOKOJU” JAKO FORMA MIĘDZYPOKOLENIOWEGO DRAMATU SPOŁECZNEGO
Autorzy:
Mielczarek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652378.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
dramat społeczny
liminalność
Opis:
Artykuł jest próbą aplikacji koncepcji dramatu społecznego autorstwa Victora W. Turnera do opisu zjawiska „kina moralnego niepokoju”. To zjawisko, obok najlepiej dostrzegalnej warstwy artystycznej, posiadało także płaszczyzną społeczną, na której rozgrywał się pokoleniowy dramat społeczny. Szczególne znaczenie miało wykorzystanie pojęcia liminalności, przy pomocy którego autor tekstu starał się pokazać pewne aspekty kolektywnego działania turnerowskich paradygmatów źródłowych. Ten proces znajdował swoje odzwierciedlenie także w filmach reżyserów „kina moralnego niepokoju”. Dlatego w drugiej części tekstu analiza skoncentrowana jest na twórczości Krzysztofa Zanussiego, jednego z najważniejszych twórców opisywanego nurtu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2008, 33
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezdomność uliczna - po drugiej stronie lustra
Autorzy:
Paweł, Ilecki,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893202.pdf
Data publikacji:
2020-04-22
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
bezdomność uliczna
liminalność
potrzeby osób bezdomnych
Opis:
Artykuł jest poświęcony problemom bezdomności ulicznej i odmiennemu postrzeganiu tego zjawiska w środowisku ludzi „domnych” i osoby bezdomne. Autor prezentuje swoisty rytuał przejścia z „normalnego” życia w kryzys bezdomności. Badania objęły 22 osoby bezdomne i były prowadzone w formie wywiadu swobodnego oraz graficznego odwzorowania „mapy świata” na wzór piramidy potrzeb Maslowa ze szczególnym naciskiem potrzeby podstawowe. Realizacja tych potrzeb, jak również potrzeb wyższego rzędu odbywa się w sposób alternatywny, odmienny od przyjętych w normach społecznych.
Źródło:
Praca Socjalna; 2020, 35(1); 35-47
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksywność Białego małżeństwa Tadeusza Różewicza
Reflexivity of Tadeusz Różewicz’s Białe małżeństwo (“White Marriage”)
Autorzy:
Nofikow, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942505.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
dramat
refleksywność
widowisko kulturowe
liminalność
rytuał
Opis:
Artykuł Refleksywność „Białego małżeństwa” Tadeusza Różewicza to analiza dramatu Białe małżeństwo w kontekście (i przy użyciu) narzędzi wypracowanych przez antropologię kulturową. W tekście wykorzystane zostały takie pojęcia, jak: widowisko kulturowe, liminalność czy – przywołana w tytule – refleksywność. Kategorie te służą zarówno opisaniu wewnętrznej, dynamicznej struktury tekstu Różewicza, jak i stanowią narzędzia interpretacyjne. Utwór Białe małżeństwo odczytany został jako tekst o rytualnym (i liminalnym) tworzeniu podmiotowości oraz artystycznym ustanawianiu świata przedmiotowego. Zmagania protagonistki z własnymi ograniczeniami, a także ze swoją – narzuconą przez innych – pozycją w świecie, czyli rodzinie, pokazał Różewicz jako rytualne, a zatem niepozbawione bólu, dochodzenie do świadomości własnego bycia w świecie. Jednocześnie Białe małżeństwo okazuje się tekstem o skomplikowanej i nigdy do końca „nieskonsumowanej” relacji między artystą a światem. Jeśli przyjąć, że Bianka to figura twórcy, to relacja między nim a rzeczywistością opiera się nie tyle na mnożeniu (słów, obrazów), ile na pozbywaniu się tego, co uznawane jest za ograniczające. Jednocześnie związek artysty i rzeczywistości, ale też artysty i sztuki, zawsze będzie związkiem niepełnym – białym małżeństwem.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heritage of Liminality: Remnants of the Military in the Istrian City of Pula in the Aftermath of Yugoslav Socialism
Dziedzictwo liminalności: znaki obecności wojska w Puli na Istrii po upadku jugosłowiańskiego socjalizmu
Autorzy:
Petrović, Tanja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339664.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Pula
wojsko
liminalność
dziedzictwo
socjalizm
military
liminality
heritage
socialism
Opis:
This article is devoted to the meanings of the liminality that shaped the (self-) perception of the Croatian city of Pula and came as a result of the long-term presence of the military (and heavy industry) in the city. The study discusses the modalities of cohabitation of the Yugoslav People’s Army and the citizens of Pula, who lived together, interacted, and shaped each other during the period of Yugoslav socialism, and highlights the consequences of this mutual shaping in the aftermath of the Yugoslav socialist project. In the ongoing process of Pula’s contentious urban transformation, in which several military and industrial facilities, complexes, and areas still wait for their new functions and new owners, the city’s military nature and liminality have been identified as a problem by authorities and policy makers: they see the material and immaterial traces of the presence of the military in the city as an “unwanted heritage”. In opposition to the view that Pula’s military (and industrial) heritage is a problem to be overcome/eliminated, the article argues for a more inclusive approach that would acknowledge the fact that this heritage is perceived by citizens as closely related to their city’s multicultural and working-class tradition, and that would recognize its potential to produce meanings, values, histories, and memories.
Artykuł porusza kwestię liminalności w znacznym stopniu kształtującą (auto)percepcję miasta Pula w Chorwacji, co jest skutkiem wieloletniej obecności wojska (i przemysłu ciężkiego) w tym mieście. W tekście omawiam kwestię współdzielenia przestrzeni miejskiej w okresie jugosłowiańskiego socjalizmu przez Jugosłowiańską Armię Ludową i mieszkańców miasta, analizuję również skutki owej kohabitacji i współpracy widoczne w okresie po upadku jugosłowiańskiego projektu socjalistycznego. W trakcie wciąż trwającego ambiwalentnego procesu transformacji przestrzeni miejskiej Puli wiele obiektów, kompleksów i miejsc militarnych oraz przemysłowych oczekuje na zmianę przeznaczenia i nowych właścicieli, tymczasem władze miejskie oraz twórcy polityki miejskiej za podstawowy problem uznają „wojskową” tożsamość miasta i jej liminalność: materialne i niematerialne ślady obecności armii w mieście określane są jako „niechciane dziedzictwo”. Wbrew powszechnemu traktowaniu owego dziedzictwa jako problemu do rozwiązania, w swoim artykule wybieram podejście bardziej otwarte, które uwzględnia zdanie mieszkańców Puli wpisujących je w wielokulturową i robotniczą tożsamość miasta; staram się również podkreślić jego potencjał w procesie wytwarzania znaczeń, wartości, historii i pamięci.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2021, 10; 1-21
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liminalność i ofiara. Midsommar. W biały dzień jako przykład folk horroru
Autorzy:
Krzyżaniak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029060.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
kultura-natura
Midsommar
liminalność
folklor
horror
folklore
culture-nature
liminality
Opis:
Recenzja: Midsommar. W biały dzień, reż. Ari Aster, scen. Ari Aster, Szwecja/USA/Węgry 2019.
Review: Midsommar. Written and directed by Ari Aster. Sweden/USA/Hungary 2019.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2021, 3; 108-112
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liminalność jako doświadczenie terenowe w badaniu grupy bezdomnych Polaków w Brukseli
Liminality as a Field Experience in a Study of a Group of Homeless Poles in Brussels
Autorzy:
Mostowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/623128.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
bezdomność
migracje
communitas
liminalność
autoetnografia
homelessness
migration
liminality
autoethnography
Opis:
Migranci z Europy Środkowo-Wschodniej stanowią coraz większą część populacji osób bez dachu nad głową w miastach zachodniej Europy. Kulturowe aspekty podwójnej marginalizacji tych grup można rozpatrywać w ujęciu opozycji communitas i„struktury społecznej” zaproponowanej przez Victora Turnera. Dzięki materiałom zebranym podczas wielokrotnych powrotów w teren, opisuję przejawy istnienia communitas w relacjach wewnątrzgrupy: niechęć do ustrukturyzowania hierarchii w grupie, wzajemność, fizyczną bliskość i intymność, wspólny język i rytuały konsumpcji alkoholu. W relacjach grupy z otoczeniem liminalność objawia się zawłaszczaniem przestrzeni publicznej, praktykami czasowego odwrócenia statusów, wchodzeniem w role osób posiadających „mądrość życiową” oraz obawami przechodniów przed skalaniem kontaktem z bezdomnymi. Interpretacja ta pozostawia jednak wątpliwości co do stosowania określeń Turnera jako kategorii narzuconych z pozycji dominacji, wzmacnianej własnymi emocjonalnymi doświadczeniami z pracy terenowej.
Migrants from Central and Eastern Europe constitute a growing part of rough-sleeping population in the Western European cities. Cultural aspects of their multiple marginalization can be analyzed with the use of the opposition of communitas and “social structure” introduced by Victor Turner. Using extensive field material gathered during recurrent visits to the field, I show the manifestations of communitas within a group of Polish homeless in Brussels: reluctance to form hierarchical relationships, reciprocity, physical closeness and intimacy, shared language practices, and alcohol consumption rituals. Group’s interactions with the surrounding suggest further attributes of its members as being in a liminal stage: taking over the public space, practices of status reversal, taking roles of wise tricksters, and passers-by’s fears of contact with them. That description leaves doubts, however: Turner’s opposition is imposed from a position of power. This interpretation is further inflated by personal emotional experiences from the fieldwork.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2014, 10, 1; 42-65
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proksemika. Studium z antropologii kulturowej
Proxemics: A study on cultural anthropology
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391724.pdf
Data publikacji:
2015-11-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
proxemics
relationship
liminality
human behavior
sign
proksemika
relacje
liminalność
ludzkie zachowanie
znak
Opis:
Marek Hendrykowski’s study deals with the semiotics of interpersonal proxemic relationships in today’s world. When analyzing this issue, the author puts forward three research hypotheses. First, interpersonal relationships that are connected with social space are not on the margins of systems of culture, but constitute a very important characteristic of each such system. Secondly, the traditional ways of defining proxemics, which emphasize the existence of interpersonal barriers, present the complex issues related to this field of science of signs and meanings too narrowly and usually in a schematic manner. And thirdly, the profound changes in proxemic relationships that are taking place in the macrosystem of contemporary culture have a major influence on the functioning of culture itself as well as on how individuals, groups and communities participate in this culture. When analyzed in terms of the proxemics of interpersonal relationships, the cultural ecosystem is not an abstract model but an operating system which governs the daily living conditions of individuals, groups and communities.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 23; 39-51
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys jako dyskurs i narracja. Konteksty edukacyjne
Crisis as Discourse and Narrative. Educational Contexts
Autorzy:
Mendel, Maria
Szkudlarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138069.pdf
Data publikacji:
2013-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
dyskurs
kryzys
liminalność
narracja
teoria edukacji
crisis
discourse
liminality
narrative
theory of education
Opis:
Autorzy analizują kryzys w kategoriach teorii rytuałów i ujęć lingwistycznych, jako zawieszenie narracji dotyczących procesów społecznych, co skutkuje rizomatycznym rozplenianiem znaczeń (w ujęciu Deleuze’a i Guattariego). Przezwyciężenie kryzysu jest możliwe pod warunkiem zmiany przedkryzysowych struktur dyskursu łączących w określony sposób społeczne żądania i symbole. Zmiana struktury dyskursu jest warunkiem zmiany trajektorii narracyjnych zablokowanych w fazie kryzysu. Dzieje się to przez poddanie kłączowych struktur znaczeniowych charakterystycznych dla kryzysu procesom hegemonizacji (w ujęciu Laclau). Ta koncepcja ontologiczna stanowi punkt wyjścia do analizy pedagogicznej recepcji prac Jacques’a Rancière’a – jako przykładu prób rekonstrukcji znaczenia edukacji. Tego rodzaju próby teoretyczne mają zdaniem autorów potencjał zmiany narracji (nie) równości społecznych i mogą stworzyć warunki dla przekroczenia kryzysu teorii i kryzysu oświaty publicznej.
The authors propose to analyse the situation of social crises in ritual and linguistic terms, as suspension of narratives concerning social processes which leads to uncontrollable, rhizomatic proliferation of meanings (in Deleuze’s and Guattari’s sense). Overcoming crisis is possible on the condition that pre-critical discursive structures of articulation of social symbols and demands are reinvented so that new narrative trajectories can be built. This can be done by subjecting rhizomatic structures conceived in liminal conditions of the crisis to the logic of hegemony (in Laclau’s terms). This ontological structure is used to analyse the pedagogical reception of Jacques Rancière’s, though as an attempt to rearticulating the meaning of education. Those theoretical attempts have the potential to change the narratives of (in)equality and create perspectives for re-thinking education beyond the current crisis of public schooling and educational theory.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2013, 25, 3(50); 13-34
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studium osobowości pogranicza. Recenzja książki Przemysława Chojnowskiego "Liminalność i bycie ”pomiędzy” w twórczości Petera (Piotra) Lachmanna"
Autorzy:
Węgrzynek, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6640247.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe „Śląsk"
Tematy:
Peter (Piotr) Lachmann
Liminalność i bycie „pomiędzy" w twórczości Petera (Piotra) Lachmanna
Opis:
Recenzja książki Przemysława Chojnowskiego Liminalność i bycie „pomiędzy" w twórczości Petera (Piotra) Lachmanna
Źródło:
Zaranie Śląskie. Seria druga; 2022, 8; 124-127
0044-183X
Pojawia się w:
Zaranie Śląskie. Seria druga
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwalnianie się od prymatu pamięci albo oswajanie obcości. Tożsamościowe transformacje w "Hamlecie gliwickim" Piotra (Petera) Lachmanna
Freeing oneself from the primacy of memory or taming strangeness. Identity transformations in Peter (Piotr) Lachmann’s "Gliwice Hamlet. Rehearsal or Touch through the Pane"
Autorzy:
Chojnowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26731334.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
liminality
memory
bilingualism
palimpsest
strangeness
identity
Peter (Piotr) Lachmann
liminalność
pamięć
bilingwizm
obcość
tożsamość
Opis:
This paper is an analysis of Hamlet gliwicki [eng. Gliwice Hamlet] (Messel 2008) by the Polish-German writer Peter Lachmann (b. 1935). The article presents the genesis of the drama inspired by the fate of a Wehrmacht soldier lost during the Battle of Stalingrad in January 1942. This is the writer’s father Ewald Lachmann. In addition to the parodic means used in the play, the intertextual links between Gliwice Hamlet and William Shakespeare’s Hamlet are discussed, as well as the topoi of Shakespearean tragedy interwoven with episodes from Lachmann’s biography and events from the history of Gliwice. The figure of Hamlet takes on the role of a mask and functions as a universal archetype behind which the play’s creator himself hides. The bilingualism of Peter - the play’s protagonist - and the overlapping of two identities, Polish and German, are examined in terms of a palimpsest. The analysis shows that Lachmann’s drama is characterised by the lack of a linear course of events and their anchoring in a fluid, liminal space-time. The protagonist’s identity transformations are accompanied by the transformation of his immediate environment, as the German city of Gleiwitz turns into the Polish city of Gliwice.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2022, 22; 305-331
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Performuj albo giń”. Przystanek Woodstock jako performans kulturowy
Perform or die. Woodstock Festival as cultural performance
Autorzy:
Węcławiak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514886.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
Tematy:
Woodstock Festival
cultural performance
festival
liminality
ilinx
Przystanek Woodstock
performans kulturowy
festiwal
liminalność
Opis:
Performance is an occurrence commonly associated with theater, but that concept has a very broad context. Nowadays there are a lot of phenomena we can perceive this way, not just theatrical or quasi-theatrical. If we assume that the most important aspect in this field is „eventness”, almost everything could be called a performance. This specific type of phenomenon (also of aesthetic nature) can be divided into cultural performances, technological performances and organizational performances (source: J. McKenzie) or otherwise into cultural and language performances (source: M. Carlson). In the category of cultural performances we can enter a whole multiplicity of occurrences or events, including festivals, for which eventness, liminality, a kind of subversive or ritualization are an absolute necessity. From this point of view we can also consider our indigenous Polish Woodstock Festival, providing a lot reflections: cultural, social and also aesthetic. Assuming that this festival is a part of aesthetics of the performance, we can expect fulfillment of three functions mentioned by McKenzie: (1) self-reflection and social reflection, (2) presentation of alternatives and (3) possibility for maintenance or changes. It is worth to think about festival’s liminality and context to see how, during a couple of summer days, hundreds of thousands of people participate in one of the largest cultural performance.
Źródło:
Amor Fati; 2016, 1(5); 109-123
2449-7819
Pojawia się w:
Amor Fati
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czas święty” fazy liminalnej. Nowa perspektywa racjonalizacji doradztwa
The “sacred time” of the liminal phase: New perspective on rationalization in guidance
Autorzy:
Mendel, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375116.pdf
Data publikacji:
2021-02-22
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
liminalność
biograficzne narracje
kryzys
radzenie sobie wobec wyzwań
doradztwo
liminality
biographical narratives
crisis
dealing with challenges
counselling
Opis:
Antropolodzy opisują środkową, liminalną, fazę zrytualizowanych przejść z jednego stanu społecznego (statusu, roli itp.) w drugi, koncentrując się na – charakterystycznej dla tej fazy – aurze sacrum, która przenika czas i przestrzeń stawania się innym. Przedstawiana wypowiedź powstała ze zorientowanego na doradztwo zainteresowania tą „świętą” wyjątkowością, w której następuje zawieszenie trwałości, zanika hierarchia i przestaje działać dotychczasowy porządek, normalnie regulujący społeczne życie. Jaki sens dla doradztwa może mieć wiedza o tym, aktualizowana na podstawie badanych narracji? Drogą analiz materiału badawczego, pochodzącego z trzech badań biograficznych, w tekście opisywane są – związane z przeżywaniem liminalności – doświadczenia studentów korzystających z programu wymiany zagranicznej (Erasmusi), mieszkańców naznaczonych historią swojego miasta (Gdańszczanie) oraz osób bezdomnych (Bezdomni). Jak wynika z tych badań, czas progowy tkwi w pamięci objętych badaniami narratorów i latami formuje ich tożsamościowe strategie (jak gdańszczan), albo trwale dzieli ich świat na dwa przeciwstawne (jak bezdomnych), albo też uzależnia od kondycji bycia w stanie przejścia, jak beneficjentów programu Erasmus+. Opis rozwijany jest w perspektywie doradztwa i towarzyszą mu pytania o uogólnione doświadczenie progu, w którym miejsce i określone znaczenie ma doradca i doradzanie. Charakter tego znaczenia – jego „(bez)sens” – objawia się w śledzeniu „edukacyjności” analizowanych wypowiedzi; podjęciu kwestii uczenia się z liminalności. Studia wokół doradztwa i uczenia się w warunkach zawieszenia, które odnosi się także do ładu opartego na społecznych nierównościach, stanowiących podstawowe źródło problemów społecznych, może prowadzić do wniosków ugruntowujących – nie tylko pedagogiczno-doradczą – nadzieję na bardziej wspólny, lepszy świat.
Anthropologists have described the middle, liminal phase of ritualized transitions from one social state (status, role, etc.) to another focusing on the characteristic sacrum aura that transcends time and space, in which a person becomes different. This narrative stems from guidance-oriented interest in such a “sacred” exceptionality, where duration is suspended, hierarchy vanishes, along with any established order that usually regulates social life. What significance, for guidance, can such knowledge, actualized through analysed narratives, have? Through the analysis of research material derived from three biographical studies, the text describes liminality-related experiences of Erasmus exchange students (the Erasmuses), city residents affected by the history of their city (the people of Gdańsk), and homeless persons (the homeless). The study demonstrates that the liminal time is present in the memory of the narrator-participants and that it has shaped their identity strategies for many years (as in the case of the people of Gdańsk), or has been dividing their world into two contrasting spheres (as in the case of the homeless), or has made them dependent on the liminal state, as in the case of Erasmus+ beneficiaries. The following description has been developed from the perspective of guidance and is accompanied by questions on the experience of a general threshold in which a counsellor and guidance hold a specific place and significance. The significance – its “point(lessness)” – is manifested through following the “educational” feature of the analysed statements; the issue of learning from liminality. The studies relating to guidance and learning in the situation of suspension, involving the order based on social inequalities, which are the primary source of social problems, may lead to conclusions further grounding the hope – not only in terms of pedagogy and guidance – for a more shared, better world.
Źródło:
Studia Poradoznawcze; 2020, 9; 353-371
2450-3444
Pojawia się w:
Studia Poradoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okno jako przestrzeń liminalna (Samotnik i Sześciopalcy Wiktora Pielewina)
A Window as a Liminal Space (Victor Pelevin’s Hermit and Six-Toes)
Autorzy:
Ochniak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446733.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Wiktor Pielewin
współczesna literatura rosyjska
przestrzeń
okno
liminalność
Victor Pelevin
contemporary Russian literature
space
window
liminality
Opis:
Okno w utworach Wiktora Pielewina kryje w sobie liczne konotacje: jest elementem przestrzeni życiowej kształtującym relacje bohatera ze światem, określającym jego (czyli bohatera) pozycję wobec świata, jest granicą, łącznikiem, przejściem. Ambiwalentne cechy okna, jego postrzeganie i charakterystyka zależą zatem od pozycji człowieka-obserwatora (czy sięgając już po terminologię literaturoznawczą: postaci, bohatera, narratora) wobec okna i stosunku do przestrzeni, której elementem jest owo okno. W utworze Samotnik i Sześciopalcy zamknięta przestrzeń, w której bohaterowie spędzają całe swoje życie, jest opresyjnym terytorium, z którego bohaterowie poszukują drogi ucieczki i ocalenia. Prowadzi ona dość zaskakująco – przez rozbite okno. Jest więc ono w utworze traktowane jako strefa progowa (liminalna), ponieważ w jego miejscu czy obrębie dokonuje się swoisty obrzęd przejścia i przemiany bohaterów.
The window in Victor Pelevin’s works has numerous connotations, i.e. it is an element of the living space shaping the protagonist’s relationship with the outside world, defining his (i.e. the protagonist’s) position towards the world; it is a border (both spatial and ontological), as well as it is a link and a passage. Thus, the ambivalent characteristics of the window, its perception and feature all depend on the stance of a human beholder (or using literary terminology: a character, protagonist, and narrator) towards the window and his attitude towards the space with the window being its element. In Hermit and Six-Toes, the confined space in which the protagonists spend their entire lives is an oppressive territory, with the protagonists seeking a way to escape. The road to freedom leads, quite surprisingly, through a broken window, followed by a flight towards the sun. Thus, in this work, the window is treated as a threshold (liminal) zone, because a specific rite of passage and transformation of the characters takes place there or within. They grow to learn the truth and, rebelling in defence of their own lives, realise that they will either save themselves or succumb to the disastrous rhythm imposed on them by the world.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2022, 15; 177-187
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawczość uchodźców w czasie pandemii COVID-19. Przypadek obozu w Nakivale (Uganda)
Autorzy:
Krawczyk, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042858.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
sprawczość
struktura
podmiotowość
upodmiotowienie
integracja
liminalność
stan zawieszenia
agency
structure
subjectivity
empowerment
integration
liminality
“protratcted refugee situations”
Opis:
Życie uchodźców obarczone jest wieloma wyzwaniami, a pandemia COVID-19 dodatkowo je spotęgowała. Odwołując się do teorii strukturacji Anthony'ego Giddensa niniejszy artykuł stanowi próbę analizy zagrożeń przed jakimi stanęli uchodźcy podczas kryzysu zdrowia publicznego. Próbując odnaleźć odpowiedź na pytanie o sposób w jaki manifestowała się sprawczość uchodźców podczas pandemii COVID-19, szczególny nacisk położono na kategorię relacji podmiotu i struktury na przykładzie obozu w Nakivale (Uganda), którego mieszkańcy żyją w przedłużającym się stanie „zawieszenia” (ang. protracted refugee situations). W artykule wykorzystano narracje, informacje i dane udostępnione przez przedstawicieli Nakivale Researchers Network; sieci badawczej zlokalizowanej w obozie w Nakivale. Metodologia tej pracy oparta została na koncepcie współobecności (ang. co-presence), wykorzystaniu tzw. „technologii życia”, pogłębionych wynikami wywiadu terenowego zrealizowanego w Nakivale przed pandemią COVID-19.
The lives of refugees are burdened with challenges, which have been aggravated by the COVID-19 pandemic. Referring to Anthony Giddens' structuring theory, this article attempts to analyse the threats faced by refugees during the public health crisis. In an attempt to find an answer to the question of how the agency of refugees manifested itself during the COVID-19 pandemic, special emphasis has been placed on the relationship between the subject and structure on the example of the Nakivale (Uganda) settlement, whose inhabitants live in a prolonged state of "protraction". The article uses narratives, information and data provided by representatives of the Nakivale Researchers Network; a research network located in the Nakivale camp. The methodology of this work is based on the concept of co-presence, the use of the so-called "Technology of life", combined with the results of the field interview carried out in Nakivale before the outbreak of the COVID-19 pandemic.
Źródło:
Lud; 2021, 105; 203-224
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba zbliżenia się do sacrum poprzez kino na przykładzie analizy i interpretacji drogi jurodiwego w filmie Aleksandra Sokurowa "Samotny głos człowieka"
Attempting to approach the sacred through film as exemplified by the analysis and interpretation of the way of a yurodivy in The Lonely Voice of Man by Alexander Sokurov
Autorzy:
Korycka, Agnieszka Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645224.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
film
Alexander Sokurov
death
journey
skaz
the sacred
yurodstvo
liminality
śmierć
podróż
sacrum
jurodstwo
liminalność
Aleksander Sukorow
Opis:
The author emphasises the relation between content and form in the film The Lonely Voice of Man by Alexander Sokurov, and makes a point to place the film within an interpretation space which takes into account basic anthropological categories, such as those of space, time and the human (the protagonist). The artistic devices applied in the film lead to a degradation of the image, while the symbolism present in this debut work refers to the theme of the journey of the soul. All these elements allow us to see in The Lonely Voice of Man certain aspects shared with the Orthodox icon. In this context, the story of the main character can be perceived as the way of a yurodivy (“fool-for-Christ”), who has to refrain from temptations and practice asceticism in order to attain spiritual perfection and reach the sacred.
W artykule szczególną uwagę zwrócono na ukazanie związku między treścią i formą filmu Samotny głos człowieka w reżyserii Aleksandra Sokurowa oraz na umieszczenie go na płaszczyźnie interpretacyjnej uwzględniającej podstawowe kategorie antropologiczne, takie jak: przestrzeń, czas i człowiek (bohater). Stosowane w filmie środki wyrazu powodują, że obraz ulega degradacji. Symbolika obecna w filmie nawiązuje do motywu wędrówki dusz. Wszystkie elementy stanowią podstawę do tego, by odnaleźć w debiucie Sokurowa cechy nawiązujące do prawosławnej ikony. W tym kontekście historia głównego bohatera jawi się jako droga jurodiwego, który musi pokonywać pokusy i zachowywać ascezę, by osiągnąć duchową doskonałość i dotrzeć do sacrum.
Źródło:
Adeptus; 2016, 7; 36-49
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies