Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "limfocyty b" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Inflammatory mediators of hypertrophic adenoids in children with otitis media with effusion
    Mediatory zapalne przyrosłych migdałkach gardłowych u dzieci chorych na wysiękowe zapaleniem ucha
    Autorzy:
    Leszko, Katarzyna
    Latoch, Eryk
    Żelazowska-Rutkowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2215723.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-01
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza Mediton
    Tematy:
    lymphocytes T and B
    adenoid
    cytokine
    VEGF
    MMP
    apoptosis
    limfocyty T i B
    migdałek
    cytokiny
    apoptoza
    Opis:
    Adenoid is lymphoid tissues in the pharynx that play an important role in host defense against invading antigens. The structures of adenoid consist of well-defined microcompartments which all participate in the immune response: the lymphoepithelium, the follicular germinal center, the mantle zone, the interfollicular area. Otitis media with effusion (OME) is a common middle ear disease in children, but etiology of this disease is not clearly understood. Immunologic reaction within adenoid, pro-inflammatory cytokines (Th1 and Th2), decrease of lymphocytes T and B, metaloproteinase may lead to chronic infection.
    Migdałek gardłowy wchodząc w skład obwodowych narządów limfatycznych jest miejscem pierwszego kontaktu z antygenami, docierającymi drogą oddechową i pokarmową. Migdałek gardłowy zawiera komórki aktywne immunologiczne niezbędne do odpowiedzi immunologicznej komórkowej oraz humoralnej. Komórki te zajmują trzy główne przedziały limfoidalne: limfonabłonek, grudkowe ośrodki rozmnażania wraz ze strefą osłonową tych ośrodków oraz przestrzeń międzygrudkowa. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego (OME) jest częstą chorobą ucha środkowego występującą u dzieci. Jednak etiologia tej choroby nie jest do końca poznana. Reakcje immunologiczna toczące się w obrębie migdałka gardłowego, udział cytokin prozapalnych typu Th1 i Th2, limfocytów T i B oraz metaloproteinaz może prowadzić do przewlekłego zakażenia w obrębie ucha środkowego u dzieci.
    Źródło:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2023, 28, 1; 31-34
    1427-3101
    Pojawia się w:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy immunopatogenetyczne i doświadczenia kliniczne zastosowania leków biologicznych w terapii przewlekłych kłębuszkowych zapaleń nerek u dzieci
    Immunopathogenetic basics and clinical trials with regard to the application of biological drugs in the treatment of chronic glomerulonephritis in children
    Autorzy:
    Hyla-Klekot, Lidia
    Kucharska, Grażyna
    Gacka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031567.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    biological drugs
    glomerulonephritis
    immunopathogenesis
    lupus nephropathy B lymphocytes
    nephrotic syndrome
    rituximab
    zespół nerczycowy
    kłębuszkowe zapalenia nerek
    immunopatogeneza
    nefropatia toczniowa
    limfocyty b
    leki biologiczne
    rytuksymab
    Opis:
    Nephrotic syndrome in children, most frequently developing secondary to minimal changes, focal hyalinisation of glomerulis or in the course of systematic diseases, is a result of the immunological system dysfunction. The indirect proof of the above statement is the abatement of clinical and laboratory symptoms of the disease under the influence of adrenal steroids and immunosuppression drugs. The occurrence of steroid-resistant and alkyl-resistant cases as well as of steroid dependant and cyclosporindependant cases necessitates search for new forms of treatment. Great hopes are placed in a new group of drugs, referred to as biological drugs. Their impact is precisely aimed at selected cells of immunological system, engaged in ethiopathogenesis of primary and secondary glomerulopathies. Up till now, the only drug that has found application in children nephrology is rituximab – a chimeric monoclonal antibody against the CD20 antigen on B lymphocytes. This drug causes depletion of B lymphocytes, and in effect impedes the synthesis of hypothetical factors of protein permeability or production of pathological autoantibodies. The application of rituximab in children is considered a “rescue treatment”, allowed only in the case when other forms of therapy have failed. The indications include: steroid-resistant nephrotic syndrome secondary to FSGS, MCNS, nephropathy in the course of systemic lupus erythematosus, FSGD recurrence in a transplanted kidney. Despite of satisfactory results of biological treatment reported by most researches, the scope of disturbances in immunological system induced by the administration of such biological drugs is not yet fully comprehensible and predictable. Causing and maintaining nephrotic syndrome remission is not directly transferable to the degree and duration of B lymphocytes depletion, and the treatment success sometimes depends on the disease activity, exacerbation of proteinuria and previously applied immunosuppression treatment. Full assessment of the usefulness and safety of the biological treatment of glomerulopathies in children requires further research involving a greater number of patients. It seems that the most essential issue is the proper qualification of children to this form of treatment and decision on its application in due time.
    Zespół nerczycowy u dzieci, rozwijający się najczęściej na podłożu zmian minimalnych, ogniskowego szkliwienia kłębuszków nerkowych bądź w przebiegu chorób układowych, jest następstwem dysfunkcji układu immunologicznego. Pośrednim tego dowodem jest ustępowanie klinicznych i laboratoryjnych objawów choroby pod wpływem steroidów nadnerczowych oraz leków immunosupresyjnych. Występowanie steroidoopornych, alkiloopornych, a także steroido- i cyklosporynozależnych przypadków stwarza konieczność poszukiwania nowych form terapii. Dużą nadzieję wiąże się z grupą leków określanych mianem leków biologicznych. Ich działanie jest precyzyjnie ukierunkowane na wybrane ogniwa układu immunologicznego, zaangażowane w etiopatogenezę pierwotnych i wtórnych glomerulopatii. W nefrologii dziecięcej do chwili obecnej znalazł zastosowanie jedynie rytuksymab – chimeryczne przeciwciało monoklonalne przeciw antygenowi CD20 limfocytów B. Lek ten wywołuje deplecję limfocytów B, a w efekcie hamuje syntezę hipotetycznych czynników przepuszczalności białka czy też produkcję patologicznych autoprzeciwciał. Stosowanie rytuksymabu u dzieci uznawane jest za „terapię ratunkową”, dopuszczoną jedynie w przypadkach niepowodzenia innych form leczenia. Wskazania obejmują: steroidooporny zespół nerczycowy na podłożu FSGS, MCNS, nefropatie w przebiegu tocznia trzewnego, nawrót FSGS w nerce przeszczepionej. Pomimo zadowalających wyników leczenia biologicznego, raportowanych przez większość autorów, nie w pełni zrozumiały i przewidywalny jest zakres zaburzeń w układzie immunologicznym, indukowany jego podaniem. Wywoływanie i podtrzymywanie remisji zespołu nerczycowego nie pozostaje w prostej zależności ze stopniem i czasem trwania deplecji limfocytów B, a powodzenie leczenia bywa zależne od aktywności choroby, nasilenia białkomoczu i stosowanego uprzednio leczenia immunosupresyjnego. Pełna ocena przydatności i bezpieczeństwa leczenia biologicznego w glomerulopatiach u dzieci wymaga dalszych badań z udziałem większej liczby chorych. Najistotniejsze wydają się właściwa kwalifikacja dzieci do tej formy leczenia oraz podjęcie decyzji o jego zastosowaniu we właściwym momencie.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 291-297
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeciwciało monoklonalne przeciw CD20 w terapii postaci rzutowej i pierwotnie postępującej stwardnienia rozsianego – wyniki badań klinicznych III fazy
    Anti-CD20 monoclonal antibody in multiple sclerosis therapy: the results of phase 3 clinical studies on relapsing and primary progressive multiple sclerosis
    Autorzy:
    Maciejowski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030339.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    B lymphocytes
    annualised relapse rate
    clinically defined progression
    kliniczna progresja
    limfocyty B
    monoclonal antibodies
    multiple sclerosis
    przeciwciała monoklonalne
    stwardnienie rozsiane
    wskaźnik rzutów
    Opis:
    Multiple sclerosis is an inflammatory and demyelinating disease of the central nervous system. Impaired cell-mediated and humoral immunity play an important role in the pathogenesis of the disease. B lymphocytes play an important role in the presentation of own antigens to T lymphocytes and in the production of pro-inflammatory cytokines and autoantibodies. In primary progressive multiple sclerosis a degenerative reaction with axonopathy and neuronal damage are predominant features. A monoclonal antibody against CD20 B lymphocytes was used in clinical studies on relapsing multiple sclerosis (OPERA I and II studies) and on primary progressive MS (ORATORIO study). A statistically significant reduction of the annualised relapse rate, clinically defined progression and contrast-enhanced T2-weighted magnetic resonance imaging lesions was demonstrated for relapsing multiple sclerosis in the group of patients treated with ocrelizumab compared to patients receiving interferon beta-1a. A statistically significant reduction of clinically defined progression, T2-weighted lesions and changes in brain volume in magnetic resonance imaging was found for primary progressive multiple sclerosis in the group of patients treated with ocrelizumab compared to placebo. The safety profile of ocrelizumab was satisfactory and was not significantly different from the profile in the control groups. It seems that ocrelizumab affects CD20 B lymphocytes in a clinically beneficial way and that phase 3 clinical study results may be the basis for its registration and common use in clinical practice.
    Stwardnienie rozsiane to zapalno-demielinizacyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której patogenezie istotną rolę odgrywają zaburzenia odpowiedzi immunologicznej komórkowej i humoralnej. Rola limfocytów B jest istotna w prezentacji własnych antygenów komórkom T, produkcji prozapalnych cytokin i autoprzeciwciał. W postaci pierwotnie postępującej stwardnienia rozsianego dominuje odczyn zwyrodnieniowy z aksonopatią i uszkodzeniem neuronalnym. Przeciwciało monoklonalne przeciw limfocytom B CD20 zostało zastosowane w badaniach klinicznych dotyczących postaci rzutowej (OPERA I, II) i pierwotnie postępującej (ORATORIO). W postaci rzutowej wykazano istotną statystycznie redukcję rocznego wskaźnika rzutów, klinicznie potwierdzonej progresji, zmian wzmacniających się po podaniu kontrastu i zmian w sekwencji T2 w obrazowaniu metodą rezonansu magnetycznego w grupie chorych leczonych okrelizumabem w porównaniu z grupą pacjentów otrzymujących interferon beta-1a. W postaci pierwotnie postępującej stwierdzono istotną statystycznie redukcję klinicznie potwierdzonej progresji, zmian w sekwencji T2 i objętości mózgu w badaniu rezonansu magnetycznego w grupie leczonych okrelizumabem w stosunku do placebo. Profil bezpieczeństwa okrelizumabu był zadowalający i nie różnił się znacząco od profilu w grupach kontrolnych. Wydaje się, że wpływ leku na limfocyty B CD20 przynosi korzyść kliniczną oraz że wyniki badań III fazy mogą być podstawą do rejestracji i szerokiego stosowania okrelizumabu w praktyce klinicznej.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 3; 150-154
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Values of B and T cells and their subpopulations in peripheral blood of rabbits
    Autorzy:
    Tokarz-Deptuła, Beata
    Niedźwiedzka-Rystwej, Paulina
    Trzeciak-Ryczek, Alicja
    Pępiak, Andrzej
    Deptuła, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1386044.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    rabbit
    B and T lymphocytes
    reference values
    królik
    limfocyty B i T
    wartości referencyjne
    Opis:
    Determining the reference values for B and T lymphocytes and their subpopulations in rabbits used in Poland for economic and laboratory purposes is not very common. The goal of this study was to evaluate values of chosen B and T cells and their subpopulations in Polish mixed-breed rabbits, taking season of the year and sex of the animals into the consideration. The study was performed with the use of flow cytometry using monoclonal antibodies (mouse anti-rabbit). The study revealed that, both in Polish mixed-breed rabbits and in Polish mixed-breed rabbits with an addition of blood of meat breeds, the season of the year and sex of the animals affectthe percentage of B- and T-cells and their subpopulations in peripheral blood. As far as season of the year is concerned, it was shown that it mainly affects CD5+ T cells in mixed-breed rabbits and CD25+ T cells in mixed-breed rabbits with an addition of blood of meat breed, while taking sex of the animals into account, more changes were recorded in females in both groups of rabbits. Due to the fact that this is the first paper on those values in Polish rabbits conducted on a large amount of animals, the values may be treated as reference.
    Ocena wartości referencyjnych dla limfocytów B i T oraz ich subpopulacji u królików wykorzystywanych w Polsce w celach ekonomicznych i laboratoryjnych jest rzadkością. Celem pracy jest ocena parametrów wybranych limfocytów B i T oraz ich subpopulacji u polskich królików mieszańców z uwzględnieniem pory roku i płci tych zwierząt. Badania wykonano z wykorzystaniem cytometrii przepływowej i przeciwciał monoklonalnych (mouse anti-rabbit). Badania wykazały, że zarówno u królików mieszańców polskich, jak i mieszańców polskich z dolewem krwi ras mięsnych, pora roku i płeć wpływa na kształtowanie badanych parametrów, tj. procentu limfocytów B i T oraz ich subpopulacji. Co się tyczy pory roku wykazano, że zmiany dotyczą głównie limfocytów T CD5+ w przypadku królików mieszańców polskich i limfocytów T CD25+ w przypadku królików mieszańców polskich z dolewem krwi ras mięsnych. Tymczasem w przypadku płci zwierząt, więcej zmian w obu grupach zwierząt wykazano u samic. Ze względu na to, że jest to pierwsza praca z tego zakresu i badania dotyczą dużej grupy zwierząt, winny one być traktowane jako wartości referencyjne.
    Źródło:
    Acta Biologica; 2016, 23; 127-138
    2450-8330
    2353-3013
    Pojawia się w:
    Acta Biologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies