Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "limb amputation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Consent for surgery in view of an ambigious court decision – case report
Autorzy:
Lewińska, Teresa
Modrzejewski, Andrzej
Parafiniuk, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394241.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
agreement of a third person
court agreement
limb amputation
Opis:
Guardianship courts seem to issue decisions in case of the need to obtain consent for surgery, amongst other things, when the patient is unable to consciously express written consent, and at the same time does not have a legal representative or a statutory representative does exist, but settlement with him is impossible. The presented study case demonstrated the abnormalities of applying court procedures, as well as the responsibilities and dilemmas posed in front of a surgeon. A specialist surgeon wanted to help the patient and he was able to accomplish his mission.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 12; 638-640
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotne i wtórne amputacje kończyn dolnych w materiale jednego ośrodka
Primary and secondary amputations of lower limbs in the material from a single medical institution
Autorzy:
Badora, Agnieszka
Będkowska, Paulina
Budziński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038672.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
krytyczne niedokrwienie kończyny dolnej
amputacja kończyny dolnej
miażdżyca
lower limb critical ischemia
lower limb amputation
atherosclerosis
Opis:
INTRODUCTION Critical ischaemia and necrosis of the lower limb are reasons for amputation, whose level depends on the intensity of ischaemia, extend of atherosclerotic changes and possibilities of revscularisation. Despite undertaking revaskularisation a group of patients needs amputation of the operated limb. The main risk factors of limb loss are: atherosclerosis of blood-vessles of the lower limb, diabetes mellitus and arteriosclerosis obliterans. The aim of the study was to analyse reasons for lower limb amputation and to evaluate the infl uence of age, BMI and the level of hematocrit on choosing the method of treatment. We also analysed the diff erence between the group of patients with primary amputation and the group of patients with secondary amputation when it comes to the lenght and the number of hospital stays. MATERIAL AND METHODS A group of 88 patients, who have undergone amputation between 2004 and 2009 was analised. The group consisted 64 (72.7%) mens and 24 (27.3%) woman. The primary amputation was performed on 59 patients – on 41 (69.5%) patients a major amputation, on 18 (30.5%) patients a minor amputation. The secondary amputation was performed on 38 patients – on 15 (39.5%) patients a major amputation; on 23 (60.5%) patients a minor amputation. It was necessary to perform reamputation on 14 patients, on 9 (17.3%) patients after the primary amputation, on 5 (15.2%) patients after the secondary amputation. The statistical analysis was performed with the use of U Mann-Whitney’s test. RESULTS Patients with arteriosclerosis obliterans, atherosclerosis of blood-vessles of the lower limb and diabetes mallitus needed primary amputation more frequently (p = 0.01). The level of hematocrit, age and BMI do not aff ect the method of treatment (p = 0.28; p = 0.53; p = 0.93). There is no diff erence between the group of patients with primary amputation and the group of patients with secondary amputation, when it comes to the lenght and the number of hospital stays (p = 0.09; p = 0.95). CONCLUSIONS The most common reasons for amputation were: atherosclerosis of blood-vessles of the lower limb and arteriosclerosis obliterans. The level of hematocrit, age and BMI do not aff ect the method of treatment. There is no diff erence between the group of patients with primary amputation and the group of patients with secondary amputation, when it comes to the lenght and the number of hospital stays.
WSTĘP Krytyczne niedokrwienie oraz martwica kończyny dolnej stanowią wskazanie do amputacji, której poziom zależy od nasilenia zmian niedokrwiennych, rozległości procesu miażdżycowego naczyń oraz możliwości leczenia rewaskularyzacyjnego. Pomimo prób rewaskularyzacji, pewna grupa pacjentów wymaga późniejszej amputacji kończyny operowanej. Najistotniejszymi czynnikami ryzyka utraty kończyny są: miażdżyca naczyń obwodowych kończyn dolnych, cukrzyca i zarostowo-zakrzepowe zapalenie naczyń. Celem pracy była analiza wskazań do amputacji kończyny dolnej, ocena wpływu BMI i wieku pacjenta oraz wyjściowej wartości hematokrytu na wybór metody postępowania oraz porównanie liczby i łącznej długości hospitalizacji pacjentów poddanych amputacji pierwotnej oraz pacjentów poddanych amputacji wtórnej. MATERIAŁ I METODY Przeanalizowano dokumentację medyczną 88 chorych, u których w latach 2004–2009 przeprowadzono amputacje pierwotne oraz wtórne. Grupa liczyła 64 (72,7%) mężczyzn i 24 (27,3%) kobiety. Amputację pierwotną wykonano u 59 pacjentów: u 41 (69,5%) dużą, u 18 (30,5%) małą. Amputację wtórną wykonano u 38 chorych: u 15 (39,5%) dużą, u 23 (60,5%) małą. Reamputacji wymagało 14 pacjentów, 9 (17,3%) po amputacji pierwotnej i 5 (15,2%) po amputacji wtórnej. Do analizy statystycznej zastosowano test U Manna-Whitneya. Przyjęto poziom istotności p() ≤ 0,05. WYNIKI Pacjenci z zakrzepowo-zarostowym zapaleniem naczyń, miażdżycą naczyń obwodowych kończyn dolnych oraz cukrzycą istotnie częściej wymagali amputacji pierwotnej (p = 0,01). Wyjściowa wartość hematokrytu, wiek oraz BMI chorego nie wpływają na wybór metody postępowania (odpowiednio: p = 0,28; p = 0,53; p = 0,93). Grupa pacjentów, u których przeprowadzono amputacje pierwotne, nie różni się istotnie pod względem długości i liczby hospitalizacji od grupy, u której przeprowadzono amputacje wtórne (odpowiednio: p = 0,09; p = 0,95). WNIOSKI Najczęstszymi wskazaniami do amputacji były: powikłania w przebiegu miażdżycy zarostowej tętnic kończyn dolnych oraz zakrzepowo-zarostowego zapalenia naczyń. Wiek chorego, wyjściowa wartość hematokrytu oraz wskaźnik BMI nie powinny mieć decydującego wpływu na wybór metody postępowania. Pacjenci poddawani amputacji pierwotnej nie różnią się istotnie pod względem łącznej długości oraz liczby hospitalizacji od pacjentów po amputacji wtórnej.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 2; 7-12
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitation and prosthesis after four-limb amputation – case description
Rehabilitacja i protezowanie po amputacji czterech kończyn – opis przypadku
Autorzy:
Pirowska, Aneta
Vincent, Thibaud
Clotilde-Trotel, Julie
Voiry, Caroline
Joannot, Elise
Vu Tri, Doan
Chiesa, Gérard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1808058.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
multi-limb amputation
bilateral amputation
Sepsis
septic shock
purpura fulminans
Disseminated Intravascular Coagulation
rehabilitation after four-limb amputation
four-limb prosthetics
amputacja wielokończynowa
amputacja bilateralna
sepsa
wstrząs septyczny
plamica piorunująca
zespół rozsianego śródnaczyniowego
wykrzepiania
rehabilitacja po amputacji czterokończynowej
protezowanie czterech kończyn
Opis:
Four-limb amputation is carried out rarely. In life-threatening conditions of the patient, the need for its implementation may result in the occurrence of septic shock evolving with severe sepsis, as well as other rarely occurring complications – purpura fulminans (PF). These extremely dangerous systemic reactions of the organism may develop as a result of bacterial infection: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae type b, Legionella pneumophila, meningococcas – Neisseria meningitidis. The average stay of patients after four-limb amputation at the Institut Robert Merle d’Aubigné is about six months. During this time, patients participate in complex rehabilitation therapy, ergotherapy, sport and recreational therapy, prosthetic fitting, thus the production and adaptation of upper – and lower-limb prosthetics, and they are also under the care of a psychologist and a social assistant. During the entire stay, they are subject to on-site supervision of medical specialists: angiologist, diabetologist, cardiologist, podologist, psychiatrist, rehabilitation specialists, and undergo necessary medical consultations conducted in cooperation with other hospitals and clinics. This case description illustrates the clinical condition of a 35-year-old man following a skull injury complicated by hemodynamic shock and acute thrombotic distal ischemia of four limbs, which were amputated as a result of these complications. The paper illustrates the steps of rehabilitation that were carried out, as well as ergotherapy and prosthesis, the purpose of which was recovering efficiency and independence of the patient as much as possible, and to efficiently teach him how to perform daily activities in preparation for independent living. The presented case description shows that even a patient with such a difficult clinical interview, after passage of the initial shock of the near death experience and four-limb amputation, may return to being fit and start to live independently again.
Amputację czterech kończyn przeprowadza się rzadko. Do potrzeby jej wykonania, w stanie zagrożenia życia chorego, doprowadzić może wystąpienie wstrząsu septycznego rozwijającego się z ciężkiej sepsy, jak również jej nieczęsto pojawiającego się powikłania – plamicy piorunującej. Te skrajnie niebezpieczne ogólnoustrojowe reakcje organizmu mogą się rozwinąć w wyniku zakażenia bakteriami: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae typu b, Legionella pneumophila, meningokokami – Neisseria meningitidis. Średni czas pobytu chorych po amputacji czterokończynowej w Institut Robert Merle d’Aubigné wynosi około sześciu miesięcy. W tym czasie pacjenci uczestniczą w kompleksowych zajęciach rehabilitacji, ergoterapii, sportowo-rekreacyjnych, protezowania, czyli produkcji i adaptacji protez kończyn dolnych i górnych, korzystają także z pomocy psychologa i asystenta socjalnego. Podczas całego pobytu są objęci na miejscu opieką lekarzy specjalistów: angiologa, diabetologa, kardiologa, podologa, psychiatry, specjalistów rehabilitacji, a także korzystają z niezbędnych medycznych konsultacji prowadzonych we współpracy z innymi szpitalami i klinikami. Opis przypadku obrazuje stan kliniczny 35-letniego mężczyzny po urazie czaszki powikłanym wstrząsem hemodynamicznym i ostrym zakrzepowym dystalnym niedokrwieniem czterech kończyn, w konsekwencji czego amputowano mu wszystkie kończyny. Praca przedstawia etapy przeprowadzonej rehabilitacji, ergoterapii i protezowania, których celem było odzyskanie możliwie jak największej sprawności i samodzielności przez chorego oraz efektywne nauczenie go wykonywania codziennych czynności w przygotowaniu do niezależnego życia. Przedstawiony opis przypadku dowodzi, że nawet chory z tak ciężkim wywiadem klinicznym, po przejściu wstrząsu z zagrożeniem utraty życia i po amputacji czterech kończyn, może powrócić do sprawności i znowu zacząć żyć samodzielnie.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2015, 19(4); 34-45
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phantom phenomena in limb amputees – a review article
Wrażenia fantomowe u chorych po amputacji kończyn – artykuł poglądowy
Autorzy:
Krawczyk, Paweł
Włoch, Tomasz
Pirowska, Aneta
Śliwka, Agnieszka
Piliński, Rafał
Maga, Paweł
Golec, Edward
Nowobilski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790971.pdf
Data publikacji:
2018-07-15
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
limb amputation
amputation etiology
phantom phenomena
phantom pain
phantom pain treatment
amputacja kończyny
etiologia amputacji
wrażenia fantomowe
ból fantomowy
leczenie bólu fantomowego
Opis:
Amputation leading to the loss of a body part is associated not only with significant economic costs, but also serious consequences of medical and socio-psychological nature. It is the ultimate means to save a life or improve its quality. The most difficult challenges faced by amputees include accepting changes regarding their own physiognomy and the resulting life restrictions. The patient subjected to amputation is faced with an extremely difficult adaptation process, during which s/he should strive for a maximum degree of independence. Unfortunately, a large group of patients also struggles with various types of sensations and pain located within the lost limb − i.e., so-called phantom phenomena. This is a special group of phenomena of diverse nature, “located” within the lost limb. The occurrence of phantom limb syndrome in amputee patients is extremely common. This problem affects from 45% to even 98% of patients after amputation of one or both upper and lower limbs. The main purpose of this article is to describe phantom phenomena observed in patients after limb amputation in light of current literature. The definition, historical outline, types of phantom phenomena are presented, as well as hypothetical pathomechanisms, factors influencing the frequency and intensity of phantom phenomena and available treatment methods. The work was based on numerous text sources and the author’s own experience.
Amputacja prowadząca do utraty części ciała wiąże się nie tylko ze znacznymi kosztami ekonomicznymi, ale i poważnymi konsekwencjami natury medycznej i społeczno-psychologicznej. Jest ostatecznym środkiem mającym na celu ochronę życia lub poprawę jego jakości. Do najtrudniejszych wyzwań, z jakimi przychodzi mierzyć się osobom po amputacji należy zaliczyć zaakceptowanie zmian we własnej fizjonomii oraz wynikające z nich, ograniczenia życiowe. Pacjent po amputacji ma przed sobą niezwykle trudny okres adaptacyjny, w trakcie którego powinien dążyć do maksymalnego stopnia samodzielności. Niestety duża ich grupa zmaga się także z różnego rodzaju doznaniami i dolegliwościami bólowymi umiejscowionymi w obrębie utraconej kończyny − tak zwanymi wrażeniami fantomowymi. Jest to szczególna grupa odczuć o zróżnicowanym charakterze „umiejscowionych” w obrębie utraconej kończyny. Występowanie zespołu kończyny fantomowej u pacjentów po amputacjach jest niezwykle częste. Problem ten dotyka od 45% do nawet 98% z nich po amputacji jednej lub obu kończyn górnych i dolnych. Głównym celem artykułu było opisanie wrażeń fantomowych, obserwowanych u chorych po amputacji kończyn w świetle aktualnej literatury. Przedstawiono definicję wrażeń fantomowych i ich rodzaje, rys historyczny, hipotetyczne patomechanizmy, czynniki wpływające na częstość i intensywność wrażeń fantomowych oraz dostępne sposoby leczenia. Praca powstała w oparciu o liczne źródła tekstowe i doświadczenia własne.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(4); 50-59
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotna i wtórna ocena niepełnosprawności – predykcyjna rola zmiennych socjodemograficznych i związanych z niepełnosprawnością
Primary and secondary disability appraisal – Predictive role of sociodemographic and disability-related variables
Autorzy:
Byra, Stanisława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903588.pdf
Data publikacji:
2019-03-21
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
disability appraisal
acquired motor disability
spinal cord injury
lower limb amputation
ocena niepełnosprawności
nabyta niepełnosprawność ruchowa
uraz rdzenia kręgowego
amputacja kończyny dolnej
Opis:
Disability appraisal is a cognitive category examined mainly in the context of adjustment to living with disability. Its significance is usually determined as part of stress and coping theory applied in disability studies. The article presents the findings of a study on primary and secondary disability appraisal expressed by people with acquired motor impairments. Participants were people with spinal cord injuries and with lower limb amputation. Primary and secondary disability appraisal was analyzed with consideration of sociodemographic and disability-related variables. The findings suggest that these categories of variables make it possible to explain primary disability appraisal better than secondary disability appraisal. Also, it was found that disability-related variables had greater predictive significance than sociodemographic variables in explaining the intensity of both primary and secondary appraisal. The type of disability, its duration, and a sense of control over the consequences of one's motor impairment play a significant role in determining the intensity of both forms of disability appraisal.
Ocena niepełnosprawności to kategoria poznawcza, rozpatrywana głównie w kontekście przystosowania do życia z niepełnosprawnością. Jej znaczenie określane jest najczęściej w ramach teorii stresu i radzenia sobie z nim, aplikowanej na grunt studiów nad niepełnosprawnością. W artykule zaprezentowano wyniki badań nad pierwotną i wtórną oceną niepełnosprawności, formułowaną przez osoby z nabytymi uszkodzeniami ruchowymi. Grupa badanych obejmuje osoby z urazem rdzenia kręgowego oraz po amputacji kończyny dolnej. Pierwotną i wtórną ocenę niepełnosprawności przeanalizowano z uwzględnieniem zmiennych socjodemograficznych i związanych z niepełnosprawnością. Uzyskane rezultaty wskazują, że te kategorie zmiennych pozwalają lepiej wyjaśnić pierwotną niż wtórną ocenę niepełnosprawności. Ponadto ustalono większe znaczenie predykcyjne zmiennych związanych z niepełnosprawnością niż socjodemograficznych w tłumaczeniu natężenia zarówno oceny pierwotnej, jak i wtórnej. Rodzaj niepełnosprawności, czas jej trwania, a także poczucie kontroli nad konsekwencjami posiadanego uszkodzenia narządu ruchu mają istotne znaczenie w określaniu natężenia obu przyjętych form oceny niepełnosprawności.
Źródło:
Szkoła Specjalna; 2019, LXXX(1); 5-18
0137-818X
Pojawia się w:
Szkoła Specjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mirror therapy
Terapia lustrzana
Autorzy:
Pirowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1966250.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Mirror therapy
phantom phenomena
phantom pain
Phantom sensation
the mirror neuron system
brain plasticity
limb amputation
terapia lustrzana
wrażenia fantomowe
ból fantomowy
doznania fantomowe
system neuronów lustrzanych
plastyczność mózgu
amputacje kończyn
Opis:
Phantom phenomena occur in many people following limb amputation. The article presents in part their incoherent and heterogeneous characteristics. A phantom limb may assume a complete or incomplete form, one shorter or longer than the healthy one (the telescopic effect), that is rotated, deformed, fragmented, as equally mobile or immobile. For the patient after limb amputation the perception of their own body scheme changes, which displays itself in the appearance of phantom phenomena. To date there has not been developed a fully effective method for the treatment of the pain endured and the unpleasant phantom sensations themselves. A method of particular note is mirror therapy, enabling the patient to conjure up the illusion of the existence of the entire body scheme after limb amputation, and with the same reducing either the pain endured and/or the unpleasant phantom phenomena. The effect of mirror therapy involves the generating of feedback through the transfer of visual information, which more than likely arouses the mirror neuron system. In the work attempts were undertaken to regulate the way mirror therapy was conducted and to present its effects on the basis of the subject literature available, as well as on the basis of several years of personal experience in its application amongst post limb amputation patients. The way in which mirror therapy is used is tailor-made to the individual needs of the given patient, depending on the type of phantom phenomena experienced.
Wrażenia fantomowe występują u większości osób po amputacji kończyn. Artykuł przedstawia ich niespójną i niejednorodną charakterystykę. Kończyna fantomowa może przybierać formę kompletnej lub niekompletnej, krótszej lub dłuższej od zdrowej (efekt teleskopowy), zrotowanej, zdeformowanej, rozfragmentowanej, jak również ruchomej lub nieruchomej. U chorego po amputacji kończyny zmienia się postrzeganie własnego schematu ciała, co wykazuje związek z występowaniem wrażeń fantomowych. Dotychczas nie opracowano w pełni skutecznej metody leczenia trwale znoszącej ból i nieprzyjemne doznania fantomowe. Metodą zasługującą na szczególną uwagę jest terapia lustrzana, polegająca na wywoływaniu iluzji istnienia pełnego schematu ciała po amputacji kończyny, tym samym zmniejszając lub znosząc ból i/lub nieprzyjemne doznania fantomowe. Działanie terapii lustrzanej polega na wywoływaniu reakcji zwrotnej (ang. feedback), przez przekaz informacji wzrokowej, prawdopodobnie dzięki pobudzaniu systemu neuronów lustrzanych. W opracowaniu podjęto próbę uporządkowania sposobu prowadzenia terapii lustrzanej i zaprezentowano jej efekty na podstawie dostępnej literatury, jak również na podstawie kilkuletnich doświadczeń własnych wynikających z jej stosowania u chorych po amputacjach kończyn. Sposób prowadzenia terapii lustrzanej dostosowuje się do indywidualnych potrzeb chorego, zależnych od rodzaju odczuwanych wrażeń fantomowych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2013, 17(4); 37-48
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of selected factors determining quality of life in patients after lower limb amputation- a review article
Autorzy:
Grzebień, Anna
Chabowski, Mariusz
Malinowski, Maciej
Uchmanowicz, Izabella
Milan, Magdalena
Janczak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393185.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
amputation
lower limb
quality of life
Opis:
The amputation of the lower limb is a crippling procedure, which impairs both physical and mental aspect of the patient’s life and therefore, it is important to provide these patients with comprehensive health care. Patients and their families must change their lives and reorganize them, which is undoubtedly associated with a decrease in the quality of life. The aim of this study was to analyze various determinants of quality of life in patients after lower limb amputation and their impact on the physical, mental and social aspect of life. Based on the available literature, this paper discusses certain factors determining quality of life, including the presence of phantom pain and stump pain, the way patients move, independence in daily activity, occupational activity, and access to rehabilitation. Analysis of the impact of particular factors on quality of life in people after lower limb amputation may contribute to the improvement and introduction of new paradigms regarding care provided for amputees.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 57-61
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The negative impact of local recurrence on overall survival in adult patients with extremity localized osteosarcoma
Negatywny wpływ wznowy miejscowej na przeżycie całkowite u dorosłych chorych z kostniakomięsakiem w lokalizacji kończynowej
Autorzy:
Goryń, Tomasz
Szostakowski, Bartłomiej
Pieńkowski, Andrzej
Rutkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2193818.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
osteosarcoma
local recurrence
limb sparing surgery
amputation
kostniakomięsak
wznowa miejscowa
leczenie oszczędzające
amputacja
Opis:
Osteosarcoma is the most common primary malignant bone tumour in adults and is usually located in long bones. Standard treatment consists of perioperative chemo-therapy and radical surgical resection. In the case of the extremity location, the gold standard is limb-sparing surgery using various reconstructive techniques. Our study analyzed 175 adult patients in MSTS I-III stage treated for extremity os-teosarcoma at our institution between 2000 and 2017. The median observation was 41 months (3-225 months). 111 patients were treated with limb-sparing surgery, 80 patients had tumour resection followed by endoprosthetic reconstruction, 31 patients had local resection without reconstruction and 64 patients underwent amputation. 5-year OS (overall survival) and DFS (disease-free survival) rates in the study group were 62% and 52%, respectively, and life expectancy was 136 months. Local recurrence occurred in 34 (19%) patients in the whole group, including 16 (17%) patients after reconstruction, 11 (35%) patients after local resection and 7 (10%) patients who had an amputation. In the group of patients with local recurrence, 5-year OS rate was 30%, statistically significantly worse than patients without recurrence (5-year OS 70%).
Kostniakomięsak jest najczęstszym pierwotnym nowotworem złośliwym kości u dorosłych i najczęściej lokalizuje się się w kościach długich. Standardowe leczenie obejmuje chemioterapię okołooperacyjną i radykalną resekcję chirurgiczną. W przypadku lokalizacji kończynowej złotym standardem jest operacja oszczędzająca kończynę z wykorzystaniem różnych technik rekonstrukcyjnych. W naszej pracy przeanalizowano 175 dorosłych pacjentów w stadium I-III wg MSTS leczonych w naszej placówce w latach 2000-2017 z powodu kostniakomięsaka w lokalizacji kończynowej. Mediana obserwacji wyniosła 41 miesięcy (3-225 miesięcy). 111 pacjentów poddano operacji oszczędzającej kończynę, 80 pacjentów poddano resekcji guza, a następnie rekonstrukcji z wykorzystaniem endoprotezoplastyki poresekcyjnej, 31 pacjentów poddano resekcji miejscowej bez rekonstrukcji, a 64 pacjentów poddano amputacji. Wskaźniki 5-letniego przeżycia całkowitego (OS) i przeżycia wolnego od choroby (DFS) w grupie badanej wynosiły odpowiednio 62% i 52%, a oczekiwana długość życia 136 miesięcy. Wznowa miejscowa wystąpiła u 34 (19%) pacjentów w całej grupie, w tym 16 (17%) po rekonstrukcji, 11 (35%) po resekcji miejscowej i 7 (10%) po amputacji. W grupie pacjentów z nawrotem miejscowym wskaźnik 5-letniego przeżycia całkowitego (OS) wyniósł 30%, i był istotnie statystycznie gorszy niż pacjentów bez wznowy (5-letnie OS 70%).
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 1; 8-12
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie ratunkowe w ciężkich urazach kończyn górnych – rola lotniczego pogotowia ratunkowego w procesie terapeutycznym
Rescue procedures in the major trauma of upper extremities – The role of the polish medical air rescue in the therapeutic process
Autorzy:
Gałązkowski, Robert
Świeżewski, Stanisław P.
Rabczenko, Daniel
Wejnarski, Arkadiusz
Timler, Dariusz
Michalak, Grzegorz
Kotela, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166192.pdf
Data publikacji:
2015-02-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
urazy kończyn górnych
amputacja urazowa
wypadki w pracy
replantacja
transport lotniczy
Lotnicze Pogotowie Ratunkowe
upper limb injuries
traumatic amputation
occupational accidents
replantation
air ambulances
Polish Medical Air Rescue
Opis:
Wstęp: Ze względu na wykorzystanie różnego rodzaju maszyn przemysłowo-rolniczych wypadki w pracy należą do najpoważniejszych i niejednokrotnie powodują u poszkodowanego trwałe kalectwo pourazowe. W Polsce od 2010 r. działa serwis replantacyjny, co oznacza, że każdego dnia 1 z 6 ośrodków pełni dyżur replantacyjny, przyjmując z terenu całego kraju zgłoszenia dotyczące amputacji kończyn. Pacjenci zakwalifikowani do replantacji często wymagają transportu do szpitala docelowego z miejsc odległych nawet o kilkaset kilometrów. Materiał i metody: Analizie poddano 174 misje śmigłowcowej służby ratownictwa medycznego (Helicopter Emergency Medical Service – HEMS) oraz 112 transportów międzyszpitalnych. Dane otrzymano w wyniku retrospektywnej analizy dokumentacji lotniczej i medycznej 23 460 misji wykonanych przez statki powietrzne Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Lotniczego Pogotowia Ratunkowego (SP ZOZ LPR) w latach 2011–2013. Wyniki: W analizowanych latach śmigłowce SP ZOZ LPR w ramach misji HEMS zaopatrzyły na miejscu zdarzenia i przetransportowały do szpitali 135 pacjentów z amputacjami w obrębie kończyny górnej. W tym samym okresie statki powietrzne SP ZOZ LPR wykonały 102 transporty międzyszpitalne. Dziewięćdziesięciu pacjentów zostało zakwalifikowanych do leczenia w ośrodkach serwisu replantacyjnego. Średni czas transportu lotniczego wyniósł 76 min, a całkowity czas transportu – 172,3 min. Przy transporcie powyżej 300 km średni zysk czasowy w porównaniu z transportem lądowym wyniósł ok. 1,5 godz. Wnioski: W uzasadnionych przypadkach wykorzystanie śmigłowców i samolotów jest optymalnym sposobem transportu pacjentów z ciężkimi urazami kończyn górnych. Med. Pr. 2014;65(6):765–776
Background: Due to the growing use of various types of industrial and agricultural machinery, occupational accidents are among the most serious ones and quite frequently result in the permanent posttraumatic disability of the injured person. In Poland, a replantation service has been operating since 2010. Each day, one out of six centres provides emergency replantation service accepting amputation calls from across the country. Patients qualified for replantation often need to be transported from places located even several hundred kilometres from the target hospital. Material and Methods: The analysis covered 174 Helicopter Emergency Medical Service (HEMS) missions and 112 interhospital transports. The data were obtained as a result of a retrospective analysis of the air and medical documentation of 23 460 missions carried out by the Polish Medical Air Rescue (Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Lotnicze Pogotowie Ratunkowe – SP ZOZ LPR) aircrafts in the years 2011–2013. Results: In the period under study, the Polish Medical Air Rescue helicopters dressed 135 patients with upper extremity amputations at the scene and transported them to hospitals as part of HEMS missions. At the same time, SP ZOZ LPR aircrafts made 102 interhospital transports. Ninety patients were qualified for treatment in replantation service centres. The average air transport time was 76 min, while the total transport time was 172.3 min. With transport exceeding 300 km, the average time advantage over the ground transport was approximately 1.5 h. Conclusions: In justified cases, the use of helicopters and airplanes is an optimal method of transporting patients with the major trauma to upper extremities. Med. Pr. 2014;65(6):765–776
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 6; 765-776
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies