Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "lesion" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Influence of acute cerebellar lesions on somatosensory evoked potentials (SEPs) in cats
Autorzy:
Kolodziejak, A.
Dziduszko, J.
Niechaj, A.
Tarnecki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/70238.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
Tematy:
brain injury
cat
nervous system
cerebellar cortex
somatosensory evoked potential
cerebellar lesion
Źródło:
Journal of Physiology and Pharmacology; 2000, 51, 1
0867-5910
Pojawia się w:
Journal of Physiology and Pharmacology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Responses of the red nucleus neurons to stimulation of the paw pads of forelimbs before and after cerebellar lesions
Autorzy:
Tarnecki, R.
Lupa, K.
Niechaj, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/69074.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
Tematy:
stimulation
cerebellar cortex
red nucleus neuron
response pattern
forelimb
cerebellar lesion
Źródło:
Journal of Physiology and Pharmacology; 2001, 52, 3
0867-5910
Pojawia się w:
Journal of Physiology and Pharmacology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inhibition and regression of atherosclerotic lesions.
Autorzy:
Oka, Kazuhiro
Chan, Lawrence
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041405.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
inflammation
atherosclerosis
helper-dependent adenovirus
lesion regression
inhibition of lesion progression
gene therapy
Opis:
Atherosclerosis, once believed to be a result of a slow, irreversible process resulting from lipid accumulation in arterial walls, is now recognized as a dynamic process with reversibility. Liver-directed gene therapy for dyslipidemia aims to treat patients who are not responsive to currently available primary and secondary prevention. Moreover, gene therapy strategies have also proved valuable in studying the dynamics of atherosclerotic lesion formation, progression, and remodeling in experimental animals. Recent results on the long-term effect of gene therapy suggest that hepatic expression of therapeutic genes suppresses inflammation and has profound effects on the nature of the atherogenic process.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2005, 52, 2; 311-319
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojedyncza zmiana demielinizacyjna w rdzeniu kręgowym jako przyczyna ruchów dystoniczno-atetotycznych rąk
Single demyelinating lesion in the cervical spine due to dystonic and athetoid hands movements
Autorzy:
Oborzyński, J.
Sztamska, E.
Kierkus-Dłużyóska, K.
Chrząstek, J.
Klimek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059485.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
athetoid movements
demyelinating lesion
dystonic movements
involuntary movements
spinal cord
mimowolne
ruchy dystoniczne
ruchy atetotyczne
demielinizacyjna zmiana
rdzeń kręgowy
Opis:
Dystonic and athetoid movements are usually caused by lesion of the basal ganglia, however the etiopathogenesis of involuntary movements could be also different. The 27-year-old female was admitted to the Neurological Department of the Kopernik Hospital in Łódź, because of developing in two days writhing dystonic and athetoid movements of the hands and weakness with paresthesias of upper and lower limbs. The neurological examination also revealed the loss of abdominal reflexes, which could suggest demyelinating process. The laboratory tests of blood and composition of CSF were normal. No demyelinating lesions were disclosed in the brain MRI. The only one lesion was noticed in posterior cervical spine in the cervical MRI. The results of EVP and BEARs were normal. The involuntary movements diminished after treatment with intravenous infusions of amantadine, but the patient decided to discharge from the hospital before the end of therapy. In one week the patient was admitted to the hospital again because of the same complaints and appearance of pathological symptoms and Lhermitte’s sign. Repeated MRI of the brain and cervical spine showed only the lesion found earlier. The amplitude of F wave was extremely high in EMG examination. The involuntary movements as a clinical manifestation of the single cervical demyelinating lesion are described in literature rarely.
Dystoniczne i atetotyczne ruchy rąk związane są przeważnie z dysfunkcją jąder podstawy, jednakże etiopa-togeneza ruchów mimowolnych może być również inna. Dwudziestosiedmioletnia kobieta została przyjęta na Oddział Neurologii Szpitala im. M. Kopernika w Łodzi z powodu występujących od dwóch dni wykręcających ruchów dystonicznych i atetotycznych rąk oraz osłabienia kończyn górnych i dolnych z towarzyszącymi parestezjami. W badaniu neurologicznym stwierdzono ponadto brak odruchów brzusznych, co mogło sugerować proces demielinizacyjny. Wyniki badań laboratoryjnych krwi i skład płynu mózgowo-rdzeniowego były prawidłowe. W badaniu MRI głowy nie uwidoczniono zmian demielinizacyjnych, zaś w szyjnym odcinku rdzenia kręgowego zobrazowano pojedynczą zmianę w tylnej części. Wyniki badań WPW i SPPM były w normie. Po zastosowanym leczeniu dożylnymi infuzjami amantadyny ruchy mimowolne zmniejszyły się, jednak pacjentka wypisała się ze szpitala przed zakończeniem terapii. Po tygodniu chora została ponownie przyjęta na Oddział z powodu nawrotu dolegliwości oraz pojawienia się objawów patologicznych i objawu Lhermitte’a. Powtórzone badania MRI potwierdziły opisywaną wcześniej zmianę. W badaniu EMG zaobserwowano bardzo wysoką amplitudę fali F. W literaturze sporadycznie opisywano ruchy mimowolne rąk jako kliniczną manifestację uszkodzenia szyjnego rdzenia kręgowego o charakterze demielinizacji.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 1; 55-58
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antinociceptive effects of morphine, nefopam, indomethacin and imipramine in rats with lesion of the central serotoninergic system
Przeciwbólowe efekty morfiny, nefopamu, indometacyny i imipraminy u szczurów z lezją ośrodkowego układu serotoninergicznego
Autorzy:
Kőrössy, Eva
Świerszcz, Michał
Nowak, Elżbieta
Beśka, Magdalena
Bałasz, Michał
Nowak, Przemysław
Szkilnik, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039982.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
lesion
central serotoninergic system
pain
morphine
nefopam
indomethacin
imipramine
rats
lezja
ośrodkowy układ serotoninerigczny
ból
morfi na
indometacyna
imipramina
szczury
Opis:
The aim of the present study was to examine the eff ect of the central serotoninergic lesion on the antinociceptive eff ects of morphine (5.0 mg/kg sc), nefopam (20 mg/kg ip), indomethacin (5.0 mg/kg ip) and imipramine (10 mg/kg ip) in the model of exteroceptive sensation - formalin test (chemical stimulus), and interoceptive sensation - writhing test (model of visceral pain). Furthermore monoamine synthesis rate after examined analgetics in the frontal cortex, thalamus, brain stem and spinal cord was assayed. MATERIAL AND METHODS On the 3 rd day of postnatal life male rats were administered with 5.7- DHT (70 μg/10 μl in 0.1% ascorbic acid solution ICV; 35 μg/5 μl per side); control animals received vehicle (70 μg/10 μl of 0.1% ascorbic acid solution ICV). Rats continued to be housed until 8-10 weeks, for further experimentation. RESULTS It was shown that the central serotoninergic lesion slightly modifi ed analgesia evoked by nefopam and indomethacin in formalin test but much more profound reduction in analgesia produced by morphine and indomethacin injection was observed in visceral model of nociception. In biochemical study it was shown that analgetics employed in this study (with exception of indomethacin) altered synthesis rate of serotonin (5-HT) and dopamine (DA) in the examined parts of the rats brain. The above indicates that besides serotoninergic pathway other monoaminergic systems (noradrenergic and dopaminergic) participate in the central mechanism of action of these drugs. CONCLUSION It is likely that similar nociception abnormalities may occur in patients with serotoninergic system dysfunction, so that it points out on the requirement of analgetics dosage adjustment.
WSTĘP Celem pracy była ocena wpływu lezji (zniszczenia) ośrodkowego układu serotoninergicznego na przeciwbólowe działanie morfi ny (5.0 mg/kg sc), nefopamu (20 mg/kg ip), indometacyny (5.0 mg/kg ip) i imipraminy (10 mg/kg ip) w testach czucia bólu eksteroceptywnego, tj formalinowym (bodziec chemiczny) a ponadto czucia interoceptywnego, tj. bólu trzewnego w teście wicia. Ponadto zbadano wpływ stosowanych analgetyków na procesy syntezy monoamin w wybranych częściach mózgu (kora przedczołowa, wzgórze, most, rdzeń kręgowy) u szczurów kontrolnych oraz z lezją. MATERIAŁ I METODY Zniszczenie ośrodkowego układu serotoninergicznego wykonano u 3 dniowych noworodków szczurzych stosując dokomorowo 5.7-DHT w dawce 70 μg/10 μl w 0.1% roztworze kwasu askorbinowego. Właściwe testy behawioralne i biochemiczne wykonano po osiągnięciu przez zwierzęta 8 tygodnia życia. WYNIKI Wykazano, że chemiczna lezja ośrodkowego układu serotoninergicznego tylko w niewielkim stopniu modyfi kuje przeciwbólowe działanie nefopamu i indometacyny w modelu bólu zapalnego natomiast wyraźnie osłabia przeciwbólowe działanie morfi ny i indometacyny w modelu bólu trzewnego u szczurów. W badaniach biochemicznych wykazano, że stosowane leki (za wyjątkiem indometacyny) zmieniają szybkość syntezy serotoniny (5-HT) oraz dopaminy (DA) w badanych strukturach mózgu. Powyższe wskazuje, że w ośrodkowych mechanizmach analgetycznego działania stosowanych leków poza układem serotoninergicznym uczestniczą w różnym stopniu inne układy monoaminergiczne, tj. noradrenergiczny i dopaminergiczny. WNIOSKI Uzyskane wyniki przemawiają za tym, że trwała dysfunkcja ośrodkowego układu serotoninergicznego może prowadzić do zmienionej reakcji biologicznej na leki przeciwbólowe.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 5; 7-24
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impairment in pain perception in adult rats treated with N-(-2-chloroethyl)-N-ethyl-2-bromobenzylamine (DSP-4) as neonates
Zaburzenia percepcji bólu u dorosłych szczurów z lezją ośrodkowego układu noradrenergicznego wykonaną we wczesnym okresie życia pozapłodowego
Autorzy:
Adamus-Sitkiewicz, Beata
Kőrössy, Eva
Bojanek, Kamila
Adwent, Marta
Nowak, Przemysław
Bałasz, Michał
Kniaś, Małgorzata
Szkilnik, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035136.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
dsp-4 lesion
morphine
paracetamol
nefopam
analgesia
rats
dsp-4 lezja
morfi na
analgezja
szczury
Opis:
BACKGROUND This study was designed to investigate the antinociceptive eff ect of morphine, paracetamol and nefopam in rats lesioned with DSP-4 as neonates. MATERIAL AND METHODS Intact male rats were contrasted with rats in which noradrenergic nerve terminals were largely destroyed shortly after birth with the neurotoxin DSP-4 [(N-(-2-chloroethyl)-N-ethyl-2-bromobenzylamine; 50 mg/kg sc x2], on the 1st and 3rd days of postnatal life. When rats attained 10 weeks of age, painful reactions were assessed by means of tail immersion test and paw pressure test. Also monoamine levels in some part of the brain were estimated using HPLC/ED method. RESULTS AND CONCLUSION In the tail immersion test we showed that there are no diff erences between antinociceptive eff ect evoked by morphine (5.0 mg/kg sc) and paracetamol (100 mg/kg ip) between control and DSP-4 rats. Nefopam (20 mg/kg ip) elicited only slight analgesia in control rats (~ 17 %), this eff ect was no longer observed in the DSP-4 treated group. In the paw pressure test we demonstrated that morphine and paracetamol produced lower analgesia in DSP-4 rats in comparison to control. Nefopam evoked slight analgesia in both tested groups. In biochemical study we showed that in DSP-4 treated rats there was a marked decrease in NA level in the prefrontal cortex (to 10.4 %, p<0.01), thalamus with hypothalamus (to 54.4 %, p<0.05) and spinal cord (to 12.3 %, p<0.01) in comparison to the control group. Conversely, in the cerebellum and brain stem of DSP-4 lesioned rats there was a signifi cant increase in the NA content versus control (respectively to 171.2 % and 123.5 % of NA in controls, p<0.05). In the striatum we did not observe any changes in NA level between examined groups. Also the levels of 5-HT and its metabolite 5-HIAA were not altered by DSP-4 treatment in all tested structures with the exception of the spinal cord (approx. 40% decrease) and the level of DOPAC (also 40% reduction). In conclusion, the obtained results showed that neonatal DSP-4 treatment alters the antinociceptive eff ects of examined drugs (each of them with diff erent mechanism of action). These data lead to the proposal that perhaps there is a need to adjust the doses of analgetics applied to patients with noradrenergic system dysfunction (e.g. depression and/or anxiety disorders).
W niniejszym eksperymencie oceniono wpływ lezji ośrodkowego układu noradrenergicznego wykonanej u noworodków szczurzych na przeciwbólowe efekty morfi ny, paracetamolu i nefopamu u dorosłych szczurów. MATERIAŁ I METODY 1-go i 3-go dnia życia noworodkom szczurzym podano neurotoksynę DSP-4 (50 mg/kg sc). Zwierzęta kontrolne otrzymały 0.9% roztwór NaCl (1.0 ml/kg sc). Po osiągnięciu wieku 10-ciu tygodni wykonano test imersji ogona oraz test wycofania łapy. Ponadto posługując się metodą HPLC/ED oznaczono zawartość amin biogennych i ich metabolitów w wybranych częściach mózgu badanych zwierząt. WYNIKI I WNIOSKI Nie stwierdzono różnicy w przeciwbólowym działaniu morfi ny (5.0 mg/kg sc) i paracetamolu (100 mg/kg ip) w teście imersji ogona pomiędzy grupą kontrolną i DSP-4, natomiast nefopam 20 mg/kg ip wywoływał słabszą analgezję u zwierząt DSP-4 w porównaniu do kontroli. Działanie przeciwbólowe morfi ny i paracetamolu w teście wycofania łapy było silniej wyrażone u szczurów kontrolnych w porównaniu do grupy DSP-4. Nie stwierdzono natomiast różnic w przeciwbólowych efektach nefopamu pomiędzy grupą kontrolną a DSP-4. DSP-4 stosowany 1 i 3-go dnia życia pozapłodowego spowodował istotny spadek zawartości NA w korze przedczołowej (do 10.4 %, p<0.005), wzgórzu z podwzgórzem (do 54.4 %, p<0.005) oraz w rdzeniu kręgowym (12.3 %, p<0.005) w porównaniu do kontroli. W móżdżku oraz w pniu mózgu u szczurów DSP- 4 obserwowano istotny wzrost zawartości NA (odpowiednio do 171.2 % i 123.5 % wartości NA u szczurów kontrolnych, p<0.005; p<0.05). W prążkowiu nie stwierdzono zmian zawartości NA. Podanie DSP-4 nie miało istotnego wpływu na zawartość 5-HT i jej metabolitu 5-HIAA oraz DA i jej metabolitów DOPAC oraz HVA we wszystkich badanych strukturach mózgu poza rdzeniem kręgowym. Na podstawie przeprowadzonych badań wyciągnięto wnioski, iż zniszczenie ośrodkowego układu noradrenergicznego zmienia przeciwbólowe efekty badanych analgetyków. Powyższe może pośrednio wskazywać na konieczność odpowiedniego dostosowania dawek tych leków u pacjentów z dysfunkcją ośrodkowego układu noradrenergicznego (np. u chorych z depresją lub zaburzeniami lękowymi).
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 3; 67-74
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inflammatory and visceral pain perception in rats lesioned with DSP-4 as neonates
Odczucie bólu zapalnego i trzewnego u szczurów z noworodkową lezją ośrodkowego układu noradrenergicznego wywołaną podaniem DSP-4
Autorzy:
Kőrössy, Eva
Adamus-Sitkiewicz, Beata
Nowak, Elżbieta
Bojanek, Kamila
Adwent, Marta
Muchacki, Rafał
Bałasz, Michał
Szkilnik, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039788.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
noradrenergic system
lesion
nociception
morphine
paracetamol
nefopam
rats
układ noradrenergiczny
lezja
ból
morfi na
szczury
Opis:
BACKGROUND: The aim of this study was to examine the impact of the central noradrenergic lesion on the inflammatory and visceral pain perception after morphine, paracetamol and nefopam administration. MATERIAL AND METHODS: Intact male rats were contrasted with rats in which noradrenergic system was destroyed with DSP-4; 50 mg/kg sc on the 1st and 3rd days of postnatal life. After 10 weeks, painful reactions were assessed by means of formalin and writhing test. Furthermore accumulation of L-dihydroxyphenlalanine (L-DOPA) and 5-hydroxytryptamine (5-HTP) in some parts of the brain were examined using HPLC/ED method. RESULT S : 30 min after morphine (5.0 mg/kg sc) challenge rats were injected into the right hind paw plantar surface with 50 μl 5% formalin solution. Both groups showed the typical biphasic nocifensive response curve lasting 60 min but DSP-4 lesioned rats scored more points in the fi rst and second phase as well as the interphase period than control group. After paracetamol (100 mg/kg ip) administration also typical biphasic nocifensive response curve were observed however no differences between control and DSP-4 treated rats were noticed. Similar results were obtained after nefopam (20 mg/kg ip) challenge. Injections of morphine evoked similar antinociception in visceral pain model in both tested groups (control and DSP-4). Paracetamol elicited lower analgesia in control than in DSP-4 rats while nefopam was without eff ect. In biochemical assay, applied analgesics modified serotonin and dopamine synthesis rate but the effect (increase or decrease) depended on examined structure (the prefrontal cortex, thalamus with hypothalamus and brain stem). CONCLUSIONS: Obtained results demonstrated that DSP-4 treatment in rats modified the antinociceptive effects of the analgetics with distinct pharmacological prosperities and mechanism of action. It is likely that similar nociception abnormalities may occur in patients with noradrenergic system dysfunction, so it points to the requirement of analgetics dosage adjustment.
WSTĘP: Celem pracy było zbadanie wpływu lezji ośrodkowego układu noradrenergicznego na analgetyczne działanie morfiny, paracetamolu i nefopamu u szczurów. MATERIAŁ I METODY: Noworodki szczurze 1-go i 3-go dnia życia otrzymały neurotoksynę DSP-4 (50 mg/kg sc) natomiast kontrola 0.9% roztwór NaCl (1.0 ml/kg sc). Po osiągnięciu wieku 10-ciu tygodni wykonano test formalinowy oraz wicia, oznaczono ponadto szybkość syntezy serotoniny i dopaminy w korze przedczołowej, wzgórzu z podwzgórzem oraz pniu mózgu metodą HPLC/ED. WYNIKI: W teście formalinowym stwierdzono, że obie grupy badawcze wykazywały typową dwufazową reakcję bólową trwającą 60 minut, nie mniej u zwierząt z lezją reakcja ta była znamiennie silniej wyrażona niż u kontroli. Takiej zależności nie stwierdzono po podaniu paracetamolu (100 mg/kg ip) lub nefopamu (20 mg/kg ip). W teście wicia wykazano, że efekty przeciwbólowego działania morfiny nie różnią się pomiędzy badanymi grupami zwierząt. Paracetamol działał natomiast słabiej przeciwbólowo u kontroli niż w grupie DSP-4. Nefopam nie wykazywał efektu przeciwbólowego w teście wicia. W badaniach biochemicznych stwierdzono, że stosowane leki przeciwbólowe modyfikują szybkość syntezy serotoniny i dopaminy ocenianą zawartością 5-hydroksytryptaminy (5-HTP) i L-dwuhydroksyfenyloalaniny (L-DOPA). Uzyskane efekty, tj. wzrost lub zmniejszenie syntezy uzależnione były od badanej struktury mózgu (kora przedczołowa, wzgórze z podwzgórzem, pień mózgu). WNIOSKI: Wyniki niniejszych badań wskazują, że uszkodzenie ośrodkowego układu noradrenergicznego wywołane podaniem DSP-4 we wczesnym okresie rozwoju osobniczego u szczurów w różny sposób modyfikuje przeciwbólowe działanie analgetyków o odmiennym mechanizmie działania. Wydaje się, że podobne efekty mogą wystąpić u chorych z dysfunkcją układu noradrenergicznego, co może wskazywać na konieczność modyfikacji dawek stosowanych leków przeciwbólowych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 2; 7-15
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
N-(-2-chloroethyl)-N-ethyl-2-bromobenzylamine (DSP-4) neonatal treatment, feeding behavior and 5-HT1B receptor reactivity in adult rats
Wpływ podania N-(-2-chloroethylo)-N-ethylo-2-bromobenzylaminy (DSP-4) u noworodków szczurzych na zachowania związane z przyjmowaniem pokarmów i reaktywność receptora 5-HT1B u dorosłych szczurów
Autorzy:
Ferdyn-Drosik, Marzena
Nowak, Przemysław
Kasperski, Jacek
Muchacki, Rafał
Maksym, Beata
Bałasz, Michał
Beśka, Magdalena
Brus, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039759.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
noradrenergic system
lesion
5-ht1b receptor
food intake
rats
układ noradrenergiczny
lezja
receptor 5-ht1b
przyjmowanie karmy
szczury
Opis:
BACKGROUND: We investigated the reactivity of 5-HT1B receptor in adult rats administered as neonates with noradrenergic neurotoxin N-(-2-chloroethyl)-N-ethyl-2- bromobenzylamine (DSP-4; 50 mg/kg sc x2, P1 and P3). MATERIAL AND METHODS: At 8-10 weeks (after lesion), control and DSP-4 rats were divided into two subgroups injected either with saline or 5-hydroxytryptamine (serotonin; 5-HT) synthesis inhibitor (p-chlorophenylalanine; p-CPA; 100 mg/kg ip x 2 every 24h). On the following day food intake was examined after 5-HT1B receptor ligands administration; agonist CP 94,253, 4.0 mg/kg ip; and antagonist, SB 216641, 4.0 mg/kg ip respectively. Additionally, the level of monoamines, their metabolites and 5-hydroxytrptophane (5- HTP) as an indicator of 5-HT synthesis rate were analyzed by HPLC/ED methods. RESULTS AND CONCLUSIONS: CP 94,253 in a dose of 4.0 mg/kg ip signifi cantly decreased food intake in control and DSP-4 rats in comparison to respective control (saline). 5-HT1B antagonist (SB 216641) alone did not alter the examined parameter but injected 30 min before CP 94,253 markedly abolished its eff ect in both tested groups. Similar results were obtained in p-CPA pretreated animals. The level of amines and their metabolites was not diff erent between control and DSP-4 treated rats. Administration of p-CPA (2 x 100 mg/kg ip) reduced the concentration of 5-HT and 5-hydroxyindoleacetic acid (5-HIAA) in the hypothalamus of control rats by 94.9 % and 96.7 % respectively. In DSP-4 rats the percentage of 5-HT displacement was 92.5 % (5-HT) and 95.7 % (5-HIAA). As it was presented CP 94,253 and SB 216641 alike, administered in doses of 4.0 mg/kg ip, did not alter biogenic amines and their metabolites content in the hypothalamus of both examined groups (control and DSP-4). There were also no diff erences in the 5-HT synthesis rate in the hypothalamus between control and DSP-4 rats after 5-HT1B receptor ligands injection. We concluded that in contrast to our previous studies, DSP-4 being without eff ect on hypothalamus noradrenalin (NA) level and 5-HT synthesis rate did not also aff ect reactivity of terminal 5-HT1B autoreceptors in this brain area. On the basis of this experiments, it should be noted that in contrast to our previous studies which have shown that the consequence of DSP-4 administration is dramatic reduction in the NA contents in the frontal cortex, hippocampus, striatum, etc., with concomitant desensitization of 5-HT1A and 5-HT1B receptors (evaluated by behavioral and biochemical methods), in this experiment, there were no such eff ects. This proves that the noradrenergic fi bers in the hypothalamus are much more resistant to the neurotoxic action of DSP-4, furthermore, for the development of 5-HT1B receptors desensitization in the specifi c brain structure, decrease in NA contents in this part of the brain is required. In other words, a profound dysfunction of the noradrenergic system expresses as noradrenergic fi ber damage in the striatum, frontal cortex, hippocampus, etc. does not aff ect the status of 5-HT1B receptors in the hypothalamus.
WSTĘP: W niniejszej pracy zbadano reaktywność ośrodkowego receptora serotoninergicznego 5-HT1B u dorosłych szczurów, które w okresie noworodkowym otrzymały neurotoksynę N-(-2-chloroethyl)- N-ethyl-2-bromobenzylamine (DSP-4; 50 mg/kg sc x 2, 1-go i 3-go dnia). MATERIAŁ I METODY: W 8-10-tym tygodniu życia zwierzęta kontrolne i z lezją podzielono na dwie podgrupy, jedna otrzymała sól fi zjologiczną, druga inhibitor syntezy serotoniny (5-hydroksytryptaminy; 5-HT) - p-chlorofenyloalaninę (p-CPA). Następnie po podaniu ligandów receptora 5-HT1B (agonisty; CP 94253 4.0 mg/kg ip i/lub antagonisty; SB 216641 4.0 mg/kg ip) oceniono ilość spożywanej karmy. Dodatkowo zbadano również zawartość amin biogennych po podaniu ligandów receptora 5-HT1B oraz oceniono szybkość syntezy serotoniny w podwzgórzu. WYNIKI I WNIOSKI: CP 94253 stosowany zarówno u szczurów kontrolnych jak i DSP-4 zmniejszał ilość spożywanej karmy w porównaniu do odpowiednich grup kontrolnych (po podaniu soli fi zjologicznej). Podobne efekty zaobserwowano u zwierząt, które wcześniej otrzymały p-CPA. Nie stwierdzono zmian zawartości amin biogennych po podaniu DSP-4. Również CP 94253 oraz SB 216641 nie wpływały na stężenie amin biogennych i ich metabolitów w badanej strukturze mózgu. Po podaniu p-CPA (2 x 100 mg/kg ip) obserwowano spadek zawartości 5-HT oraz 5-HIAA w podwzgórzu u kontroli odpowiednio o 94.9% i 96.7%, natomiast w grupie DSP-4 o 92.5 % (5-HT) i 95.7 % (5-HIAA). Szybkość syntezy 5-HT nie różniła się pomiędzy kontrolą a grupą DSP-4, również CP 94253 4.0 mg/kg ip i/lub SB 216641 4.0 mg/kg ip pozostawały bez wpływu na badany parametr. Na podstawie przeprowadzonych eksperymentów stwierdzić należy, że w przeciwieństwie do naszych poprzednich badań, w których wykazaliśmy, że konsekwencją podania DSP-4 jest spadek zawartości NA w korze czołowej, hipokampie i prążkowiu, które wywołuje zjawisko desensytyzacji receptorów 5-HT1A i 5-HT1B (oceniane metodami behawioralnymi i biochemicznymi), w niniejszym doświadczeniu nie stwierdzono takich efektów. Powyższe przemawia za tym, iż zakończenia noradrenergiczne w podwzgórzu są znacznie bardziej oporne na neurotoksyczne działanie DSP-4 oraz, że dla rozwoju desensytyzacji receptorów 5-HT1B w określonej strukturze mózgu konieczny jest spadek zawartości NA w tej części mózgu. Innymi słowy głęboka dysfunkcja układu noradrenergicznego pod postacią zniszczenia zakończeń noradrenergicznych w korze czołowej, prążkowiu oraz hipokampie pozostaje bez wpływu na „status” receptorów 5-HT1B w podwzgórzu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 2; 16-23
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złamanie prącia z całkowitym rozerwaniem cewki moczowej – opis przypadku
Penile fracture with complete urethral rupture – case report
Autorzy:
Bortnowski, Leszek
Ząbkowski, Tomasz
Syryło, Tomasz
Jedynak, Rafał
Zieliński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030759.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
treatment
uraz cewki
urethral lesion
prącie
złamanie
rozpoznanie
leczenie
diagnosis
fracture
Opis:
Penile fracture is an effect of impetuous penis flexure during erection. In 20-30% of cases trauma is combined with urethra damage. Penile fracture occurs most often during sexual intercourse, but it can be also result of injury and masturbation. Case report is about 33 years old man, who suffered from penile fracture with complete urethral rupture. Patient was admitted to Urology Department about 3 hours after sexual intercourse during which he felt penile sudden, severe pain. During hospital admission blood in the urethral orifice and penile swelling was present as well pathological penile curvature. On USG tunica albuginea rupture was diagnosed. Patient was qualified for emergency surgery. Before procedure urethrography was performed, which showed complete proximal urethral rupture. Intraoperatively this observation was confirmed as well corpora cavernosa fissure. After haematoma evacuation, corpora cavernosa were repaired and urethral stumps were connected end to end using Foley’s catheter. Suture skin ended procedure. No complications were observed just after surgery and during follow-up after one year. Patient has no micturition and erection problems. Diagnostic tools restricted in time but chosen properly and early surgery have provided good functional effect.
Złamanie prącia jest wynikiem gwałtownego zgięcia prącia będącego w stanie wzwodu. W około 20-30% przypadków urazom prącia towarzyszy uszkodzenie cewki moczowej. Do złamania prącia najczęściej dochodzi podczas stosunku płciowego, ale może być ono wynikiem uderzenia i masturbacji. Autorzy przedstawiają przypadek 33-letniego mężczyzny, który podczas stosunku płciowego doznał złamania prącia z całkowitym przerwaniem ciągłości cewki moczowej. Pacjent został przyjęty do Kliniki Urologii w trybie dyżurowym mniej więcej 3 godziny po odbytym stosunku płciowym, podczas którego poczuł gwałtowny, silny ból prącia. Przy przyjęciu stwierdzono krew w ujściu zewnętrznym cewki moczowej, obrzęk i zasinienie prącia oraz jego charakterystyczne patologiczne wygięcie w kształcie saksofonu. W wykonanym badaniu ultrasonograficznym stwierdzono przerwanie ciągłości osłonki białawej. Podjęto decyzję o doraźnej operacji naprawczej. Zabieg operacyjny poprzedzono wykonaniem uretrografii wstecznej, która wykazała całkowite przerwanie ciągłości cewki moczowej w jej przednim odcinku. W znieczuleniu ogólnym po denudacji skóry prącia śródoperacyjnie potwierdzono całkowite przerwanie ciągłości cewki moczowej z rozejściem się kikutów oraz pęknięcie obu ciał jamistych. Po ewakuowaniu krwiaka zeszyto oba ciała jamiste, a na cewniku Foleya zespolono kikuty cewki moczowej. Zabieg zakończono założeniem szwów na skórę. Nie stwierdzono powikłań we wczesnym okresie pooperacyjnym i podczas kontrolnego badania po roku od operacji. Pacjent nie zgłosił zaburzeń mikcji i erekcji. Ograniczona do niezbędnych badań diagnostyka i przygotowanie chorego do doraźnej operacji przyniosło w końcowym efekcie bardzo dobre wyniki czynnościowe.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 1; 66-68
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spinal arachnoid cysts – a report of two cases and a review of the literature
Autorzy:
Mehta, S.
Dharmarajan, S.
Brzozowski, M.
Trojanowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3719.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
spinal arachnoid cyst
spinal cord tumour
spinal cord lesion
patient
neurological symptom
Źródło:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2010, 04, 1
1898-2395
Pojawia się w:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relaksacja przepony przyczyną narastającej niewydolności krążeniowo-oddechowej u 10-letniej dziewczynki – opis przypadku
Increasing cardiorespiratory failure as a result of diaphragmatic relaxation in 10-year-old girl – case report
Autorzy:
Krenc, Zbigniew
Piaseczna-Piotrowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030592.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
relaxation ofthe diaphragm
phrenic nerve lesion
cardiorespiratory failure
plication of diaphragm
children
relaksacja przepony
uszkodzenie nerwu przeponowego
niewydolność krążeniowo-oddechowa
plikacja przepony
dzieci
Opis:
Diaphragmatic relaxation is defined as an abnormally high or elevated position of one leaf of the diaphragm with compression of various degrees of lungs and heart. Relaxation of the diaphragm is either congenital, due to muscular dysplasia or acquired and related to phrenic nerve lesion. In newborns the most common aetiology is birth trauma. Cardiovascular surgery is the most common cause of acquired diaphragmatic palsy in children, especially after a Blalock-Taussig shunt. Paralysis of the diaphragm can occur after some infection diseases, abdominal surgery or road traffic injuries. Symptoms largely depend on the aetiology, onset and progression of disease. Some patients are asymptomatic. Cardiorespiratory failure is usually seen in severe cases. The diagnosis of diaphragmatic relaxation due to phrenic nerve lesion is suggested when the chest radiograph shows a raised diaphragm and is confirmed by fluoroscopy, ultrasonography and EMG stimulation. The definitive surgical option in patients with diaphragmatic relaxation is a plication of diaphragm. Thoracoscopic diaphragmatic plication is an acceptable alternative to standard thoracotomy. This paper presents a case of 10-year-old girl with relaxation of the diaphragm admitted to hospital because of growing symptoms of the cardiorespiratory failure.
Relaksacja przepony jest to najczęściej jednostronne zwiotczenie całej lub części kopuły przepony przebiegające z jej wpuklaniem się do jamy klatki piersiowej wraz z narządami jamy brzusznej oraz różnego stopnia kompresją płuc i serca. Może być zaburzeniem wrodzonym (jako wynik dysplazji mięśniowej) lub nabytym – wówczas jest najczęściej następstwem uszkodzenia nerwu przeponowego. U noworodków wykazuje zwykle związek z powikłanym przebiegiem porodu. W pozostałych grupach wiekowych najczęstszą jej przyczyną jest zabieg kardiochirurgiczny, a zwłaszcza przeprowadzone zespolenie Blalocka-Taussig. Wśród innych przyczyn nabytej relaksacji przepony wymienia się czynniki infekcyjne, zabiegi chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej i urazy komunikacyjne. Przebieg kliniczny relaksacji przepony może być skąpoobjawowy w przypadku niewielkiej dysfunkcji przepony. W skrajnych przypadkach prowadzić może do objawów niewydolności krążeniowo-oddechowej w mechanizmie kompresyjnym. Podstawowe znaczenie w diagnostyce tej patologii mają badania radiologiczne, zwłaszcza badanie fluoroskopowe, a także badanie ultrasonograficzne i elektromiograficzne. Podstawową metodą leczenia chirurgicznego relaksacji przepony jest zabieg plikacji. Alternatywę dla standardowej torakotomii stanowi zabieg plikacji przepony metodą wideotorakoskopową. W niniejszej pracy autorzy przedstawiają przypadek 10-letniej dziewczynki z rozpoznaną relaksacją przepony, będącą przyczyną narastającej niewydolności krążeniowo-oddechowej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 68-71
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie ultrasonografii endoskopowej w rozpoznawaniu i kwalifikacji do leczenia patologii przełyku
Endoscopic ultrasonography application in esophagus lesions diagnostics and therapy qualification
Autorzy:
Dyrla, Przemysław
Jałocha, Łukasz
Mackiewicz, Anna
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030907.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
submucous lesion
tumour
endosonography
endoscopy
esophagus lesion treatment
zmiana podśluzówkowa
guz
endosonografia
endoskopia
leczenie zmian organicznych
przełyku
Opis:
Endoscopic ultrasonography – EUS is the imaging procedure that combines endoscopy and ultrasonography. Submucous tumour means lesion protruding to gastrointestinal tract lumen with normal or pathologically changed mucous membrane. Location of such lesions is gastrointestinal tract wall but could be the result of extraintestinal lesion pressure. In presented study our main aim was to assess the diagnostic yield in submucous lesions, esophagus wall thickening and surface roughness diagnostics with use of endoscopic ultrasonography. We analysed 47 patients (24 male and 23 female) hospitalised in Military Institute of Medicine in Warsaw between 2009 and 2011 because of esophagus lesion diagnosed in upper gastrointestinal tract endoscopy. In all patients endosonography was performed. In 27 cases (57%) organic lesion was diagnosed in gastrointestinal tract wall. In 4 cases (9%) organic lesion localised outside of a gastrointestinal tract and in 16 cases (34%) normal anatomical structures were found. On the basis of ultrasonography procedure result patients were qualified to surgical, endoscopic or oncology treatment. All lesions of rough surface require further diagnostic procedures and qualification to endoscopic or surgical procedures because of high risk of malignancy. All submucous lesions appeared to be non-malignant lesions and as such do require endoscopic or ultraendoscopic surveillance.
Ultrasonografia endoskopowa (endoscopic ultrasonography, EUS) jest badaniem obrazowym łączącym endoskopię i ultrasonografię. Zmiana/guz podśluzówkowy w diagnostyce endoskopowej oznacza uwypuklenie do światła przewodu pokarmowego, pokryte prawidłową lub patologicznie zmienioną błoną śluzową. Zmiany te najczęściej pochodzą ze ściany przewodu pokarmowego, ale mogą być również objawem ucisku z zewnątrz. W przeprowadzonym badaniu podstawowym celem pracy było ustalenie przydatności endoskopowej ultrasonografii w wykrywaniu zmian podśluzówkowych oraz pogrubienia i nierównych zarysów ścian przewodu pokarmowego w zakresie przełyku. Przeanalizowano 47 pacjentów (24 mężczyzn i 23 kobiety) hospitalizowanych w Klinice Gastroenterologii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie w latach 2009-2011 z powodu patologii przełyku stwierdzonej w badaniu endoskopowym górnego odcinka przewodu pokarmowego. U wszystkich chorych wykonano w kolejnym etapie badanie endosonograficzne, w którym stwierdzono w 27 przypadkach (57%) zmianę organiczną w zakresie ściany przewodu pokarmowego, w 4 przypadkach (9%) – zmianę organiczną zlokalizowaną poza przewodem pokarmowym, a u 16 pacjentów (34%) – prawidłowe struktury położone poza przewodem pokarmowym. Na podstawie zaawansowania zmiany w obrębie ściany przełyku w EUS zakwalifikowano chorych do jednej z trzech metod terapii: endoskopowej, chirurgicznej lub onkologicznej. Każda zmiana o nierównych zarysach ścian w zakresie przełyku wymaga poszerzenia diagnostyki oraz kwalifikacji do zabiegu chirurgicznego lub endoskopowego ze względu na znaczne ryzyko procesu złośliwego. Zmiany podśluzówkowe w zakresie przełyku w większości okazały się łagodne, dlatego poza diagnostyką wymagają jedynie nadzoru endoskopowego lub echoendoskopowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 350-355
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fibroma of the Tendon Sheath – A Rare Hand Tumor
Autorzy:
Heckert, Reed
Bear, Jonathan
Summers, Thomas
Frew, Michael
Gwinn, David
McKay, Patricia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397016.pdf
Data publikacji:
2012-12-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
fibroma
tendon sheath
FTS
soft tissue tumor
hand lesion
Opis:
Fibroma of the tendon sheath (FTS) is a rare, benign, soft tissue lesion. Clinically, FTS presents similarly to the more common giant cell tumor of the tendon sheath. It is distinguished histologically by the lack of giant cells, foamy histiocytes and synovial cells. We presented a case of FTS involving the common tendon sheath surrounding the flexor tendons leading to the third metacarpal. A 63-year-old man presented with a 3-month history of a painless mass in his right palm that had recently tripled in size. Examination demonstrated a 5x4 cm firm, nodular, superficial mass that was adherent to the overlying skin. Radiographs of the hand revealed a soft tissue mass without bony abnormality. Ultrasound demonstrated a solid, heterogeneous and hypoechoic mass and computed tomography demonstrated that the mass centered predominantly at the mid and distal portions of the third metacarpal. The patient underwent excisional biopsy of the lesion and a palmar, longitudinal incision was made from the wrist to the third metacarpal. Submitted histologic sections revealed a well-circumscribed lesion closely resembling hyalinized collagen. Neither vascular proliferations, necrosis, nor mitoses were observed. Similarly, multinucleated giant cells, pigment-laden macrophages, and inflammatory cells were also not identified. A diagnosis of FTS was rendered. We provided an additional rare case to the literature of a FTS and highlight the need to consider this entity in the differential diagnosis for any soft tissue lesion in the hand. Three months post surgery the patient demonstrated full range of motion of the hand
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 12; 651-656
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A screening strategy to identify candidate genes involved in NO signalling during hypersensitive response cell death
Autorzy:
Kleinfelder Fontanesi, K.
Imanifard, Z.
Bellin, D.
Vitecek, J.
Pachaiappan, R.
Delledonne, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/80287.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
conference
hypersensitive response
cell death
plant defense
necrotic lesion
reactive oxygen species
nitric oxide
hydrogen peroxide
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2013, 94, 2
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoskopowa ultrasonografia w diagnostyce i leczeniu zmian patologicznych dwunastnicy
Endoscopic ultrasonography in the diagnosis and treatment of duodenal lesions Klinika Gastroenterologii, Centralny Szpital Kliniczny Ministerstwa
Autorzy:
Dyrla, Przemysław
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Kasińska, Ewa
Florek, Michał
Mackiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032852.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
duodenum lesion
endoscopy
endosonografia
endosonography
submucosal lesion/tumour
guz/zmiana podśluzówkowa
endoskopia
zmiana organiczna dwunastnicy
Opis:
In presented study our main aim was to assess the diagnostic yield in submucosal lesions, duodenum wall thickening and surface roughness diagnostics with use of endoscopic ultrasonography. We analysed 41 patients (22 female and 19 male) hospitalized in Military Institute of Medicine in Warsaw between 2009 and 2012 because of duodenum lesion diagnosed in upper gastrointestinal tract endoscopy. In all patients endosonography was performed. In 32 (78.1%) cases organic lesion was diagnosed in gastrointestinal tract wall and in 9 (21.9%) cases normal anatomical structures were found. On the basis of ultrasonography procedure result patients were qualified to surgical, endoscopic or oncology treatment. In 20 (48.8%) cases the change was limited to the mucosa and submucosa and therefore subject to treatment/surveillance endoscopy. In other cases diagnosed infiltration beyond the muscle membrane (n = 21; 51.2%), qualifying of patients for surgery or oncology. Endoscopic ultrasound plays a key role in the diagnosis of submucosal lesions allow proper qualifications to appropriate treatment.
Podstawowym celem pracy było ustalenie przydatności endoskopowej ultrasonografii w wykrywaniu zmian podśluzówkowych oraz pogrubienia i nierównych zarysów ścian dwunastnicy. Przeanalizowano 41 pacjentów (22 kobiety i 19 mężczyzn) hospitalizowanych w latach 2009–2012 w Klinice Gastroenterologii Wojskowego Instytutu Medycznego z powodu patologii dwunastnicy stwierdzonej w badaniu gastroskopowym. U wszystkich chorych wykonano w kolejnym etapie badanie endosonograficzne, w którym stwierdzono w 32 (78,1%) przypadkach zmianę organiczną w zakresie ściany dwunastnicy, a u 9 (21,9%) pacjentów prawidłowe struktury położone poza przewodem pokarmowym. Na podstawie zaawansowania zmian w obrębie ściany dwunastnicy w badaniu endosonograficznym zakwalifikowano chorych do jednej z trzech metod terapii: endoskopowej, chirurgicznej lub onkologicznej. U 20 (48,8%) pacjentów zmiana była ograniczona do błony śluzowej i podśluzowej, a więc podlegała terapii/nadzorowi endoskopowemu. W pozostałych przypadkach rozpoznano naciek przekraczający błonę mięśniową (n = 21; 51,2%), kwalifikując chorych do leczenia chirurgicznego lub onkologicznego. Badanie endosonograficzne odgrywa kluczową rolę w diagnostyce zmian podśluzówkowych, umożliwiając prawidłową kwalifikację do odpowiedniej metody leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 2; 160-164
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies