Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "leki biologiczne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Leczenie biologiczne łuszczycy w Polsce
    Autorzy:
    Paluchowska, Elwira
    Owczarek, Witold
    Jahnz-Różyk, Karina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635219.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    leki biologiczne, łuszczyca, zdrowie publiczne
    Opis:
    Psoriasis biological treatment in PolandBiologics are an important, but expensive treatment option in certain inflammatory diseases. Psoriasis is chronic disease that is a major public health problem in all countries. The paper shows the practical applicability of biological agents in this disease therapy. Many aspects of the clinical, cost and availability of biological treatment of psoriasis in Poland were discussed.
    Źródło:
    Zdrowie Publiczne i Zarządzanie; 2013, 11, 1
    2084-2627
    Pojawia się w:
    Zdrowie Publiczne i Zarządzanie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teraźniejszość i przyszłość leków biologicznych w terapii nowotworów głowy i szyi
    Biological agents in head and neck cancer: current and future considerations
    Autorzy:
    Pawłowska, Ewa
    Dziadziuszko, Rafał
    Narożny, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033411.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza Mediton
    Tematy:
    inhibitory kinaz
    leki biologiczne
    nowotwory głowy i szyi
    przeciwciała monoklonalne
    Opis:
    According to European Medicines Agency’s definition, biological agents are pharmaceuticals whose active substance is made by a living organism. Biologics modulate immunological response by mimicking endogenous proteins or interacting with signaling pathways. The vast majority of biologics used in oncology are monoclonal antibodies. Use of four biologics in treatment of head and neck cancers - cetuximab, afatinib, pembrolizumab, nivolumab, is supported by National Comprehensive Cancer Network (NCCN) and National Institute for Health and Care Excellence (NICE) guidelines. In Poland only cetuximab can be applied in everyday practice, with some limitations. Cetuximab should be administered concurrently with radical radiotherapy to patients with contraindications for cisplatin. Due to rapid development of immunotherapy and biologics in the last decades there are currently hundreds of clinical trials conducted, seeking for most optimal regimens of biological drugs in head and neck cancer treatment, both in radical treatment (neoadjuvant and adjuvant therapy or in combination with radiotherapy) and in paliative treatment (in monotherapy, in combination with chemotherapeutic agents or other biological agents).
    Zgodnie z definicją Europejskiej Agencji Leków leki biologiczne są farmaceutykami, których substancja aktywna wytwarzana jest przez żyjący organizm. Mechanizm ich działania polega na modulacji reakcji immunologicznych poprzez naśladowanie naturalnie występujących cząsteczek lub interakcji z ich szlakiem molekularnym. Największą grupę leków biologicznych stanowią przeciwciała monoklonalne. Cztery leki biologiczne zostały zaaprobowane przez zagraniczne towarzystwa onkologiczne (amerykańską Narodową Sieć Ośrodków Onkologicznych NCCN oraz Narodowy Instytut Zdrowia i Doskonałości Klinicznej Wielkiej Brytanii NICE) do terapii nowotworów płaskonabłonkowych głowy i szyi – cetuksymab, afatynib, pembrolizumab i niwolumab. W Polsce tylko pierwszy z nich jest dostępny w codziennej praktyce klinicznej, we wskazaniach ograniczonych ministerialnym programem lekowym. Kwalifikują się do niego chorzy poddawani radykalnej radioterapii, z przeciwwskazaniami do cisplatyny. Gwałtowny rozwój immunoterapii i leczenia celowanego w ostatnich dekadach sprawił, że obecnie toczą się setki badań klinicznych oceniających skuteczność leków biologicznych w terapii nowotworów rejonu głowy i szyi zarówno w leczeniu radykalnym (neoadjuwantowo, adjuwantowo lub w skojarzeniu z radioterapią) jak i paliatywnym (w monoterapii, skojarzeniu z chemioterapeutykami lub innymi lekami biologicznymi).
    Źródło:
    Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 1; 1-14
    1643-658X
    Pojawia się w:
    Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Farmakologiczne i niefarmakologiczne metody terapii łuszczycy ze szczególnym uwzględnieniem leków biologicznych
    Pharmacological and non-pharmacological methods of psoriasis therapy with particular emphasis on biopharmaceuticals
    Autorzy:
    STRZAŁKA-MROZIK, BARBARA
    KRZACZYŃSKI, JAKUB
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/762657.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-28
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
    Tematy:
    leki biologiczne
    łuszczyca
    terapia spersonalizowana
    terapia łuszczycy
    Psoriasis
    personalized therapy
    psoriasis therapy
    biopharmaceuticals
    Opis:
    Psoriasis is a chronic, inflammatory and recurrent skin disease of an autoimmune nature. Genetic, behavioral and environmental factors influence the onset, course and severity of skin lesions. Precursor factors conditioning the formation of psoriatic lesions may include, among others, strong psychological stress, trauma, acute infection - mainly infections caused by Streptococcus species, surgery, hormonal changes, as well as alcohol abuse, smoking, and taking certain medications. In the course of psoriasis, increased proliferation of mainly keratinocytes is observed at the tissue level, while increased secretion of proinflammatory cytokines and adipokines is observed molecularly. The goal of psoriasis treatment is to reduce clinical changes, prolong remission, prevent complications, and restore the patient's life and professional fitness. The choice of treatment should enable control of the course of the disease while reducing side effects that may negatively affect the patient's life. Due to, among others, the genetic conditions underlying the disease, complete recovery is not possible, resulting in frequent relapses. The choice of method depends on the severity of skin lesions, the frequency of relapses and the course of the disease. In order to assess the severity of psoriatic lesions and choose the appropriate treatment, measuring scales are used, which are mainly based on the physician's visual assessment of psoriatic lesions and the patient's subjective feelings. However, one correct treatment regimen cannot be demonstrated, and each therapy should be individually tailored to the patient. In the treatment of psoriasis, PUVA photo chemotherapy, UVB irradiation, photo protection, glucocorticosteroids, retinoids, vitamin D analogues, reducing agents, keratotic agents, and immunosuppressant - cyclosporin, methotrexate and hydroxycarbamide as well as biological therapy affecting specific mediators of immune reactions are used. Unfortunately, despite the molecularly targeted treatment, the phenomenon of drug resistance is observed.
    Łuszczyca jest przewlekłą, zapalną i nawracającą chorobą skóry o charakterze autoimmunologicznym. Na początek, przebieg i nasilenie zmian skórnych wpływają czynniki genetyczne, behawioralne i środowiskowe. Czynnikami prekursorowymi warunkującymi powstawanie zmian łuszczycowych mogą być między innymi: silny stres psychiczny, uraz, ostra infekcja - głównie zakażenia wywołane przez Streptococcus species, zabieg operacyjny, zmiany hormonalne, a także nadużywanie alkoholu, palenie papierosów, czy zażywanie niektórych leków. W przebiegu łuszczycy obserwuje się na poziomie tkankowym nasiloną proliferację głównie keratynocytów, natomiast molekularnie stwierdza się wzmożoną sekrecję cytokin prozapalnych i adipokin. Celem leczenia łuszczycy jest redukcja zmian klinicznych, wydłużenie remisji, zapobieganie powikłaniom oraz przywrócenie sprawności życiowej i zawodowej chorego. Wybór terapii powinien umożliwiać kontrolę przebiegu choroby, jednocześnie redukując skutki uboczne mogące negatywnie wpływać na życie chorego. Ze względu między innymi na uwarunkowania genetyczne będące podłożem choroby nie jest możliwe całkowite wyleczenie, co skutkuje częstymi nawrotami. W celu oceny stopnia nasilenia zmian łuszczycowych oraz wyboru odpowiedniej terapii stosuje się skale pomiarowe, opierające się głównie na wizualnej ocenie zmian łuszczycowych przez lekarza oraz subiektywnych odczuciach pacjenta. Nie można jednak wykazać jednego słusznego schematu leczenia, a każda terapia powinna być indywidualnie dobierana do chorego. W leczeniu łuszczycy stosuje się: fotochemioterapię PUVA, naświetlanie UVB, fotoprotekcję, glukokortykosteroidy, retinoidy, analogi witaminy D, środki redukujące, środki keratolityczne, środki immunosupresyjne- cyklosporynę, metotreksat i hydroksykarbamid oraz terapię biologiczną oddziałującą na specyficzne mediatory reakcji immunologicznych/zapalnych. Niestety coraz częściej pomimo molekularnie ukierunkowanego leczenia obserwuje się zjawisko lekooporności.
    Źródło:
    Farmacja Polska; 2020, 76, 6; 333-343
    0014-8261
    2544-8552
    Pojawia się w:
    Farmacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Innowacja w ochronie zdrowia w Polsce – diagnoza i rekomendacje ekspertów
    Autorzy:
    Mikos, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635344.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    innowacja
    leki biologiczne
    nowe technologie
    zdrowie seniorów
    choroby nowotworowe
    choroby kostno-szkieletowe
    cukrzyca
    Opis:
    Grupa Robocza na rzecz Innowacji w Opiece Zdrowotnej skupiająca ekspertów różnych dziedzin nauki, świadczeniodawców oraz pacjentów przeanalizowała poziom udostępnienia polskim pacjentom nowej lub też ulepszonej wiedzy medycznej, służącej podniesieniu skuteczności i bezpieczeństwa terapii oraz poprawie jakości życia chorych w Polsce na tle innych krajów Unii Europejskiej. W świetle dokonanych analiz stwierdzono, iż pomimo pozytywnych zmian w ostatnich latach ograniczona dostępność nowoczesnych terapii medycznych dla pacjentów w Polsce pozostaje nadal aktualnym wyzwaniem dla systemu zdrowotnego
    Źródło:
    Zdrowie Publiczne i Zarządzanie; 2010, 8, 2; 113-116
    2084-2627
    Pojawia się w:
    Zdrowie Publiczne i Zarządzanie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biologicals in the treatment of chronic rhinosinusitis with nasal polyps – position of the Polish Society of Otorhinolaryngologists – Head and Neck Surgeons and the Polish Society of Allergology experts
    Leki biologiczne w leczeniu przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z polipami nosa – stanowisko ekspertów Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi oraz Polskiego Towarzystwa Alergologicznego
    Autorzy:
    Jurkiewicz, Dariusz
    Kupczyk, Maciej
    Brożek-Mądry, Eliza
    Rapiejko, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27320992.pdf
    Data publikacji:
    2023-10-03
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    biological treatment
    chronic rhinosinusitis
    T2-diseases
    choroby T2-zależne
    leki biologiczne
    przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
    Opis:
    Chronic rhinosinusitis with nasal polyps (CRSwNP) has a significant impact on the well-being and social functions of the patient. The generalized inflammatory process with the formation of nasal polyps and excess eosinophils in the mucosa of the paranasal sinuses is called type 2 inflammation, which is mediated by Th2 lymphocytes – cells of the immune system responsible for chronic inflammatory processes. Today, we also know the key pro-inflammatory mediators against which new drugs have been developed, the so-called biological drugs, are produced in cell lines. In this document, we present currently available biologicals approved for the treatment of patients with T2-related chronic rhinosinusitis.
    Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN) wywiera duży wpływ na samopoczucie i funkcje społeczne chorego. Uogólniony proces zapalny przebiegający z powstawaniem polipów nosa i nadmiarem eozynofilów w obrębie błony śluzowej zatok przynosowych to zapalenie typu 2., w którym pośredniczą limfocyty Th2 – komórki układu immunologicznego, odpowiadające za przewlekłe procesy zapalne. Dziś znamy też kluczowe mediatory prozapalne, przeciwko którym powstały nowe leki, tzw. leki biologiczne, wytwarzane w liniach komórkowych. W dokumencie przedstawiamy dostępne, w obecnej chwili, leczenie biologiczne zatwierdzone do leczenia pacjentów z T2 – zależnym przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2023, 77, 2; 1-11
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeciwciała monoklonalne nową grupą leków biologicznych
    Monoclonal antibodies - a new group of biological agents
    Autorzy:
    Glinski, Z.
    Zmuda, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/862307.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    leki biologiczne
    przeciwciala monoklonalne
    otrzymywanie
    zastosowanie
    diagnostyka
    testy diagnostyczne
    choroby zakazne
    nowotwory
    alergie
    choroby zwyrodnieniowe
    leczenie
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2019, 94, 02
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy immunopatogenetyczne i doświadczenia kliniczne zastosowania leków biologicznych w terapii przewlekłych kłębuszkowych zapaleń nerek u dzieci
    Immunopathogenetic basics and clinical trials with regard to the application of biological drugs in the treatment of chronic glomerulonephritis in children
    Autorzy:
    Hyla-Klekot, Lidia
    Kucharska, Grażyna
    Gacka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031567.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    biological drugs
    glomerulonephritis
    immunopathogenesis
    lupus nephropathy B lymphocytes
    nephrotic syndrome
    rituximab
    zespół nerczycowy
    kłębuszkowe zapalenia nerek
    immunopatogeneza
    nefropatia toczniowa
    limfocyty b
    leki biologiczne
    rytuksymab
    Opis:
    Nephrotic syndrome in children, most frequently developing secondary to minimal changes, focal hyalinisation of glomerulis or in the course of systematic diseases, is a result of the immunological system dysfunction. The indirect proof of the above statement is the abatement of clinical and laboratory symptoms of the disease under the influence of adrenal steroids and immunosuppression drugs. The occurrence of steroid-resistant and alkyl-resistant cases as well as of steroid dependant and cyclosporindependant cases necessitates search for new forms of treatment. Great hopes are placed in a new group of drugs, referred to as biological drugs. Their impact is precisely aimed at selected cells of immunological system, engaged in ethiopathogenesis of primary and secondary glomerulopathies. Up till now, the only drug that has found application in children nephrology is rituximab – a chimeric monoclonal antibody against the CD20 antigen on B lymphocytes. This drug causes depletion of B lymphocytes, and in effect impedes the synthesis of hypothetical factors of protein permeability or production of pathological autoantibodies. The application of rituximab in children is considered a “rescue treatment”, allowed only in the case when other forms of therapy have failed. The indications include: steroid-resistant nephrotic syndrome secondary to FSGS, MCNS, nephropathy in the course of systemic lupus erythematosus, FSGD recurrence in a transplanted kidney. Despite of satisfactory results of biological treatment reported by most researches, the scope of disturbances in immunological system induced by the administration of such biological drugs is not yet fully comprehensible and predictable. Causing and maintaining nephrotic syndrome remission is not directly transferable to the degree and duration of B lymphocytes depletion, and the treatment success sometimes depends on the disease activity, exacerbation of proteinuria and previously applied immunosuppression treatment. Full assessment of the usefulness and safety of the biological treatment of glomerulopathies in children requires further research involving a greater number of patients. It seems that the most essential issue is the proper qualification of children to this form of treatment and decision on its application in due time.
    Zespół nerczycowy u dzieci, rozwijający się najczęściej na podłożu zmian minimalnych, ogniskowego szkliwienia kłębuszków nerkowych bądź w przebiegu chorób układowych, jest następstwem dysfunkcji układu immunologicznego. Pośrednim tego dowodem jest ustępowanie klinicznych i laboratoryjnych objawów choroby pod wpływem steroidów nadnerczowych oraz leków immunosupresyjnych. Występowanie steroidoopornych, alkiloopornych, a także steroido- i cyklosporynozależnych przypadków stwarza konieczność poszukiwania nowych form terapii. Dużą nadzieję wiąże się z grupą leków określanych mianem leków biologicznych. Ich działanie jest precyzyjnie ukierunkowane na wybrane ogniwa układu immunologicznego, zaangażowane w etiopatogenezę pierwotnych i wtórnych glomerulopatii. W nefrologii dziecięcej do chwili obecnej znalazł zastosowanie jedynie rytuksymab – chimeryczne przeciwciało monoklonalne przeciw antygenowi CD20 limfocytów B. Lek ten wywołuje deplecję limfocytów B, a w efekcie hamuje syntezę hipotetycznych czynników przepuszczalności białka czy też produkcję patologicznych autoprzeciwciał. Stosowanie rytuksymabu u dzieci uznawane jest za „terapię ratunkową”, dopuszczoną jedynie w przypadkach niepowodzenia innych form leczenia. Wskazania obejmują: steroidooporny zespół nerczycowy na podłożu FSGS, MCNS, nefropatie w przebiegu tocznia trzewnego, nawrót FSGS w nerce przeszczepionej. Pomimo zadowalających wyników leczenia biologicznego, raportowanych przez większość autorów, nie w pełni zrozumiały i przewidywalny jest zakres zaburzeń w układzie immunologicznym, indukowany jego podaniem. Wywoływanie i podtrzymywanie remisji zespołu nerczycowego nie pozostaje w prostej zależności ze stopniem i czasem trwania deplecji limfocytów B, a powodzenie leczenia bywa zależne od aktywności choroby, nasilenia białkomoczu i stosowanego uprzednio leczenia immunosupresyjnego. Pełna ocena przydatności i bezpieczeństwa leczenia biologicznego w glomerulopatiach u dzieci wymaga dalszych badań z udziałem większej liczby chorych. Najistotniejsze wydają się właściwa kwalifikacja dzieci do tej formy leczenia oraz podjęcie decyzji o jego zastosowaniu we właściwym momencie.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 291-297
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dostępność i ograniczenia w stosowaniu leczenia biologicznego w Polsce
    Availability and restrictions in the use of biologic therapy in Poland
    Autorzy:
    Bachanek, Oliwia
    Mitura, Jakub
    Pawlikowski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943247.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    leczenie biologiczne
    leki biopodobne
    reumatologia
    Opis:
    Wprowadzenie. Leki biologiczne to substancje pochodzenia naturalnego oraz produkowane metodami inżynierii genetycznej. Te obiecujące farmaceutyki są coraz powszechniej stosowane na świecie, jednak w Polsce wciąż istnieje wiele barier utrudniających ich rozpowszechnienie. Cel pracy. Celem pracy jest zwrócenie uwagi środowiska medycznego na aktualną sytuację leków biologicznych na polskim rynku farmaceutycznym i skłonienie do refleksji nad problemami związanymi z ograniczeniami narzuconymi przez sytuację finansową w krajowej służbie zdrowia. Skrócony opis stanu wiedzy. Cena leków biologicznych jest na tyle wysoka, że nie są one dostępne dla przeciętnego polskiego pacjenta. Obecnie z leków tych korzysta jedynie 1% potrzebujących. Pomimo to rzadko są one uwzględniane na listach leków refundowanych. Ponadto wytyczne programów lekowych dotyczące nie tylko kwalifikacji, ale także kontynuacji leczenia, nie zawsze odpowiadają realiom klinicznym. Nadzieją na poprawę sytuacji stało się pojawienie się na rynku leków biopodobnych, jednakże ich stosowanie budzi wiele kontrowersji natury zarówno medycznej, jak i etycznej. Podsumowanie. Istotne jest, aby podmioty ustalające zasady dostępności i finansowania terapii biologicznej dostrzegły, że dzięki skutecznemu leczeniu zwiększy się produktywność osób chorych. W przypadku braku odpowiedniego leczenia rośnie bowiem absencja chorobowa, przybywa osób niepełnosprawnych i kandydujących do otrzymywania należnych im świadczeń finansowych. Należy też pamiętać, że leczenia biologicznego wymagają nie tylko osoby dorosłe, ale również dzieci, a przy obecnym niżu demograficznym jeszcze bardziej istotna wydaje się trafna terapia, pozwalająca na przyszłą aktywizację zawodową najmłodszych pacjentów.
    Introduction. Biopharmaceuticals are medical products extracted from biological sources or synthesized by genetic engineering. These promising substances are increasingly more commonly used worldwide. However, in Poland there are still many barriers hindering the popularization of biological treatment. Objective. The objective of the study is to the draw attention of medical circles to the current situation of biopharmaceuticals on the Polish pharmaceutical market, and to provoke thoughts concerning restrictions imposed by the financial situation in the national health care system. Results. The price of biopharmaceuticals is so high that they are not available for the average patient. At present, only 1% of the population in need use these medicines. Despite this, biologic drugs are rarely included in the lists of reimbursed drugs. Moreover, guidelines for the qualification and continuation of treatment does not always correspond to reality. The hope for improving this situation are biosimiliar products, but their use evokes much controversy, both ethical and medical. Conclusion. It is important that those who make decisions concerning availability and financing of biology treatment perceive that an effective treatment is the way to increase patients’ productivity. The lack of adequate treatment results in an increase in sick absenteeism, and the number of disabled who apply for due financial benefits. It should be remembered that biologic treatment is required not only by adults, but also by children. In the light of the current demographic decline, proper therapy is even more important, which would allow future activation of the youngest patients on the labour market.
    Źródło:
    Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2015, 21(50), 3
    2083-4543
    Pojawia się w:
    Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola glikoproteiny P w warunkach fizjologicznych i w stanach patologicznych. Część I. Budowa chemiczna i biologiczna rola glikoproteiny P
    The role of P-glycoprotein under physiological and pathological conditions. Part I. Structure and biological role of P-glycoprotein
    Autorzy:
    Sokolowska, J.
    Urbanska, K.
    Klosinska, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/858805.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    transportery blonowe
    glikoproteina P
    budowa
    mechanizm dzialania
    funkcje biologiczne
    aktywnosc biologiczna
    gen MDR1
    polimorfizm genetyczny
    nadwrazliwosc na leki
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 11
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies