Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "legal limits" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Правовые пределы свободы творчества
Autorzy:
Diana, Bratuś,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902815.pdf
Data publikacji:
2017-11-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
copyright
natural law
legal limits
freedom of creativity
freedom
moral rights
Opis:
The author based on the fundamental ideas freedom of opinion and expression, prohibition of censorship, etc. analyses the natural and legal content of the principle of artistic freedom in copyright law and the limits of this freedom. The author builds a position to address specific theoretical and applied problems, compares the mechanisms of protection of moral rights in terms of public and civil law.
Źródło:
Studia Iuridica; 2017, 70; 75-85
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pro-Constitutional Interpretation of Statutes. A Few Remarks Related to the Dispute about Judicial Activism
Autorzy:
Kaczmarczyk, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597368.pdf
Data publikacji:
2021-08-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
judicial activism, limits of legal interpretation, pro-constitutional interpretation of statutes
Opis:
The article presents an opinion in the discussion on the limits of judicial activism. The active attitude of judges in the law-making process according to the so-called concept of ‘pro-constitutional interpretation of the law’ can be observed more and more often. While we may agree with the view that the role of a judge is to pronounce a fair verdict based on the applicable law and judges may give meaning to statutory provisions supplemented with an axiology of the Constitution, the problem appears with particular sharpness when such a pro-constitutional interpretation leads to a specific application of the provisions contra legem.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2021, 46, 3; 93-107
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada nullum crimen sine lege jako źródło poszukiwania językowej granicy wykładni prawa karnego?
The Principle of Nullum Crimen Sine Lege as a Source for Search for the Limits of Linguistic Interpretation in Criminal Law?
Autorzy:
Tkacz, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531369.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
nullum crimen sine lege
granice wykładni prawa
wykładnia prawa
prawo karne
teoria prawa
limits of legal interpretation
legal interpretation
criminal law
theory of law
Opis:
Zasada nullum crimen sine lege uznawana jest współcześnie za standard państwa prawnego. Doktryna wiąże z nią postulat zakazu stosowania analogii i wykładni rozszerzającej przepisów prawa na niekorzyść sprawcy. Punktem wyjścia prowadzonych rozważań jest wskazanie, że teksty przepisów karnych mają różny charakter. Z uwagi na to należy postawić pytanie o charakter wymienionych postulatów w odniesieniu do rozmaitych przepisów. Odrębny problem stanowi kwestii rozróżnienia sytuacji wnioskowania w drodze analogii oraz wykładni prawa. Prowadzone rozważania mają na celu odpowiedzieć na pytanie o to, czy zasada nullum crimen sine lege pozwala na ustalenie językowej granicy wykładni prawa karnego. Jeżeli tak jest, to jakie zakresy aktywności interpretacyjnej są w jej ramach dopuszczalne. Prowadzone analizy ilustrują przykłady z zakresu orzecznictwa karnoprawnego. Artykuł ma skłonić do refleksji nad dopuszczalnymi granicami wykładni prawa karnego, o ile takie granice można określić. Prowadzone rozważania kończą konkluzje o charakterze ogólnym.
The principle of nullum crimen sine lege is nowadays recognized as the standard of the rule of law. This doctrine prohibits the use of analogies and extensive interpretation of legal provisions to the disadvantage of the perpetrator. The starting point of these considerations is that texts of criminal provisions vary in nature. Therefore a question should be asked about the nature of these prohibitions in relation to various provisions. A separate problem is to distinguish inference by analogy from legal interpretation. The presented considerations are aimed at answering the question whether the nullum crimen sine lege principle allows determining the linguistic limits for the interpretation of criminal law. The analyses are illustrated by examples from the field of criminal case law. The article aims to provide reflection on the acceptable limits of interpretation of criminal law, if such limits can be defined. The considerations end with general conclusions.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 2(23); 81-95
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice sporów interpretacyjnych w prawoznawstwie
Limits of Interpretive Disagreements in Jurisprudence
Autorzy:
Dyrda, Adam
Gizbert-Studnicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531367.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
metodologia interpretacyjna
granice wykładni prawa
pozytywizm prawniczy
reguły wykładni drugiego stopnia
normatywne teorie wykładni prawa
interpretive methodology
limits of legal interpretation
legal positivism
second-order rules of legal interpretation
normative theories of legal interpretation
Opis:
Czy wykładnia prawa ma granice? Czy granice te są konwencjonalnie ustalone? Co sprawia, że dane „racje prawne”, postulowane przez kreślone normatywne teorie wykładni, są dopuszczalne w dyskursie prawnym, nawet jeżeli są nietrafne? W artykule argumentujemy, że pojęcie granic interpretacji prawa powiązane jest z ogólnym pojęciem granic prawa. Wskazujemy na zakres tzw. „interpretacyjnych sporów teoretycznych” dyskutowanych m.in. na gruncie pewnych wysublimowanych, „instytucjonalnych” wersji współczesnego pozytywizmu prawniczego. Granice interpretacyjne nie mają jednak wyłącznie charakteru granic „instytucjonalnych”. W naszym przekonaniu, granice te są także ogólnie wyznaczone przez truistyczne, powszechnie przyjęte przekonania na temat prawa i interpretacji.
Does legal interpretation have borders? Are these borders conventionally established? What makes the given ‘legal reasons’, set forth by certain normative theories of legal interpretation, acceptable in legal discourse (even if the reasons are wrong)? In the present paper, we argue that the notion of the borders of legal interpretation is linked to the general notion of the borders of law. We indicate the scope of ‘interpretive theoretical disagreements’ in law, as discussed by certain new, ‘institutional’ versions of legal positivism. Interpretive borders are not fully determined by the given ‘institutional’ framework. In our view, these borders are also more generally determined inter alia by certain truistic (platitudinous) beliefs related to law and interpretation.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 2(23); 19-34
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O grze interpretatora z tekstem prawnym i czynnikami pozatekstowymi w derywacyjnej koncepcji wykładni prawa
On an Interpreter’s Game with the Legal Text and Extratextual Factors in the Derivative Concept of Legal Interpretation
Autorzy:
Jabłoński, Paweł
Kaczmarek, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531493.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
derywacyjna koncepcja wykładni prawa
granice władzy prawniczej
tekst prawny
derivative concept of legal interpretation
limits of juristic power
legal text
Opis:
Celem artykułu jest przyjrzenie się derywacyjnej koncepcji wykładni prawa z punktu widzenia struktury granic władzy prawniczej. Przyjmujemy, że struktura ta zawiera: kulturę polityczno-prawną, tekst prawny, kulturę prawniczą oraz czynniki osobowościowe, takie jak wyczucie etyczne i estetyczne. Obecnie koncepcja derywacyjna jest najbardziej wpływową polską teorią wykładni prawa. Próbujemy pokazać, że wedle tej koncepcji proces interpretacji prawa jest pewnego rodzaju grą pomiędzy tekstem i czynnikami pozatekstowymi, które traktujemy jako pozatekstowe granice władzy prawniczej. Z jednej strony, tekst prawny nie determinuje całego znaczenia prawa, mając jednak dla niego istotne znaczenie. Z drugiej strony, koncepcja derywacyjna precyzyjnie identyfikuje inne czynniki, które są ważne dla zawartości prawa.
The aim of this paper is to show the derivative concept of legal interpretation from the point of view of the structure of limits of the juridical power. This structure includes the politico-legal culture, the legal text, the juridical culture, and personal factors, such as ethical and aesthetic judgements. These days, the derivative concept is the most influential Polish theory of legal interpretation. According to this concept the process of interpreting the law is a kind of a game between the legal text and extratextual factors, which are treated as extratextual limits of juridical power. On the one hand, the legal text does not determine the full meaning of the law, although it has great importance for it. On the other hand, the derivative concept precisely identifies certain others factors that are relevant for the content of law.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 2(23); 49-65
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Systematicity of General Principles of (International) Law – An Outline
Autorzy:
Kozłowski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706770.pdf
Data publikacji:
2018-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
general principle of international law
general principle of law
limits of international law
systematicity of international legal order
Opis:
International law reflects systemic conditions compatible with its essence, which means that a space must exist inside the borders of that order for the presence of the phenomenon of general principles. The assumption that international law is a legal system ipso facto means that general principles must exist within its borders. A general principle of law is a necessary element of every legal order. It is a form and a tool in which the efforts of the individual seeking to comprehend a given phenomenon are materialized through imposing order on it rather than by breaking it down into unconnected and independent elements. Since law is an expression of order, law therefore applies general principles. The systematicity of law, and therefore of international law as well, creates the primary source of the binding force of any norm. Considerations of natural law or positive law justifications for the presence of general principles in international law are of little consequence, as the source of general principles is the systemic nature of the law. Order and hierarchy are part of the rationalized system in which norms of law present themselves. This dependency applies also to norms of international law. The role of the judge is to fill in the appropriate normative content (general principles) in fields constituting at one and the same time both a necessary element and a consequence of the systemic character of the international legal order. Within this context the principle of good faith constitutes one of the bases for considerations concerning the extent of the international legal order. The extent of international law reaches as far as the extent to which evidence of good faith are present among the subjects of international law. The impossibility of describing relations between two states by the use of the determinants of good faith, translated in turn into a normative general principle, determinates the limits of international law.
Źródło:
Polish Yearbook of International Law; 2017, 37; 225-234
0554-498X
Pojawia się w:
Polish Yearbook of International Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Convention on the Rights of the Child and some aspects of civil law and family law
Autorzy:
Szeibert, Orlsoya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944527.pdf
Data publikacji:
2021-03-27
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
child’s capacity to act
child marriage
child’s right to be heard
age-limits
legal history of family law
Hungarian civil law and family law
requirements of Convention on the Rights of the Child
Opis:
The aim of this paper is to have a look at some institutions of civil law and family law in the light of the requirements of the Convention on the Rights of the Child, on the occasion of the 30th anniversary of this Convention. The child’s incapacity or limited capacity to act, the child marriage and the child’s right to be heard shall be envisaged from a legal historical perspective with a special regard to the age-limits and the modifications of these age-limits on the field of civil law and family law. The subject of the historical overview is the concerned regulations of Hungary, namely the changes in the Hungarian legal rules and the regulations of the effective Hungarian Civil Code which entered into force in 2014. The paper would like to provide a guide for a travel from the end of the nineteenth century to today’s legal rules on the field of age-limits in connection with the above-mentioned institutions which designate the child’s legal position concerning some children’s rights. Some issues of the judiciary concerning the child’s right to be heard in family law proceedings will be mentioned as well to highlight a problem of the everyday legal life. The final aim of this historical travel is to discover whether the discussed legal rules being in force today meet the requirements of the Convention on the Rights of the Child and to compare the legal attitude behind the effective legal rules and the attitude of the child-focused thinking, which shall be also analysed.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 1; 187-207
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność potwierdzenia czynności prawnych dokonanych w braku lub z przekroczeniem umocowania do działania za wyznaniową osobę prawną, w świetle nowelizacji art. 39 kodeksu cywilnego
Admissibility of confirming legal actions performed on behalf of legal persons of religious organizations without or outside the mandate of representation in light of the amendment to Article 39 of the Polish Civil Code
Autorzy:
Strzała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044027.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
civil law
legal person of a religious organization
development of internal will
suspended ineffectiveness
confirmation; restrictions to representation
limits of the mandate of representation
prawo cywilne
wyznaniowa osoba prawna
wytworzenie woli wewnętrznej
bezskuteczność zawieszona
potwierdzenie
ograniczenia reprezentacji
granice umocowania
Opis:
Z dniem 1 marca 2019 r. zmieniono art. 39 kodeksu cywilnego, wprowadzając jednoznacznie sankcję bezskuteczności zawieszonej umowy zawartej za osobę prawną w braku lub z przekroczeniem umocowania do chwili potwierdzenia lub upływu terminu wyznaczonego do tegoż. W przypadku wyznaniowych osób prawnych dopuszczalność i skuteczność potwierdzenia takiej wadliwej czynności prawnej w wielu przypadkach może budzić poważne wątpliwości. Niejednokrotnie prawo własne nie przewiduje w sposób jasny organu właściwego w sprawach potwierdzania wadliwych oświadczeń woli. Kontrowersje co do skuteczności potwierdzenia powstają także w sytuacji, gdy normy ustrojowe wyznaniowych osób prawnych przewidują wyłącznie poprzedzające zawarcie umowy akty współdziałania podmiotów uczestniczących w wytworzeniu ich woli wewnętrznej. W niektórych przypadkach nie będzie możliwe uzupełnienie brakujących aktów współdziałania z uwagi na ukształtowanie norm kompetencyjnych. Dodatkowo w przypadku zastrzeżenia w prawie własnym wspólnoty religijnej sankcji nieważności dochodzi do rozbieżności pomiędzy systemami prawnymi – prawa państwowego i prawa wewnętrznego.
Article 39 of the Polish Civil Code was amended on March 1, 2019. One of the changes brought in by the amendment is the sanction of suspended ineffectiveness of a contract concluded on behalf of a legal entity without or outside the mandate of representation, which applicable until the contract is confirmed or until a given contract confirmation date. As far as legal persons of religious organizations are concerned, the admissibility and effectiveness of confirming such defective legal actions may raise serious doubts in many cases. The internal law of a religious organization often fails to clearly indicate a body competent for confirming defective declarations of will. Controversies over the effectiveness of such confirmations also arise in cases when the institutional norms of legal persons of religious organization permit only acts of cooperation between subjects participating in developing their internal will before a contract is concluded. In some cases, it will be impossible to supply the missing acts of cooperation due to the shape of relevant competence norms. In addition, when the internal law of a religious organization includes the sanction of contract ineffectiveness, there arises a conflict between the two legal systems – state law and internal law of a religious organization.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 83-99
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kwestii legalnej definicji granic karnoprocesowego środka odwoławczego
The question of a legal definition of the limits of an appellate measure in criminal proceedings
Autorzy:
Sychta, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693606.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
appellate measure
limit
elements
scope of appellate control
list of controlled elements of an appeal
review of a decision
control beyond the limits of on appellate measure
legal definition
karnoprocesowy środek odwoławczy
granica
elementy
zakres zaskarżenia
kierunek środka odwoławczego
lista kontrolowanych elementów skargi odwoławczej
kontrola orzeczenia w systemie apelacyjno-kasacyjnym
kontrola poza granicami skargi
definicja legalna
Opis:
The limits of an appellate measure constitute a fundamental factor influencing the examination of a matter in models with a reduced scope of appellate control. The quantity and type of its constituents are interpreted in a highly diverse manner. Article 433 § 2 of the Code of Criminal Procedure (k.p.k.) appears to be a solution to the question of ambiguity of the said disputable notion. The elements contained therein that are subject to obligatory control in the appellate instance are treated as a definition of the limits of an appellate measure. As per Article 433 § 2 of k.p.k., the controlled elements comprise accusations and appellate motions, but the enumeration lacks an unquestionable constituent of the limits, which is the scope of appeal. A list of controlled elements is only a fragmentary list of designations of the limits of an appellate measures. Article 433 § 2 of k.p.k. does not eliminate the question of ambiguity of the disputable notion.  Likewise, the list of controlled elements does not include expressions typical for a legal definition. The legal provisions that have been in effect since 1 July 2015 do not include the disputable notion. It has been replaced by a criterion indicating the questioned extract of the judgment and default of the governing body.
W modelach o zawężonym zakresie kontroli odwoławczej podstawowy czynnik wpływający na zakres rozpoznania sprawy stanowią granice środka odwoławczego. Ilość i rodzaj tworzących je elementów postrzegane są w sposób bardzo zróżnicowany. Rozwiązaniem kwestii wieloznaczności spornego pojęcia wydaje się art. 433 § 2 k.p.k. Zawartą w nim listę elementów podlegających obligatoryjnej kontroli w instancji odwoławczej traktuje się bowiem jako definicję granic środka odwoławczego zawierającą wyliczenie desygnatów tej nazwy. Zgodnie z treścią art. 433 § 2 k.p.k. elementami kontrolowanymi są jedynie zarzuty i wnioski odwoławcze, w wyliczeniu zabrakło natomiast niekwestionowanego składnika granic, jakim jest zakres zaskarżenia. Desygnaty elementów kontrolowanych nie tworzą więc pełnego zakresu nazwy definiowanej. Tym samym lista elementów kontrolowanych nie eliminuje wieloznaczności spornego pojęcia. Wyliczenie elementów kontrolowanych w instancji odwoławczej nie zawiera również zwrotów typowych dla definicji legalnej. W przepisach obowiązujących od 1 lipca 2015 r. zrezygnowano z posługiwania się spornym pojęciem, zastępując je kryterium wskazującym na kwestionowany fragment orzeczenia i uchybienia popełnione przez decydenta.  
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 161-172
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss on the Supreme Court ruling of 24 January 2018, II KK 10/18
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1341449.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
granice oskarżenia
tożsamość czynu zarzucanego w akcie oskarżenia i przypisanego w wyroku
zmiana kwalifikacji prawnej czynu
postępowanie wpadkowe
zasada skargowości
niezmienność przedmiotu procesu
limits of the indictment
identity of an act alleged in the indictment and attributed in the sentence
change in the legal classification of an act
incidental proceedings
principle of accusatorial system
immutability of the subject matter of a trial
Opis:
The author of the gloss approves of the thesis expressed in the Supreme Court ruling of 24 January 2018, II KK 10/18, in accordance with which the framework of the jurisdictional proceedings are determined by a historical event described in the indictment and not by particular elements of this description. The time of an act commission is one of the elements of the subjective aspect of an offence. It is subject to determination by a court and may be specified in a different way from that in the description of an act alleged in the indictment, provided that the evidence taken at a trial justifies such a change. The sole finding that the event covered by the indictment took place at the time different from that specified in it is admissible and does not mean going beyond the limits of a prosecutor’s complaint. Having analysed the Supreme Court and appellate courts’ adjudication practice, the author highlights additional elements of an act description that do not lead to going beyond the limits of an indictment. The gloss also covers the issue of the obligation to inform the parties present at a trial about the possibility of changing the legal classification of an act (Article 399 CPC) and the so-called incidental proceedings in the context of the identity of the act alleged in the indictment and the one attributed in the sentence.
W glosie autor zaaprobował tezę wyrażoną w postanowieniu SN z dnia 24 stycznia 2018 r., II KK 10/18, zgodnie z którą ramy postępowania jurysdykcyjnego są określone przez zdarzenie historyczne opisane w akcie oskarżenia, a nie przez poszczególne elementy tego opisu. Czas popełnienia czynu jest jednym z elementów strony przedmiotowej przestępstwa. Podlega on ustaleniu przez sąd i może być określony inaczej niż w opisie czynu zarzuconego w akcie oskarżenia, jeśli dowody przeprowadzone na rozprawie taką zmianę uzasadniają. Samo ustalenie, że zdarzenia objęte oskarżeniem nastąpiły w innym czasie niż przyjęto w akcie oskarżenia, jest dopuszczalne i nie świadczy wcale o wyjściu poza granice skargi oskarżyciela. Dokonując analizy praktyki orzeczniczej Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych, w glosie wskazano na dodatkowe elementy opisu czynu, które nie stanowią wyjścia poza granice oskarżenia. Poruszono także problematykę obowiązku pouczenia stron obecnych na rozprawie o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu (art. 399 k.p.k.) oraz tzw. postepowania wpadkowego w kontekście tożsamości czynu zarzucanego w akcie oskarżenia i przypisanego w wyroku.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 4; 196-209
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies