Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "legacy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 93
Tytuł:
日本語授業におけるビジターセッションの意義—広島市被爆体験伝承者を迎えて—
The Significance of “Visitor Sessions” in Japanese Language Acquisition: The Case of a Class with an A-bomb Legacy Successor from Hiroshima
Autorzy:
Kaiho-Przybylska, Shinobu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810792.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
Tematy:
Japanese language education
visitor sessions
interactive competence
A-bomb legacy successor
Opis:
Year by year the importance of interaction with native speakers while learning a foreign language becomes more significant. Contact situations have to be provided in Japanese language education, and various educational institutions incorporate “visitor sessions” into the foreign language acquisition process. At the University of Warsaw students have many opportunities to interact with native speakers in and out of classes, but the article is focused on a “visitor session” with an A-bomb legacy successor from Hiroshima. The practical report included in this article describes the significance of visitor sessions in the field of foreingn language acquisition. Moreover it presents the significance of such sessions through the perspective of the perception of the A-bomb survivors’ testimonies by describing how in Poland, a Central European country, Japanese language students of intermediate and upper level reacted to the talk by the A-bomb legacy successor from Hiroshima. The anasysis of the effects of a “visitor session” from the perspective of foreign language acquisition shows that besides the increase of vocabulary and improvement in top-down processing competence, the interaction with a native speaker awoke interest and desire for more knowledge about the discussed topic, as well as increased students’ motivation to learn. The questionnaire taken after the session shows a shift in the students’ awareness of the topic, from external interest in the reasons for which the bomb was dropped and its destructive force, to the lives of A-bomb survivors, influencing the internal processes of contemplating war, the human condition, and world peace.
Źródło:
Analecta Nipponica; 2017, 7; 215-240
2084-2147
Pojawia się w:
Analecta Nipponica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Подолання тоталітарного спадку в Естонії наприкінці ХХ – на початку ХХІ ст.
Overcoming the Totalitarian Legacy in Estonia at the End of the 20th – Beginning of the 21th Century
Autorzy:
Mudriievska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51602802.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Естонія
відновлення
незалежність
тоталітарний спадок
подолання
реформи
інтеграція
Estonia
restoration
independence
totalitarian legacy
overcoming
reforms
integration
Opis:
Досліджено особливості процесу подолання тоталітарного спадку в Естонській Республіці наприкінці ХХ – на початку ХХI ст. Виявлено, що Естонії після відновлення незалежності відбулися відновлення конституційного порядку, державних структур та зміна політичної еліти внаслідок вільних виборів. Висвітлено, що в Естонії були збудовані нова законодавча база та економічна система, розпочалася розбудова засад громадянського суспільства, що надали їй можливість претендувати на інтеграцію до спільноти західної демократії вже в останньому десятиріччі ХХ ст. Зазначено, що успіх дерадянізації Естонської Республіки зумовлений повною відмовою від залишків системи СРСР. Виявлено, що Естонія доклала значних зусиль для створення власної системи національної безпеки у напрямі створення власних спецслужб, армії і вступу до НАТО, також щодо захисту національних інтересів у вирішенні мовних питань і отримання естонського громадянства. Констатовано, що Естонська Республіка на державному рівні зберігає пам’ять про радянські репресії. Дослідженню окупаційних періодів та злочинів комуністичного та нацистського тоталітарних режимів в Естонії приділена велика увага як з боку держави, так і громадських установ. В цьому контексті варто відмітити діяльність Естонської міжнародної комісії з розслідування злочинів проти людства, Естонського інституту історичної пам’яті, Музею окупацій та свободи Vabamu, Меморіалу жертвам комунізму, також заплановано створення Міжнародного музею жертв комунізму. Акцентовано, що на сучасному етапі досвід модернізаційних змін в цій країні вважається найбільш успішним серед країн пострадянського простору. Зроблено висновок, що цей досвід є дуже корисним для наслідування і в Україні, так як Естонії вдалося здійснити рішучі кроки для подолання практик радянського минулого у політичній, економічній, громадській сферах, розбудови держави на базі національних і європейських цінностей, реформування всіх сфер життєдіяльності суспільства.
The features of the process of overcoming the totalitarian legacy in the Republic of Estonia at the end of the 20th – beginning of the 21th century are studied. It is revealed that in Estonia after the restoration of independence, the restoration of the constitutional order, state structures and the change of the political elite as a result of free elections had took place. It is described that a new legislative base and economic system were built in Estonia, and the development of the foundations of civil society began, which have enabled it to claim for integration into the Western democracy community already in the last decade of the 20th century. It is noted that the success of the de-Sovietization of the Republic of Estonia is due to the complete abandonment of the remnants of the USSR system. It is revealed that Estonia made significant efforts to create its own national security system in the direction of creating its own security intelligence agencies, army and joining NATO, as well as protecting national interests in resolving language issues and obtaining Estonian citizenship. It is noted that the Republic of Estonia preserves the memory of Soviet repressions at the state level. The study of the occupation periods and crimes of the communist and Nazi totalitarian regimes in Estonia has received a great attention from both the state and public institutions. In this context, it is worth noting the activity of the Estonian International Commission for the Investigation of Crimes Against Humanity, the Estonian Institute of Historical Memory, Vabamu Museum of Occupations and Freedom, the Memorial to Victims of Communism, is also planned to be created the International Museum for the Victims of Communism. It is emphasized that at the current stage, the experience of modernization changes in this country is considered the most successful among the countries of the post-Soviet space. It was concluded that this experience is very useful for following in Ukraine as well, since Estonia has taken decisive steps to overcome the practices of the Soviet past in the political, economic, and public spheres, build the state on the basis of national and European values, and reform all spheres of society’s life.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2022, 20; 163-182
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет»
The Lyric Poetry of “Father Sun”: “What power, what inapprehensible great effort to carry light...”
Liryka „ojca Słoneczka”, „jaka moc, jaki niezmiernie duży wysiłek nieść światło...”
Autorzy:
Kološuk, Nadežda Georgievna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951919.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
prison-camp lyric poetry
Yaroslav Lesiv (1945-1991)
Y. Lesiv’s poetic legacy
religious world outlook
existential loneliness
Christian symbolism
liryka więzienia i obozu
Jarosław Lesiw (1945-1991)
dziedzictwo poetyckie Jarosława Lesiwa
światopogląd religijny
egzystencjalna samotność
symbolika chrześcijańska
тюремно-лагерная лирика
Ярослав Лесив (1945-1991)
поэтическое наследие Ярославa Лесива
религиозное мировоззрение экзистенциальное одиночество
христианская символика
Opis:
The article deals with the poetic legacy of the Soviet dissident and longstanding prisoner and later Uniat priest Yaroslav Lesiv (1945 – 1991). It presents the outlook on life and the world of the believer and religious symbolism used in his lyric poetry. A considerable part of this lyric poetry was published posthumously. It is simple but refined in form and it sounds like a collection of prayers. Y. Lesiv’s lyric poetry reveals indisputable human and Christian values and Christian ethical postulates it expresses form an organic whole and cannot be doubted. Unfortunately, it’s impossible to analyze the formation of this world outlook now as all the published collections of Y. Lesiv’s lyric poetry differ both in composition and in manner of arrangement of texts, none of them is dated and none points to the sources from which the texts had been taken; in different editions there are substantial discrepancies. Obviously, it is necessary to do textual research based on archives. Y. Lesiv’s poetic work is multidimensional and requires repeated reading and critical interpretation. The aim of the article is an analysis of religious problems and of the connections between the figurative poetics and the author’s religious outlook. The methodological basis of the research is the raditional approach of literary history and methods of hermeneutic interpretation. The basic results of the research are the following observations and conclusions. Y. Lesiv’s poems create an impression of light, loving outlook up[on the world. Not knowing the author’s biography, one can hardly believe that the poems were written not only in imprisonment but in the hard conditions of living in the dark cell, of exhaustion and starvation after the tortures. Being physically imprisoned, the lyrical- hero acquires unlimited spiritual freedom. In Lesiv’s poetry are very few details of prison-camp reality or even mentions concerning the prison, although when they appear, they are very meaningful. But unexpected associations of the objects or circumstances of the reality with symbols and signs of God’s presence in the world appear. In the poems. The motifs of existential loneliness sometimes sound stoical, but on other occasions they are permeated with aching grief. Y. Lesiv’s modest poetic legacy deserves comparison with the legacy of great Christian poets and there is nothing in the Ukrainian literature with which we can Y. Lesiv’s work can be compared, except the lyrical prayer poetry of the baroque epoch. In the 20th century this tradition was not recalled and it was basically ignored. At present, however, it is very important.
Niniejszy artykuł opowiada o dziedzictwie poetyckim sowieckiego dysydenta i więźnia, a później unickiego księdza Jarosława Lesiwa (1945-1991). W artykule się wciela światopogląd człowieka wierzącego i są używane symbole religijne. Wiele z tych wierszy zostały opublikowane pośmiertnie. Proste, ale eleganckie w formie, one brzmią jak zbiór modlitw. W poezji Jarosława Lesiwa są niepodważalnymi wartości chrześcijańskie a ludzkie, aksjomaty moralne Chrześcijan są organiczne a niezaprzeczalne. Niestety, nie możemy zanalizować powstanie takiego świata, ponieważ wszystkie opublikowane zbiory poezji Jarosława Lesiwa różnią się zarówno pod względem składu i kolejności rozmieszczenia tekstów, żaden ze zbiorów poezji nie zawiera dat i nie wyjaśnia źródło, z którego zostały one wydrukowane; w różnych publikacjach istnieją znaczne różnice tekstów. Oczywiście, ma jeszcze być zrobione zbadanie tekstu, w oparciu o archiwum. Poezja Jarosłava Lesiwa wielowymiarowa i wymaga wielokrotnego czytania i interpretacji krytycznej. Celem pracy jest analiza problemów, komunikacji figuratywnej poetyki a światopoglądu religijnego autora. Podstawą metodologiczną badań: tradycyjne historyczno-literackie podejście i metody interpretacji hermeneutycznej. Głównymi wynikami badania są następujące spostrzeżenia i wnioski. Wiersze Jarosława Lesiwa sprawiają wrażenie zaskakująco lekkiego miłosnego poglądu na świat. Nie znając biografię autora, trudno jest uwierzyć, że one mogły być tworzone nie tylko w więzieniu, ale w warunkach pobytu w karcerach, w czasie wyniszczającego głodu, po torturach. Jest oczywistym to, że, będąc ograniczony niewolą ciała, bohater liryczny Jarosława Lesiwa w wierszach otrzymuje nieskończona wolność duchową. W poezji Jarosława Lesiwa, pisanej w więzieniu, nie jest dużo opisywań realiów o więzieniu czyli obozie, a nawet wzmianek o więzieniu, chociaż są one dość wymowne. Ale jednak, tworzą się porównania nieprzewidziane, obiektów lub okoliczności, widocznej rzeczywistości z symbolami, znakami obecności Boga w świecie. Motywy samotności egzystencjalnej to brzmią tragicznie, to z przeciągającym żalem. Niewielkie poetyckie dziedzictwo Jarosława Lesiwa zasługuje na porównanie ze spuścizną wielkich poetów chrześcijańskich; a w literaturze ukraińskiej to dziedzictwo po prostu nie ma nic do porównania – chyba poza liryką modlitwy, poetów baroku. W XX wieku, tradycja ta nie została odświeżona i długo była ignorowana. Teraz jednak, ona brzmi tak, jak nigdy ważne.
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет». В статье идёт речь о поэтическом наследии советского диссидента и долголетнего заключённого, а позднее униатского священника Ярослава Лесива (1945-1991). В лирике воплощено мировоззрение верующего челове-ка и использована религиозная символика. Значительная часть наследия опубликована посмертно. Простая, но изысканная по форме, лирика звучит как собрание молитв. В поэзии Я. Лесива предстают несокрушимые общече- ловеческие и христианские ценности, органические и несомненные мораль-ные аксиомы христианина. К сожалению, на данном этапе изучения невоз-можно анализировать становление такого мировоззрения, поскольку все опубликованные собрания стихов Я. Лесива разнятся как по составу, так и порядком размещения текстов, ни одно не содержит их датировки и не объ-ясняет, из какого источника они опубликованы, в разных изданиях имеются существенные отличия текстов. Очевидно, должно быть сделано текстологи- ческое исследование, опираясь на архивы. Поэтическое творчество Я. Лесива многомерно и требует неоднократного прочтения и критической интерпре-тации. Целью исследования является анализ религиозной проблематики и связи образной поэтики с мировоззрением автора. Методологическая осно-ва исследования: традиционный историко-литературный поход и методы герменевтического истолкования. Основными результатами исследования являются следующие наблюдения и выводы. Стихи Я. Лесива производят впечатление удивительного светлого, любовного взгляда на мир. Не зная биографии автора, трудно поверить, что они могли быть созданы не просто в заключении, а в условиях содержания в карцере, во время истощающих голодовок, после истязаний. Будучи ограни-ченным физической несвободой, лирический герой в стихах приобретает бескрайнюю духовную свободу. В невольничьей поэзии Я. Лесива мало тюремно-лагерных реалий и даже упоминаний о тюрьме, хотя они и красно-речивы. Зато возникают неожиданные ассоциации предметов и условий видимой реальности с символами, знаками Божьего присутствия в мире. Мотивы экзистенциального одиночества звучат то стоически, то со щемящей горечью. Небольшое поэтическое наследие Я. Лесива заслуживает сравнения с наследием великих христианских поэтов, в украинской же литературе его просто не с чем сравнивать, разве что с молитвенной лирикой поэтов барок-ковой эпохи. В ХХ веке эта традиция долго не была актуализирована и за- малчивалась. Но сегодня звучит как никогда актуально.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 63-82
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Воспитание отношения к молодости и старости в наследии Цицерона
Autorzy:
Пичугина, Виктория
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826549.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
youth
old age
Cicero’s legacy
training of attitude to youth
training of attitude to old age
Opis:
In this article Cicero's ideas of training of attitude to youth and old age in his compo-sitions, speeches and letters are analyzed. Connecting personal and others experience of living in different age, Cicero insists on need of the responsible attitude towards these two age. Youth and an old age are considered by it as very individual states which are felt and estimated by different people very differently. According to Cicero, correctness of feelings and estimates is possible and necessary to training.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2017, 11; 149-158
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Актуальные проблемы исследования религиозно-философского литературного наследия Григория Варсавы Сковороды
Current Issues of Research on Religious-Philosophical Legacy of Gregory Skovoroda
Aktualne problemy badań nad spuścizną religijno-filozoficzną Hryhorija Skoworody
Autorzy:
Betko, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877440.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
aktualne problemy badawcze
Hryhorij Skoworoda
spuścizna religijno-filozoficzna
current issues of research
Gregory Skovoroda
religious-philosophical legacy
Opis:
Historia badań nad biografią i twórczością Hryhorija Skoworody trwa już ponad dwa stulecia. Tym nie mniej, spuścizna duchowa ukraińskiego myśliciela, jakże bogata w treści religijno-filozoficzne, nadal nie została zgłębiona w pełni przez naszych współczesnych. Pod względem poznawczo-teoretycznym, jednym z najbardziej skomplikowanych zagadnień w zakresie analizy dzieł Skoworody, wydaje się problem adekwatnej interpretacji mistycznego światopoglądu ich autora.
The history of research on the biography and artistry of Hryhorija Skoworoda has been in existence for more than two centuries. But the rich spiritual legacy of this author has not been thoroughly explored by our contemporaries. The most difficult problem is the study of the mystical worldview of Skoworoda, which is reflected in his religious-philosophical works.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 161-176
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Florczak i jej spuścizna w zbiorach specjalnych Książnicy Pedagogicznej im. A. Parczewskiego w Kaliszu
Zofia Florczak and her legacy in the special collection of the Alfons Parczewski Pedagogical Library in Kalisz
Autorzy:
Celer, Bogumiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472175.pdf
Data publikacji:
2020-07-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Zofia Florczak
Książnica Pedagogiczna im. A. Parczewskiego w Kaliszu
kobiety
harcerstwo
spuścizna rękopiśmienna
Alfons Parczewski Pedagogical Library in Kalisz
women
scouting
manuscript legacy
Opis:
The article aims to commemorate Zofia Florczak (1912-1996), a teacher with a Ph.D. in Polish philology, a scoutmaster, the last chief of the Polish Scouting Association for Girls before it was taken over and dissolved by the communist authorities. In 1954 she started working at the Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences, the Laboratory of Theoretical Poetics and Literary Language. She is the author of studies of the history of female scouting, researcher of the history of linguistics, and the author of valuable works in this field. The aim of the paper is also to present the legacy of Z. Florczak, preserved in the special collection of the Alfons Parczewski Pedagogical Library in Kalisz. Her heritage consists of workshop materials, notes, typescripts of her works, correspondence, as well as other materials related to her interests and scientific activity.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2020, 14, 2; 305-316
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytki Ziemi Konińskiej wartością kształtującą tożsamość i rozwój kulturowy regionu konińskiego
Monuments of the Konin District and Their Role in Shaping the Identity and Cultural Development of the Region
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495477.pdf
Data publikacji:
2015-08-01
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Ziemia Konińska
Konin
dziedzictwo kulturowe
tożsamość kulturowa
branding
promocja zabytków
Konin District
cultural legacy
cultural identity
monument promotion
Opis:
The dynamic development of industry in Konin and its vicinity launched in the 1950s and the issuing inflow of population from different regions have altered the character and perception of Konin and the Konin District. In view of all these new phenomena, it is of major importance to culturally define the latter. It is monuments that constitute one of the essential values consolidating historical awareness and cultural identity of a nation and, within it, of small communities (Heimats). Monuments create priceless legacy passed on from generation to generation, while building the prestige of, not only, the place where they are located, but also, of the whole region. Today’s territory of the Konin District differs from its historical boundaries, altered and trimmed after Poland’s partitions in the late 18th c. The cultural identity of the region was for many centuries shaped by an impressive set of monuments present within the pre-partition Konin District. Also today, the rich legacy of monuments should contribute to the cultural identity and development strategy of the region. The high quality of the historic substance and the Konin Region’s attractive leisure offer promise a strong tourist branding of the ‘Konin District’ whose promotional motto could read: ‘The Konin District - rich in nature and culture’.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 3; 179-185
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaboravljena književnopovijesna zagonetka: hrvatska epizoda Irine Aleksander-Kunjine
A Forgotten Literary History Riddle: the Croatian Literary Episode of Irina Aleksander-Kunjina
Autorzy:
Musa, Tea Rogić
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52575508.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Irina Aleksander-Kunjina
literatura chorwacka
literatura rosyjska
modernizm międzywojenny
chorwacko-słowiańskie stosunki literackie
zapomniane historyczno-literackie dziedzictwo
Irina Aleksander Kunjina
Croatian literature
Russian literature
interwar modernism
Croatian-Slavic literary relations
forgotten Literary History Legacy
hrvatska književnost
ruska književnost
međuratni modernizam
hrvatsko-slavenske književne veze
zaboravljena književnopovijesna baština
Opis:
Članak se bavi zagonetnom zagrebačkom fazom iz biografije Irine Aleksander-Kunjine, njezinom ulogom u hrvatskoj književnosti razdoblja međuraća i odnosima s protagonistima tadašnjega hrvatskoga književnoga života. Donijet će se pregled njezinih književnih suradnji u hrvatskim književnim časopisima. Osim pokušaja određenja njezine uloge u međuratnom književnom životu, cilj je članka osvijetliti njezino pisanje na hrvatskome i donijeti osvrt na recepciju njezina položaja i djela u hrvatskoj književnoj sredini. Iako jest imala odjeka u književnoj javnosti, više je pozornosti dobivala njezina građanska osoba nego književni rad. Cilj je članka iznijeti stajalište o njezinu mjestu u hrvatskoj književnoj povijesti prve polovice XX. stoljeća i možebitnu važnost za povijest hrvatsko-slavenskih književnih veza.
This paper presents the most important information about the mysterious Zagreb phase of Irina Aleksander-Kunjina’s biography, her role in Croatian interwar literature, and her relations with vital figures of the Croatian literary scene of that time. An overview of her literary contributions in Croatian literary journals will also be presented. Apart from the evaluation of her role in the interwar literary scene, the aim of this paper is to shed light on her writing in Croatian and the reception of her activity and works in Croatian literary milieu. Although she did receive attention among the literary public, this was more due to her public persona than her literary work. Furthermore, this paper aims to offer an summary of her position in Croatian literary history in the first half of the 20th century and her importance in the history of Croatian-Slavic literary relations.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2022, XVIII; 291-301
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaangażowanie ks. prof. Wincentego Myszora w zagraniczne życie naukowe w świetle korespondencji zachowanej w Archiwum Archidiecezjalnym w Katowicach
Autorzy:
Tałuć, Katarzyna
Gołda, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33342598.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wincenty Myszor (1941–2017)
patrology
manuscript legacy
academic career
Wincenty Myszor (1941-2017)
patrologia
spuścizna rękopiśmienna
kariera naukowa
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników analizy korespondencji ks. prof. Wincentego Myszora z naukowymi instytucjami zagranicznymi i osobami prywatnymi przechowywanej w Archiwum Archidiecezjalnym w Katowicach. Badania miały charakter historyczny oraz bibliologiczny i przeprowadzono je przy użyciu przede wszystkim metod analizy zawartości, a także badania dokumentów. Materiały pochodziły z 6 jednostek spuścizny o sygnaturach od 169/1 do 169/6 z lat 1974-2008. Analiza zawartości treści archiwaliów pozwoliła scharakteryzować wyjazdy ks. W. Myszora na staże naukowe, kwerendy biblioteczne, kongresy, konferencje, sympozja międzynarodowe, wykłady gościnne. Wymieniono też międzynarodowe organizacje i stowarzyszenia, do których należał ks. W. Myszor. Wszystkie te fakty opisano w porządku rzeczowym, a następnie chronologiczno-topograficznym.Ustalono, że ks. W. Myszor wyjeżdżał na staże, prowadził kwerendy, wygłaszał wykłady w Johann-Adam-Möhler-Institut für Ökumenik w Paderborn, Franz Joseph Dölger-Institut zur Erforschung der Spätantike der Universität Bonn, Johannes Gutenberg Universität Mainz. Ksiądz W. Myszor jako znany koptolog wziął udział w Międzynarodowym Kongresie Koptologicznym (International Colloquium on the Future of Coptic Studies), który odbył się w Kairze w 1976 roku. Wyjazdy umożliwiły mu nawiązanie kontaktów z naukowcami zagranicznymi oraz pozwoliły na późniejszą organizację konferencji, odczytów w Polsce z udziałem badaczy m.in. z Niemiec i Francji.
The purpose of this article is to present the results of an analysis of the correspondence of Rev. Prof. Wincenty Myszor with scientific foreign institutions and private individuals stored in the Archdiocesan Archives in Katowice. The research was historical and bibliological in nature and was carried out using primarily content analysis methods, as well as document examination. The materials came from 6 legacy units with references 169/1 to 169/6 from the years 1974–2008. The analysis of the content of the archival records made it possible to characterize Rev. W. Myszor’s trips for scientific internships, library searches, congresses, conferences, international symposia, and guest lectures. International organizations and associations to which Rev. W. Myszor belonged are also listed. All these facts are described in factual and then chronological- topographical order.It has been established that Rev. W. Myszor went on internships, conducted queries, and gave lectures at Johann-Adam-Möhler-Institut für Ökumenik in Paderborn, Franz Joseph Dölger-Institutzur Erforschung der Spätantike der Universität Bonn, and Johannes Gutenberg Universität Mainz. As a well-known Coptologist, Rev. W. Myszor participated in the International Congress on Coptology (International Colloquium on the Future of Coptic Studies) held in Cairo in 1976. His travels enabled him to establish contacts with foreign scientists and allowed him to later organize conferences and lectures in Poland with the participation of researchers from Germany and France, among others.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 481-504
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z adresownika poetki. Śladami listów Kazimiery Iłłakowiczówny w bibliotekach polskich
From the addressbook and planner of a poetess. On the trail and through the letters written by Kazimiera Iłłakowiczówna currently held in Polish libraries
Autorzy:
Chuda, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911571.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kazimiera Iłłakowiczówna
Epistolographical legacy
Literary correspondence
Poznań – 20th century
Spuścizna epistolograficzna
Korespondencja literacka
Poznań XX wiek
Opis:
Niniejszy artykuł porusza pomijane dotychczas w literaturze zagadnienie korespondencji wybitnej poetki i tłumaczki Kazimiery Iłłakowiczówny. Analiza charakteru spuścizny znajdującej się w czterech dużych bibliotekach: Bibliotece Kórnickiej PAN, Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu, Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Bydgoszczy oraz Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu pozwala spojrzeć szerzej na problem niekompletnej i szczątkowej biografii poetki, równocześnie skupia tę rozproszoną dziś spuściznę. Bogata i różnorodna twórczość Kazimiery Iłłakowiczówny doczekała się wydania zbiorowego poezji (Toruń 1998) pod redakcją Jacka Biesiady i Aleksandry Żurawskiej--Włoszczyńskiej, inaczej jest z jej biografią. Zapomniany w historii literatury „słowik wileński” kryje się w swoich listach w archiwach zbiorów bibliotecznych. Bez Kazimiery Iłłakowiczówny barwna epoka międzywojenna wydaje się niekompletna. Traci mistrzynię osobliwej dyskrecji, metaforyzacji rzeczywistości oraz lekkiej ironii.
The present article discusses the correspondence of the distinguished poetess and translator, Kazimiera Iłłakowiczówna. In the literature of the subject these issues have not yet been addressed adequately and satisfactorily. An analysis of the nature of the written legacy of the poetess, currently housed in four large Polish libraries: Kórnik Library of the Polish Academy of Sciences, Raczyński Municipal Library in Poznań, Public Library in Bydgoszcz and Poznań University Library, allows us to have a broad outlook to issues related to the incomplete and fragmented biography of the poetess. At the same time, it makes it possible to integrate somehow this dispersed legacy. The rich and varied literary output of Kazimiera Iłłakiewiczówna has been finally integrated with the edition of a collection of her poems (Toruń, 1998, ed. Jacek Biesiada and Aleksandra Żurawska-Wołoszyńska. Unfortunately, this is not the case with Iłłakiewiczówna’s biography. The mysteries of the biographical past of the nearly forgotten “Wilno nightingale” still remain to be discovered in archives and library collections. Without Iłłakiewiczówna, the colourful epoch of the literary interwar period seems though to be incomplete. It clearly lacks the mistress of the singular discreetness, methaphorization of realities and her irony light as a breath.
Źródło:
Biblioteka; 2010, 14(23); 201-214
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
XX wiek — waga dziedzictwa
20th CENTURY — IMPORTANCE OF THELEGACY
Autorzy:
Kosidło, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418760.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
20th CENTURY
LEGACY
DEVELOPMENT
COMMUNISM
FASCISM
USA
SOVIET UNION
COLD WAR
Opis:
The purport of this paper is to highlight the development tendencies and characteristics of the 20th century, which was decisive in forming the found ations of the present world. The narrative underlines the fact that it was an age of wars, ideological rivalry between democratic capitalism versus fascism and then communism, nationalisms and insurgencies for freedom and social change; time when international domination of the United States consol idated and when enormous social, economic, scientific and technological progress was made. But it was also a century of atrocities, often amounting to genocide — so alien to the twentieth-century image of the allegedly humanistic progress.
Źródło:
Colloquium; 2013, 5, 4; 39-54
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Written Heritage of Transylvanian Princes in the Archival Funds of Ukraine
Autorzy:
Chotari, Yurii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1978024.pdf
Data publikacji:
2021-11-01
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
Transylvanian princes
archives
Rákóczi
Mukachevo
documentary legacy
war of independence
the Kurucs
bishopric
union
Opis:
The written legacy of the Transylvanian princes preserved in Ukrainian archival funds is a less researched area. The aim of the article is to shed light on the documentary heritage of two Transylvanian princes preserved by the archival funds of Ukraine. The methodology of the research is based on the description of the sources, with the help of which new data is introduced into the scientific stream. Archival-descriptive methods were applied that can be used to exploit the historical data in the records. The scientific novelty of the article is about exploring sources that have not been published so far or have already been mentioned in the foreign literature, but are less known in the historical literature of Ukraine. Conclusions: The present study covers the documentary legacy of two princes, György Rákóczi I (1593-1648) and his great-grandson Ferenc Rákóczi II (1676-1735), examining the letters in the State Archives of the Transcarpathian Region, which were signed by them. Although the Transylvanian princes were not independent rulers, they left a significant mark in European history in the administrative, military and political spheres. Their military-political careers had an impact on the peoples of the region, the Ukrainians, the Hungarians, the Poles and the Germans alike. Of all the princes of the Rákóczi dynasty, the documentary legacy of the princes mentioned above is the richest in the State Archives of the Transcarpathian Region. The princes in question were suffering in the European space between the two great powers of the time, the Habsburgs and the Turkish Empire, and could succeed only with great effort. Letters, decrees, and other orders written or issued in the princely chancelleries, the description of which appears in this article, are essentially the result of the present research. These expand the image of the relationship between the peoples living in the principality and the Rákóczis, who often acted in political coercion. A detailed examination of the princes' letters of donation, the treaties with the rulers, or the relations with the poor peasantry may be of interest for further research.
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 243-261
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W trosce o zbawienie – testamenty kupców Gdańska i Elbląga z drugiej połowy XV i początku XVI wieku
Out of Concern for Salvation – Testaments of Danzig’s and Elbing’s Merchants from the Second Half of the 15th and the Beginning of the 16th Centuries
Autorzy:
Kubicki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591209.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
burghers’ testaments
Gdańsk (German: Danzig)
Elbląg (German: Elbing)
pious bequest or legacy (Latin: legatum pium)
piety
zapisy dewocyjn
Elbląg
Gdańsk
testamenty mieszczańskie
pobożność
Opis:
The author analyses the instructions included in the testaments of the burghers fromDanzig and Elbing, written in the second half of the 15th and at the beginning of the 16thcenturies. After going through the pious legacies made by merchants and members of thetown’s elite it may be claimed that the instructions in the testaments are quite similar asfar as the numbers and amounts of the legacies are concerned; the legacies are made tolocal parish churches, monastic orders, towns’ hospitals and the poor. It was also quitecommon to give legacies to church institutions situated outside the towns where the benefactorslived; for example, the monastic complex of the Carthusian Order called Mary’sParadise (Polish: Raj Maryi) in Kartuzy (German: Karthaus) and mendicant orders inthe State of the Teutonic Order in Prussia (merchants from Danzig and Elbing) and inRoyal Prussia (merchants from Elbing alone), which – in exchange for that – offered thebenefactors a prayer and Masses for their souls and the ones of their families. Such obligationswere consciously published in many places simultaneously, in an attempt to additionallysecure prayers needed to be redeemed. The richest also financed pilgrims whowould visit pilgrimage centres for them. The sums for that purpose were in both townsequal, which probably resulted from actual costs and accepted norms. Generally speaking,pious legacies constituted an insignificant part of the merchants’ property, unless thebenefactor had any inheritors. In part of the testaments there are no instructions for piousbequests; however, it does not mean that the burghers did not give part of their propertyad pias causas. The pressure both of the existing norms and the religious conceptions ofthe way that might lead to redemption made it indispensable to make that last contract.
Tematem artykułu jest analiza dyspozycji zawartych w testamentach mieszczan Gdańskai Elbląga spisanych w drugiej połowie XV w. i na początku XVI w. Przypatrującsię głównie zapisom na cele pobożne osób trudniących się kupiectwem i członków elitymiejskiej można stwierdzić, iż w dyspozycjach ich testamentów widoczne są duże podobieństwazarówno w liczbie, jak i wysokości legatów na rzecz konkretnych instytucji.Zazwyczaj przede wszystkim miejscowego kościoła parafialnego, klasztorów i szpitaliw mieście, a w dalszej kolejności ubogich. Również charakterystyczne jest uwzględnianiew zapisach wielu instytucji kościelnych położonych poza miastem, w którym samimieszkali. W tym klasztoru kartuzów z Raju Maryi (Kartuzy) i konwentów mendykanckichw Prusach Królewskich (kupcy z Gdańska i Elbląga) i Prusach Krzyżackich (tylkokupcy z Elbląga), które w zamian gwarantowały ofiarodawcy wspomnienie modlitewne,msze za dusze jego i rodziny. Zobowiązania te świadomie powielano jednocześniew wielu miejscach, chcąc w ten sposób dodatkowo zabezpieczyć sobie modlitwy za duszę,potrzebne w drodze do zbawienia. Najbogatsi finansowali również pielgrzymów,którzy w ich intencji odwiedzali najważniejsze ośrodki pielgrzymkowe. Sumy przeznaczanena ten cel były jednakowe w obu miastach, zapewne odpowiadały realnym kosztomi przyjętemu zwyczajowi. W sumie legaty dewocyjne stanowiły w wypadku kupcówzazwyczaj niewielki procent posiadanego przez nich majątku, chyba że ofiarodawca niemiał spadkobierców. W części testamentów brak dyspozycji na cele pobożne. Nie oznaczato jednak, że mieszczanie ci nie przeznaczali części swego majątku ad pias causas. Zarówno siła obyczaju, jak i przede wszystkim panujących wówczas wyobrażeń religijnycho drodze prowadzącej do zbawienia, nakazywała zawarcie tej ostatniej w życiumieszczanina umowy.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 111-128
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W trosce o zbawienie – testamenty kupców Gdańska i Elbląga z drugiej połowy XV i początku XVI wieku
Autorzy:
Kubicki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137885.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
testamenty mieszczańskie
Gdańsk
Elbląg
zapisy dewocyjne
pobożność
burghers’ testaments
Gdańsk (German: Danzig)
Elbląg (German: Elbing)
pious bequest or legacy (Latin: legatum pium)
piety
Opis:
Tematem artykułu jest analiza dyspozycji zawartych w testamentach mieszczan Gdańska i Elbląga spisanych w drugiej połowie XV w. i na początku XVI w. Przypatrując się głównie zapisom na cele pobożne osób trudniących się kupiectwem i członków elity miejskiej można stwierdzić, iż w dyspozycjach ich testamentów widoczne są duże podobieństwa zarówno w liczbie, jak i wysokości legatów na rzecz konkretnych instytucji.Zazwyczaj przede wszystkim miejscowego kościoła parafialnego, klasztorów i szpitali w mieście, a w dalszej kolejności ubogich. Również charakterystyczne jest uwzględnianie w zapisach wielu instytucji kościelnych położonych poza miastem, w którym sami mieszkali. W tym klasztoru kartuzów z Raju Maryi (Kartuzy) i konwentów mendykanckich w Prusach Królewskich (kupcy z Gdańska i Elbląga) i Prusach Krzyżackich (tylko kupcy z Elbląga), które w zamian gwarantowały ofiarodawcy wspomnienie modlitewne,msze za dusze jego i rodziny. Zobowiązania te świadomie powielano jednocześnie w wielu miejscach, chcąc w ten sposób dodatkowo zabezpieczyć sobie modlitwy za duszę,potrzebne w drodze do zbawienia. Najbogatsi finansowali również pielgrzymów,którzy w ich intencji odwiedzali najważniejsze ośrodki pielgrzymkowe. Sumy przeznaczane na ten cel były jednakowe w obu miastach, zapewne odpowiadały realnym kosztom i przyjętemu zwyczajowi. W sumie legaty dewocyjne stanowiły w wypadku kupców zazwyczaj niewielki procent posiadanego przez nich majątku, chyba że ofiarodawca nie miał spadkobierców. W części testamentów brak dyspozycji na cele pobożne. Nie oznacza to jednak, że mieszczanie ci nie przeznaczali części swego majątku ad pias causas. Zarówno siła obyczaju, jak i przede wszystkim panujących wówczas wyobrażeń religijnych o drodze prowadzącej do zbawienia, nakazywała zawarcie tej ostatniej w życiu mieszczanina umowy.
The author analyses the instructions included in the testaments of the burghers from Danzig and Elbing, written in the second half of the 15th and at the beginning of the 16th centuries. After going through the pious legacies made by merchants and members of the town’s elite it may be claimed that the instructions in the testaments are quite similar as far as the numbers and amounts of the legacies are concerned; the legacies are made to local parish churches, monastic orders, towns’ hospitals and the poor. It was also quite common to give legacies to church institutions situated outside the towns where the benefactors lived; for example, the monastic complex of the Carthusian Order called Mary’s Paradise (Polish: Raj Maryi) in Kartuzy (German: Karthaus) and mendicant orders in the State of the Teutonic Order in Prussia (merchants from Danzig and Elbing) and in Royal Prussia (merchants from Elbing alone), which – in exchange for that – offered the benefactors a prayer and Masses for their souls and the ones of their families. Such obligations were consciously published in many places simultaneously, in an attempt to additionally secure prayers needed to be redeemed. The richest also financed pilgrims who would visit pilgrimage centres for them. The sums for that purpose were in both towns equal, which probably resulted from actual costs and accepted norms. Generally speaking, pious legacies constituted an insignificant part of the merchants’ property, unless the benefactor had any inheritors. In part of the testaments there are no instructions for pious bequests; however, it does not mean that the burghers did not give part of their property ad pias causas. The pressure both of the existing norms and the religious conceptions of the way that might lead to redemption made it indispensable to make that last contract.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 111-128
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu instytucji zapisu o skutku rzeczowym w prawie spadkowym na ziemiach polskich od czasów najdawniejszych do zakończenia II wojny światowej – rys prawnohistoryczny
Searching for institution of legacy enforceable per se in succession law existing in Polish territories from the oldest days to the end of World War II – historical outline from legal perspective
Autorzy:
Makowiec, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176251.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
zapis zwykły
zapis o skutku rzeczowym
dziedziczenie
testament
prawo spadkowe
ordinary legacy
legacy enforceable per se
succession
will
succession law
Opis:
Niniejszy artykuł koncentruje się na przybliżeniu instytucji prawnospadkowych obowiązujących na ziemiach polskich od czasów najdawniejszych do zakończenia II wojny światowej, które były zbliżone w swym kształcie do zapisu o skutkach rzeczowych. Z uwagi na poruszoną problematykę szczególne znaczenie ma analiza regulacji obowiązujących w okresie odrodzenia państwa polskiego po I wojnie światowej, zawartych w kodeksie Napoleona, gdyż to właśnie tam, jak się okaże, pojawia się instytucja przypominająca zapis windykacyjny. Natomiast w sytuacji gdy nie sposób odnaleźć instytucji zapisu o skutkach rzeczowych wśród polskich regulacji prawnospadkowych obowiązujących w poddanym analizie przedziale czasowym, wskazane zostaną inne wprowadzone wówczas przez ustawodawcę instytucje pozwalające spadkodawcy rozrządzić majątkiem mortis causa. W artykule zostanie zwrócona również uwaga na wpływ czynników ekonomicznych, społecznych i politycznych na ukształtowanie przedmiotowych instytucji oraz na przeobrażenia/ewolucję prawa spadkowego na przestrzeni wieków.
This paper focuses on the presentation of succession institutions similar in nature to a legacy enforceable per se which existed in the Polish territories from the oldest days until the end of World War II. In the context of the issues researched in the paper, it seems very important to analyse the regulations existing in the period of the rebirth of the Polish State after the First World War, which were contained in the Napoleonic Code, because this is where an institution similar to the legacy of immediate enforceability occurs. In the situation, where it is impossible to find any institution of legacy enforceable per se in the Polish regulations existing during the time analysed, the paper lists other institutions introduced at that time by legislators that allowed the deceased to dispose of the estate mortis causa. The paper also investigates the influence of economic, social and political factors on the shaping of the institutions analysed and on the changes in the evolution of succession law throughout the centuries.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 52; 188-207
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 93

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies