Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "language of liturgy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Konteksty występowania leksemów Polak, Polska i polski w zbiorze modlitw powszechnych Módlmy się wspólnie o. Ireneusza Żołnierczyka
    Contexts of the occurence of the lexemes Polak, Polska and polski in the collection of common prayers Módlmy się wspólnie by Farther Ireneusz Żołnierczyk
    Autorzy:
    Pałucka-Czerniak, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045672.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pragmalinguistics
    communicative community
    linguistic and social context
    language of liturgy
    common prayer
    Catholic Church
    Opis:
    The article presents the results of a pragmalinguistic analysis of the linguistic contexts of the lexemes Polska, Polak and polski (Poland, Pole, Polish) in the collection of common prayers written by Father Ireneusz Żołnierczyk in 1984. The analysis allows the author to present the way of speaking and modelling the thinking on homeland within a specific given community, place and time. The material under scrutiny consists of the collection of common prayers that is to provide a clear illustration for the mechanisms to create and sustain the sense of religious and national unity. The collection, in the form of an auxiliary book for liturgy, had in the past a particular impact as a pattern providing a template in creating specific communiques during the litugy of the high mass in the Catholic Church. The supplications in the prayers execute a well-established and fixed general pattern, shaping the model of a believer as a hard-working, industrious and the virtuous Pole-Catholic. Within the lexical layer of the prayers there is no particularisation or direct references to political, economic and social situation in Poland, though the participants in the common prayer are in position to contextually read a given passage or hear a modified supplication (appropriately adjusted to specific or current events).
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2012, 19, 1; 37-49
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem obecności i teologii języka łacińskiego w liturgii rzymskiej pięćdziesiąt lat po II Soborze Watykańskim
    The Problem of the Presence and Theology of the Latin Language in the Roman Liturgy Fifty Years After the Second Vatican Council
    Autorzy:
    Beyga, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601906.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    język łaciński
    II Sobór Watykański
    liturgia
    teologia liturgii
    Latin language
    II Vatican Council
    liturgy
    theology of the liturgy
    Opis:
    W świadomości wielu wiernych łacina jako język liturgiczny należy już do przeszłości. Jednakże ostatni sobór podtrzymał używanie tego języka w celebracji katolickiej Mszy św. Nie tylko liturgika, lecz także dogmatyka powinna podjąć problematykę związaną z używaniem łaciny w czasie sprawowania Eucharystii. Jednym z powodów podjęcia tego tematu jest niedawna pięćdziesiąta rocznica zakończenia II Soboru Watykańskiego.
    Fiftieth anniversary of completing the II Vatican Council works allows us to look critically on theology and the post-conciliar achievements in topic of liturgy. The article regards chosen theological aspects of Latin as a liturgical language. On the one hand the Latin language in the liturgy is liturgical problem in theological debate, but on the other hand we can find a theological arguments for using this language. In the article the author also tried to show the timeliness of problems regarding liturgical theology fifty years after the last Council.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 153-166
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce łaciny w liturgii Kościoła po Soborze Watykańskim II – analiza problemu i próba syntezy
    Place of Latin in the Liturgy of the Church after the Second Vatican Council – Analysis of the Problem and Synthesis Attempt
    Autorzy:
    Szebla, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040495.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    łacina
    Sobór Watykański II
    Joseph Ratzinger
    reforma liturgii
    Latin language
    Second Vatican Council
    reform of liturgy
    Opis:
    Artykuł podejmuje problem obecności łaciny w liturgii Kościoła po Soborze Watykańskim II. Pomimo zaleceń zawartych w Konstytucji o liturgii łacina została wyłączona z życia Kościoła. Liczne świadectwa starożytnych autorów wyrażają przekonanie o wielkiej mocy i praktyczności łaciny w kulcie Bożym i wzajemnej komunikacji. Wypowiedzi papieży XX wieku zawierają pochwały tego starożytnego języka i zalecenie utrzymania go w obrzędach i edukacji (zwłaszcza w studium teologii). Po Soborze Watykańskim II doszło do „ofiarowania” (eliminacji) tego unitatis vinculum na rzecz specyficznie pojmowanej dostępność i zrozumiałości obrzędów. Niektórzy świeccy i duchowi pisarzy tamtych czasów nie pogodzili się z taką sytuacją. Szczególne miejsce zajmują tu wyjaśnienia J. Ratzingera, który miejscu łaciny w liturgii Kościoła poświęcił wiele uwagi w swoich licznych publikacjach.
    The article takes up the problem of the presence of Latin in the liturgy of the Church after the Second Vatican Council. Despite the recommendations contained in the Constitution on the Liturgy, Latin was excluded from the life of the Church. The numerous testimonies of ancient authors convince about the great virtue and practicality of Latin in the worship of God and in the mutual communication. The statements of the Popes of the twentieth century include praise this ancient language and recommendation to keep it in the rites and education (especially in the study of theology). After the Second Vatican Council, there was the “sacrifice” (elimination) of that unitatis vinculum in favor of specifically conceived accessibility and comprehensibility of rites. Some lay and spiritual writers of those times do not agree with this situation. A special place have here explanations of J. Ratzinger, who in his numerous publications devoted much attention to the place of Latin in the liturgy of the Church.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 159-171
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’incenso nella liturgia.Appunti per una lettura ermeneutica della ritualità cristiana
    Incense in the Liturgy. Notes for a hermeneutic reading of the Christian rituality
    Kadzidło w liturgii. Uwagi do hermeneutycznej lektury rytuału chrześcijańskiego
    Autorzy:
    Celiński, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2084188.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-21
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    kadzidło
    historia religii
    język niewerbalny w liturgii
    incense
    history of religion
    non-verbal language in the liturgy
    Opis:
    Uno dei principi fondamentali della riforma liturgica promossa dal Concilio Vaticano II fu quello della partecipazione attiva dei fedeli alla celebrazione. Secondo il dettato della Costituzione liturgica Sacrosanctum Concilium questa partecipazione avviene per mezzo dei riti e delle preghiere (cf. SC 48). Ciò ricorda che l’azione rituale si serve di un doppio tipo di linguaggio: quello verbale e quello non verbale. Lo studio della liturgia, di conseguenza, non può essere ridotto alla sola ricerca riguardante i testi usati nella celebrazione bensì, deve comprendere anche lo studio dei riti. Il presente contributo, senza alcuna pretesa di essere esaustivo, intende ad offre alcuni spunti per una lettura ermeneutica della ritualità cristiana, in base all’esempio concreto dell’uso dell’incenso nella liturgia.
    One of the fundamental principles of the liturgical reform promoted by the Second Vat-ican Council was that of the active participation of the faithful in the celebration. According to the liturgical constitution Sacrosanctum Concilium, this participation takes place through the rites and prayers (cf. SC 48). This reminds us that ritual action makes use of a double type of language: both the verbal and the non-verbal one. The study of the liturgy, therefore, cannot be reduced to research only on the texts used in the celebration, but must also include the study of the rites. The present contribution, without any pretension of being exhaustive, intends to offer some hints for a hermeneutic reading of Christian rituality, on the basis of the concrete example of the use of incense in the liturgy.
    Jedną z podstawowych zasad reformy liturgicznej promowanej przez Sobór Watykański II był czynny udział wiernych w celebracji. Zgodnie z konstytucją liturgiczną Sacrosanctum Concilium, uczestnictwo takie dokonuje się poprzez obrzędy i modlitwy (por. KL 48). Przypomina nam to, że działanie rytualne posługuje się podwójnym rodzajem języka: werbalnym i niewerbalnym. Studiowanie liturgii nie może zatem ograniczać się wyłącznie do badania tekstów używanych podczas celebracji, ale musi obejmować także studium obrzędów. Niniejsze opracowanie, nie pretendujące w żadnej mierze do bycia wyczerpującym, ma na celu zaproponowanie pewnych kryteriów hermeneutycznej lektury chrześcijańskiej rytualności, w oparciu o konkretny przykład użycia kadzidła w liturgii.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 47-59
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Latreutyczny wymiar homilii
    Latreutical Dimension of Homily
    Autorzy:
    Dąbrówka, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037964.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    homilia
    liturgia
    liturgiczny wymiar homilii
    uwielbienie
    dziękczynienie
    język homilii
    homily
    liturgy
    liturgical dimension of homily
    worship
    thanksgiving
    language of homily
    Opis:
    Jako integralna część liturgii homilia posiada całą jej dynamikę. Jest wpisana w nurt zstępujący liturgii oraz w jej nurt wstępujący, zwany latreutycznym. Prezentowany artykuł omawia implikacje wypływające z latreutycznego wymiaru homilii dla jej przygotowania i wygłoszenia oraz dla jej języka, treści i teologii. Jako hymn wdzięczności za magnalia Dei, homilia nie tylko poucza zgromadzonych, że oto spełnia się słowo Boże, które usłyszeli, ale także uwielbia Boga za jego wypełnienie. Zatem jej język powinien być zbliżony do języka modlitwy, a w swojej treści homilia powinna być bardziej kerygmatyczna niż katechetyczna, a także chrystocentryczna i mistagogiczna. Wtedy będzie pobudzała słuchaczy do oddania chwały Bogu przez modlitwę oraz ofiarę z własnego życia. Należy jednak pamiętać, że uwielbienie w homilii dokonuje się „przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie”. To sam Chrystus jest tym, który uwielbia Ojca w Duchu Świętym, a homilista i jego słowa stają się jedynie narzędziami tego uwielbienia.
    As an integral part of the liturgy homily possesses all of her dynamic. It is inscribed in descending stream of the liturgy and in her ascending stream, described as latreutical. This article discusses the implications which flow from latreutical dimension of homily for her preparation and delivery, as well as for her language, contents and theology. As a hymn of gratitude for magnolia Dei, homily not only tells those assembled that God's word is fulfilled in their hearing, but also praises God for this fulfillment. Therefore homily's language should be congruous with the prayer's language, and in her contents homily should be more kerygmatic than catechetical, as well as christocentric and mistagogical. Then it will stimulate the faithful to give praise to God through prayer and sacrifice of their lives. It should be remembered that worship is being done „through Christ, with Christ and in Christ” within homily. It is Christ himself who praises Father in the Holy Spirit. Homilist himself and his words become only the instrument of this worship.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 23-35
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o języku współczesnych pieśni i piosenek religijnych
    Some observations on language of contemporary religious songs and lyrics
    Autorzy:
    Woźniak, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2007960.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the Word of God
    liturgy of the Eucharist
    language
    the song of religion
    religious song
    Słowo Boże
    liturgia eucharystyczna
    język
    piosenka religijna
    pieśń religijna
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 171-190
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwsze wydania mszału w języku polskim
    The first editions of the Missal in the Polish language
    Autorzy:
    Nowak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432080.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    historia mszału w języku polskim
    tłumaczenia w liturgii
    wydawanie ksiąg liturgicznych
    history of the missal in the Polish language
    translations in the liturgy
    editions of liturgical books
    Opis:
    Opracowanie „Pierwsze wydania mszału w języku polskim” rozpoczyna się od zarysowania kontekstu związanego z Ruchem liturgicznym, na podstawie którego pojawiło się pierwsze wydanie „Mszału rzymskiego dla użytku wiernych” w 1874 r. Dalej jest mowa o stopniowym wprowadzaniu języka polskiego do liturgii, zaczynając od 1961 r. Ten etap kończy się wydaniem „Mszału rzymskiego łacińsko-polskiego”, Paris 1968, w formie ołtarzowej. Ta księga była oparta na mszale potrydenckim, z którego pochodziły części zmienne, natomiast części stałe zawierały już zmiany dokonane po Soborze Watykańskim II. W 1970 r. ukazał się już Mszał Pawła VI w odnowionej formie. Drugie wydanie tej księgi pojawiło się w 1975 r. Ta edycja stała się podstawą do opracowania „Mszału rzymskiego dla diecezji polskich”, Poznań 1986. W między czasie został wydany mszał studyjny w 1979 r. Przy omawianiu zagadnień teologiczno-lingwistycznych są pokazane dyskusje dotyczące: długich zakończeń modlitw, Communicantes, per ipsum oraz „Panie nie jestem godzien”. Opracowanie przedstawia również kwestie wydawnicze związane z mszałem ołtarzowym z 1986 r. Ukazuje także przygotowania i druk samego mszału. Ostatnim tematem jest wydanie drugie poszerzone z 2009 r. i argumentacja przemawiająca za tą edycją.
    The elaboration ‘The first editions of the Missal in the Polish language’ starts with explaining the context, connected with the Liturgical Movement, thanks to which in 1874 there appeared the first edition of the ‘Roman Missal for the use of the faithful’. Next, it treats about the gradual introduction of the Polish national language into the liturgy, beginning in 1961. This stage ended with the publication of the ‘Latin-Polish Roman Missal’ (Paris 1968), in an altar form. This book was based on the Tridentine Missal, from which originated the propria missae, while ordinaria missae already contained changes intorduced after the Vaticanum II. In 1970 was published Paul VI’s Missal, in a renewed form. Second edition of this book appeared in the year 1975. This edition became the basis for the „Roman Missal for Polish dioceses’ (Poznań 1986). In the meantime a study missal was published in 1979. The section concerning theological-linguistic matters also treats about discussions concerning: the long endings of the orationes, Communicantes, per Ipsum as well as the ‘Domine, non sum dignus’. The elaboration also presents various editorial matters concerning the altar missal of 1986. It also treats about preparation and printing of the missal. The last topic is the second (and expanded) edition of 2009, and the arguments for this editio
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 83-104
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scientific approach to the specific liturgical features in the pontificate of Pope Benedict XVI
    Naukowe spojrzenie na wybrane zagadnienia liturgiczne w pontyfikacie papieża Benedykta XVI
    Autorzy:
    Caban, Peter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/673070.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Benedykt XVI
    ryt trydencki
    ryt łaciński
    odnowa liturgii
    język łaciński
    mszał Jana XXIII
    Benedict XVI
    Tridentine rite
    Latin rite
    renewal of liturgy
    Latin language
    Missal of Pope John XXIII
    Opis:
    Artykuł dotyczy pontyfikatu papieża Benedykta XVI i jego wkładu w dziedzinie liturgii. Zwraca uwagę na różne fakty rozwijające się w duchu autentyczności i wierności względem liturgii rzymskokatolickiej, na możliwości liturgicznej formy rytów, na nowe motu proprio i na użycie języka łacińskiego w liturgii zachodniej. Artykuł pragnie dać obraz pontyfikatu obecnego papieża w relacji do duszpasterskiej posługi w parafiach. Chce ukazać, że liturgia w jej różnorodności nie jest nigdy krokiem wstecz, ale przejawem autentyczności i wierności względem orędzia Chrystusa.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2010, 63, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Papież Paweł VI i nowe Ordo Missae (1969)
    Pope Paul VI and Novus Ordo Missae (1969)
    Autorzy:
    Krakowiak, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056717.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    Sacrosanctum Concilium
    , Novus Ordo Missae,
    Missale Romanum,
    Paweł VI,
    Consilium,
    Coetus X
    Inter Oecumenici
    Tres abhinc annos
    Ritus servandus
    Missa normativa
    Institutio generalis Missalis Romani
    Mysterium fidei
    Eucharisticum Mysterium
    język w liturgii
    uczestnictwo wiernych w liturgii
    Sacrosanctum Concilium,
    Novus Ordo Missae,
    Paul VI,
    language in liturgy
    participation of the faithful in liturgy
    Opis:
    The post-counciliar reform of the liturgy of Holy Mass began with publication of „Ordo Missae” in 1969. It was included in Missale Romanum by Paul VI in 1970. Both books were prepared by Consilium ad exsequendam Consitutionem de sacra liturgia recte ordinandam appointed by Paul VI in January 1964. Prominent authorities on history of liturgy, theology and pastoral aspects were part of it. Ordo Missae was elaborated in Coetus X. It was consulted with bishops during the (1st ) Synod of Bishops in 1967. Paul VI accepted it. It is composed of three forms of the Eucharist celebration: mass with the faithful, concelebrated mass and mass with an altar server. Paul VI explained that the new Ordo Missae is the fruit of council reform and it expresses the concern of active participation of the faithful in liturgy. The utterances of Pope confirmed that Ordo Missae is consistent with lex credendi and the need of adjusting lex orandi of Church to indications of Vaticanum which is related to liturgical reform.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 83-98
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reforma liturgiczna jest nieodwracalna.
    Liturgical reform is irreversible.
    Autorzy:
    Semenova, Viktoriya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585106.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Słowa kluczowe: obrządek rzymski, Kościół Rzymskokatolicki, tendencja, formy rytu (obrzędu), forma zwyczajna, forma nadzwyczajna, liturgia, Msza św., znak, symbol, prawo rzymskie, jurysprudencja, język łaciński, hermeneutyka romanistyczna.
    Key words: Roman rite, Roman-Catholic Church, tendency, forms of rites, ordinary form, extraordinary form, liturgy, Holy Mass, sign, symbol, Roman law, jurisprudence, Latin language, romanistic hermeneutics.
    Opis:
    As to the growing popularity of the extraordinary form of the Roman rite and contradicting the new form, the author decided to share several reflections from the position of the researcher of liturgy and law. The article refers to some tendencies within the area of examining liturgy of the Roman-catholic Church, particularly to the lack of interest in the legal aspect of the analysis, which generates certain methodological problems. The author specially considers the issue of two forms of the Mass existing within one rite of the Roman-catholic Church. In order to examine it I suggest romanistic hermeneutics, that in - harmonious cooperation with theology and philosophy – it would allow to avoid methodological errors committed in decoding liturgical signs, which often becomes the reason of an artificial conflict between the followers of the new and the old rites.
    Wobec rosnącej popularności ekstraordynarnej formy obrządku rzymskiego i przeciwstawiania jej nowej formie, autor postanowił podzielić się kilkoma refleksjami z pozycji badacza liturgii i prawa. Artykuł dotyczy niektórych tendencji w obszarze badania liturgii Kościoła Rzymskokatolickiego, zwłaszcza braku zainteresowania aspektem prawnym w jej analizie, co powoduje pewne problemy metodologiczne. Autor uwzględnia szczególnie problem istnienia dwóch form Mszy św. w ramach jednego rytu (obrządku) Kościoła Rzymskokatolickiego. W celu jego zbadania proponuje hermeneutykę romanistyczną, pozwalającą w harmonijnej współpracy z teologią i filozofią, uniknąć błędów metodologicznych popełnianych w odczytaniu znaków liturgicznych, co jest często przyczyną sztucznego konfliktu między zwolennikami nowego i starego ordo.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2019, 54, 2; 417-426
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies