Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "language and speech" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Управляемое формирование словесных обобщений как основа овладения английским языком в условиях нарушения слуха и тяжелых нарушений речи
Controlled Formation of Verbal Generalizations as the Basis of Mastery in the English Language in Terms of Hearing Loss and Severe Speech Impairments
Kontrolowane tworzenie uogólnień słownych jako podstawa dobrego opanowania języka angielskiego w przypadkach utraty słuchu i ciężkich zaburzeń mowy
Autorzy:
Atrashevskaia Konstantinovna, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811211.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
glottodidactic experiment
persons with hearing loss
persons with sever speech impairments
English language
verbal (lexical-grammatical) generalizations
semantization and modeling expressions
eksperyment glottodydaktyczny
osoby z uszkodzeniami słuchu
osoby z zaburzeniami mowy
język angielski
uogólnienia słowne (leksykalno-gramatyczne)
semantyzacja i modelowanie wyrażeń
Opis:
The aim of following article is to describe a glottodidactic experiment investigating whether persons with hearing loss and sever speech impairments are able to create lexical- grammatical generalizations of concepts in English. The opening thesis statement indicates that there are three types of verbal generalizations: lexical, grammatical, and lexical-grammatical, as well as the fact that in ontogenesis each type of generalization is acquired in stages (4 stages). A little child, in order to build the system of lexical and grammatical generalizations needs to perform a great analytical work. In the experiment three groups participated: a group consisting of subjects with hearing loss (15 people), with severe speech disorders (16 people) and the control group of hearing, healthy people (15 people). The findings from the research showed that those tested who were from the main groups achieved slightly lower results than the subjects from the control group in the process of semantization and modeling expressions in English. Persons with hearing loss performed this task better than subjects with speech impairments. Achieving such high results by the tested groups was possible mainly thanks to the directed, controlled, and arduous work, as well as the additional working time. This may be daunting, however, the experiment proves that obtaining high results in this area is possible, even despite the perception and expression limitations.
Celem artykułu jest opis eksperymentu glottodydaktycznego, w którym chciano sprawdzić, czy osoby z uszkodzeniami słuchu i poważnymi zaburzeniami mowy są w stanie tworzyć uogólnienia leksykalno-gramatyczne pojęć w języku angielskim. Postawiono tezę wyjściową, że istnieją trzy rodzaje uogólnień słownych: leksykalne, gramatyczne i leksykalno-gramatyczne oraz że w ontogenezie każdy typ uogólnień przyswajany jest etapowo (4 etapy). Małe dziecko, aby zbudować system uogólnień leksykalnych i gramatycznych, musi wykonać ogromną pracę analityczną. Przeprowadzony eksperyment, w którym uczestniczyły trzy grupy badane: grupa osób z uszkodzeniami słuchu (15 osób), grupa osób z poważnymi zaburzeniami mowy (16 osób) oraz grupa kontrolna osób słyszących, zdrowych (15 osób), wykazał, że badani z grup głównych osiągnęli niewiele niższe wyniki od grupy kontrolnej w procesie semantyzacji i modelowania wyrażeń w języku angielskim, w tym osoby z uszkodzeniami słuchu poradziły sobie z tym zadaniem lepiej niż badani z zaburzeniami mowy. Osiągnięcie tak wysokich wyników przez badane grupy główne było możliwe dzięki kierowanej, kontrolowanej, wytężonej pracy i dodatkowemu nakładowi czasu, co może być zniechęcające, ale eksperyment udowadnia, że osiąganie wysokich wyników w tym zakresie jest możliwe, pomimo ograniczeń percepcyjnych i ekspresyjnych.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2013, 5(41), 3; 141-150
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Развлекательный дискурс в русскоязычном интернете
Autorzy:
Карпова, Татьяна Б.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203413.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
runet as new speech environment
types of discourse of runet
genre and style forms
language of internet
Opis:
Leisure discourse is one of the main types of the d course of Russian-speaking internet. It realizes the aims of a language person for the way of spending time, resting, entertainment. The field of leisure discourse in runet is formed by such micro-fields as communi cation, self-presentation (designing of a web-person), сгеапѵе works, hobby, cognition (navigation), playing, sex. Motives and functions of leisure activity of a language person, as well as those genre forms where this activity takes place, have been analyzed
Źródło:
Stylistyka; 2011, 20; 163-174
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Предостережения и запреты как способ воздействия на адресата в украинских проповедях XVII–XVIIІ вв.
Warnings and Prohibitions as Means of Exerting Influence on the Addressee in Seventeenth– Eighteenth-Century Ukrainian Sermons
Ostrzeżenia i zakazy jako środki wywierania wpływu na adresata w XVII–XVIII-wiecznych kazaniach ukraińskich
Autorzy:
Зелинская, Оксана Юрьевна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38645821.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
sermon
verbal persuasion
speech act of warning and prohibition
preventive
prohibitive
imperative
Ukrainian language of the 17th–18th centuries
Opis:
In religious communication, psychological influence – as a result of which a person should change their subjective features (value orientations, ways of conduct, etc.) – is aimed at fostering compliance with religious norms. The tasks of a priest include religious education and correcting people’s behaviour, warning them against acts which contradict Christian values, in other words: preventing people from committing sins. This task is best achieved by means of verbal persuasion used in sermons. This paper offers a diachronic analysis of speech acts of warning and prohibition (preventives and prohibitives) on the basis of written monuments of the Ukrainian language: Ukrainian sermons from the seventeenth and eighteenth centuries. In the analysed sermons, they are used in order to achieve the aim of preventing sinful conduct. They refer both to everyday situations and to moral attitudes in general. In the texts under consideration, the semantics of warning and prohibition is conveyed using means of expression from different levels. At the lexical level, they are verbs with the general meaning ‘to warn’, ‘to be afraid’, and verbs of action creating a distance between the individual and sinful feelings, thoughts and actions: ‘to escape’, ‘to reject’. Words and phrases denoting cognitive processes play the role of discourse markers: ‘to know’, ‘to be aware of’, ‘to remind’. The speech acts of warning and prohibition are most frequently expressed with verbs in the form of negative imperative. One specific aspect of the use of preventives is that they are supplemented with recommendations which the addressee may accept of his/her own will. The preacher uses various rhetorical strategies to enhance the convincing function of warnings, such as references to widely known cases from the past (precedential phenomena), quotations from the Holy Scripture, and preventive exhortations. In order to better convince the congregation and urge them to follow the model of proper conduct, the preacher uses various means of expression: epithets conveying negative valuation, and stylistic figures: amplification, gradation, pairs of synonyms. The material under consideration makes it possible to conclude that the Ukrainian language of the seventeenth–eighteenth centuries had a considerable potential in terms of verbal persuasion, and opens prospects for the study of its dynamics.
W komunikacji religijnej psychologiczne oddziaływanie na osobę nastawione na zmianę subiektywnych cech (wyznawanych wartości, zachowania itp.) ma na celu propagowanie życia w zgodzie z normami religijnymi. Do zadań kapłana należy wychowanie i poprawa ludzkich zachowań, ostrzeganie przed czynami i działaniami sprzecznymi z wartościami chrześcijańskimi, a więc zapobieganie grzechowi. Najskuteczniejszym środkiem realizacji tego celu w działalności homiletycznej jest zastosowanie perswazji słownej. Niniejszy artykuł przedstawia analizę diachroniczną dwóch typów aktów mowy o charakterze dyrektywnym: ostrzeżeń i zakazów (prewentywów i prohibitywów), przeprowadzoną na materiale zabytków piśmiennictwa ukraińskiego – XVII–XVIII-wiecznych kazaniach ukraińskich. W analizowanych kazaniach środki te odnoszą się zarówno do sytuacji życia codziennego, jak i ogólnych postaw moralnych, a ich zastosowanie ma na celu zapobieganie grzesznemu zachowaniu. W badanych tekstach semantyka zakazu i ostrzeżenia jest wyrażana na różnych poziomach. Na poziomie słownictwa są to czasowniki o ogólnym znaczeniu ‘ostrzegać’, ‘bać się’, a także czasowniki oznaczające działania wprowadzające dystans pomiędzy adresatem a grzesznymi uczuciami, myślami i działaniami: ‘uciekać’, ‘odrzucać’. Rolę znaczników dyskursu pełnią słowa i frazy oznaczające procesy kognitywne: ‘znać’, ‘wiedzieć’, ‘przypominać’. Ostrzeżenia i zakazy są najczęściej wyrażane czasownikami w formie przeczącej trybu rozkazującego. Jednym ze szczególnych aspektów ich zastosowania jest to, że są one uzupełniane zaleceniami, które adresat może zaakceptować z własnej woli. Kaznodzieja stosuje różne strategie retoryczne, żeby wzmocnić perswazyjną funkcję ostrzeżeń. Należą do nich odwołania do znanych zjawisk (zjawisk precedensowych), cytaty z Pisma Świętego czy zapobiegawcze zaklinania. Aby lepiej przekonać wiernych i nakłonić ich do przestrzegania modelu właściwego zachowania, stosuje różne środki wyrazu: epitety wyrażające negatywną ocenę, jak również figury stylistyczne: amplifikację, gradację czy pary synonimów. Badany materiał skłania do wniosku, że język ukraiński XVII–XVIII wieku miał znaczny potencjał w zakresie perswazji słownej i otwiera perspektywy badań nad dynamiką jej rozwoju.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2020, 55
0081-7090
2392-2435
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Практичний курс умі та формування навичок роботи з професійними текстами
Practical course of Ukrainian language as foreign and formation of skills of working with specialist texts
Praktyczny kurs języka ukraińskiego jako obcego oraz kształtowanie umiejętności pracy z tekstami specjalistycznymi
Autorzy:
Barabasz-Rewak, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048509.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
терміносистема, інтенсивне вивчення мови, діалогова і монологова мова, спеціальні тексти, краєзнавчі матеріали
system terminologiczny, intensywna nauka języka, wypowiedź dialogowa i monologowa, teksty specjalne
terminological system, intensive language learning, dialogue and monologue speech, specialist text
Opis:
У статті розглянуто специфіку інтенсивного вивчення української мови як іноземної на основі авторського досвіду викладання. Порушено проблематику врахування комунікативних потреб студентів під час укладання програми навчання УМІ. Звернено увагу на недостатню увагу до вивчення терміносистеми на матеріалі спеціальних текстів.
W artykule omówiono specyfikę intensywnej nauki języka ukraińskiego jako języka obcego w oparciu o pedagogiczne doświadczenie autorki. Jako jedna z najważniejszych została wymieniona kwestia uwzględnienia rzeczywistych potrzeb komunikacyjnych i zawodowych studentów podczas układania programu nauczania języka ukraińskiego jako obcego. Poruszono temat wykorzystania materiałów edukacyjnych wspomagających aktywne poznawanie lokalnej historii oraz historii Ukraińców w Polsce, jak również tekstów z dziedziny edukacyjnej, zawodowej i społeczno-kulturalnej. Autorka zwraca szczególną uwagę na konieczność analizy tekstów specjalistycznych jako ważny etap w procesie przygotowania studentów do działalności zawodowej, w związku z czym porusza również problem brakujących programów i podręczników o tematyce ściśle terminologicznej. 
The article deals the specificity of intensive learning of the Ukrainian language as a foreign language based on the author's pedagogical experience. One of the most important was the issue of taking into account the real communication and professional needs of students in the process of composing the Ukrainian language teaching program. The topic of the use of educational materials supporting the active learning of the local history and history of Ukrainians in Poland, as well as texts in the field of education, professional and socio-cultural issues were discussed. The author pays special attention to the need to analyze specialized texts as an important stage in the process of preparing students for professional activity, and therefore also raises the problem of missing programs and textbooks on strictly terminological topics.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 225-233
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Персонификация в логопедической работе с детьми с общим недоразвитием речи
Personification in Speech Therapy Work with Children Having Specific Language Impairment
Autorzy:
Филичева, Татьяна Борисовна
Туманова, Татьяна Володаровна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892905.pdf
Data publikacji:
2020-08-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
персонификация
дети младшего школьного возраста
персонифицированные средства логопедической работы
общее недоразвитие речи
персонифицированный диагностический профиль
коморбидность речеязыковых и моторных нарушений
personification
children of primary school age
personalized means of speech therapy work
specific language impairment in children
personalized diagnostic profile
comorbidity of speech
language and motor disorders
Opis:
Понятие «персонификация» является достаточно упроченным в общей педагогике. В то же время в отраслях специальной педагогики, и в логопедии, в частности, назрела острая потребность в персонификации коррекционно-развивающего воздействия при системных нарушениях речи. Представлено обоснование персонификации логопедической работы с детьми, имеющими общее недоразвитие речи. Обозначены соответствующие научные позиции авторов относительно персонификации в области дифференциальной диагностики, коррекционно-развивающего воздействия, профилактики системных последствий недоразвития речи у детей. Определены направления дальнейшего развития обозначенной проблемы персонификации логопедической работы.
The concept of “personification” is sufficiently strengthened in pedagogy. At the same time, in the special pedagogy, and in speech therapy, in particular, there is an acute need for personification of the corrective-developing effect in a specific language impairment. The substantiation of personification of speech therapy work with children who have a specific language impairment is presented. The relevant scientific positions of the authors regarding the personification in the field of differential diagnosis, corrective-developing effects, prevention of systemic consequences of specific language impairment in children are indicated. The directions of the further development of the indicated problem of personification of speech therapy work are determined.
Źródło:
Logopedia; 2019, 48, 1; 159-168
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Педагогіка викладання української як іноземної мови в медичному університеті
Pedagogy of Ukrainian Teaching as a Foreign Language in Medical University
Autorzy:
Васютинська, Єлена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16539146.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
навчання іноземних студентів
іншомовне середовище
мовна підготовка
українська мова як іноземна
професійне мовлення
навчально-методичне забезпечення
навчально-методичні посібники
комунікативний підхід до навчання
education of foreign students
foreign language environment
language training
Ukrainian as a foreign language
professional speech
educational and methodological support
teaching aids
communicative approach to learning
Opis:
The article considers traditional methods of studying Ukrainian as a foreign language in higher medical educational institutions. Methods of teaching Ukrainian as a foreign language are presented in accordance with the level, knowledge, needs and interests of foreign students. It is noted that since the Ukrainian language was adopted as a national language, its function expanded in various spheres of public life. This led to the formation of a new branch of language education – the teaching of Ukrainian as a foreign language, which gradually began to establish itself as a language of higher education for foreigners. The pedagogy of teaching a foreign language, which is a fundamental science, is described, but to transfer such pedagogy to the teaching of a foreign language is illegal, because it differs from the purpose of teaching other subjects. When studying Ukrainian as a foreign language, it is not the accumulation of knowledge that is distinguished, but the mastery of foreign language activities. There are two stages in the study of a new vocabulary unit: a stage that involves the selection and presentation of new vocabulary material, and a stage that trains and acquires lexical speech skills in various types of speech activity. The importance of using three main types of visual material is emphasized: subject, pictorial and motor, which should effectively cover the realities of everyday life in relation to the presence of a foreign student in a new language environment. The role of listening in the perception of the Ukrainian language as a foreign language is analyzed. Because students will study with native speakers and will have to listen to numerous lectures on special topics. Direct communication with native speakers invited to classes is one of the ways to develop auditory perception and speech skills. An important skill that future doctors will need is the ability to work with a special medical text in the language of instruction.
У статті розглядаються традиційні методи вивчення української мови як іноземної у вищих медичних навчальних закладах. Методики викладання української мови як іноземної представлені відповідно до рівня, знань, потреб та інтересів іноземних студентів. Зазначено, оскільки українська мова була прийнята як державна, її функція розширювалася в різних сферах суспільного життя. Це призвело до формування нової галузі мовної освіти – викладання української мови як іноземної, яка поступово почала утверджуватися як мова вищої освіти для іноземців. Охарактеризовано педагогіку викладання іноземної мови, яка є фундаментальною наукою, але перенесення цієї педагогіки на навчання іноземної мови неправомірно, оскільки вона відрізняється від мети викладання інших предметів. При вивченні української мови як іноземної виділяється не накопичення знань, а оволодіння іншомовною діяльністю. Існує два етапи вивчення нової словникової одиниці: етап, який передбачає відбір і виклад нового словникового матеріалу, і етап, який тренує та набуває лексичних мовленнєвих навичок у різних видах мовленнєвої діяльності. Наголошується на важливості використання трьох основних типів наочного матеріалу: предметного, зображального і моторного, який повинен ефективно охоплювати реалії повсякденного життя стосовно присутності іноземного студента в новому мовному середовищі. Проаналізовано роль аудіювання у сприйнятті української мови як іноземної. Тому, що студенти навчатимуться з носіями мови та повинні будуть слухати численні лекції на спеціальні теми. Безпосереднє спілкування з носіями мови, запрошеними на заняття, є одним із способів розвитку слухового сприйняття та мовленнєвих навичок. Важливою навичкою, яка знадобиться майбутнім лікарям, є вміння прaцювати із спеціальним текстoм медичного спрямування на мові нaвчання.
Źródło:
Viae Educationis; 2022, 1; 110-116
2956-2856
Pojawia się w:
Viae Educationis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Новые российские исследования no политической лингвистике
Autorzy:
Чудинов, Анатолий П.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925969.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
russ ian political linguistics
language of soviet and post soviet epoch
political tex
political discourse
idiostyle of political leaders
language of politics
russian political speech
comparative research of political discourse
Opis:
The present research investigates the main tendencies of modem Russian Political Linguistics based on the following oppositions:- research in the sphere of Political Linguistics - description of separate elements of the language of politics;- chronological framework of investigation: soviet, post soviet epoch;- levels of analyses: vocabulary, phonological system, word-building, morphology, syntax, text and discourse;- normative approach - descriptive approach which implies pure record and study of new phenomena without their estimation;- research of separate political genres, narratives and texts or study of some features common to the language of politics;- investigation of the idiostyle of some political leaders, political tren ds and parties or study of some regularities of the language of politics;- discourse research of communicative roles, rituals, strategies and tactics i. e. the language of politics under study;- use of the methods of psycholinguistics, cognitive science sociolinguistics, cultural linguistics, structuralism and others;- study of Russian political speech - comparative research of political discourse referred to different country epochs; - special investigations in the sphere of Political Linguistics - Political Linguistics materiał taken from works of other scientific fields.
Źródło:
Stylistyka; 2005, 14; 445-461
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Виды упражнений для выработки орфографической грамотности учащихся по украинскому языку в учреждениях общего среднего образования Украины
Types of Excersises for Developing Spelling Literacy of Students in the Ukrainian Language in Institutions of General Secondary Education of Ukraine
Rodzaje ćwiczeń rozwijających umiejętności ortograficzne uczniów w języku ukraińskim w szkołach ogólnokształcących na Ukrainie
Autorzy:
Yavorska, Stefaniia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901777.pdf
Data publikacji:
2020-06-28
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
spelling learning methodology
reading and writing
speech culture
ukrainian language
mетодикa обучения орфографии
повышения грамотности
речевaя культурa
украинскии язык
ćwiczenia z pisowni
czytanie i pisanie
kultura mowy
język ukraiński
Opis:
В статье проанализированы научные источники по проблеме исследования, установлено ведущие тенденции и недостатки в методике обучения орфографии. Признано, что воспитание грамотной личности с высокой языковой и речевой культурой – проблема многоступенчатая и не только школьная, но и общегосударственная. Представлена научно обоснованная и экспериментально проверенная методика обучения украинской орфографии на занятиях по украинскому языку, разработаны упражнения и задания к ним, способствующие формированию правописаных умений и навыков учащихся. Автором на основе анализа научных достижений исследователей предложено собственный подход к решению проблемы формирования орфографических навыков учащихся. Уточнено понятие «орфограмма», понимание которой в результате поэтапных умственных действий способствует как развитию логического мышления учащихся, так и повышению уровня их орфографической грамотности. Представлены упражнения различного характера; выполнение их обеспечит прочные знания, выработает практические умения. Определены пути формирования правописания навыков. На основании теоретико-эмпирических исследований доказано, что работа над орфограммами создает основу прочных и глубоких знаний, если она логически построена и ведется систематически. На основе педагогических наблюдений установлено, что методика обучения, построенная на тесной взаимосвязи орфографического разбора с умением выполнять разбор слова по составу, а также словообразовательный анализ, является эффективной. Аргументированно, что формирование правописной компетентности учащихся невозможно без надлежащего уровня речевой культуры, орфографической грамотности, основательного знания языковой теории. Обоснована целесообразность внедрения системы упражнений и заданий, разработанной с учетом межуровневых связей и интенсивного орфографического практикума. Методические советы, подобранные упражнения, освещеные в исследовании, могут пригодиться учителям-филологам, студентам-практикантам филологического профиля при подготовке к проведению занятий по украинскому языку.
Artykuł analizuje źródła naukowe dotyczące problemu badawczego, identyfikuje wiodące tendencje i braki w metodyce nauczania ortografii. Uznaje się, że wychowanie osoby piśmiennej o wysokiej kulturze językowej i mowy jest problemem wieloetapowym i nie tylko szkolnym, ale także narodowym. Przedstawiono naukowo ugruntowaną i wypróbowaną eksperymentalnie metodologię nauczania ortografii ukraińskiej na zajęciach w języku ukraińskim, opracowano dla nich ćwiczenia i zadania, przyczyniając się do kształtowania umiejętności ortograficznych uczniów. Autor, na podstawie analizy dorobku naukowego badaczy, zaproponował własne podejście do rozwiązania problemu kształtowania się umiejętności ortograficznych uczniów. Doprecyzowano pojęcie „ortografii”, której zrozumienie w wyniku stopniowych operacji umysłowych przyczynia się zarówno do rozwoju logicznego myślenia uczniów, jak i do podniesienia poziomu ich umiejętności ortograficznych. Zaprezentowano różne ćwiczenia; ich realizacja zapewnia rzetelną wiedzę, rozwija umiejętności praktyczne. Określono sposoby kształtowania umiejętności ortograficznych. Na podstawie badań teoretycznych i empirycznych udowodniono, że praca nad ortografią stanowi podstawę rzetelnej i głębokiej wiedzy, jeśli jest logicznie skonstruowana i systematycznie realizowana. Na podstawie obserwacji pedagogicznych ustalono, że metodyka nauczania, zbudowana na ścisłym związku analizy ortograficznej z umiejętnością parsowania wyrazu w aspekcie kompozycji, a także analizy słowotwórczej, jest skuteczna. Twierdzi się, że kształtowanie kompetencji ortograficznych uczniów jest niemożliwe bez odpowiedniego poziomu kultury mowy, umiejętności ortograficznych i dogłębnej znajomości teorii języka. Wskazano na celowość wprowadzenia systemu ćwiczeń i zadań, opracowanego z uwzględnieniem powiązań międzypoziomowych oraz intensywnego warsztatu ortograficznego. Porady metodyczne, wybrane ćwiczenia uwArtykuł analizuje źródła naukowe dotyczące problemu badawczego, identyfikuje wiodące tendencje i braki w metodyce nauczania ortografii. Uznaje się, że wychowanie osoby piśmiennej o wysokiej kulturze językowej i mowy jest problemem wieloetapowym i nie tylko szkolnym, ale także narodowym. Przedstawiono naukowo ugruntowaną i wypróbowaną eksperymentalnie metodologię nauczania ortografii ukraińskiej na zajęciach w języku ukraińskim, opracowano dla nich ćwiczenia i zadania, przyczyniając się do kształtowania umiejętności ortograficznych uczniów. Autor, na podstawie analizy dorobku naukowego badaczy, zaproponował własne podejście do rozwiązania problemu kształtowania się umiejętności ortograficznych uczniów. Doprecyzowano pojęcie „ortografii”, której zrozumienie w wyniku stopniowych operacji umysłowych przyczynia się zarówno do rozwoju logicznego myślenia uczniów, jak i do podniesienia poziomu ich umiejętności ortograficznych. Zaprezentowano różne ćwiczenia; ich realizacja zapewnia rzetelną wiedzę, rozwija umiejętności praktyczne. Określono sposoby kształtowania umiejętności ortograficznych. Na podstawie badań teoretycznych i empirycznych udowodniono, że praca nad ortografią stanowi podstawę rzetelnej i głębokiej wiedzy, jeśli jest logicznie skonstruowana i systematycznie realizowana. Na podstawie obserwacji pedagogicznych ustalono, że metodyka nauczania, zbudowana na ścisłym związku analizy ortograficznej z umiejętnością parsowania wyrazu w aspekcie kompozycji, a także analizy słowotwórczej, jest skuteczna. Twierdzi się, że kształtowanie kompetencji ortograficznych uczniów jest niemożliwe bez odpowiedniego poziomu kultury mowy, umiejętności ortograficznych i dogłębnej znajomości teorii języka. Wskazano na celowość wprowadzenia systemu ćwiczeń i zadań, opracowanego z uwzględnieniem powiązań międzypoziomowych oraz intensywnego warsztatu ortograficznego. Porady metodyczne, wybrane ćwiczenia uwypuklone w opracowaniu mogą być przydatne dla nauczycieli filologów, studentów praktykantów o profilu filologicznym w przygotowaniu do prowadzenia zajęć w języku ukraińskim.Uwypuklone w opracowaniu mogą być przydatne dla nauczycieli filologów, studentów praktykantów o profilu filologicznym w przygotowaniu do prowadzenia zajęć w języku ukraińskim.
The article analyzes the scientific sources on the research problem, clarifies the leading trends and shortcomings in the methodology of teaching spelling. It is recognized that the education of a literate person with a high language and speech culture – a multi-level problem and not so much school but also national. The scientifically substantiated and experimentally tested method of teaching Ukrainian spelling in Ukrainian language classes is represented, exercises and tasks for them are developed, which promote the formation of spelling skills and abilities of students. Based on the analysis of scientific achievements of researchers, the author proposes her own approach to solving the problem of forming students' spelling skills. The concept of "spelling" has been clarified, the understanding of which as a result of step-by-step mental actions contributes to the development of students' logical thinking and raising the level of their spelling literacy. Exercises of different nature are presented, their implementation will provide strong knowledge, develop practical skills. The ways of formation of spelling skills are determined. On the basis of theoretical and empirical research it is proved that work on spellings creates a basis of strong and deep knowledge if it is logically constructed and conducted systematically. Based on pedago-gical observations, it was found that the teaching method, based on the close relationship of spelling analysis with the ability to perform word analysis by structure, as well as word-formation analysis, is effective. It is argued that the formation of spelling competence of students is impossible without the appropriate level of speech culture, spelling literacy, thorough knowledge of language theory. The expediency of introduction of the system of exercises and tasks developed taking into account interlevel communications and intensive spelling workshop is substantiated. Methodical advice, selected exercises, covered in the study, can be useful for teachers of philology, students-interns of philological profile in preparation for Ukrainian language classes.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2019, XVI; 23-40
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Вибір вербальних та невербальних засобів комунікації як спосіб уникнення конфліктів між учасниками освітнього процесу
The choice of verbal and non-verbal means of communication as a way to avoid conflicts between the participants of the educational process
Autorzy:
Федіна (Fedina), Олена (Olena)
Богатирьова (Bohatyrova), Тетяна (Tetiana)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177719.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
verbal and non-verbal communication
communication situation
language etiquette
pedagogical communication
educational process
speech culture
language and speech
вербальна та невербальна комунікація
ситуація спілкування
мовний етикет
педагогічна комунікація
освітній процес
культура мовлення
мова і мовлення
Opis:
The integration of all spheres of public life into the educational process requires from a modern educator the ability to rationally choose the means of verbal and non-verbal communication, which leads to understanding, contact, a stable informative position during classes. The article considers the problematic issues of verbal communication, namely: knowledge and use of language norms, the ability to get out of different conversational settings, in accordance with the changes in the Ukrainian spelling in 2019. Modern psychologists have proven the influence of non-verbal communication on the learning process, and therefore, regardless of fashion trends, a teacher must remain a professional in any way, and his (or her) every gesture should add incentives to learn but not distract a learner. The inability to find common ground in the teacher-student-parent triangle is increasingly leading to conflict situations and therefore, having experienced some social constraints during quarantine, pandemic, distance education, we must return to social interaction in all possible ways including the use of non-verbal means of communication which regardless of our wishes, give all aspects of the behavioral norm, character, psychological characteristics of a speaker. The inability to speak, express thoughts and ideas leads not only to misunderstandings but also to conflicts between the parties. There are many factors that affect the understanding process. The use of non-verbal forms of communication is perceived at a different but no less effective level of understanding information which is an indispensable method of work in the educational process, when you need to attract maximum effort for quality transferperception-assimilation of knowledge by students.
Інтеграція всіх сфер суспільного життя в освітній процес вимагає від сучасного педагогічного працівника вміння раціонального добору засобів вербального та невербального спілкування, що зумовлює порозуміння, контакт, стійку інформативну позицію під час навчальних занять. У статті розглянуто проблемні питання вербального спілкування, а саме: знання й використання мовних норм, можливості виходу з різних мовленнєвих ситуацій, відповідно до змін Українського правопису 2019 року. Сучасними психологами доведений вплив невербальних засобів спілкування на процес засвоєння навчального матеріалу, а тому, незалежно від модних тенденцій, викладач має залишатись викладачем у всьому, і кожний його жест має додавати стимулу для навчання, але аж ніяк не відволікати здобувача освіти. Невміння знайти порозуміння у трикутнику педагог-учень-батьки усе частіше призводить до конфліктних ситуацій, а тому, переживши певне соціальне обмеження під час умов карантину, панування пандемії, дистанційної освіти, маємо повертатись до соціальної взаємодії усіма можливими способами, у тому числі враховуючи використання невербальних засобів комунікації, які, незалежно від наших побажань, видаюсь усі аспекти поведінкової норми, характеру, психологічних особливостей мовця. Невміння говорити, виражати думки та ідеї призводить не лише до непорозуміння, але й до конфліктів між сторонами спілкування. Існує багато чинників, які впливають на процес порозуміння. Використання невербальних форм спілкування, сприймається на іншому, але не менш дієвому рівні розуміння інформації, що є незамінним методом роботи в освітньому процесі, коли потрібно залучити максимум зусиль для якісної передачі-сприйняття-засвоєння знань здобувачами освіти.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 6(3); 155-161
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Анна Падо, Беседа. Учебный комплекс для изучения русского языка. Издательство: Draco, сс. 130
Anna Pado, Беседа Russian Language Course Publisher: Draco, pp. 130
Autorzy:
Родина, Марина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046601.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Беседа
учебный комплекс
языковые и речевые задания
материал
training complex
language and speech assignments
material
Opis:
В настоящей статье представлена рецензия на учебный комплекс по русскому языку как иностранному на начальном уровне – Беседа (автор – Анна Падо). В частности, рассматриваются основные принципы построения учебного комплекса (коммуникативность, проблемность, модульность) и концепции, отраженные в его содержании. Представленный учебный комплекс предназначен для поляков и является этноориентированным. В учебном комплексе присутствуют языковые и речевые упражнения, учебные и аутентичные тексты, богатый грамматический и лексический материал, иллюстрации.
The article reviews an educational complex of Russian as a foreign language for beginners, Беседа (author: Anna Pado). In particular, the basic principles of building an educational complex (communicativeness, problematicity, modularity) and its embedded concepts are considered. The discussed educational complex is intended for Poles and is ethno-oriented. It contains language and speech exercises, educational and authentic texts, rich grammatical and lexical material, as well as images.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2019, 18; 105-108
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Анна Падо. Беседа. Беседа – skutecznie i atrakcyjnie. Издательство: Draco, сс. 130
Anna Pado, Беседа Беседа – Efficient and Attractive Publisher: Draco, pp. 130
Autorzy:
Kuca, Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046599.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Беседа
языковой материал
коммуникативный подход
языковые и речевые задания
language material
communication method
language and speech assignments
Opis:
Настоящая статья представляет собой рецензию на учебный комплекс по русскому языку для учеников, начинающих изучение русского языка как второго иностранного на третьем этапе обучения (средняя школа). Рассматриваются некоторые аспекты серии, отличающие данный комплекс от других учебных пособий, предназначенных для польских учеников, в частности: формирование умения общаться, строение устного и письменного высказывания, обучение грамотности, задания-проекты и другие.
This paper outlines Беседа 1–3 by Anna Pado, a series of Russian language handbooks for students who begin studying Russian as their second language at the upper secondary school (in the Polish educational system). It outlines the main attributes of the series that make it superior to other educational materials available to Polish students. The series helps develop communication skills, improve speech and text composition, teaches accuracy, offers project work, and more.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2019, 18; 97-103
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie piosenki we wspomaganiu rozwoju sprawności językowych, komunikacyjnych i poznawczych dziecka
The Use of Songs to Support the Development of the Child’s Language, Communication and Cognitive Skills
Autorzy:
Wysocka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954810.pdf
Data publikacji:
2021-11-17
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
piosenka
rozwój mowy i języka
profilaktyka i terapia zaburzeń słuchu i mowy
song
development of speech and language
prevention and therapy of hearing and speech disorders
Opis:
Piosenka jest częstą formą aktywności muzycznej dziecka. Dziecięce śpiewanie spełnia wiele ważnych funkcji: wprowadza w świat muzyki, pomaga nawiązywać i podtrzymywać relacje z opiekunami i rówieśnikami, zapoznaje dziecko z licznymi obszarami tematycznymi, pomaga w zrozumieniu różnych zjawisk społecznych, usprawnia aparat mowy. Wykorzystanie piosenki wspiera także rozwój innych funkcji, warunkujących rozwój mowy i języka. W niniejszym artykule zostały wskazane funkcje językowego, komunikacyjnego i poznawczego funkcjonowania dziecka, które mogą być rozwijane przez zastosowanie dziecięcej piosenki, zarówno podczas codziennych aktywności, jak i w czynnościach profilaktycznych czy terapeutycznych.
A song is a frequent form of the child’s musical activity. The child’s singing fulfills many important functions: it introduces him/her into the world of music, helps establish and maintain relationships with parents/caregivers and peers, acquaints the child with many thematic areas, helps understand different social phenomena, and improves the speech apparatus. The use of songs also supports the development of other functions determining the development of speech and language. The present paper shows the functions of the child’s language, communication and cognitive, functioning that can be developed by use of children’s songs, both during daily and prevention or therapy activities.
Źródło:
Logopedia; 2021, 50, 1; 143-156
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia płynności mowy – stan badań i praktyki logopedycznej na początku XXI wieku
Speech Fluency Disorders – the State of Research and Speech-Language Therapy Practice at the Beginning of the 21st Century
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892677.pdf
Data publikacji:
2020-08-27
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
logopedia
zaburzenia płynności mowy
jąkanie
giełkot
speech and language therapy
fluency disorders
stuttering
cluttering
Opis:
Artykuł jest próbą syntezy i uporządkowania najbardziej aktualnych danych na temat zaburzeń płynności mowy: jąkania i giełkotu. Rozpatrywane dane pochodzą zarówno z badań naukowych, opartych na najnowszych technikach diagnostycznych (np. fMRI, PET, badania audiologiczne), jak i refleksji nagromadzonej wokół praktyki logopedycznej. Wzięto pod uwagę czynniki predysponujące, wyzwalające i utrzymujące wyróżnione zaburzenia mowy, a także sposoby określania celów terapii osób z tymi zaburzeniami i sposoby jej prowadzenia. Wnioski wynikające z przeprowadzonej metaanalizy zebranych danych dowodzą istotnych zmian w teoretycznej i praktycznej perspektywie postrzegania jąkania i giełkotu. W przypadku jąkania zasadnicza zmiana dokonała się w rozumieniu przyczyn tego zaburzenia: obecnie powszechnie przyjmuje się, że przyczyna jąkania tkwi w mózgu. Artykuł omawia wnioski neuromorfologiczne i neurofunkcjonalne wynikające z wielu ostatnich badań. Terapia osób jąkających ma obecnie na celu dostosowanie się do oczekiwań klienta. Została omówiona w podziale na grupy wiekowe. W przypadku giełkotu również omówiono deficyty neuroanatomiczne leżące u jego podłoża, w tym głównie deficyty w okolicy obszarów czołowych lewej półkuli, odpowiedzialnych za planowanie motoryczne i kontrolę zachowania. W giełkocie stwierdza się głównie deficyty w zakresie kodowania gramatycznego: syntaktycznego i fonologicznego zdania oraz monitorowania wypowiedzi, co należy wziąć pod uwagę w terapii.
The article is an attempt to synthesize and organize the most up-to-date data on speech fluency disorders: stuttering and cluttering. The analyzed data come from both scientific research based on the latest diagnostic techniques (e.g. fMRI, PET, audiological research) as well as the reflection accumulated around the speech-language therapy practice. The factors predisposing, triggering and maintaining distinguished speech disorders, as well as methods of determining the goals of therapy of people with these disorders and ways of its management were taken into account. Conclusions resulting from the meta-analysis of the collected data prove significant changes in the theoretical and practical perspective of stuttering and cluttering. In the case of stuttering, the fundamental change occurred in the understanding of the causes of this disorder: nowadays, it is widely accepted that the cause of stuttering is in the brain. The article discusses neuromorphological and neurofunctional conclusions resulting from many recent studies. The therapy of stutterers is now aimed at adapting to the client’s expectations. The therapy was discussed in the division of age groups. In the case of cluttering, the neuroanatomic deficits at its base are also discussed, mainly deficits in the frontal areas of the left hemisphere leading to motor planning and behavior control. In cluttering, there are mainly deficits in grammatical coding of sentences: syntactic and phonological and monitoring utterances, which should be taken into acount in the therapy.
Źródło:
Logopedia; 2018, 47, 2; 141-156
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia neurorozwojowe. Zmiany w podejściu teoretycznym i diagnostycznym
Neurodevelopmental Disorders. Changes in the Theoretical and Diagnostic Approach
Autorzy:
Jastrzębowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892867.pdf
Data publikacji:
2020-08-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
międzynarodowe klasyfikacje medyczne DSM
ICD
zaburzenia rozwoju psychicznego
zaburzenia neurorozwojowe
rozwojowe zaburzenia języka
zaburzenia rozwoju mowy i języka
international medical classifications DSM
mental development disorders
neurodevelopmental disorders
language development disorders
language and speech development disorders
Opis:
Na potrzeby diagnozy i terapii powstały typologie medyczne o zasięgu ogólnoświatowym. Do najbardziej znanych i powszechnie stosowanych zalicza się ICD (ang. International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) – Międzynarodową Statystyczną Klasyfikację Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD oraz DSM (ang. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) – Klasyfikację Zaburzeń Psychicznych DSM, których nowe edycje stanowią przedmiot zainteresowań autorek. W artykule wskazano światowe trendy i kierunki zmian, jakie się dokonują w obszarze terminologii i kategoryzowania zaburzeń rozwoju psychicznego (neurorozwojowych) i związanych z nimi rozwojowych zaburzeń języka (Developmental Language Disorders – DLD). Przedstawiono tu i odniesiono się do propozycji zmian, jakie WHO planuje w najnowszej, 11. edycji międzynarodowej klasyfikacji chorób i zaburzeń psychicznych ICD, która w Polsce zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2022 roku. Podjęto też próbę ukazania, jak na przestrzeni 25 lat zmieniała się terminologia i jakie zmiany na tym polu obecnie się dokonują; jak rozwój wiedzy i świadomości społecznej wpływał na rewizję podejścia teoretycznego i nazewnictwa. Umożliwiły to szczegółowa analiza starszych i nowych edycji wzmiankowanych typologii ICD i DSM, tj.: DSM-IV (z 1994 i 2000 roku), DSM-5 (z roku 2013) oraz ICD-10 (rok wydania 1996) i ICD-11 (z 2019 roku). W tabeli zmieszczonej w końcowej części artykułu (zmodyfikowana wersja tabeli autorstwa G. Jastrzębowskiej z 1999 roku, uzupełniona o nowe propozycje zmian WHO i Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychiatrów) zaprezentowano, jak ewoluowało podejście teoretyczne w odniesieniu do zaburzeń psychicznych i zachowania i, w konsekwencji, jak zmieniały się nazwy powstających na tym tle zaburzeń rozwoju mowy i języka. W tabeli tej zestawiono rodzimą terminologię z aktualnie obowiązującą w ICD-10 oraz DSM-IV, DSM-5 i odniesiono ją do nazw kategorii oraz jednostek klinicznych, wyróżnionych w nowej, 11. edycji ICD. W celu porównania i właściwej oceny opisywanych zjawisk zestawienie to zostało uzupełnione o szczegółowy opis kryteriów diagnostycznych proponowanych w ICD-11 i DSM-5.
For the sake of diagnosis and therapy, there were created medical typologies of worldwide range, among which the most recognized and commonly used are ICD (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) and DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) whose new editions are of interest to the authors. This article points out the global trends and directions of changes that occur throughout the area of terminology and categorization of mental development disorders (neurodevelopmental) and associated with them Developmental Language Disorders (DLD). The work presents and refers to the proposals of changes, which are planned by WHO in the latest, eleventh edition of international classification of diseases and mental disorders ICD, that will be in force in Poland from the first of January 2022. There is also made an attempt to show how the terminology has been changing over the past 25 years and what changes are currently being made in this field; how the development of knowledge and social awareness impacted the revision of the theoretical approach and nomenclature. It was possible by the detailed analysis of the older and new editions of abovementioned ICD and DSM typologies, that is: DSM-IV from 1994 and 2000, DSM-5 (from 2013), ICD-10 (released in 1996) and ICD-11 (from 2019). The table placed in the final part of the article (which is a modified version of the table published by G. Jastrzębowska in 1999, supplemented with new changes proposed by WHO and the American Association of Psychiatrists) indicates how the theoretical approach has evolved in relation to mental disorders and behaviour, and as a consequence, how the names of speech and language development disorders created on this background have changed. This table compares the native terminology with the one that is currently in force in ICD-10 and DSM-IV, DSM-5, and it refers to the names of categories and clinical units distinguished in the new, eleventh edition of ICD. In order to make comparison and accurately evaluate the described phenomena, this collation has been complemented with a detailed description of diagnostic criteria proposed in ICD-11 and DSM-5.
Źródło:
Logopedia; 2019, 48, 1; 27-45
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania w nauczaniu języka „egzotycznego” – na przykładzie fonodydaktyki języka polskiego
Challenges in ‘Exotic’ Language Teaching—The Case of Polish Language Phonodidactics
Autorzy:
Kaproń-Charzyńska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341727.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
glottodydaktyka i logopedia
język polski
język chiński
działania prognostyczne i diagnostyczne nauczyciela
kompetencje fonologiczne
biologiczne trudności wymowy
interferencje w procesie nauki języka
glottodidactics and speech therapy
Polish language
Chinese
teacher prognosis and diagnostic activities
phonological competence
biological speech difficulties
interference in the language learning process
Opis:
Tematyka artykułu skupia się wokół problemów nauczania fonetyki języka jako obcego. Autorka, łącząc perspektywę glottodydaktyczną i logopedyczną, zwraca uwagę na wyzwania stojące przed nauczycielem w związku z organizacją procesu kształcenia na przykładzie nauczania osób chińskojęzycznych, dla których polszczyzna jest językiem odległym typologicznie i geograficznie. Wyodrębnia dwa aspekty nauczania fonetyki – prognostyczny i diagnostyczny. W odniesieniu do pierwszego z nich, uwzględniając dwa źródła trudności wymowy: biologiczne i związane z wcześniej przyswojonym systemem fonetyczno-fonologicznym, dowodzi, że w fonodydaktyce niezbędna jest wiedza prognostyczna jako podstawa diagnozowania możliwych zakłóceń przetwarzania fonologicznego i artykulacji u uczniów. W odniesieniu do drugiego – analizuje czynniki determinujące trudności z docieraniem do kompetencji fonologicznej osób z pierwszym językiem chińskim poprzez odwołanie się do wyników obserwacji i testu przeprowadzonego w 26-osobowej grupie studentów chińskich. Na tej podstawie postuluje, by w badaniach fonodydaktycznych, w ich wymiarze praktycznym i teoretycznym, łączyć perspektywę glottodydaktyczną z logopedyczną.
This article focuses on the problems of the teaching of phonetics of a foreign language. The author, by combining glottodidactic and logopedic perspectives, draws attention to the challenges the teacher faces in connection with the organisation of the educational process based on the example of teaching Chinese speakers, for whom Polish is a typologically and geographically distant language. The author distinguishes two aspects of phonetics teaching—prognostic and diagnostic. As far as the former is concerned, taking into account two sources of pronunciation difficulties—biological, and that connected with a previously acquired phonetic-phonological system—she proves that, in phonodidactics, prognostic knowledge is indispensable as a basis for diagnosing possible problems in the phonological processing and articulation in students. With regard to the second, she analyses the determinants of difficulties in reaching the phonological competence of the Chinese by referring to the results of observations and a test conducted in a 26-person group of Chinese students. On this basis, she postulates that phonodidactic research, in its practical and theoretical dimensions, should combine glottodidactic and logopedic perspectives.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 10; 143-157
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies