Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "lęk przed wpływem" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    „Późny wnuk”, słowiarz, sukcesor
    “Late grandson”, “worder”, successor
    Autorzy:
    Samsel, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729571.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Julian Przyboś
    Cyprian Norwid
    teoria lektury
    mimetyzm
    lęk przed wpływem
    theory of reading
    anxiety of influence
    mimetism
    Opis:
    The study is a “multiple hybrid” combining the features of a review of Małgorzata Rygielska’s monograph Przyboś czyta Norwida [Przyboś reads Norwid] and a polemic with the theses contained in the volume. It is also a form of a notebook for an exhaustive and still not finished – albeit quite possible in its utmost form-parallel Przyboś – Norwid. Rygielska’s volume, although it has not proven a complete discussion of the present report, surely is the most detailed one as for today (against the background of the texts, among others by Barbara Łazińska and Przemysław Dakowicz). The context of the author’s reconnaissance is – it has to be admitted – specific. It is formed, on the one hand, by the theory of reading, and on the other, by the area of theory of interpretation. A lack of discussion of Norwid’s Test as a whole (for generally unknown reasons the author passes over Part V and Part VI of Przyboś’s essay, both of them symptomatic, sketching a peculiar, the author’s own psycho-biography of Norwid). Also missing a chance to reinterpret the whole volume More about the Manifesto as “coming to terms with Norwid’s influences” that does not have its counterpart in Polish literature seems to be a drawback.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2015, 33; 285-293
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nienawidzę i kocham. Miejsce Mickiewicza i rola autorytetu w korespondencji Słowackiego
    I Hate and I Love. The Place of Mickiewicz and the Role of Authority in Słowacki’s Letters
    Autorzy:
    Bąk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2014035.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Adam Mickiewicz
    Juliusz Słowacki
    lęk przed wpływem
    autorytet
    korespondencja
    anxiety of influence
    authority
    letters
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza wzmianek na temat Adama Mickiewicza pojawiających się w korespondencji Juliusza Słowackiego. Ich ambiwalentny charakter potwierdzać może przypuszczenie, że skomplikowana relacja pomiędzy poetami da się analizować za pomocą teorii „lęku przed wpływem” Harolda Blooma. W niniejszym szkicu fragmenty korespondencji dotyczące Mickiewicza analizowane są jednak w szerszym kontekście zmagań Słowackiego z problemem autorytetów w dziedzinie literatury.
    The aim of the article is to analyse references to Adam Mickiewicz that appear in Juliusz Słowacki’s letters. Ambivalent character of these references proves that complicated relationship between the two poets can be analysed through Harold Bloom’s “anxiety of influence” theory. In this article, however, letters referring to Mickiewicz are being analysed in a broader context − as an example of how Słowacki struggled with literary authority as such.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 95-106
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Po co czytać Harolda Blooma i jak, czyli o kanoniczności krytyka
    Reading Harold Bloom – What For and How? On Canonicality of the Critic
    Autorzy:
    Jarzyńska, Karina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/54140710.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    kanon literacki
    Harold Bloom
    kanoniczność
    lęk przed wpływem
    kanon literatury polskiej
    literary canon
    canonicality
    the anxiety of influence
    canon of Polish literature
    Opis:
    W artykule analizie poddane zostają relacje pomiędzy koncepcją kanonu literackiego Harolda Blooma a statusem jego własnej twórczości krytycznej. Rożne tematy i style pisarstwa uprawianego przez autora Lęku przed wpływem zostały scharakteryzowane i ocenione pod kątem ich kanoniczności, rozumianej jako wartość estetyczna i społeczna. Według samego Blooma teksty kanoniczne oferują także wartość duchową, za pomocą takich narzędzi jak ironia i metafora, prowokując czytelników do poznawania własnej kondycji. Artykuł zdaje także sprawę z polskiej recepcji pism Blooma oraz porusza kwestię sposobu, w jaki literatura polska jest obecna w zaprojektowanym przez niego zachodnim kanonie. Jej słaba reprezentacja domaga się odpowiedzi krytyków, którzy mogliby zaproponować własną listę dzieł, według kryteriów podobnie mocnych jak te Bloomowskie, lecz przezwyciężających jego – niejednokrotnie kolonizatorski, patriarchalny i ekskluzywistyczny – wpływ.
    The relationship between the idea of Harold Bloom’s literary canon and the status of his own critic’s oeuvre is discussed in the article. Diverse topics and literary styles cultivated by the author of The Anxiety of Influence were characterised and evaluated from the perspective of their canonicality understood as an aesthetic and social value. According to Bloom himself, the canonical texts also offer the spiritual value with help of such tools as irony and metaphor, provoking the readers to assess their own condition. The article presents the Polish reception of Harold Bloom’s texts and examines the presence of Polish literature in the Western literary canon designed by him. Its weak representation demands response of the critics who could propose their own list of literary works based on criteria equally strong as Bloom’s ones but overcoming his oftentimes colonial, patriarchal and exclusionary influence.
    Źródło:
    Konteksty Kultury; 2020, 17, 4; 505-517
    2083-7658
    2353-1991
    Pojawia się w:
    Konteksty Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prekursorzy Rymkiewicza
    Rymkiewicz’s Predecessors
    Autorzy:
    Potkański, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2014060.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Jarosław Marek Rymkiewicz
    Michel Foucault
    Harold Bloom
    psychoanaliza
    lęk przed wpływem
    psychoanalysis
    anxiety of influence
    Opis:
    The article describes how the historical essays of Jarosław Marek Rymkiewicz depend on the works of his important predecessors. This dependency is analysed in accordance with Harold Bloom’s “anxiety of influence” theory. I bring up well-known sources, such as the works of Maria Janion, less-remembered sources, such as the essays of Jerzy Łojek, as well as sources that may initially come as a surprise, such as the philosophy and biography of Michel Foucault. In interpreting these connections I develop Bloom’s psychoanalytical inspirations, but I also problematise them by juxtaposing them with the “schizoanalysis” proposed by Gilles Deleuze and Félix Guattari in Anti-Oedipus.
    Artykuł opisuje zależność historycznych esejów Jarosława Marka Rymkiewicza od twórczości znaczących dla pisarza poprzedników, analizowaną zgodnie z Harolda Blooma teorią „lęku przed wpływem”. Obok źródeł oczywistych, takich jak dzieła Marii Janion, wskazane są tu również te słabiej pamiętane, jak eseistyka Jerzego Łojka, a także zaskakujące zrazu, jak filozofia i biografia Michela Foucaulta. Interpretacja tych związków rozwija psychoanalityczne inspiracje Blooma, problematyzując je wszakże zestawieniem ze „schizoanalizą” zaproponowaną w Anty-Edypie Gillesa Deleuze’a i Félixa Guattariego.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 369-383
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tak samo, tylko lepiej? Jana Křesadly potyczki literackie
    The Same Way but Better? Literary Disputes of Jan Křesadlo
    Autorzy:
    Gawarecka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013952.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    intertekstualność
    parodia
    powieść z kluczem
    autoteliczność
    lęk przed wpływem
    intertextuality
    parody
    novel with a key
    autotelic literature
    anxiety of influence
    Opis:
    The literary works of Jan Křesadlo, which were “discovered” just after 1989, from the very beginning have caused controversy among the reviewers and readers, and the writer himself was treated as a typical outsider who deliberately decided to function on the periphery of the contemporary Czech culture. His answer to this uncomfortable situation included ceaseless polemics and disputes with the other writers. Most often he used the postmodern narrative strategies based on the intertextual and autotelic means of literary representation. In this way, he aimed at the parodistic ridiculing of his adversaries (first and foremost it was Milan Kundera). Extensive fragments of his works can be read as belonging to the category of “novels with a key”. On the other hand, it is difficult to avoid the impression that his intertextual reliance on the esteemed (in common opinion) authors is caused by the “anxiety of influence” (the term of Harold Bloom) and by a need to overcome these “strong” role models.
    „Odkryta” dla szerszego grona czytelników dopiero po 1989 roku twórczość literacka Jana Křesadly od początku budziła kontrowersje wśród czytelników i recenzentów, sam pisarz zaś traktowany był jako typowy outsider, ktoś, kto świadomie skazuje się na wegetację na peryferiach czeskiej kultury współczesnej. Na sytuację tę Křesadlo reagował, nieustannie wdając się w spory i polemiki z innymi prozaikami, używając do tego postmodernistycznych strategii narracyjnych bazujących na eksponowaniu intertekstualnego i autotelicznego charakteru literackiej reprezentacji oraz dążąc do parodystycznego ośmieszenia pisarskiej maniery swych adwersarzy (przede wszystkim Milana Kundery). Obszerne fragmenty jego dzieł odczytywać też można w kategoriach „powieści z kluczem”. Nie sposób jednak oprzeć się wrażeniu, że eksponowana w jego pisarstwie zależność od bardziej cenionych (w opinii powszechnej) autorów wypływa z opisywanego przez Harolda Blooma „lęku przed wpływem” i ze zrodzonej stąd potrzeby uwolnienia się od zbyt silnie narzucających się wzorców.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 307-320
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ukąszenie katechety. Przegrany apophrades Czesława Miłosza
    The Catechist’s Sting: Czesław Miłosz’s Lost Apophrades
    Autorzy:
    Potkański, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1202993.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-13
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    Harold Bloom
    anxiety of influence
    agon
    predecessor
    religion
    lęk przed wpływem
    prekursor
    religia
    Opis:
    Artykuł stanowi interpretację przemiany twórczości i osobowości Czesława Miłosza zgodnie z zaproponowanym przez Harolda Blooma modelem agonu poetyckiego efeba z prekursorem. Autor polemizuje z wcześniejszymi ujęciami twórczości Miłosza w tym duchu – sugerującymi, że najważniejszym nauczycielem poety był Adam Mickiewicz. Tymczasem uważna analiza wspomnień i deklaracji ideowych autora Rodzinnej Europy dowodzi, że źródłowy wpływ, który zdecydował o przebiegu całej dalszej ewolucji Miłosza, wywarł na niego katecheta, ksiądz Leopold Chomski, inne zaś figury mistrzowskie w twórczości poety to przekształcenia obrazu tego pierwotnego nauczyciela.
    The article interprets the changes in works and personality of Czesław Miłosz, in accordance with Harold Blooms model of agon between the poetic ephebe and his precursor. I pick up a discussion with the ealier Bloomian takes on Miłosz, which suggest that his most important teacher was Adam Mickiewicz. A careful analysis of Miłosz’s memoirs and ideologicaldeclarations proves that the original influence, decisive on Miłosz’s whole future evolution, came from a catechist, Rev. Leopold Chomski, white other master figures in poet’s works were just remoulding the original teacher’s image.
    Źródło:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2021, 1 (3); 1-20
    2719-5767
    Pojawia się w:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies