Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kultura strategiczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Bezpieczeństwo militarne Polski z perspektywy kulturowej. Przyczynek do rozważań o kulturze bezpieczeństwa
Autorzy:
Piekarski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450809.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
bezpieczeństwo
siły zbrojne
kultura strategiczna
Opis:
Praca jest próbą zbadania bezpieczeństwa militarnego Polski z perspektywy kulturowej. Koncepcja kultury strategicznej pozwala na wyjaśnienie polityki bezpieczeństwa współczesnej Polski, która zdominowana jest przez bezpieczeństwo mi- litarne, a w tym sektorze – przez potencjał lądowy. Analiza kultury strategicznej wykazuje znaczące wpływy doświadczeń i mitów z czasów I Rzeczypospolitej, co tworzy środowisko niesprzyjające modernizacji sił zbrojnych i polityki bezpieczeństwa.
Źródło:
Władza sądzenia; 2015, 5. Bezpieczeństwo Między sądzeniem a stanem rzeczy
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura strategiczna a paradygmat realistyczny. Krytyka, rywalizacja, perspektywy współpracy
Strategic Culture and Realism Paradigm. Critics, Competition and Perspectives of Cooperation
Autorzy:
Smalec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523039.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Analiz Politologicznych
Tematy:
kultura strategiczna
neoklasyczny realizm
neorealizm
polityka zagraniczna
strategia bezpieczeństwa
Opis:
W ostatniej dekadzie wzrosło zainteresowanie wpływem, jaki wywiera kultura strategiczna na politykę bezpieczeństwa państwa. Impulsem było rozczarowanie neorealizmem, który nie dawał satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie o źródła postawy administracji amerykańskiej w odniesieniu do wojny z Irakiem (2003). Ta tematyka, coraz częściej podejmowana na gruncie nauki amerykańskiej, relatywnie rzadko staje się przedmiotem analizy w Polsce. Niniejszy artykuł stanowi próbę wypełnienia tej luki. Ponadto wskazuje różnice i perspektywy współpracy pomiędzy realizmem a teorią kultury strategicznej, zwracając także uwagę na przykłady nawiązania współpracy „ponad podziałami”.
In the last decade the interest of influence of a strategic culture on national security policy increased. The impetus was a disappointment of neorealism, which did not provide a satisfactory answer to the question about the roots of the attitude of the American administration in relation to war with Iraq (2003). This subject is getting more and more often analyzed by American researchers analysts, relatively seldom becomes an object of analysis in Poland. This article attempts to fill this gap. Moreover, it also indicates the existing differences and perspectives of cooperation between a theory of strategic culture and a realistic paradigm.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"; 2012, 2; 29-48
2084-5294
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona środowiska w kulturze Strategicznej Niemiec
Autorzy:
Wyligała, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624593.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
environment protection, strategic culture, Germany
ochrona środowiska, kultura strategiczna, Niemcy
Opis:
The purpose of the article is analysis of a role of environmental protection in strategic culture of Germany with particular taking into consideration protection of climate. Inclusion of question of environmental protection in to research of determinants of state’s foreign and security policy is indirect purpose of the article. The case of Germany is particular in this situation. This state on the one hand has no strategy of national security, but on the other hand aspirates to play significant role in both international security policy and international environmental protection including protection of climate. I the article has been joint general knowledge about environmental protection and strategic cultures with detailed knowledge about models of analyses of Germany’s strategic culture with determinants of Germany’s strategic culture including environmental protection, and levels of analyses of strategic culture of that states.
Celem artykułu jest analiza roli ochrony środowiska w kulturze strategicznej Niemiec ze szczególnym uwzględnieniem ochrony klimatu. Pośrednim celem jest także włączenie zagadnień ochrony środowiska do nurtu badań uwarunkowań polityki zagranicznej i bezpieczeństwa państwa. Przypadek Niemiec jest w tej sytuacji szczególny. Państwo to nie posiada jasno określonej strategii bezpieczeństwa narodowego, jednak aspiruje do ogrywania znaczącej roli w międzynarodowej polityce bezpieczeństwa i międzynarodowych działaniach na rzecz ochrony środowiska i zmian klimatycznych. W artykule połączono wiedzę ogólną na temat ochrony środowiska i kultury strategicznej z wiedzą szczegółową na temat modeli analizy kultury strategicznej Niemiec, uwarunkowań kultury strategicznej Niemiec z uwzględnieniem ochrony środowiska, oraz poziomów analizy kultury strategicznej tego państwa.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 3
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura strategiczna - geneza, definicja i praktyczne zastosowanie
Strategic cultural - genesis, definitionand practical application
Autorzy:
Dryzd, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2068617.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
geopolityka
kultura strategiczna
stosunki międzynarodowe
geopolitics
strategic culture
international relations
Opis:
W pierwszej części artykuł przedstawia genezę i ewolucję badań nad kulturą strategiczną. Prezentuje sposoby definiowania tego pojęcia oraz klasyfikację stanowisk. W drugiej części tekstu autor zajmuje się praktycznym wykorzystaniem kultury strategicznej. Postrzega je przez pryzmat podstawowych funkcji nauki, jako zjawisko: opisywane, wyjaśniane i przewidywane.
In the first part, the article presents the genesis of strategic culture research and describes the evolution of these studies over the years. It contains in itself the presentations of different ways to define this concept with their classification. In the second part, the author deals with the practical application of strategic culture through the prism of the basic functions of science, including description, explanation, and prediction.
Źródło:
Roczniki Studenckie Akademii Wojsk Lądowych; 2017, 1; 175--186
2544-7262
Pojawia się w:
Roczniki Studenckie Akademii Wojsk Lądowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura strategiczna Unii Europejskiej. Podejście normatywne
Strategic Culture of the European Union. Normative Approach
Autorzy:
Daniluk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140877.pdf
Data publikacji:
2019-12-11
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
kultura strategiczna
studia strategiczne
wielka strategia
strategic culture
strategic studies
big strategy
Opis:
W artykule przedstawiono normatywne podejście do badania kultury strategicznej. Polegało ono na uwzględnieniu analizy treści strategii Unii Europejskiej (UE) oraz trzech koncepcji strategicznych najważniejszych aktorów państwowych – Wielkiej Brytanii, Francji i Niemiec. Wyodrębniono elementy wspólne oraz elementy rozłączne wynikające z zastosowanego spojrzenia na problematykę bezpieczeństwa przez analizowane państwa. Wykazano, że każdy uczestnik UE wnosi swoje charakterystyczne korzystne dla całości wartości, natomiast jego cechy dezintegracyjne najczęściej nie są tak silne i istotne dla spójności Unii oraz bazują na zanikającym sposobie postrzegania zapewnienia bezpieczeństwa.
The article presents a normative approach to the research of the strategic culture. It consists in taking into account the analysis of the contents of the UE strategy and three strategic concepts of the most important state actors – Great Britain, France and Germany. Common and different elements resulting from the applied perspective on the safety problem by analysed states were distinguished. It was shown that each participant of the EU contributes their characteristic values, which are advantageous to the entirety, whereas their disintegrational features are mostly not so strong and crucial for the consistency of the Union. They are based on the disappearing way of perceiving security assurance.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2015, 9, 2; 13-32
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Determinants of the Israeli Strategic Culture
Determinanty izraelskiej kultury strategicznej
Autorzy:
Kopeć, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1523643.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
strategic culture
security threats
qualitative edge
kultura strategiczna
zagrożenia dla bezpieczeństwa
supremacja jakościowa
Opis:
The notion of strategic culture concentrates on intangible aspects that shape foreign and security policies of every state The article presents the determinants of Israeli strategic culture considering both Israeli geopolitical situation, and the factors modeling its social landscape.
Pojęcie kultury strategicznej koncentruje się na pozamaterialnych czynnikach kształtujących funkcjonowanie państw w sferze polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Artykuł prezentuje determinanty izraelskiej kultury strategicznej, poszukując ich zarówno w uwarunkowaniach geopolitycznych Izraela, jak i w czynnikach kształtujących społeczny krajobraz tego państwa.
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2016, 6; 135-146
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska kultura strategiczna a wizerunek żołnierza polskiego w kulturze współczesnej
Polish strategic culture and image of a Polish soldier in contemporary popular culture
Autorzy:
Piekarski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/465493.pdf
Data publikacji:
2020-02-17
Wydawca:
Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej
Tematy:
Wojsko Polskie
żołnierz
kultura popularna
kultura strategiczna
Polish Armed Forces
soldier
popular culture
strategic culture
Opis:
Artykuł opisuje postrzeganie wizerunku polskiego żołnierza w kulturze popularnej, wykorzystując jako ramy badawcze pojęcie kultury strategicznej. Analizie poddano historycznie ukształtowane sposoby postrzegania żołnierza w popkulturze, ich ewolucję oraz możliwości wpływu na współczesny popkulturowy wizerunek żołnierza.
The article describes the perception of the image of a Polish soldier in popular culture, using the concept of strategic culture as the research framework. The historically shaped ways of perceiving a soldier in popular culture, their evolution and the possibilities of influencing the contemporary popular culture image of a soldier were analyzed.
Źródło:
Bezpieczeństwo Obronność Socjologia; 2019, 11/12; 7-29
2450-8489
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Obronność Socjologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russia’s Strategic Culture: Prisoner of Imperial History?
Kultura strategiczna Rosji: więzień imperialnej historii?
Autorzy:
Antczak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935863.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
strategic culture
Russia
history
ideology
geopolitics
religion
kultura strategiczna
Rosja
historia
ideologia
geopolityka
religia
Opis:
The article aims at identifying key elements of Russia’s strategic culture and drivers for its change. It starts with a short theoretical overview of the strategic culture concept and different approaches within various theoretical frameworks (liberal, constructive, and post-modern). It focuses on most important determinants of Russian strategic culture, namely history, ideology, geopolitics, systemic issues, and religion. It examines the extent to which Russian policy reflects these determinants.
Artykuł ma na celu wskazanie kluczowych elementów kultury strategicznej Rosji i czynników powodujących jej zmiany. W pierwszej części dokonano krótkiego przeglądu koncepcji kultury strategicznej i różnych podejść w ramach kilku ram teoretycznych (liberalizmu, konstruktywizmu oraz postmodernizmu). Artykuł koncentruje się na najważniejszych determinantach rosyjskiej kultury strategicznej, a mianowicie: historii, ideologii, geopolityce, kwestiach systemowych i religii, a także wskazuje, w jakim stopniu rosyjska polityka odzwierciedla te determinanty.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 60; 223-242
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolityka jako światopogląd władzy w Rosji
Autorzy:
Świder, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624522.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia, geopolitics, power elite, strategic culture, global order
Rosja, geopolityka, elity władzy, kultura strategiczna, ład globalny
Opis:
The purpose of this article is to present the characteristics and motives of thinking about international relations showed by the Russian ruling elite. This thinking is determinated by geopolitics. Russian political class is not the only one in the world establishment, which is based on its perception of the world system on geopolitical interpretations, because a similar trend can be observed in the American and Chinese approaches to these issues. Recognition of Southeast Asia and the adjacent area of the Pacific in recent years by Washington as the most important global policy direction of the United States is a confirmation of such tendency. Nevertheless, geopolitics in Russia becomes a field of knowledge, which is incoporated into the new Russian messianism, being one of the cornerstones of the Russian historical destination and filling Russian historiosophy with new content. Special status of geopolitics in Russia due to the fact that already in the 90s of the 20th century it became an ideology, which filled the ideological vacuum after the bankrupt communist ideology. Thus, in this country there has been a process of ideologisation of geopolitics, which gives it the position of the new universal idea – integrally explaining Russians, and primarily the Russian ruling elite, the surrounding world. Geopolitics and imposed by it determined geographically and by thinking in the traditional categories of zones of influence vision of the international system has become both worldview authority in Russia and an essential element of the Russian strategic culture. In the article will be presenting conditions that make the geopolitics the permanent, archetypical component of thinking about the world and global order from viewpoint of the ruling elite in Russia.
Celem artykułu jest analiza tendencji i motywacji rządzących elit politycznych Rosji w zakresie myślenia o współczesnych stosunkach międzynarodowych. Myślenie to warunkowane jest przede wszystkim przez czynniki geopolityczne. Klasa polityczna Rosji nie jest jedyną, która w postrzeganiu systemu międzynarodowego odwołuje się do geopolitycznych interpretacjach. Podobny sposób myślenia właściwy jest Stanom Zjednoczonym czy Chinom. Uznanie przez Stany Zjednoczone Południowo-wschodniej Azji i przylegającej przestrzeni Oceanu Spokojnego za istotny dla tego państwa obszar globalnej polityki jest potwierdzeniem tej tendencji. Jednakże w Rosji geopolityka staje się obszarem wiedzy, który został włączony do nowego mesjanizmu tego państwa, stając się jednym z kamieni węgielnych myślenia o jego historycznym przeznaczeniu. Geopolityka w Rosji stała się swoistą ideologią w warunkach ideologicznej próżni jaka się wytworzyła po upadku komunizmu. Nastąpiła ideologizacja geopolityki, która dla elit politycznych stała się narzędziem interpretacji otaczającego systemu międzynarodowego i myślenia w kategoriach stref wpływów. Stała się cechą kultury strategicznej Federacji Rosyjskiej.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 3
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Strategic Culture: Why the Past Matters
Rosyjska kultura strategiczna: dlaczego przeszłość ma znaczenie
Autorzy:
Doroshko, Mykola
Tsyrfa, Iuliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042455.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strategic culture
Russia
strategy
foreign policy
national security
history
kultura strategiczna
Rosja
strategia
polityka zagraniczna
bezpieczeństwo narodowe
historia
Opis:
Today, strategic culture becomes an essential element of the national security policy of the Russian Federation. While absorbing some modern aspects, its strategic culture reflects historical lessons learnt by the Russian Empire and the USSR. Russia still cannot refuse from the idea to restore its superpower status and to fight for new territories. Thus, we can define a number of essential elements of the Russian strategic culture formed in relation to the historical and contemporary development of this state. Throughout the history, the Russians have legitimized the decisions and activities of the ruling elites. As the Russian leadership has long built up powerful associations which had taken root in the minds of people while remembering patriotism and love for their Motherland, the Russians believe in the importance of maintaining and enhancing patriotic feelings. While cultivating its civilizational and cultural detachment, Russia continues developing its own messianic idea which envisages the views of the special historical kismet of Russia. In order to fulfill its global tasks, Russia uses the policy of military interventions and violates state sovereignty of other countries, since the ‘militant’ political culture of its leaders has always militarized the strategic culture of the RF. So, the strategic culture of Russia emanates from the unique position and history of this state which manages to adapt it to the new realities. However, Russia’s aspirations to reclaim its status as a global superpower at any cost do not allow its strategic culture to be changed or even to be altered.
Kultura strategiczna staje się obecnie istotnym elementem narodowej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Przyswajając pewne współczesne wzorce, jej kultura strategiczna odzwierciedla doświadczenia historyczne zdobyte przez Imperium Rosyjskie i ZSRR. Rosja wciąż nie może odrzucić idei odzyskania statusu supermocarstwa i walki o nowe terytoria. W ten sposób można określić szereg kluczowych elementów rosyjskiej kultury strategicznej ukształtowanej w oparciu o historyczne oraz współczesne wzorce rozwojowe. Na przestrzeni dziejów Rosjanie legitymizowali decyzje i działania własnych elit rządzących. Te ostatnie z kolei, od dawna budowały i starały się zakorzenić w społeczeństwie rosyjskim patriotyzm i przywiązanie do państwa. Rosja, pielęgnując obraz swej cywilizacyjnej oraz kulturowej odrębności, rozwija własną ideę mesjanizmu, opartą na wizji realizacji wyjątkowej rosyjskiej historycznej misji dziejowej. Co więcej, do realizacji swoich globalnych zadań Rosja wykorzystuje politykę interwencji militarnych oraz naruszania suwerenności innych państw. Proces ten tłumaczony jest przez autora „wojowniczą” kulturą polityczną rosyjskich elit, która zawsze militaryzowała kulturę strategiczną Federacji Rosyjskiej. Reasumując, kultura strategiczna współczesnej Rosji jest efektem mariażu wyobrażenia rosyjskich elit o wyjątkowej pozycji Rosji oraz jej historycznego dziedzictwa ze współczesnymi uwarunkowaniami geopolitycznymi. Tymczasem zdaniem autora, aspiracje Rosji do odzyskania statusu globalnego supermocarstwa za wszelką cenę nie pozwalają na zmianę jej kultury strategicznej, utrudniając tym samym jej adaptację do zasad rządzących współczesną architekturą bezpieczeństwa w systemie międzynarodowym.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 147-163
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura strategiczna Japonii
Autorzy:
Ziętek, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624742.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
strategic culture, Japan, Shinzō Abe, institutional antimilitarism, pro-active pacifism
kultura strategiczna, Japonia, Shinzō Abe, instytucjonalny antymilitaryzm, proaktywny pacyfizm
Opis:
The purpose of the article is calling attention on the role of Japan in forming in the Asia and Pacific region new international order, by a prism of its strategic culture. Therefore, it is necessary to answer the question if by the reason of its both economic and technological might is Japan able for playing full-dimension role of world-power? Or playing that role is limited by strategic culture of Japan? What are the factors of Japan’s strategic culture in the past and presently? In the paper the author verifies the following hypothesis – Japan’s strategic culture is changing in spite of internal institutional antimilitarism.
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na rolę Japonii w kształtowaniu się nowego ładu międzynarodowego w regionie Azji i Pacyfiku, przez pryzmat jej kultury strategicznej. Konieczne jest zatem udzielenie odpowiedzi, czy z racji swej potęgi gospodarczej i technologicznej Japonia jest predysponowana do odgrywania roli pełnowymiarowego mocarstwa? Czy odgrywanie takiej roli jest ograniczane przez kulturę strategiczną Japonii? Jakie były w przeszłości i jakie są obecnie uwarunkowania jej kultury strategicznej? Przyjmuję następującą tezę: kultura strategiczna Japonii zmienia się mimo wewnętrznego instytucjonalnego antymilitaryzmu.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 3
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komponent obrony terytorialnej (powszechnej) w potencjałach militarnych innych państw. Ujęcie ilościowo-organizacyjne
Component of Territorial Defense in military potentials of other states. Quantitative and organizational capture
Autorzy:
Jarnicki, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557305.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
polityka bezpieczeństwa
bezpieczeństwo militarne
system obronny
obrona terytorialna
kultura strategiczna
security policy
military security
defence system
territorial defence
strategic culture
Opis:
Współczesny świat niebezpiecznie ewoluuje. Zapewnienie bezpieczeństwa, w tym szczególnie bezpieczeństwa narodowego i bezpieczeństwa państwa, wymaga obligatoryjnego czerpania ze wszystkich zdolności, będących w posiadaniu narodu. Interesującym procesem jest projektowanie systemu obronnego, szczególnie kiedy architekci dbają o potencjał, który jest przygotowany na każdą ewentualność, mianowicie konieczność zaangażowania własnych sił operacyjnych w działania na rzecz bezpieczeństwa międzynarodowego, jak również o akcje mające na celu zachowanie zdolności obronnych na własnym terytorium. Tę wartość znają dojrzałe kultury strategiczne. Obok, troski o modernizację technologiczną, kultywują również obronny esprit de corps i narodowy etos.
The modern world is dangerously evolving. Ensuring security, especially national security and state security, requires mandatory reliance on all the capabilities that the nation holds. An interesting process is the design of a defense system, especially when architects care about the potential that is prepared for every eventuality, namely the need to involve their own operational forces in international security operations, as well as activities aimed at preserving defense capabilities in their own territory. This value is known by mature strategic cultures. Beside, the concern for technological modernization, they also cultivate the defensive esprit de corps and the national ethos.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2017, 3; 273-293
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Policy to Practice: Interpreting Polish Strategic Culture Amidst the Russian Full-Scale Invasion of Ukraine
Inwazja Rosji na Ukrainę i jej wpływ na politykę zagraniczną Polski
Autorzy:
Komarnytskyy, Mykhaylo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147263.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Poland’s foreign and security policy
Russian full-scale invasion of Ukraine
strategic culture
polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Polski
wojna rosyjsko-ukraińska
kultura strategiczna
tożsamość narodowa
Opis:
This research analyses the key components of the Polish strategic culture, mainly the national historical memory of previous relations with Russia, the role of NATO in Poland’s security and defence, the country’s objective to become a leading power in the Central and Eastern European, and the concept of strategic culture can become an additional explanatory determinant of Poland’s response to the Russian full-scale aggression against Ukraine. The case study considered Poland’s immediate firm and sweeping support of Ukraine in the first year of the Russian full-scale aggression. This article aims to understand essential determinants in modern Polish foreign and security policy and how they played out during the Russian war against Ukraine. The paper applies the strategic culture as an example of the critical theoretical approach to explain how historically-based context and specific national identical features influence decision-making in present times. The study used a systemic review of related literature, media coverage of the latest Russian war against Ukraine developments, and deductive analysis methods. The central assumption is that the concept of strategic culture becomes a crucial explanatory factor in understanding policy- and decision-making processes in the field of foreign and security policy. The main conclusions of the paper are that Poland’s response and reaction to Russia’s invasion of Ukraine is a continuation of the long-lasting policy maintained by Poland regarding the elimination of military and hybrid threats posed by Russia, reduction of Russian influence in Europe, development of the Eastern European region and strengthening relations with its staunch ally – the US.
Prezentowany artykuł analizuje, w jaki sposób kultura strategiczna kształtuje politykę zagraniczną i bezpieczeństwa. Przykładem empirycznym wykorzystanym w badaniach jest polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Polski oraz analiza wpływu położenia geopolitycznego, tożsamości narodowej, doświadczenia historycznego i pamięci na zachowania państwa. Studium przypadku rozpatrywane w niniejszej pracy to wpływ pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę na politykę zagraniczną i bezpieczeństwa Polski. Celem artykułu jest zrozumienie, które determinanty są najważniejsze we współczesnej polskiej polityce zagranicznej oraz jak cele polityki zagranicznej i bezpieczeństwa są ze sobą powiązane. Celami badania są decyzje polityczne i inicjatywy podejmowane przez Polskę w ostatnich latach oraz podejście strategiczne prezentowane w narodowych dokumentach strategicznych. W pracy zastosowano kulturę strategiczną jako przykład krytycznego podejścia teoretycznego w celu wyjaśnienia, jak historycznie uwarunkowany kontekst wpływa na podejmowanie decyzji. W opracowaniu wykorzystano systemowy przegląd literatury pokrewnej i przekazów medialnych dotyczących najnowszych wydarzeń w wojnie rosyjsko-ukraińskiej, a także metody analizy dedukcyjnej. Głównym założeniem jest to, że wojna rosyjsko-ukraińska wzmacnia międzynarodową markę Polski jako wytrwałego i niezawodnego sojusznika na forach bilateralnych i euroatlantyckich. Głównym wnioskiem płynącym z artykułu jest to, że odpowiedź Polski na inwazję Rosji na Ukrainę jest kontynuacją długoletniej polityki prowadzonej przez Polskę w zakresie eliminacji militarnych i hybrydowych zagrożeń ze strony Rosji, ograniczania wpływów rosyjskich w Europie, rozwoju regionu Europy Wschodniej oraz wzmacniania relacji ze swoim zaufanym sojusznikiem – USA.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 309-320
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies