Temat: kultura chrześcijańska - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Провідні свята обрядового року українців Галичини першої половини XiX ст. в оптиці львівської періодики: симбіоз християнських та народнозвичаєвих культурних практик
Wiodące święta roku obrzędowego Ukraińców w Galicji pierwszej połowy XIX wieku w świetle czasopism lwowskich. Symbioza chrześcijańskich i tradycyjnych ludowych praktyk kulturowych
Leading festivals of the ritual year of Ukrainians in Galicia of the first half of the 19th century in the light of Lviv periodicals. Symbiosis of Christian and traditional folk cultural practices
Autorzy:: Мовна, Уляна
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31803995.pdf
Data publikacji:: 2023-12-27
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: rok obrzędowy
kultura chrześcijańska
religijność ludowa
etnologia
czasopiśmiennictwo
ritual year
Christian culture
folk religiosity
ethnology
periodicals
Opis:: W artykule scharakteryzowano wiodące święta dorocznego cyklu obrzędowego Ukraińców w Galicji (Boże Narodzenie, Wielkanoc, Zielone Święta, Iwan Kupała) na podstawie publikacji etnologicznych z periodyków lwowskich I połowy XIX w. („Rozmaitości”, „Czasopisma Naukowego Księgozbioru Publicznego im. Ossolińskich”, „Lwowianina”, „Pamiętnika Lwowskiego”, „Rozmaitości dla Ludu Wiejskiego”). Odnotowywały one losowo zbierane informacje z dziedziny kultury duchowej, wplecione w artykuły o charakterze geograficzno-topograficznym, historyczno-statystycznym i regionalnym. Wykorzystano zarówno współczesne, jak i późniejsze interpretacje badawcze.
The article describes the leading annual ritual holidays of the Ukrainian population in Galicia (Christmas, Easter, Whitsun, Ivan Kupala) based on ethnological publications from Lviv periodicals in the first half of the 19th century (Rozmaitości, Czasopisma Naukowego Księgozbioru Publicznego im. Ossolińskich, Lwowianin, Pamiętnik Lwowski, Rozmaitości dla Ludu Wiejskiego). These publications randomly collected information on spiritual culture, woven into articles of a geographic-topographic, historical-statistical, and regional nature. The article utilizes both contemporary and later research interpretations.
Źródło:: Galicja. Studia i materiały; 2023, 9; 353-373
2450-5854
Pojawia się w:: Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Christian Understanding of the Human Person in the Perspective of African Cultures
Chrześcijańskie rozumienie osoby ludzkiej z perspektywy afrykańskiej
Autorzy:: Konye, Michael Nnamdi
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108739.pdf
Data publikacji:: 2022-08-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: antropologia chrześcijańska
kultura Igbo
Nri mit
relacyjność
Joseph Ratzinger
Richard Niebuhr
John Mbiti
Christian anthropology
Igbo culture
Nri myth
relationality
Opis:: The article attempts to present a few perspectives from African cultures on the Christian understanding of man. The central thesis argued for is that the interpenetration of the universalizing Christian culture and the particularizing cultures of indigenous peoples need not always breed tensions of values. As always, there are common entry points for harmonization which facilitates evangelization in view of those salvific fruits which `grace' always offers to `nature'. It can thus be clear from the above that my overall aim in this article is to show how the African cultural perspectives on the being of man shapes the reception of the Christian gospel about the human person as redeemed by Christ. To be sure, the key questions to which this article responds present themselves as follows: In what light does the Christian understanding of human person appeal to the African? In other words, what is the African perspective of the being of man and how does it influence the African's understanding of the Christian gospel of the redeemed humanity? Structurally, the article consists of three sections: First I shall present several entry points to the understanding of the human person, besides the chosen two perspectives — Christian and African — which we wish to harmonize. Next, I shall highlight the key principles which inform Christian anthropology on the one hand; as well as a few cultural generalities which are descriptive of a typical African anthropology. Finally, I try to present selected `anthropological' elements which highlight comparisons and divergences between Christianity and African cultures.
Artykuł dąży do przedstawienia chrześcijańskiego rozumienia człowieka z kilku perspektyw kultury afrykańskiej. Główną tezą argumentacji jest to, że wzajemne przenikanie się uniwersalnej kultury afrykańskiej i partykularnych kultur lokalnych nie musi prowadzić do konfliktu wartości. Jak zawsze istnieją wspólne punkty wyjścia, ułatwiające ewangelizację w perspektywie zbawczych owoców, które łaska zawsze oferuje naturze. W świetle powyższego, głównym celem artykułu jest pokazanie, jak afrykańska perspektywa kulturowa, dotycząca rozumienia człowieka, kształtuje recepcję Ewangelii o człowieku zbawionym przez Chrystusa. Główne pytania badawcze stawiane w artykule brzmią następująco: w jakim świetle chrześcijańskie rozumienie człowieka przemawia do Afrykańczyka? Jaka jest afrykańska perspektywa człowieka i jak wpływa ona na afrykańskie rozumienie orędzia chrześcijańskiego o odkupionej ludzkości? Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej przedstawione są punkty wyjścia do zrozumienia osoby ludzkiej, poza tym zostają zestawione dwie wybrane perspektywy: chrześcijańska i afrykańska. W drugiej części artykuł pokazuje główne zasady, które kształtują antropologię chrześcijańską, jak i kilka kulturowych wymiarów, które oznaczają specyfikę antropologii afrykańskiej. Wreszcie, tekst dąży do przedstawienia wybranych elementów antropologicznych, które naświetlają zbieżności i rozbieżności między chrześcijaństwem a kulturami afrykańskimi.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 5-24
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Pedagogia mieszkańców wsi ukazana w artykułach „Tygodnik Rolników Obserwator”
Pedagogy of village inhabitants presented in the articles of "Tygodnik Rolników Obserwator"
Autorzy:: Werbiński, Ireneusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2233655.pdf
Data publikacji:: 2022-10-15
Wydawca:: Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:: pedagogy
village inhabitants
farmer
God
homeland
culture
Christian tradition
pedagogia
mieszkańcy wsi
rolnik
Bóg
ojczyzna
kultura
tradycja chrześcijańska
Opis:: Artykuł w sposób syntetyczny i panoramiczny przedstawia pedagogię mieszkańców wsi ukazaną w artykułach „Tygodnika Rolników Obserwator”. Czasopismo wprost nie zajmuje się wychowaniem mieszkańców wsi, nie proponuje też żadnych systemów ani metod wychowawczych. Zapoznając się z treścią artykułów zamieszczanych w tygodniku, zauważamy, że duża ich część podejmuje to, co można nazwać pedagogią – wielowymiarowym wychowaniem człowieka – do dojrzałości osobowej i duchowej. Artykuły zwracają uwagę na istotę i praktyczny wymiar takiej pedagogii, podając konkretne sposoby wychowania. Ilość artykułów omawiających pedagogię mieszkańców wsi jest bardzo liczna i zróżnicowana, dlatego artykuł w sposób bardzo syntetyczny ukazuje: 1) Powołanie rolnika, 2) Kształtowanie sumienia, 3) Czynniki wspomagające wychowanie, 4) Wychowawcze zadania uniwersytetów ludowych, 5) Wychowawczą rolę roku liturgicznego, 6) Wychowawcze zadania liturgicznych wspomnień o świętych, 7) Święta ludowe, 8) Społeczny wymiar pedagogii mieszkańców wsi, 9) Wychowawczy wymiar pielgrzymek.
The article presents, in a synthetic and panoramic way, the pedagogy of the villagers presented in the articles included in the magazine „Tygodnik Rolników Obserwator”. The journal does not deal directly with the upbringing of rural residents, nor does it propose any educational systems or methods. Reading the content of the articles published in Tygodnik, we notice that a large part of them undertakes what can be called pedagogy – multidimensional education – leading to personal and spiritual maturity. The articles draw attention to the essence and practical dimension of such pedagogy, listing specific ways of upbringing. The number of articles on the pedagogy of rural residents is very numerous and varied, therefore the article presents in a very synthetic way: 1) Vocation of a farmer, 2 Shaping of conscience, 3) Factors supporting education, 4) Educational tasks of folk universities, 5) Educational role of the Liturgical Year, 6) Educational tasks of liturgical memories of saints, 7) Folk holidays, 8) Social dimension of the village inhabitants’ pedagogy, 9) Educational dimension of pilgrimages.
Źródło:: Studia Włocławskie; 2022, 24; 394-413
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:: Studia Włocławskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Chrześcijańskie korzenie Europy w ujęciu Benedykta XVI
Christian Roots of Europe in the Teachings of Benedict XVI
Autorzy:: Warzeszak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1396428.pdf
Data publikacji:: 2021-08-17
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: wiara w Boga
europejskie korzenie
kultura chrześcijańska
jedność
etyka
ideologie
Faith of God
european roots
christian culture
identity
unity
ehtics
ideologies
Opis:: Autor artykułu, wykorzystując teksty przemówień, które Benedykt XVI kierował do Europejczyków podczas swego pontyfikatu, starał się ukazać, jaki wkład wniosło chrześcijaństwo, a zwłaszcza Kościół katolicki w budowę cywilizacji europejskiej. Otóż – według papieża – chrześcijaństwo przyniosło przede wszystkim religię monoteistyczną – objawioną wiarę w Boga w Trójcy Osób, a wyeliminowało politeizm i bałwochwalstwo; wniosło religię racjonalną, a uwolniło od irracjonalnych mitów i zabobonów; wniosło kulturę słowa, a przez wieki likwidowało analfabetyzm; wprowadziło ethos pracy, rozwinęło kulturę artystyczną: muzyczną, teatralną i malarską, powołało dzieła miłosierdzia, ukształtowało tożsamość narodów oraz tożsamość Europy. Autor przedstawił też oceny papieża odnośnie do sytuacji politycznej, społecznej i ideologicznej we współczesnej Europie oraz jego opinie w kwestii jej zjednoczenia, uwzględniające plusy i minusy tego procesu, jak: zapewnienie pokoju na kontynencie i w świecie, rozwój gospodarczy i cywilizacyjny, dążenie do jedności, a nie do jednolitości; zdrową świeckość i poszanowanie autonomii Kościoła. Uwzględnił wreszcie wezwania, aby podstawą pomyślnej przyszłości Europy stało się respektowanie wartości uniwersalnych i chrześcijańskich. Chrześcijaństwo służy bowiem „oczyszczaniu rozumu”, przyczynia się do formowania sumień i kształtowania humanizmu integralnego, a cześć oddawana Bogu oznacza zarazem troskę o człowieka.
The author of the article tried to show – based on the speeches of Benedict XVI to Europeans – what the Christianity, especially the Catholic Church, has brought to the European civilization. Well, the Christianity brought the monotheistic religion – the revealed faith in God in the Trinity of Persons. It cleansed of polytheism and idolatry; it brought rational religion and freed from irrational myths and superstitions; it brought a culture of word, and, over the centuries, it eliminated illiteracy; it introduced the ethos of work, musical culture and a number of its other kinds, the works of charity. It shaped the identity of nations and the identity of Europe. The author also presents the Pope’s assessment of the contemporary political, social and ideological situation in Europe. He pointed out that the union of Europe ensures peace on the continent and in the world, as well as economic and civilization development. This union is to lead, according to the original assumptions, to unity, not to uniformity; wholesome secularism must respect the autonomy of the Church. The respect of universal and Christian values is the base of a successful future. Christianity serves “purification of the reason”, contributes to the formation of conscience and an integral humanism. Worshiping God means caring for man.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2021, 15, 1; 59-105
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Christian Family as the Source and Propagator of Vocational Culture
Rodzina chrześcijańska źródłem i przekazicielem kultury powołaniowej
Autorzy:: Rabczyński, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1685636.pdf
Data publikacji:: 2020-10-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: rodzina chrześcijańska
kulturotwórcza funkcja rodziny
kultura powołaniowa
powołanie do kapłaństwa i życia konsekrowanego
Christian family
cultural role of family
vocational culture
vocation to priesthood and
consecrated life
Opis:: Rodzina chrześcijańska źródłem i przekazicielem kultury powołaniowej Budowanie i przekazywanie kultury powołania należy do podstawowych obowiązków rodziny chrześcijańskiej. Kultura powołaniowa obejmuje wszelkie działania wspierające dzieło przebudzenia powołań do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Charakterystycznymi elementami tej kultury są: głęboka religijność, świadomość misji Kościoła i właściwa wizja powołania. Rodzina buduje i przekazuje kulturę powołania poprzez świadomy i konsekwentny proces formacji zgodnie z chrześcijańskimi wartościami i wzorcami zachowań. W ten sposób odpowiada na powszechne powołanie do miłości i świętości. Jest trafnie nazywana Domowym Kościołem, pierwszym seminarium i skarbnicą powołań. Świętość rodzin jest głównym warunkiem wzrostu i dojrzewania autentycznych powołań oraz najwłaściwszą odpowiedzią na współczesny kryzys kultury powołaniowej.
Building and transmitting vocational culture is among the primary duties of the Christian family. Vocational culture is composed of all actions supporting the work of awakening vocations to the priesthood and consecrated life. Characteristic elements of this culture are: deep religiosity, awareness of the Church mission and the correct vision of vocation. The family builds and transmits vocational culture through a conscious and consistent process of formation according to Christian values and models of behaviour. It thus answers the general call to love and holiness. It is aptly named the Home Church, the first seminary, and the treasury of vocations. The holiness of families is the main condition for the growth and maturation of authentic vocations, and the most appropriate answer to the modern crisis of vocational culture.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 10; 5-18
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: La aportación de la perspectiva Cristiana en el actual momento educativo
The Contribution of the Christian Perspective in the Current Educational Situation
Wkład perspektywy chrześcijańskiej w dzisiejszej rzeczywistości edukacyjnej
Autorzy:: Pellitero Iglesias, Ramiro
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1685946.pdf
Data publikacji:: 2020-11-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: wychowanie do życia wiarą
wychowanie chrześcijańskie
wielokulturowość
interdyscyplinarność
solidarność
kultura cyfrowa
antropologia chrześcijańska
etyka
komunikacja
głoszenie wiary
education
faith education
Christian education
interculturality
interdisciplinarity
solidarity
digital culture
Christian anthropology
ethics
communication
proclamation of faith
Opis:: Misja wychowywania, wraz ze swoimi wymaganiami dotyczącymi personalizacji oraz spójności, wpisuje się dzisiaj w kontekst kulturowy, charakteryzujący się przede wszystkim technologiczną globalizacją i kulturą cyfrową. Do tego wszystkiego dochodzi obecnie kryzys wywołany pandemią Covid-19, który niewątpliwie staje się wyzwaniem. Nie można mu sprostać nie dostrzegając wagi szeroko pojętego wychowywania. Artykuł ukazuje niektóre aktualne wyzwania wychowawcze, jak również możliwy wkład chrześcijaństwa w podejmowanie tych wyzwań. Z tej perspektywy należy dostrzec charakter i styl katolickich instytucji edukacyjnych, uwzględniając, na bazie podstaw antropologii i etyki, rzeczywistość, zarówno wewnętrzną w sensie personalistycznym, jak też środowisko społeczno-kulturowe, w którym żyje człowiek. W konkluzjach przedstawiono kilka podstawowych propozycji wychowywania do życia wiarą w naszym kontekście kulturowym, które dotyczą nauczania, komunikowania i głoszenia wiary. La aportación de la perspectiva Cristiana en el actual momento educativo La tarea educativa, con sus requerimientos de personalización y coherencia, se inscribe hoy en un contexto cultural, caracterizado sobre todo por la globalización tecnológica y la cultura digital. A esto se suma, por ahora, la crisis causada por la pandemia del Covid-19, crisis que a la vez desafía y valoriza la educación. En estas páginas se abordan algunos desafíos educativos actuales y cuál puede ser la aportación cristiana. En esta perspectiva se perfilan el carácter y el estilo de las instituciones educativas de inspiración católica, sin dejar de reclamar, sobre los fundamentos de la antropología y de la ética, una atención a la realidad, tanto a la realidad interior de las personas como al entorno sociocultural. Finalmente se formulan algunas propuestas de base para la educación de la fe en nuestro momento cultural, que relacionan la enseñanza, la comunicación y el anuncio de la fe.
La tarea educativa, con sus requerimientos de personalización y coherencia, se inscribe hoy en un contexto cultural, caracterizado sobre todo por la globalización tecnológica y la cultura digital. A esto se suma, por ahora, la crisis causada por la pandemia del Covid-19, crisis que a la vez desafía y valoriza la educación. En estas páginas se abordan algunos desafíos educativos actuales y cuál puede ser la aportación cristiana. En esta perspectiva se perfilan el carácter y el estilo de las instituciones educativas de inspiración católica, sin dejar de reclamar, sobre los fundamentos de la antropología y de la ética, una atención a la realidad, tanto a la realidad interior de las personas como al entorno sociocultural. Finalmente se formulan algunas propuestas de base para la educación de la fe en nuestro momento cultural, que relacionan la enseñanza, la comunicación y el anuncio de la fe.
The mission of education, with its requirements for personalization and consistency, is today part of cultural context, characterized primarily by technological globalization and digital culture. On top of all this, there is the crisis caused by the Covid-19 pandemic, which is undoubtedly becoming a challenge. It cannot be overcome without noticing the importance of education in its broadest sense. The article shows some of the current educational challenges and the possible contribution of Christianity to meeting these challenges. From this perspective, it is necessary to recognize the nature and style of Catholic educational institutions, taking into account—on the basis of the foundations of anthropology and ethics—the reality, both internal in the personalistic sense and the socio-cultural environment in which people live. The concluding section presents some basic proposals for educating to live the faith in our cultural context, which relate to teaching, communicating and announcing the faith.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 11; 29-44
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 października 2020 r. o nadaniu orderów.
Powiązania:: Monitor Polski 2020, poz. 1157
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Raczyńska, Catherine
Raczyńska, Viridianne Elizabeth
Bartnik, Czesław Stanisław
Ordery i odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Dziedzictwo kulturowe
Filozofia chrześcijańska
Kultura chrześcijańska
Publikacje urzędowe i akty prawne
Opis:: Za wybitne zasługi w działalności na rzecz zachowania i popularyzowania polskiego dziedzictwa kulturowego, za wybitne zasługi dla rozwoju filozofii oraz kultury chrześcijańskiej.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Uniwersalno-teologalny wymiar muzyki i śpiewu w ujęciu Benedykta XVI
Universal and Theological Character of the instrumental and vocal Music in the Teaching of Benedict XVI
Autorzy:: Warzeszak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2232933.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Benedict XVI
music
singing
universal
theological
sacral
liturgical
via pulchritudinis
Chrisitian European Culture
Benedykt XVI
muzyka i śpiew
uniwersalny i teologalny
sakralny
liturgiczny
chrześcijańska kultura europejska
Opis:: Niniejszy artykuł został napisany głównie w oparciu o liczne przemówienia Benedykta XVI z okazji ofiarowanych mu koncertów wielkiej muzyki światowej. Wyłania się z nich obraz papieża jako wielkiego miłośnika i znawcy tej dziedziny. W jego komentarzach i wypowiedziach muzykologicznych wybijają się dwie podstawowe cechy muzyki i śpiewu: charakter uniwersalny oraz charakter teologalny. Uniwersalny, ponieważ odsyła słuchacza ku sprawom nieprzemijającym, ponadnarodowym, ponadkulturowym. Te aspekty starano się wydobyć z papieskich przemówień w pierwszej części artykułu. Jednak to zorientowanie muzyki i śpiewu ku temu, co uniwersalne, nie jest u Benedykta XVI ukierunkowaniem ku jakiemuś czystemu abstrakcjonizmowi, jakiejś pustce egzystencjalnej, lecz jest ukierunkowaniem teologalnym, tzn. ku Stwórcy piękna kosmosu, ale i piękna artystycznego, w tym muzycznego, Dawcy talentów tworzących piękno, a równocześnie ku Bogu‑Człowiekowi, który objawił się jako Miłość osobowa. Muzyka i śpiew umożliwiają poszukiwanie Boga i zarazem kontemplację tajemnic Jego istnienia i działania zbawczego. W przekonaniu papieża nie da się oddzielić wymiaru uniwersalnego od teologalnego; w jego nauczaniu nawzajem się przenikają.
This article was written mainly on the basis of numerous pope’s Benedict XVI speeches given on the occasion of over 40 of the great world music concerts offered to him. From them emerges an image of the pope as a great lover and expert in this field. In his comments he had presented the context in which the work performed by the orchestra or choir was created, the composer’s intentions, what thoughts he contained and by what musical discourse he expressed them. One can also see his great sensitivity to the performed music, he was able to see what the conductor with the orchestra and choir intended to express and he was able to appreciate the masterly original performance. He could also experience this music; it was able to move his emotions, penetrate his heart and move his spirit. Thanks to this, music was reviving his everyday life and giving to it a festive and sublime character.In the musicological comments and statements of the pope, two basic features of music and singing stand out: universal character and theological character. Universal, because music is not – as he said – an accidental combination of sounds, but has a beauty, depth, message that sends the listener above the present, above materiality, raises up the spirit to matters of everlasting, timeless, supranational, supracultural. And these aspects were tried to be extracted from the papal speeches in the first part of the article.However, this orientation of music and singing towards the universal is not Benedict’s XVI orientation towards some pure abstractionism, towards some existential emptiness, but it is theologically oriented, i.e. towards Truth, Goodness, Personal Beauty, towards Someone Transcendent, Someone distant, towards the Creator of the beauty of the cosmos, but also artistic beauty, including music, towards the Giver of the talents who create beauty, and at the same time towards God who is close, God‑Man, Christ, who revealed himself as Personal Love. Music and singing make possible search for God and at the same time contemplation of the mysteries of his existence and saving action. According to the pope’s idea, the universal and theological dimensions cannot be separated; in his teaching they interpenetrate each other.An important element of the pope’s teaching about music and singing is to make the recipients aware of the evangelical roots and the Christian nature of the Western civilization. The meeting with God - Love was throughout the history of the Western Europe a source of music and singing: love for God and the will to worship him were the spiritus movens of the great musical works in which the Western Europe boasts. These issues are focused in the second part of this article, where based on the specific works are pointed these roots. There is also presented Benedict’s description of the essence of the Church music, the path of beauty to God, the role of music and singing in conversion and strengthening the faith in emphasizing of the salvific events, in expressing love for the creatures and the Creator, in intensifying the zeal of prayer. Besides, there is presented the importance of the sacred music and liturgical singing and at the end the organ music – as the crowning achievement of the music of all instruments. Thus, this article attempts to present holistically the musicological issues raised in the papal speeches, giving generally a rich and systematized image.
Źródło:: Pro Musica Sacra; 2020, 18; 65-115
2083-4039
Pojawia się w:: Pro Musica Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Biopolitics and Integral Human Development. Contribution of the social teaching of the Church
Autorzy:: Ďačok, Ján
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040960.pdf
Data publikacji:: 2019-12-29
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: “Kultur der Fürsorge”
“Kultur des Wegwerfens”
Biomacht
positive und negative Biopolitik
Laudato si’
Soziallehre der Kirche
christliche Hoffnung
Liebe und Kreativität
„Culture of Care”
„Culture of Waste”
biopower
positive and negative biopolitics
Social teaching of the Church
Christian hope
love and creativity
„kultura troski”
„kultura wyrzucania”
bio-władza
pozytywna i negatywna biopolityka
nauka społeczna Kościoła
chrześcijańska nadzieja
miłość
kreatywność
Opis:: This Paper takes in consideration the Social teaching of the Church, particularly expressed in the Encyclical Letter of Pope Francis Laudato si’ and in other documents of the Magisterium. The article presents the basic characteristics of „Culture of Care” and „Culture of Waste”, of biopower, of positive biopolitics and of negative biopolitics (thanatobiopolitics) with some alarming examples (legalization of abortion, selective abortions of females, destruction of supernumerary frozen embryos, lobbying for the legalization of euthanasia). Subsequently, it introduces the contribution of the Christian faith to these debates, from the biblical, theological and moral point of view, and invites the reader to respond to the urgent challenges in biopolitics by the responsible creativity in the social, moral and political fields. The „Culture of Care” is a culture of acceptance of the other, shaped by Christian hope and love, a culture of presence and of interest in the other, following the example of Jesus Christ.
W artykule zostaje poddana analiza katolickiej nauki społecznej, szczególnie jej sformułowanie w encyklice papieża Franciszka Laudato si’ i innych dokumentach Magisterium. Zostają przedstawione główne cechy charakterystyczne „kultury troski” oraz „kultury wyrzucania”, a także pytanie związane z bio-władzą, pozytywną i negatywną biopolityką (tanatopolityka) wraz z niektórymi alarmującymi przykładami (legalizacja aborcji, selektywna aborcja dziewczynek, niszczenie nadliczbowych zamrożonych embrionów, lobbowanie na rzecz legalizacji eutanazji). W dalszej części zostaje podkreślony wkład Kościoła w tych debatach w aspektach biblijnym, teologicznym i etycznym, jak też znaczenie aktywności w tych obszarach. Największe wyzwania w ramach bioetyki muszą zostać przezwyciężone przez kreatywność w społecznym, moralnym i politycznym obszarze. „Kultura troski” jest kulturą akceptacji innych, uformowaną przez chrześcijańską nadzieję i miłość. Jest kulturą obecności i zainteresowania innymi według przykładu Jezusa Chrystusa.
Im Artikel wird die Soziallehre der Kirche analysiert, vor allem wie sie in der Enzyklika vom Papst Franciscus Laudato si’ und anderen Dokumenten des Lehramtes formuliert wird. Es werden die grundlegenden Charakteristika der „Kultur der Fürsorge“ sowie der „Kultur des Wegwerfens“ vorgestellt, aber auch die Fragen der Biomacht, der positiver und negativer Biopolitik (Thanatopolitik) mit manchen alarmierenden Beispielen (Legalisierung der Abtreibung, selektive Abtreibung der Mädchen, Zerstörung der überzähligeneingefrorenen Embryos, Lobbying für die Legalisierung der Euthanasie). Des Weiteren wird der Beitrag der Kirche in diesen Debatten unter biblischen, theologischen und ethischen Aspekten vorgestellt sowie die Bedeutung der Aktivität in diesem Bereich unterstrichen. Die wichtigsten Herausforderungen in der Biopolitik müssen durch die verantwortungsvolle Kreativität in sozialen, moralischen und politischen Bereichen bewältigt werden. „Kultur der Fürsorge“ ist eine Kultur der Akzeptanz der anderen, gestaltet durch christliche Hoffnung und Liebe. Es ist eine Kultur der Anwesenheit und des Interesses für andere nachdem Beispiel Jesu Christi.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 151-171
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Duch Ameryki Łacińskiej nadzieją dla (nie)chrześcijańskiej Europy
SPIRIT OF LATIN AMERICA AS A HOPE FOR (UN)CHRISTIAN EUROPE
Autorzy:: Sienkiewicz, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/618083.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Latin America; re-evangelization; Europe; Christianity; spiritual crisis; Christian hope; missions; evangelization; Church in Europe; cultur
Ameryka Łacińska; reewangelizacja; Europa; chrześcijaństwo; kryzys duchowy; nadzieja chrześcijańska; misje; ewangelizacja; Kościół w Europie; kultura
Opis:: The article indicates the disappearance of Christianity in Europe. The article refers to Christian hope as an inspiration and motivation to undertake evangelization activities. The article contains references to popes who see help for secularized Europe in Latin America and the people of this continent. The text emphasizes the importance of culture in experiencing religion and building relationships with God. It signals that re-evangelization is needed in modern Europe, which will lead to the rebuilding of Christian identity. The text also emphasizes that Christianity is a religion for everyone, and Christian teaching should be uniform.
Źródło:: Annales Missiologici Posnanienses; 2019, 24; 31-39
1731-6170
Pojawia się w:: Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Budowniczowie i Patroni Europy. Przedstawiciele teologii narracyjnej (na podstawie książki pt. Święci Patroni Europy. Budowniczowie i wzory)
Europe’s Builders and Patrons. Representatives of Narrative Theology (Based on the book Święci patroni Europy. Budowniczowie i wzory (Europe’s Patron Saints. Builders and role models))
Autorzy:: Uchto, Halina
Dobrowolska, Kinga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729094.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:: kultura chrześcijańska
święto liturgiczne
misja
życie w zgodzie z Bogiem
Christian culture
liturgical holiday
mission
living in harmony with God
Opis:: European Christian community was endowed with six patron saints by popes Paul VI and John Paul II; builders and role models to be followed, representatives of narrative theology. Benedict of Nursia became Europe’s chief patron, Cyril and Methodius became co-patrons while Brigid of Sweden, Catherine of Siena and Saint Teresa Benedicta of the Cross became co-patronesses. The turns of the lives of the saints span two millennia, while their multi-faceted activities have contributed to the formation of Europe’s religious, historical and cultural awareness.
Europejska wspólnota chrześcijańska otrzymała od papieży Pawła VI i Jana Pawła II sześcioro świętych Patronów, budowniczych i wzorów do naśladowania, przedstawicieli teologii narracyjnej. Głównym patronem Europy został Benedykt z Nursji, Współpatronami Cyryl i Metody, zaś Współpatronkami: Brygida Szwedzka, Katarzyna ze Sieny oraz Teresa Benedykta od Krzyża. Koleje życia świętych rozciągają się na dwa tysiąclecia, a ich wieloaspektowa działalność przyczyniła się do kształtowania świadomości religijnej, historycznej i kulturowej Europy.
Źródło:: Studia – konteksty pogranicza; 2018, 2; 129-142
2543-6465
Pojawia się w:: Studia – konteksty pogranicza
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Русские библеизмы в европейском контекстe
Rosyjskie biblizmy w kontekście europejskim
Russian bibleisms in the European context
Autorzy:: Mokienko, Valery
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2192173.pdf
Data publikacji:: 2018-12-28
Wydawca:: Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:: Библия
библеизм
адаптация библеизмов
христианской культурa
церковно-славянски язык
лекскикографической описание
литературний язык
Biblia
biblizmy
adaptacja biblizmów
kultura chrześcijańska
język cerkiewno-słowiański
język literacki
opis leksykograficzny
Bible
biblical quotations
adaptation of biblical phrases
Christian culture
Old Church Slavonic
literary language
lexicographical description
Opis:: В статье демонстрируется влияние Библии на формирование русского литературного языка. Этот процесс объединяет русский язык с литературными языками многих народов, приобщенных к христианской культуре. Рассматриваются библеизмы разного типа, имеющие соответствия в других европейских языках, в том числе славянских. При общности источника библеизмов в языках, находящихся под влиянием христианской культуры, и в русском языке обнаруживаются большие различия как в количестве, так и в качественном составе этих единиц. Специфичность адаптации библеизмов в русском языке проявляется в сочетании книжно-церковного и разговорного (навеянного во многом кальками с европейских языков) начал, значительно обогатившем фонд русских библеизмов. В статье рассматриваются примеры, иллюстрирующие европейский фон усвоения и активизации библеизмов в русском литературном языке. Обобщается и опыт их лекскикографического описания.
W artykule pokazany jest wpływ Biblii na kształtowanie się rosyjskiego języka literackiego. Proces ten łączy język rosyjski z językami literackimi wielu narodów pozostających pod wpływem kultury chrześcijańskiej. Omówione zostały biblizmy różnego typu, posiadające odpowiedniki w innych językach europejskich, w tym także słowiańskich. Mimo wspólności źródłowej biblizmów w językach będących pod wpływem kultury chrześcijańskiej język rosyjski wykazuje znaczne zróżnicowanie w strukturze tych jednostek zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym. Specyficzność adaptacji biblizmów w języku rosyjskim przejawia się w połączeniu pierwiastka książkowo-cerkiewnego i potocznego (głównie jako produktu kalk z języków europejskich), który znacznie wzbogacił zasób biblizmów rosyjskich. W artykule analizowane są przykłady ilustrujące europejskie tło przyswojenia i aktywizacji biblizmów w rosyjskim języku literackim. Ukazane są przykłady opisu leksykograficznego analizowanych jednostek.
The article demonstrates the influence of the Bible on the formation of the Russian literary language. This process unites the Russian language with the literary languages of many other nations who are attached to the Christian culture. The author analyzes bibleisms of different types that have correspondences in other European languages, including Slavic ones. With the common source of biblical texts in languages influenced by Christian culture, in Russian also great differences are found both in the number and in the qualitative composition of these units. The specificity of the adaptation of bibleisms in the Russian language is manifested in the combination of old-church and colloquial (inspired in many ways by tracing from European languages), which greatly enriched the fund of Russian bibleisms. The article examines examples illustrating the European background of the assimilation and activation of bibleisms in the Russian literary language. The experience of their lexicographical descriptions is also generalized.
Źródło:: Językoznawstwo; 2018, 12; 33-45
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:: Językoznawstwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: A Christian family in a “provisional culture”
Rodzina chrześcijańska w „kulturze prowizoryczności”
Autorzy:: Rabczyński, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/950628.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: rodzina chrześcijańska
kultura prowizoryczności (tymczasowości)
zadania rodziny wobec współczesnej kultury
christian family
provisional culture
temporary culture
family’s
duties regarding contemporary culture
Opis:: Contemporary culture can be described as provisional and temporary. A provisional culture is closely bound with such ideologies as secularism, individualism, relativism, practical materialism, hedonism and consumerism. These dominant cultural paradigms threaten the Christian understanding of family, hindering its comprehensive development and its ability to fulfil its basic objectives such as mutual welfare of the spouses or giving birth to and raising offspring. A provisional culture poses a threat and a great challenge for the family. Taking into account the fact that each culture is an expression of the human spirit and an environment for building identity and interpersonal relations, a Christian family must not ignore the problems of the contemporary world, but rather undertake a dialogue with a provisional culture aimed at presenting and promoting the Christian model of family, being the first school of faith, preaching and defending a culture of life.
Współczesną kulturę można określić mianem prowizorycznej lub tymczasowej. Kultura prowizoryczności ściśle łączy się z prądami ideowymi: sekularyzmem, indywidualizmem, relatywizmem, materializmem praktycznym, hedonizmem i konsumpcjonizmem. Zarysowane dominanty kulturowe godzą w chrześcijańskie rozumienie rodziny, uniemożliwiając jej wszechstronny rozwój i realizację podstawowych celów, jakimi są wzajemne dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa. Kultura prowizoryczności zagraża rodzinie i stanowi dla niej wielkie wyzwanie. W związku z tym, że każda kultura jest wyrazem ludzkiego ducha i środowiskiem budowania tożsamości i relacji międzyludzkich, rodzina chrześcijańska nie może zamknąć się na problemy współczesności, lecz powinna podjąć z kulturą prowizoryczności pewną formę dialogu, którego wyznacznikami są następujące zadania: ukazywać i promować chrześcijański model rodziny, być pierwszą szkołą wiary, głosić i bronić kultury życia.
Źródło:: Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
1644-8855
Pojawia się w:: Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: The Relationship between Spirituality, Religion, and Culture
Relacja między duchowością, religią i kulturą
Autorzy:: Platovnjak, Ivan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/558443.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: Religion
spirituality (Christian)
culture
solidarity
religia
duchowość (chrześcijańska)
kultura
solidarność
Opis:: The author establishes that religion, spirituality, and culture are intertwined and have a strong influence on each other. After a short introduction to basic concepts, the author first shows how spirituality is a fruit of religion and/or culture. Then the influence of spirituality on religion and culture is explored. Finally, the author also tries to show the possibility of a Christian spirituality transformation that is capable of responding to the needs of our time for a new humanity able to live in solidarity while building relationships among all human beings and all of creation.
Autor stwierdza, że religia, duchowość i kultura są ze sobą powiązane i wywierają na siebie silny wpływ. Po krótkim wprowadzeniu do podstawowych pojęć autor najpierw pokazuje, że duchowość jest owocem religii i / lub kultury. Następnie badany jest wpływ duchowości na religię i kulturę. Na koniec autor chce także pokazać możliwość transformacji chrześcijańskiej duchowości, która jest w stanie odpowiedzieć na potrzeby naszych czasów, aby nowa ludzkość mogła żyć solidarnie, budując relacje między wszystkimi ludźmi i całym stworzeniem.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2017, 41; 117-125
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Церковное пение как социальный дискурс
Church Singing as a Social Discourse
Śpiew cerkiewny jako dyskurs społeczny
Autorzy:: Ненартович, Анатолий
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/420265.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: церковное пение
социальный дискурс
социальная коммуникация
христианство
семиотическая система
средства связи
социокультурная рефлексия
язык
социализация
христианская культура
инкультурация
Church singing
social discourse
social communication
Christianity
semiotic system
communication means
sociocultural reflection
language
socialization
Christian culture
enculturation
śpiew cerkiewny
dyskurs społeczny
komunikacja socjalna
chrześcijaństwo
system semiotyczny
środki komunikacji
społeczno-kulturowa refleksja
język
socjalizacja
kultura chrześcijańska
inkulturacja
Opis:: Церковное пение способствует передаче социально-культурных отношений, ориентаций, ценностей, категорий, элементов христианства через осязаемые знаки и сообщения словесного искусства. Церковное пение представлено здесь как модель коммуникации с самоорганизующимся процессом связывающая и когнитивный опыт, и ценностные ориентации и социальную, практическую деятельность. Церковное пение интегрирует фонетические символы, вокал и музыку в структуру норм и принципов с внутренней связью и семантической интерпретацией. Церковное пение как социальная коммуникация является динамикой личностного усвоения доктрины элементов, социального опыта в виде знаний о мире вокруг накопленных христианской культурой принципов и навыков общественной жизни и социально значимой продуктивной деятельности, критериев самоопределения в обществе. В свою очередь, человек не только передает христианскую культуру, но также создает и производит традиции, изменяя или изобретая культурные инновации.
Church singing promotes the transmission of sociocultural relations, attitudes, values, categories and elements of Christianity through tangible signs and messages of verbal art. Church singing is presented here as a model of communication with self-organizing process linking cognitive experience, value orientations and social practical activity. Church singing integrates phonetic symbols, singing and music into a structure of the norms and principles with intrinsic relation and semantic interpretation. Church singing as social communication, is the dynamic of personal acceptance of doctrinal elements, social experience in the form of knowledge about the surrounding world accumulated by Christian culture, principles and skills of community life, socially meaningful productive activity, and criteria of self-determination in a community. In turn, a person not only transmits Christian culture, but also creates and reproduces a tradition, varying it or inventing cultural innovations.
Śpiew cerkiewny sprzyja przenoszeniu społeczno-kulturowych relacji, postaw, wartości, kategorii, elementów chrześcijaństwa przez konkretne znaki i przesłania sztuki werbalnej. Śpiew cerkiewny został tu przedstawiony jako model komunikacji z procesem samoorganizacji, jako model, który łączy i doświadczenie poznawcze, i orientacje wartościujące, i praktyczną i społeczną działalność. Śpiew cerkiewny integruje symboli fonetyczne, śpiew i muzykę w strukturę norm i zasad z więziami wewnętrznymi i interpretacją semantyczną. Śpiew cerkiewny jako komunikacja społeczna jest dynamiką osobistego przejmowania doktryny elementów, społecznego doświadczenia w zakresie wiedzy o otaczającym świecie wokół zgromadzonych przez kulturę chrześcijańską zasad i umiejętności życia społecznego i społecznie znaczącą produkcyjną działalnością, kryteriów samostanowienia w społeczeństwie. Z kolei człowiek nie tylko przekazuje kulturę chrześcijańską, ale także tworzy i produkuje tradycje, zmieniając lub wymyślając innowacje kulturowe.
Źródło:: ELPIS; 2016, 18; 137-144
1508-7719
Pojawia się w:: ELPIS
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "kultura chrześcijańska" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język