Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kryzys kultury" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Wojciech Dzieduszycki i źródła jego historiozoficznego optymizmu
Войчех Дзедушицки и источники его историософского оптимизма
Wojciech Dzieduszycki and Sources of His Historiosophic Optimism
Autorzy:
Zawojska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497702.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
философия истории
историософский оптимизм
кризис европейской культуры
христианские ценности
filozofia dziejów
historiozoficzny optymizm
kryzys kultury europejskiej
wartości chrześcijańskie
philosophy of history
historiosophic optimism
crisis of European culture
Christian values
Opis:
Дзедушицки не только диагностировал современное ему состояние западной цивилизации, но также указывал на возможность и способ преодоления сложившегося кризиса. Он считал, что такую возможность даёт реализация в общественной и частной жизни традиционных христианских принципов, заключающаяся в том, что во всех поступках следует руководствоваться обозначенными в христианской религии ценностями. Указание путей выхода европейской цивилизации из кризисного состояния, подкрепленное личной убеждённостью в их эффективности, определяет то, что, несмотря на пессимистический диагноз, видение Дзедушицким истории следует считать отмеченным историософским оптимизмом.
Dzieduszycki diagnosed the state of Western civilization at that time, but first and foremost indicated the possibility and the method of overcoming the crisis. In his opinion, the return to traditional Christian principles in social and individual life and strict following the values set by the Christian religion in all human activities ensure such a possibility. Despite the pessimistic diagnosis, indication of the ways out of the then crisis of the European civilization contemporary to him and the personal conviction of their effectiveness, make Dzieduszycki’s vision of history characterised by historiosophic optimism.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2018, 18; 297-309
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transwersalna racjonalność jako teoria relacji międzykulturowych
Transversal Rationality as a Theory of Intercultural Relations
Autorzy:
Winiarska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37473586.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sfery kulturowe
transwersalna racjonalność
aksjologia narodów
dyskurs
relacje międzykulturowe
kryzys kultury
kryzys człowieka
transkulturowość
culture spheres
transversal rationality
axiology of nations
discourse
intercultural relations
crisis of culture
crisis of human
transculturalism
Opis:
Przeobrażenia w sferze kulturowej – takie jak choćby globalizacja – powodują, że badacze są zmuszeni wypracować nowe, spójne podejście, aby w obliczu konfrontacji z innością/ różnorodnością religijną, językową, obyczajową, aksjologiczną nie zatracić odrębności kulturowej narodów. Rozwiązaniem tego problemu może być koncepcja, która z jednej strony będzie umożliwiać względną autonomię poglądów we wszystkich domenach ludzkiego życia, a z drugiej strony będzie poszerzać przestrzeń międzykulturowych dyskursów. Te dwa powody wydają się w sposób wystarczający uzasadniać wprowadzenie do teorii badań nad kulturą pojęcia transwersalnej racjonalności. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie tej właśnie koncepcji, której twórcą jest amerykański badacz C.O. Schrag. Możemy postawić tezę, że dzięki użyciu koncepcji transwersalnej racjonalności da się podjąć badania nad indywidualnym intelektualnym rozwojem człowieka, ale też może ona posłużyć do badań nad rozwojem kulturowym społeczności. W koncepcji C.O Schraga transwersalność jest dynamiką, która napędza działanie komunikacyjne. Człowiek jako „wielowymiarowy sprawca” działa w obszarze sfer kulturowych, do których zaliczane są: religia, moralność, sztuka i nauka, tworząc wspólnotę mającą zawsze wymiar etyczny. Jak dowodzi Schrag, szereg interakcji (dyskursywnych, interpretacyjnych, transwersalnych) na poziomie mikro- i makrospołecznym buduje relacje międzykulturowe.
Transformations in the cultural sphere such as globalization cause researchers to be forced to develop a new coherent approach in order not to lose the cultural identity of nations in the face of otherness: religious, linguistic, moral and axiological diversity. The solution to this problem may be a concept that, on the one hand, will enable relative autonomy of views in all domains of human life, and, on the other hand, will expand the space of intercultural discourses. These two reasons seem to be sufficient to justify the introduction of the concept of transversal rationality into the theory of cultural studies. The purpose of this article is to present the concept of transversal rationality, which was created by the American researcher C.O. Schrag. An argument may be put forward that the concept of transversal rationality can be used in research on the individual intellectual development of a human being, but also to study the cultural development of a community. In the concept of C.O. Schrag, transversality is the dynamic that drives communicative action. The human being as a “transversal agent” who acts in the field of cultural spheres, which include: religion, morality, art and science, create a community that always has an ethical dimension. As Schrag proves, a series of interactions (discursive, interpretative, transversal) at the micro and macro social levels build intercultural relations.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 59-76
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O historii absolutnej klęski – krytyka religii w eseistycznej twórczości Josefa Šafaříka
On the History of Absolute Failure: Criticism of Religion in the Essays of Josef Šafařík
Autorzy:
van Wissem, Paula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32361714.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Josef Šafařík
criticism of religion
cultural criticism
crisis of civilization
Czech essay
krytyka religii
krytyka kultury
kryzys cywilizacji
czeska eseistyka
Opis:
The article presents the thought of Czech dissident and essayist Josef Šafařík (1907–1992). A characteristic feature of Šafařík’s texts is deep criticism of culture. The sharpness of this criticism is directed against technocratic civilization, although it is not only a criticism of widely understood modernity. Šafařík sees the source of mankind’s existential crisis in religion, which legitimized technological progress and eventually led to the loss of the metaphysical aspect of humanity. Although this view is not isolated in (post)modern philosophy, Šafařík expressed it in a rather radical way: not so much to undermine the very foundations of European culture but to provoke in the reader a profound reinterpretation of established truths. In spite of the insightful criticism of religion, Šafařík’s texts are permeated by the metaphysical dimension, but the relation between human beings and transcendence is in this case reversed. According to Šafařík, the transcendental horizon is present only in the essence of man, not in the outer absolute, regardless of whether it is an absolute understood as an Idea, God, or Progress. The article presents analogies in the thought of Josef Šafařík, Jan Patočka and Jean-Francois Lyotard.
Artykuł przedstawia negatywną ocenę religii wyrażoną w eseistycznych tekstach czeskiego dysydenta i eseisty – Josefa Šafaříka (1907–1992). Charakterystyczną cechą tekstów Šafaříka jest głęboka krytyka kultury, która choć jest wycelowana przede wszystkim w technokratyczną cywilizację, nie jest wyłącznie oceną szeroko rozumianej nowoczesności. Josef Šafařík upatruje źródła egzystencjalnego kryzysu człowieka w ukształtowaniu kultury europejskiej poprzez religię, która legitymizując postęp techniczny, stała się przyczyną utraty przez człowieka zrozumienia dla tego, co metafizyczne. Według J. Šafaříka to właśnie religia wytworzyła dyktat finalizmu prowadzącego do dehumanizacji osoby ludzkiej. Choć pogląd ten nie jest w (po)nowoczesnej filozofii odosobniony, u autora dzieła Cestou k poslednímu zostaje wyrażony w prowokujący sposób – nie tyle po to, by podważyć same fundamenty kultury europejskiej, ile po to, by skłonić odbiorcę do dogłębnej reinterpretacji ustalonych prawd. Mimo surowej krytyki religii, jej kulturowej i społecznej roli, w tekstach Šafaříka cały czas obecny jest wymiar metafizyczny. Autor dokonuje jednak przeorientowania układu człowiek – metafizyka. Według niego horyzont transcendentalny obecny jest jedynie w istocie człowieka, nie w zewnętrznym absolucie, niezależnie od tego, czy jest to absolut rozumiany jako Idea, Bóg czy Postęp. W artykule ukazane są paralele pomiędzy myślą Josefa Šafaříka oraz Jana Patočki i Jeana-Francois Lyotarda.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2020, 20
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmierzch elit - zmierzchem sensu? Elitaryzm w kontekście refleksji o kryzysie kultury w polskiej myśli filozoficznej dwudziestolecia międzywojennego
Is the Twilight of the Elites a Twilight of Sense? Elitism in the Context of the Reflection on the Crisis of Culture in the Polish Philosophical Thought of the Interwar Period
Autorzy:
Truchlińska, Bogumiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807249.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
elita
kryzys kultury
hierarchie wartości
masy
uspołecznienie kultury
elites
crisis of culture
hierarchies of values
masses
socialization of culture
Opis:
Artykuł niniejszy podejmuje ważkie zagadnienie związków między tezami o upadku (kryzysie) kultury Zachodu a koncepcją elit twórczych i ich rolą - w świetle polskiej myśli filozoficznej dwudziestolecia międzywojennego. Elitaryzm przejawia się w indywidualizmie Wincentego Lutosławskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza, w uniwersalizmie Jerzego Brauna, w katolickiej filozofii kultury Józefa Pastuszki oraz w myśli kulturo-socjologicznej Floriana Znanieckiego. Pogląd ten wiąże się z przypisaniem funkcji społecznej bądź artystycznej, często misji kulturalnej, wybitnym jednostkom. W dwudziestoleciu, wraz z pojawieniem się kryzysu kultury oraz zjawiska masowości, dostrzega się dwoistą rolę elit: pozytywną (kulturo- i osobo- twórczą) i negatywną (destrukcyjną). Polscy filozofowie kultury nie ulegają presji pesymizmu i katastrofizmu, formułują prognozy i projektują kulturę przyszłości, próbując ustalić prawidłowe relacje między elitą a masami. W tym programie przezwyciężenia kryzysu upatrywać można misji elit, jak i poszukiwania nowego sensu kultury, podkreślającego jej pozytywny aspekt i silniejszy związek z życiem, także szerokich mas społeczeństwa polskiego w nowo odrodzonym państwie (idea uspołecznienia kultury).
This article treats the important issue of the relationships between the theories of the fall (crisis) of Western culture and the concept and the role of creative elites—as reflected in the Polish philosophical thought of the interwar period. Elitism appears in the individualism of Wincenty Lutoslawski and Stanisław Ignacy Witkiewicz, in the universalism of Jerzy Braun, in the Catholic philosophy of culture of Józef Pastuszka and in the socio-cultural thought of Florian Znaniecki. This view involves the assignment of a social or artistic function, and frequently, cultural missions, to prominent individuals. In the two decades, with the advent of the crisis of culture and the mass phenomenon, we can notice the dual role of elites: a positive (cultural and personality forming) and negative (destructive) one. Polish philosophers of culture are not subject to the pressure of pessimism and catastrophism. They predict and design the culture of the future, trying to determine the proper relationships between the elites and the masses. We can see this program of overcoming the crisis as the elites’ mission and the search for a new sense of culture. This search emphasizes a positive aspect of culture and a stronger relationship with life, also as regards the broad masses of the Polish community in the reborn country (the idea of socialization of culture).
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 1; 33-58
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralne dylematy kultury współczesnej
Moral Dilemmas of Contemporary Culture
Autorzy:
Sztalt, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521682.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
kryzys kultury
relatywizm
etyka
indywidualizm
rozum instrumentalny
technopol
etyka perfekcjonistyczna
Opis:
Przedmiotem artykułu jest namysł nad kulturą współczesną postrzeganą z perspektywy etycznej, a punktem wyjścia przekonanie o kryzysie kultury europejskiej, którego źródłem miałaby być „śmierć Boga” (Nietzsche) czy też klęska „projektu oświeceniowego” (Gray). Istotą kryzysu kultury jest załamanie się dotychczas obowiązujących systemów wartości, co rodzi szereg dylematów moralnych. Typowy dla kultury współczesnej indywidualizm zaoowocował relatywizmem aksjologicznym, doprowadził do atomizmu społecznego oraz, paradoksalnie, zrodził nowe formy zniewolenia. Inną cechą współczesności jest dominacja rozumu instrumentalnego, który głównym kryterium oceny działań czyni efektywność. Konsekwencją tych przemian dokonujących się w kulturze jest z jednej strony zagubienie etyczne, z drugiej zagrożenie wolności i podmiotowości. Czy istnieje jakieś dobre wyjście z tej sytuacji? Być może lekarstwem na moralne dylematy współczesności byłby powrót do aksjologicznych źródeł. Próbę taką podjął Henryk Elzenberg w swojej etyce perfekcjonistycznej.
The subject of the article is a reflection on contemporary culture perceived from the ethical perspective. The starting point is the belief about the crisis of European culture, which source would be “the death of God” (Nietzsche) or the defeat of “the Enlightenment project” (Gray). The essence of the crisis of culture is the collapse of previously existing systems of values, which raises a number of moral dilemmas. One of the main features of contemporary culture is the development of individualism, which takes place in the name of freedom, but which has resulted in axiological relativism, led to social atomism and, paradoxically, raises new forms of enslavement. Another important feature of contemporary culture is the dominance of instrumental reason. The consequence of these changes of culture is, on the one hand, ethical confusion, on the other, the threat of human freedom and subjectivity. Is there any good way out of this situation? Perhaps a cure for the moral dilemmas of modernity would be a return to axiological sources. Such an attempt was made by H. Elzenberg in his perfectionist ethics.
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2017, 23; 273-288
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Za dużo twórczości? Pułapki twórczości codziennej i amatorskiej w kulturze nadmiaru, kiczu i braku smaku
Too Much Creativity? The Traps of Everyday and Amateur Creativity in the Culture of Excess, Kitch and Insipidness
Autorzy:
Szmidt, Krzysztof J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141244.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
twórczość
pułapki procesu twórczego
media
kryzys kultury
creativity
the traps of creation process
the crisis of culture
Opis:
Artykuł poświęcony jest problemowi nadmiaru produktów aktywności twórczej, zwłaszcza twórczości codziennej i amatorskiej, z jakim się spotykamy na platformach cyfrowych i w mediach. Autor opisuje symptomy tego nadmiaru, odwołując się do krytycznej analizy socjologów kultury, i stawia hipotezę, iż zalew twórczości jest po części spowodowany popadnięciem wielu twórców codziennych i amatorów w trzy główne pułapki: pułapkę złudzenia łatwości procesu twórczego, pułapkę zaniku narzędzi rzetelnej selekcji wytworów oraz pułapkę nadłatwości komunikowania produktów kreatywności. Po zdekonspirowaniu mechanizmów tych „pułapek” następuje próba zarysowania pozytywnego programu edukacyjnego, opartego na koncepcji pogłębionych ćwiczeń A. Ericssona i „zasady 10 lat”, będących warunkami osiągnięcia szczebli twórczości profesjonalnej i mistrzowskiej.
The article is devoted to the problem of the excess of the products of creative activities, especially the everyday and amateur ones, which we come across on digital platforms or in media. The author describes the symptoms of this excess, referring to the critical analysis of culture sociologists, and he puts forward a hypothesis that the influx of the creativity is partly caused by many everyday artists and amateurs falling into three main traps, namely the trap of the illusion of the easiness of the creative procces, the trap of the disappearance of tools for a reliable selection of the creations and the trap of the over easiness of communicating the products of creativity. After unmasking the mechanisms of these “traps” there comes an attempt to outline a positive educational programme, based on the concept of A. Ericsson’s deepened exercises and “the principle of 10 years”, which are the conditions of climbing the ladder of professional and master’s creativity.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2015, 18, 2(70); 79-95
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Husserl and Shestov: philosophical antipodes
Autorzy:
Szepieniec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437571.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
crisis in culture
radical criticism
telos
the alternative either - or
overcoming the crisis
source of knowledge
kryzys kultury
radykalny krytycyzm
télos
alternatywa albo – albo
pokonanie kryzysu
źródło wiedzy
Opis:
The paper contains a general characteristics of the relation between Lev Shestov’s philosophy of existence and transcendental phenomenology of Edmund Husserl. The analysis was largely inspired by Cezary Wodziński’s research on Shestov’s writings, including his book published in Polish Wiedza a zbawienie. Studium myśli Lwa Szestowa (1991). In 1931, inspired by Descartes’ Meditationes de prima philosophiae, Husserl began a total transformation of philosophy into a science absolutely founded, assumptionless and developed in the spirit of absolute self-responsibility. Thus, the idea of philosophy as an exact science and Descartes’ idea of a science absolutely founded became the aim. It resulted in a project of universal science which — according to Husserl — has been the aim of European philosophy from the beginning. Ultimately, this philosophy was to rebuild the whole model of European culture. Less than two years after the first edition of Die Krisis der europäischen Wissenchaften und die transzendentale Phänomenologie, Lev Shestov published his Athens and Jerusalem (1938) where he agrees with Husserl’s diagnosis that the whole European culture is in a stage of a deep crisis which goes to its very foundations. However, Shestov points at the radically different sources of that crisis. Paradoxically, a remarkable friendship connecting these two thinkers did not affect the similarity of their views. In fact, they are located at the opposite poles of the contemporary philosophical scene. The friendship of Shestov and Husserl was born in the atmosphere of an intense and uncompromising intellectual debate. Both thinkers are strongly convinced that the fate of European culture and European understanding what it is to be man are decided in the realm of philosophy. So, the philosophical projects they offer are two extremely critical visions of culture. At the same time they suggest a way the European culture should be thoroughly reformed at its very basis.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 1; 135-153
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaka edukacja wobec kryzysu kultury? Między ideologią a filozofią osobistych znaczeń
What kind of education in the face of the crisis of culture? Between ideology and philosophy of individual meanings
Autorzy:
Rzyska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544576.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
edukacja
filozofia
ideologia
kryzys kultury
Opis:
Współczesność, będąca konsekwencją procesów społeczno-kulturowych zmian, które skutkują stanem określanym jako kryzys kultury, staje się inspiracją do stawiania pytań, także pytań o edukację i jej przyszłość. Myślenie o przyszłości edukacji kieruje namysł nad ową kategorią od jej rozumienia współczesnego ku przeszłości, gdzie uwidacznia się obecność dwóch innych towarzyszących jej kategorii: ideologii oraz filozofii. Ukazany zostaje status filozofii w relacji z ideologią autorytarną oraz nieautorytarną, a także krótka charakterystyka filozofii edukacji określanych w literaturze jako nieautorytarne, a więc: progresywizmu i rekonstrukcjonizmu. Wysunięty zostaje także postulat swego rodzaju postawy w edukacji, któremu autorka niejako sama ulega. Artykuł stanowi bowiem jedynie pewną egzemplifikację możliwej interpretacji tytułowego pytania, interpretacji nieuchronnie obarczonej subiektywizmem, uwieńczonej filozofią osobistych znaczeń.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2014, 2; 267-274
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portret kobiety z kryzysem kultury w tle: Marlene Streeruwitz Entfernung. (2006) i Inga Iwasiów Na krótko (2012)
A Portrait of a Woman with a Crisis of Culture in the Background: Marlene Streeruwitz Entfernung. (2006) and Inga Iwasiów Na krótko (2012)
Frauenportrait mit der Krise der Kultur im Kintergrund: Zu Marlene Streeruwitz’ Enfernung. (2006) und Inga Iwasióws Na krótko (2012)
Autorzy:
Rutka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900791.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marlene Streeruwitz Entfernung.
Inga Iwasiów Na krótko
współczesna powieść polska i austriacka
kryzys kultury
kryzys kobiecości
contemporary Polish and Austrian novel
crisis of culture
crisis of feminity
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest komparatystycznej analizie dwóch współczesnych powieści: Entfernung. austriackiej pisarki Marlene Streeruwitz i Na krótko polskiej autorki Ingi Iwasiów. Refleksją łączącą obie powieści jest diagnoza kondycji współczesnej kobiecości w powiązaniu z aktualnymi przemianami społecznymi i kulturowymi. W świecie coraz dynamiczniejszej technologizacji, digitalizacji, biurokratyzacji i wzrastającego znaczenia praktycznej fachowości kwalifikacje kształcone przez humanistykę, takie jak wrażliwość moralna i estetyczna, zdolność przenikliwej interpretacji i wartościującej oceny rzeczywistości, boleśnie tracą na znaczeniu. Kobiety, które dzięki prawom osiągniętym przez ruchy emancypacyjne XX wieku uzyskały wolny dostęp do świata kultury i życia uniwersyteckiego, stają obecnie w obliczu kryzysu tych sfer, co zmusza je do nowego samookreślenia.
This paper is a comparative analysis of two contemporary novels—by the Polish author Inga Iwasiów Na krótko and the Austrian writer Marlene Streeruwitz Enfernung. A reflection that both novels have in common is a diagnosis of the condition of contemporary womanhood in relation to current social and cultural transformation. In the world of more and more dynamic technologisation, digitalisation, bureaucratisation and increasing significance of practical specialist knowledge, qualifications encouraged by humanities, such as moral and aesthetic sensitivity, ability to perceptively interpret and evaluate the reality, become considerably less important. As a result of the rights achieved in the course of the 20th century emancipation movement women gained free access to culture and universities. Nowadays, they face a crisis of the above mentioned areas, which forces them to redefine themselves.
Der vorliegende Beitrag beschäftigt sich mit der vergleichenden Analyse von zwei zeitgenössischen Romanen: der österreichischen Autorin Marlene Streeruwitz Entfernung. und der polnischen Schriftstellerin Inga Iwasiów Na krótko. Die Grundlage für die komparatistische Herangehensweise bildet die in beiden Prosatexten zentrale Diagnose über die Kondition der Weiblichkeit in Querverbindung mit der durch soziale Prozesse herbeigeführten Krise der Kultur. Der im Zuge der Emanzipationsprozesse des 20. Jahrhunderts durchgesetzte Andrang der Frauen in die akademische Humanistik sowie in zahlreiche Kunstbereiche erweist sich gegenwärtig als Sackgasse. Humanistik wird zusehends konkurrenzunfähig und verliert schmerzhaft an Bedeutung im Vergleich zu anderen, Profit sichernden Fachrichtungen. Viele Bereiche der Kunst wie etwa der Theaterbetrieb, von dem Streeruwitz’ Roman handelt, geraten in Abhängigkeit von Geld stiftenden Machthabern, werden gefährlich kommerzialisiert und verlieren ihren kritischen Impetus. Die darin involvierten Frauen werden demonstrativ aus Finanz- und Machtbereichen der „flüchtigen Moderne“ (Z. Bauman) ausgespart und bleiben gleichermaßen beruflich wie privat auf der Strecke.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 115-131
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje i znaczenie menedżerów w zarządzaniu jednostkami kultury w dobie kryzysu gospodarczego
Functions and importance of managers in management units of culture in the age of the economic crisis
Autorzy:
Reformat, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585551.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Funkcje menedżera kultury
Jednostka kultury
Kryzys gospodarczy
Menedżer kultury
Culture manager
Economic crisis
Functions of manager
Unit culture
Opis:
Zmiany zachodzące na rynku kultury sprawiają, iż obecnie zarządzanie sferą kultury staje się coraz bardziej niezbędne. Jest to jednocześnie zadanie trudne ze względu na specyfikę sektora kultury, jak i kryzys społeczno-gospodarczy odczuwalny przez polskie jednostki kultury. Współczesny menedżer zarządzający tymi podmiotami staje więc przed wieloma wyzwaniami. Celem artykułu jest identyfikacja najważniejszych funkcji, jakie pełnią menedżerowie zarządzający jednostkami kultury w Polsce, jak i ocena ich znaczenia w kontekście rozwoju sektora kultury.
Changes in the market culture make the current management of the cultural sphere is becoming more and more necessary. It is also a difficult task due to the nature of the cultural and socio-economic crisis felt by the Polish unit of culture. The modern manager managing these entities, it becomes so many challenges. The aim of the article is to present the most important functions to perform managers managing cultural units in Poland, as well as to show their importance in the context of the development of the cultural sector.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2016, 256; 20-29
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys wartości duchowych i jego społeczne następstwa
Autorzy:
Rarot, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644218.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
gegenwärtige Wertekrise
geistige Werte
Empfänger der Werte
Folgen der Krise
Segmentation der Kultur der Postmodernität
Contemporary axiological crisis
Spiritual values
Recipient of values
Consequences of the crisis
Segmentation of post-modern culture
współczesny kryzys aksjologiczny
wartości duchowe
odbiorca wartości
konsekwencje kryzysu
segmentowość kultury ponowoczesności
Opis:
Der Artikel skizziert die Frage der gegenwärtigen Krise der geistigen Werte und ihrer sozialen Folgen. Die Hauptthese des Artikels lautet, dass die Ursache dieser im bestehenden kritischen Diskurs diagnostizierten Krise der Verzicht des Subjekts auf die Mehrdimensionalität der Existenz zugunsten des Versinkens in der Eindimensionalität der Existenz, also in der pragmatisch-hedonistischen und zum Teil vitalistischen Dimension, ist. Im Schlussteil wird festgestellt, dass die Diagnostizierung einer so verstandenen Krise nur eine der intellektuellen Möglichkeiten der Teilnehmer des Lebens in der segmentierten Kultur der Postmodernität bildet. Als solche generiert die Kultur des postmodernen Zeitalters axiologische Unterschiedlichkeit, infolgedessen die Diagnose der Wertekrise durch andere Subjekte als hochgespielt und ungerecht betrachtet werden kann. Sie kann folglich nur als intellektuelle Warnung vor dem Mangel an ausgewogenem Gebrauch von verschiedenen Errungenschaften der postmodernen Welt legitimiert werden.
The article outlines the problems of the contemporary crisis of spiritual values and its social consequences.  The main thesis is that the cause of the crisis, as diagnosed in the ongoing critical discourse, is the subject’s abandonment of the concept of multidimensional existence in favour of immersing oneself in one-dimensionality defined by the pragmatic, hedonistic and partially vitalistic perspective. The conclusion is that the previously described way of perceiving the crisis is merely one of ways available to the intellectual participants of the segmented post-modern culture. The culture of post-modernity as such generates an inherent axiological diversity which also creates the risk that the diagnosis of the crisis of values may be perceived by other subjects as exaggerated or unfair. It is therefore only viable as an intellectual warning against the lack of due prudence in taking advantage of the various advances made in our post-modern world. 
Artykuł szkicuje zagadnienie współczesnego kryzysu wartości duchowych i jego społecznych konsekwencji. Główna teza artykułu stwierdza, że przyczyną owego kryzysu, diagnozowanego w istniejącym dyskursie krytycznym, jest rezygnacja podmiotu z wielowymiarowości istnienia na rzecz zanurzania się w jednowymiarowości egzystencji, czyli w wymiarze pragmatystyczno-hedonistycznym i częściowo witalistycznym. W zakończeniu stwierdza się, że diagnozowanie tak pojętego kryzysu jest tylko jedną z możliwości intelektualnych uczestników życia w segmentowej kulturze ponowoczesności. Jako taka kultura epoki ponowoczesności generuje bowiem różnorodność aksjologiczną, wskutek czego diagnoza kryzysu wartości może być odbierana przez inne podmioty jako wyolbrzymiona i niesprawiedliwa. Może być zatem uprawomocniona jedynie jako intelektualna przestroga przed brakiem rozwagi w korzystaniu z różnych zdobyczy ponowoczesnego świata.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2018, 26
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa ewangelizacja „ludów pochrześcijańskich”
Evangelisation of the “Post-Christian Societies”
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480268.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
kryzys kultury
kryzys wiary
„ludy pochrześcijańskie”
nowa ewangelizacja
crisis of culture
crisis of faith
post-Christian societies
new evangelisation
Opis:
Ewangelizacja jest pierwszym i podstawowym zadaniem wspólnoty chrześcijan. Rodzi się ona z wiary w Jezusa Chrystusa – Zbawiciela świata. Chrystus założył Kościół, który w sakramentalny sposób kontynuuje Jego soteryczną misję. Wspólnota eklezjalna nieustannie musi rozpoznawać znaki czasu i dostosowywać formy przekazu wiary do mentalności współczesnego człowieka. Przyglądając się uważnie krajom i społeczeństwom z dawien dawna chrześcijańskim, można zauważyć, że wiele z nich utraciło żywy zmysł wiary i w codziennej praktyce życia oddaliło się od Ewangelii, stając się ludami „pochrześcijańskimi”. Wobec obojętności religijnej, sekularyzacji oraz praktycznego ateizmu konieczne jest podjęcie nowej ewangelizacji – nowego sposobu proklamacji Dobrej Nowiny. Papieże: Paweł VI, Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek podejmowali problematykę nowej ewangelizacji w swym zwyczajnym nauczaniu. Podkreślali, że Kościół jest wspólnotą „ewangelizującą” i zarazem „ewangelizowaną”. Aby osoby ochrzczone doprowadzić do ponownego spotkania z Jezusem Chrystusem i przez to ożywić ich wiarę, konieczne są nowe formy oraz metody, nowy język, a także „pastoralne nawrócenia”. Nowa ewangelizacja nie może pozostać hasłem duszpasterskim. Musi stać się misją wobec człowieka i świata, nowym rodzajem głoszenia orędzia o zbawieniu wewnątrz Kościoła, a więc w pewnym sensie „samoewangelizacją” wierzących w Jezusa Chrystusa.
Evangelisation is the first and most important task of the Christian community. It is rooted in the faith in Jesus Christ, the Saviour of the world. Christ founded the Church that it may carry on his soteriological mission. Therefore, it must continually read the sings of times and adjust means of spreading her faith to the mentality of her contemporaries. Close observation of some of the societies traditionally described as Christian reveals their loss of the living faith and departure from the Gospel, rending them no longer Christian, but rather post-Christian ones. Religious indifference, secularisation and atheism must be challenged by a new evangelisation, new ways of proclaiming the Good News. The topic of the new evangelisation was addressed by the recent popes, Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis. In their ordinary teaching they stressed the fact the Church is the community of believers who both evangelise others, and are themselves evangelised. In order to bring the baptised back to Christ and rekindle their faith, new methods, language and “pastoral conversions” must be employed. New evangelisation cannot remain just another pastoral slogan. It must become a mission to man and to the world. It must be forged into a new type of the proclamation of salvation within the Church. In this sense, it must turn itself into the “self-evangelisation” of those who believe in Jesus Christ.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 263-280
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia człowieka i idei humanitarnych
Threats to Humankind and the Humanitarian Idea
Autorzy:
Pilch, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567415.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Olsztyńska Szkoła Wyższa
Tematy:
Zagrożenia cywilizacji, kryzys etyczny, kryzys kultury, kryzys ekologiczny, różnicowanie się świata w zakresie ekonomii i idei, człowiek technopolu, mechanizmy obronne współczesnego człowieka
Threats to civilization, crisis of ethics, crisis of civilization, ecological crisis, global diversification in the fields of economy and concepts, citizen of technopolis, modern man‘s defence mechanisms
Opis:
Przesłaniem opracowania jest ostrzeżenie współczesnego człowieka i świata, który stworzył, przed różnorodnością zagrożeń i kryzysów. Mimo olbrzymiego postępu cywilizacyjnego – współczesny świat przeżywa głęboki kryzys, który można zdefiniować trzema kategoriami sformułowanymi przez komisję ekspertów prezydenta Stanów Zjednoczonych. Pierwszy wynika z totalnego konfliktu współczesnego świata w dziedzinie ideologii i religii. Drugi ma naturę ekonomiczną i wyraża się ciągle dramatycznymi nierównościami. Trzeci – to zagrożenia ekologiczne. Autor próbuje odnaleźć i sformułować drogi wyjścia z owych pułapek ideologicznych, ekonomicznych i przyrodniczych.
The message of this paper is to raise the awareness of modern man and the world he has created to impending threats and crisis events. Despite the tremendous civilizatory progress mankind has achieved the world is currently experiencing a severe crisis which can be devided into three categories as defined by the Expert Commission of the President of the United States. The first one results from a clash of ideologies and religions in today‘s world. The second is of economic nature and expresses itself in social inequalities of a dramatic scale. The third one comprises ecologic disasters. The author attempts to show how mankind may securely avoid these ideological, economic and natural pitfalls.
Źródło:
Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne; 2014, 2; 19-34
2084-1140
Pojawia się w:
Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narracyjne możliwości pedagogiki a kryzys kultury i wychowania
Narrative Possibilities of Educational Sciences and the Crisis in Culture and Education
Autorzy:
Nowak-Dziemianowicz, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138073.pdf
Data publikacji:
2013-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
dyskursywność
kryzys kultury
narracyjność i narracje
zaangażowanie
crisis of culture
discursivity
engagement
narrativity and narratives
Opis:
Punktem wyjścia dla rozważań zaprezentowanych w tekście są trzy założenia. Pierwsze z nich oparte jest na przekonaniu, że kultura przesądza o wszystkim – o rozwoju społeczeństw, o jakości życia ludzi, drugie zaś związane jest z twierdzeniem, iż edukacja jest lustrem kultury. Problemy kultury są więc jednocześnie problemami edukacji oraz edukacja jest zawsze praktyczną realizacją jakiejś wizji (modelu rozwoju) kultury. Trzecie założenie związane jest z istotą pedagogiki jako dyscypliny, której specyfika i przedmiot badań stają się swoistym rodzajem szans i możliwości zarówno na rozumienie złożonych uwarunkowań różnorodnych przejawów kryzysu kultury i wychowania, jak i na ich przezwyciężanie. Taką szansą jest w moim przekonaniu narracyjność pedagogiki oraz pedagogiczne badania narracyjne.
The reflection presented in the text is underpinned by three premises. Firstly, it presupposes that culture determines development of societies and people’s quality of life. Secondly, it presumes that education is a mirror of culture. Hence, the problems of culture are at the same time the problems of education. Also, education is always a practical enactment of a particular vision (model of development) of culture. Thirdly, the text assumes that educational sciences form a specific discipline which offers unique possibilities and opportunities both of understanding complex conditions and diverse manifestations of the crisis in culture and education as well as of overcoming them. A distinctive chance is provided, I believe, by the narrativity of educational sciences and educational narrative research.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2013, 25, 3(50); 35-60
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczestnictwo ludności Polski w kulturze w czasie kryzysu związanego z pandemią COVID-19
Participation of the Polish population in cultural events during the COVID-19 pandemic crisis
Autorzy:
Mazurkiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36443578.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
kultura
kryzys
polskie społeczeństwo
konsumpcja kultury w gospodarstwach domowych
uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych
culture
crisis
Polish society
cultural consumption in households
participation in cultural events
Opis:
Pandemia COVID-19 wpłynęła na sytuację na całym świecie, doprowadzając do kryzysu w wielu obszarach działalności, w tym w kulturze. Kultura ma pozytywny wpływ na gospodarkę, jest także istotna dla rozwoju osobowości jednostki. Stąd tak ważne jest uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych. Jednak w czasie kryzysu ta możliwość zostaje ograniczona. Celem opracowania jest identyfikacja wpływu ograniczeń związanych z pandemią COVID-19 na uczestnictwo ludności w Polsce w wydarzeniach kulturalnych organizowanych stacjonarnie, z uwzględnieniem poszczególnych form aktywności kulturalnej. Aby zrealizować cel, zastosowano metodę analizy i krytyki piśmiennictwa. Skorzystano z literatury przedmiotu, raportów i opracowań krajowych oraz międzynarodowych instytucji podejmujących problematykę kultury, aktów prawnych. Przeprowadzono okresu 2019–2022.  Z przeprowadzonych badań wynika, że pandemia spowodowała niespotykany wcześniej kryzys w kulturze w Polsce. Mimo korzystnych zmian w 2022 r. liczba wydarzeń organizowanych przez instytucje kultury była mniejsza niż przed ogłoszeniem pandemii, jednocześnie w wydarzeniach tych uczestniczyło mniej osób. Brak lub ograniczenie uczestnictwa w kulturze osłabia lub doprowadza do zanikania relacji interpersonalnych, ogranicza możliwości oddziaływania na inne jednostki, tym samym podmiotowość. Dla instytucji kultury pozyskanie odbiorców wymaga wspierania twórczości, kreatywności, otwartości na nowości. Służyć temu może zaproponowanie nowych kanałów kontaktu z odbiorcą, nowych form prezentacji oferty kulturalnej, jednocześnie dotarcie z informacją do osób potencjalnie zainteresowanych, a także rozwój kwalifikacji zatrudnionych osób.
The COVID-19 pandemic has affected the situation around the world, leading to a crisis in many areas of activity, including culture. Culture has a positive impact on the economy and is also important for the development of an individual’s personality. This is why participating in cultural events is so important. However, in times of crisis this possibility is limited. The aim of the study is to identify the impact of the restrictions related to the COVID-19 pandemic on the participation of the population in Poland in cultural events organized on-site, taking into account individual forms of cultural activity. To achieve the goal, the method of literature analysis and criticism was used. The literature on the subject, reports and studies of national and international institutions dealing with the issues of culture, and legal acts were used. An analysis of secondary data from the Central Statistical Office and Eurostat regarding culture was also carried out. The analysis was performed for the period 2019–2022. The research shows that the pandemic has caused an unprecedented crisis in culture in Poland. Despite the favorable changes, in 2022 the number of events organized by cultural institutions was lower than before the announcement of the pandemic, and at the same time fewer people participated in these events. The lack or limitation of participation in culture weakens or leads to the disappearance of interpersonal relationships, limits the possibilities of influencing other individuals, and thus subjectivity. For cultural institutions, acquiring audiences requires them to support creativity and openness to new things. This can be achieved by proposing new channels of contact with recipients, new forms of presenting the cultural offer, at the same time reaching information to potentially interested people, and developing the qualifications of employed people.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2023, 76; 199-217
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies