Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "krytyka języka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Language functions to communicate appraisal and child directed speech
    Funkcje języka w komunikacji oceny i mowy skierowanej do dziecka
    Autorzy:
    Sekerova, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2105349.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
    Tematy:
    interakcja
    mowa skierowana do dziecka
    illokucyjne funkcje języka
    funckje językowe przekazujące ocenę – pochwała i krytyka
    wskazania języka używane w pochwałach i krytyce.
    dyskurs mówiony
    spoken discourse
    interaction
    child directed speech
    illocutionary language
    functions
    language functions to communicate appraisal – praise and criticism
    indication of language used in praise and criticism.
    Opis:
    Language used by parents to communicate with children is characterized by specific features. Adults use different language in communicating with other adults than in communicating with children. This paper is focused on analysing authentic recordings of common spoken discourses in families related to specific situations and activities (for example, children getting ready for school, art and craft activities, sitting at the table, etc.). The analysis will focus on examining the illocutionary language functions used to communicate the child’s appraisal (mainly praise, criticism, reproach), i.e. on the parent’s intent to express the appraisal of a child. The analysis draws upon the frequency of illocutionary language functions (in the whole sample, in pre-defined age categories of children, in specific activities offering examples of spoken discourse); further, the indication of illocutionary functions as expressed in the spoken discourse will be explored.
    Język używany przez rodziców w komunikacji z dziećmi charakteryzują pewne specyficzne cechy. Dorośli używają innego języka w komunikacji z innymi dorosłymi niż w komunikacji z dziećmi. W tym artykule koncentruję się na analizie nagrań prawdziwych mówionych dyskursów w rodzinach, związanych ze specyficznymi sytuacjami i czynnościami (na przykład, dzieci przygotowują się do wyjścia do szkoły, zajęcia plastyczne, siedzenie przy stole itp.). Analiza obejmuje badanie illokucyjnych funkcji języka, stosowanych by przekazywać ocenę dziecka (głównie pochwały, krytyka, nagany). Analiza opiera się na częstotliwości występowania illokucyjnych funkcji języka (w całej próbie, w predefiniowanych kategoriach wiekowych dzieci, w specyficznych czynnościach tworzących przykłady mówionego dyskursu); badane są również wskazania illokucyjnych funkcji języka wyrażanych w dyskursie mówiony
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2017, XVI, (2/2017); 45-65
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stanisław Barańczak jako krytyk języka. Wokół dwóch esejów z tomu Poezja i duch uogólnienia
    Stanisław Barańczak as a critic of language. On two essays from Poetry and Spirit of Generalisation
    Autorzy:
    Trubicka, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392325.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    S. Barańczak
    teoria poezji
    esej
    krytyka języka
    Opis:
    The articles derives from a conviction that the later essays writing of Stanisław Barańczak in one of its important aspects is a criticism of the morally destructive features of the language. His theory of poetry as a particular kind of speech – directed to the concrete, multimeaning, always individual – is a simple consequence of a conviction abot what should be the language in general results from the deeply ethical objection to the generality, exaggerated abstractness, one-sidedness of an opinion. Manifestations of such “a laying the language in charge”, to use Barańczak’s own words, I can be found mostly in his two late essays titled Człowiek, Który Za Dużo Wie [The Man Who Knows Too Much] and Poezja i duch Uogólnienia [Poetry and the Spirit of Generalisation]. In their rhetoric I am looking for the supplement of his relation to language.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2011, 16; 133-156
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Struktura współczesnej mediolingwistyki rosyjskiej
    The Structure of Contemporary Russian Medialinguistics
    Autorzy:
    Duskajewa, Lilija R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2128580.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-14
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    media text
    medialinguistics
    four parts of medialinguistics
    the grammar of media speech
    mediastylistics
    medialinguistic discourse research
    criticism of media speech
    tekst medialny
    mediolingwistyka
    obszary mediolingwistyki
    gramatyka języka mediów
    stylistyka języka mediów
    mediolingwistyczne badania nad dyskursem
    krytyka języka mediów
    Opis:
    Na styku dwóch kierunków naukowych – lingwistyki i teorii mediów – ukształtował się trzeci – mediolingwistyka. Kształtowanie się danej dyscypliny przebiegało zarówno pod wpływem czynników o charakterze ekstralingwistycznym, jak i wewnątrzlingwistycznym. W procesie kształtowania się dyscypliny naukowej wyodrębniono obiekt analizy – tekst medialny z całą różnorodnością form, których „odlewy” są tworzone przez media – od wpisów w Twitterze do hipertekstu medialnego przejawiającego się w falach informacyjnych. Zrozumiano również, że przedmiotem mediolingwistyki jest działalność językowa, odzwierciedlona w różnego rodzaju tekstach. Zainteresowanie działalnością w mediach zachęciło autorkę artykułu do zwrócenia się ku prakseologii – filozoficznej teorii działania, która w najpełniejszy sposób została opracowana na gruncie polskiej filozofii w pracach Tadeusza Kotarbińskiego. Prakseologia wskazuje mediolingwistyce logikę badania działalności językowej – od tworzenia typologii środków działania poprzez ustanowienie skutecznych systemów normatywnych i ustalanie procedur działania, aż po krytykę działań człowieka i metod stosowanych w tych działaniach. W artykule został zaprezentowany sposób kształtowania się mediolingwistyki jako czteroobszarowej dyscypliny naukowej. W każdym wyodrębnionym obszarze naukowym mediolingwistyki uściśleniu podlega zakres zadań badawczych i podejście do ich realizacji. Wyodrębnione kierunki zajmują się badaniem różnych aspektów skutecznej działalności językowej w środowisku medialnym – środków działalności językowej, normatywnych sposobów prowadzenia działań komunikatywno-społecznych w tekstach medialnych, międzytekstowych całostek – dyskursów medialnych – i ich struktury i, wreszcie, przejawów „nadużyć językowych” w mediach, zasad skutecznej działalności językowej i kryteriów osiągania rezultatu. W obrębie mediolingwistyki określono zatem zakres rozwiązywanych przez nią zadań, związanych z poznawaniem prawidłowości działalności językowej w mediach.
    At the intersection of two scientific areas – linguistics and media theory – a third one has formed – medialinguistics. The creation of discipline was influenced by both extra- and intralinguistic factors. In the process of shaping the scientific discipline, the object of analysis was formed, which is the media text functioning in a variety of forms: from Twitter entries to media hypertext presented in information waves. The subject matter of medialinguistics became clear, too: the speech activity reflected in different forms of media texts. The interest in media activity induced the author to turn to praxeology – the philosophical theory of activity, fully developed in the Polish philosophy by Tadeusz Kotarbiński. Praxeology indicates to medialinguistics the logic of studying speech activities: from building typologies of means of action, through the establishment of effective regulatory systems of action and identification of operating procedures, to the criticism of human actions from the point of view of their virtues and the criticism of the methods used in these actions. The article shows the formation of medialinguistics as a four-field scientific discipline. In each of the selected scientific fields of medialinguistics, the scope of research tasks and approaches to their implementation are specified. Highlighted areas reveal different sides of effective speech activity in the media environment: the means of speech activity, the regulatory means of implementation of communicative and social actions in media texts, the intertext sets, or media discourses and their structure, and finally, the demonstration of “language abuse” in the media, the principles of successful speech activity and criteria of its efficiency. Thus, the scope of medialinguistics tasks has been determined with its relations to the cognition of the laws of speech activity in the media.
    Źródło:
    Forum Lingwistyczne; 2022, 9; art. no. FL.2022.09.07
    2449-9587
    2450-2758
    Pojawia się w:
    Forum Lingwistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies