Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kreda górna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 31
Tytuł:
Campanian-Paleocene Jaworzynka Formation in its type area (Magura Nappe, Outer Carpathians)
Autorzy:
Waśkowska, Anna
Golonka, Jan
Starzec, Krzysztof
Cieszkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835592.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Upper Cretaceous
Paleogene
lithostratigraphy
foraminifera
biostratigraphy
kreda górna
paleogen
litostratygrafia
otwornice
biostratygrafia
Opis:
The Campanian-Paleocene Jaworzynka Formation, a part of the Magura Nappe succession in the Polish Outer Carpathians, is described in terms of its detailed litho- and biostratigraphy. The formation stretches along the marginal part of the Siary Unit, from the Jaworzynka stratotype area in the Silesian Beskid Mts up to the Mszana Dolna area in the Beskid Wyspowy Mts. Its equivalent in the Moravskoslezské Beskydy Mts of the Czech Republic is the Soláň Formation. In the stratotype area, the formation displays complex structure. We distinguish four lithological units, i.e., Biotite Sandstone and Shale (I), Shale (II), Mutne Sandstone Member (III) and Thin-bedded Turbidite (IV) and provide the first detailed biostratigraphy of particular units. The first unit forms the most prominent part of the formation. It was deposited in the Middle Campanian-earliest Maastrichtian within the upper part of Caudammina gigantea Zone up to the lower part of the Rzehakina inclusa Zone. The second unit occurs only locally and its age is limited to the Maastrichtian, to the Rzehakina inclusa Zone. The third unit is composed of thick-bedded sandstones that in some parts may form more than the half of the total thickness of the formation. It is Late Maastrichtian-Danian in age and is placed in the upper part of the Rzehakina inclusa Zone and the lower part of the Rzehakina fissistomata Zone. It is usually covered by a thin package of thin-bedded turbiditic sandstone and shales of Danian-Thanetian age with foraminifera of the Rzehakina fissistomata Zone.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2021, 71, 3; 345-370
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój litofacjalny późnej kredy Niżu Polskiego
Lithofacies evolution of the Late Cretaceous Basin in the Polish Lowlands
Autorzy:
Leszczyński, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062985.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
litofacje
paleotektonika
kreda górna
Niż Polski
lithofacies
palaeotectonic setting
Upper Cretaceous
Polish Lowlands
Opis:
Praca jest podsumowaniem wieloletnich badań autora prowadzonych nad stratygrafią, litologią i paleogeografią kredy górnej Niżu Polskiego. W wyniku syntezy danych z 1018 otworów wiertniczych skonstruowano 6 map litofacjalno-paleogeograficznych, odpowiadających wydzielonym dla basenu późnej kredy na obszarze Niżu Polskiego cyklom transgresywno-regresywnym: K3-II–K3-III (wczesny cenoman–starszy późny cenoman), K3-IV (najmłodszy cenoman–środkowy turon), K4-I (późny turon–koniak), K4-II (santon–najstarszy kampan), K4-III (młodszy wczesny kampan–najstarszy mastrycht) i K4-IV–K4-V (młodszy wczesny mastrycht–późny mastrycht). Na mapach zastosowano jakościowe rekonstrukcje litofacjalne, ze wskazaniem na dominujący składnik litologiczny oraz składniki litologiczne towarzyszące. Wydzielono dziewięć kategorii litofacjalnych, odpowiadających określonym środowiskom i systemom depozycyjnym. Są to litofacje: kredy piszącej, węglanowa (wapienna), węglanowo-krzemionkowa, marglista, ilasto-marglista, mułowcowo-marglista, mułowcowo-piaszczysto-marglista, węglanowo piaszczysta i piaszczysta. W ramach prac nad prezentowaną w artykule wersją map, autor dokonał też kompleksowej analizy materiałów z wierceń Niżu Polskiego, uwzględniając przede wszystkim profilowania geofizyki wiertniczej. Niektóre profile wierceń zostały zweryfikowane i ponownie zinterpretowane. W szczególności, akcent położono na analizę poziomów twardych den, przerw sedymentacyjnych i wszelkich przejawów cykliczności sedymentacji. Umożliwiło to, w kilku przypadkach, logiczne korelacje odpowiadających sobie kompleksów litologicznych, które wcześniej stwarzały problemy interpretacyjne i były niewłaściwie skorelowane. Scharakteryzowano ogólne następstwo litofacji w basenie, zaprezentowano uwagi o subsydencji i batymetrii basenu oraz przedyskutowano pokrótce problem inwersji tektonicznej bruzdy śródpolskiej. Przedstawiona także została historia rozwoju litofacjalnego basenu późnej kredy.
The report is a general overview of the author’s many-year studies on the Late Cretaceous stratigraphy, lithology and paleogeography of the Polish Lowlands. Six lithofacies maps are presented for individual transgressive-regressive cycles in the Late Cretaceous of the Polish Basin: K3-II–K3-III (Early–early Late Cenomanian), K3-IV (latest Cenomanian–Middle Turonian), K4-I (Late Turonian–Coniacian), K4-II (Santonian–earliest Campanian), K4-III (late Early Campanian–earliest Maastrichtian), K4-IV–K4-V (late Early–Late Maastrichtian). The maps were constructed using qualitative lithofacies reconstructions with the dominant lithofacies component and accessory components indicated. Nine lithofacies types, corresponding to specific sedimentary environments and depositional systems, have been identified within the Upper Cretaceous succession of the Polish Lowlands: chalk, carbonate, carbonate-siliceous, marl, claystone-marl, mudstone (siltstone)-marl, mudstone-sandstone-marl, sandy-carbonate and sandstone lithofacies. The present version of the maps is based on an integrated analysis of drilling materials, mainly wireline logs. Lithology and stratigraphy in some boreholes were verified and reinterpreted by the author. In particular, special emphasis was laid on analysing hardgrounds, sedimentary breaks and any signs of sedimentary cyclicity. It enabled logical correlations between corresponding lithological complexes, which were previously incorrectly correlated. General succession of lithofacies in the basin is characterised, remarks on its subsidence and bathymetry are presented and a brief discussion of the problem of Late Cretaceous tectonic inversion of the Mid-Polish Trough is given. The report also presents the history of lithofacies evolution in the Late Cretaceous basin.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2010, 443; 33--53
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Description of the lower jaws of Baculites from the Upper Cretaceous U.S. Western Interior
Autorzy:
Larson, N. L.
Landman, N. H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138795.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
jaws
Upper Cretaceous
Pierre Shale
Niobrara Chalk
Baculites
szczęki
kreda górna
formacja Niobrara
Opis:
We report the discovery of lower jaws of Baculites (Ammonoidea) from the Upper Cretaceous U.S. Western Interior. In the lower Campanian Smoky Hill Chalk Member of the Niobrara Chalk of Kansas, most of the jaws occur as isolated elements. Based on their age, they probably belong to Baculites sp. (smooth). They conform to the description of rugaptychus, and are ornamented with coarse rugae on their ventral side. One specimen is preserved inside a small fecal pellet that was probably produced by a fish. Another specimen occurs inside in a crushed body chamber near the aperture and is probably in situ. Three small structures are present immediately behind the jaw and may represent the remains of the gills. In the lower Maastrichtian Pierre Shale of Wyoming, two specimens of Baculites grandis contain lower jaws inside their body chambers, and are probably in situ. In both specimens, the jaws are oriented at an acute angle to the long axis of the shell, with their anterior ends pointing toward the dorsum. One of the jaws is folded into a U-shape, which probably approximates the shape of the jaw during life. Based on the measurements of the jaws and the shape of the shell, the jaws could not have touched the sides of the shell even if they were splayed out, implying that they could not have effectively served as opercula. Instead, in combination with the upper jaws and radula, they constituted the buccal apparatus that collected and conveyed food to the esophagus.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2017, 67, 1; 109-120
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The trace fossil Lepidenteron lewesiensis (Mantell, 1822) from the Upper Cretaceous of southern Poland
Autorzy:
Jurkowska, A.
Uchman, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138831.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ichnofossils
bioturbation
Terebella
Upper Cretaceous
Miechów Upland
ichnofosylium
bioturbacja
kreda górna
Wyżyna Miechowska
Opis:
Lepidenteron lewesiensis (Mantell, 1822) is an unbranched trace fossil lined with small fish scales and bones, without a constructed wall. It is characteristic of the Upper Cretaceous epicontinental, mostly marly sediments in Europe. In the Miechów Segment of the Szczecin-Miechów Synclinorium in southern Poland, it occurs in the Upper Campanian–Lower Maastrichtian deeper shelf sediments, which were deposited below wave base and are characterized by total bioturbation and a trace fossil assemblage comprising Planolites, Palaeophycus, Thalassinoides, Trichichnus, Phycosiphon, Zoophycos and Helicodromites that is typical of the transition from the distal Cruziana to the Zoophycos ichnofacies. L. lewesiensis was produced by a burrowing predator or scavenger of fishes. The tracemaker candidates could be eunicid polychaetes or anguillid fishes.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 4; 611-623
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hexactinellid sponge assemblages across the Campanian.Maastrichtian boundary in the Middle Vistula River section, central Poland
Autorzy:
Świerczewska-Gładysz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139147.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ekologia
gąbki
kampan
kreda górna
mastrycht
Polska
Campanian-Maastrichtian boundary
ecology
Hexactinosida
Lychniscosida
southern Poland
sponges
Upper Cretaceous
Opis:
The sponge fauna from the Upper Campanian.lowermost Maastrichtian succession of the Middle Vistula River valley (central Poland) is represented mainly by dictyid hexactinellid sponges (Hexactinosida and Lychniscosida). Their greatest abundance and taxonomic variability is noted in the "Inoceramus" inkermanensis Zone (Upper Campanian), and they are less diverse in the overlying (Upper Campanian) Trochoceramus costaecus Zone and lower "Inoceramus" redbirdensis Zone. In the upper "Inoceramus" redbirdensis Zone (basal Maastrichtian in the sense of the Tercis rather than the Boreal definition) they are extremely rare. With the beginning of the Maastrichtian the number of dictyid sponges gradually increases. The observed changes in the abundance and taxonomic variability of the dictyid sponges indicate environmental changes in the latest Campanian.earliest Maastrichtian sea in the area. It seems that changes in basin bathymetry, confined to eustatic sea-level changes in the latest Campanian and early Maastrichtian, were the most important factor. Progressive shallowing of the basin in the latest Campanian drastically restricted the development of dictyids. In the peak regression, the sea level could have fallen to only several tens of metres. The gradual recovery of the sponge assemblages correlates with subsequent deepening of the basin with the start of the Maastrichtian.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2012, 62, 4; 561-580
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Facies changes in the Cenomanian (Cretaceous) of the northwestern Elbe Valley near Dresden (Saxony, Germany)
Autorzy:
Tröger, K. -A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139129.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Upper Cretaceous
Cenomanian
Elbe Valley zone
biostratigraphy
lithostratigraphy
facies changes
tectonics
kreda górna
cenoman
dolina Łaby
biostratygrafia
litostratygrafia
tektonika
Opis:
The Upper Cretaceous of the Elbe Valley in Saxony and the erosion outliers west of it mark an Upper Cretaceous NW-SE-running strait between the Westsudetic Island in the NE and the Mid-European Island to the west. This street connected the NW-German-Polish Basin in the north and the Bohemian Cretaceous Basin (and adjacent regions of the Tethys) in the south. However, post-Cretaceous erosion north of Meißen removed any Upper Cretaceous deposits but erosion outliers at Siebenlehn and especially north of the Forest of Tharandt proof the presence of a marly through silty belt in this area. Three transgressions (base of uppermost Lower to Middle Cenomanian, base of Upper Cenomanian and base of the geslinianum Zone in the mid-Upper Cenomanian) have taken place. The sedimentation was influenced by the topography of the mentioned islands and by movements at structural lines in the Proterozoic and Palaeozoic basement. During the early Late Cenomanian, a marly-silty sedimentation (Mobschatz Formation) in the north existed besides sandy sedimentation in the south (Oberhäslich Formation). The transgression at the base of the geslinianum Zone caused the final submergence of island chains between Meißen, Dresden and Pirna, and a litho- and biofacies bound to cliffs and submarine swells formed. A silty-marly lithofacies, a mixed sandy-silty lithofacies (Dölzschen Formation) and a sandy lithofacies in the south (Sächsisches Elbsandsteingebirge) co-existed during the latest Cenomanian. The first mentioned biofacies yields a rich fauna mainly consisting of oysters, pectinids, rudists, and near-shore gastropods accompanied by echinids and, in some cliffs, teeth of sharks. The Pennrich fauna (Häntzschel 1933; Uhlig 1941) especially consists of the very common serpulids Pyrgopolon (P.) septemsulcata and Glomerula lombricus (formerly Hepteris septemsulcata and G. gordialis).
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2017, 67, 1; 135-144
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka macierzystości wybranych utworów fliszowych w przygranicznej strefie polskich Karpat Zewnętrznych
Source rock characteristic of the selected flysch deposits in the transfrontier area of the Polish Outer Carpathians
Autorzy:
Kosakowski, P.
Więcław, D.
Kotarba, M. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183729.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
geochemia naftowa
potencjał węglowodorowy
Karpaty zewnętrzne
warstwy menilitowe
kreda górna
kreda dolna
petroleum geochemistry
hydrocarbon potential
Outer Carpathians
Menilite Beds
Upper Cretaceous
Lower Cretaceous
Opis:
Charakterystykę geochemiczną poziomów potencjalnie macierzystych utworów fliszowych jednostek alochtonicznych wschodniej części polskich Karpat Zewnętrznych wykonano dla dolnokredowych warstw wierzowskich, lgockich i spaskich, górnokredowych warstw istebniańskich i inoceramowych oraz oligoceńskich warstw menilitowych. W analizie wykorzystano wyniki badań geochemicznych 875 próbek skał z profili 11 odwiertów i 48 odsłonięć w polskiej i przygranicznej ukraińskiej części Karpat Zewnętrznych. Wyniki badań geochemicznych potwierdzają, że warstwy menilitowe są najlepszymi skałami macierzystymi. Ropotwórczy kerogen II typu jest generalnie niedojrzały lub dojrzały w fazie wczesnej "okna ropnego". Parametry kinetyczne kerogenu warstw menilitowych są zbliżone w jednostkach śląskiej i skolskiej oraz wyraźnie niższe w jednostce borysławsko-pokuckiej. Pozostałe analizowane kredowe wydzielenia litostratygraficzne lokalnie spełniają ilościowe kryterium macierzystości i mogą uzupełniać bilans węglowodorowy utworów fliszowych Karpat.
Potential source rock horizons of the flysch cover were geochemically characterized in the eastern border area of the Polish flysch Carpathians: Lower Cretaceous Verovice, Lgota and Spas Beds, Upper Cretaceous Istebna and Inoceramian Beds as well as Oligocene Menilite Beds. The results of geochemical analyses of 875 rock samples collected from 11 boreholes and 48 outcrops in the Polish Outer Carpathians as well as from the adjacent Ukrainian were analyzed. The results indicate that Menilite Beds are the best source rocks of the Carpathian flysch cover in all analyzed tectonic units. The oil-prone Type II kerogen, deposited in marine environment of regular salinity, was proved to be usually immature or mature at an early stage of "oil window". Kinetic parameters of organic matter dispersed in the Menilite Beds, calculated based on organic sulphur content, are similar for the Silesian and Skole units and significantly lower in the Boryslav-Pokuttya Unit. The remaining lithostratigraphic divisions: Verovice, Lgota, Spas, Istebna and Inoceramian Beds, locally meet the source-rock requirements and can supplement the hydrocarbon balance of the Carpathians.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2009, 35, 4/1; 155-190
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane geostanowiska utworów kredy w Polsce środkowej i wschodniej
Autorzy:
Walaszczyk, I.
Cieśliński, S.
Sylwestrzak, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1188033.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
kreda górna
profil środkowej Wisły
Polska środkowa i wschodnia
geosites
Upper Cretaceous
Middle Vistula section
eastern and central Poland
Opis:
Scharakteryzowano osiem wybranych stanowisk przyrody nieożywionej w utworach kredy z obszaru Polski środkowej i wschodniej. Wśród proponowanych obiektów znalazły się: progi kredowe na rzekach Szum, Sopot, Jeleń i Tanew, odsłonięcie piaskowców albskich koło Nagórzyc, brachyantyklina Dobromierza, kamieniołomy w Opoczce, kamieniołomy w Janikowie oraz odsłonięcia w Piotrawinie, Kazimierzu Dolnym, Bochotnicy i w Nasiłowie. Pięć ostatnich wymienionych odsłonięć znajduje się na obszarze tzw. górnokredowego profilu środkowej Wisły, dostarczającego standardowego profilu kredy górnej w tej części Europy. Jest to obszar o wyjątkowym znaczeniu w badaniach facjalnych, stratygraficznych oraz paleontologicznych górnej kredy. W skali regionu istotne są oczywiście również i pozostałe proponowane miejsca. Progi wodospadowe na rzece Tanew reprezentują ponadto unikalną formę krajobrazową w tej części kraju i mają duże znaczenie jako obiekt turystyczno-rekreacyjny.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 1999, 2; 71-76
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Budowa geologiczna rejonu Sucha Beskidzka - Świnna Poręba (polskie Karpaty fliszowe)
Geological structure of the Sucha Beskidzka - Świnna Poręba region (Polish Flysch Carpathians)
Autorzy:
Cieszkowski, M.
Golonka, J.
Waśkowska-Oliwa, A.
Chrustek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952730.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Karpaty zewnętrzne
płaszczowina śląska
płaszczowina magurska
kreda górna
paleogen
litostratygrafia
tektonika
Outer Carpathians
Silesian Nappe
Magura Nappe
Upper Cretaceous
Paleogene
lithostratigraphy
tectonics
Opis:
W budowie geologicznej terenu, który rozciąga się wzdłuż doliny Skawy pomiędzy Suchą Beskidzką a Świnną Porębą, biorą udział górnokredowe i paleogeńskie utwory płaszczowiny śląskiej i płaszczowiny magurskiej. Serię śląską tworzą tu środkowe i górne warstwy godulskie, warstwy istebniańskie, pstre łupki eoceńskie i piaskowce ciężkowickie oraz warstwy hieroglifowe, menilitowe i krośnieńskie. W tych ostatnich zaobserwowano spływy typu derbis-flow z otoczakami skał egzotycznych i wielkimi olistolitami. Płaszczowina magurska jest zbudowana z sukcesji osadowej typowej dla tzw. podjednostki Siar. Autorzy zaproponowali dla jej jednostek litostratygraficznych formalizację nazw. Zgodnie z zaproponowaną formalizacją w jej sukcesji osadowej wyróżnia się formację z Jaworzynki (warstwy ropianieckie) z ogniwami łupków z Gołyni i piaskowców z Mutnego w paleoceńskiej części profilu, formację z Łabowej z ogniwami piaskowców z Żurawnicy i ze Skawiec, formację beloweską oraz formację makowską z ogniwem łupków zembrzyckich, piaskowców wątkowskich i łupków budzowskich. Utwory płaszczowin śląskiej i magurskiej są sfałdowane, a w płaszczowinie magurskiej można wyróżnić kilka łusek i podłużnych zluźnień. Utwory obu tych jednostek pocięte są systemem uskoków poprzecznych, a u czoła nasunięcia płaszczowiny magurskiej część dyslokacji jest przejęta od płaszczowiny śląskiej. Płaszczowina ta posiada swój niezależny system uskoków.
Upper Cretaceous and Paleogene rocks of the Silesian and Magura Nappes build up the complex structure of the investigated area, which is stretching along the Skawa River valley between Sucha Beskidzka and Świnna Poręba. Middle and Upper Godula Beds, Istebna Beds, Eocene red shales and Ciężkowice Sandstone as well as Hieroglyphic, Menilite and Krosno Beds form the Silesian Succession. The debris-flow deposits with exotic rocks pebbles and large olistolites were observed within the Krosno Beds. The sedimentary succession is typical for the Siary sub-unit from the Magura Nappe. The present authors proposed the formal lithostratigraphic names for this unit. According to this formalization the following lithostratigraphic units have been distinguished within the Siary succession: Jaworzynka Formation (Ropianka Beds) with Gołynia Shale member and Mutne Sandstone Member within the Paleocene part of profile, Łabowa Formation with the Żurawnica Sandstone Member, the Skawce Sandstone Member, Beloveza Formation, and Maków Beskid Formation with Zembrzyce Shale Member, Wątkowa Sandstone Member and Budzów Shale Member. The Silesian and Magura Nappes rocks are strongly folded; within the Magura Nappes several scales and longitudinal shear zones have been distinguished. The formations of both units are cut by the transversal fault systems of The Magura Nappe has the independent fault systems, some of its dislocations have been acquired, however, from the Silesian Nappe.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2006, 32, 2; 155-201
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki badań mikropaleontologicznych utworów jury górnej, kredy górnej i miocenu w otworach wiertniczych Trojanowice 2 i Cianowice 2 (południowo-wschodnia część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej)
Results of micropaleontological investigations of the Upper Jurassic, Upper Cretaceous and Miocene sediments in the Trojanowice 2 and Cianowice 2 boreholes (south-eastern part of the Kraków-Częstochowa Upland)
Autorzy:
Olszewska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061889.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
biostratygrafia
mikroskamieniałości
miocen
kreda górna
jura środkowa i górna
Trojanowice 2
Cianowice 2
Wyżyna Krakowsko-Częstochowska
biostratigraphy
microfossils
Miocene
Upper Cretaceous
Middle-Upper Jurassic
Trojanowice 2 and Cianowice 2 boreholes
Kraków-Częstochowa Upland
Opis:
Z otworów wiertniczych Trojanowice 2 i Cianowice 2 opracowano mikropaleontologicznie utwory miocenu, kredy górnej, jury górnej i stropu jury środkowej. Miocen (otwór Trojanowice 2) jest reprezentowany przez utwory ogniwa iłów spirialisowych formacji z Machowa z charakterystyczną Velapertina indigena (Łuczkowska) (późny baden) oraz przez warstwy skawińskie z Praeorbulina glomerosa (Blow) (wczesny baden). Utwory kredy górnej z uwagi na obecność w zespołach form zbliżonych do Stensioeina exculpta (Reuss) wiekowo odniesiono do późnej kredy. Utwory jury górnej zawierają trzy zróżnicowane gatunkowo zespoły mikroskamieniałości: 1 – z Protomarssonella jurassica (Mityanina) i Colomisphaera carpathica (Borza) (późny oksford), 2 – z Ophthalmidium strumosum (Gümbel) i Paalzowella turbinella (Gümbel) (?środkowy–wczesny oksford); 3 – Globuligerina oxfordiana Grigelis, Colomisphaera fibrata (Nagy) i Comittosphaera czestochowiensis Rehánek (wczesny oksford). Wapienie krynoidowe i piaskowce allochemiczne stropu jury środkowej zawierały ubogi zespół otwornic aglutynujących keloweju z Verneuilinoides minimus (Kosyreva), Protomarssonella osowiensis Bielecka et Styk i Dorothia insperata Bułynnikova. W utworach tych stwierdzono również obecność gatunku Bosniella croatica (Gušić) związanego z obszarami płytkowodnej sedymentacji węglanowej.
Miocene, Upper Cretaceous and Middle/Late Jurassic sediments from the Trojanowice 2 and Cianowice 2 boreholes were studied for microfossils. Miocene sediments (Trojanowice 2 borehole only) are represented by the “Spirialis Clays” member of the Machów Formation (Late Badenian) with Velapertina indigena (Łuczkowska), and by the Skawina Beds (Early Badenian) with Praeorbulina glomerosa (Blow). Upper Cretaceous (Senonian) sediments are documented by the occurrence of forms similar to Stensioeina exculpta (Reuss). Upper Jurassic sediments contain three different assemblages: 1 – with Protomarssonella jurassica (Mityanina) and Colomisphaera carpathica (Borza) (Late Oxfordian); 2 – with Ophthalmidium strumosum (Gümbel) and Paalzowella turbinella (Gümbel) (?Middle–Early Oxfordian); 3 – with Globuligerina oxfordiana Grigelis, Colomisphaera fibrata (Nagy) and Comittosphaera czestochowiensis Rehánek (Early Oxfordian). Crinoidal limestone and allochemic sandstone of the uppermost Middle Jurassic sediments containan impoverished assemblage of agglutinated foraminifers: Verneuilinoides minimus (Kosyreva), Protomarssonella osowiensis (Bielecka et Styk) and Dorothia insperata Bułynnikova. Additionally, a typical carbonate platform foraminifer Bosniella croatica (Gušić) is observed.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2014, 459; 109--131
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrated biostratigraphy of the Santonian through Maastrichtian (Upper Cretaceous) of extra-Carpathian Poland
Autorzy:
Walaszczyk, I.
Dubicka, Z.
Olszewska-Nejbert, D.
Remin, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139026.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Upper Cretaceous
Extra-Carpathian Poland
biostratigraphy
correlation
chronostratigraphy
górna kreda
Karpaty
Polska
biostratygrafia
korelacja
chronostratygrafia
Opis:
The biostratigraphic importance, current zonations, and potential for the recognition of the standard chronostratigraphic boundaries of five palaeontological groups (benthic foraminifers, ammonites, belemnites, inoceramid bivalves and echinoids), critical for the stratigraphy of the Santonian through Maastrichtian (Upper Cretaceous) of extra-Carpathian Poland, are presented and discussed. The summary is based on recent studies in selected sections of southern Poland (Nida Synclinorium; Puławy Trough including the Middle Vistula River composite section; and Mielnik and Kornica sections of south-eastern Mazury-Podlasie Homocline) and of western Ukraine (Dubivtsi). The new zonation based on benthic forams is presented for the entire interval studied. Zonations for ammonites, belemnites and inoceramid bivalves are compiled. All stage boundaries, as currently defined or understood, may easily be constrained or precisely located with the groups discussed: the base of the Santonian with the First Occurrence (FO) of the inoceramid Cladoceramus undulatoplicatus; the base of the Campanian with the Last Occurrence (LO) of the crinoid Marsupites testudinarius and approximated by the range of the foraminifer Stensioeina pommerana; and the base of the Maastrichtian approximated by the FO of the inoceramid bivalve Endocostea typica and the FO of the belemnite Belemnella vistulensis. The positions of substage boundaries, as currently understood, are constrained in terms of the groups discussed.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 3; 313-350
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasyczne stanowiska paleontologiczne górnej kredy zachodniej Ukrainy: historia badań oraz biostratygrafia
Classic palaeontological sites in the Upper Cretaceous of western Ukraine: history of research and biostratigraphy
Autorzy:
Machalski, M.
Malchyk, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075518.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
inoceramy
amonity
górna kreda
zachodnia Ukraina
biostratygrafia
inoceramids
ammonites
upper Campanian/Maastrichtian
Western Ukraine
biostratigraphy
Opis:
For a long time, outcrops at Potelych, Nahoryany and Lviv in western Ukraine have been of special interestfor Campanian andMaastrichtian (Upper Cretaceous) palaeontology and biostratigraphy. An overview of studies devoted to these classic sites is presented, including an early account of the locality of Nahoryany in a Polish newspaper, dated 1843. The biostratigraphic position ofthese successions is reviewed, based on recent progress in studies of inoceramid bivalves and ammonites. The succession at Potelych, from where a unique land flora was described at the beginning of the 20th century, represents the upper Campanian “Ino- ceramus” costaecus Zone. The Nahoryany opoka, the source of rich fossil collections that were sent to many European museums in the 19th century, belongs to the lower Maastrichtian Endo- costea typica and Trochoceramus radiosus zones. The so-called Lviv marls correspond to the lower upper Maastrichtian Spyridocera- mus tegulatus Zone. The giant scaphitid ammonites Hoploscaphites quadrispinosus and Acanthoscaphites tridens s. str from Potelych and Nahoryany corroborate the inoceramid-based dating of these successions.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 8; 570--576
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coniacian sandstones from the North Sudetic Synclinorium revisited: palaeoenvironmental and palaeogeographical reconstructions based on trace fossil analysis and associated body fossils
Autorzy:
Chrząstek, A.
Wypych, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94674.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ichnology
Upper Cretaceous
Sudetes Mountains
Żerkowice Member
foreshore
shoreface
ichnologia
górna kreda
Sudety
przybrzeże
wybrzeże
Opis:
The Coniacian quartz sandstones (Żerkowice Member, Rakowice Wielkie Formation) that crop out at quarries near Czaple-Nowa Wieś Grodziska (North Sudetic Synclinorium) contain a low-diversity assemblage of trace fossils: Gyrochorte isp., Ophiomorpha nodosa Lundgren, 1891, Ophiomorpha isp., Phycodes cf. curvipalmatum (Pollard, 1981), ?Phycodes isp., Planolites cf. beverleyensis (Billings, 1862), Thalassinoides paradoxicus Woodward, 1830 and ?Thalassinoides isp. Moreover, interesting compound burrow systems, here referred to as Thalassinoides-Phycodes cf. palmatus and ?Thalassinoides-Phycodes, were recognised at the Czaple Quarry. Additionally, ?Gyrochorte isp., Phycodes cf. flabellum (Miller and Dyer, 1878) and ?Treptichnus isp. were encountered at correlative levels in the Rakowice Małe Quarry. Some of these ichnotaxa have not been recorded previously from Coniacian sandstones of the Żerkowice Member. Additionally, in slabs of these sandstones, the gastropod Nerinea bicincta Bronn, 1836 and the bivalve Lima haidingeri Zittel, 1866 were found. These interesting finds, in particular the gastropods, were already noted from the study area in the first half of the twentieth century by Scupin (1912–1913). Ethologically, the trace fossil assemblage is represented by domichnia or domichnia/fodinichnia (Ophiomorpha, Thalassinoides), fodinichnia (Phycodes) and pascichnia (Gyrochorte, Planolites). The compound burrow systems (Thalassinoides-Phycodes) are interpreted as dwelling/feeding structures. The possible tracemakers are crustaceans (Ophiomorpha, Thalassinoides) or worm-like animals (annelids and other) (Planolites, ?Phycodes, Gyrochorte and ?Treptichnus). The assemblage of trace fossils is characteristic of the Skolithos ichnofacies and Cruziana ichnofacies, typical of shallow-marine settings. Ichnological studies, as well as the presence of accompanying fossils (bivalves, gastropods), confirm the palaeoenvironmental reconstruction of the Żerkowice Member sandstones by Leszczyński (2010). That author interpreted the Coniacian sandstones as bar and storm deposits laid down in a shallow epicontinental sea (mainly the foreshore-upper shoreface; up to the middle shoreface) under normal oxygenation and salinity, in soft substrate, above fair-weather wave base. The deposition of the Żerkowice Member sandstones is linked to a regression that started after uplift of the southeastern part of the North Sudetic Synclinorium.
Źródło:
Geologos; 2018, 24, 1; 29-53
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marsupites (Crinoidea, Uintacrinida) jako narzędzie datowania skał górnosantońskich w krach glacjalnych wschodniej Polski
Marsupites (Crinoidea, Uintacrinida) as a stratigraphic marker of the Upper Santonian strata in the glacial rafts of eastern Poland
Autorzy:
Łukowiak, M.
Gorzelak, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074491.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
kra glacjalna
Marsupites
liliowce
datowanie skał
santon
górna kreda
glacial rafts
Bourgueticrinidae
Santonian
Upper Cretaceous
Polska
Opis:
In the Santonian chalk glacial deposits exposed at Kornica (eastern Poland) an assemblage of echinoderms comprising asteroids, echinoids, ophiuroids, and crinoids (comatulids, roveacrinids, and Bourgueticrinus, Isocrinus, Isselicrinus, Marsupites) is documented. The Santonian age of sediments at Kornica has been determined with foraminifers. Numerous occurrences of the crinoid Marsupites testudinarius, indicate their late Santonian age.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2006, 54, 9; 784-786
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Cenomanian.Turonian (Cretaceous) ammonites from Wadi Qena, central Eastern Desert, Egypt : taxonomy, biostratigraphy and palaeobiogeographic implications
Autorzy:
Nagm, E.
Wilmsen, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139381.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
amonity
biostratygrafia
Egipt
górna kreda
paleobiogeografia
paleontologia systematyczna
ammonites
biostratigraphy
Egypt
palaeobiogeography
systematic palaeontology
Upper Cretaceous
Opis:
In Egypt, marine Upper Cenomanian.Turonian strata are well exposed in the Eastern Desert. The southernmost outcrops are located in the central part of Wadi Qena, where the lower Upper Cretaceous is represented by the fossiliferous Galala and Umm Omeiyid formations. From these strata, numerous ammonites have been collected bed-by-bed and 13 taxa have been identified, which are systematically described herein. Four of them (Euomphaloceras costatum, Vascoceras globosum globosum, Thomasites gongilensis and Pseudotissotia nigeriensis) are recorded from Egypt for the first time. The ammonite ranges are used for a biostratigraphic zonation of the lower Upper Cretaceous succession in the northern and central part of Wadi Qena: the Upper Cenomanian.Lower Turonian has been subdivided into five biozones (including a new upper Lower Turonian biozone based on the occurrence of Pseudotissotia nigeriensis), and one biozone has been recognized in the Upper Turonian. Palaeobiogeographically, the ammonite assemblage has a Tethyan character. During the Early Turonian, influences of the Vascoceratid Province were predominant with strong affinities to typical Nigerian faunas. This shows the significance of faunal exchange between Egypt and Central and West Africa via the Trans-Saharan Seaway. Compared to contemporaneous ammonoid faunas from the northern part of the Eastern Desert, Boreal influences are much less obvious in Wadi Qena. Thus, the present study greatly enhances the knowledge of the Late Cretaceous palaeobiogeography and biostratigraphy of Egypt and adjacent areas.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2012, 62, 1; 63-89
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A revised inoceramid biozonation for the Upper Cretaceous based on high-resolution carbon isotope stratigraphy in northwestern Hokkaido, Japan
Autorzy:
Hayakawa, T.
Hirano, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139392.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
carbon isotope stratigraphy
inoceramid biozones
Yezo Group
Upper Cretaceous
Hokkaido
Japan
stratygrafia izotopowa węgla
górna kreda
Japonia
Opis:
Biostratigraphic correlations of inoceramid bivalves between the North Pacific and Euramerican provinces have been difficult because the inoceramid biostratigraphy of the Japanese strata has been based on endemic species of the northwest Pacific. In this study, carbon stable isotope fluctuations of terrestrial organic matter are assembled for the Upper Cretaceous Yezo Group in the Haboro and Obira areas, Hokkaido, Japan, in order to revise the chronology of the inoceramid biozonation in Japan. The carbon isotope curves are correlated with those of marine carbonates in English and German sections with the aid of age-diagnostic taxa. According to the correlations of the carbon isotope curves, 11 isotope events are recognised in the sections studied. As a result of these correlations, the chronology of the inoceramid biozones of the Northwest Pacific has been considerably revised. The revised inoceramid biozones suggest that the timing of the origination and extinction of the inoceramids in the North Pacific biotic province is different from the stage/substage boundaries defined by inoceramids, as used in Europe and North America.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 2; 239-263
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Boquillas Formation of the Big Bend National Park, Texas, USA, a reference Cenomanian through Santonian (Upper Cretaceous) carbonate succession at the southern end of the Western Interior Seaway
Autorzy:
Cooper, D. A.
Cooper, R.W.
Stevens, J. B.
Stevens, M. S.
Cobban, W. A.
Walaszczyk, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139039.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Boquillas Formation
Upper Cretaceous
US Western Interior Seaway
lithostratigraphy
biostratigraphy
paleoenvironment
formacja Boquillas
górna kreda
litostratygrafia
biostratygrafia
paleośrodowisko
Opis:
The upper lower Cenomanian through middle Santonian (Upper Cretaceous) of the Boquillas Formation in the Big Bend Region of Trans-Pecos Texas consists of a marine carbonate succession deposited at the southern end of the Western Interior Seaway. The Boquillas Formation, subdivided into the lower, c. 78 m thick limestone-shale Ernst Member, and the upper, c. 132 m thick limestone/chalk/marl San Vicente Member, was deposited in a shallow shelf open marine environment at the junction between the Western Interior Seaway and the western margins of the Tethys Basin. Biogeographically, the area was closely tied with the southern Western Interior Seaway. The richly fossiliferous upper Turonian, Coniacian and lower Santonian parts of the Boquillas Formation are particularly promising for multistratigraphic studies.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2017, 67, 4; 547-565
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępne dane o nagromadzeniu jeżowców z rodzaju Conulus w profilu dolnego turonu Glanowa (niecka miechowska)
Apreliminary report on echinoid accumulations of the genus Conulus in the Lower Turonian at Glanów of the Miechów Trough - southern Poland.
Autorzy:
Borszcz, T.
Gajerski, A.
Rakociński, M.
Szczepańczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074605.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
niecka miechowska
profil turonu Glanowa
górna kreda
turon
jeżowce
Conulus
Salenocidaris
Miechów Trough
Glanów section
Upper Cretaceous
Turonian
Echinoids
Opis:
An interesting phenomenon of echinoid accumulation occurring in the Lower Turonian (Mytiloides labiatus Zone) at Glanów village (Miechów Upland) is the main topic of the paper. The bed investigated consists of poorly cemented sandy-marly limestones with thickness of about 30 cm. The accumulation of echinoids is older than that of documented in Wielkanoc which is of middleto-late Turonian age and situated in the same region under study. Apart from a dominant echinoid species Conulus subrotundus Mantell represented by adult and juvenile forms that are dispersed in the bed, the second echinoid species -a regular form Salenocidaris granulosa (Woodward)-has also been noted. Additionally, the skeletal elements of crinoids, ophiuroids, asteroids, as well as bryozoans, annelids, poriferans and shark teeth have also been found in the bed under study. Preliminary observations indicate that the origin of the echinoid accumulation corresponds well with the Conulus bed from the Wielkanoc quarry as a result of luxuriant development of echinoids and complex sedimentological, paleoecological and tectonic factors.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2008, 56, 7; 552-556
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrated biostratigraphy and palaeoenvironments of the Upper Cretaceous in the Petrich section (Central Srednogorie Zone, Bulgaria)
Autorzy:
Pavlishina, Polina
Dochev, Docho
Wagreich, Michael
Koukal, Veronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24024712.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Upper Cretaceous
campanian
calcareous nannofossil
dinoflagellate cysts
inoceramids
biostratigraphy
palaeoenvironments
górna kreda
kampan
nanoplankton wapienny
cysty bruzdnicowe
inoceramy
biostratygrafia
paleośrodowisko
Opis:
The Upper Cretaceous succession (Coniacian to lowermost Maastrichtian, with focus on the Campanian) at Petrich, Central Srednogorie Zone in Bulgaria, is described and calibrated stratigraphically based on nannofossils, dinoflagellate cysts and inoceramids. The following standard nannofossil zones and subzones are identified: UC10-UC11ab (middle to upper Coniacian), UC11c-UC12-UC13 (uppermost Coniacian to Santonian), UC14a (lowermost Campanian), UC14bTP-UC15cTP (lower Campanian to ‘middle’ Campanian), UC15dTP-UC15eTP (upper Campanian), UC16aTP (of Thibault et al. 2016; upper part of the upper Campanian), and UC16b (Campanian-Maastrichtian boundary). The base of the Campanian is defined by the FO of Broinsonia parca parca (Stradner) Bukry, 1969 and Calculites obscurus (Deflandre) Prins and Sissingh in Sissingh, 1977 (a morphotype with a wide central longitudinal suture). The Areoligera coronata dinoflagellate cyst Zone (upper lower Campanian to upper upper Campanian) is identified, corresponding to the UC14bTP-UC16aTP nannofossil subzones. The inoceramid assemblage indicates the ‘Inoceramus’ azerbaydjanensis-‘Inoceramus’ vorhelmensis Zone, correlated within the interval of nannofossil subzones UC15dTP-UC15eTP. The composition of the dinoflagellate cyst assemblages and palynofacies pattern suggest normal marine, oxic conditions and low nutrient availability within a distal shelf to open marine depositional environment during the Campanian.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2023, 73, 1; 33--62
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inoceramid stratigraphy and depositional architecture of the Campanian and Maastrichtian of the Miechów Synclinorium (southern Poland)
Autorzy:
Jurkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138665.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Upper Cretaceous
Miechów Synclinorium
inoceramid bivalves
biostratigraphy
inversion of the Danish-Polish Trough
górna kreda
Miechów
małże
biostratygrafia
bruzda duńsko-polska
Opis:
Dynamic evolution of the Campanian and Maastrichtian (Upper Cretaceous) of the Miechów Synclinorium is presented. Through chronostratigraphic analysis, the geometry of the Campanian and Maastrichtian of the area is interpreted, while microfacies analysis allowed determination of some of the paleoenvironmental parameters (rate of sedimentation, bottom condition and terrigenous input). The chronostratigraphy is based on inoceramid biostratigraphy. Nine inoceramid zones are recognized: Sphenoceramus patootensiformis, Sphaeroceramus sarumensis-Cataceramus dariensis and ‘Inoceramus’ azerbaydjanensis-‘Inoceramus’ vorhelmensis, ‘Inoceramus’ tenuilineatus, Sphaeroceramus pertenuiformis, ‘Inoceramus’ inkermanensis and ‘Inoceramus’ costaecus-‘Inoceramus’ redbirdensis (Campanian); Endocostea typica and Trochoceramus radiosus (Maastrichtian). Five unconformities (isochronous in the study area) represented by horizons of slower sedimentation rate, were recognized. They correlate with eustatic sea-level changes, well recorded in European successions (Jarvis et al. 2002, 2006; Niebuhr et al. 2011). Unconformity horizons allow six alloformations to be distinguished. The thickness of particular chronostratigraphic units within the Campanian and Lower Maastrichtian increases progressively toward the axis of the Danish-Polish Trough, which indicates that the inversion of the trough could not have started before the Late Maastrichtian.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 1; 59-84
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inoceramids and associated ammonite faunas from the uppermost Turonian-lower Coniacian (Upper Cretaceous) of the Anaipadi-Saradamangalam region of the Cauvery Basin, south-east India
Autorzy:
Walaszczyk, I.
Kennedy, W. J.
Paranjape, A. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139132.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Upper Cretaceous
Turonian
coniacian
Cauvery Basin
SE India
inoceramids
ammonites
biostratigraphy
stratigraphic correlation
górna kreda
turon
koniak
Kaweri
Indie
inoceramy
amonity
biostratygrafia
korelacja stratygraficzna
Opis:
The lower (but not lowermost) part of the Upper Cretaceous Anaipadi Formation of the Trichinopoly Group in the area between Kulatur, Saradamangalam and Anaipadi, in the south-western part of the Cauvery Basin in southeast India yielded rich inoceramid and ammonite faunas. The ammonites: Mesopuzosia gaudama (Forbes, 1846), Damesites sugata (Forbes, 1846), Onitschoceras sp., Kossmaticeras (Kossmaticeras) theobald ianum (Stoliczka, 1865), Lewesiceras jimboi (Kossmat, 1898), Placenticeras kaffrarium Etheridge, 1904, and Pseudoxybeloceras (Schlueterella) sp., are characteristic of the Kossmaticeras theobaldianum Zone. The absence of Peroniceras (P.) dravidicum (Kossmat, 1895) indicates the presence of only lower part of this zone, referred to the nominative Kossmaticeras theobaldianum Subzone at the localities studied. The inoceramids present are Tethyoceramus madagascariensis (Heinz, 1933) and Cremnoceramus deformis erectus (Meek, 1877), recorded for the first time from the region. The latter dates the studied interval as early early Coniacian, and allows, for the first time, direct chronostratigraphic dating of the Tethyoceramus madagascariensis Zone, and consequently also of the Kossmaticeras theobaldianum Subzone. As inoceramids occur in the middle part of the ammonite-rich interval, the Kossmaticeras theobaldianum Subzone may be as old as latest Turonian and not younger than early early Coniacian. The base of the Coniacian lies in the lower, but not lowermost part of the Anaipadi Formation. Both inoceramids and ammonites represent taxa known from Madagascar and South Africa.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 4; 663-687
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuczne sieci neuronowe Kohonena jako narzędzie w taksonomii paleontologicznej - metodyka oraz zastosowanie na przykładzie późnokredowych belemnitów
Artificial Kohonen neural networks as a tool in paleontological taxonomy - an introduction and application to Late Cretaceous belemnites
Autorzy:
Remin, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074559.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
paleontologia
sztuczna inteligencja
sieci neuronowe Kohonena
samoorganizujących się sieci Kohonena
klasyfikacja
belemnity
górna kreda
paleontology
artificial intelligence
artificial neural networks
Kohonen neural networks
self-organizing map
classification
belemnites
Upper Cretaceous
Opis:
Artificial neural networks (ANNs), the computer software or systems that are able to "learn" on the basis of previously collected input data sets are proposed here as a new useful tool in paleontological modeling. Initially ANNs were designed to imitate the structure and function of natural neural systems such as the human brain. They are commonly used in many natural researches such as physics, geophysics, chemistry, biology, applied ecology etc. Special emphasis is put on the Kohonen self-organizing mapping algorithm, used in unsupervised networks for ordination purposes. The application of ANNs for paleontology is exemplified by study of Late Cretaceous belemnites. The Kohonen networks objectively subdivided the belemnite material] ~ 750 specimens) into consistent groups that could be treated as monospecific. The possibility of transferring these results to the language of classical statistics is also presented. Further development and possibility of use of ANNs in various areas of paleontology, paleobiology and paleoecology is briefly discussed.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2008, 56, 1; 58-66
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykształcenie i biostratygrafia wybranych profili górnej jury i dolnej kredy sukcesji braniskiej i pienińskiej pienińskiego pasa skałkowego Polski, na podstawie wapiennych dinocyst i kalpionellidów
Autorzy:
Hejnar, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183379.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
biostratygrafia
górna jura
kreda dolna
Pieniński Pas Skałkowy
biostratigraphy
Lower Cretaceous
Upper Jurassic
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2008, 34, 3/1; 174-175
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Turonian ammonites from Haute-Normandie, France
Autorzy:
Kennedy, W. J.
Gale, A. S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950350.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ammonites
Cretaceous
Turonian
Haute-Normandie
Western France
amonity
kreda
turon
Górna Normandia
Francja zachodnia
Opis:
Upper Turonian chalks of Haute-Normandie yield a distinctive ammonite fauna within the Subprionocyclus neptuni ammonite Zone and the Plesiocorys (Sternotaxis) plana echinoid Zone. Well-localised material all comes from the phosphatic fauna of the Senneville 2 Hardground that marks the boundary between the Formation de Senneville and the Életot Member of the succeeding Formation de Saint-Pierre-en-Port. The association is dominated by Lewesiceras mantelli Wright and Wright, 1951, accompanied by Mesopuzosia mobergi (de Grossouvre, 1894), Lewesiceras woodiWright, 1979, Subprionocyclus hitchinensis (Billinghurst, 1927), Subprionocyclus branneri (Anderson, 1902), Subprionocyclus normalis (Anderson, 1958), Allocrioceras nodiger (F. Roemer, 1870), Allocrioceras billinghursti Klinger, 1976, Hyphantoceras reussianum (d’Orbigny, 1850), Sciponoceras bohemicum bohemicum (Fritsch, 1872), and Scaphites geinitzii d’Orbigny, 1850. The fauna represents the Hyphantoceras reussianum Event of authors, elements of which have been recognised on the north side of Tethys from Northern Ireland to the Mangyschlak Mountains of western Kazakstan, a distance of more than 3,500 kilometres.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2015, 65, 4; 507-524
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cysty Dinoflagellata z górnego kampanu i najniższego mastrychtu (górna kreda) profilu środkowej Wisły - stratygrafia i paleoekologia
Dinoflagellate cysts from the upper Campanian–lowermost Maastrichtian (Upper Cretaceous) of the Middle Vistula River section - stratigraphy and palaeoecology
Autorzy:
Nechwedowicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20197905.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
cysty bruzdnicowe
taksonomia
biostratygrafia
paleoekologia
zmiany poziomu morza
chłodzenie
Kampan
Mastrycht
górna kreda
środkowaj Wisła
Polska
dinoflagellate cysts
taxonomy
biostratigraphy
palaeoecology
sea-level changes
cooling
Campanian/Maastrichtian boundary
Upper Cretaceous
Middle Vistula River section
Polska
Opis:
Among the rich dinoflagellate cyst assemblages recovered from the upper Campanian-lowermost Maastrichtian succession of the Middle Vistula River section (central Poland), four taxa (Callaiosphaeridium bicoronatum, Odontochitina dilatata, Oligosphaeridium araneum and Samlandia paucitabulata) have been described as new. An analysis of the distribution of particular dinoflagellate cyst taxa enabled the development of a highly resolved biostratigraphic framework, calibrated against other biozonal schemes (based, among others, on inoceramid bivalves, ammonites and belemnites), formerly established for the succession. A comparison of the Middle Vistula River record with the dinoflagellate cyst ranges documented in other European successions enabled correlations with selected sections in Belgium, the Netherlands, southern Germany and northern Italy, and with the Campanian/Maastrichtian boundary stratotype section in Tercis les Bains, southwest France. A palaeoecological analysis of the dino- flagellate cyst assemblages and of other components of phytoplankton communities revealed a well-defined trend in sea-level fluctuations (likely of eustatic origin), and palaeoclimatic changes probably related to the latest Cretaceous cooling episode, as observed elsewhere.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2022, 70, 10; 751-760
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies