Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "koszty kredytu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Kilka uwag na temat zmian w ustawie o kredycie konsumenckim
A Few Remarks on the Amendment to the Consumer Credit Act
Autorzy:
Daszczuk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596117.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
maximum non-interest costs of credit #
total credit amount
maximum amount of interest
loan institution
consumer protection
consumer credit
ochrona konsumenta
maksymalne pozaodsetkowe koszty kredytu
całkowita kwota kredytu
odsetki maksymalne
instytucja pożyczkowa
kredyt konsumencki
Opis:
Niniejszy artykuł dotyczy wybranych zmian w ustawie o kredycie konsumenckim, w szczególności definicji instytucji pożyczkowej oraz sposobu obliczania maksymalnych pozaodsetkowych kosztów kredytu. Zmiany te mają istotne znaczenie zarówno dla przedsiębiorców udzielających kredytów konsumenckich, jak i dla samych konsumentów. Sposób obliczania kwoty maksymalnych pozaodsetkowych kosztów kredytów odnosi się do udostępnienia środków pieniężnych konsumentowi, a nie ich przekazania czy wypłaty, co może prowadzić do szeregu wątpliwości w praktyce zawierania umów. W artykule dokonano wykładni przepisów ustawy, próbując ustalić, w jaki sposób zmiany przepisów przyczynią się do ochrony konsumentów.
This article deals with selected amendments to the Consumer Credit Act, in particular the definition of a loan institution and the maximum non-interest costs of credit. These changes are important for entrepreneurs providing consumer credit as well as for consumers themselves. The method of calculating the maximum non-interest costs of credit relates to the provision of cash to the consumer rather than the transfer of funds, which can lead to a number of doubts in the practice of concluding contracts. This article discusses the provisions of the Act in an attempt to determine how changes in regulations will help protect consumers.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2017, 19, 3; 131-147
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona konsumenta przez ustawowe limitowanie opłat kredytowych
Autorzy:
Nowak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106913.pdf
Data publikacji:
2019-06-14
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
consumer protection
consumer safety
loan costs
usury
bezpieczeństwo konsumenta
koszty kredytu
lichwa
ochrona konsumenta
Opis:
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie i ocena obecnie obowiązujących limitów ustawowych, mających na celu ograniczenie odsetkowych i pozaodsetkowych kosztów kredytów konsumenckich na tle ewolucji podejścia do wynagrodzenia od kapitału (lichwy). Zostały poruszone w nim religijne, etyczne, prawne i ekonomiczne argumenty dotyczące lichwy. Z przeprowadzonej analizy wynika, że w warunkach wysokiego zróżnicowania instytucjonalnego sektora kredytowo-pożyczkowego w Polsce wpływ limitów opłat ma zróżnicowany i wielowymiarowy charakter. Ocenę odziaływania regulacji można formułować w aspekcie wyzysku, nadmiernego zadłużenia, wykluczenia finansowego i ogólnego dobrobytu społecznego. Poczynione wnioski wskazują, iż ustawowe ograniczenia kosztów kredytów konsumenckich wywołują pod wieloma względami negatywne skutki uboczne. Powodują m.in. ograniczenie dostępu najsłabszym konsumentom do kredytów niskokwotowych na krótki okres i rozwój szarej strefy. Dlatego mimo szlachetnych przesłanek ustawodawcy skuteczniejsze w obniżaniu ceny kredytu i poprawie ogólnego dobrobytu jest wspieranie przez państwo podażowej strony rynku przez ograniczanie ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej i rozwój konkurencji. Artykuł powstał na podstawie studiów literatury przedmiotu oraz analizy przepisów prawnych, regulujących maksymalny poziom odsetkowych i pozaodsetkowych kosztów kredytów konsumenckich.
The subject of the article is presenting the assessment of currently applicable statutory limits, aimed at limiting the interest and non-interest costs of consumer loans against the background of the evolution of the approach to remuneration from capital (usury). Religious, ethical, legal and economic arguments about usury were raised. The analysis shows that in the conditions of high institutional differentiation of the credit-loan sector in Poland, the impact of fees limits is diverse and multidimensional. Evaluation of the impact of regulation can be formulated in the aspect of exploitation, excessive debt, financial exclusion and general social well-being. The conclusions indicate that the statutory limitations of consumer credit costs have negative side effects in many respects. They cause, among others, the limiting of access to short-term low-value loans for the weakest consumers and the development of the gray market. Therefore, despite the noble premises of the legislator, it is more effective to reduce the price of credit and improve the general well-being by supporting the supply side of the market by limiting the risk of running a business and developing competition. The article was based on the study of the subject literature and the analysis of legal provisions regarding the maximum interest and non-interest costs of consumer loans.
Źródło:
Przedsiębiorczość - Edukacja; 2019, 15, 1; 230-241
2083-3296
2449-9048
Pojawia się w:
Przedsiębiorczość - Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie i kontrola kosztów kredytu konsumenckiego w świetle najnowszych wyroków Trybunału Sprawiedliwości
Autorzy:
Rogoń, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216384.pdf
Data publikacji:
2020-09-14
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
całkowity koszt kredytu
pozaodsetkowe koszty kredytu
prowizja
opłata
niedozwolone postanowienia umowne
główne świadczenia stron
transparentność postanowień umowy
Opis:
W opracowaniu Autorka omawia konkluzje wyroków Trybunału Sprawiedliwości w sprawach: C-621/17; C-779/18; C 224/19; C-259/19; C-84/19; C-222/19 oraz C-252/19 dotyczących kształtowania i kontroli kosztów kredytu konsumenckiego.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2020, 9, 7; 97-109
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Limity ustawowe a zróżnicowanie kosztów kredytu
Autorzy:
Nowak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108112.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
consumer
consumer credit
consumer protection
credit costs
credit process
comparability of credit offers
konsument
koszty kredytu
kredyt konsumencki
ochrona konsumenta
porównywalność ofert kredytowych
proces kredytowy
Opis:
W związku z rosnącym zadłużeniem społeczeństwa coraz ważniejsze staje się kształtowanie kompetencji konsumentów w zakresie podejmowania decyzji kredytowych. Interesy konsumentów chroni się w ramach różnych celów szczególnych. Należą do nich m.in. ochrona przed ponoszeniem nadmiernych opłat oraz przed ryzkiem utraty zdolności spłaty kredytu. Interwencje regulatora w postaci limitów na odsetkowe i pozaodsetkowe koszty kredytu służą realizacji pierwszego z wymienionych celów. Studia literatury przedmiotu oraz wnioski z przeprowadzonej analizy ofert na kredyt gotówkowy największych banków w Polsce wskazują na zróżnicowane znaczenie regulacji w zakresie ograniczania kosztów kredytu. Stopy oprocentowania kredytu gotówkowego, stosowane przez znaczną liczbę banków objętych badaniem, okazały się zbliżone do maksymalnego poziomu ustawowego, co może oznaczać, iż regulacje stanowią faktyczną barierę chroniącą konsumentów przed ponoszeniem nadmiernych kosztów. Natomiast w odniesieniu do pozaodsetkowych koszów kredytu wysokość opłat okazała się odległa od limitów ustawowych, co oznacza brak faktycznego znaczenia ograniczeń w tym segmencie rynku kredytowo-pożyczkowego. Ponadto, stopień zróżnicowania całkowitych kosztów kredytu w analizowanych ofertach kredytu gotówkowego okazał się wysoki. Oznacza to, że istniejący stan rynku nie chroni konsumentów przed ryzkiem „przepłacenia” za kredyt i nie zwalnia ich z konieczności analizy ofert.
Competence in making credit decisions is becoming increasingly important in view of the growing social debt. The protection of consumer interests is pursued under various specific purposes. These include protection against incurring excessive fees and risk of losing loan repayment capacity. Regulator interventions in the form of interest and non-interest loan costs limits are used to achieve the first of these objectives. Literature studies and conclusions from the analysis of cash loan offers of the largest banks in Poland indicate the diverse importance of regulations in the area of reducing loan costs. The interest rates on cash loans used by a significant number of banks covered by the survey turned out to be close to the maximum statutory level, which may mean that regulations are a real barrier protecting consumers from incurring excessive costs. On the other hand, in relation to non-interest loan costs, the amount of fees turned out to be far from the statutory limits, which entails there is no real significance of restrictions in this segment of the loan and loan market. In addition, the degree of differentiation in total loan costs in the analysed cash loan offers proved to be high. This means that the current state of the market does not protect consumers against the risk of “overpaying” for credit and does not release them from the need to analyse offers.
Źródło:
Przedsiębiorczość - Edukacja; 2020, 16, 2; 239-249
2083-3296
2449-9048
Pojawia się w:
Przedsiębiorczość - Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zrozumienie wskaźnika RRSO oraz jego rola w decyzjach kredytowych studentów – wyniki badania ankietowego
Autorzy:
Redo, Magdalena
Prewysz-Kwinto, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2122165.pdf
Data publikacji:
2022-05-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Loan
interest rate
non-interest loan costs
loan cost
indicator RRSO (APR/ APRC – Annual Percentage Rate of Charge)
Kredyt
oprocentowanie
pozaodsetkowe koszty kredytu
koszt kredytu
wskaźnik RRSO
Opis:
Wyniki badania ankietowego przeprowadzonego wiosną 2021 r. wśród 625 studentów toruńskich uczelni wyższych pozwalają stwierdzić, że RRSO (Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania) jest miernikiem znanym i wykorzystywanym do oceny kosztu kredytu przez osoby go zaciągające (72% wszystkich ankietowanych studentów rozpoznaje wskaźnik, a 86% studentów, którzy korzystali z produktów kredytowych, kierowało się jego poziomem podczas decyzji kredytowej). Podkreślić jednak należy, że wartość RRSO nie jest prawidłowo rozumiana, czego powodem może być skomplikowana formuła obliczania oraz wprowadzająca w błąd nazwa wskaźnika (tylko 15% respondentów trafnie rozumie, że RRSO ujmuje nie tylko odsetki, ale i pozaodsetkowe koszty kredytu oraz że RRSO jest podawane w ujęciu rocznym, co oznacza, że prawdziwy koszt przy krótszej pożyczce jest odpowiednio niższy). Co więcej, osoby zaciągające kredyt oczekują rzetelnego wyjaśnienia wartości RRSO, jednak większość pracowników instytucji kredytowych wydaje się tego nie robić, co może oznaczać, że również oni mogą mieć problem z właściwą interpretacją RRSO (spośród studentów, którzy zadeklarowali kontakt z pracownikiem instytucji finansującej przy zaciąganiu zobowiązania kredytowego, tylko 25% zostało w sposób przystępny i w pełni zrozumiały poinformowane o wartości informacyjnej zawartego w umowie poziomu wskaźnika, a aż 33% wskazało, że pracownik w ogóle nie podjął tematu poziomu RRSO). Powyższe wydaje się ważkim argumentem za zwiększeniem świadomości finansowej Polaków i koniecznością edukacji w tym obszarze od najmłodszych lat. Bez tego w sytuacji coraz łatwiejszej dostępności kredytów i pożyczek oraz coraz niższych stóp procentowych coraz więcej Polaków będzie popełniać błędne i ciążące na ich życiu decyzje finansowe.
The results of the survey conducted in the spring of 2021 among 625 students of Toruń's universities show that the RRSO (Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania) is a measure known and used to assess the cost of a loan by borrowers (72% of all surveyed students recognize the indicator, and 86% students who used credit products were guided by its level when making a credit decision). It should be emphasized, however, that the RRSO value is not properly understood, which may be due to the complicated calculation formula and the misleading name of the indicator (only 15% of respondents correctly understand that the RRSO includes not only interest, but also non-interest loan costs, and that the RRSO is provided on an annual basis, which means that the true cost for a shorter loan is correspondingly lower). What's more, people taking out a loan expect a reliable explanation of the RRSO value, but most employees of credit institutions do not seem to do it, which may mean that they may also have problems with the correct interpretation of the RRSO (among students who declared contact with an employee of a financial institution when taking out the loan, only 25% were informed in an accessible and fully understandable manner about the informative value of the level of the indicator included in the agreement, and as many as 33% indicated that the employee did not discuss the RRSO level at all). The above seems to be an indisputable argument for increasing the financial awareness of Poles and the necessity of education in this area from an early age. Without this, in a situation of increasingly easier availability of loans and ever lower interest rates, more and more Poles will make wrong financial decisions that weigh on their lives.  
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2022, 2; 149-172
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy kredytobiorcy kierują się poziomem RRSO? Wyniki badania ankietowego
Are Borrowers Guided by the APRC (RRSO) Level When Taking a Loan? Survey Results
Autorzy:
Redo, Magdalena
Prewysz-Kwinto, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33572747.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Loan cost
annual percentage rate of charge
interest
non-interest loan costs
loan repayment methods
koszt kredytu
rzeczywista roczna stopa oprocentowania
odsetki
pozaodsetkowe koszty kredytu
formy spłaty kredytu
Opis:
Wabik w postaci RRSO = 0% czy nawet RSO = 0% działa jak magnes i potrafi złamać zdrowy rozsądek najbardziej racjonalnych konsumentów, ale czy poza przypadkiem magicznej cyfry 0% wskaźnik RRSO jest faktycznie główną determinantą wyboru oferty kredytowej przez Polaków? Czy konsumenci, zgodnie z ideą tego miernika, faktycznie zawsze wybierają tę formę spłaty długu, dla której jego wartość jest najniższa? I czy konsumenci ulegają sugestii formuły RRSO, zgodnie z konstrukcją której korzystniejszy jest ten kredyt, który można spłacać w możliwie rzadkich ratach, a najlepiej jednorazowo na koniec okresu kredytowania? Jak pokazują wyniki badania ankietowego przeprowadzonego przez autorów – zdecydowanie nie. Mimo obecności od ponad już dwóch dekad tego, jak dotąd jedynego, miernika kosztu kredytu w polskiej przestrzeni finansowej, respondenci kierują się w decyzjach kredytowych w zdecydowanej mierze wyrażoną w złotych kwotą odsetek i kosztów pozaodsetkowych. Intuicyjnie (i słusznie) wybierają oferty o niższych kwotach odsetek i preferują rozłożenie ciężaru spłaty na mniejsze i częstsze raty niż odraczanie skumulowanych płatności – mimo wyższego poziomu RRSO. Potwierdza to dodatkowo słuszność tezy autorów o błędnym założeniu przyjętym przy konstruowaniu formuły RRSO (Prewysz-Kwinto, Redo, 2022a). Kredyt dla kredytobiorcy nie jest inwestycją – jak przyjęli to twórcy RRSO. Kredytobiorcy analizują koszt kredytu w inny sposób niż rozpatruje się zyskowność inwestycji. W konsekwencji RRSO nie spełnia swojej roli, bo nie pokazuje kosztu kredytu w taki sposób, jak koszt ten rozumieją kredytobiorcy. Na szczęście kredytobiorcy wydają się nie ufać poziomowi wprowadzającego w błąd i zniekształcającego koszt kredytu wskaźnika RRSO i podświadomie czują, że wbrew oficjalnym informacjom nie pokazuje on prawdziwego kosztu kredytu ani nie pozwala na porównanie ofert kredytowych i wybór najtańszej, zdaniem kredytobiorcy. Niestety przyzwalanie na dalsze funkcjonowanie RRSO w europejskiej przestrzeni finansowej zwiększa liczbę błędnych decyzji kredytowych i ryzyko wpadnięcia w spiralę zadłużenia, bo RRSO sugeruje zawsze odraczanie i kumulowanie spłaty, mimo wyższej kwoty odsetek. Problem ten dotyczy zwłaszcza mniej wykształconej i mniej zamożnej części społeczeństwa, którą regulacje prawne powinny chronić. Miernik RRSO zagraża więc bezpieczeństwu finansowemu uboższych obywateli UE – zwłaszcza z państw o wyższym poziomie rynkowego kosztu kapitału, gdzie zniekształcenia kosztu długu przez RRSO są silne. By to dostrzec, decydenci muszą wreszcie wyjść poza swoją perspektywę (to think outside the box).
A lure in the form of RRSO (APRC) = 0% or even RSO = 0% works like a magnet and can break common sense of the most rational consumers, but is the APRC indicator, apart from the magic number 0%, the main determinant of the choice of a loan offer by Poles? Do consumers, in line with the idea of this indicator, actually always choose the form of debt repayment for which its value is the lowest? And do consumers follow the suggestions of the APRC formula, according to which the loan is more advantageous when it can be repaid in possibly rare installments, and preferably once at the end of the loan period? As the results of the survey conducted by the authors show – definitely not. Despite this, so far the only indicator of the cost of a loan in the Polish financial space for over two decades, respondents are guided in their loan decisions largely by the amount of interest and non-interest costs expressed in zlotys. They intuitively (and rightly) choose offers with lower interest amounts and prefer to distribute the repayment burden into smaller and more frequent installments than postponing cumulative payments – despite the higher APRC level. This additionally confirms the correctness of the authors' thesis on the erroneous assumption adopted when constructing the APRC formula (Prewysz-Kwinto & Redo, 2022a). A loan for the borrower is not an investment – as the authors of the APRC assumed. Borrowers analyze the cost of the loan in a different way than the profitability of the investment. As a consequence, the APRC does not fulfill its role, because it does not show the cost of the loan in the way borrowers understand this cost. Fortunately, Poles do not seem to trust the level of the misleading and distorting cost of credit APRC ratio and subconsciously feel that, contrary to official information, it does not show the real cost of the loan, nor allows for the comparison of loan offers and the choice of the cheapest in the borrower's opinion. Unfortunately, allowing for the continued operation of the APRC in the European financial space increases the number of incorrect credit decisions and the risk of falling into a debt spiral, because the APRC always suggests postponing and accumulating repayment, despite the higher amount of interest. This problem especially concerns the less educated and less wealthy part of society, in particular, which legal regulations should protect. The APRC thus threatens the financial security of poorer EU citizens – especially from countries with a higher market cost of capital, where the distortions of the cost of debt by the APRC are strong. To see this, policymakers must finally think outside the box.
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2023, 1; 29-48
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy RRSO pozwala na wybór najlepszej (najtańszej) oferty kredytowej?
Does the APRC really allow the best (the cheapest) loan offer to be chosen?
Autorzy:
Prewysz-Kwinto, Piotr
Redo, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28808347.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
APRC
loan
interest rate
non-interest loan costs
cost of a loan
RRSO
kredyt
oprocentowanie
pozaodsetkowe koszty kredytu (PKK)
koszt kredytu
Opis:
Artykuł podaje w wątpliwość wartość informacyjną RRSO (Rzeczywistej Rocznej Stopy Oprocentowania) – wyliczanego w Polsce już od dwóch dekad miernika kosztu kredytu, który zaimplementowano z unijnych regulacji. Przeprowadzone badania dowodzą, że RRSO zniekształca rzeczywisty koszt kredytu ponoszony przez dłużnika i nie pozwala prawidłowo porównywać ofert kredytowych. Nie jest więc dobrym narzędziem do podejmowania optymalnych decyzji kredytowych. RRSO (bazująca na zasadach matematyki finansowej) jest zawsze niższa dla kredytów, których spłata jest bardziej odsunięta w czasie, mimo że wówczas łączna kwota kosztów rzeczywiście ponoszonych przez dłużnika jest wyższa. To efekt uwzględniania w wartości RRSO utraconej przez kredytobiorcę korzyści z hipotetycznie inwestowanych kwot pieniędzy zaoszczędzonych na odraczaniu spłaty kredytu. Wynika to z przyjęcia błędnego założenia przy konstruowaniu formuły RRSO, że kredyt dla kredytobiorcy to inwestycja, i zastosowania do oceny kosztu kredytu nieprzystających metod zarezerwowanych dla świata inwestycji.
The article questions the informative value of the APRC (Annual Percentage Rate of Charge) – a loan cost indicator calculated in Poland for two decades. It has been implemented from EU legal regulations. The conducted research indicates that the APRC distorts the real cost of the loan borne by the debtor and does not allow the correct comparison of loan offers. Therefore, it is not a good tool for making optimal loan decisions. The APRC (based on the principles of financial mathematics) is always lower for loans whose repayment is more delayed, even though the total amount of costs actually incurred by the debtor is higher. This is the effect of taking into account the borrower’s lost benefit from hypothetically invested amounts of money saved on deferring loan repayment in the APRC value. This is due to the incorrect assumption in the construction of the APRC formula that a loan for a borrower is an investment, as well as the useof incompatible methods reserved for the investment to assess the cost of the loan.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 2; 221-236
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy RRSO prawidłowo pokazuje rzeczywisty koszt kredytu ponoszony przez dłużnika?
Does the APRC correctly show the real cost of the loan paid by the borrower?
Autorzy:
Prewysz-Kwinto, Piotr
Redo, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18653940.pdf
Data publikacji:
2023-02-23
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
capitalization
compound interest
non-interest loan costs
APRC
interest rate
loan
investment
kredyt
inwestycja
RRSO
kapitalizacja
procent składany
pozaodsetkowe koszty kredytu
oprocentowanie
Opis:
Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania (RRSO) jest najbardziej popularnym we wszystkich państwach UE i jednocześnie najważniejszym miernikiem określającym całkowity koszt długu, który ma ułatwić wybór najlepszego (najtańszego) produktu kredytowego. Niniejszy artykuł jako jeden z pierwszych poddaje w wątpliwość wartość informacyjną tego miernika, niezwykle popularnego i wyliczanego w Polsce już od dwóch dekad. Autorzy wykazali, że RRSO, wbrew definicji zawartej w ustawie o kredycie konsumenckim, nie pokazuje prawdziwego (tj. rzeczywistego) kosztu długu. Ponadto wyjaśnili, że głównym tego powodem jest błędne założenie, które przyjęto w UE przy opracowaniu formuły obliczania tego miernika, że kredyt dla dłużnika to inwestycja oraz że punkt widzenia kredytobiorcy jest tożsamy z punktem widzenia kredytodawcy. W efekcie w formule RRSO wykorzystano zasady matematyki finansowej stworzone dla świata inwestycji, a nieprzystające do oceny kosztu długu. Żeby przekonać do słuszności swojej tezy, autorzy wykazali, że w wyniku zastosowania obowiązującej formuły RRSO uzyskuje się nieprawdziwy koszt długu (tj. w różnym stopniu zawyżony lub zaniżony – w zależności od warunków produktu kredytowego), co potwierdza, że wskaźnik RRSO nie ukazuje tego, co powszechnie sądzimy i co – zgodnie z definicją zawartą w ustawie o kredycie konsumenckim – powinien pokazywać. Wnioski zawarte w artykule są istotne dla wszystkich osób, które planują w przyszłości zaciągać kredyt, sugerując się wartością tego popularnego miernika. Co ważniejsze, stanowią apel do podmiotów instytucjonalnych w Polsce – do ustawodawcy, instytucji nadzoru, instytucji finansowych, portali finansowych, mediów czy wreszcie osób publicznych – by zaprzestały propagowania błędnych informacji na temat wskaźnika RRSO i pomogły w dokonaniu zmian w zakresie jego wartości informacyjnej w ustawie o kredycie konsumenckim oraz w upowszechnianiu prawidłowych informacji, czym naprawdę jest RRSO.
The Annual Percentage Rate of Charge (APRC) is currently the most popular in all EU countries and at the same time the most important indicator determining the total cost of debt, aimed at facilitating the selection of the best (the cheapest) loan product. This study, as one of the first, contests the informative value of this very popular indicator, which has been calculated in Poland for two decades now. Due to the complexity of the problem, the authors of this study focused only on proving that the APRC, contrary to the definition contained in the Consumer Credit Act, which introduced the obligation to calculate and publish the value of this measure, does not show the true (i.e. actual) cost of debt. Moreover, they explained that the main reason for this was a wrong assumptions made in the EU when establishing the formula for calculating this indicator that a loan for the debtor is an investment and that the borrower’s point of view is the same as that of the lender. As a result, the APRC formula uses the methods of financial mathematics created for the world of investment, and inconsistent with the assessment of the cost of debt. In order to convince their thesis to be correct, the authors prove that the application of the APRC formula results in a false cost of debt (i.e. overstated or underestimated to a different extent – depending on the conditions of the loan product), which confirms that the APRC indicator does not show what we commonly think and what – according to the definition included in the Consumer Credit Act – should show. The conclusions contained in the study are important for all people planning to take out a loan in the future, taking into account the value of this popular indicator. Moreover, they are an appeal to institutional entities in Poland – to the legislator, supervisory institutions, financial institutions, financial portals, media and finally public figures – to stop propagating erroneous information about the APRC indicator and to help in introducing changes to its informational value in the Consumer Credit Act and in the dissemination of correct information about what the APRC really is.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2022, 187; 57-72
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nominalny Roczny Koszt Kredytu (NRKK) kontra myląco nazwana i niepoprawnie obliczana Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania (RRSO)
Nominal Annual Cost of Credit versus confusingly named and incorrectly calculated ”Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania (RRSO)”
Autorzy:
Redo, Magdalena
Prewysz-Kwinto, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18104547.pdf
Data publikacji:
2023-01-13
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
loan
debt
non-interest loan costs
cost of debt
APRC
interest on interest
simple interest
compound interest
interest rate
kredyt
dług
oprocentowanie
pozaodsetkowe koszty kredytu
koszt długu
RRSO
kapitalizacja odsetek
procent prosty
procent składany
Opis:
Artykuł dotyczy rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO) – wskaźnika, którego wyliczanie i publikację przez instytucje kredytowe narzuciły dyrektywy unijne oraz ustawa o kredycie konsumenckim. Celem badań jest wykazanie, że przyjęta w języku polskim nazwa tej miary jest nieprawidłowa oraz wyjaśnienie, że nie informuje ona o rzeczywistym koszcie ponoszonym przez pożyczkobiorcę. Wynika to z faktu, że matematyczna formuła wykorzystywana do jej obliczania bazuje nie na nominalnej, a na efektywnej stopie procentowej, tj. stopie uwzględniającej kapitalizację odsetek, która w umowach kredytowych nie występuje. W ten sposób RRSO zniekształca (zawyża lub zaniża) faktyczny koszt kredytu i powinna być nazywana efektywnym rocznym kosztem kredytu (ERKK) lub efektywnym rocznym kosztem długu (ERKD), a ustawowa definicja jednoznacznie wskazywać, że RRSO jest stopą efektywną i nie odzwierciedla prawdziwego kosztu kredytu ponoszonego przez konsumenta. W artykule wykazano również, że lepszym rozwiązaniem (choć nie idealnym) dla określenia prawdziwego kosztu, jaki ponosi kredytobiorca, byłoby zastąpienie obecnej formuły obliczania RRSO (dającej w wyniku stopę efektywną uwzględniającą kapitalizację odsetek) dobrze znaną w finansach formułą 86 Magdalena Redo, Piotr Prewysz-Kwinto nominalnej wewnętrznej stopy zwrotu – IRR (ang. Internal Rate of Return), podobnie jak ma to miejsce od ponad pół wieku w USA.
The article examines the problem of the “rzeczywista roczna stopa oprocentowania – RRSO” (i.e., the annual percentage rate of change, APRC) indicator, the calculation and publication of which was imposed on credit institutions by EU directives and the Polish Act on Consumer Credit.The purpose of the research is to prove that the name of this measure adopted in Polish is incorrect and to explain that it does not inform about the actual cost incurred by the borrower. This is due to the fact that the mathematical formula used to calculate it is not based on the nominal but on the effective interest rate, i.e., the rate taking into account the capitalization of interest, which is not applicable in loan agreements. In this way, the RRSO distorts (overestimates or underestimates) the actual cost of the loan and should be called the effective annual cost of loan (efektywny roczny koszt kredytu – ERKK) or the effective annual cost of debt (efektywny roczny koszt długu – ERKD), and the statutory definition should clearly indicate that the RRSO is the effective rate and does not reflect the true cost of the loan paid by the consumer. The article also shows that a better solution (though not ideal) for determining the true cost of loan would be to replace the current formula for calculating the APRC (resulting in the effective rate taking into account the compound interest) with the well-known formula for the nominal internal rate of return (IRR) – used for more than half a century in the US.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2022, 185; 85-111
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ujemne RRSO sposobem na pozyskanie pożyczkobiorców
Negative APRC as a way to attract borrowers
Autorzy:
Redo, Magdalena
Prewysz-Kwinto, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40554243.pdf
Data publikacji:
2024-08-02
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
competition
interest
non-interest loan costs
annual percentage rate of charge (APRC)
konkurencja
odsetki
pozaodsetkowe koszty kredytu
rzeczywista roczna stopa oprocentowania (RRSO)
Opis:
W sytuacji wyjątkowo niskich stóp procentowych produkty kredytowe z rzeczywistą roczną stopą oprocentowania (RRSO) równą 0% stały się popularne także w Polsce. Autorzy wykazują, że zero nie musi wcale stanowić dolnej granicy wartości tego miernika i przy niewielkim koszcie dla instytucji kredytującej możliwe jest stworzenie produktów kredytowych, w przypadku których RRSO będzie miała wartość ujemną, co może stanowić dobry sposób na pozyskanie klientów i poprawę pozycji konkurencyjnej na niełatwym dziś rynku kredytowym. By zminimalizować stratę na takiej ofercie dla instytucji kredytującej, a jednocześnie zmaksymalizować efekt w postaci uzyskania możliwie niskiego poziomu RRSO, niezbędne jest zrozumienie sposobu działania obowiązującej formuły tego wskaźnika. Autorzy wykazali, że ujemna prowizja pobierana z góry (czyli premia wypłacana pożyczkobiorcy) może być w przypadku spłacanych jednorazowo pożyczek skutecznym narzędziem w walce konkurencyjnej – znacznie skuteczniejszym niż ujemne oprocentowanie. W artykule przedstawiono również, w jaki sposób należy dobrać odsetkowe i pozaodsetkowe koszty długu, aby stworzyć produkt kredytowy z ujemnym RRSO przy możliwie najniższym koszcie dla wierzyciela. Opracowanie może być więc z powodzeniem wykorzystane przez instytucje kredytujące w procesie optymalizacji nie tylko struktury pobieranych kosztów, ale i w ogóle struktury produktowej.
In a situation of extremely low interest rates, loan products with APRC = 0% have also become popular in Poland. The authors show that zero does not have to be the lower limit of the value of this indicator and, at little cost to the lending institution, it is possible to create loan products for which the APRC will have a negative value, which may be a good way to acquire customers and improve the competitive position in today’s difficult credit market. In order to minimize the loss on such an offer for the lending institution and at the same time maximize the effect of obtaining the lowest possible APRC, it is necessary to understand how the applicable APRC formula works. The authors showed that a negative commission charged in advance (i.e. a bonus paid to the borrower) can be an effective tool in the competitive fight in the case of loans repaid in one lump sum – much more effective than negative interest rates. They also showed how to select interest and non-interest costs of debt to create a loan product with a negative APRC at the lowest possible cost for the creditor. Therefore, the study can be successfully used by lending institutions in the process of optimizing not only the structure of charged costs, but also the product structure in general.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2023, 195; 283-302
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies