Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "korespondencja sztuk" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 16
Tytuł:
Intermedia – taniec wobec innych sztuk
Intermedia – dance versus other arts
Autorzy:
Jarczyński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2204879.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
intermedia
korespondencja sztuk
powinowactwo sztuk
ruch
Opis:
W niniejszym artykule przedstawione zostały różne rodzaje połączeń, które zachodzą między tańcem a innymi dziedzinami sztuki. W poszczególnych akapitach, przy pomocy dostępnej literatury i źródeł ikonograficznych, ukazano przykłady intermedialnego przenikania się tańca z muzyką, malarstwem, rzeźbą, architekturą i filmem. W pierwszej części pracy, wprowadzeniem do tematu stało się zaznajo-mienie z różnymi rodzajami korespondencji muzyki i architektury. Z zachowaniem chronologii, wy-mienione zostały najbardziej interesujące i reprezentatywne dzieła, które w różny sposób nawiązują do idei jedności sztuk. Przykłady połączeń zostały podzielone ze względu na ich związek z architekturą sakralną i architekturą świecką – od wybranych dzieł artystów renesansowych do twórców sztuki współczesnej. Na końcu pierwszej części wprowadzone zostało zagadnienie tańca w kontekście róż-nych budowli. W rozdziale drugim (opartym w dużej mierze na przykładach własnej twórczości oraz praktyki dydaktycznej), ukazany został taniec połączony z rysunkiem, malarstwem, rzeźbą i różnymi formami filmowymi. Akapity zawierają przykłady wybitnych twórców z historii sztuki oraz wybrane prace autora artykułu i jego uczniów. Poruszone zostały aspekty uwieczniania tańca (na papierze, płótnie, w kamieniu itp.) oraz ożywiania plastycznych obiektów poprzez wprowadzenie ich w ruch. Dodatkowo, ważnym elementem było ukazanie filmu jako platformy dla zaistnienia wymienionych powyżej, różnych rodzajów intermedialnych połączeń. Zakończenie artykułu zawiera koncepcję autora na kontynuowanie działań twórczych i dydaktycznych w zakresie poszukiwań możliwości łączenia różnych dziedzin sztuki.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2021, 20/II; 27-60
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Shylock i Jessica – Maurycy Gottlieb jako malarz
Shylock and Jessica – Maurycy Gottlieb as a painter
Autorzy:
Haake, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560130.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
Maurycy Gottlieb
korespondencja sztuk
William Szekspir
Shylock
Jessica
hermeneutyka obrazu
Opis:
The oeuvre of a Jewish-Polish painter, Maurycy Gottlieb has been considered so far as strictly related with his biography and the questions of a national and religious identity. This perspective, much as it applies to extraordinarily significant issues, results in overlooking a picture as a picture, meaning the relation between a representation and a pictorial medium, i.e. surface. The relation of the both elements makes up a possibility to reveal a specific speech of painting, absent in other kinds of art. The question whether it comes to this revelation is an indispensable one. Especially in terms of the pictures whose contents derive from texts, as in the case of Gottlieb’s painting, Shylock and Jessica, which depicts characters of Shakespeare’s The Merchant of Venice. In this case the question must be also posed if the painting’s features, perceived as the painter’s original achievement – namely iconography, the scene of handing in the keys, and its composition, as well as depicting Shylock as a tender, painful father – should be perceived as a typical solution in view of various manifestations of reception of this work by Shakespeare. Originality and artistic significance of Gottlieb’s painting is revealed instead in the fact that the artist – with the aim of provoking an optical play between the representation and the pictorial surface – managed to come up with a visual equivalent of important and general, namely reaching beyond a narrative dimension of the scene, traits of relations between the drama characters. Referring to the question of identity, in consequence we can state that Gottlieb by means of his painting does not speak to us neither as a Jew, nor as a Pole, but as a painter.
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2015, 1(35); 20-34
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Najsubtelniejszy muzyk w poezji”? Juliusz Słowacki a muzyka
„The Subtlest Musician in Poetry?” Juliusz Słowacki and Music
Autorzy:
Seweryn, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945546.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Juliusz Słowacki
muzyka
romantyzm
korespondencja sztuk
music
Romanticism
correspondence of arts
Opis:
In the literature of the subject Juliusz Słowacki is considered to be a „musical” poet, and hence his works along with the analytical and interpretative studies that have accumulated around them are an intriguing material allowing one to state which factors – according to the researchers – make it possible to classify them as „musical”. They also show mechanisms through which musicology affects the language of literary studies, the reception of musicological terms, their semantic range and value in interpreting literature. „Musical” interpretations of Słowacki's work are focused around four superior problem areas. They are: – the alleged similarities between Słowacki's life and work and the work of various composers, especially that of Chopin;– verbal motifs coming from the circle of musical work – „music in the poem” remaining in the thematic layer of the literary work;– problems of prosody, euphony, rhythmicity and metre (the so-called „melodiousness”, „rhythmicality” and „musicality”. A critical discussion of the mentioned ways of interpreting Słowacki's poetical works allows the author to state that they have first of all an expressive value, and the interpretation of his works by means of notions taken from the field of research on music generally functions on the principle of lexicalization of musicological terms.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 1; 149-245
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka i malarstwo - poszukiwanie wspólnego gruntu na marginesie Partytur do baletu Sokrates Włodzimierza Pawlaka
Autorzy:
Majewski, Piotr Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634237.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
muzyka i malarstwo
Włodzimierz Pawlak, korespondencja sztuk, malarstwo abstrakcyjne, sztuka współczesna
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę relacji pomiędzy malarstwem a muzyką. Punktem wyjścia jest analiza obszernego, liczącego kilkadziesiąt obrazów, cyklu malarskiego Włodzimierza Pawlaka, zatytułowanego Partytury do baletu Sokrates (2002-2008). Wspólne dla wszystkich obrazów tego cyklu jest zastosowanie przez malarza motywu pięciolinii. Na poszczególnych obrazach pojawiają się ponadto malowane w typie „gorącej abstrakcji” plamy barwne tworzące zróżnicowane efekty kolorystyczno-ekspresyjne, które nadają obrazom charakter zapisu emocji związanych z przeżyciem muzycznym.  W dalszej części artykułu przywołane są niektóre aspekty muzycznych fascynacji w malarstwie wybranych artystów reprezentujących tradycję modernizmu, a szczególnie abstrakcji (Kandinsky, Mondrian). Autor zwraca też uwagę na postępujący od XIX w. proces nasycania słownika teorii i krytyki artystycznej terminami muzycznymi, odwołując się do klasycznych autorów, takich jak Delacroix, Baudelaire’a i Pater. W konsekwencji autor spogląda na malarski cykl Włodzimierza Pawlaka jako na przykład współczesnej kontynuacji romantycznych w swych źródłach ideałów estetycznych, zwracając uwagę na ich ahistoryczny, nie wyczerpany do dziś potencjał. 
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2016, 14, 1
2083-3636
1732-1352
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Malarz uchodźca. Poetyckie spotkanie z Caravaggiem w twórczości ks. Janusza St. Pasierba
An Exile Painter. A Poetical Encounter with Caravaggio in Rev. Janusz St. Pasierb’s Work
Autorzy:
Peroń, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887283.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janusz St. Pasierb
Caravaggio
poezja
korespondencja sztuk
poetry
correspondence of arts
Opis:
W poezji ks. Janusza St. Pasierba znajdują się trzy wiersze inspirowane malarstwem Caravaggia. Dwa z nich tworzą poetycki cykl na temat obrazu Ścięcie św. Jana Chrzciciela (Oratorium św. Jana Chrzciciela, Malta). Poeta odwołuje się do biografii malarza, zwłaszcza jego awanturniczego trybu życia, oraz wnika w wydarzenia biblijne. Istotna dla jego refleksji jest przestrzeń architektury, która bogactwem wnętrza kontrastuje z surowością dokonywanej zbrodni. Poeta wykorzystuje malarską zasadę kontrastów, by ukazać sytuację człowieka współczesnego. Poetycka refleksja dotyczy różnorakich aspektów wygnania: egzystencjalnej sytuacji samotności oraz stanu grzechu, doświadczenia śmierci, pokuty i nawrócenia.
Among Rev. Janusz St. Pasierb’s poetical works there are three poems inspired by Caravaggio’s painting. Two of them make up a poetical series whose subject is the painting Beheading of St John the Baptist (Oratory of St John’s Co-Cathedral, Malta). The poet refers to the artist’s biography, and especially to his belligerent way of life, and he analyzes biblical events as well. The architectural space that with its wealth of the interior is contrasted with the harshness of the crime that is being committed, is significant for him. Using the painter’s principle of contrasts the poet shows the situation of the modern man. Poetic reflection is concerned with various aspects of exile: the existential situation of loneliness and the state of sin, the experience of death, penance and conversion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 113-128
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja – malarstwo: Plutarch o słynnym powiedzeniu Simonidesa
Painting – Poetry: Plutarch on Simonides’ Apophthegm
Autorzy:
Bartol, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127719.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
korespondencja sztuk
poezja – malarstwo
Simonides
Plutarch
correspondence of the arts
poetry — painting
Opis:
In the article the author proposes to examine Simonides’ famous dictum promoting the link between poetry and painting as presented by Plutarch within his Moralia. Three main problems have been discussed:1. Plutarch’s opinion concerning the authorship of the saying,2. Are the Plutarchean passages the verbatim quotations of Simonides?,3. The meaning of the apophthegm. It seems that Plutarch favoured Simonides’ authorship of the saying. His treatment of the apophthegm in some places of his work as a common saying as well as the attribution of it to one from among the σοφοί do not contradict the Simonidean authorship. It highlights the widespread approval of the saying. We may assume that Plutarch came quite close to the verbatim quotation of Simonides although there are the discrepancies in the lectiones of the quotation. The serious obstacle preventing us from treating the Plutarchean citation as genuine Simonidean words is the fact that poetry is called ποιητική here which is completely unsuitable for the poets of the early period. Simonides in his famous saying about the relationship between the arts intended to highlight the importance of imitation in painters’ and poets’ art. Dio of Prusa additionally noticed the difference between the means and ways of imitation in both kinds of the arts. It does not seem, however, that also Simonides made them distinguishable and that Plutarch intended to emphasize this very aspect of the association of painting and poetry.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 107-118
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O Prusie można w nieskończoność?… Recenzja książki Cezarego Zalewskiego, „Bolesław Prus jako estetyk. Sztuki piękne w dyskursie i praktyce prozatorskiej pisarza”, Kraków 2014, ss. 380 i XXV ilustracji barwnych
Indefinitely about Prus… Review of Cezary Zalewski’s “Bolesław Prus jako estetyk. Sztuki piękne w dyskursie i praktyce prozatorskiej pisarza”
Autorzy:
Kuniczuk-Trzcinowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942835.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
correspondence of arts
fine arts
positivism
painting
bolesław prus
korespondencja sztuk
sztuki piękne
pozytywizm
malarstwo
Opis:
Recenzja naukowa książki Cezarego Zalewskiego o poglądach estetycznych Prusa. Autorka omawia ujęcie Zalewskiego, sytuując książkę na tle dotychczasowych badań prusologicznych. W recenzji został zaprezentowany zamysł autora, kompozycja książki, materiał.
Reviewed of the book by Cezary Zalewski on Bolesław Prus as a aesthetician. The reviewer discusses Zalewski’s approach, locating the book on the background of previous studies on Prus. The review presents the author’s intention, composition of the book, and the material.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasper Twardowski: między spojrzeniem a językiem
Kasper Twardowski. Between the Look and the Language
Autorzy:
Czechowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954676.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
alegoria
emblemat
intertekstualność
korespondencja sztuk
perswazja wizualna
allegory
emblem
inter-textual character
correspondence of arts
visual persuasion
Opis:
Twardowski's allegorical poems imitate the structure of emblems; sometimes they seem to be completely like a verbal response to an image. The poet does not use abstraction, he does not compose the world of his works of the speculative matter of notions and names – he will always translate them into a visible, concrete thing. His language is exactly the language of translation; often it is relatively simple: he names what the eye can see, he makes the allegorical picture move by the dynamics of verbal presentation: the description of the action, accumulation of the presented details. Twardowski's poems, if their connections are shown (as can be seen e.g. in the contemporary edition of Łódź młodzi?) with emblems, extraordinary popular and dynamically spreading at the beginning of the 17th century, reveal important networks of relations that connect them to exactly this domain of art., they reveal their own representational dimension. Verbal references to the sight that are really numerous in the works of the author of Pochodnia project a certain type of recipient: they stress visibility, they underline the fact that the text with which we are dealing imitates the image. Twardowski does re-coding of three kinds. The first level of such a translation from image to language is a plain description of the picture; an iconographic description. The second level is adding a plot to the icon; rendering the virtual character of the presentation in writing, which is the amplification strategy. And finally, the third level would be separating the poetic image from the visual imagination and moving the very visibility into the language. The verbal construction of the metaphor – that is the third level. A highly relational character of this poetry, and particularly the mutual penetration of the work and allegorical images taking place in the space of Twardowski's texts (especially when the poems are not collections of emblems) are the cause why in the research procedure the intertextual approach seems to be the best one.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 1; 103-126
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tańczące muzy. Kino i korespondencja sztuk
Dancing muses. Cinema and the correspondance of arts
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920365.pdf
Data publikacji:
2009-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
film history
film art
correspondence of arts
film practice
theory of film
collective creation
filmmaking
teoria filmu
korespondencja sztuk
Opis:
How traditional arts are used and adapted by film? In what ways do they correspond and cooperate as structural elements supporting a fully coherent piece of film? These fundamental questions open many areas of film research. The paper examines three competing definitions of cinema as polimorfic art and gives overview of various versions and modes of coexistence of arts in film. Author argues that ambivalence is evidenced between policy of adapting established arts and policy of modelling new art by filmmakers. The role of film practice in orchestrating individual strategies is used to highlight this ambivalence. Aspirations good for one separate art can be wrong for film as specific medium and kind of art. „The play’s the thing”. As far as symbiosis of many different arts is important for cinema, culture of adaptation remains key question in film practice and filmmaking.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 5-14
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyckie symfonie Karola Wojtyły
The Poetic Symphonies of Karol Wojtyła
Autorzy:
Seweryn, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731574.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
juwenilia
muzyka i literatura
korespondencja sztuk
tradycja romantyczna
juvenilia
music and literature
correspondance des arts
romantic tradition
Opis:
Tematem artykułu jest cykl Symphonie – Scalenia zawarty w juwenilnym tomie poezji Karola Wojtyły zatytułowanym Psałterz Dawidów (Księga Słowiańska). Autorka, koncentrując się na semantyce terminu „symfonia” użytego przez młodego poetę w kontekście genologicznym, wskazuje na tradycje literackie, z których można wywieść koncepcję łączenia gatunków literackich i muzycznych, zwłaszcza na romantyczną correspondance des arts. Idąc tym tropem, pokazuje, że poemat Mοuσικη [Mousike] można czytać jako literacki odpowiednik allegra sonatowego. Przede wszystkim interesuje ją jednak sama idea „symfoniczności” w ujęciu Wojtyły, która ewoluowała w późniejszej myśli o muzyce Jana Pawła II. W uprzywilejowaniu przez Papieża sztuki dźwięków jako mistycznej „mowy bez słów” pozwalającej na harmonijne połączenie wymiaru ludzkiego z Boskim, autorka dostrzega przetworzenie młodzieńczej idei „symfoniczności” pojmowanej w kategoriach mediacyjnych (jako „scalanie”, „uzgadnianie”, „łączenie”).
The subject of this article is the Symphonie – Scalenia [Symphonies – Unifications] series contained in the juvenilia volume of Karol Wojtyła’s poetry entitled Psałterz Dawidów (Księga Słowiańska) [The Psalter of David (The Slavonic Book)]. The author, focusing on the semantics of the term “symphony,” points to those literary traditions from which the concept of combining literary and musical genres can be derived, especially the romantic correspondance des arts. Following this lead, the article shows that the poem Mοuσικη [Music] can be understood as the literary equivalent of a sonata-allegro. Above all, however, the author is interested in the very idea of the “symphony” in Wojtyła’s approach, which evolved in the later writings of John Paul II on music. The Pope’s favouring of the art of sounds as a mystical “speech without words,” which enables the harmonious combination of the human and the divine, is here presented as the transformation of his youthful idea of a “symphony” as comprehended in mediatorial terms (“merging,” “reconciliation,” “connecting”).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 51-63
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies