Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kontekst społeczny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Wolontariat i kontekst społeczny: przypadek Rumunii
Volunteering and Social Context: a Case Study of Romania
Autorzy:
Gheondea-Eladi, Alexandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423572.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Volunteering
social context
institutional context
Wolontariat
kontekst społeczny
kontekst instytucjonalny
Opis:
This paper was written to answer the question of why the Romanian volunteering sector is still underdeveloped. In the first section, the problems associated with the definition of volunteering are presented and I explain why I consider the Romanian volunteering sector weakly developed compared to other countries. In the second part I discuss the history of volunteering in Romania and focus on the presentation of the current situation. The time-wise development of Romania's volunteering sector is presented from the point of view of the institutions that represent it and the social norms which have appeared as their consequence. There are three main stages of the development which structure this analysis with respect to Romania's communist past: volunteering before, during and after the communism. Analysing institutions with the application of sociological approach, this paper shows that the current state of volunteering in Romania emerged as a rational response to earlier institutional and social constraints.
Tekst powstał w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie, dlaczego w Rumunii wolontariat jest wciąż słabo rozwinięty. W pierwszej części tekstu prezentuję problemy związane z definiowaniem wolontariatu i wyjaśniam, dlaczego uważam, że wolontariat jest wciąż słabo rozwinięty w porównaniu do innych krajów. W drugiej części omawiam historię wolontariatu w Rumunii od jego początków do sytuacji obecnej. Rozwój sektora opierającego się na wolontariacie w Rumunii został pokazany z punktu widzenia instytucji, które reprezentują i tworzą wolontariat, a także normy społeczne, które pojawiły się w konsekwencji tych działań. Trzy główne stadia rozwoju tego sektora stanowią strukturę tej analizy. W związku z komunistyczną przeszłością Rumunii można wyróżnić wolontariat - przed, - w czasie i – po komunizmie. Stosując do analizy instytucji podejście socjologiczne, niniejszy artykuł pokazuje, że obecny stan wolontariatu w Rumunii wyłonił się jako racjonalna odpowiedź na występujące wcześniej instytucjonalne i społeczne ograniczenia.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2013, 39, 1; 127-153
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczno-kulturowe konteksty definiowania roli doradcy
Socio-Cultural Contexts for Defining the Role of Counsellors
Autorzy:
Bilon, Anna
Kargul, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686437.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
doradca
rola doradcy
kontekst społeczny
różnice kulturowe
counsellor
the role of counsellor
social context
cultural differences
Opis:
The authors of this paper reflect on the socio-cultural contexts for defining the role of counsellors. They indicate the differences and similarities of the role of the counsellor in different countries and cultures in the context of contemporary social changes. The authors emphasise the complexity of a counsellor’s role indicating context-related issues (social, cultural, political) in which counselling itself, understood as a social process or/and ‘culture product’ is anchored.
Autorzy niniejszego artykułu podejmują próbę rozważań o społeczno-kulturowych kontekstach definiowania roli doradców. Starają się wskazać podobieństwa i różnice w koncepcjach roli doradcy w różnych krajach i kulturach na świecie. Podkreślają złożoność kwestii wyznaczania roli społecznej doradcy, wynikającą głównie z kontekstów (społecznych, kulturowych, politycznych), w jakich osadzone jest samo poradnictwo, rozumiane jako proces społeczny i/lub wytwór kulturowy.
Źródło:
Studia Poradoznawcze; 2012, 1
2450-3444
Pojawia się w:
Studia Poradoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Everyone has Their own Socrates
Każdy ma swojego Sokratesa
Autorzy:
Kseňák, Štefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928654.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
law
homeostasis
Constitution
constitutionality
interpretation
power division
social context
prawo
homeostaza
konstytucja
konstytucyjność
wykładnia
podział
władzy
kontekst społeczny
Opis:
Law is a social construction. It focuses on the regulation of social relations. The interpretation of legal rules is constantly adapting to the social context. On the other side, the law code strongly influences society’s development, determining the future social context. The Constitution, within the understanding of basic law in any country, is one of the basic legal determinants of the future social context of any country. The Constitution affects the form and the content of the future accepted legal determiners and their interpretation. The regulation of social relations by the legal code is about the human effort to achieve insurance in this uncertain world. This effort might bring the result respecting that humanity has not invented anything more effective yet. Any state and transnational community create own superparadigm - the identical worldview of the society. Regarding the changes of the social context, with no respect to its reason, there comes logically a change of social superparadigm. The Constitution responds to it as well as there are the activities of the courts, having the rights of constitutionality defenders.
Prawo to konstrukcja społeczna. Koncentruje się na regulacji stosunków społecznych. Interpretację przepisów prawnych stale dostosowuje się do kontekstu społecznego. Z drugiej strony prawo silnie wpływa na rozwój społeczeństwa, wyznaczając przyszły kontekst społeczny. Konstytucja, w rozumieniu prawa podstawowego państwa, jest jednym z podstawowych prawnych wyznaczników przyszłego kontekstu społecznego każdego państwa. Konstytucja wpływa na kształt i treść przyjętych w przyszłości uwarunkowań prawnych oraz ich wykładnię. Regulacja stosunków społecznych wedle wytycznych określonych prawem stanowi efekt ludziego działania w celu uzyskania zabezpieczenia. Ten wysiłek może przynieść rezultat poprzez poszanowanie tego co już zostało osiągnięte, ponieważ ludzkość dotychczas nie stworzyła jeszcze niczego bardziej efektywnego. Każde państwo i wspólnota ponadnarodowa tworzą własny superparadygmat - identyczny światopogląd społeczeństwa. Jeśli chodzi o zmiany kontekstu społecznego, bez względu na jego przyczynę, logicznie rzecz biorąc, następuje zmiana superparadygmatu społecznego. Odpowiedzią na to jest Konstytucja i działalność sądów, mających uprawnienia obrońców konstytucyjności.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 6 (64); 555-565
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reklama witryny sex-shopu jako przyczynek do refleksji nad percepcją emocjonalną niepełnosprawności ruchowej
A Sex-Shop’s Advertisement as a Trigger of Reflection on the Emotional Perception of Motor Disability
Autorzy:
Lewartowska-Zychowicz, Małgorzata
Sadowska, Sławomira
Strumska-Cylwik, Longina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138694.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
percepcja emocjonalna
interpretacja
kontekst społeczny i kulturowy
niepełnosprawność ruchowa
emotional perception
interpretation
social and cultural context
physical disability
Opis:
Problematyka artykułu dotyczy interpretacji niepełnosprawności ruchowej, konstruowanych pod wpływem kontrowersyjnej ekspozycji witryny sex-shopu, wykorzystującej typowe rekwizyty związane z niepełnosprawnością i chorobą. Jego celem jest rozpoznawanie swoistości percepcji emocjonalnej respondentów pełnosprawnych i z niepełnosprawnością ruchową na tle kulturowych wzorów emocjonalności i współczesnych dyskursów, dotyczących osób z niepełnosprawnością.
The article discusses a study of physical disability triggered by a sexshop’s controversial window-display which included typical items related to disability and illness. The study’s aim is to recognize the specificity of emotional perception, as reported by respondents with and without motor disability, against the background of cultural patterns of emotionality and contemporary discourses on people with disabilities.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2016, 28, 2(56); 241-254
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo architektury powojennej Polski jako zapis przemian politycznych, społecznych i ekonomicznych
The legacy of post-war architecture in Poland as a record of political, social and economic changes
Autorzy:
Rozbicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113879.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
polska architektura powojenna
kontekst społeczny
kontekst polityczny
kontekst ekonomiczny
faza rozwoju
charakterystyka zasobów
post-war Polish architecture
social political and economic context
development phase
resource characteristic
Opis:
Poland’s postwar architecture and urban planning is a phenomenon that is remarkably diverse both formally and in terms of content. Although Polish architects were never completely isolated from European and world architecture following 1945, their architectural creativity up to 1989 was strongly influenced by political, social, and economic changes taking place in Poland. Seen by the Polish people in a negative light in certain cases and in a positive one in others, this parallels the very diverse emotions and feelings tied to these changes in material heritage that range from outright opposition, through dissent, up to pronounced support, including with respect to the idea of heritage protection of the architectural legacy born of various phases of the postwar development of Poland. The article encompass a discussion of principle or characteristic architectural achievements starting with the 1945–1949 period when Polish architecture was not yet subject to the total nationalization and centralization introduced by the communists. These few years when Polish architecture was relatively free to develop in direct correspondence to interwar Modernism was followed by a period of strong ideological injection. As in the case of other countries remaining within the sphere of influence of the Soviet Union, the 1949–1955 period saw a Polish architecture marked by the combating of cosmopolitan Modernism by a totalitarian neo–Classicism intent on reflecting the social and economic transformations of socialism (Social Realism). The 1956–1960 period, known as the “post–October thaw”, saw Poland’s brief turn towards the course in architectural development taken by the world in general, only to be followed by the nineteen–sixties decade of Socialist Modernism (“socmodernism”) that proved to be a key to Poland’s postwar modernization in political and social terms. The architecture of some public facilities was still marked by ambitious and experimental designs in the spirit of the avant–garde. At the same time, especially in the case of housing, it was witness to the first extremely standardized building construction efforts completely subservient to the technocratic dogmas of “Real Socialism,” especially rigorous economic and utilitarian standards. The successive section of the article characterize the Socialist Modern architecture of the years 1970–1980 when there was a considerable opening up of Poland to the West in both a political and economic sense. Decade of exceptionally dynamic development in housing (already partially liberated of the dogma of standards and extreme standardization) combined with loans resulted in a whole array of ambitious public facilities, including very many very interesting churches that should be seen against the backdrop of other countries of what was known as the Eastern Bloc. The architectural achievements of the nineteen–eighties are also presented. This was a period of growing social and political crisis and the ongoing dismantling of the Soviet model of communism and its replacement by more democratic structures. In Polish architecture, this was marked by a freeing of the architectural market and a return of the position of individual architectural creativity. The consequence of this was unprecedented development mainly inspired by the ideology of Postmodernism and stylistic pluralism. The nineteen–nineties added to this the intensely expanding commercialization and neoliberalism of the architectural dialogue that, in practice, marked the end of the social ethos of the architecture of Modernism in Poland.
Polska powojenna architektura i urbanistyka to fenomen, który jest niezwykle zróżnicowany zarówno formalnie, jak i pod względem treści. Chociaż polscy architekci nie byli nigdy całkowicie odizolowani od architektury europejskiej i światowej, od 1945 do 1989 roku ich kreatywność architektoniczna była silnie uzależniona od przemian politycznych, społecznych i gospodarczych zachodzących w Polsce. Zjawisko to postrzegane przez jednych w negatywnym świetle, a pozytywnym dla innych, obrazuje różnorodne emocje i uczucia związane ze zmianami w materialnym dziedzictwie, obejmującymi również skrajne podejścia do idei ochrony dziedzictwa powojennego Artykuł omawia osiągnięcia architektoniczne w okresie 1945-1949, kiedy polska architektura nie była jeszcze poddana totalnemu nacjonalizmowi i centralizacji wprowadzonej przez komunistów. W ciągu tych kilku lat, kiedy polska architektura była stosunkowo swobodna i pozostawała w bezpośredniej relacji z międzywojennym modernizmem, nastąpił okres silnego rozwoju ideologicznego. Podobnie jak w przypadku innych krajów pozostających w sferze wpływów Związku Radzieckiego, w latach 1949-1955 polska architektura naznaczona była walką kosmopolitycznego modernizmu przez totalitarny, neoklasycystyczny zamiar odzwierciedlenia społecznych i gospodarczych przemian socjalizmu (Socjalny Realizm). W okresie 1955-1960, znanym jako "odwilż październikowa", nastąpił krótki zwrot Polski w kierunku rozwoju architektury podjętego przez świat, natomiast w latach sześćdziesiątych w stronę socjalistycznego modernizmu (‘soc-modernizm’), który okazał się kluczem do powojennej modernizacji Polski w wymiarze politycznym i społecznym.Architektura niektórych obiektów publicznych była wciąż naznaczona eksperymentalnymi elementami awangardy. W tym samym czasie, szczególnie w przypadku budownictwa mieszkaniowego, pojawiały się pierwsze wystandaryzowane obiekty całkowicie podporządkowane technokratycznym dogmatom ‘realnego socjalizmu’, szczególnie rygorystycznym pod względem ekonomicznym i użytkowym. Kolejna część artykułu opisuje nowoczesną architekturę socjalistyczną lat 1970-1980, kiedy to nastąpiło znaczne otwarcie Polski na Zachód zarówno w sensie politycznym, jak i ekonomicznym. Dekada wyjątkowo dynamicznego rozwoju w budownictwie mieszkaniowym (już częściowo uwolniona od dogmatu norm i skrajnej standaryzacji) w połączeniu z kredytami zaowocowała szeregiem ambitnych obiektów publicznych, w tym wielu bardzo interesujących kościołów, które powinny być wymieniane i opisywane na tle krajów tak zwanego Bloku Wschodniego. Zaprezentowano również osiągnięcia architektoniczne z lat osiemdziesiątych. Był to okres narastającego kryzysu społecznego i politycznego oraz trwająca likwidacja radzieckiego modelu komunizmu i zastąpienie go przez bardziej demokratyczne struktury. W polskiej architekturze oznaczało to uwolnienie rynku architektonicznego i powrót indywidualnej twórczości architektonicznej. Konsekwencją tego był bezprecedensowy rozwój, inspirowany głównie przez ideologię postmodernizmu i pluralizm stylistyczny. W latach dziewięćdziesiątych dodano do tego intensywnie rozszerzającą się komercjalizację i neoliberalizm dialogu architektonicznego, który w praktyce oznaczał koniec etosu społecznego architektury Modernizm w Polsce.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 3; 45-68
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika religii w kontekście społecznym
Pedagogy of religion in the social context
Autorzy:
Mariański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1876995.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
religia i religijność
pedagogika religii
wartości
kontekst społeczny
sekularyzacja
religion and religiosity
pedagogy of religion
values
social context
secularization
Opis:
W poszukiwaniu socjologicznych podstaw pedagogiki religii autor artykułu zwraca uwagę tylko na wybrane kwestie, jak teorie socjologii religii (część teoretyczna) i socjalizację religijną oraz nauczanie religii w szkole (część empiryczna). Takie pojęcia jak religia, religijny, religijność stanowią przedmiot rozważań zarówno socjologii, jak i pedagogiki religii. Socjologiczne teorie religii, socjologiczne teorie przemian religijności we współczesnym świecie mogą być przydatne w budowaniu pedagogicznych koncepcji religii i religijności, właściwych dla pedagogiki religii. Empiryczna socjologia religii - poprzez swoje badania - uwrażliwia wszystkie podmioty edukacyjne na nowe zjawiska religijne i kościelne, zmieniające się ustawicznie w nowych uwarunkowaniach społeczno-kulturowych. Współpraca między pedagogiką i socjologią religii jest możliwa i potrzebna, ale powinna być niesłychanie ostrożna. Każda dyscyplina naukowa ma swoją odrębność teoretyczną i metodologiczną. Socjologizacja pedagogiki religii byłaby czymś niewskazanym, a socjologiczna pedagogika religii - czymś absurdalnym.
In a search for sociological foundations of religious pedagogy, the author of the article focuses on some selected questions like the sociological theories of religion (the theoretical part) and the socialization of religion and the religious education in school (the empiric part). Such ideas like religion, religious, religiosity create a core of discussion both in sociology and in pedagogy of religion. Sociological theories of religion, sociological theories of religiosity changes in contemporary world can be useful in the construction of pedagogical concepts of religion and religiosity proper for pedagogy of religion. The empiric sociology of religion - through its study - sensitizes all educational subjects to the new religious and church phenomena and metamorphoses constantly in new socio-cultural conditions. The cooperation between pedagogy and sociology of religion is possible and valuable, yet it has to take place with caution. Socialization of religious pedagogy would be something unwelcome, and socialization of pedagogy of religion would be something absurd.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2020, 13, 2; 21-49
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Financialization may affect the therapeutic relationship in psychotherapy
Finansjalizacja wpływa na jakość relacji terapeutycznej w psychoterapii
Autorzy:
Jabłoński, Marcin Jacek
Murawiec, Sławomir
Bielas, Jacek
Jach, Robert
Pilecki, Maciej Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944099.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
culture and psychotherapy
etyka zawodowa psychoterapeuty
financialization
finansjalizacja
kontekst społeczny psychoterapii
professional ethics in psychotherapy
relacja terapeutyczna
therapeutic relationship
Opis:
Background: The therapeutic relationship is one of the most important and independent predictors in psychotherapy. Therapeutic relationships take place in a social environment, which shapes the mentality of therapists. One of the important aspects of this environment is financialization, which is considered to be the most significant socioeconomic phenomenon characteristic of capitalism. The aim of this paper is to discuss the effect of financialization on the attitudes of psychotherapists and on the quality of care they provide. Discussion: The paper presents a theoretical analysis of the relationship between the primary constituents of the therapeutic relationship (i.e. trust, realness, individuality of approach, honesty, truth, ethics, the good of the patient) and the phenomena characteristic of the process of financialization (such as replacement of relationship for transaction, distrust, advertisement, statistics, profitability, acceptance of a lie, relativism, consumptionism, perception of own benefits). Summary: Financialization can change the therapeutic relationship through indiscriminate introjection of financialization by the therapist. The primary cognitive and behavioural effect of this process is a shift in the proportions between the foundations of therapeutic relationship towards the foundations of financialization (as defined in this article). To the best of our knowledge, this is the first article presenting the correlation between financialization and psychotherapy.
Wprowadzenie: Relacja terapeutyczna jest szczególnym związkiem terapeuty i pacjenta. Dobrze rozwinięty związek terapeutyczny należy do najważniejszych niespecyficznych technik wszystkich podejść terapeutycznych. Relacje terapeutyczne z definicji rozgrywają się w środowisku społecznym, kształtującym mentalność zarówno terapeutów, jak i pacjentów. Jednym z dominujących w tym środowisku procesów jest szeroko obecnie dyskutowane zjawisko finansjalizacji, czyli podporządkowania całej organizacji nowoczesnych społeczeństw wymogom rynków finansowych. Celem niniejszej pracy jest podjęcie dyskusji na temat potencjalnego wpływu finansjalizacji na osobiste postawy i zachowania psychoterapeutów, jak również na jakość świadczonych przez nich usług terapeutycznych. Omówienie: Została podjęta teoretyczna analiza korelacji zasadniczych składowych relacji terapeutycznej, którymi są: zaufanie, realność, indywidualność podejścia, przejrzystość, uczciwość, prawda, dobro pacjenta, ze zjawiskami charakterystycznymi dla procesu finansjalizacji, takimi jak: zamiana relacji na transakcję, nieufność, reklama, podejście statystyczne, zyskowność, akceptacja kłamstwa, relatywizm, konsumpcjonizm, dostrzeganie własnych korzyści przed postawami utylitarnymi. Podsumowanie: Finansjalizacja może wpływać na relację terapeutyczną poprzez niezreflektowaną przez terapeutę „introjekcję finansjalizacji”. Głównym skutkiem poznawczo-behawioralnym tego procesu może być zmiana proporcji pomiędzy fundamentami relacji terapeutycznej a definiowanymi w pracy fundamentami finansjalizacji na korzyść tych ostatnich, co może prowadzić do systematycznego obniżania jakości terapii, zacierania się jej indywidualnego charakteru, co staraliśmy się wykazać. Według naszej wiedzy jest to pierwszy artykuł opisujący potencjalną korelację pomiędzy zjawiskiem finansjalizacji a psychoterapią.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 1; 13-18
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O wykorzystaniu i użyteczności analizy sieci społecznych w badaniu przemocy rówieśniczej w szkole
The Usefulness of Social Network Analysis in School Bullying Research
Autorzy:
Tłuściak-Deliowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142429.pdf
Data publikacji:
2014-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
sieci społeczne
analiza sieci społecznych
kontekst społeczny
przemoc rówieśnicza
dręczenie szkolne
social network
social network analysis
social context
bullying
Opis:
Artykuł przybliża metodę badawczą, jaką jest analiza sieci społecznych (Social Network Analysis, SNA) i jej praktyczne możliwości zastosowania w badaniu przemocy rówieśniczej w szkole. Omawiana metoda pozwala na odtworzenie i wielowymiarową analizę dynamicznej sieci powiązań społecznych, która jest istotna dla analizowanego zjawiska. Badacze zajmujący się zachowaniami agresywnymi uczynili w ostatnim czasie szczególny użytek z koncepcji sieci, jej metod i narzędzi. Badania oparte na omawianej analizie mogą być traktowane jako punkt wyjścia do podejmowania kroków mających na celu poznanie, ograniczanie i zapobieganie przemocy w szkole.
The article presents social network analysis as a research method and its practical applicability in the study of bullying in school. This method allows for reconstruction and multi-dimensional analysis of dynamic social networks, which is crucial for the analyzed phenomenon. Researchers dealing with the issues of aggressive behaviour have recently made a particular use of the network concept, its tools and methods. The research based on this analysis can be considered as a starting point to take steps to examine, then reduce and prevent bullying in schools.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2014, 17, 3(67); 147-159
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania języka mieszkańców wsi w kontekście przemian społecznych
Research of rural speech in the context of social changes
Autorzy:
Grochola-Szczepanek, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475737.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
język mieszkańców wsi
kontekst społeczny
elektroniczna baza tekstów i nagrań
rural speech
social context
electronic database of texts and recordings
Opis:
The article discusses contemporary linguistic situation of rural areas especially in south of Poland. The country undergoes a lot of economic, social and cultural transformations such as new way of working on the farm, changing in the education and employment structure, the impact of global culture. These changes have a huge influence on the rural speech, which now is better to define the language of villagers instead of a traditional dialect. There is a need to change the methodological orientation of the modern dialectology. The traditional methods of description dialectal language shall be combined with other disciplines like sociology, psychology, ethnology and with new approach to dialects viewed through civilization and cultural changes. However, the most important task is to document the current rural speech in the form of the electronic database.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2013, 27; 43-53
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praten is spelen. De rol van sociale context in de communicatie
Talking Is Playing: The Role of Social Context in Communication
Rozmowa to gra. Rola kontekstu społecznego w komunikacji
Autorzy:
Ševčíková Lepková, Kateřina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342730.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rozmowa
gra
język
komunikacja
kontekst społeczny
język niderlandzki
talk
play
language
communication
social context
Dutch
praten
spelen
taal
communicatie
sociale context
Nederlands
Opis:
In deze bijdrage wordt bekeken, hoe talige communicatieve interactie kan worden bestudeerd als een communicatief spel. De taal wordt begrepen als een complexe communicatieve vaardigheid die naast expliciete uitspraken uit een impliciete laag vooronderstellingen bestaat. Deze impliciete vooronderstellingen zijn bepalend voor het succes van het communicatieve handelen. Achtereenvolgens wordt de situationele, de sociale en de culturele context van talige interactie bekeken. De context wordt hier begrepen als impliciete aannames die betrekking hebben op de interactie zelf en op de sociale en culturele omstandigheden. Samen vormen ze een onlosmakelijk geheel. Hierbij wordt teruggegrepen op de theorieën van Jürgen Habermas die een onderscheid maakt tussen rationeel en strategisch rationeel handelen. Na een kort exposé over didactiek van vreemde talen in Nederland in het verleden, met speciale aandacht voor de ideeën van Jan Amos Comenius, wordt aandacht besteed aan veranderingen in de didactische aanpak in de jongste tijd.
Niniejszy artykuł poświęcony jest zagadnieniu możliwości badania językowej interakcji komunikacyjnej jako gry komunikacyjnej. Interakcja ta, postrzegana jako gra komunikacyjna, składa się z jawnych wypowiedzi i argumentów, a także ukrytych założeń. Celem projektu jest zbadanie sytuacji, w jakich odbywa się interakcja językowa, jej społecznego i kulturowego kontekstu. Kontekst rozumiany jest jako ukryte założenia, związane z sytuacją komunikacyjną i towarzyszącymi jej okolicznościami społecznymi i kulturowymi. Opierając się na teoriach Jürgena Habermasa, który dokonał rozróżnienia między działaniami racjonalnymi i strategicznie racjonalnymi, autorka dowodzi, że kontekst dyskusji ma krytycznie istotne znaczenie dla osiągnięcia celu komunikacyjnego. Po krótkim omówieniu dydaktyki języków obcych w Niderlandach w przeszłości, ze szczególnym uwzględnieniem myśli Jana Amosa Komeńskiego, omawia zmiany w nauczaniu w tym obszarze w ostatnich czasach.
In this contribution, we examine how linguistic communicative interaction can be studied as a communicative game. This communicative game consists not only of explicit statements and arguments, but also of implicit presuppositions. The aim of this project is to study the situations and the social and cultural context of linguistic interaction. The context is understood as being one of implicit presuppositions related to the communicative situation and to the social and cultural circumstances. It is shown that the context of the discussion is critical for reaching the communicative goal. The theories of Jürgen Habermas, who distinguishes between rational and strategic rational action, will be taken as a starting point. After a short exposé on foreign language didactics in the Netherlands in the past, with special attention paid to the ideas of Jan Amos Comenius, the focus turns to changes in didactic approaches in recent times.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5 Zeszyt specjalny; 143-153
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Horyzontalny wymiar świętowania niedzieli w Polsce. Od nauczania Magisterium do działań duszpasterskich
Autorzy:
Wielebski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1016908.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
teologia pastoralna
socjologia pastoralna
społeczny kontekst duszpasterstwa
świętowanie niedzieli
nauczanie Kościoła
praktyka duszpasterska
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2014, 15; 41-70
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Modification of the Genre of Mystery Play in the Wagner’s, Schoenberg’s and Messiaen’s Compositions
Modyfikacja gatunku misterium w kompozycjach Wagnera, Schoenberga i Messiaena
Autorzy:
Katsia, Nana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514006.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
mystery play
social context
musical dramaturgy
Arnold Schoenberg
Richard Wagner
Olivier Messiaen
20th century music
misterium
kontekst społeczny
dramaturgia muzyczna
muzyka XX wieku
Opis:
The purpose of my paper is to reveal the main features of the mystery genre in the European musical culture of the 19th and the 20th century on the basis of the genre features established in the Antiquity and the Middle Ages. The mystery play genre, as we know, in essence means the firm unity of certain stable features. The complexity of those features consists of two specific elements—religion and social, and a general one—the model of the world for a certain epoch. If in the mysteries of Ancient civilizations and the Middle Ages, the aforementioned components operated as a firm unity of inseparable elements; later, in the period after the “new times”, especially at the end of the 19th century and in the 20th century, the stable elements were disintegrated from each other. This process is discussed on the examples of the following operas: • The common religion and ethical model—Wagner’s Parsifal; • The code of moral rules and principles in the social context— Schoenberg’s Moses und Aron; • The explication of Thomistic ideas in the modern world— Messiaen’s Saint François d’Assise. What is outlined is the unity of necessary components of the genre of the mystery play: multidimensional sources of libretto; a mission of the main hero; the author’s interpretation of the mystery; the abundance of ritual scenes; the relationship between the internal and external dramaturgical processes; synthesis of the different theatrical genres; static dramaturgy. All of these features suggest a specific type of musical dramaturgy, in which the categories of time and space contain three main mystic spheres: divine, terrestrial and demonic. Consequently, the dramaturgy of opera staging has three levels of activity: superficial, inner and upon time.
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie głównych cech gatunku misterium w kulturze muzycznej Europy XIX i XX wieku na podstawie jego podstawowych wyznaczników, które ukształtowały się w starożytności i średniowieczu. Gatunek misterium opiera się przede wszystkim na kilku zasadach. Na złożoność jego cech charakterystycznych składają się: przede wszystkim model świata z danej epoki, a także dwa dodatkowe czynniki – religijny i społeczny. W misteriach powstałych w starożytności i średniowieczu wymienione komponenty funkcjonowały jako spójna całość współtworzona przez nierozłączne elementy; następnie, w epokach późniejszych, a zwłaszcza pod koniec XIX i na początku XX wieku, stałe części składowe misterium uległy dezintegracji. Proces ten został omówiony na przykładach z następujących oper: — wspólna religia i model etyczny: Parsifal Richarda Wagnera; — kodeks zasad moralnych w kontekście społecznym: Moses und Aron Arnolda Schoenberga; — rozwinięcie myśli św. Tomasza z Akwinu w świecie współczesnym:Saint François d’Assise Oliviera Messiaena. W moim artykule została podkreślona jedność elementów niezbędnych dla powstania gatunku misterium; wielorakie źródła libretta; misja głównego bohatera; interpretacja samej tajemnicy przez autora; obfitość scen rytuału; relacja pomiędzy wewnętrznymi a zewnętrznymi procesami zachodzącymi w dramaturgii dzieła; synteza wielorakich gatunków teatralnych; statyczna dramaturgia. Wszystkie te cechy nasuwają na myśl specyficzny typ dramaturgii muzycznej, w której kategorie czasu i przestrzeni tworzą trzy główne sfery mistyczne: boską, ziemską i diabelską. W konsekwencji dramaturgia inscenizacji operowej dzieli się na trzy poziomy aktywności: powierzchowny, wewnętrzny i ponadczasowy.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 3(34); 97-113
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Львівський Театр імені Марії Заньковецької у процесі суспільних та культурних трансформацій кінця 1980-х–1990-х років
Lwowski Teatr im. Marii Zańkoweckiej w procesie przemian społeczno-kulturowych lat 80. i 90. XX wieku
The Maria Zankovetska Theater in Lviv in the process of social and cultural transformations of the late 1980s–1990s.
Autorzy:
Batycka, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343506.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Maria Zankovetska Theater
history of theater
directing, repertoire
social context
culture of Ukraine
Teatr im. Marii Zańkoweckiej
historia teatru
reżyseria
repertuar
kontekst społeczny
kultura Ukrainy
Opis:
Artykuł analizuje wpływ przemian społeczno-kulturowych końca lat 80. i 90. XX wieku na twórczość jednego z największych i najstarszych historycznie zespołów teatralnych w Ukrainie – Narodowego Teatru Dramatycznego im. Marii Zańkoweckiej. Cel pracy uwarunkowany jest potrzebą analizy strategii repertuarowej teatru i pracy jego czołowych reżyserów w kontekście historycznym. Zwrócono uwagę na działalność głównego dyrektora teatru w latach 1987–2019 Fedora Stryhuna, który decydował o procesach twórczych w zespole, a także reżyserów Ałły Babenko i Władysława Sikorskiego. Oceniono również działalność społeczną teatru. W wyniku przeprowadzonych badań wyodrębniono dydaktyczny komponent pracy zespołu i scharakteryzowano go jako dominujący w tamtym czasie. Znalazło to odzwierciedlenie w wypełnianiu „luk” w umysłach widzów, ich wyobrażeniach o własnym kraju, dziedzictwie kulturowym i historycznym. Podkreślono integralność Teatru Zańkoweckiej w latach 1980–2010 oraz wpływ analizowanego społecznie programu twórczego lat 90. na kolejne lata jego twórczości.
The article investigates the influence of social and cultural transformations of the late 1980–1990s on the work of one of the largest and historically oldest theater groups in Ukraine – the Maria Zankovetska National Theater. The purpose of the work is to analyze the features of the repertoire strategy of the theater and the work of its leading directors in the historical context. Attention is focused on the activities of the main director of the theater from 1987–2019, Fedir Stryhun, who determined the creative processes in the team, as well as the directors Alla Babenko and Vladyslav Sikorskyi, and other manifestations of public activity of theater artists. As a result of the research, the educational component of the team’s work is highlighted and described as dominant at this time. It was seen in filling gaps in the minds of viewers, their ideas about their own country, cultural and historical heritage. The integrity of the period of the Zankovetska Theater 1980–2010 is emphasized and the impact of the socially significant creative program of the 1990s on the following years of his work.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2022, 10, 1; 91-104
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formowanie się tożsamości w niestabilnych czasach
Autorzy:
Brzezińska, Anna I.
Cieciuch, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127787.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
domeny tożsamości
formowanie się tożsamości
poczucie tożsamości
organizacja ja
osobowość autorska
postawy wobec globalizacji
wczesna i późna adolescencja
wczesna i późna dorosłość
kontekst społeczny i edukacyjny
Opis:
Proces dorastania, w tym formowania się tożsamości, różni się istotnie w stosunku do poprzednich pokoleń. Jest to konsekwencja między innymi przemian demograficznych i ekonomicznych, jakie zaszły w ostatnich latach tak w wymiarze lokalnym, jak i globalnym. Niniejsze wprowadzenie poświęcone jest przeglądowi tych zagadnień, a na ten numer Roczników składają się teksty szczegółowo poruszające wybrane kwestie. Niektórzy badacze identyfikują wśród młodych ludzi grupy charakteryzujące się tendencją do świadomego unikania podejmowania zobowiązań typowych dla osób dorosłych. Wyniki badań wskazują jednak na pozytywny wpływ podjęcia ról okresu dorosłości na spostrzeganie siebie jako dorosłego. Tożsamość człowieka kształtuje się od dzieciństwa, obejmując różne domeny. Na przełomie dzieciństwa i dorastania wraz ze wzrostem samoświadomości intensyfikuje się poszukiwanie informacji o sobie i swoim funkcjonowaniu oraz budowanie planów na przyszłość. Etap dorosłości to z kolei weryfikacja wcześniej dokonanych wyborów poprzez ponowne podjęcie działań eksploracyjnych tym intensywniejszych, im więcej znaczących zmian w otoczeniu jednostki.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2016, 19, 2; 205-212
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies