Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "koniec" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 47
Tytuł:
“En el principio era el límite”: Primeras Poesías de Luis Cernuda
„Na początku był koniec”. Pierwsze Poezje Luisa Cernudy
Autorzy:
Zubiaur, Ibon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954141.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Luis Cernuda
poezja
koniec
pragnienie
poetry
limit
desire
Opis:
Artykuł jest pierwszą systematyczną analizą wstępnego zbioru poezji Luisa Cernudy. Podczas gdy krytycy dostrzegają w dziele poety głównie reakcję na „upadek” wyimaginowanego raju (utożsamianego z dzieciństwem), autor artykułu, analizując Pierwsze Poezje (rzeczywisty punkt wyjścia poezji Cernudy), pokazuje, że na początku poetyckich doznań poety nie istnieje żaden ponadczasowy raj, lecz postrzeganie końca, sprzeczność, którą zawierać będzie potem całe dzieło poety, publikowane pod wspólnym tytułem La Realidad y el Deseo (Rzeczywistość i Pragnienie).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 5; 49-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od obozów dla uchodźców do osiedli grodzonych. Biopolityka i koniec miasta
Autorzy:
Diken, Bülent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011978.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
obóz
nie-miejsce
osiedla grodzone
koniec miasta
homo sacer
nierozróżnialność
Opis:
Artykuł opisuje sytuację osób ubiegających się o azyl, będących materializacją zaproponowanej przez Giorgia Agambena kategorii homo sacer – ostatecznego przedmiotu biopolityki, którego życie odarte jest z kulturowych i politycznych form. Uwaga autora skupia się na społeczno-przestrzennych mechanizmach unieruchamiających potencjalnych azylantów w ramach „nie-miejsc” takich jak ośrodki dla uchodźców, w których wiodą oni życie wpisane w permanentny stan wyjątkowy i ośrodki zatrzymań, gdzie trafiają przymusowo i bez wyroku. W celu przedstawienia systematycznego ujęcia owego unieruchomienia, artykuł odwołuje się do pojęcia obozu. W dalszej kolejności wskazuje na istotne zbieżności między przestrzeniami dla uchodźców i innymi, bardziej pożądanymi współczesnymi obozami (np. osiedlami grodzonymi), co prowadzi do problematyzacji pojęć takich jak miasto czy polityka. Podsumowując, omawiane są tu konsekwencje „obozu” jako zarazem pozytywnej formy władzy, jak i ograniczenia wolności, w odniesieniu do dyskusji o „końcu miasta” i (nie)możliwości oporu przeciwko lub ucieczki od obozów.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2011, 3; 126-140
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Man has created death. A Few Reflections on Animals, Humans, and Mortality
Człowiek śmierć uczynił. Kilka uwag o zwierzętach, ludziach i śmierci
Autorzy:
Sławek, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691999.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
zwierzę, człowiek, śmierć, czas, koniec
animal, human, death, time, end
Opis:
Korzystając z tekstów tak różnych poetów jak William B. Yeats, Emily Dickinson czy Ted Hughes, esej próbuje ukazać różnice w sposobie rozumienia i przedstawiania śmierci zwierzęcia i człowieka. Tradycyjnie w naszych wyobrażeniach ta pierwsza wydaje się nie nastręczać problemów, wszak w przeciwieństwie do śmierci człowieka, która poprzez lęk i niepokój zjawia się w ludzkim czasie jakby „przed czasem”, zwierzę umiera nagle, nieoczekiwanym cięciem przecinającym nić jego życia. Koncypujemy, że zwierzę umiera, nie przeżywając niepokoju, jaki śmierć wprowadza w horyzont życia ludzkiego od samego jego początku. Dlatego kultura zawsze suponowała, dając temu wyraz w popularnych aforyzmach w rodzaju non omnis moriar, istnienie jakiejś „reszty”, której śmierć nie jest w stanie dotknąć. Zwierzę z kolei umierałoby niejako „całkowicie”, „bez reszty”. Esej stara się zdekonstruować te tradycyjne przekonania, przywracając życiu ludzkiemu „zwierzęcy” wymiar śmierci.
The essay approaches the problem of a possible differentiation between the death of the animal and that of the human being. Stepping beyond the Cartesian sharp dichotomy of the human and animal life, we follow the line of such philosophers as Montaigne, Spinoza, and Hume, who were radically critical towards the unwarranted claims of anthropocentric phantasies. Interpreting poetic texts of Emily Dickinson and Ted Hughes we demonstrate that reflecting upon animality we can get a new insight into the place and meaning of death in our lives as well as into foundations of our speech.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena okresu wegetacyjnego na Lubelszczyźnie w latach 1951 - 1990. II. Klasyfikacja dat końca
Evaluation of vegetation period in the Lublin region in the years 1951 - 1990. II. Classification of ending dates
Autorzy:
Węgrzyn, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11202359.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
koniec wegetacji
okres wegetacji
historia
czestotliwosc wystepowania
klasyfikacja
ocena
Lubelszczyzna
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2007, 62, 1; 31-37
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The art of failure – the victory of the losers
Sztuka porażki – zwycięstwo przegranych
Autorzy:
Szczepanek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593929.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
art of failure
end of art
queer
sztuka porażki
koniec sztuki
Opis:
The article describes the phenomenon of the art of failure. Traditional narrative focuses on the experience of winning, while marginalizing everything that is weak, mediocre, lost. The change comes with the end of art understood as a decomposition of the historical structures organizing artistic discourse (cf. Arthur C. Danto, Gianni Vattimo, Jean-Luc Nancy). In the post-historical plurilogue, the art of failure becomes a means of expression of the groups which have been traditionally excluded (Judith Halberstam). This in turn leads to a multi-level game between the participants of cultural life and its institutions. The author goes on to present and analyse specific examples of the art of failure accentuating their subversive-emancipatory potential.
Przedmiotem artykułu jest opis zjawiska sztuki porażki. Tradycyjna narracja stawia w centrum doświadczenie sukcesu, marginalizując jednocześnie to, co słabe, przeciętne, przegrane. Zmiana następuje wraz z końcem sztuki rozumianym jako rozpad historycznych struktur organizujących dyskurs artystyczny (Arthur C. Danto, Gianni Vattimo, Jean-Luc Nancy). W posthistorycznym wielogłosie sztuka porażki staje się środkiem ekspresji grup zwyczajowo wykluczanych (Judith Halberstam), co prowadzi do wielopoziomowej gry między uczestnikami życia kulturalnego, a jego instytucjami. W dalszej części artykułu autor przedstawia i analizuje poszczególne przykłady sztuki porażki, akcentując ich subwersywno-emancypacyjny potencjał.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 181-194
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy końce ideologii – najważniejsze dwudziestowieczne ujęcia problemu
Three ends of ideology – the most important approches to the problem in the twentieth century
Autorzy:
Świrek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194377.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ideology
totalitarianism
end of ideology
poststructuralism
Ideologia
totalitaryzm
koniec ideologii
poststrukturalizm
Opis:
Dzisiejsza krytyka ideologii zmaga się z trzema wpływowymi koncepcjami, które określiły rozumienie fenomenu ideologii w dwudziestym wieku. Pierwszą z nich była teoria totalitaryzmu. Utożsamiła ona ideologię z quasi-logiczną doktryną, uzasadniającą terror i absolutną władzę. Drugą była teza o „końcu ideologii”. Ideologia była w niej rozumiana jako doktryna, która myli kwestie polityczne z metafizycznymi. Wreszcie, poststrukturaliści krytykowali samo pojęcie ideologii, jako oparte na naiwnych koncepcjach epistemologicznych. Autor przedstawia te trzy ujęcia i próbuje pokazać ich ograniczenia z punktu widzenia współczesnej krytyki ideologii.
Today’s critique of ideology faces three influential concepts, that defined the understanding of ideological phenomenons in twentieth century. The first one of them was developed within the theory of totalitarianism. It perceived ideology as quasi-logical doctrine, justifying terror and absolute power. The second one was the end of ideology thesis. Ideology was conceived in it as a set of doctrines that mix up political and metaphysical issues. The last one was poststructuralist critique of the notion of ideology, as relying on naïve epistemological concepts. Author presents those three concepts, and tries to show their limitations from the point of view of contemporary ideology critique.
Źródło:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2013, 1, 41; 43-55
1231-0298
Pojawia się w:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmienność termicznej zimy w Polsce w latach 1960-2015
Variability of thermal winter period in Poland in 1960-2015
Autorzy:
Czarnecka, Małgorzata
Nidzgorska-Lencewicz, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1506226.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
początek
koniec
długość
dni zimowe
trend
beginning
end
duration
winter days
Opis:
Przedstawiono terminy i czas trwania termicznej zimy, opracowanych dwiema metodami, na podstawie średnich miesięcznych oraz średnich dobowych wartości temperatury powietrza. Dane pochodziły z 36 stacji IMGW-PIB i obejmowały miesiące od października do kwietnia z lat 1960/61 do 2014/15. Wykazano, że terminy początku termicznej zimy, wyznaczone na podstawie średniej miesięcznej temperatury powietrza, są o około 3 tygodnie późniejsze, a terminy końca o około 3 tygodnie wcześniejsze niż pierwszego i ostatniego okresu zimowego. W efekcie czas trwania termicznej zimy w ujęciu klasycznym jest nawet o ponad miesiąc krótszy niż potencjalny okres występowania dni zimowych. Oba zastosowane kryteria, średnie miesięczne i średnie dobowe, ujawniły bardzo dużą zmienność warunków termicznych w chłodnej porze roku. W charakteryzowanym 55-leciu tylko w dwóch stacjach, w Suwałkach i Białymstoku, termiczną zimę rejestrowano każdego roku. Niemal w całym kraju zdarzały się natomiast zimy termiczne przerywane okresami ociepleń. Jednak na przeważającym obszarze Polski ich częstość nie przekraczała 10%, nieco częściej występowały w części środkowej i południowo-zachodniej. Zmienność dat początku i końca zimy termicznej oraz okresu zimowego w analizowanym okresie nie wykazuje statystycznie istotnych zmian. Stwierdzono natomiast niewielką tendencję do skracania termicznej zimy (19 stacji) oraz liczby dni zimowych (11 stacji).
The study presents the dates and duration of thermal winter period identified with the use of two methods, i.e. using monthly average, and mean daily temperature values. Data were obtained from 36 IMGW-PIB stations and covered the period from October to April, 1960/61-2014/15. It was shown that the date of the beginning of thermal winter, identified using monthly average air temperature values, occurred approximately 3 weeks later, and the date of ending 3 weeks earlier than the dates of the first and the last winter season. As a result, the duration of thermal winter, in classical terms, is shorter by as much as a month than the potential period in which winter days could be recorded. Both adopted criteria, i.e. monthly average and daily mean, showed very high variability of thermal conditions in the cold half-year. In the characterised 55-year period, thermal winter was recorded each year at only two stations – in Suwałki and Białystok. Almost in the entire country, there were thermal winters intermittent with warm periods. However, in a greater part of the country, the frequency was not higher than 10% and the occurrence was more frequent in the central and southwestern parts of Poland. Variability of the beginning and ending dates in the analysed period did not show statistically significant changes. A slight tendency for shortening of the winter period (19 stations) and a reduction of the number of winter days (11 stations) was found.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2017, 24, 2; 205-220
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romantyczna geometria i nowy modernizm w nowej polskiej architekturze sakralnej
Romantic geometry and new modernism in new Polish religious architecture
Autorzy:
Węcławowicz-Gyurkovich, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/131728.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polska
architektura sakralna
koniec XX wieku
Polish sacral architecture
late twentieth century
Opis:
W artykule poddano analizie trzy kościoły rzymsko- katolickie zrealizowane we Wrocławiu w ostatnich kilkudziesięciu latach. Autorka przedstawia analizę estetyczną form geometrycznych, które reprezentują różne występujące w tym czasie w naszym kraju motywy stylowe. Bogaty w dekorację geometryczną postmodernizm, zwany „romantyczną geometrią” z początku lat osiemdziesiątych XX wieku został zderzony ze spokojnym geometrycznym nowym modernizmem z nieco późniejszego okresu. W każdym wypadku wartością nadrzędną stał się kontekst i tradycja bogatego w historię miasta.
Three Roman Catholic churches, built in Wrocław over the past several decades, were subjected to an analysis in the article. The author presented an aesthetic analysis of geometric forms which represent the different stylistic motifs that had been present during the period in our country. Postmodernism—rich in geometric ornamentation and called “romantic geometry”—from the beginning of the 1980’s was clashed with the calm, geometric new modernism from a slightly later period. In each case it was the context and the tradition of the historically rich city that became the superior value.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2018, 46; 139-159
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sense of an Ending and the Imagination of the End: Apocalypse, Disaster and Messianic Time
Poczucie i wyobrażenia końca: apokalipsa, katastrofa i czas mesjański
Autorzy:
Niedziałek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339678.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
koniec świata
apokalipsa
katastrofa
czas mesjański
end of the world
apocalypse
disaster
messianic time
Opis:
Apocalyptic visions go beyond Christian eschatology and permeate our present imagination. Not so much with already bygone symbolism or the terror of bloody carnage, as with the vague sense of an ending, fuelled by historical conditions – the Holocaust, the nuclear crisis, or the more contemporary global threats of a viral pandemic or climate change. The 11th issue of Colloquia Humanistica is devoted to various understandings of the end, introduced by the topics of apocalypse, disaster and messianic time. The articles gathered in the volume may be read separately as examples of analysis of several end-time-directed narratives, but they also constitute a whole that may indicate the specific features of thinking about the end.
Współczesne wizje apokaliptyczne wykraczają poza chrześcijańską eschatologię. Wiążą się nie tyle już z biblijnym lękiem przed sądem ostatecznym, ile z niejasnym poczuciem końca, które podsycane jest przez wydarzenia takie jak Holokaust, kryzys nuklearny, globalna pandemia czy zmiany klimatyczne. Jedenasty numer Colloquia Humanistica poświęcony jest różnym pojęciom końca, związanym z apokalipsą, myśleniem katastroficznym lub też czasem mesjańskim. Artykuły zgromadzone w tomie można czytać osobno, jako analizy poszczególnych narracji poświęconych tematyce końca świata, stanowią one jednak także pewną całość, która ujawniać może wspólne cechy myślenia o końcu.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-7
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy to już jest koniec świata? Próba odpowiedzi na pytanie w świetle eschatologii Hansa Ursa von Balthasara
Autorzy:
Kulik, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158475.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hans Urs von Balthasar
eschatology
the end of the world
Parousia
eschatologia
koniec świata
paruzja
Opis:
Wydaje się, że wojnę na Ukrainie, ogólnoświatowy kryzys gospodarczy, zmiany klimatyczne, zagrożenie pandemią spowodowaną przez wirusa SARS-CoV-2 wiele osób uznaje za apokaliptyczne znaki końca świata. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy w świetle wiary w Chrystusa można mówić, że koniec świata jest już bliski. W tym celu, po nakreśleniu ogólnej charakterystyki eschatologii Hansa Ursa von Balthasara, zaprezentowane zostanie jego rozumienie końca świata, a następnie skonfrontuje się je z eschatologią włoskiego teologa Antonia Nitroli, który swoją refleksję o końcu dziejów skupia na paruzji. W artykule przypomina się także potrzebę chrześcijańskiego przygotowania do śmierci, która z perspektywy indywidualnej każdego człowieka może być nazwana końcem świata.
It seems that the recent events of the war in Ukraine, the worldwide economic crisis, climate change, and Covid 19 pandemic lead people to see in them the signs of the end of the world. This article is the attempt to consider current events in light of the faith in Christ and analyze the validity of the claim that we are nearing the end of the world. Instrumental in this endeavor will be the eschatology of Hans Urs von Balthasar – after the initial presentation of his view, the author presents Balthasar’s understanding of the end of the world and juxtaposes it with a view of an Italian theologian, Antonio Nitrola, who founds his view on eschatology on Parousia, the second coming of Christ. The article highlights the need of Christian understanding of preparation for death, and describes death as a personal end of the world, inevitable and necessary to be prepared for.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2022, 16, 2; 157-180
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozejmy i traktaty Wielkiej Wojny na Wschodzie
Truces and treaties of the Great War in the East
Autorzy:
Lityński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621443.pdf
Data publikacji:
2020-04-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Rosja bolszewicka
narody
prawdziwy koniec Wielkiej Wojny
Bolshevik Russia
nations
true end of the Great War
Opis:
The first peace treaty in World War I was the separatist treaty between Bolshevik Russia and the Central Powers. It was concluded on March 3, 1918 in Brest Litovsk (Brześć Litewski). On November 13, 1918 Bolshevik Russia terminated the separatist Treaty of Brest-Litovsk. The Red Army started moving west. The aim was to introduce the communist revolution to Germany and other countries.
Pierwszym traktatem pokojowym w I wojnie światowej był separatystyczny traktat Rosji bolszewickiej z państwami centralnymi. Zawarty został 3 marca 1918 r. w Brześciu Litewskim. Już 13 listopada 1918 r. Rosja bolszewicka wypowiedziała separatystyczny traktat brzeski. Armia Czerwona ruszyła na zachód. Celem było zaniesienie rewolucji komunistycznej do Niemiec i innych krajów.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2019, 18, 1; 9-28
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura zombiecentryczna jako narracje końca i początku
Autorzy:
Olkusz, Ksenia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607960.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
literature
zombies
zombie-centric
post-apocalyptic
the beginning
the end
literatura
zombie
zombiecentryczne
postapokalipsa
początek
koniec
Opis:
Although post-apocalyptic literature is particularly characterized by attempts to depict the world being destroyed by a cataclysm, some researchers emphasize its germinative nature. This predilection stems from the fact that the plots of the narratives of the dawn of the anthropocene era centre around characters-survivors, who – having endured the catastrophe – try to domesticate the danger area. While the chaotic and haphazard actions of many protagonists are not volitional, but rather a result of fortunate coincidences, they do in fact acquire specific goals, which may include finding a safe retreat, getting the lost family back together, or building the future in a completely new habitat. In this perspective, the end of the world actually signifies only the end of a certain era, or civilizational stage, and becomes a turning point indicating the beginning of a new order, different from the previous one. The prefix “post” in such narratives signals an aesthetic intention to create a “re-started” biotope, which is different from the constructs that imitate the reality known to the readers. Therefore, the worldbuilding strategies of the authors focus on the description of the end and subsequent revival, the new beginning.
Literatura postapokaliptyczna charakteryzuje się szczególnym dążeniem do prezentacji świata pochłanianego przez kataklizm, choć jednocześnie niektórzy badacze podkreślają paradoksalnie zawiązkowy charakter fabuł traktujących o zmierzchu antropocenu. Ta predylekcja wynika z usytuowania fabuły wokół losów bohaterów–ocaleńców, którzy – przetrwawszy ów punkt dywergencji – starają się oswoić przestrzeń zagrożenia. Wielu protagonistów czyni to wprawdzie niejako pozawolicjonalnie, raczej w efekcie fortunnego zbiegu okoliczności. Jednakże rezultatem ich chaotycznych i stochastycznych manewrów jest zyskanie skonkretyzowanego celu, jakim może być próba znalezienia azylu, odzyskania zaginionej rodziny, budowania przyszłości w zupełnie nowym habitacie. W tym ujęciu koniec świata oznacza w praktyce zaledwie finał jakiejś epoki, etapu cywilizacyjnego i staje się cezurą wyznaczającą odmienny od poprzedniego porządek istnienia. Przedrostek „post” wskazuje w takich narracjach na estetyczny zamiar kreacji biotopu w pewien sposób „zrestartowanego”, różnego od konstruktów imitujących znane czytelnikom realia. Wysiłek światotwórczy autorów skupia się zatem na deskrypcji końca i następującego po nim odrodzenia, nowego początku.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 47

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies